Je moet er u/at snoekjes voor over hebben wil je op de Braassem' een zu/a)uu/ u/orden ZATERDAG 5 AUGUSTUS 1961 DE LEIDSE COURANT PAGINA 4 zwaluw over het water te sche ren? Dan dient u onverwijld water- skieën te leren, maar we waarschu wen u wel; de vreugde wordt duur betaald. Allereerst is daar de klinkende munt van de lachende derden die als volleerde stuurlieden aan de wal staan. Hun lach resoneert tot in het diepst van onze ziel als we voor de eerste keer nabij een Braassemse stei ger een snoekduik maken, die een kampioen op de 400 meter borst- crawl niet zou misstaan. Maar dat is nu het nare met sport: je moet altijd net niet doen, waartoe je op dat mo ment de meeste neiging voelt. Een hordeloper, die alle horden omgooit, zou op de kegelbaan een daverend figuur slaan; een bokser,, die uit de ring geslagen wordt, verbetert op dat mbment wellicht het wereldrecord vèrspringen, maar het telt niet. En zó is het ook niet de bedoeling, dat een waterskieër direct van de wal al een snoekduik maakt. Alles op zijn eigen tijd en eigen plaats, ziet u. Eerste plons. ZO WAS DE EERSTE plons, die wij tusen de brasems van de Braassem maakten de aanleiding tot een lachertje bij het veelkoppige terras-publiek. Het publiek in een lui stoeltje achter een fris glaasje, was onkundig van het feit, dat het hier een man betrof die met schrijven een boterham met beleg moet ver dienen en voor wie dus de verzuch ting van Kniertje gold: „de vis wordt duur betaald". Eigenlijk hadden we liever gezien, dat er voor leerlingen in deze sport een oranje L als rug- letter ter beschikking werd gesteld: leerling. Dan weten de supporters tenminste welke status zij aan deze stuntelige stuntelaar op twee smalle plankjes moeten toekennen. „U moet de armen gestrekt hou den", zei ons de bestuurder van de bush-boat, havenmeester Jacobus Johannes Witteman uit Rijpwete- ring. Maar hoe zal je aan je armen kun nen denken, als je benen zelf alle „planning" van je over willen ne men? Verschil in vaarroute. Dat kwam bijvoorbeeld duidelijk uit bij de tweede start, die we op kosten van ons lijfblad onder namen. Het rechterbeen voelde er kennelijk meer voor de richting van Roelof arendsveen te kiezen, terwijl het linker méér geporteerd was voor Oude-Wetering. Met inspanning van alle krachten, inschakeling van 100 pet. persoonlijkheid, slaagden we er in deze twee opstandige benen in toom te houden en een meter of wat zeer wijdbeens door te varen, tot zij van gedachten veranderden en het reisdoel verwisselden. De gevolgen van deze plotselinge wijziging in beider vaarplan laten zich moeilijk beschrijven. U komt er het dichtst bij als u de gedachten laat gaan over een serie ernstige calamiteiten, zoals dijkbreuk, blikseminslag en een bom bardement, maar dan allemaal tege lijk. In elk geval: het water van de Braassem smaakt goed en men went aan alles. „U moet uw armen gestrekt hou den", zei ons nogmaals havenmees ter Witteman, die ons vanuit zijn boot nog veel meer kon vertellen. „Toren-bouwen" is meer voor gevorderde zwaluwen. Bovenop mej. Hilly Zegers, jeugdkampioene van Nederland. (Foto's Leidse Courant) Toekomstige kampioen na de éérste snoek en vóór de tweede start. we naar andere watervluggen, die allen deel uitmaken van het team, dat dezer dagen voor interland-wedstrij den naar Spanje trok. Veel gedaan. ^OWEL in Kaag als Braassem neemt de sport in enorme mate toe. Vroeger namen de klanten drie starts voor 4 gld. maar tegenwoordig heb ben de respectievelijke hoog-conjunc- tuur-pa's hun eigen bootje a ƒ10.000 en zoon- en dochterlief slieren er achter aan. Ze halen het er misschien wel uit, want zo'n 3-start per keer gaat aar dig in de papieren lopen. Voor vier gulden mag je zeven minuten varen, en het is geoorloofd tweemaal het le ven der vissen te bestuderen als het dan de derde keer maar goed gaat. Anders ben je je vier gulden kwijt. Driemaal is scheepsrecht doet ook hier opgeld. Met alle respect voor de schone kunst van het waterskieën; van scheepsrecht te spreken is rijkelijk overdreven. Twee plankjes maken helaas nog geen schip, zoals één zomermid dag nog geen zwaluw van ons maakte. Maar we gaan het binnenkort nog eens doen, want we hebben de smaak van het Braassem water te pakken! Toevallig uitgevonden. WATERSKIEEN