ff
mm
PRINSES BEATRIX NAAR
DE RIVIER DE KWAI
SNELFIX
Niet de film, maar
de werkelijkheid
DE VERDREVENE
MAANDAG 19 NOVEMBER 1962
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
LISSE
FEEST AAN DE LISSERDIJK
Drieling Mesman morgen zes jaar
't Is alweer 6 jaar geleden, dat de tijding door de Lisserbroek en Lisse
ging, dat in het gezin van de heer en mevr. Mesman-Lieverse aan de Lis-
serdijk bij de Kanaalbrug een drieling geboren werd. De bewoners van
de Lisserdijk hebben zich toen niet onbetuigd gelaten en op alle manieren
het gezin hulp geboden.
De drieling is voorspoedig opgegroeid en heeft, behoudens met
enkele kinderziekten niet met ernstige kwalen te kampen gehad. Het is
fantastisch zoals de drie meisjes Marijke, Louise en Yvonne op elkaar
gelijken. Een vreemde kan ze bijna niet uit elkaar houden! Dapper stap
pen ze elke dag de Kanaalbrug over naar de kleuterschool op de Oranje
laan. 't Zijn drie bij-de-handjes geworden, een leuk stel voor een plaatje
zoals u dit hier ziet afgedrukt.
i
in Thailand, J. Bloemhard, vertelde
haar over het lot van de Nederlan
ders, die destijds gedwongen werden
aan de bouw van de brug mee te
werken. De heer Bdoemhard is één
van de Nederlanders, die deze door
de Japanse militairen ingestelde sla
venarbeid hebben overleefd. Hij
vertelde de prinses onder meer, dat
de ijzeren onderdelen van de brug
afkomstig zijn uit Madioen, op Java.
Prinses Beatrix wandelde over het
smalle voetpad op de brug alvorens
op weg te gaan naar een andere in
de buurt gelegen oorlogsbegraaf
plaats, die van Tsjoengkai. Hier lig
gen 1740 geallieerden begraven, van
wie 313 Nederlanders. Ook hier legde
prinses Beatrix een krans aan de
voet van een kruis. Daarna keerde
zij terug naar Kantjanaboeri, waar
zij en haar gevolg in de schaduw
van een hoge boom picknickten.
Zondag maakte prinsess Beatrix
ook nog een boottochtje van een half
uur op de rivier de Kwai. Op de te
rugweg naar Bangkok bezocht zij
voorts de oudste stad van Thailand,
Nakom Pathom, die 150 jaar vóór
Christus is gebouwd en waar voor
het eerst in Thailand het Boeddhis
me zou zijn opgekomen.
B?at?X hf€ft maa?dfS ^en delen van het land woonwagenbewo-
t°*!„doOT d® k?"alcnTf! h«l "Vf ners naar het Centraal Ziekenhuis L'J
S?Ieu1CmAet-Yeri"e S?1®" zoa>s te Alkmaar om er hun vermoorde
Bangkok dikwjjls wordt genoemd, kameraad de laatste eer te bew«ien.
gemaakt ini een antieke nviemtoom- Vele van d honderd toen aanWeai-
w'v,elgKJf ,\'a" ge woonwagenbewoners hebben met
iL mS g£Steld dO0r de hand op de lijkkist de dure eed
konimg Phoemibol. gezworen de dood van hun neerge- i Advertentie l
•nne?g „n stoken vriend te zullen wreken. (Advertentie)
eklongs kanalen), waar- Italianen in Alkmaar zijn nu
opeen druk verkeer is vail boten en beducht voor de wraak van de te- o \;*i 1 J J O
bootjes van aiieriei soort. De boots- genpartu en hebben de pomie 0m M.-Nikolaas deed Spaanse
lieden zingen op de maat van de be- |escPher^ing verzocht. Inmiddels heb-
!£Trij Vhun ^zwaarbeladen11' bootjes ben vier »alia"en ™dardak d" Cel" ambaSSade 3311
mee zij nun zwaaroeiaaen Dooxjes len van ^et politiebureau gekregen.
