DE REUZESLANG Ijbbeitje,! ZATERDAG 3 NOVEMBER 1962 DE LEIDSE COURANT PAGINA 9 De volgende morgen stelden we ons weer achter het struikgewas op en we troffen de slang weer op dezelfde plek aan. Ze scheen zeer hongerig te zijn en we kregen weldra wat te zien. dat on6 allen in hoge verbazing bracht. Een jonge tijger kwam op de boom toe, waarop zij zich bevond. Op hetzelf de ogenblik hoorden we in de boomtak ken een sterk geruis. De slang schoot op de tijger neer en scheurde een stuk uit zijn rug zo groot als een mensenhoofd. Onder luid gebrul trachtte de tijger er met zijn aanvaller vandoor te gaan. Maar zodra de slang dat merkte, wikkel de zij zich 3 tot 4 maal om zijn lijf en trok haar kronkels zo krachtig sa men, dat haar prooi in doodangst ter aarde stortte. Toen ze zag, dat deze mach teloos geworden was, verplaatste zij zich naar voren, opende haar kaken zo wijd mogelijk en omsloot met haar geweldige bek de hele kop van de tijger. Deze richtte zich weer op, wendde zich van de ene zijde naar de andere en brulde in de muil van zijn aanvaller. Maar on danks zijn moed en zijn kracht kon hij niet loskomen van zijn machtige tegen stander. Hij viel weer neer richtte zich nog eens op en trachtte nog eenmaal te vluchten. Maar de vreselijke omknel ling en het gewicht van de slang hadden zijn krachten geheel uitgeput en voor het laatst stortte hij neer en bleef voor dood liggen. Na even uitgerust te heb ben van de geweldige inspanning, begon de slang haar kronkels nog steviger sa men te trekken, teneinde zijn ribben en botten te kraken. En wat deed het ondier nu? Daar het gebeente van haar prooi te sterk bleek te zijn, maake zij zich van de tijger los en wikkelde nu enkel haar staart om zijn nek en sleepte hem, hoe wel met veel moeite, tot vlak bij de boom. Vervolgens trok zij hem tegen de stam op en slingerde zich toen met een paar kronkels om tijger en stam. Dat gin/g beter. Met iedere samentrekking van haar lichaaims hoorde je de ene rib na de andere, het ene bot na de andere kraken. Toen hij zo met lijf van haar prooi klaar was, waren de poten aan de beurt. Eén voor één brak ze deze ook op wel 3 of 4 plaatsen. Nu was de harde schedel aan de beurt, maar deze weer stond al haar pogingen. De slang trok zich daarom doodvermoeid boven in de boom terug om daarin nieuwe krachten te verzamelen, alvorens haar prooi te gaan verslinden. Deze kon haar trou wens toch niet meer ontsnappen. Enige dagen later trokken we met een heel gezelschap weer naar het toneel van die verschrikkelijke worsteling. Zelfs vrouwen en kinderen begeleidden ons, want de Ceylonnese mannon hadden ons verzekerd, dat de slang nu dagen lang machteloos was. Het verslinden van haar prooi en daarna het moeizaam verteren eiste zoveel van haar krachten op, dat ze daarna dagenlang volkomen weerloos is. "We bevonden, dat dit inderdaad het geval was hier. De slang had zich der mate overladen met haar maaltijd, dat ze niiet alleen meer tot een aanval in staat was, maar ook zelfs niet tot vluchten. Wel probeerde ze dit laatste nog wel, toen we haar naderden, maar haar zwak ke poging om zich aan de boomstam op te trekken, mislukte ten enemale. Met bijlen spleten de Ceylonnezen haar kop, trokken haar deskuundfig het enorme vel af en verdeelden haar vlees onder el kander, waarna zij er thuis