Eenmaal Altijd lachende rode spion greep atoom-geheimen BENEDICTINESSEN LUIDEN DE NOODKLOK Uit het leven van spionnen III Gourenko verliet ambassade met tas vol documenten Vertaalmachine in Ameri ka 150 maal zo snel als mens WEEKELYKSE CR0NYCKE Vrijstelling T V-kijkgeld ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1961 DE LEIDSE COURANT PAGINA 11' faalde Zabosin en kreeg prompt hartaanval Luitenant-kolonel JOHN. BAKER WHITE: Hij lachte beslist op de ochtend van de 9e augustus 1945, toen hij op zijn kantoor van de Sovjet-ambassade in de Charlottestreet in Ottawa zat. Het telegram dat hij zojuist opgesteld had, gaf trouwens ook alle reden om te lachen. Het luidde: Aan de directeur. Feiten verstrekt door Alek: (1) In miin meer dan dertigjarige contact met geheime agenten vrgwei geen rust. zabotin kon voor- kan ik mij geen spion herinneren, die minder op een geheim agent SoTofa^deS^ed^htcJ gekoi leek dan kolonel Zabotin, Sovjet mihtair-attache in Ottawa in men, maar toen hij het bemerkte Canada. Hij was groot, stevig gebouwd, altijd goed geschoren, deed hij een vertwijfelde poging hem kortom een echte Russische militair, waarvan de gezondheid af- te ontvoeren voordat de code-man in straalde. Hij was goedlachs. Het leek een oprechte glimlach, maar in werkelijkheid was het een masker van een koude cynische en te Moskou" had Zabotin hier gefaald, berekende chef van een spionage-afdeling, een afdeling, die ope- Hij werd teruggeroepen naar Moskou reerde tegen de Nazi's. zelfs voor de Canadese regering de had van het Verenigd Koninkrijk. De proef met de atoombom had plaats in New Mexico (met '49,' Verder een atoom-geleerde teloze chef van een spionage-eenheid, tijd had hem tot „personanen grata" vier hooggeplaatste Canadese rege- dat de Sovjet-Unie niet alleen een te verklaren. ringsambtenaren en de vertrouwelfl- beetje uranium 235 en belangrijke Ooggetuigen verklaarden, dat Za ke assistent van de hoge commissaris atoom-geheimen leverde, maar ook botin goed gezond leek toen hg aan in het Verenigd Koninkrijkveel waardevolle gegevens omtrent ge boord ging van het vliegtuig maar De papieren vermeldden eveneens allieerde wapens en militaire depots zijn eeuwige glimlach was verdwenen „de namen van twee Canadese com- In augustus 1945 werd hij onderschei- Vierentwintig uur nadat hg rapport '94-239 De bom, afgeworpen op munisten die opgetreden waren als den met de Orde van de Rode Ba- had uitgebracht op het hoofdkwartier Japan was gemaakt van uranium wervingsofficieren V00r het ,,net" - nier en de Orde van de Rode Ster van het Rode leger, meldde het Rus- 235. Het is bekend, dat de produktie alias Fred" en later sische persagentschap Tass, dat hij van uranium235i dagelijksi400 gram iDebouz.. een parlementslid alsmede Pnprl o-p70nH „tengevolge van een hartaanval" was bedraagt m de kernreactor te Clin- Carr allas iiP—Rus van ge. LrOeU geZOnfl overleden toa-.. proauxue van boorte. Hoewel men in Moskou zeer Maar zijn chefs in Moskou waren schijnlyk tweemaal zo g oo tevreden was over het werk van Za- ook vasthoudend en gunden Zabotin is van plan de wetenschappelgke ge- botin w&3 deze niet de ich. gevens te publiceren maar zonder a (Copyright Opera Mundi) De Amerikanen ter van het zgn' Canadese spionage- De Amenxanen van de Sovjetg Dat was een ze. kere majoor Sokolov, die in 1942 naar (2) Alek overhandigde ons 'n koker tje met 162 microgram uranium onderlinge hulpprogramma tussen 9RK in Ho irnrrn van OVlflO 1T1 CP.I1 1 9 c.c technische details, hebben reeds gegevens gepubli ceerd. 