De wereld toont een boeiend rapport in
1 urijn
JEUGD van Italië kan weer
lachen
„De mens in zijn van 1861
tot in de verre toekomst
ITALIA 61: tentoonstelling van indrukwekkende allure
Donkere dagen
herleven
m
Spelend op de piano
van Verdi....
ONTWIKKELING IN
100 JAAR IS
FABELACHTIG
Zijn de Italianen een lui volk dat
zich in de brandende zon met
graagte overgeeft aan een
overmatig lange middagslaap,
een natie die liever lui dan moe is
Vergeet het maar I
Evenals de Fransen hebben zij de
techniek van nature in de vingers.
Bovendien zijn ze bijzonder kunstzin
nig. Deze eigenschappen hebben er
toe geleid, dat Italië zich sinds 1950
industrieel en artistiek een vooraan
staande plaats heeft veroverd. Nóg
vertoont het land in het zuiden een
beeld van armoede. Maar benoorden
Rome en vooral in de omgeving van
steden als Milaan en Turijn is er be
drijvigheid die bewondering afdwingt.
Dat Italië heel wat mans is blijkt
uit de tentoonstelling „Italia 1961",
die tot 9 november a.s. in Turijn
wordt gehouden ter herdenking van
het feit, dat 100 jaar geleden uit de
veelheid van vroegere koninkrijkjes
de staatkundige eenheid werd ge
smeed, zoals wij die thans kennen.
Wij zijn er vijf dagen op bezoek ge
weest. Zonder overdrijving: het is de
mooiste tentoonstelling, die we ooit
aanschouwden.
Een voorstelling van deze Italiaan
se prestatie krijgt men als men ken
nis neemt van de volgende feiten:
Het tentoonstellingsterrein, buiten de
stad gelegen langs de kronkelende
Po, beslaat niet minder dan 50 hecta
ren.
Hc Temidden van prachtige waterpar
tijen bevinden zich de mooist denk
bare paviljoens. Toppunt van schone
architectuur is het expositiepaleis,
dat de beroemde bouwmeester Pier
Luigi Nervi ontwierp, dezelfde die
voor de Olympische Spelen in Rome
de fraaie 6tadions en sporthallen
schiep. Het gebouw van staal, glas,
aluminium en marmer is 160 meter
in het vierkant en heeft een inhoud
van 650.000 m3 (ongeveer tweemaal
de nieuwe R.A.I.
Nooit in de geschiedenis kon men zich
op een wereldexpositie zo gemakke
lijk verplaatsen. Aanwezig zijn heli
kopters, een kabelbaan, roltrappen,
honderd kleine taxies en een mono
rail (een luxe trein die zich op één
rail op een hoogte van ruim 6 meter
boven de grond met een snelheid van
90 meter voortbeweegt).
sk Bezoekers worden voorgelicht door
160 mooie meisjes, gekleed in grijs
mantelpakje met lichtblauwe blouse
en donkerblauwe das. Zij spreken ge
zamenlijk dertien talen. Er is één Ne
derlandse onder, Tonny Schin
kel uit Rotterdam.
Dó uitbeelding van het hoofdthema
„De mens in zijn werk" (in verleden
en toekomst) geschiedt door de deel
nemende twintig landen en interna
tionale organen met verrassende
kunstzin. Vooral de vormgeving en
fotografie zijn fraai en nieuw
Aan Italiaanse kant hebben de siich-
tingskosten t 50 miljoen bedragen.
Geen weggegooid geld, want de ge
bouwen en paviljoens krijgen alle
een bestemming. Zo wordt Nervi's
glazen hal het nationale centrum voor
technisch hoger onderwijs.
Het aantal bezoekers heeft de 3 mil
joen al gepasseerd. Tegen de slui
tingstijd verwacht men 5 6 miljoen
entrees te hebben geboekt (waarvan
1 miljoen uit het buitenland).
Jammer is dat Nederland volstaat
met eenvoudige deelneming in
E.E.G.-verband. Als compagnon in de
Euromarkt had ons land niet achter
mogen blijven met een eigen inzen
ding. Buitenstaande volken als de
Denen, Finnen, Hongaren, Joegosla-
ven hebben miljoenen uitgetrokken
om op deze semi-wereldexpositie
goed voor de dag te komen. Wél nam
onze bloemisterij in mei deel aan de
grootscheepse bloemententoonstelling.
De Italianen spreken daar nog over.
Turijn is ter gelegenheid van „Italia
'61" congresstad van het jaar. Er zijn
internationale samenkomsten op uit
eenlopend gebied.