een feeste lijke maaltijd van gehouden hebben., maar zonder mij! (Wordt vervolgd) CORRESPONDENTIE Roosje van Breukelen, Leiden. Zo Roosje, houd jij er een Dagboek op na? Leuk hoor! En nu laat je ons eens een stukje uit dat Dagboek lezen. Je moet het trouw bijhouden Roosje, dan kun je op het eind van het jaar nog eens ge nieten van alle gezellige dingen die in het afgelopen jaar gebeurd zijn en die je eigenlijk allang weer vergeten was. Je mag er ook gerust minder prettige din gen inschrijven. Marianne Everaers, Leiden IK MOCHT MEE OP KAMP „Weet u waar we naar toe gaan, op kamp met de kabouters"? vroeg ik aan mama, toen ik van de kabouters kwam. Vragend keek moeder me aan „Nou vertel het maar". „We gaan naar de Kempen in Noord- Brabant. Daar hoef je maar 10 minuten te lopen en je zit al in de bossen".,. Het moest nog paasvakantie worden, dus hadden we nog de tijd. Ik had.een mooi rapport gehad. „Als je zo je best blijft doen en over gaat naar de vijfde klas mag jij mee op kamp", zei moeder. „Hiep, hiep, hoera!" danste ik al. „Ga nu nog maar even buiten spelen tot papa thuiskomt". Net was ik buiten of daar zag ik papa al aankomen. Ik rende naar hem toe en zei dat ik een mooie rapport had. Ik zei ook natuurulijk dat ik mee op kamp mocht als ik zo mijn best bleef doen. „Kom ga maar mee naar boven. Mama zal al wel wachten met het eten". En Je haar, toen we boven waren, stond het eten al op tafel. „Zeg Marian, ga jij Ronald eens zoe ken. Ik denk dat hÜ bij Fred Mulder aan het spelen is". „Ja mam" en ik ging Ronald halen. Hij was bij Mulder aan het spelen en ik nam hem gauw mee naar huis. Onder het eten zei moeder: „JIJ vond dat boek van de Olijke Tweeling, toch niet zo leuk hé? Nu ik heb een ander boek meegebracht. Het heet „Ping, pong, ponia". „O, fijn, straks even lezen". Toen we klaar waren met eten, hielp ik mee afruimen en afdrogen. Ik kafte eerst het nieuwe boek en had toen nog fijn een uurtje tijd om te lezen. Toen het 8 uur was. was ik op bladzijde 26 en moeder vond het goed dat ik nog een half uurtje mocht lezen. Maar toen moest ik naar bed. Zo gingen de dagen op school en thuis voorbij. Ik deed mijn best en de 12e juli bracht ik een heel goed rapport mee. ..Ga niu alles maar klaar maken voor het kamp", zei moeder. We gingen al heel vroeg in de vakantie weg. Met alle andere kabouter gingen we in de auto. Mijn moeder maakte nog een foto van ons en bleef net zo lang zwaaien tot ze de auto niet meer zag. We hebben het in het kamp heel pret tig gehad. Palua P., Leiden. Paula vergat haar achternaam er bij te zetten. Ze maakte een verhaaltje. MIJN VAKANTIE De vakantie is weer voorbij. Dit was de leukste vakantie, die ik ooit gehad heb. vol avontuur en plezier Ik ben n?ar Avifauna geweest. Daar waren tal van vcgels in allerlei bonte kleuren te zien. Prachtig, Er was ook een apeel- t;in rnet paarden en ponny's. Ik wist er niet ••aT. ophouden, dan was het dit dan weer aat. Ook Den iK naar het strand geweest! Wat waren daar veel Duitsers. Overvolle hotels en restaurants. Ik ben er met een vriendinnetje en haar zusje heen ge weest. We hadden heerlijke dingen mee gekregen, maar het is ook een eind. Maar hier thuis is ook veel te beleven vooral in de vakantie bijv. We waren met z'n drieën weer avontuur aan het zoeken, maar we hoefden niet lang te