KNUTSELEN MET SCHELPEN...
Duinkonijn slaapt bij Saskia
m
„Dierenrijk" in flatje te Den Haag
Inwoningvoor haas, spreeuw
en hermelijntjes
Leuk
werk
als het
regent in
vakantie
Een gedeelte van
de werkjes van de
heer Klaassen ziet
U hier uitgestald.
Kijk eens naar de
uil en de hertjesf
En wat dacht U
van de koets f Zo
iets zal hij nu niet
meer maken. Daar
tijn hulpmaterialen
bij gebruikt. Hij
wil nu alleen wer
ken met ware zee-
produkten. Het re
sultaat blijft even
kunstzinnig.
Re!
Jegen in vakantietij d komt bij ons
(helaas) maar al te dikwijls voor.
Dit seizoen hebben velen onder ons het
aan den lijve ondervonden. Brrrr
wat doe dan je als je bijv. aan de kust
zit?
Begrijp me goed; ik probeer geen en
kele badgast of toekomstige badgast in
een depressiestemming te brengen, maar
ik heb juist een manier gezien om die
regenachtige dagen toch aangenaam
door te brengen. Doe als de heer J.
Klaassen uit Arnhem. Hij knutselt
sinds een jaar of tien met allerlei na
tuurvoorwerpen, die hij op het Neder
landse strand kan vinden: schelpen, zee
sterren, zeewier, eieren van de wulk
en van de rog, zeeappels, krabbescharen
en stukjes boomtak, die in het zoute
water steen- en steenhard zij geworden.
In zijn kamer staan enkele tientallen
grote en kleine voorwerpen. Het zijn
geen ordinaire bazarspullen. In niets
zijn deze werkjes te vergelijken met de,
vergeef mij de harde, maar nu toch wel
gerechtvaardige benaming* prullaria,
die in strandtenten en boulevard-kios
ken te koop zijn. De heer Klaassen
maakt werkelijk kleine kunst werkjes.
Hij werkt bij de douane. In 1950 werd
hij van Rotterdam naar Hoek van Hol
land verplaatst. Van een van zijn eerste
wandelingen langs het strand bracht hij
een handvol schelpen mee naar huis. Van
lieverlede werd dat een gewoonte. De
heer Klaassen ging schelpen verzamelen.
Kocht er boekjes over en las ze met aan
dacht. Volijverig ging hij determineren,
rubriceren. Op een dag kwam hij tot de
ontdekking, dat je door schelpen te plak
ken, alleraardigste poppetjes kon maken.
Hij probeerde het voorzichtig, zag er plot
seling grote mogelijkheden in, kortom
handenarbeid met schelpen werd zijn ge
liefde hobby. Als hij. in de nachtdienst in
het douane-lokaal zat, werkte hij er aan.
Vrije uurtjes thuis maakte hij er zoet
mee. En allengs vergrootte zich zijn col
lectie kunstwerkjes.
Achter glas te pronk
In het bovenhuis in Arnhem staan zij
nu achter glas te pronk, allerhande beest
jes, die fijn van tekening en fraai van
kleur zijn, die men ook met de eerste oog
opslag herkent: een nors kijkende uil, een
meesje op een boomstronk, een specht
tegen een stam, een vervaarlijke roofvo
gel, een ooievaar, een ijsbeer met een
jong, twee ranke hertjes. En verder fraaie
bloemetjes in een boeket bijeen gegaard,
een vrouwtje met een lange rok, een oli
fant, een koe, die wordt gemolken, een
kangoeroe, vier huisjes, die onmiddellijk
doen denken aan het sprookje van Hans
en Grietje. En ook de Gouden Koets, ge
trokken door een paard, een koetsier op
de bok, een dame op de bank er in.
Op het dressoir, de schoorsteenmantel
en tegen de muur zijn schemerlampjes te
zien. De standaard is gemaakt van lange
zwaardschelpen. Het voetje van oester
schelpen, een ander versierd met gedroog
de en doorgesneden zeesterren. Een van
de kapjes is beplakt met zeewier.
Alles getuigt van een grote vinding
rijkheid, van een liefde ook voor de na
tuur.
„Ik heb het meest beestjes gemaakt,
want die lenen zich het beste voor dit
werk", vertelt de heer Klaassen. Naar
sommige beestjes moet men goed kijken
wil men zien, dat zij inderdaad van schel
pen zijn gemaakt. Het is verwonderlijk
hoe goed de heer Klaassen de kenmer
kende lijnen van iedere vogel, van ieder
zoogdier in zijn werkjes heeft gelegd. De
blik van de uil en de houding van de
roofvogel en ook van de hertjes zijn raak
getroffen.
