KILOMETERSLANGE BLOEMENSTOET TROK LANGS DUIZENDEN IN DE BOLLENSTREEK ANDERS MARKTEN IN LEIDEN ZATERDAG 11 MEI 1963 DE LEIDSCHE COURANT PAGINA 3 Tentoonstelling van de wagens De tentoonstelling van de Corso wag ens is toegankelijk zondag 12 en maandag 13 mei. Zondag van 13 tot 20 uur, maandag van 10 tot 20 uur, in de nieuwe veilinghallen van Hobaiho. Wagen 20: „Vlindervis", ingestuurd door de afdeling Voorhout van Bloembollencultuur. Wagen 10: „Miss Brill 1063". Ingezonden door de Stichting MOog en Bril" Zo was vanmorgen rond tien uur de situatie op de Hooglandse Kerkgracht te Leiden. Vandaag, zaterdag vóór moederdag, werd voor het eerst de „markt-nieuwe- stijl" uitgebracht. Toeristisch gezien doen de tentjes het op dit plein niet slecht. Onder meer stonden de kramen op de Nieuwe Rijn (ook tweede helft), de Beschuit steeg, de Burchtsteeg en de Nieuwstraat. Wagen 3: „Vooruitgang" van de Stichting Mechanisatie Bollenstreek te Lisse. MOTTO VAN ZESTIENDE CORSO: FANTASIE EN WERKELIJKHEID 99 HOEWEL HET bloemencorso offi cieel pas van start ging van middag om een uur (zoals gebruike lijk vanaf de Warmonderdam bij Sas- senheim) om vandaar de tocht naar Bennehroek te beginnen, was het van morgen vroeg al (ondanks de regen) een drukte van belang op de Ge dempte Gracht te. Lisse. Die drukte was daar trouwens de hele week al, zij het dan binnen de muren van de grote HBG-hallen, waar de wagens ieder jaar worden opgetuigd. Vannacht nog werd daar aan de rijdende bloemstukken de laat ste hand gelegd om ze vandaag zo goed, zo fleurig en zo kleurig moge lijk den volke te kunnen presente ren. Nu stonden ze dan kant en klaar buiten onder het oog van een des kundige jury, die ze naar verschil lende aspecten moest beoordelen en aan de hand daarvan de bekroningen toewijzen. Daarom zaten ook bij tijd en wijle de figuranten op de wagens, want „de nummers" worden in hun geheel beoordeeld. (Ook de figuran ten, naar wij een toeschouwer mees muilend hoorden zeggen). Een gemakkelijke taak heeft zo'n jury, dit jaar bestaande uit in alfa betische volgorde de heren A. G. Bomhof (Schiedam), J. Dirkse (Utrecht), W. A. van Dijk (Rotter dam), J. F. Eekhoutte (Bunnik), R. lem), overigens niet. Er wordt n.l. ge- M. v. d. Hart en C. Post (beide Haar- keurd op algemene indruk, kleuren combinatie en afwerking. BEIDE Van Driels, vader en zoon, hebben in hun ontwerpen DE het motto „Fantasie en werkelijk heid" op dikwijls frappante wijze waar gemaakt. Voor insiders was het goed te zien wie van de twee, de fantasierijke vader of meer de realis tische zoon, voor een wagen verant woordelijk is. Het luchtig-speelse is van de vader (zeg maar „Jos"), de wagens in meer strakke, soms bijna non-figuratieve lijnen, zijn van zoon Kees. Maar het samenspel van die twee heeft toch het corso tot een goed-sluitend geheel weten te maken. De ontwerpers schijnen te kunnen putten uit een schier onuitputtelijk arsJ enaal. Dat blijkt zelfs uit de ont werpen, die een uitgesproken per soonlijk reclamekarakter dragen, al zijn dat er gelukkig niet zo veel. Nemen we b.v. „Kip en ei" (nr. 17) met de aan het spit draaiende kip boven een lustig „vlammend" vuur tje van rode linten. Z: „Ziekzoeker" (nr. 5), compleet met parasol en le vensgrote loep. „Tulpenraley" (nr. 25), waarin de auto is opgenomen in een racebaan van bloemen. Er zijn meer van zulke vondsten, waarbij aan het grappige element grote aan dacht is besteed. Dat is zeer belang rijk uit propagandistisch oogpunt, want het grappige blijft bij het pu bliek het langst in herinnering. WELE WAGENS bleken dit jaar een nog opener en luchtiger vorm te hebben gekregen dan voorgaande ja ren. Dat komt ook door dat ze be- wegelijker geworden zijn. Die bewe gelijkheid is een vondst van Van Driel, die verschillende onderdelen van een „nummer" scharnierend op kruiwagenwieltjes construeerde. Hier door kon in vele gevallen afgezien worden van de altijd wat logge trac tor en werd de gebruikelijke twee slachtigheid trekker-volgwagen ge transformeerd tot een eenheid, omdat voortbewegingsapparaat en eigenUj- ke praalwagen op vloeiender manier in elkaar passen. Ook de wendbaar heid van de soms meer dan dertien meter lange stukken werd er door bevorderd. Al bijeen was het weer een corso dat er zijn mocht. Het bollencorso is niet te vergelijken met andere bloemenstoeten in den lande. Het heeft door materiaal en uitvoe ring een eigen inzicht, een eigen sfeer, naast eigen moeilijk- en moge lijkheden. Maar dat maakt dit corso juist tot een uniek evenement. Door de „fantasie en werkelijk heid", die de ontwerpers er in tot uitdrukking hebben gebracht. Vragen over uitlating van RVD-functionaris Het lid van de Tweede Kamer, de heer Van Dis (S.G.P.) heeft schrif telijk gevraagd of het juist is, dat een functionaris of een woordvoer der van de Rijksvoorlichtingsdienst, ambtshalve in het openbaar te ken- ne> heeft gegeven, dat de aankoop, de restauratie en de inrichting van het huis en erf, genaamd „Drake- steyn", gelegen in de provincie Utrecht, zijn geschied buiten bezwaar van 's lands schatkist. Wil de rege ring meedelen, zo vraagt hij verder, of deze kennisgeving naar haar ma teriële inhoud juist is? De vragen van de heer Van Dis zijn gericht aan de minister-president, en de mi nisters van Financiën en van Onder wijs, Kunsten en Wetenschappen. Nogmaal Miss Bril (voor bijzienden).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1963 | | pagina 3