zoeken, want het avontuur stond al voor onze halfbruine gezichten. Odilia begon er mee. „Zo", zei ze, „kom op, ik weet heer lijke suikerpeertjes te staan!! Maar je krijgt ze niet voor niets. We moeten over een schutting klimmen en dan weer over een andere schutting. Dan komen we in een brandpoortje en daar staan ze". Ja, ja, makkelijk gezegd, maar niet makkelijk gedaan. Maar ja we deden het toch. Je weet net hoe het is!. Ik, als bangste kwain natuurlijk het laatst. Daar stonden we met zijn drieën. Odiel begon al vol moed over de tweede schutting te klimmen. Ze deed het echter niet han dig genoeg en geen wonder dat daarop al een harde klap volgde. Ik stond te beven op mijn benen. „Zie je nou wel, daar komt al een mevrouw aan", riep ik. Ze was bruiner dan wij, want ze was een Indische. Ge stoord in haar werk. kwam ze met haar schort nog aanrennen, alsof ze twintig was. Mijn vriendinnen vlogen over de schutting, maar ik stond nog in de tuin van die mevrouw. Lucia, mijn zusje, klom zo hardhandig over de schutting, dat er een plankje brak, waarop die me vrouw nog kwader werd. Ik stond in de tuin achter een rozenstruik te bibbe ren als een bang hondje. Opeens zag die mevrouw me en kwaad riep ze: „Wat moesten jullie hier"? Ik durfde niets te zeggen. „Vooruit klim over die schutting", riep ze, waarna ik stotterend antwoordde: „Ik kan er niet over". Ze pakte me en gooide me er over. Ja, ja. dat was een mooie vakantiedag. ^oos v. d. Star, Bodegraven. Wat heb JU je best gedaan Toos met zo'n long ver haal te maken. Ik geef vandaag de helft een beurt en de volgende week de rest. anders heb ik geen plaats meer voor de andere kinderen. En nu nog dat: Wil je voortaan een juiste postzegel opplakken. We moesten deze keer 24 ct. strafport betalen Het was zeker een vergissing hé Toos? Het is 2e augustus 's morgens 7 uur. Moeder roept de 13-jarige Anneke uit bed, want ze moest wel 60 broodjes sme ren. Ze gaan vandaag een dagje uit: Va der, moeder, Anneke, Marjan en kleine Sjonnie van 5 jaar. Ze zouden met de bus naar de bossen gaan. Om half acht waren de broodjes gesmeerd en belegd en ging moeder de andere wekken. Om 8 uur zaten ze te ontbUten en ze moesten vlug opschieten want de bus kwam om kwart voor negen. Om 5 minuten over half negen, trok vader de deur achter zich diicht en ging die familie op stap. Ze kwamen gelukkig net op tijd aan en zochten een plaatsje in de bus. Kleine Sjonnie is gelijk al goede maat jes met de conducteur. Hij zit achter el kaar door te babbelen. Om 10 uur stap pen ze d'e bus uit met stijve benen. Moeder houdt kleine Sjonnie vast, va der en Anneke dragen de tas met al het heerlijks en Marjan draagt de bal. Na klein kwartiertje lopen bereiken ze het bospaadje. Na een poosje doorlopen en zoeken vinden ze een open plek en diaar legden ze hun spullen neer. Het was nog pas half twaalf, nog geen tijd voor het eten, dus gingen ze een spel, over- gooiertje doen. Het was heerlijk zo in öe schaduw van de bomen. Na een uurtje gingen ze in het gras zitten om wat uit te blazen. Sjonnie begon om eten te vragen en toen voelden ze allemaal dat ze wel trek hadden. Ze gingen dus ge zellig zitten eten. Het was net of de broodjes nu veel lekkerder smaakten dan thuis. Na het eten gingen ze verstoppertje spelen. Als moeder hem moest wezen open ze