is naar men be weert uitgevonden door de bewoners van Polynesië, die er vreugde in vonden op de rug van een golfje te blijven zitten, terwijl rond om de haaien watertandden. Wij, voor ons, hebben een andere mening. Het is ongetwijfeld bij toe val uitgevonden door een man, die tot zijn ellende merkte, dat zijn bij- bootje achter een sneljacht plankje voor plankje uit elkaar viel tot er nog maar een overbleef om op te blijven staan. Want hoe anders zou men op het idee kunnen komen op zulk een dwaze manier de natuur wetten te trotseren. Want als u het nog niet wist, de plankjes waar wij deze week op een moeilijke middag aan vastgebonden werden zijn nauwelijks voldoende om zelfs maar het gewicht van een ka nariepietje boven de golven uit te duwen. Dit was een lelijke streep door onze rekening, want toen we dit verhaal op de paviljoensteviger gingen versieren, waren we half en half van mening, dat je op skieën ge woon kon staan, zelfs al is dit op het watervlak. Dit is een gevaarlijke theorie, die elke waterskieër zo snel mogelijk uit zijn hoofd dient te zetten. De skies ontlenen him drijf- vermogen aan de snelheid, waar mede zij ietwat achterover hellend op het water worden geplaatst. Hiermede is de aspirant (en u moet het toch maar 'ns proberen) al direct op de hoogte met waterski stelling nummer 1: plaatst de skies een tikkeltje schuin op het water. De boot, die aan het touwtje trekt doet de rest. Het beste paard struikelt wel eens. Stelling nummer twee luidt: houdt uw armen gestrekt. Maar dat wist u al! Stelling 3. zak wel door de knieën bij de start, maar strek ver volgens de benen zo spoedig moge lijk, anders houdt je het geen hon derd meter uit. Stelling 4: leun met het lichaam achteruit en doe net of je op rol schaatsen staat. Vooral de eerste tien meter vra gen alle inspanning van de aanko mende waterskieër. Alle hands aan dek! „Vasthouden"!, roepen de 8 9 ingewijden, die op de pier naast het zwembad mogen staan. Zij lachen niet als je nogmaals in de gol ven bijt, want zij zijn zelf ook eens zó aan de lijn gehouden. Zij kennen de grimmige ernst van dit eerste candidaatschap voor zwa luw. Demonstratie. Maar dan laten zij zelf zien, waar toe een redelijk denkend wezen met inzet van al zijn krachten in staat is. Zij bouwen een toren op de skies, met als haantje de bovenste Neder lands jeugdkampioene Hilly Zegers, zwaluw-kuiken uit het nest van het paviljoen zelf. En wat later zien we Corry Dane 13 jaar oud, maar reeds Nederlands kampioene ach ter haar vader, die waterski-leraar van de Braassem is, een welgeslaagd baantje trekken in sierlijke bochten. Slalom noemen ze dat. Met evenveel bewondering kijken Zakenlieden willen Amsterdamse grachten gedempt zien Een Amsterdamse zakenman, de heer F. H. Drost, heeft een honderd tal zakenlieden in het Amserdamse centrum verzocht adhesie te betui gen aan een brief, gericht aan het college van b. en w. van Amster dam en de fractievoorzitters der po litieke partijen, waarin wordt voor gesteld: spoedige demping van de ge hele Lijnbaansgracht en van de Pas- seerders-, Looiers-, Laurier-, Bloem en Egelantiersgracht. „Wij zijn nu gedwongen onze zaken gaande te gebied", aldus de brief. Op 16 augustus vorig jaar richtte de heer Drost eveneens een schrij- Mej. Zegers maakt een „turn". Even- eens alléén voor gevorderden. ven aan b. en w. van Amsterdam over de moeilijkheden, die handel en industrie in het centrum ondervin den van het verkeer. De heer Drost stelt, dat toen tachtig van de hon derd zakenlieden hulp en medewer king aanboden. Op de eerste brief van de heer Drost werd geantwoord, dat bij de dienst publieke werken een plan wordt uitgewerkt tot demping van het gedeelte van de Lijnbaansgracht tussen Raamplein en de Bloemgracht. Voorts werd hem meegedeeld, dat bij een eventuele uitvoering van dit plan vele technische problemen een rol spelen. Bovendien moet een der gelijk werk worden toegepast in het financieel urgentieschema van uit te voer enwerken. Soortgelijke proble men zouden nog groter zijn bij de overige voorgestelde dempingen. Hiervoor bestaan bij publieke wer ken geen andere plannen dan die, welke vervat zijn in het sanerings plan voor de Jordaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1961 | | pagina 4