235 in de vorm van oxide in een dun plaatje. Over de post hebben we geen nieuws ontvangen. Canada en de Sovjet Unie. Hij werk te onder Sergei N. Kondriavtzev, de eerste secretaris in de legatie en het „Grant" was de schuilnaam van Za botin en de directeur, waaraan hg zgn telegram .richtte was de directeur vestigde drie groepen met van de militaire inlichtingendienst in M eerste hoo'd van het Sovjet spionage- „Urant systeem in Canada. Rusteloos Irie groepen met van de militaire inncntingenmenst in twaaif"perSonen van wie v(( Moskou Alek was professor Allan heden geldenti(iMerd Nunn May. Zabotin wandelde over de Pa 1943 naar Ca. gang naar kamer 12 en overhandig. en dlrec[ nam de uitbrelding de het telegram aan een Jong offi- van het Sovjet-spionagenet in Cana- eier, Igor Gouenko. ,,Zet dit m cod da toen een aanvang Op het moment om en verzend het kameraad zei dat hgt kompldt kon worden opgerold illJ' bestond dit „net" uit negentien man- Zonder te antwoorden ging Gouren- nen vrouwen, allen Canadese en Britse onderdanen en zeventien Rus- sen van de Sovjet-ambassade. zende kamer, een kamer met dubbe le stalen deuren en stalen luiken voor de ramen. Slechts een paar leden van de ambassade-staf hadden het reoht deze code-kamer te betreden. Complot De telegrammen van Zabotin aan Moskou bewezen, dat hij hard werk te. Op 22 augustus 1945 ontving hij bericht no N. 11931 van de directeur in Moskou: „Aan Grant. Neem maatregelen om documenta tiemateriaal in handen te krijgen betreffende de atoombom. De tech nische vorderingen, tekeningen en berekeningen". Zabotin zond de gevraagde inlich- tin, dat zich over geheel Canada uit- tingen binnen vier dagen... De kolonel strekte met vertakkingen naar de hield ook zijn leden Verenigde Staten, Londen en een huls goed in het oog. Hij ging geregeld In een rustige straat in Genève. hun privé-leven na, hun vrienden en De documenten van Gourenko be- kennissen, hoe z$j hun vrge tjjd door- vatten de namen van de mannen en brachten, of zjj teveel dronken of zich vrouwen die in het spionage-complot in de schulden staken. In zijn woning zaten en dat waren drie geleerden 14 Range Road, van waaruit hfl de van de staf van de nationalé onder- meeste activiteiten regelde, hield Za- zoek-raad', een man met een hoge po- botin een kaartsysteem bg van elk sitie in de Industrial Development van de leden. Op deze kaarten no- Bank, een majoor belast met geheim teerde hij alle bijzonderheden, researchwerk voor het Canadese di- Kolonel Nicolai Zabotin was een rectoraat artillerie alsmede een radar zeer succesvol, vasthoudende en rus- Nog geen maand later, op 6 sep tember 1945, verliet Igor Gourenko de Sovjet ambassade met een grote tas vol documenten. Vierentwintig uur later was de Canadese regering in het bezit van de volledige details omtrent het spionage-net van Zabo- Russisch-Engels 60.000 woorden per uur Open ruimten voor onbekende woorden Mevrouw Ariadne Lukjanov, een Amerikaanse van Russische afkomst en presidente van de „machine Trans lation Inc.", heeft een demonstratie gegeven met de elektronische vertaal machine „IBM 7090". Een artikel uit het Russische blad „Prawda" werd in het Engels vertaald met een snel heid van 60.000 woorden per uur. Een menselijke vertaler haalt gemiddeld 400 woorden per uur. In Amerika beschikt men over slechts duizend mensen die uit 't Rus sisch kunnen vertalen en daarbij is het grootste deel van hen al boven de zestig jaar. Het gevolg is dat men nog geen tien procent van de in het Russisch verschijnende wetenschappe lgke en technische artikelen in het Engels kan vertalen. Het procédé is nog niet volmaakt. Over een jaar ver wacht men 150.000 woorden per uur te kunnen verwerken. Dan pas zal het mogelijk zfln de gehele Russische pers bg te houden. Het systeem werkt als volgt. De Russische tekst wordt eerst op kaar ten geponst. Deze worden op een mag netische band overgebracht. De band wordt in het apparaat geplaatst, sa men met een band die de Russisch Engelse woordenlijst bevat en een co desysteem. De thans gebruikte lgst telt 5.000 Russische woorden en hun 32.000 Engelse betekenissen. Voor de vertaling van wetenschappelijke teks ten is dit voldoende. Als het appa raat een bepaald woord niet kan thuis brengen, laat het een ruimte open en moet een menselijke vertaler te hulp komen. De vertaalonderneming van me vrouw Lukjanov houdt zich nog voor namelijk met het vertalen uit het Rus sisch bezig. Zg wil echter in de toe komst ook Duitse, Franse, Italiaanse en Spaanse tekst gaan bewerken. 't Was lecker weer de laetste daeghen, daervan en mooghen we niet claeghen. Al isset laet, het doet toch goed, het geeft weer reuringh in het hloed. De sonne scheen met heete straelen en elckeen liep om ys te haelen. Het weer was werck'lyck ongekend en loopt de soomer oock op syn end en isset morghen misschien weer reeghen, we kunnen er toch ween- eeven teeghen. Dat is met Leyden oock het geval. We laesen cyfers sonder tal van veel bedraeghen, groote en cleyne. Is 't met de begrootingh nu in het reyne? Ick denck er nogh maer het myne van. Als 't anders mocht uytkoomen, welseecker, dan gaen de vroeden wel weeder reeckenen of al die cyferen nix en beteeckenen. Van't huyshoudboexken van onse stad clopt altyd wel iet, tsy dit ofte dat. Dat is heel wat anders dan met het myne, daerop sie ick altyd maer nullen verschynen. En stond soo een nul nu maer op het end, maer die staet er, dat ben ick al jaeren gewend, soo halverweeghen reeds, soms dicht by 't begin en sie ick er bynae geen gaetjen meer in. Hoe fixen dat toch die vroede mynheeren, die de steedelycke duyten moeten beheeren? Ick denck dat ick maer eens te raede gae by wethouder Stolp, die uyt en te nae der steede financiën in cannen en cruycken moet parsen en weet te gebruyeken een const jen, om nimmer te gaen failliet. (En 't syn oock syn eyghene duyten niet!) Maer hy is tenslotte een economist en ick maer een cleyneen arm' optimist. WILLEM VAN HORSTENDAEL ZEEPOST deelten van het klooster vertonen namelijk schrikbarende tekenen van Met de volgende schepen kan zee- bouwvalligheid en vochtigheid! De post worden verzonden. De data, muren van het priesterkoor der waarop de correspondentie uiterlijk kloosterkapel, dat bovendien nog ter post moet zijn bezorgd, staan, tus- benepen-klein is, zijn hier en daar sen haakjes, achter de naam van het aan.ket afbrokkelen en de vloer is sOhio vermeld damg aan het