allemaal bij vader en als vader hem moest zijn, kropen ze bij moeder. Dit spelletje duurde tot ongeveer drie uur. Toen gingen ze weer wat rusten en schonk moeder voor ieder limonade in. Om 4 uur gingen ze in het bos wan delen. Moeder en Sjonnie bleven op de spullen letten. Onderweg kwamen ze paddestoelen tegen en Marjan plukte er een paar. Annike was een eekhoorntje aan het zoeken. Wordt vervolgd ONGEHOORZAAM Er was eens een meisje, dat altijd lief was, maar soms wel eens stout. Ze was lief voor haar broetje en zusje, en voor vader en moeder. Ze deed ook graag boodschappen. Op een dag was ze hele maal vergeten dat ze voor moeder naar de winkel moest en ze ging bü haar vriendinnetje spelen. Onder het spelen cht ze er ineens aan en liep hard weg Haar vriendinnetje dacht: speelt ze nou of loopt ze weg? Buiten adem kwam ze bij moeder, die erg boos was. „Zo was jij bij je vriendin gaan spe len in plaats van de boodschap te doen"? „Ja moeder, maar i!k zal nu vlug gaan". „Niet nodiig meer. Je broertje is al gegaan. Ga jU maar naar bed". Dag kindiers, volgende week weer ver der. TANTE JO en OOM TOON ster leent zich voor iets leuks nL voor 't maken van een egel. Vouw voor ie dere halve bolster een pijpreinlger zo als dc tekening aangeeft, buig de benen naar omlaag en leg de bolster er bo venop. FIG. A. SPEL MET KA8TANJERS Men kan een helicopter knutselen uit een kastanje en twee kippeveren. Met een spijker boort men 2 gaatjes in schui ne richting in de kastanje; de veren moeten een hoek van 45 graden vor men. Mer moet ze zo tegenover elkaar draaien, dat ze als een propeller werken. Als men dde kastanje nu in de lucl.t werpt, zal ze door de veren zeer lang zaam dalen. Sommige kastanjes hebben een platte zijde. Van deze kun je leuke broches maken. Plak een stukje vilt, waaraan je eerst een veiligheidsspeld bevestigd hebt. op dde platte zijde en schilder er een gezicht voorop. Met woldraden, restjes vilt en een smal bandje verander je een kastanje in een Indiaan. Zwarte krulletjes, die Je op zwart of bruin vilt vastnaait, worden tot een ne gerpruik. De ringen naai je aan het vilt vast, voor de óe pruik vastlijmt. Het gezicht beschilder Je met dikke witte verf uit je kleurkist Ook de groene, stekelige kastanjebol- FIG. B. UIT 'N STUK PAPIER EEN FLUIT MAKEN! Heel makkelijk. Neem 'n stuk papier van 4'/i bü 9 cm, vouw het in 't mid den en maak 'n kleine, iets ronde in snijding midden in de vouw en knip wat in de figuur gestippeld is weg. Houd de fluit zoals op de hand is aan gegeven, de vingers heel even van el kaar en blaas dan krachtig in 't gaatje. REM1 EN ZIJN VRIENDEN (naar „Het Weeskindi" van H. Malot) 33. Mijn ouders trokken met ons mee door een eenzame streek buiten de stad. Carlo, Brio en ik kregen tot verblijf een oude zigeunerwagen. Carlo moest daar evenwel voor betalen, 's Nachts werden we wakker door voetstappen en fluiste rende stemmen en ik zag een paar man nen met gestolen zakken aankomen, die mijn vader onder een luik in de vloer verstopte. De volgende dag kwam er een heer om mij te zien. Nadat hij mij met grote aandacht bekeken en onder zocht had, verklaarde hij op ontevreden toon. „Hij is verdorie zo sterk als een paard". Ik dacht, dat hü dokter was en zei. dat ik niets scheelde. Hij antwoord de slechts: „Weg met jou!" Carlo, die buiten