f i varen. Er wonen ruim dertig Italianen in
Net als w Giethoorn vaart ook de /ukmaar. Tijdens zijn intocht in Den Haag
postbode zijn ronde in zijn schuitje, In he(. kamp van de woonwagen- heeft St. Nicolaas zaterdagmorgen
waarbij hij op behendige manier de bewoners werd druk overleg ge- een bezoek gebracht aan de Spaanse
lange rijen vrachtschuitjes met wa- pieegd op weike wijze men de wraak ambassade aan het Lange Voorhout,
terkajinen, zand en vuilnis ontwykt. za] nemen Bij de Italianen bestond Voor de ambassade was een po-
Hier en daar houdt een koffietentje geen anim0 om vanmorgen weer aan óium opgericht, waarop een Spaans
te water stil om aan een drijvende va werk te gaan danspaar begeleid door zang en gi-
w taarmuziek enige dansen ten beste
Zaterdagochtend vertoefde Josephine Baker even in ons land: op doorreis
van Mexico naar Parijs stopte zij even op Schiphol.
zonder klemmen met
van Ceta-Bever
boer een hapje voor het ontbijt te
verkopen.
Op haar terugtocht stopte de prin
ses even om de koninklijke statie-
sloepen te bezichtigen, een slanke
vloot prachtige gebeeldhouwde en
versierde boten, die door de koningen
Kzwfrcmn u vroeger voor hun bezoeken aan het
offers, die hier begraven liggen, zijn n1afil1arw1 ilr+
Fut-aio lA/itto linnrlïo" Vervolgens trad het Karakietenkin-
„r dldie W1UC I1UI1UJC derkoortje op. dat met zang het wach-
beet ook vierde slachtoffer
Het is vrijwel zeker, dat de 60- Nicolaas vooralreden. De goedheilig
platteland werden gebruikt. j»ngf loodgieter J. Rjjkhofl, die man.was g«aeten_op_ „Irene het
Britten, buna 3500 man. De overigen De sloepen zyn meer dan honderd dinsdag j.l. aan hondsdolheid is over
zijn Vrijwel allen Nederlanders en s^n leden, o£ 27 iuli gebeten is door het
Australiërs De stoffeliike resten van J331"0 no& even pracnug ais hnn/tia"
Australiërs. De stoffelijke resten van
alle Amerikanen," die hier oorspron- "e,
kelijk begraven waren, zijn later
op de dag waarop zij werden ge
paard van de Haagse hoofdcommissa-
's.
„fatale kleine witte hondje", dat ook Aande 'ngarlg van de ambassade
de 3-jarige Adri Echthuizen (het eer- «erd St. Nicolaas welkom geheten
ste slachtoffer van de rabiës) die dag door de Spaanse ambassadeur de
beet. De Amsterdamse GGD is tot bertog V,a" Baen.a' ïï?dat hlJ bggel"d
deze conclusie gekomen, nadat nog ?r e z/far f Pieten de in het
eens nauwkeurig is nagegaan op wel- «eb°uw wachtende kinderen met pre-
ke data de loodgieter bij diverse klan- sentjes gelukkig had gemaakt, ver
ten werkzaamheden heeft verricht vol6de de Smt zijn intocht door de
willen in Alkmaar wraak zeit had hy namelijk opgegeven dat Ba gaaten ™ba£
hij op 30 juli was gebeten. Gebleken sadeur bleven nog geruime tijd -in
nemen tin Italianen is nu dat hij bij een klant op de 27ste de ambassade bijeen waar hun wel
nemen op Italianen en de 30ste juli is geweest Voorts voorziene bufetter. tot toetasten
Bij een ruzie tussen vijf Italia- beschikt men over een verklaring uitnodigder en waar studenten uit
geworden." Toen de prinses daar nen en woonwagenbewoners in Alk- van een politie-agent, die op de ~®rceiona in iieurige c<^tuums ge
arriveerde, kwam er net een trein maar is vrijdagavond, zoals wtf in 27stè op een kruispunt dienstdoende, kleed muziek ten gehore brachten,
aan, die langzaam over de brug reed, onze editie van zaterdag reeds be- een man met een wit hondje in zijn
De prinses heeft zondag een be- welke gelegenheid de prinses niet richtten, de 22-jarige woonwagenbe- auto heeft waargenomen. De heer
Prinses Beetris: heeft één van de
drukste weekeinden van haar Azio- b'J MamUa °P
tische reis gehad. Zij bezocht zater
dag te Bangkok twee tempels, ont
ving de Nederlandse kolonie, had
een banket met de koning en de
koningin van Thailand en woonde 'n
uitvoering van klassieke dansen bij.