verzakken- De z-g- Vprpnipde qtntpn van Amerika- ss vreemdelingenkapel ziet er eveneens /O O? i bedroevend uit. Wat in het oorspron- „Statendam^^ (3-9), M^ .'Kerkedyk kelijke ilandhas. (!)j dat in 1875 .9s .c, J 01 rl" werd betrokken en de rond 1885 pro- gen time: ms „Aludra (6-9), ms „Cap visorisch gebouwde vleugel (proviso- Palmas (7-9); Australië: ss „Otaki risch, omdat men dacht, dat te zijner (3-9), ms „Kulmerland (3-9), ss tijd het gehele convent wel weer zou Orion" (5-9), ss „Alaric" (7-9), ms kunnen terugkeren naai Duitsland, „Talleyrand" (7-9); Brazilië: ms waaruit het tengevolge van de „Kul- Aludra" (6-9), ms „Gap Palmas" (7- turkampf" verareven was), te zien 9); Brits-Oost-Afrika: ms „Yang-Tsp is, tart eenvoudigweg alle beschrij- (7-9); Canada: ss „Statendam" (3-9), ving. ms „Prinses Irene" (7-9); Chili: ms De kalk valt van de muren door „Achilles'" (3-9), ts Isarstein" (7-9); het steeds verder vretende vocht. Ned Antillen: ms „Dongedijk" (3-9), In de refter zakt men bijna door ms „Bellavia" (5-9); Suriname: ms de vloer. De Oouterrains - waarin o.a. „Ladon" (6-9); Unie van Z.-Afrika de keuken, de hostiebakkerij en de en Z.-W.-Afrika: ms „Carnarvon wasserij rijn ondergebracht, zijn „Castle" (3-9), ss „Averdijk" (5-9), donker, bedompt en vochtig tot-en- ss „South African Sculptor" (7-9). Tnliohtin vpn Vioti-cffendp de »Pr. Voor het paramenten-atelier en m„Zde Strijkerij van kerklinnen, waarvan zendmgsdata van postpaketten geven de Zl?stersJ toch moeten zijn de postkantoren. slechts provisorische ruimten be schikbaar. De bibliotheei bevindt zich ergens in de hoek van een gang. Een behoorlijke kapittelzaal is er niet. Het verblijf van de novicen kan men geen „verblijf" noemen. Met de cellen van de Zusters en de zieken kamers is het al even treurig ge steld. MET de zo dringend nodige ver nieuwing en verbouwing nu, waar voor de ook als kerkenbouwer be kende architect J. Dresmé uit Drie bergen de ontwerpen heeft gemaakt, zal in totaal een bedrag van f 450.000 gemoeid zijn. De Zusters zelf kunnen, gezien haar toch al beperkte inkomsten, AAN het einde van een eenzame zenlijking van die voorwaarden ech- slechts een minimaal gedeelte van laan, aan de rand van de bebouwde ter ontbreekt in „Arca Pacis" helaas bedrag en dan nog alleen met de kom van Driebergen-Rijsenburg, nog al het een en ander en dat is de grootste moeite! - bijeen sparen. Het ligt half verscholen tussen hoge bo- reden waarom bijzondere aandacht overgrote de^l zal van milde gevers men het klooster „Arca Pacis" van wordt gevraagd voor dit slotkloos- m0eten komen. de Benedictinessen van het H. Sa- ter - evenals andere slotkloosters Daarom zijn de Zusters een bouw- crament. maar al te zeer vergeten! actie 'begonnen met volledige instem- Deze Zusters behoren zoals de J ming van de Kardinaal-Aartsbis- naam reeds zegt tot de aloude kloos- MET speciale toestemming van de ^hop die zeer grote waarde hecht terorde van de H. Benedictus. Zij Kardinaal-Aartsbisschop heeft nog aan d'e instandhouding en ontwikke- vormen een speciale tak daarvan, niet zo lang geleden een aantal jour- i:np. van icinnctPro pn biizon- die in 1653 te Parijs werd gesticht nalisten, onder leiding van Prof. X dere steun vmTen Comité van Aan- door Moeder Mechtildis van het H. H. A. Vermeulen, die nu al ruim bevelin°-, waarin