Mevr. Kennedy begon een sari-rage in Amerika j Wat ii het I Geen enkel land bezit monopolie van de mode I 0nder okó gezeefd Geen naaisters genoeg om aan vraag te voldoen NA HAAR BEZOEK AAN PAKISTAN EN INDIA HOUTSKOOLHETBESTEVUUR VOOR BRADEN VAN VLEES! WAT PIJN IN DE GROTE TEEN KAN BETEKENEN Zijn Nederlandse vrouwen onelegant? Twee ontwerpers oefenen momenteel een grote invloed uit op de mode: Norman Norell en mevrouw Jacqueline Kennedy. De „Norell Look" heeft veel succes bij werkende meisjes. Het beroemdste ontwerp van Norell mantelpakje met witte blouse met strikje, kort jasje, brede leren ceintuur en wijde rok is in een dozijn verschillende prijsklassen nagemaakt. Een populaire uitvoering in de lagere prijsklasse is gemaakt van marineblauw- wit genopte wol. Troetelkind van de Amerikaanse mode is echter wel de felgekleurde wollen mantel. De etalages van Fifth Avenue liggen vol met kleuren rood, groen, blauw, roze, oranje. Ook kleurige mantelpakjes zijn favoriet. Voor dit laatste heeft mevrouw Kennedy de eerste steen gelegd. Zij is er in geslaagd de Amerikaanse vrouw ervan te overtuigen, dat men niet juist een zwarte of bruine mantel behoeft te dragen tijdens het winkelen! Bestormd door vrouwen De Indiase sari's zijn door het be zoek van mevr. Kennedy aan India en Pakistan in Amerika bijzonder po pulair geworden. De India Shop in New York bijv. wordt dagelijks be stormd door vrouwen, die sari's wil len kopen waarvan ze avondjaponnen willen maken. De pry's, van vierhon derd tot over de tweeduizend valt ve len echter wel een beetje tegen Van een sari, die ongeveer vijf me ter lang en biina een meter breed is, kunnen twee korte avondjaponnen of één lange gemaakt worden. Maar, ten zij India de produktie ervan kan op voeren, zal de sari nooit een massa- produkt worden. Momenteel zijn er lang niet genoeg mooie, zijden sari's om aan de vraag te voldoen en er zijn ook niet genoeg naaisters om ze om te toveren in avondjaponnen SIERLIJKE DESSINS De Oosterse invloed is terug te vin den in de toevloed van bedrukte stof fen in de omgeving van New York, dikwijls bijzonder sierlijke dessins met goud als één van de kleuren. Voorts zijn er overhemd japonnen, ceintuurloze jurkjes en japonnen met jasjes van deze stoffen, dikwijls afge zet met linten Wat is dit seizoen de grote mode. Chique vrouwen kiezen wit wollen mantels en wit wollen mantelpakken, waarbij ze zwarte pumps en handtas sen dragen. By de avondkleding zjjn avondmantels van lichte pasteltinten iets nieuws. Ze zijn er in lichtblauw, lichtgeel, crème, en ivoor. De zyden of brokaten avondmantels zjjn in ver gelijking echt ouderwets geworden. Links: populaire mantel voor overdag door het eenvoudige model en de levendige kleur. De mantel is gemaakt van licht groene wol, heeft een omgesla gen kraag, dubbele sluiting tot de taille en een gerende rok. Rechtsjaponnetje van een Perzisch aandoende bedruk te stof in inktblauw en goud met bijpassend, geheel afgebiesd jas je. nu i li i ri tasui'Ri'iM-i'iiit vwntHng r ru 1,1.41 9 9 antwoord nmiiiiiiiiiiiii 1 ninini 1111 ii3Mi>tiimniiui'.iMui^iiji«i'i' riiiuiiinii® Jet moet Jules' vrienden accepteren Jules zegt: „We moeten ze eens uitnodigen, Jet. Zij zijn allebei erg aardig voor ons geweest sedert ons huwelijk en we zijn er al een paar maal geweest. Boven dien weet je, dat ik aan Dick veel te danken heb. Kan ik ze voor het vol gende weekend uitnodigen?" Jet zegt: „Nodig hem gerust uit. Ik zal wel koffie zetten. Of ga met hem lunchen als je vindt dat je iets aan hem ver plicht bent. Maar zy is mijn smaak niet - ze is opschepperig en ik weet niet waar ik met haar over praten moet. Het it mijn vriendin niet, waar om zou ik dus haar gezelschap moe ten dulden? Wie heeft gelyk? Jules heeft gelijk en omdat dit een situatie is die in hun huwelijk nog vele alen zal voorkomen, kunnen ze de zaak het beste meteen duidelijk stellen. Zy zullen eikaars vrienden moeten leren accepteren, ook al vallen ze niet zozeer in de smaak, als ze er pry's op stellen enig contact met an deren te hebben. Jet moet proberen de vrouw van Dick vriendelijk tegemoet te treden, vooral omdat deze hen ook gastvrij ontvangen heeft. iRiiiininiiiininiQini]iiiiinii!aniniiiiiii<iiniiiiiiiiiiiiiiii!iii:i:!a:.