Zeeappeltjes als
echte kroontjes
Schelpen vormen het hoofdmateriaal.
Maar de heer Klaassen zou de andere zee-
produkten niet graag missen. Het dak van
de koets bijv. heeft hij versierd met zee
appeltjes. Het zijn precies de kroontjes
die echte koetsen sieren. Hij heeft, ook
twee hertjes gemaakt, hnn poten zaten
eens aan krabben. De ijsberen staan op
een voetstuk van parelmoer. De snavel
van de uil is een stukje krabbeschaar.
Een grote knutselkist staat altijd vol
materiaal. Er zitten eieren van de wulk in.
Wellicht kan de heer Klassen die binnen
kort gebruiken voor.ja, dat weet hij
zelf nog niet. Dat ziet hij pas als hij met
iets bezig is, als hij weer een nieuw idee
tje uitvoert.
Hij heeft ook het capsule, waarin een
haai wordt geboren. Zij doet sterk den
ken aan een shampoo-capsule. De indu-
strieel-gerichte mens denkt vaak uiterst
vernuftige dingen uit, maar vaak bestaan
zijn uitvindingen al sinds de Schepping.
„De straalmotor", zo vertelt de heer
Klaassen, „is daar ook een typisch voor
beeld van. Die is gemaakt volgens het
zelfde principe waarmee de inktvis zich
voortbeweegt. Die zuigt zich van voren
vol met water, dat hij achter zich met
kracht wegperst."
De heer J. Klaassen knutselend met
materiaal dat hij op het strand heeft
gevonden.
Mocht u dus, waarde lezer-badgast (of
toekomstige badgast) niet weten wat u nu
weer eens moet gaan doen: probeer het
voorbeeld van de heer Klaassen eens na te
volgen. Maar begin er niet mee als u in
een neerslachtige stemming verkeert.
Want heus, er is veel geduld voor nodig!
DICK J. DIJS.
ENGELAND IN TREK
BIJ TOERISTEN
De toeristenindustrie van Groot-Brit-
tannië breekt weer alle records. De zo
juist bekend gemaakte cijfers tonen aan,
dat meer dan 122.260 overzeese bezoekers
in april naar Groot-Brittannië kwamen.
Het totaal voor de eerste vier maanden
van dit jaar werd hiermede op 349.000
gebracht, hetgeen 17% meer is dan ge
durende dezelfde periode van vorig jaar.
Er bestaan plannen de welbekende
groente- en fruitmarkt „Covent Garden"
door een nieuwe markt, gebouwd in de
vorm van een reusachtig wiel, te vervan
gen. De „velg" van dit reuzenwiel is een
ruim drie km langs weg, die spiraalsge
wijs langs de zes verdiepingen loopt. De
hoogste verdieping bevindt zich meer dan
30 meter boven de grond. De nieuwe
markt zal echter qua oppervlakte slechts
4 ha beslaan, waardoor ruim 11 ha van
de tegenwoordige markt voor andere ge
bouwen vrijkomt.
Londens nieuwste restaurant „Room
at the Top" werd onlangs in de voorstad
Ilford geopend en belooft vele bezoekers,
die in de hoofdstad verblijven, te trekken.
Het 'restaurant bevindt zich, zoals de
naam al aanduidt, op de bovenste ver
dieping van een ca. 32 meter hoog ge
bouw en het biedt een prachtig uitzicht
over het oostelijk deel van de stad. De
keuken is internationaal en staat onder
supervisie van de heer E. Leber, de vroe
gere chef-kok van Keizer Haille Selassie
van Ethiopië.
Het Mermaid theater te Londen heeft
een nieuw soort toegangsbiljet ingevoerd,
dat de bezitter ervan niet alleen toegang
tot het theater verschaft, maar hem te
vens vóór of na de voorstelling van een
diner van drie gangen laat genieten in
het Mermaid-restaurant. Dit speciale
„Theatre and Dinner Ticket" kost 1.1.0.
Vooral de jongere bezoekers zullen het
prettig vinden nu eens van te voren pre
cies te weten wat een avond-uit gaat kos
ten.