Kanchanaburi en aan de brug over
de rivier de Kwai op het programma.
de Philippijnen.
De beroemde brug
Na de kransl egging begaf prinses
Beatrix zich naar de nabijgelegen
oor zondag stonden bezoeken aan brug over de rivier de Kwai, die
geallieerde oorlogsbegraafplaats d<x>r d« gelijknamige film beroemd
Woonwagenbewoners
zoek gebracht aan de oorlogsbegraaf- voorbij liet gaan om het tafereel op woner, J. Schouten door een 25-jari- Rijkhoff heeft een op straa* zwer-
plaafcs te Kantsjanaboeri, 140 km. ten &e film vast te leggen. Een ambte- ge Italiaan met een mes neergesto- vend wit hondje opgepakt en enige
noordwesten van Bangkok en dicht naar van de Nederlandse ambassade ken. Zaterdag reeds kwamen uit alle tijd in zijn wagen gehad.
.by de Birmaanse grens.
Op deze begraafplaats Zijn onge
veer zeven-duizend geallieerde krijgs
gevangenen, onder wie 1896 Neder
landers, begraven. Prinses Beatrix
legde een krans aan de voet van een
eenvoudig stalen kruis, dat op een
betonnen voetstuk in het centrum
van het kerkhof staat.
In de oorlog zijn, zoals bekend,
duizenden krijgsgevangenen van de
Japanners omgekomen bij de aanleg
van de beruchte Birma-spoorweg. De
begraafplaats te Kantsjanaboeri,
waar vele van deze slachtoffers zijn
begraven, maakt grote indruk en is
goed onderhouden. De meeste slacht-
SCHEEPSBERICHTEN
Alamak 117 v. New York n. Bey
routh; Alwaki 18 te Aqaba; Benne-
kom 17 te Pto. Cabello; Cinulia (t.)
17 v Shellhaven en 18 te Faltend;
Diemerdijk 17 v. Panamakanaal n.
Los Angeles; Ganymedes 17 v. Ham
burg n. Bremen; Kanmata 19 te
Suez; Karimun 17 v. Rabaul n. Lae;
Koratia (t.) te Pta. Cardon en 18 v.
Pta. Cardon n. Bridgeport; Koren
dijk 16 v. New York n. Antwerpen;
Korenia (t.) 20 Karachi verw.; Maas-
kerk 17 v. Antwerpen en 18 te Bre
men; Memnon 17 v. Paramaribo n.
Georgetown Schiekerk 17 te Antwer
pen; Sloterkerk p, 18 Vlissingen n.
Antwerpen; Togokust 20 Dakar ver
wacht; Waterland 18'te Montevideo;
Willem Ruys 17 v. Sydney n. Wel
lington; Kabylia (t.) 18 te Rotter
dam; Kenia (t.) v. Rotterdam n.
Thameshaven.
Ueitihïoemik KftrkJtèPJi)
ucrwMt/rwwmrnrj.'i/iomemmicxHrdnr'/npM
wftotfuMffplpmmarp/rzfdhkwtimerae
Twee fleurige shows.
Onder het motto „Tijd voor Teddy"
heeft de KRO in Treslong te Hille-
gom Teddy Scholten voor de spot
lights gezet, letterlijk en figuurlijk.