Menswaardig bestaan na bloed en tranen:
Wat ons trof was de menselijkheid op deze tentoonstelling. Het eigen Itali
aanse paviljoen beeldt uit de voortdurende strijd van het land voor een
beter bestaan. Anno 1961 is het een eind gevorderd. Hét analfabetisme,
dat honderd jaar geleden nog verschrikkelijke omvang had, is aanzienlijk terug
gedrongen. De gezondheid is verbeterd. De werkgelegenheid is belangrijk toe
genomen. Zo worstelt Italië zich omhoog naar ruimere welvaart, een natie
die beseft dat er nog gebreken zijn in achtergebleven armelijke gewesten,
maar die zich inspant om ook die achterstand op te heffen. En als men dan
dat alles in ruime zalen heeft aanschouwd komt men bij het verlaten van het
paviljoen in een ruim portaal met maar één foto. Een enorm grote foto, voor
stellend een groep Italiaanse kinderen in de leeftijd van 5 tot 10 jaar, jeugd
met de blijheid en lach in de ogen. Als tekst staat er met metershoge letters bij
ARIVEDERCI 2011
Dat wil zeggen: Tot weerzien over vijftig jaar!
(van Mussolini)
Veelzeggend en ontroerend tegelijk.
Aan deze jeugd is de toekomst van
het land. De kinderen hebben op
deze expositie de geschiedenis van hun
vaderland aanschouwd, een verleden
dat vaak gruwelijk was en onbarmhar
tig. Maar door alle leed, bloed en tranen
heen is anno 1961 een samenleving ont
staan met duidelijke opvattingen om
trent een menswaardig bestaan. Zij zul
len de komende halve eeuw deze natie,
in verbondenheid met andere volken,
verder moeten uitbouwen. Hoe zal né
die periode de volgende „Italia" er uit
zien? In 2011? Een vraag die tot na
denken stemt als men naar die foto
kijkt. Blijde zorgeloze heerlijke jeugd op
de drempel van het atoomtij dpex-k met
zijn vele beangstigende onzekerheden
Openhartig
In datzelfde Italiaanse paviljoen trof
ons iets anders: de openhartigheid waar
mee de organisatoren ook de donkere
bladzijden van hun geschiedenisboek
tonen. Het fascisme van Mussolini heeft
bijgedragen tot de mateloze ellende van
de jongste wereldoorlog. Genadeloos
wordt dit uitgedragen op „Italia 61". Er
zijn in het land vele stemmen opgegaan
die dit onverstandig hebben gevonden.
„We zijn gek dat we ons zo te koop
stellen, het kan gerust wat minder."
Maar het nationale comité, in hoogste
instantie verantwoordelijk, heeft het be
leid gesteund. En dus windt de tentoon
stelling er geen doekjes om.
Dat Italië van de eerste dagen van het
fascisme af politiek verzet heeft geboden
De monorail rijdt met 90 km.
snelheid langs de gehele ten
toonstelling. Vervoersprijs 100
lire oftewel 0,60.
en dat er tijdens 19391945 een krachtig
ontwikkelde illegaliteit bestond, laat
zich mede uit een keur van overtuigend
materiaal (kranten, stafkaarten, foto's,
wapenen) aflezen.
De ondergrondse strijd tegen de Duce
en de Duitse troepen, „Resistenza" ge
heten, heeft aan 70.000 mannen en vrou
wen het leven gekost. Zij vormden ge
sloten gelederen, niet gescheiden door
politiek. Tragedies hebben zich afge
speeld: een vader die in het verzet zeven
zonen verloor. Men ziet hun foto's bij
de eretekenen die door de Italiaanse
regering postuum zijn verleend. Al tij
dens de bezetting hadden de partisanen
uitgestrekte gebieden onder hun con
trole.
Grote contrasten
Verdeeld over bijna 20 kleinere pavil
joens, die zich speels uitstrekken langs
en over vijvers, tonen de Italiaanse ge
westen in fraaie architectuur en met
geheel nieuwe uitbeeldingstechniek hun
ontwikkeling. Sardinië en Sicilië komen
voorbeeldig voor de dag. Deze regionale
tentoonstellingen trekken de buiten
landse bezoeker minder. Nochtans zijn
Aanblik bij avond van het grote ge
bouw van glas, staal, aluminium en
marmer, dat de tentoonstelling „De
mens in zijn werk" herbergt. Prachtige
architectuur, betoverend licht. De Ita
lianen kunnen er wat van!
Op de tentoonstelling te Turijn
kan men heel bijzondere dingen
beleven:
wij telefoneerden met een aard-
sateliet
wij deden de expositie per heli
copter
wij aanschouwden een voetbal
veld bij wolkendek van 14.000
meter hoogte en konden naast
de bal in de cornerhoek de gras
sprietjes tellen
wij zagen er films op een horizon
doek (360 graden), zodat men
voor en achter en links en
rechts landschap en handeling
aanschouwde
wij speelden met één vinger, on
bedreven en onmuzikaal als wij
zijn, de eerste noten van het
Wilhelmus op een heel bijzon
dere piano - de piano waarop
Verdi zijn onsterfelijke muziek
componeerde
wij reden een rondje op de race
fiets van fenomeen Coppi
ze boeiend. Streeksgewijs blijkt Italië
grote contrasten te vertonen.
Sluitstuk -an deze tentoonstelling is de
Zaal der Banieren. In een schemerachtige
sfeer staan daar in een grote hal de hoge
masten, die de zeven vlaggen van vrij
Italië Hnds 1861 torsen. Die dundoeken
van groen-wit-rood, in de donkere zaal
hel verlicht door schijnwerpers, wappe
ren voortdurend in een kunstmatige
xoind, terwijl uit verborgen luidsprekers
de nationale hymnen klinken, die de
strijders voor de Italiaanse eenheid een
eeuw geleden vol vervoering hebben ge
zongen.
