DE EERSTE AMERIKANEN TUINIER MET MEER PLEZIER De Lente komt met roesjes DONDERDAG 7 MAART 1963 DE LEIDSCHE COURANT PAGINA 12 VOORSCHOTEN Dag van Europa In het kader van de viering van de „Dag van Europa" werd gistermid dag in het Cultureel Centrum een bijeenkomst belegd voor de .leerlin gen der hoogste klassen van 't voort gezet onderwijs. Burgemeester L. de Kool sprak het welkomst- en openingswoord. Hij sprak de jongelui aan als de toe komstige Nederlanders, als de toe- Geef uw kamerplanten een snoeibeurt In de loop van de winter zijn vele planten uit hun krachten gegroeid en ijl opgeschoten door lichtgebrek. Ook heeft menig exemplaar zijn onderste bladeren verloren en is er alleen nog een bebladerde top met een kale stengel overgebleven. Gelukkig komt de tijd nu aan dat ze uit hun winter- rust ontwaken en flink ingesnoeid kunnen worden. Dit doen we bij voorkeur eind februari tot half maart. De bedoeling is om de planten weer een goed model te geven en ze tevens tot nieuwe groei te prikkelen. We gebruiken hiervoor een scherp snoeimes of dito snoeischaar, om mooie vlakke wonden te maken. De schaar mag dan ook niet knijpen en moet met de scherpe zijde naar boven gebruikt worden. Welke planten een snoeibeurt Planten, die bepaald dringend op insnoeien wachten, zijn Pelargonium (Geranium), Fuchsia, Coleus (sier- netel), Abutilon, Hibiscus (Chinese roos), Passiflora (passiebloem), Plumbago, Stephanotis (bruidsbloem). Beloperone (garnalenplant), tenzij ze nog bloeit, Brun- felsia (Franciscea), ook tenzij ze bloei, Iresine, Plec- tranthus, Euphorbia milli (Christusdoorn). Hoe wordt gesnoeid: Ten eerste worden alle dode takjes weggenomen, ter- Tijl zwakke zijtakjes tot de hoofdtakken worden terug- gesneden. Over het algemeen zal het voldoende zijn als een derde deel van de rest van de takken wordt afgenomen. Het snoeien is echter niet aan een bepaalde hoogte gebonden en om n goed model te krijgen zal het soms nodig zijn v inge takken meer en van korte takken minder al snoeien. Om het „hoe" en „waarom" te begrijpen is het wellicht nodig te ver melden dat ongesnoeide planten steeds doorgroeien komstige Europeanen, „want over 'n jaar of 10 zijn jullie het, die het voor het zeggen krijgen. Jullie wor den geconfronteerd met de politieke stromingen van de westelijke sa menleving. Weest dankbaar, dat jul lie een onderdeel zijn van de Ne derlandse burgerij, die een deel uit maakt van Europa." Hierna gaf burgemeester L. de Kool het woord aan de heer mr. M. v. d. Stoel, lid van de Eerste Kamer der Staten Generaal en secretaris buitenland van de Partij van de Ar beid. Deze spreker hield een begeeste- aan de toppen en zelden nog de kracht kunnen op brengen zij scheuten te vormen. Het is misschien even een durf om het mes erin te zetten, maar later zal blijken hoe zo'n gesnoeide plant zich ontwikkelt-1 en beter zal bloeien! Het beste kunnen we de toppen en eventuele zwakke zijscheuten afsnijden tot vlak boven een bladoog, dat zo mogelijk naar buiten gericht is. Daaruit zal zich een zij scheut ontwikkelen, die het hart van de plant vrij laat. De hierboven genoemde planten zullen bloeien op de jonge scheuten, die zich na de snoei vormen. Na de snoei Planten die ingesnoeid zijn, hebben min of meer een operatie ondergaan, waarvan ze zich eerst moeten her stellen. Daarom krijgen ze een warme plaats voor een zonnig raam, waar ze wat meer gegoten worden. Voor alsnog met lauw water. Zodra de nieuwe groei zicht baar is, wat meer water geven, maar niet gieten als de aarde nog donker van kleur is en vochtig aanvoelt. Vooral bij een Pelargonium heel belangrijk voor een goede bloei. Door te veel water groeit ze te sterk in het blad ten koste van de bloei. Pas als de plant weer volop aan de groei is, kan wekelijks of om de 14 dagen kamerplantenmest worden gegeven. Voor de meeste bloeiende planten verdient het aanbeveling elk voorjaar verse aarde te geven. Het verpotten zelf zullen we de volgende keer behandelen. Het is jammer de bebladerde afgesnoeide toppen op te ruimen. Ze kunnen weer nieuwe planten geven. 