<iiiiiiiiiiii* Ervaringen uit het Midden-Oosten Elk land in het Midden Oosten heeft zjjn eigen nationale gerecht, waarop men terecht trots is. Eén gerecht echter vindt men in al deze landen: de kebab, ook wel sjasjlik genoemd op houtskool gebraden vlees. De sjasjlik in Perzië bestaat uit een aan het spit geroosterd stukje lams- of geitevlees en in smaak wordt dit vleesgerecht alleen overtroffen door de Arabische chawyrma, die bestaat uit kleine uitgezochte stukken lamsvlees, aan een spies gestoken en op een houtskoolvuur geroosterd. Op deze manier wordt het sap meegekookt, wat een zeer bijzondere smaak geeft. Het belangrijkste werk by dit gerecht is echter het trancheren. De kok trekt zyn mes met lichte hand door het vlees en plak na plak wordt het knappend en mals gebakken vlees op een bord ryst gelegd. Houtskool is het beste vuur voor het braden van vlees en in de aller beste keukens in Europese restaurants vindt men dan ook nu weer houts koolvuren voor bijzonder goed gegrilleerd vlees. Sjisj kebab wordt toebereid lams- of schaapskoteletten, gekruid met uien en peterselie en in ei gewen teld - ook weer boven houtskool ge braden. Bij de christelijke Armeniërs en Assyriërs geldt een sappig k-vwkebab als een grote delicatesse. Aan de kust van de Kaspische Zee zou niemand er ook maar over den ken om steur of zalm anders dan Do ven een houtskoolvuur te roosteren. De Kaspische Zee is overigens wereldbe roemd om zijn kaviaar. De beste soort ter wereld komt van de steur uit ae Perzische wateren rondom Pah- lev?. De schaaldieren en vissen van het oostelijke deel van de Middellandse Zee zijn ook niet te veronachtzamen - krabben, kreeften en langousten sma ken voortreffelijk. De grootste lekker nij is echter de vis, die men in Grie kenland en Turkije babunia noemt. Ook die smaakt boven houtskoolvuur gebakken weer het beste. En wat denkt u van een lam, gevuld met kip- penragout, rijst, noten en rozijnen? In de landen van het Arabisch schier eiland zit men bij het genieten van de ze heerlijkheden - of men nu sjah is of bedelaar - me* gekruiste benen op de grond en men eet met de vingers. Hoe rijker het tafelgezelschap, des ie kostbaarder is het tapijt, dat als tafel dient. In de andere landen van net Midden Oosten eet men echter veelal aan tafel. Een beroemde arts ver- te teen. De pijn komt klaarde eens: „Wijze plotseling, maar houdt mensen krijgen spoedi- niet lang aan. ger last van jicht dan Bij een acute aanval te. De kwaal komt niet steld. De pijn is ver meer zo vaak voor als schrikkelijk, begint vroeger maar het aan tal gevallen neemt weer toe - en dat komt niet omdat er thans meer wy'ze mannen zijn en minder domoren! De ziekte kan erfelijk zijn maar ook teveel eten en drinken, voor al bier en wijn, kunnen oorzaken zijn. Vrouwen onder de 45 lijden zel den aan jicht, veel min der in elk geval dan mannen van dezelfde leeftijd. Vreemd genoeg kan men na de eerste aan vallen meestal geen juiste diagnose stellen. De patiënt krijgt pijn in een klein gewricht of gewrichten; dikwijls begint dat met de gro- meestal in een grote teen en duurt de gehe le nacht. De patiënt Wat dc dokter er van zegt mvwvuvwwvwmv voelt zich naar