Duits leermuseum
enig ter wereld
Het Duitje Leermuseum te Oifen-
bach, het enige museum van die
aard ter wereld, is, na te zijn ge
restaureerd en uitgebreid, weer ge
opend voor het publiek. Niet min
der dan 14.000 voorwerpen uit leer
zijn er tentoongesteld. Men vindt er
o.m. 2700 paar schoenen. Het oudste
is bijna 6000 jatr oud en werd eens
gedragen door een Egyptisch kind.
Tot de moderne curiositeiten beho
ren de schoenen van de vermaarde
danseres Fanny Ellsler. De volks
kunst, de kunstnijverheid, de zadel
makerij en de leerconfectie zijn
eveneens op waardige wijze in dit
museum vertegenwoordigd.
Theater uit Romeinse tijd
in Syrië gevonden
In Busra (Syrië) heeft men het best
geconserveerde theater uit de Romeinse
tijd aangetroffen. Busra, ongeveer 85 mijl
ten zuiden van Damascus gelegen, is een
plaats van grote archeologische beteke
nis, omdat zij de sporen bevat van een
hele reeks historische perioden. De naam
is afkomstig van het Arabische woord
„busra" hetgeen vesting betekent. De plaats
staat vermeld in de boeken der Maccabe-
en en was een deel van het koninkrijk
van de Nabateans gedurende de Romeinse
overheersing onder keizer Trajanus, maar
haar oorsprong ligt veel verder terug.
Tegenwoordig ls de stad zo goed als
verlaten, maar veel overblijfselen uit de
oudheid zijn Intact. De Romeinse over
blijfselen vormen de glorie van Busra:
stadswallen, verschillende tempels, triomf
bogen en twee theaters. Een is nog in
prima staat. De onderzoekingen ter plaat
se zijn verricht onder leiding van de Deen
se hoogleraar prof. Finsen, die een volle
dig rapport van zijn onderzoekingen zal
publiceren. Hij heeft vier jonge Deense ar
chitecten in Busra achtergelaten, die met
het werk doorgaan.
fjet eerste wat de 5-jarige
Saskia Voorbach uit
Den Haag 's morgens doet
als zij wakker wordt, is:
kijken of haar konijntje er
al is. Dat is de moeite
waard, roant zij heeft een
lévend beestje welkom te
heten. Het is Knabbel, een
duinkonijn, dat verleden
jaar maart door haar vader
in Scheveningen werd ge
vonden en toen werd mee
genomen naar huis. Nu komt
het 's morgens uit zijn hok
in de keuken, springt bij zijn
bazinnetje op het kussen,
neust wat rond op het bed
en zet dan vlak bij haar ge
zicht zijn slaapje voort.
Als Saskia hem wat heeft
beknuffeld, gaat zij in de
kamer kijken naar Lampe
de haas. Op hoge poten loopt
die door de flat van haar
ouders. Van de voor- naar
achterkamer maakt hij
steeds een grote sprong,
want van het zeil dat tus
sen de twee tapijten ligt,
moet hij niets hebben.
Als Saskia de haas goe
dendag heeft gezegd, gaat
de op het balkon huizen, Als hij een jong dier
hun ochtendportie. in handen krygt dat zichzelf
V Wie had gedacht zo'n gro- niet meer zal kunnen voort
zij samen met haar vader te en ongewone levende ha- helpen, staat het bij voor
de spreeuw voeren die in de ve in een flatwoning midden baat vast dat het mee gaat
slaapkamer in een kooitje in Den Haag te treffent De naar de woning i« de
woont. Daarna zijn de drie grote liefde van de heer Schaarsbergenstraat. Dat-
hermélijntje8 aan de beurt Voorbach voor alles wat zelfde gebeurt ook met zie-
en vervolgens krijgen de leeft, is de verklaring voor ke dieren die worden gevon-
kraai en de roek, die bei- dat alles. den.
Iedere morgen komt 't duin
konijntje Knabbel even bij Sas
kia in bed. Iets meer dan een
jaar geleden werd hij, jong en
nog blind, in de duinen gevon
den. Sinds die tijd woont hij in
een flat in Den Haag.
rje laatste aanwinst vormen de drie her
melijntjes. In de duinen nabij Den
Haag het werkterrein van de heer
Voorbach, die tijdschrijver is bij de
Haagse Duinwaterleiding werden bo
men gerooid. Een bulldozer had een van
hen vast van zijn wortels losgerukt.
Plotseling schoten twee hermelijnen on
der de stam vandaan en vluchtten in
doodsangst weg. De heer Voorbach werd
er bij gehaald. In een klein hoekje vond
hij drie piep-jonge hermelijntjes, niet
veel groter dan een ei van een krielkip.