'Afsnijden tot 6 a 10 cm lertgte, vlak onder een blad of bladoog. Onderste blad verwijderen en 2 cm diep in turfmolm met scherp zand of bladaarde met scherp zand steken. Een plastic hoes bevordert de wortel vorming. Na 3 a 4 weken controleren en zo nodig gieten. Als nieuwe groei zichtbaar is, langzaam aan de droge kamerlucht wennen. A. C. Muller-Idzerda. Wilt u zich abonneren op DE LE1DSE COURANT Dat kan - graag zelfs! - door deze bon in te vullen Ondergetekende: Naam: Adres: Woonplaats: geeft zich hierbij op als abonné en wenst betaling per week (ƒ0.65) per maand (ƒ2.80) per kwartaal (ƒ8.25) Doorhalen wat niet verlangd wordt. Willen wij U of een van uw kennissen ter kennismaking De Leidse Courant twee weken gratis op proef zenden? Ook dat kan als U onderstaande bon invult. De heer/mevr./mej.: Adres Woonplaats: zal gaarne De Leidse Courant gratis 2 weken op proef ont vangen. Deze bon verzenden als drukwerk in open envelop (4 cent postzegel) aan De Leidse Courant, Papengracht 32, Leiden. rende toespraak. Aan de hand van het boek van Jules Verne, „80 dagen rond de wereld" maakte spr, duide lijk, hoe snel alles in de wereld ver anderd is. Thans doen wij zulks in 2 dagen. De afstanden zijn kleiner geworden en daardoor zijn er meer contactmogelijkheden met de overi ge volken in de wereld. De moderne tijd kent ook haar problemen o.a. die van de grootmachten zoals Ame- ka en Rusland. Europa staat hier tus sen in. Dat Europa zich meer en meer aaneensluit is noodzaak. Spreker ging hierna uitvoerig in op de Europese Economische Ge meenschap, wat dit inhoudt en wat dit beoogt. De scheids- en tolmuren zullen moeten worden wegggehaald en toch met het behoud van de nationale zelfstandigheid. Het grote conflict met generaal de Gaulle werd eveneens uitvoerig besproken. Het was een instructieve middag voor de jeugd. Spr. besloot zijn le zing met de wens, dat alle aanwezi gen goede Europeanen zouden zijn. Na de lezing werden twee films vertoond. Een film over Desiderius Erasmus, zijn persoon, zijn werk en geschriften en vervolgens een film in kleuren over de Europese indus trieën, de techniek, de wijnbouw enz. Na deze bijeenkomst werd in de Vlietschool een onderwijstentoon stelling geopend over de Europese eenheid. Wethouder Schrama opende deze tentoonstelling met erop te wijzen, dat Voorschoten verheugd is, deze tentoonstelling van de Stichting Onder wij s-tentoonstellingen voor de jeugd te hebben kunnen doen inrich ten. Het had op korte termijn zijn beslag gekregen, omdat Rotterdam, waar de tentoonstelling deze dagen zou worden opgesteld, deze data niet geschikt achtte. De heer Ammerlaan van de Stich ting hield daarop een inleiding, waarin hij een zeer persoonlijke visie gaf op de problemen van deze tijd, op de produkties, de mentale instelling, 't verantwoordelijksheids- gevoel en zelfs de loonverhoudingen. Het is de bedoeling dat deze week verschillende klassen van de Voor- schotense scholen enigszins een in druk kunnen krijgen van de Europa gedachte, waaraan de 6e maart ge wijd was en waarvoor van het ge meentehuis en het Cultureel Cen trum de bekende groen-witte vlag met de E van „Europa" en van „eenheid" woei. Met waaiers van roesjes bloeit het voorjaar open in de nieuwe bloezen- mode. Roesjes op frontjes, roesjes op manchetten. Roesjes uit New York en Parijs... nu al op de fleurige bloezen van Vroom Dreesmann. Zoals op 5? 