Belgen verrasten Nederlands elftal
in het Olympisch Stadion
ELF VOETBALLERS FAALDEN
ZOETE WRAAK EN FLUITCONCERT
Blunders van Pieters Graafland
MAANDAG 13 NOVEMBER 1961
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Zelden zal voor een land een verloren
voetbalwedstrijd zo gevoelig zijn aange
komenals de 0-4 nederlaag, die het Ned.
elftal in zijn 93e interland tegen het Bel
gische nationale team gisteren leed. Met
hoeveel optimisme was het grote legioen
naar het Olympisch stadion gekomen om
zijn favorieten in de derby tegen onze
zuiderburen aan te moedigen, met hoe
veel geestdrift voorspelde vrijwel de ge
hele Nederlandse sportpers een ovenvin-
ning voor de onzen. Hoe teleurstellend is
het gisteren echter gelopen: zonder enige
strijd zijn de elf in het Oranje shirt ge
stoken vertegenwoordigers van het va
derlandse voetbal door een glorieus Bel
gisch elftal onder de voet gelopen. Een
kwartier voor het einde van de teleur
stellende wedstrijd begon het stadion
leeg te lopen en dat zegt alles
Meedogenloos sloeg het gescandeerde A-be, A-be
vanaf de tribunes neer op de gebogen hoofden van
de elf Nederlandse voetballers.
Nog éénmaal rechtten de elf hun ruggen. Nog één-
maal probeerden zij althans èèn doelpunt te scoren
om toch iets van die grote schande weg te nemen.
Ook dat ène doelpunt heeft een oppermachtig Rode
Duivelselftal zijn tegenstander niet gegund. De
wraak was zoet voor de Belgen
Met een overwinning, die duizend maal duidelijker
sprak dan de vier doelpunten, hadden zij wraak
genomen voor de grote nederlagen in Rotterdam.
De Nederlandse supporters voelden'zich bedrogen,
verraden. Hadden zij niet met het grootste ver
trouwen én met het grootste recht op een sterk
elftal gerekend, dat minstens een waardige tegen
stander vóór de Belgen zou zijn? Ons land begon
immers mee te tellen in het internationale voetbal
milieu: een verrassend gelijkspel tegen de Honga
ren in Boedapest en sublieme wedstrijden van de
topploegen Feijenoord en Ajax.
Doch hoe anders, hoe diep teleurstellend speelde
zich daar tweemaal drie kwartier voor het Neder
landse legioen een beschamende partij voetbal af.
Een nederlaag had men nog willen accepteren.
Nederland was op eigen terrein sedert de invoering
van het betaalde voetbal binnen onze landsgrenzen
niet meer door de Belgen geklopt. Met een neder
laag na zoveel jaren had men dus wel genoegen
willen nemen. Maar de manier, waarop dit is ge
beurd, zonder enige tegenstand, zonder enige strijd,
zoals het Nederlandse elftal naar de Belgische
slachtbank werd gevoerd, dat kon het legioen niet
verdragen. Het schreeuwde het uit in een schril
fluitconcert, brulde om een Abe Lenstra en gaf ten
slotte in een moedeloze eindstemming lucht aan
zijn gemoed met het toen wel alles betekenende
lied: „och was ik maar
Een Nederlandse aanval op het Bel
gische doel: Schouten in duel met de
Belg Storme.
Geen enkel lichtpuntje In ons nationale elftal. De gehele ploeg, zowel
individueel en als team heeft gefaald. Velen zullen Pieters Graafland de
grootste schuld geven van de schandelijke nederlaag, doch evengoed komt
dit falen voor rekening van de andere verdedigers. Wiersma heeft daarbij
zelfs een wedstrijd gespeeld, zo slecht als wij nog nooit van hem gezien
hebben. Herhaaldelijk greep hjj mis op de aanvallen van de Belgische
buitenspeler Paeschen. De verzuchting van de Nederlandse doelman in de
kleedkamer: „maar er was ook nooit iemand bij om mijn fouten te her
stellen" was dan ook - hoewel dat geen excuus kan betekenen voor zijn
eigen tekortkomingen - zeer terecht geuit.
De aanvalslinie heeft misschien nog voor de grootste teleurstelling ge
zorgd. Vrijwel geen enkele keer kon het vijftal oranjedragers de Belgische
defensie voor grote moeilijkheden plaatsen. Slechts enkele malen konden
zij zich een redelijke kans scheppen voor het doel van de tegenstander.
Meestentijds waren zij echter de muizen, waarmee de Belgische kat zijn
spelletje speelde.
De halfspelers Kreyermaat en Muller - die de ondankbare taak hadden
voortdurend hun falende defensie te steunen en de statische voorhoede
leven in te blazen - waren nog wel de minst slechten van het Nederlandse
team.
gekomen rechtsback Baré, die de
bal van veraf naar het Neder
landse doel vuurde. Doelman Pie
ters Graafland kreeg de bal niet
klemvast, waarvan de Belgische
middenvoor Claessen profiteerde.