en koort sig en de piin kan avond aan avond terug komen. Na ongeveer 'n week is de aanval meestal voorbij. Na een aantal acute aanvallen verschijnen er eigenaardige, kalk achtige bobbels op het kraakbeen van de oren of .p de knobbels van bepaalde gewrichten. Tegelijkertijd wordt de algehele conditie van de patiënt minder. Indien men bang is er -felijk mee belast te zijn, dan moet men pro beren zich te onthouden van bepaalde zaken, vooral lever, niertjes, longen of kuit en hom van vis. Eet hoofdza kelijk vis, groenten vers fruit, kaas en brood. Indien men graag alco hol gebruikt, drink dan bij voorkeur whisky of jenever. De dokte, zal iets voor schrijven, dat met vrij grote zekerheid de pijn egneemt en indien de oude, beproefde metho de niet helpt, kan men met een spuitje van de pijn verlost worden. Tenslotte: Zorg voor voldoende lichaamsbe weging. Bont in de herfst! Een leuke wollen mortel met bont noor een ontwerp von Hollenjteln. Britse en Nederlandse vrouwen, zo verklaarde een Amerikaanse journaliste, zyn onelegant, saai en durven niets. Zij vond het vooral erg, dat zij liever gemakkelijke dan chique kleding dragen en schoenen nemen die eerder de voeten dan de ogen strelen, zij critiseerde in het algemeen him passie voor het onopvallende. „Het is duidelijk", zegt zij, „dat een Hollands en Engels meisje niet van een man verwacht, dat hij naar haar kykt". Betekenen deze uitlatingen nu dat de Amerikaanse vrouw een grote voorsprong heeft op het gebied van elegance en modekennis? Neen, want een bekend Amerikaanse modeontwerper heeft kortgeleden grondig zyn beklag gedaan over de manier waarop de Amerikaanse vrouw zich kleedt en opmaakt. Altijd voor- en tegenstanders Het beroemde „schone" uiterlijk van de Amerikaanse vrouw begint vervelend te worden, zegt de in Cali- fornië woonachtige James- Galanos. „Europese vrouwen zien er niet zo pasgewassen uit, maar wel veel inte ressanter," beweert hij. Hij levert kritiek op Amerikaanse vrouwen van alle leeftijden en alle maatschappelijke standen, voor hun eenvoudige smaak betreffende asses- soires. Hy spreekt met afschuw over de duizenden „eenvoudige" pakjes, „eenvoudige" japonnen, „eenvoudige" hoedjes en „eenvoudige handschoe nen", die door hen gedragen worden. Teveel „eenvoudige dingen", moppert hij. Zich „eenvoudig" kleden is ook niet alles. NOG MEER KRITIEK Volgens hem stelt de Amerikaanse vrouw frisheid en eenvoudige kledij in de plaats van interessante ensembles. Hij is niet de enige, die kritiek heeft op de Amerikaanse manier van kle den. Ook Sue Clair, een Amerikaanse mannequin, die nu voor Nina Ricci in Parijs werkt, heeft een aanval op dit gebied gelanceerd. Wat kunnen we uit dit modegekra- keel opmaken? Dat geen enkel land het monopolie van goede of slechte smaak heeft. Slechts één land valt hier buiten. „De Italiaanse vrouw", zo klinkt het twij felachtig maar leuke compliment van een Fransman, „is te vrouwelijk om ooit modern te zijn". GLORIA GORDON. „Hoge" teenager" Waar ter wereld blijft de aristocra tie beter bewaard dan in Groot-Brit- tannië? Neem bijvoorbeeld het ge val van de zeventienjarige Lady Sa rah Coke. Haar vader is de vyfde graaf van Leicester. Haar moeder, de gravin, is de dochter van een graaf en heeft de hooggeplaatste positie „Lady van de slaapkamer van de ko ningin". Zelfs uit haar vroegste jeugd herin nert Lady Sarah zich koninklijke gas ten te hebben in het buiten Halkham Hall te Norfoli.. In 1950, toen zij zes jaar oud was, mocht zij opblijven om het eerste gedeelte van een bal by te wonen, waarop ook George VI en ko ningin Elizabeth aanwezig waren. In 1957, toen zy op een kostschool te Downham, Essex was, kreeg Sa rah een expressebrief van haar moe der. Prins