op mij gewacht had, geloofde niet, dat het mijn werkelijke ouders waren, diie we daar ontmoet hadden en ve luis terden nu allebei wat er in de wagen 'esoroken werd. 34. „Het is mijn beminde schoonzus ter. mevrouw Beaumont, gelukt haar jongste kind door een goede verpleging weer gezond te maken", hoorde ik de vreemde tot mijn verbazing zegigen. Me vrouw Beaumont was immers dde dame met de zi^ke zoon Arthur, die' zo goed voor mij geweest was tijdens de geven- genschap van Vitalis. „Maar hij mag niet leven" ging de vreemde verder, „dan is al onze moeite om de oudste zoon uit de weg te ruimen, vergeefs". „Oh, wat die oudste zoon betreft, ver laat u zich maar op mU". hoorde ik •niln vader antwoorden. „We sturen hem naar de fabriek; daar zal hij al gauw verzwakken en danPlotseling be grepen wü alles. „Zie je wel", fluisterde Carlo tegen mij. „ik had gelijk, deze mensen zijn helemaal niet je ouders. Jij bent de broer van Arthur en je eigen moeder gelooft, dat je vele jaren gele den in een rivier verdronken bent". (Wordt vervolgd) IETS OM KLEINTJES MEE BEZ1 TE HOUDEN Als je wel eens op kleine kinderen moet passen, zorg dan een paar truc jes te kennen, waarmee je ze kunt be zig houden. Hier is er een: Teken een apengezicht op dun liefst doorzichtig papier (bv. boterhampapier) De ogen van de aap zijn twee kringe tjes. De pupillen (je weet wel: de zwarte puntjes in 't oog) worden op een ste viger stuk papier getekend op de juiste afstand van elkaar. Kleur ze zwart (na tuurlijk!) en leg dit papier onder het doorzichtige en nu moet kleine rus of broertje het gezicht van de aap „le vendig" maken, door de beide papie ren telkens een weinig te verschuiven. Zwerfkatten worden opgeruimd Met ingang van maandag 5 novem ber a.s. treedt, naar het ministerie van landbouw en visserij bekend heeft gemaakt, een regeling in wer king die in het gehele land een syste matische actie mogelijk maakt tot op ruiming van zwerfkatten als onder deel van de bestrijding van honds dolheid in ons land. Deze regeling bevat tevens een voorschrift voorlopig beperkt tot de gemeente Amsterdam, waarbij met ingang van dezelfde datum de hou ders van huiskatten worden verplicht ervoor zorg te dragen, dat deze die ren zich niet vrij buiten huis en erf begeven. Het is namelijk noodzake lijk ter voorkoming van mogelijk verspreidingsgevaar van de honds dolheid op deze wijze de bewegings vrijheid van de huiskatten sterk te beperken. Een afzonderlijk artikel van de al gemene maatregel van bestuur geeft de bevoegdheid zwerfkatten, dat wil zeggen katten die kennelijk geen eigenaar hebben, in het gehele land onschadelijk te maken, door rijks- en gemeentepolitie en door vanwege de minister van landbouw bevoegdver- klaarde personen. Bovendien kan op getreden worden tegen huiskatten, waarvoor de verplichting tot beper king van de bewegingsvrijheid niet wordt nagekomen. RECEPTIE ZILVEREN JUBILEUM Dr. E. DIEMER Zeer vele politieke en journalistie ke vrienden van dr. E. Diemer, hoofdredacteur van de protestants- christelijke krantencombinatie „Het Kwartet" (de Rotterdanimer, Nieuwe Haagse Courant, Nieuwe Leidse Cou rant en Dordts Dagblad) waren gis termiddag naar Rotterdam gekomen om hem en zijn echtgenote, het Rot terdamse gemeenteraadslid mevr. dr. F. T. Diemer-Lindeboom, te felicite ren met zijn 