Nog was het vonnis niet geveld.
Het schot van de aanvalsleider
werd gestuit door Pronk. De bal
kwam weer in het veld en nu
voor de voeten van rechtsbinnen
Van Himst, die geen genade ken
de: 0—4.
Verrassend waren die aanvallen, van
de Belgen. Een dergelijke goed com
binerende voorhoede, waarin het
systeem 4-2-4 tot in de puntjes werd
uitgevoerd, had niemand verwacht.
De voorzetten waren alle precies op
maat en de Belgische aanval com
bineerde als een Nederland elftal in
zijn beste dagen! Vooral de jeugdige
Van Himst was hierin de grote or
ganisator en samen met de voortref
felijke Claessen - met twee doelpun
ten de Belgische held - vormde dit
tweetal een duo, waartegen de fa
lende defensie van Oranje geen ver
weer kon vinden. Ook kanthalf Ha-
non heeft een uitstekende wedstrijd
gespeeld en voor menige aanval leg
de hij de basis, evenals Lippens dat
aan de andere kant deed.
TELEURSTELLING
Voor de geblesseerde Verbiest moet
deze zondag een teleurstelling ge
weest zijn. Wat voor kans had hij
gehad tegen dit Nederlandse elftal
om te schitteren. Nu werd zijn plaats
ingenomen door de jonge Storme, die
als een schaduw de Nederlandse
aanvalsleider Van der Linden is blij
ven volgen. Van der Linden, de spe
ler, die samen met Henk Groot nog
wel het minst heeft teleurgesteld.
Zij hebben in ieder geval nog ge
tracht er iets van terecht te bren
gen, een pogen, dat wij bij de ande
ren absoluut hebben gemist.
MENTAAL GEBROKEN
Er zal veel voor nodig zijn om de
ze nederlaag te doen vergeten.
Het Nederlands elftal had de aan
sluiting bij het Europese voetbal
gevonden - dat dachten wij - hoe
bedrogen kwamen wij echter uit.
Duidelijker dan gisteren had het
niet kunnen blijken, dat wij daar
nog ontzaglijk ver vanaf zijn.
Voetballen wanneer alles mee wil
zitten, is niet het moeilijkste, de
mentale kracht opbrengen wan
neer er tegenslag komt, dat is
evenwel niet zo eenvoudig. Aan
mentale kracht heeft het in het
gehele elftal ontbroken en juist
daar hebben de Belgen van ge
profiteerd.
TRIEST
Het was triest, heel triest. Al van
af 't begin hadden zelfs de meest fa
natieke Nederlandse suporters in het
Olympisch Stadion er een hard hoofd
in. Direct toonden de Belgen, dat zij
met verbluffend gemak tegen de Ne
derlandse defensie bedwingers
van de Hongaren.tot sluiten
de combinaties konden komen. Nog
geen tien minuten was de wedstrijd
SNELLE
BESLISSING
Het 4-2-4 systeem heeft De Rode
Duivels geen windeieren gelegd.
Viermaal konden zij met het kor
te aanvalsspel, waarop de Neder
landers het antwoord schuldig
bleven, winst behalen. Vier maal,
een aantal doelpunten dat al na
die helft bijeengebracht was. Mis-
twee minuten spelen in de twee-
schien hadden de meest aanhan
kelijke supporters bij het begin
van die tweede helft nog op het
wonder van een Nederlandse ze
ge gehoopt.
De slechte uittrap van Pieters
Graafland, de inleiding tot dit
vierde doelpunt, sloeg ook die
laatste illusies de bodem in. De
bal kwam bij de ver naar voren
oud, toen Bennie Muller slechts met
zeer veel moeite een gevaarlijke ac
tie van middenvoor Roger Claessen
kon onderbreken. Steeds makkelijker
ging het bij de Belgen. De Neder
landse toeschouwers moesten zelfs 'n
kwartier wachten voordat de eerste
goede aanval van het Oranje-team
kwam. De combinatie van Sjakie
Swart en Henk Groot strandde ech
ter op de onverzettelijke Guillaume
Raskin.
Bepaald somber ging het eruit zien,
toen Eddie Pieters Graafland 'n zeer
hard, doch ver schot van Van den
Berg niet in bedwang kon krijgen.
De Feijenoord-doelman liet de bal
los. Gelukkig bracht de paal hierna
redding. Het was een somber en
naar later zou blijken, heel juist
voorteken.
Even ging het wat beter. Onver
wacht schoot Coen Moulijn een
moeilijke bal een metertje verkeerd.