Het is alles waardig en indrukwekkend!
Bel Uw huis: visje
wordt automatisch
gebakken
Hoogtepunt van „Italia 61" is buiten
kijf de internationale tentoonstel
ling, die onder het motto „De
mens in zijn werk" de ontwikkeling van
de wereld te zien geeft sedert 1861 en de
verwachtingen, die de mensheid mag
koesteren van de vorderingen in de na
bije en verdere toekomst. De deelne
mende landen hebben de taken onder
ling verdeeld:
Frankrijk (intellectuele prestaties).
Engeland (wetenschappelijk speurwerk)
Sowjet-Unie (veiligheid en hygiëne in
de industrie), Amerika (technologische
ontwikkeling), West-Duitsland (be
roepsopleiding), Denemarken (huisves
ting), Finland (vrijetijdsbesteding), Ja
pan (scheepsbouw), Joego-Slavië (men
selijke betrekkingen in de werkkring),
Polen (sociale voorzieningen), Zwitser
land (de arbeider en zijn omgeving),
Hongarije (ambacht) en zo voort.
Engeland heeft bijzonder veel werk
van zijn afdeling gemaakt en verdient
naar onze mening de erepalm. Het pano
rama van de wetenschappelijke vooruit
gang in de laatste honderd jaren is op
elk getoond gebied fascinerend. Wat
weet men al veel van de diepste ge
heimen van het leven (de erfelijkheid),
hoe ver reeds is de medische kennis
gevorderd. Complete operaties kan men
er aanschouwen. En de Engelsen kijken
ook vooruit: zij tonen hoe de mens aar
zelend op de grenzen van de weten
schap speurt naar de diepste diepten
der oceanen en de oneindigheid van het
heelal afzoekt. Waarschuwend heffen de
Britten hierbij de vinger omhoog: het
heil van de mensheid hangt in het
atoomtijdperk volkomen af van de wil
tot vrede en de genegenheid tot zelfbe
heersing.
De Sowjet-Unie ontvangt in een pavil
joen met een enorm beeld van de Sow-
j et-werker. Temidden van veel kostbare
miniaturen van fabrieken er machines
staat het ruimtevaartuig, waarmee Titof
zijn tocht maakte. Titof zelf ziet men
fotografisch uitgebeeld van baby in luier
via rakker op de lagere school en ver
liefde jongeling tot de grote man, die
hij nu is.
De tentoonstelling liet voorts zien hoe
's morgens 11 uur op vele kantoren en
in werkplaatsen een kwartier gymna
stiek wordt bedreven op muziek en aan
wijzingen van de radio.
Echt Amerikaans
De Amerikanen hebben zich vooral toe
gelegd op de communicatiemiddelen:
telefoon, "radio, radar, overbrenging van
fotografie en wat dies meer zij. Bij hen
zien we hoe in de toekomst de woning
automatisch kan worden bediena. De
man of vrouw, die ver van huis op kan
toor of in werkplaats bezig is, kan via
de telefoon heel eenvoudig de tempera
tuur in zijn woning regelen, de stofzui
ging laten geschieden, de maaltijd berei
den enz.
Het is 5 uur *s middags: even het
thuisnummer draaien plus 05 of 07. Dat
is het nummer dat het elektronische
fornuis dicteert. Bij aankomst thuis is de
maaltijd dan gereed: gebakken aard
appeltjes met biefituk en doperwtjes. Als
u een gebakken visje had willen hebben
had u 08 moeten draaien
De E.E.G. beeldt de bronnen van ener
gie uit. In dat verband verzorgt Neder
land o.a. de mijnbouw. Men loopt er
onder de grond en ziet de moderne kolen-
winning, die voor een groot deel auto
matisch is. Hydraulische stijlen zetten
zich uit, vlak achter een enorme boor
machine. Op die manier ontstaan gangen,
die niet kunnen instorten. Voorts ziet
men er de centraal verwarmde stad van
de toekomst.
Overdag trekt „Italia 61" betrekkelijk
weinig publiek. Het is dan in zonnig
Italië wat al te warm voor tentoonstel
lingen. Maar 's avonds, wanneer de pa
viljoens en fraai aangelegde paden en
vijvers baden in een zee van licht, komen
de drommen. Tienduizenden vertoeven
dan in en buiten de mooie gebouwen en
ondergaan de bekoring van deze heel
In het Amerikaanse paviljoen
krijgt men bij de ingang een zg.
lectoure, een houtje dat aan een
fluit doet denken. Wie de zwarte
staaf tegen het oor houdt beluistert
al naar keuze in Frans, Engels,
Duits of Italiaans een spreekstem
die bij elke stand bijzonderheden
vertelt. Een nieuw systeem van
voorlichting. In elk vertrek en bij
elke stand bevinden zich zendertjes
met een bereik van enige meters.
Vernuftig!
bijzondere gebeurtenis: „Italia 61"
rapportboekje van de wereld bij de over
gang naar de volgende klas.