Deze winter zal Teddy het gaan
doen zonder haar echtgenoot Henk,
hetgeen beiden wellicht jammer vin
den, maar dat nochtans heeft geleid
tot verbetering van het amusements
programma. Althans zo was het za
terdag, toen Teddy na vijf maanden
voor de t.v. camera's was terugge
keerd. Die camera's hebben al spoe
dig een spelletje met haar gespeeld
en ook met de musici, want zó zag
je hen op het scherm en zó waren
ze verdwenen, en omgekeerd. Teddy,
die zich dapper door de nummers
heensloeg, had een keur van artis-
ten om zich heen, nu eens niet van
het genre, dat al vaak in Treslong
is opgetreden. We denken aan de
snelle buikspreker Dennis Spyser
met zijn bewegelijke pop die het
fantastisch deed. Het Nederlands
danstheater heeft de madison ge
leerd aan hen, die deze dans (in Ame
rika inmiddels achterhaald) nog niet
kenden. Alle artisten deelden in een
opvallend applaus, kennelijk van in
de zaal aanwezige enthousiaste jon
geren.
Daags tevoren heeft Rudi Carrell
zijn maandelijkse show gehouden,
ditmaal gesitueerd in een stationshal,
waar meer gebeurde dan men nor
maal zou veronderstellen. Ook nu
was de show voor een deel op de
actualiteit van de dag gericht. We
denken aan de bestraffende herin
nering aan het vlegelachtig optreden
van de auteur Hermans (niet te
verwarren met Toon, zei Rudi) voor
de VPRO. Nadien heeft de t.v.-direc-
teur van de VPRO de zaak opnieuw
openlijk ter sprake gebracht; maar
daar gaat het hier niet om. Een stunt
was het koddige optreden van een
damesorkest met Rudi als dirigent.
Gaan we verder vergelijken, dan
moet worden opgemerkt, dat de vo
rige show, die op de markt, boven
de laatste uitstak. Maar het kunnen
niet altijd voltreffers zijn.
„Dat geeft te denken".
Eindelijk is de KRO gestart met de
aangekondigde tekst van algemene
ontwikkeling en intelligentie. Men
had het idee afgekeken in Londen
en nu heeft Frans Grosfeld series
vragen bedacht, die de acteur Pim
Dikkers en Jos van Loon (vroeger
van de t.v.-kookles) in gezellige bab
beltje hebben gebracht. Misschien
valt het op de duur wel mee, maar
in deze eerste uitzending had men
met de vragen te hoog gegrepen,
vooral de vragen, die door twee
teams moesten worden beantwoord.
Journalisten, die van alles iets te
behoren te weten, bleven in de ge
houden competitie bij de studenten
schromelijk ten achter. Aan het slot
was er nog een geraffineerde vraag
voor de huiskamer. We waarschu
wen maar even vóór de beantwoor
ding: op een schaakbord komen veel
meer vierkanten voor dan die men
ziet, namelijk groepen van vierkan
ten. Het begin van deze nieuwe quiz
was niet het moeilijkste deel. Er
werden vijftien geïllustreerde vra
gen gesteld, moeilijk waarschijnlijk
voor de massa en minder moeilijk
voor een attent publiek. In elk geval
waren de antwoorden met plaatjes
leerzaam voor iedereen. Het was ook
in „Dat geeft te denken"; je moet
er maar opkomen.
Actueel „Brandpunt".
Het Brandpunt-magazine van de
KRO nieuwe stijl is er op uit, actueel
te zijn. Via Stuttgart kwam een fer
me reportage over de Spiegel-affaire
en daarbij sloot aan een blik in het
Hongarije van 1962. Een felle aan
klacht werd gericht tegen de vaak
zeer slechte bewoning en verzorging
van bejaarden, met beelden uit de
Amsterdamse Spaarndammerbuurt.
Alleen de flitsen van het Vaticaanse
concilie konden niet actueel zijn,
want behalve het materiaal waren
ook apparaten gestolen. Nu werd bij
tekeningen een praatje gehouden,
kennelijk ontleend aan persberich
ten, die we al kenden.