Henk Groot kreeg daarna een kans
die perspectieven bood. Dat gebeur
de nadat Moulijn na veel mislukte poj
gingen eindelijk rechtsback Baré
voorbij was gegaan. Doelman Nico-
lay was echter juist iets te snel.
Opdat moment, waarop er einde
lijk wat hoop in de Nederlandse har
ten kwam, namen een wreedheid
van het lot de Belgen de leiding.
In de overtuiging, dat Roger Claes-
sens de pass van Van den Berg in
buitenspel-positie te pakken moest
krijgen, reageerden de Nederlandse
verdedigers in de 25e minuut amper.
Aanvoerder Roel Wiersma stond ech
ter juist een meter te ver naar ach
teren. Beheerst omspeelde de Bel
gische aanvalsleider Pieters Graaf
land. Wiersma poogde nog in de baan
van het schot te komen, doch dat
gelukte niet (01).
DOELMAN FAALDE
Het was een volkomen onnodige
treffer. Helaas zou het niet de enige
blijven. Nauwelijks zes minuten la
ter
i had linksbuiten Pae-
sahen keihard op het doel gekogeld.
Tot ontzeting van de tienduizenden
Nederlanders liet Pieters Graafland
de bal even glippen. Van den Berg
was te attent, om die kans ook maar
te kunnen missen. Een simpel tikje
was voldoende om de man van het
scorebord opnieuw aan het werk te
zetten (02).
BLUNDERS
Toen de kellners van de stadion
buffetten zich al schrap zetten om
de stormloop van hongerige en ver
kleumde toeschouwers op te vangen
maakte Pieters Graafland zijn twee
de kostbare blunder. Een overtreding
van stopper Tony Pronk vormde de
inleiding voor dat derde Belgische
doelpunt. Pierre Hanon, de briljante
Henk Groot en de Belg Raskin ver
laten na de strijd in het Olympisch
Stadion de grasmat. Samen van het
veld maar er staan vier levens
grote doelpunten tussen hen....
Belgische rechtshalf die het midden
veld vrijwel volkomen beheerste,
nam de vrije trap. Een strak, kei
hard schot volgde. Bijna boven Pie
ters Graafland trof de bal de lat.
'n Simpele vuistbewegï^ van de Rot
terdammer v 3 wellicht voldoende
geweest om het gevaar te keren. De
Oranje-goalie bleek echter volkomen
verrast. De bal sprong terug, meteen
kopte middenvoor Claessen in. Via
de onderkant van de lat caramboleer
de het leer nog juist uit het doel.
Opnieuw kreeg Claessen zijn kans.
Die tweede maal maakte hij geen
fout, wat overigens ook nauwelijks
mogelijk was geweest (03). Con
stant van den Stock, de Belgische ma
nager, kon eindelijk eens in een „Hol-
land-België" vergenoegd gaan rusten.
DE VIERDE....
En als de Brusselse bierbrouwer
in de pauze nog enigszins bevreesd
is geweest, dan heeft „Pol" v. Himst
hem van die angst direct na de her
vatting gauw verlost.
Opnieuw verleende Pieters Graaf
land de Belgen zijn medewerking.
Een hard, doch beslist niet al te ge
vaarlijk schot van linksbinnen Van
den Berg kon de Rotterdammer, twee
minuten na de hervatting niet in be-
20. Het tweede Belgische doel
punt kwam van Van den Berg, die
een harde, niet onder controle te
krijgen kogel van Paeschen zonder
veel moeite in het Nederlandse doel
kon schieten.
dwang krijgen. De attente Claessen
schoot de bal opnieuw in, waarna
stopper Pronk op de doellijn nog
juist redding bracht. Het noodlot wil
de echter, dat het leer wederom voor
een Belgische voet terecht kwam Op
het schot, dat Van Himst daarna los
te had geen enkele Nederlander ook
maar enig verweer (04).
Zelden is een doelman in het Olym
pisch Stadion zo onbarmhartig uit
gefloten als Eddie Pieters Graafland
na die derde onvergeeflijke blunder.
De Belgen bleven de strijd beheer
sen. Nauwelijks drie'minuten later
passeerde Roger Claessen de Neder
landse doelman voor de vijfde maal.
Robert Davidson, de voortreffelijk
leidende Schotse scheidsrechter,
keurde die vijfde treffer echter we
gens buitenspel af. De Belgen be
kommerden zich er zelfs niet om,
denkende aan het gezegde van „het
veen" en „het turfje
Het publiek geloofde het allemaal
wel. Terwijl de „acteurs" zeker een
kleine twintig minuten voor de boeg
hadden, stroomden al duizenden be
zoekers het stadion uit. En voor de
dapperen die de strijd bleven volgen,
konden de wijzers van arbiter Da
vidsons horloge gewoon niet snel ge
noeg gaan.