60 f* dit model van minicare batist, met de lange „dog-ears" als geestig kraag nieuwtje. Ook verkrijgbaar met nor maal dress-shirt kraagje* De kleuren zijn: bleu -ose, geel, marine, aqua en wit. De -n 36 t/m 46. Prijs 9.75 Wat u goed staat is mode bij VROOM «DREESMANN LEIDEN ALPHEN Op zoek naar: VEERTIG GELEERDEN WERKEN SAMEN OM HET GEHEIM OVER AM ER IK A'S OUDSTE GESCHIEDENIS TE ONTSLUIEREN. fvan onze verslaggever) Las Vegas (P&P) - „De grootscheepse opgravingen die hier nu gedaan worden zijn maar niet opgravingen, zoals die elders overal ter wereld wel plaatsvinden, maar een grote zaak van nationale be tekenis. Althans zo beschouwt men dit hier in de Verenigde Staten". Dit vertelt ons professor dr. Libby, ontdekker van de inmiddels zo bekend geworden methode Cl4 ter bepaling van de ouderdom van or -raven voorwerpen en dergelijke, die hier de leiding heeft over het belangrijke werk, dat hopelijk de sluier zal oplichten die momenteel nog hangt over Amerika's oudste geschiedenis en zijn eerste bewoners. WIE BEWOONDEN AMERIKA? DE AMERIKANEN hebben deze zaak groots aangepakt. Aan de op gravingen hier in Tule Springs niet ver van Las Vegas werken buiten een groot aantal arbeiders niet min der dan een groep van 40 geleerden mee, stuk voor stuk specialisten op hun terrein. Het zijn buiten archeo logen, ook anthropologen, geologen, paleonthologen, botanici en vele an deren. Daarnaast nog vele tekenaars, fotografen en filmers, die alles wat hier wordt gevonden in alle standen vastleggen en opmeten. Deze opgra vingen bij Tule Springs zijn een ware nationale gebeurtenis die veel weer klank heeft gevonden in de Verenig de Staten, zo zelfs, dat diverse par ticuliere organisaties hun medewer king hebben toegezegd. Waar gaat het hier dan wel om Hierop kap professor dr. Libby ons het juiste antwoord geven. Hij ver telt op boeiende wijze over de voor geschiedenis van deze onderzoekin gen en over het doel waarnaar men streeft en het blijkt, dat men hier een poging wil wagen om meer te weten te komen over de oudste eerste be woners van Amerika, terwijl tevens getracht zal worden om een antwoord te geven op verschillende brandende wetenschappelijke vragen. Een lafertje. PROFESSOR LIBBY heeft er van de tijd afgenomen om ons iets over dit werk te vertellen. „De mens is in de levende we reld van Noord- en Zuid-Amerika een zeer late verschijning", vertelt de onderzoeker ons. „Terwijl in de oude wereld de mens zich ontwikkel de uit ons onbekende aan de apen verwante voorvaderen gedurende een periode die minstens een miljoen jaar geduurd moet hebben, ontbreekt in Amerika elke aanwijzing dat er een hoger ontwikkeld soort apen be staat of bestaan heeft. Ook de ons zo goed bekende „mensapen" uit de oude wereld ontbreken hier. De mens bereikte de nieuwe wereld op een t istip waarover in wetenschappelij ke kringen nog wordt gestreden. Volgeps de oude opvatting hier over, zou de mens eerst na de laatste ijstijd Amerika binnengekomen zijn, waaruit we kunnen berekenen, dat hij hier dus pas zo'n 10.000 jaar zou verblijven. Het blijkt echter dat deze opvat ting niet houdbaar is, want aan het einde der. dertiger jaren even voor de oorlog, bleek uit bepaalde vond sten dat de voorouders der Indianen, betrekkelijk vroeg Amerika bereikt hadden en wel als tijdgenoten van de reuzendieren, die toen leefden. Deze dieren waarop ik doel leefden hier tijdens de ijstijd en nog kort daarna". De reuzen olifant „WAARSCHIJNLIJK jaagden de oer-Amerikanen nog op de mam- moeth en zelfs nog op de mastodont, een reuzen olifant van zo'n vijf me ter hoogte, die in Europa reeds sinds honderdduizenden jaren was uitge storven, doch waarvan verwanten zich tot het einde van de laatste ijs tijd op het Amerikaanse continent wisten te handhaven. Deze oer-Ame- rikanen moeten hier nog wilde paar den en kudden kamelen gekend heb ben terwijl zij in Patagonië in Zuid- Amerika de reuzenluiaard moeten hebben ontmoet, een machtig mon ster ongeveer zo groot als een koe, met machtige klauwen en een zware gepantserde huid vol met knobbels. Ook de route die de mongoolse jagervolken namen, die zich in Amerika vestigden, geeft een aan wijzing in de richting, dat de mens reeds tijdens de laatste ijstijd Ame rika binnenkwam. Deze veroveraars Van de nieuwe wereld kwamen, dat staat vast, te voet over de Bering- straat. Dat was mogelijk, omdat tij dens de ijstijd het zeeniveau zeker enige tientallen meters lager was, waardoor de Beringstraat droog stond en Amerika qver land met Azië was verbonden. Toen de ijstijd eindigde, zonk deze landbrug weer onder water door het stijgen van het zeeniveau. De eerste menselijke be woners van Amerika moeten dus reeds tijdens de ijstijd hier zijn bin nengekomen". 