Gedrieën konden zij in een jampot. Zo
werden zij ook meegenomen naar huis.
Nu stoeien en vechten zij ip een gazen
kooitje op het balkon midden in de stad.
Met melk werden zij groot gebracht,
maar al gauw gebood hun roversinstinct
andere leeftocht. Nu krijgen zij muizen,
vogeltjes die het slachtoffer zijn gewor
den van het verkeer en toen ik op be
zoek was, lagen er twee jonge konijntjes
m de ijskast te wachten.
Altijd bezig
De heer Voorbach een gebruind ge
zicht, wat grijzend haar, in khaki ge
kleed is een groot dierenliefhebber.
Eerbied voor de natuur is hem al vroeg
bij gebracht door eenScheveningse
stroper. Toen Martin Voorbach acht jaar
was, mocht hij met die man mee de dui
nen in. Die liefde is nooit overgegaan.
Op de mulo begon Martin met het pre
pareren van dieren. Nu is hij de enige
Hagenaar die een vergunning heeft om
dieren op te zetten, 's Avonds voor de
kachel, in kleermakerszit, voor zich
een krant waarop tangetjes, een schaar,
een doosje spelden, wat ijzerdraad en
een heel grote zak kapok, kunt u hem
bezig zien
Op het dressoir staat een kleine ver
zameling: drie donzige eendjes, een
blauwe parkiet, een piep-jong fazant je
en een klein zilvermeeuwtje. Boven de
gangdeur hangt een ransuil en op de
schoorsteenmantel staat een sperwer.
Maar dat alles vindt de heer Voorbach
nog niets. Hij neemt me mee naar de
kamer van Saskia. Daar staan in en
op een glazen kast: twee zwarte zee
eenden, een in ons land vrij zeldzame
dwergmeeuw, een dito ijseend, een drie
teen-meeuw, vinken, huismussen, een
kwikstaart, een tortelduif, een zeldzame
roodkeelduiker, een kraai, twee bunzin
gen, een egel en een eekhoorn.
„En daar achter u staat een meer
koet", wijst Saskia. „En dat is een zil
vermeeuw en dat kleintje is een goud
haantje. Dat is het allerkleinste vogeltje
dat wij in Nederland hebben." Zij weet
met haar vijf jaartjes al heel wat van
vogels. Maar dat moet ook haast we)
als je zaterdags en zondags met zo'n
enthousiaste dierenvriend als haar vader
is, de duinen in kunt trekken.
Sinds vorig jaar september huist Lam
pe de haas in de Schaarsbergenstraat.
Een jachtopziener zag in de duinen een
klein jongetje met het beestje lopen. Hij
wist dat het ventje, hoe zorgzaam hij
ook zou zijn, het dier niet in leven zou
kunnen houden. „Voorbach is daarvoor
de aangewezen man", wist de jachtop
ziener. Zodoende kwam Lampe in een
mensenomgeving. Hij tiert er nu welig.
Op het balkon roept de roek met een
wat schorre stem. Hij woont nu al negen
jaar bij de Voorbach'en. De hermelijntjes
vlak bij zijn kooi groeien voorspoedig.
Als zij groot genoeg zijn, geeft de heer
Voorbach er twee aan de Haagse kinder
boerderij. De derde houdt hij zelf voor
Saskia en haar zusjes.
De spreeuw Gerritje, de roek Koert,
de kraai, de hermelijnen, de haas Lam
pe en het duinkonijn Knabbel zijn niet
de enige ongewone huisdieren in het flat
van de Voorbach'en. Er is ook eens een
vleermuis geweest. Die was bij een
sloopwerk te voorschijn gekomen en had
waarschijnlijk zijn „raderwerk" bescha
digd, want hij vloog overal tegenaan. In
de heer Voorbach vond hij een goede
beschermer. Er wordt nu van hem ge
zegd dat hij als huisdier heel erg ge
slaagd was. Maar helaas at het beestje
na zijn dagelijkse portie eens net iets te
veel van zijn lievelingskostdikke melk-
vellen. Op een ochtend lag hij dood in
de kamer. „Dat melkvel dat hij de
avond te voren zo lekker had opge
snoept, is hem te veel geworden", zegt
de heer Voorbach. Maar verdwenen is
Vleer niet. Hij prijkt nu met wijd ge
spreide vleugels aan een van de kamer
muren. De heer Voorbach heeft ook hém
opgezet.
DICK J. DIJS.