Charles' amandelen waren geknipt en nu kwam hij enig dagen op Halkham Hall om te herstellen. Sarah moest thuiskomen om gast vrouw van prins Charles te zyn. Zij speelden vele uren samen op het strand. Kortgeleden werd Lady Sarah offi cieel voorgesteld in de hoogste krin gen. Er waren zeshonderd adellijke gasten en ook de koningin en prins Phi lip waren aanwezig. Ongetwijfeld is Lady Sarah een van ae „hoogste" t iftivi.gfrter wereld. Een geliefd Perzisch gerecht is ten slotte Fezinjan. Ook dit gerecht wordt met rijst geserveerd en bestaat uit kalkoen of kip, gekookt met gemalen no*en, granaatappelsap en kruiden. Daarbij wordt duh gedronken. Ook een Perzische specialiteit: yoghart met water ol sodawater en gekruid met wat zout en fijngehakte munt. Yoghart wordt trouwens bijzonder veel gebruikt in Perzië zowel als drank, ais dessert met suiker en con fituren, als saus b.j komkommer of als hoofdbestanddeel van een zomer soep met sjalotten, hardgekookte eie ren. gehakte kruiden en in blokjes ge sneden komkommer. Men kan niet alles weten Kruiken van rubber. Heeft u een rubber kruik ge kocht? Doe er voordat deze gebruikt wordt wat druppels glycerine in Dan blyft het rubber gaaf. Niet officieel. „Mijn vriendin, nicht van de brui degom, droeg twee anjers op haar ja pon bij diens huwelijk. Men heeft haar te verstaan gegeven, dat dit niet juist was, omdat alleen de moeder van de bruid en de bruidegom twee anjers mogen dragen en de anderen slechts één. Is dit juist?" vraagt mevrouw A. B. De etiquette zegt hierover niets. Misschien dat er in families bepaal de regels over bestaan, maar officieel is dit niet. Plastic gordijnen. Plastic gordijnen die na het wassen kreukelig zijn geworden, kunhen weer glad gemaakt worden door ze even bij een niet te hete kachel te houden. Voor al niet te dicht bij, want hitte tast plastic aan. ezzzszzsszzzzyssssxsssxz'j Heel gezin aan de kade Toen de Britse kruiser „Bel fast" de haven van Vancouver invoer, stonden mevrouw Pame la Giles en haar zes kinderen op de kade en wuifden uit alle macht. Voor Morgan Gile6, ka pitein van de „Belfast" was het een bekend en prettig gezicht. Vrijwel in elke haven die de „Belfast" aandoet, wacht de zelfde aangename verrassing hem. Mevrouw Pamela Giles be sloot tot dit plan om het gezin bij elkaar te houden, toen haar man het commando over de kruiser kreeg. Dit is al weer enige jaren geleden. Zij hoefde zich om de financiën geen zor gen te maken, want deze in Aus tralië geboren vrouw is de ei genaresse van een schapen farm in New South Wales en haar moeder, de weduwe van een Australische zakenman, liet de familie in 1960 vijf miljoen gulden na. Zodra de „Belfast" uitvaart naar een bepaalde haven, gaat de rest van het gezin in het vliegtuig om hem ter plaatse te verwelkomen. Toen de kruiser een reis door het Verre Oosten maakte, volgde het hele gezin in zyn kielzog naar Cambodia, Bangkok, Japan en Hongkong. Toen de kruiser richting Noord-Amerika koerste, vloog mevrouw Giles met de kinderen van Sydney via San Francisco en Seattle naar Vancouver De kinderen vier jongens en twee meisjes, werden geboren in Zuid Afrika, Malta en Engeland. Een moeilijkheid is het onder wijs. Men maakt gebn 'k van de diensten van gouvernantes in de diverse landen. In i 'n vak zijn de kin'eren ongetwijfeld zeer goed, namelijk in aardrijkskun de. De „Belfast" is uit het wes- S ten van Amerika vertrokken en wordt deze maand in Engeland verwacht. Natuurlijk is het ge zin Giles aan de kade als het schip binnenkomt. „We zouden de binne komst voor geen geld van de wereld willen missen", zegt mevrouw Giles....... kXXXXXXXXXXXXXXX<££^^<^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1962 | | pagina 8