o.a. zitting hebben: Sacrament met steun van enkele twaalf-en-een-half jaar Rector van g.H. Exc. Mgr. dr. Jan Olav Smiti priesters en aanzienlijke dames, on- „Arca Pacis" is, het gehele klooster Qor^ p Andriéssen O.S.B., Abt van der wie de toenmalige Koningin van van nabij kunnen bezichtigen, - ook de g't Adelbertus-abdij te' Egmond- Frankrijk, Anna van Oostenrijk. die gedeelten dus die anders nooit Binnen; Mgr. G. C. Hartmann, Oud In het kort zou men heel hun le- door „mensen-van-buiten" betreden praeses' van het Groot-Seminarie ven kunnen samenvatten in de pas- mogen worden. „Rijsenburg" en Mgr. dr. J. A. Geer- sage uit de „Geschiedenis ener ziel" Alle aanwezigen waren diep getrof- Hinpi, hp tPapnwnr>rdifyp Prapsp<5 waarin de H. Theresia van Lisieux fen door de vreugdevolle familie- h - verhaalt, hoe zij haar plaats in de sfeer die daar binnen de vochtige schoot der Kerk gevonden had. en hier en daar gescheurde klooster- Het spreekt echter wel vanzelf, dat muren heerste, maar desniettemin, er ook bepaald natuurlijke voor- of misschien 's het betsr te zeggen: 2kisst*e"r"s i£*"hartelijke' dankbaarheid waarden verwezenlijkt moeten zijn, juist daarom, voelden zy neiging, om worden aanvaard, wil men dit leven tot volle ontplooi- direct de noodklok te gaan luiden! ing kunnen brengen. Aan de verwe- De van 1875 en 1835 daterende ge- j j m. PAARDEKOOPER De twee en eenhalfjarige Duco Mulder in Zaandam is gistermiddag spelend in de Gouw geraakt en ver dronken. Het gironummer van de Zusters is: 2 3 6 5 7 2 t.n.v. het Klooster „Arca Pacis", Engweg 44, Driebergen. Iede re gift - groot of klein - zal door de Ter ondervanging van in de prak tijk ondervonden moeilijkheden is het kijkgeldbesluit gewijzigd voor zo ver het betreft vrijstelling van be taling van kijkgeld ten behoeve van invaliden. Van het betalen van kijkgeld kun nen thans worden vrijgesteld zij, die door ziekte of gebreken gedurende een langere tijd niet in staat zijn een derde te verdienen van wat gezonde mensen onder dezelfde omstandighe den aan inkomsten uit arbeid kunnen verdienen; voor deze vrijstelling kunnen echter alleen zij in aanmer king komen, die onvermogend zijn volgens de voor radio en televisie vastgesteld normen. Het verzoek om vrijstelling dient te worden gericht tot de dienst luis ter- en kijkgelden. Het verzoek dient ieder jaar opnieuw te worden gedaan, tenzij men 65 jaar-of ouder is. GEWONDE MATROOS PER HELIKOPTER NAAR MONTREAL De 17-jarige matroos L. van Geest uit Naaldwijk, die op 26 augustus werd gewond bij een ongeval aan boord van de onderzeeboot; ager „Groningen", is opgenomen in een hospitaal te Montreal. Hij werd aan vankelijk verpleegd aan boord van de „Karei Doorman", maar toen zijn toestand ernstiger werd, achtte men het wenselijk hem in een ziekenhuis aan de wal op te nemen, waarheen hij per helikopter is vervoerd. Zijn toestand is inmiddels iets verbeterd. Deze foto werd genomen tijdens de plechtigheid van een Maagden wijd: in „Arca Pacis", en wel op het ogen blik dat Kardinaal Alfrink, toen nog Mgr. Alfrink, de ring stak aan de hand van de zuster die de Maagden- wijding ontving. Foto M. A. J. van Bommel, Utrecht Een Zuster op de boerderij van Ar ea Pacis" bezig met het voeren van de kippen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1961 | | pagina 11