26-jarig journalistiek jubileum. De heer Diemer is vrijwel vanaf het moment van zijn promotie tot doctor in de rechtswetenschappen (1937) aan de redactiestaf van deze bladen verbonden geweest; aanvanke lijk als parlementair redacteur, la ter - na een onderbreking in de oor logsjaren - als hoofdredacteur. RECORD AANTAL VERKEERSONGELUKKEN IN DEN HAAG Oktober heeft voor Den Haag een record aantal verkeersongelukken opgeleverd. Voor het eerst in de ge schiedenis bereikte het totaal een cij fer boven de 2000. Er kwamen pre cies 2042 verkeersongelukken ter ken nis van de politie. Het hoogste cyfer tot nu toe was dat van mei, name lijk 1978. Tevens werd de afgelopen week een weekrecord gebroken, want er werden 573 aanrijdingen gemeld. Tot nu toe was het maximum 513 en wel in de week van 8 tot en met 14 maart. OPLOSSINGEN VAN DE VORIGE RAADSELS I. Alle twee evenzwaar. II Met de hoed in hand, kom je door het ganse land. III Zoveel hoofden, zoveel zinnen (an dere spreekwoorden met hoed en hoofd waren ook goed). IV Président Kennedy. V Koningin Elizabeth. Deze keer was Leo v. d. Lans, Lisser- dijk 510, Haarlemmermeer (Post Abbe- nes) de gelukkige. NIEUWE OPGAVEN Vul aan met het juiste spreekwoord: 1. Alle zeilen 2. Iemand de loef.... 8. Poolshoogte 4. Iemand de volle laag 5. In duigen 6. Nood leert. 7. Iets over een andere boeg.... 8. In de bres. 9. De grote trom..,. 10. Uit het veld Oplossingen insturen aan: Tante Jo en •n Toon, Krantentuin, Leidse Courant, Papengracht, Leiden. LUISTER NAAR^ Radio Luxemburg 208 meter m zondag 12 uur p Radio Veronica 192 meter m woensdag 13.45 uur Een muzikaal verhaal van Annie M. G. Schmidt en Cor Lemaire, o.l.v. Wim lbo gespeeld door Hetty Blok, Annemarle van Ees, Joop Doderer en Jan Oradi chocolade hagel Zandvoort krijgt hoogste hotel In Zandvoort komt het hoogste ho tel van Nederland. Voor ruim 5 mil joen gulden zal Bouwes aan het ein de van de Zeestraat een hotel van 65 meter hoog, met 18 verdiepingen, la ten bouwen. Het gebouw, dat hoger is dan de Zandvoortse watertoren en 't Amsterdamse Havengobouw, krijgt tevens een ondergrondse garage en een ingebouwd zwembad. Het ont werp van het hotel is uitgevoerd door het architectenbure iu Wil' en Meysse te Voorburg en het architectenbureau W. L. van Oostrum te Haarlem. Repatriëring van 1050 militairen Maandag arriveren 1053 militairen van de landmacht, die op 4 oktober met het Australische schip Seven Seas uit Nieuw-Guinea vertrokken, in Rotterdam. De ontscheping begint om half elf 's morgens. Mej. J. Knol zal na de verkiezin gen van 1963 niet meer in de Tweede Kamer terugkeren. Dit heeft zij aan het partijbestuur de KVP laten weten. Door persoonlijke omstandig heden is het haar onmogelük een nieuwe kandidatuur te aanvaarden. Mej. Knol zat sinds 1959 in de Tweede Kamer. Zij is tevens gemeenteraads lid van Enschede. OPBRENGST „TOT VREUGD VAN DE JEUGD" De aktie „Tot Vreugd van de Jeugd" in het Bisdom Rotterdam heeft rond f 18.000 brute opgebracht. De groepen, welke de collecte in de parochies verzorgden, hielden 25% van de opbrengst in ten behoeve van het eigen jeugdwerk. Het overige deel komt ten goede aan het j<ugd- en jongerenwerk en de sport op dis tricts- en diocesaan niveau (resp. 15% en 60%).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1962 | | pagina 9