28.000 jaar oud „HIER IN TULE Springs hebben we een vondst gedaan die een en an der bevestigt. We vonden enkele menselijke werktuigen en wat been deren van dieren, die we door middel van de radio-carboonmethode (C 14- methode) onderzochten en dit onder zoek wees uit, dat hèt gevondene op rond 26.000 jaar v. Christus gedateerd kon worden. Dit materiaal stamt dus uit een periode dat de ijstijd nog volop aan de gang was. Dit is zelfs een bewijs dat de emigranten indertijd over de enorme gletsjervelden van de Bering straat getrokken moeten zijn op weg naar het warmere zuiden. Bij de grens met Mexico vonden we zelfs menselijk gereedschap (krabbers) te gelijk met Mastodontbeenderen, die na onderzoek een leeftijd van rond 30.000 jaar opleverden. Toch mankeert het ons nog aan voldoende materiaal om ons een duidelijk beeld te vormen over doen en laten van de oudste inwoners van ons continent. Wij hopen dat de hui dige grootscheepse onderneming hier wat licht in zal brengen. Het is de grootste opgraving die tot nu toe in Amerika werd gedaan. Hier werd namelijk in 1936 de be langrijke vondst gedaan, waarover ik u zojuist vertelde. We hebben reeds enig succes geboekt en diverse spo ren van menselijk leven uit die tijd gevonden". Waar gaat het om „HET GAAT ons niet alleen om zuivere grondslagen te vinden voor de datering van de komst van de mens naar Amerika en voor de gehe le Amerikaanse voorgeschiedenis, maar ook om licht te brengen in be langrijke anthropologische en cultu rele problemen zoals bijvoorbeeld de vraag, waarom de ontwikkeling tot een hoogstaande cultuur, zoals wij die ook wel in Amerika kennen, we behoeven hierbij maar te denken aan de culturen van Maja's Azteken en Inca's, enige duizenden jaren la ter kwam dan dergelijke culturen in de oude wereld, bijvoorbeeld die der Egyptenaren, Chinezen e.d. Hoe verklaren we het dat deze ont wikkeling niet tot die technische per fectie steeg, zoals we die in Europa reeds bij de Antieken zien Men kwam in Amerika zelfs niet eens tot „een schrift" in weerwil van het feit, dat de mathematiek, gebaseerd op de grondslagen van de astronomie, zich identiek ontwikkelde als die van de oude volkeren in de wereld. Hoe moeten we dit verklaren, ter wijl zowel de oude als de nieuwe wereld dezelfde oude steentijdcul- tuu-r als grondslag had Speelt soms de andere omgeving, het ande re milieu hierbij een rol? Of, moeten we aannemen dat er toch een ver schil is in de bekwaamheid tot ont wikkeling bij de verschillende men senrassen We weten het nog niet Kijk, dat zijn allemaal problemen die verband houden met ons zoeken naar de „oudste Amerikanen", verklaart professor Libby ons. Maar we hebben alweer te lang beslag gelegd op zijn kostbare tijd en het wordt tijd om op te stappen. Na deze uitleg begrijpen we van welk een geweldig belang deze opgravin gen zijn, niet alleen voor deze man nen, maar voor de gehele weten schap en voor Amerika in het bij zonder. Het is slechts te hopen dat de bodem hier in Tule Springs bij Las Vegas voldoende materiaal her bergt om de geleerden in staat te stellen antwoord te geven op al die interessante vragen, waarover onze gastheer ons vertelde. Aan de men sen ligt het niet, kapitalen werden voor deze onderzoekingen uitgetrok ken en men beschikt over het mo dernste materiaal en de knapste ge leerden. We wachten met belang stelling het resultaat af. (Nadswk vwboóen* Heeft U iets op te ruimen? Plaatst een Telefoontje! WINKELJUFFROUW Gevraagd in de slagerij juffrouw voor de winkel, bij: G. P. BERGERS DOEZASTRAAT 23 LEIDEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1963 | | pagina 12