Sint Nicolaas aangekomen.
Ook dit jaar is de aankomst van
Sint Nicolaas in Amsterdam op de
televisie gezet. Het bijzondere was
deze keer, dat de Sint zich langdurig
en veelvuldig met de jeugd onder
hield. Het waren gezellige praatjes
bij levende plaatjes, die ook naar
België werden doorgegeven. En een
vredesduif werd opgelaten ter ver
spreiding van he+ bericht, dat de sa
menwerkende pastoor Solleveld en
domine Smit van beide Nicolaasker-
ken niet minder dan acht invaliden
wagentjes voor het Vierde Prinsen
kind hadden weten te vergaren. In
tussen wilde de schimmel er met
een sprintje tussenuit en toen sloot
een lange stoet met zwarte pieten
op de scooter, muziekkorpsen en tal
rijke praalwagens met voorstellingen
uit het kinderleven zich aan voor
een grandiose tocht door de stad.
Het commentaar was zo echt inge
steld op de jeugdige kijkers thuis.
door Louis de Bourbon
37)
Toen hij de helverlichte zaal be
trad, werd hij begroef door een
vaag gezoem als van een onzichtbare
bijenzwerm. Een geroezemoes, dat
nu en dan onderbroken werd door
plotselinge stilten, of waaruit af en
toe grauw de onverschillige stem
klonk van een croupier.
Messieurs et mesdames, faites
Rien ne va plus.
Die laatste roep hoorde hij het
vaakst. Een paar maal herhaald, op
steeds klemmender, tenslotte koel-
gebiedende toon:
Rien ne va plus geen inzet
geldt meer.
Of, na een dier korte stilten, wan
neer toevallig aan de drie speelta
fels tegelijk het fatale balletje zyn
heil- en onheilbrengende rondedans
ten einde ging, de aankondiging van
het nummer, de kleur, enzovoorts,
van het vak, waarin de kleine kogel
gevallen was.
Trentt six, rouge, dernier, pair
et passé.
Soms, als een korte, dodelijke slag:
Zéro.
Zéro, nul, kreeg voor Karls gevoel
een merkwaardige, geheel aparte
klank. De klank van iets onherroepe
lijks, heil of onheil, maar beslissend
als een vonnis over leven en dood.
Een oudere man met grijzend haar
en een aristocratisch gelaat trok
Karls sympathieke belangstelling. Be
heerst in zyn gebaren, de blik strak
op het groene laken gericht, straalde
de man een innerlijke spanning uit,
die Karl voelbaar raakte. Er was
geen enkele uiterlyke aanwijzing
voor, toch besefte Karl, dat de man
speelde met de inzet van zijn leven.
Waren zy lotgenoten? Betekende ook
voor deze man de uitslag van dit
spel redding of ondergang?
Hij speelde met fiches van 5, van
10 en van 50 Zwitserse francs.-
Toen Karl aan de tafel was komen
staan, had de oudere man juist met
een fiche van 5 francs plein, vol, en
een fiche van 10 francs cheval op
nummer 17 gewonnen. Langzaam
schoof het harkje van de croupier een
stapel fiches, onder op twee grote,
lichtblauwe, vierkante van 100 francs,
in de richting van de grijze edel
man.
Karl mertke op, hoe het gelaat zich
even, haast onmerkbaar, ontspande
en dat de blik langzaam verhelderde.
De hemel mocht weten, hoeveel de
man misschien al verloren had.
Toen Karl ruim drie kwartier alle
wendingen en mogelijkheden van
het spel nauwkeurig had gevolgd,
voelde hij zichzelf voldoende ge
ïnstrueerd.
