televisie-kangeroe
IS DE TROTS VAN COBRAM
Nachtbraakster en beslist geen
respect voor de politie
DE LEIDSE COURANT
Zij is nog heel jong net
vier jaar maar kan zich al
verplaatsen met een snelheid
van 65 kilometer per uur!
JOSEPHINE is een meisje, een heel
bijzonder en eigenlijk wel een
beetje eigenaardig kind. Niettemin is
zij de trots en de lieveling van alle
mensen in haar woonplaats Cobram,
een plaatsje in het zuidoosten van
Australië.. „Josephine is een lieve
lastpak", zei een gezellige huismoeder
niet zo lang geleden. Deze woorden
zijn een uitstekende typering van
Josephine.
Josephine heeft lak aan alle ver-
keersvoorschriften en verkeersre
gels. Vaak gebeurt het, dat zij zich
huppelend en springend in de hoofd
straat.'voortbeweegt en dan plotseling
midden op de rijweg blijft staan om
zich eens lekker te krabben. Die
automobilisten moeten maar op haar
wachten, vindt zij. Als een politie
man deze opvatting niet blijkt te
delen en aanstalten maakt om Jose
phine naar een veiliger plekje te
brengen moet hij in de regel enige
flinke opstoppers van Josephine in
casseren.
Alle speelkameraadjes van Jose
phine zijn op school. Dat vindt ze niet
bijster prettig, want zij is dol op spe
len eii stoeien. Daarom kan men haar
onder schooltijd dikwijls aantreffen
bij de school haar lievelingsplekje
is aan de voet van de vlaggemast
waar zij zich dan behagelijk uitstrekt
op de grond en wacht op het einde
der lessen. Duurt het wachten haar
echter wat te lang, dan dringt ze
parmantig en zonder eerst toestem
ming te hebben gekregen het school
gebouw binnen. In de klaslokalen
veroorzaakt haar komst natuurlijk de
nodige opschudding. Boos zijn de
leerkrachten en de kinderen niet op
haar. Zij vinden het allen eigenlijk
wel een aardige afwisseling, als Jose-
hpine zonder te kloppen tijdens de
les de klas binnenhuppelt.
Josephine heeft een zwak voor het
voetbalspel. Telkens als er.eerj oefen
partij tjé wordt gespeeld, is zij. op het
veld present temidden der spelers.
Bezwaar hebben de voetballers dan
niet. Wel echter, als Josephine tijdens
een echte wedstrijd plotseling het
veld betreedt en dan de nodige con
sternatie veroorzaakt. Bij zo'n echte
wedstrijd heeft men geen pardon
voor haar en wordt zij, zeer tot haar
ongenoegen, met krachtige hand bui
ten het veld gebracht.
Josephine heeft een uitgesproken
dwaze gewoonte, 's Avonds zwerft ze
graag door Cobram. Ontdekt ze
iemand, die een latertje heeft ge
maakt en zich omstreeks middernacht
huiswaarts spoed, dan is het tien
tegen één, dat Josephine onverhoeds
uit het donker opdoemt en naast de
late wandelaar voorthuppelt tot aan
het tuinhek of de huisdeur!
Toch is Josephine beslist geen „vlot
kind"! Zij drinkt alleen melk en wa
ter. Nog nooit heeft zij een sigaret
gerookt. Geen onvertogen woord
kwam ooit over haar lippen. Ja,
eigenlijk heeft nog nooit iemand die
speelse Josephine een klank horen
uitbrengen, die leek op een woord.
Hoe is dat mogelijk? Josephine is
geen mensenkind, maar een vier jaar
oude kangeroe!
Zij was nog geen decimeter groot,
toen zij uit de buidel van haar moe
der viel. Stellig zou zij van honger,
koude en ellende gestorven zijn, als
een inwoner van Cobram haar niet
opgeraapt en als speelkameraadje
voor zijn kroost mee naar huis ge
nomen had.
Dank zij de voortreffelijke zorgen
van haar vinder groeide Josephine
voorspoedig op en werd zij een aar
dig kangeroe-meisje. Toch mocht zij
op den duur niet ten huize van haar
pleegvader blijven, want na haar
prilste jeugd ging zij zelf voedsel
niet gemaakt. Ze zou graag nog vele
malen willen optreden, want de her
innering aan de bijzonder lekkere
hapjes, die men haar gaf vóór en na
de show, is voor haar een heel goede
herinnering.
Snel is Josephine als weinig an
dere levende wezens. Als ze een Uit
stapje maakt, beweegt ze zich sprin
gend met een snelheid van 45 kilo
meter per uur! Als ze er zo nu en dan
fiks de pas in zet, haalt zij de 65 kilo-
zoeken en en toen bleek haar streng-
vegetarisch dieet een permanente be
dreiging te worden voor de tuin van
haar pleegvader. Zijn tuin was hem
zeer lief en daarom gaf de goede man
Josephine aan Harry Houston, die
zorgt voor het onderhoud van enige
sportterreinen. Dat gebeurde vier
jaar geleden.
In die vier jaren veroverde Jose
phine de harten van alle Cobram-
mers. Zij maakte Cobram tot een be
langwekkende plaats en vele toeris
ten komen naar Cobram om Jose
phine te zien. De televisiemensen
hoorden over Josephine en waren zo
geïnteresseerd, dat zij haar lieten op
treden in een paar programma's. Zo
werd Josephine een televisiesterretje!
IJdel heeft dit optreden haar beslist
meter per uur! Dan moet men zelfs
met een auto goed kunnen omgaan,
wil men Josephine inhalen of zelfs
maar bijhouden.
Gewoonlijk echter doet Josephine
het heel kalmpjes aan en huppelt ze
rustig en lustig door Cobram's stra
ten. Ze plaatst haar staart en vooi
poten op de grond en zwaait dan haar
achterpoten naar voren. Zij is een
heel bijzondere figuur in Cobram's
straten, echt een bezienswaardigheid.
Zodra een Cobrammer of Cobram se
haar ziet, is de eerste gedachte: Wat
voert Josephine nu weer in haar
schild? Welke stunt zal zij weer gaan
doen?
En heel vaak gebeurt het, dat Jo
sephine dan inderdaad „iets geks"
doet.
FOTO-BIJSCHRIFTEN
Foto's van boven naar onder: Hier ligt Josephine bij de vlaggemast van de school
te wachten op haar vriendjes en vriendinnetjes.
Jospehine gevoelt zich midden op straat volkomen op haar gemak. Zij heeft lak
aan het verkeer en vindt, dat automobilisten maar moeten wachten tot ze ergens
anders heen gaat. Voor politiemannen heef ze helemaal geen respect!
Josephine leeft geheel vegetarisch en daarom brengen de kinderen haar dikwijls
lekkere hapjes als „celerie" en zo meer.
Als Josephine vindt, dat het wachten op haar speelkameraadjes wat lang duurt,
gaat ze de klas binnen en veroorzaakt dan natuurlijk de nodige opschudding.