In een opwelling van die aangebo
ren overmoed, die hem al zo vaak aan
de rand van een of andere afgrond
had gevoerd, doch even zo vele malen
voor een dodelyke val had behoed,
wisselde hij al het geld, dat hij by
zich had. Het was tevens al het geld,
dat hij nog bezat; 400 Zwitserse
francs. Hy kocht twee fiches van 50
farncs, waarmee hy, als de kansen
by zonder gunstig lagen, een enkele
maal een forse slag kon slaan op
rood of zwart. Verder had hy fiches
van 10, van 5 en van 3 francs. Als
elke beginneling vermeed hy voor
lopig de nummers. Hy speelde rood
of zwart, even of oneven en, nu en
dan, een fiche van 10 francs op het
eerste, middelste of laatste dozyn. Op
de dozy nen won hy regelmatig en de
kansen lager er gunstig: 1 op 3. Hij
had nu een zitplaats gekregen. Hij zat
tussen twee ouder dames, die haar
fiches met benige, bevende vingers
hanteerden.
Na ieder spel schreven ze nerveus
het nummer en de kleur in een noti
tieboekje. Ze sloegen de kleine blaad
jes om en om, rekenden, mompel
den voor zich uit, zetten bevend haar
fiches en verloren. Toch was het
het spel van die beide dames, dat
Karls aandacht naar de nummers
trok. Hy zette willekeurig, zonder
enig systeem. Eenmaal won hy plein,
vol, met een twee-francs-fiche t op
nummer 14 en ontving 70 francs.'Het
waren de 70 francs die hy op an
dere nummers ten naaste by verlo
ren had. Maar deze winst verhoogde
in hem aanzienlyk de spanning van
het zetten op nummers. Hij legde een
fiche van 5 tussen 35 en 36 en ver
gat het tweefrancsstuk, dat hy op 14
had ingezet. Het werd andermaal 14
répétition en opnieuw schoof
het nu vriendelyk uitziend harkje 7
fiches van 10 francs in de richting van
Karl. Hij nam één fiche van de sta
pel en wierp het naar de croupier.
Pour les employés, zei hy en hy
merkte, dat zyn keel droog was en
zyn stem onherkenbaar schor.
Merci pour les employés, klonk
het onverschillig, van meerdere kan
ten. Hy liet, maar nu bewust, het
oorspronkelyke 2 francsstuk op num
mer 14 liggen en zette andermaal
5 francs tussen 35 en 36. Dan wierp hy
een 10 francs-schyf naar het midden
van de tafel in de richting van de
croupier, die zijn fooi in ontvangst
genomen had en kondigde aan:
Les quatre premiers, de eerste
vier.
De croupier herhaalde de annon
ce, schoof de fiche met zyn hark by
nummer 1, bracht met een pink van
de andere hand de nummerschijf aan
het drtaien en wierp, zonder er naar
te kyken, het balletje in de rand van
de bak in de richting, tegenoverge
steld aan de beweging van de schijf.
Rien na va plus.
Van een andere tafel klonk, als een
schot uit een pistool: zéro.
Haastig tastte Karl naar de fiches
in de buitenzak van zyn colbert. Met
een snelle beweging stond hy op en
wierp twee fiches in het brede vak
van de nul.
Rien na va plus, herhaalde de
couprier, thans dringender en streek
met een blik van lichte verbazing
langs Karls gelaat. Toen pas be
merkte Karl zijn vergissing. Op de
tast had hij de fiches uit de buiten
zak van zijn colbert genomen en
inderhaast op zéro gezet. In plaats
van fiches van twee francs had hij
twee fiches van 50 francs gebruikt,
die ongeveer gelijk van vorm waren
aan de 2-francs-fiches. Toevallig,
want het waren de enige 50-francs-
fiches die hy bezat.
Hy verbleekte, maar herstelde
zich snel, toen hij de verbaasde blik
ken van een paar toeschouwers op
zich géricht voelde. Inwendig kook
te hy van woede en van teleurstel
ling. Daar lag. op één enkel nummer,
meer dan een kwart van zyn hele
kapitaal. Geen kans om zo'n verlies
terug te winnen, tenzij hij roekeloos
ging spelen. Hij was daartoe inner
lijk al besloten, toen hy. als in een
droom, de stem hoorde van de crou
pier, ditmaal met een lichte nuance
van verbazing:
