DE KAPPER
TRAPJE
MOEST ER EEN
BIJ NEMEN
Chefarine 4
EEN ITALIAAN IN NEDERLAND
r
DINSDAG 1 AUGUSTUS 1961
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 4
Hoofdzaken voor de
vrouw
WAARSCHIJNLIJK heeft de
vrouw nimmer zoveel aandacht
'besteed aan het maken van haar toi
let als in de 18e eeuw. Zeker is, dat
zij nooit zo'n grote belangstelling
heeft getoond voor haar haardracht
als in dat tijdperk.
De mode schreef toen enorme to
renhoge kapsels voor en haar kapper,
pardon haar coiffeur, diende zelfs een
trapje mee te nemen om zijn cliënte
goed te kunnen bedienen. En na zijn
•bezoek moest mevrouw en mejuf
frouw uiterst voorzichtig met haar in
vorm gebrachte haardos omspringen:
in de reusachtige kapsels waren na
melijk allerlei linten, strikken, bloe
men en zelfs modellen van schepen
verwerkt die natuurlijk niet uit het
verband mochten raken. Stel je voor
het zou lijken of mevrouw of mejuf
frouw aan de rui was en wat voor
een indruk moest het maken als zo'n
schip plotseling op drift sloeg en kap
seisde? Om dit te voorkomen sliep ze
dus maar rechtopzittend.
Onder het kapsel prijkt haar met
poeder en verf bepleisterd gelaat, op
gesierd met zwarte mouches, glim
lachend, blij en zorgeloos, denkend
aan feestjes en de nieuwste tijdpasse
ring - de rococo-opvatting van terug
naar de natuur! - herder en herderin
netje spelen.
De rococo-mode was schiterend en
sprookjesachtig mooi. Doch al deze
pracht en praal kostte schatten en
schatten geld. Dat moest opgebracht
door een uitgemergeld volk, dat zich
in zijn armoede en honger nog extra
Aetherklanken
WOENSDAG 2 AUGUSTUS 1961
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.30 Gewijde
muz. 7.50 Meditatie. 8.00 Nws. 8.15
Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 V. d._
zieken. 9.3*5 Waterst. 9.40 V. d. vrouw.
10.10 Gram. 10.15 Morgendienst.
10.45 Gram. 11.00 Gevar. progr.
(herh.). 12.10 Pianorecital. 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.33 Blaas-
ork. 12.53 Gram. of act. 13.00 Nws.
13.15 Lichte muz. 13.45 Gram. 14.45
Gram. 15.30 Gram. 15.45 Gram. 16.00
V. d. Jeugd. 17.20 Lichte muz. 17.40
Beursber. 17.45 Het Spektrum, le
zingen. 18.00 Kamerkoor en soliste.
18.30 R.V.U.: Organische Chemie -
II, door Prof. Dr. E. Havinga. 19.00
Nws. en weerber. 19.10 Leger des
Heilsmuz. 19.30 Radiokrant. 19.50
Meisjeskoor. 20.10 Radio filharm.
ork. 21.35 Nieuwe verkenningen in
Zuid-Afrika, reisbeschrijvingen. 21.50
Promenade ork. en solist. 22.30 Nws.
en SOS-ber. 22.40 Avondoverden
king. 22.55 Nwe gram. 23.55-24.00
Nws.
Hilversum II. 298 m. 1007 kc/s.
7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20
VARA, 19.30 VPRO, 20.00-24.00 VA
RA.
7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.40 V. d. jeugd.
8.55 Kookpraatje. 9.00 Gym. v. d.
vrouw. 9.10 Gram. 10.00 Inleiding
tot het Pastorale gesprek (1), le
ning. 10.20 Gram. 10.35 Kamermuz.
11.05 Lichte muz. 11.35 Lichte muz.
12.00 Amus. muz. 12.30 Land- en
tuinb. meded. 12.33 V. h. platte
land. 12.38 Hammondorgelspel. 13.00
Nws. 13.15 Lichte muz. 13.45 Van
vuistbijl tot kunstmaan, lezing. 14.00
Gram. 14.45 Volksliedjes en -dan
sen. 15.00 Wie zal dat betalen? le
zing. 15.10 V. d. jeugd. 16.30 Gram.
17.00 Tips voor vakantie. 17.50 Re-
geringsuitz.: Een bezoek aan de gro
te markt te Paramaribo, lezing d.
Dra. R. M. E. Jonker-Verhoef. 18.00
Nws. en comm. 18.20 Gram. 18.30
Jazzmuz. 18.50 Act. 19.00 V. d. kind.
19.10 Draaiorgelmuz. 19.20 VARA-
varia en gram. 19.30 V. d. Jeugd.
20.00 Nws. 20.05 Promenade-ork. en
soliste. 20.45 Een verschil van vijf
tien jaar, hoorsp. 21.25 Grain. 21.35
Gesproken portret. 21.50 Amus. muz.
22.20 Sportuitz. 22.30 Nws. 22.40 Pi
anorecital. 23.15 Lichte muz. en voor-
dr. 23.35 Gram. 23.55-24.00 Nws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
VARA: 17.00 V. d. kind. NTS:
17.30-17.40 Int. jeugdjourn. 20.00
Journ. en weeroverz. NCRV: 20.20
Spaanse liederen. 20.40 Licht pro
gr. 21.05 Voordr. 21.25 Attentie. 22.00
A vond wij ding.
VATICAANSE RADIO (196 m.)
22.15 uur. Pauselijke missie-inten
tie van het Gebedsapostolaat; „dat
door de verkondiging van het Evan
gelie, en de leer der Kerk in de mis
sielanden een gezonde maatschappe
lijke orde moge groeien."
bespot en getart voelde, omdat het
zo broodnodige meel gebruikt werd
om de coiffures der rijkste diames te
bepoederen.
Tenslotte eindigde deze schone
droomtijd van de elite dan ook in
bloedige nachtmerrie van de valbijl.
De hoge kapsels, die de draagsters
dwongen hun koetsen binnen te krui
pen en daar geknield te gaan zitten
- hetzelfde verschijnsel kan zich nu
voordoen met de hoge bolhoeden en
auto's van nu - waren er inmiddels
al uitgeraakt. Naar men zegt. door
dat Marie Antoinette zoveel haar ver
loren had bij haar tweede bevalling,
dat een dergelijk kapsel haar teveel
moeilijkheden op ging leveren.
De rococo maakte plaats voor een
teruggrijpen naar de Romeinse en
Griekse oudheid; deze op de antieken
geïnspireerde mode deed vooral op
gang tijdens Napoleon en verwierf
bekendheid als de enpire-stijl.
Napoleons soldaten vochten in on
praktische uniformen en al droegen
zij dan geen pruiken meer, de hoogte
van Marie Antoinettes coiffures, die
daarna overging op de hoeden der
dames, vond men nu bij hen terug in
de met pluimen en veren beladen
potten en berenmutsen. Bepaalde on
derdelen droegen een wurgende hals
doek; recruten die ze voor het eerst
moesten dragen liepen voordat ze
er aan gewend waren wekenlang half
bezwijmd en blauw aangelopen rond.
Spottend werden ze door de oudere
soldaten blauwen genoemd, een naam
die voor dè biggen van het vreemde
lingenlegioen nog steeds opgeld doet.
De militaire mode doet wat streng
heid aangaat zeker niet voor die van
de dames onder. Nog steeds bestaan
de poets- en borstelheden en ver
dwijnt elke solda t die de kleding
voorschriften overtreedt in de petoet.
Celstraf voor degene die zijn uniform
zó onwaardig is. Eén losse knoop en
de man in dienst loopt zelfs gevaar
de kans te missen de vijand aan de
bajonet te prikken of met granaten
en bommen de grootst mogelijke ver
woestingen aan te mogen richten.
NADAT DE geweldenaar Napoleon
van het wereldtoneel verdwenen
was, veranderde ook de mode weer.
Een reactie van terug naar de wijde
hoepelrokken en de wespetaille. Het
Biedermeier tijdperk brak aan en nu
behoorde de vrouw een lief, zacht en
bleek gezicht te hebben, omlijst met
pijpekrullen.
In de daaropvolgende tijd van Flo
rence Nightingale en „Gejaagd door
de wind" is het kapsel zeer eenvou
dig en werd in het algemeen het haar
aan weerskanten van een scheiding
in het midden glad weggekamd'.
Daarna verschijnt een minder een
voudig kapsel, hoger en met krulle
tjes en rondom de eeuwwisseling zien
we het zogenaamde opgestoken haar.
In 1904 deed de permanent-wave
de blijvende krul, na veel geëxperi-
menteer uitgevonden door een Lon-
dense kapper, zijn intrede, De behan
deling vereiste een overgave aan een
7 a 8 uur kwellen, maar ach is het
haar niet het sieraad van de vrouw?
MIET ALTIJD, er moet een tijd
zijn geweest, eeuwen en eeuwen
geleden in het Egypteland van de
beeldschone koningin Nefertete, dat
er zogezegd voor de man geen pret
tiger bezigheid was dan zijn handen
Krachtige bestrijding
van pijn of griep
zonder de maag van
streek te makent
Ieder tablet Chefarine „4" bevat 4 beroemde
geneesmiddelen, die elk afzonderlijk in de hele
wereld beroemd zijn geworden. Een van deze
middelen Is Chefarox en dient In het bijzonder
om de maag te beschermen. Ook zij die een
gevoelige maag hebben kunnen zonder be
zwaar Chefarine „4" gebruiken. Het is een
ideaal middel om pijn of griep snel en doel
treffend te bestrijden. f/
(Advertentie)
te laten glijden over de kale bol van
zijn gade. Maar goed, in 1904 en nu
heeft het zojuist aangehaalde gezeg
de wel waarde.
Langzamerhand verdrong de pr-
manent de hete krulijzers van wel
eer, de methodes werden vebeterd,
de martelingen minder erg en na we
reldoorlog nummer 1 heeft deze uit
vinding burger(es)recht verkregen
en is gemeengoed geworden.
Na 1918 wilde de vrouw gelijk aan
de man worden, ook uiterlijk, ze
ging daarom sigaretten roken (zij
het toen nog elegant uit een pijpje)
en liet zich het haar kort knippen,
waarbij hat uiterste van dit streven
wel werd bereikt met de jongenskop.
Totdat ook dit begon te vervelen en
de vrouw langzamerhand toch maar
weer vrouw werd.
Na wereldoorlog 2 is het manne
lijk element dan ook totaal uit de
damesmode verdwenen, ook al is het
haar soms zeer kort. Na het haar op
zolder hebben we rattenkopjes en
chignons gehad, geblondeerde lok
ken, geverfd en geklemd haar, rood,
paars en zilvergrijs, ja tot zelfs prui
ken toe zijn er geweest. Ook in het
hooggekapte haar vanBrigitte Bar
dot herkennen we een terug naar de
Rococotijd en tevens Japanse invloe
den. Daarvoor herleefde de 1900-stijl
in het kapsel La Chatte.
En zo zien we steeds een terug
grijpen en een iets nieuws bedenken.
Zo blijft het en zo zal het Jteeds zijn
en goed beschouwd is er dan eigen
lijk niets nieuws onder de zon. Maar
dat laatste is een gedachte die bij de
vrouw ten opzichte van de mode wel
nooit zal opkomen!
Fred Vos.
„In de kramen zaten gezette visverkoopsters in deftig zwart, het blozend hoofd getooid met kanten mutsen
en gouden sieraden... (Foto: De Leidse Courant)
IJ ET reisprogramma van
signor Luigi Venicio-
de Bellis beschreven in de
„Corriere Fiorentino", was
tevoren danig bestudeerd.
„Wij zaten in Florence
uren-lang op de kaart te
turen. Het stond bij ons
vast, dat wij naar Neder
land zouden gaan. - Gaan
we nu naar Nederland
(Paesi Bassi) of naar Hol
land (Olanda)?," vroeg Bi-
anca. Daar kwamen we
Voorlopig niet uit. Er be
staat wel een Koninkrijk
der Nederlanden met twee
ambassades in Rome, maar
geen Nederlands volk. Wel
een Hollands volk."
(Het Italiaans kent geen
bijvoeglijk naamwoord
voor Nederlands! Alle Ne
derlanders zijn Olandesi.
Red. L. Crt.)
„,In onze onkunde waan
den wij, dat de het verst
van de grote steden gele
gen, streken wel de meest
belangwekkende zouden
zijn. Dat bleek een ver
gissing. Die streken be
staan grotendeels uit dro
ge, dorre, zanderige terrei
nen bedekt met dennebos-
sen. Tot onze verbazing
vernamen wij, dat juist de
door de natuur het minst
gezegende gebieden het
ontspanningsoord voor de
Hollanders zijn. Na de eer
ste teleurstelling in enige
vervelende gaten („paesuc-
ci"!) als Appeldorn en Gil-
versum reisden wij naar
Utrecht - en daar begon
de openbaring 1"
Het zou ons te ver voeren
de gehele reis van 't echt
paar Venicio te vertalen.
Volstaan we met een kor
te samenvatting van hun
ervaringen.
Utrecht wordt beschre
ven als 'n bijzonder mooie
stad, met ingezonken, be
lommerde grachten, waar
boven de toren van de
„duomo" als een vinger
Gods ten hemel wijst. De
toren van de dom is on
geëvenaard groots in zijn
sobere, mannelijke een
voud.
Het inwendige van de dom,
ofschoon hoog, is benau
wend van kaalheid. „Men
De „u" is een klinker, die
in het Italiaans onbekend
is. Het is een hoogst wel
luidende klank, welke in
het Nederlands zeer veel
voorkomt, aangezien de
aanspreektitel „U" is, en
ook het „grazie" door
„dank - U" wórdt weerge
geven. „Het is een moei
lijke taal, vooral ook door
de samengevoegde klanken
„au", „eu", „ui", „oe" en
„ei" die wij niet kennen,
evenmin als de „h", de „z"
en de „w". Men heeft zó
vele tussen-tonen en me
deklinkers tot zijn beschik
king, dat, rap gesproken,
het Hollands een nevelige
ZO IETS FEESTELIJKS
NOG NOOIT BELEEFD
zei ons, dat de Calvinisti
sche ere-dienst geen be
hoefte heeft aan praal en
alle sieraad had verwij
derd. Wij kunnen dit niet
anders dan betreuren en
zien er ook de noodzaak
niet van in, aangezien de
Protestantse kerken in
Duitsland de volle luister
van de katholieke kerken
hebben bewaard."
f"VE NAAM Utrecht le-
verde eerst moeilijk
heden op. De „ch" wordt
„als een Spaanse J" uit
gesproken (alsof men een
visgraatje heeft ingeslikt).
zachte indruk maakt."
Onvergetelijk was het spe
len van het klokkenspel
in de dom-toren. „Alleen
daarom al zou men naar
Holland reizen, want iede
re stad of stadje heeft een
„concerto di campane",
waarmee telkens vrolijke
wijsjes of gedragen melo
dieën over de daken wor
den uitgestrooid als zilve
ren en gouden munten uit
de hand van een gooche
laar."
,,'s Avonds, als het ver
keer - dat ook in Holland
druk is - wat was wegge-
ebd, wandelden wij samen
langs verstilde grachten
en door schemerachtige
stegen, om zwijgend naar
de luchtige muziek te luis
teren."
1JET mooist vonden zij
het klokkenspel van
de St. Jans Kathedraal in
Den Bosch (,Bosco ducale')
- welke stad zij op de
thuisreis aandeden.
„Sluiers van klanken ze
gen uit de toren neer."
Maar het meest vermaak
ten zij zich te Leiden
(Leyda).
„In Leiden kwamen we
op een zaterdagmorgen
aan een tenten-markt, zo
als de „Campo dei Fiori"
in Rome, maar aan weers
zijden van een breed wa
ter, dat door een tempel
met kolommen werd over
brugd. In de kramen („ba-
racchette") zaten gezette
visverkoopsters in deftig
zwart, het blozend hoofd
getooid met kanten mut
sen en gouden sieraden
Boven de tempel-brug
priemde de toren van het
stadhuis omhoog, waaruit
opgewekte klokke-liedjes
dartelden terwijl de pau
zes werden aangevuld door
een orgeltje („organino")
dat tussen de kramen op
een kar werd rondgere
den. Zo iets feestelijks
hadden wij nog nooit be
leefd. Maar iedereen vond
het blijkbaar heel gewoon.
Wij echter hadden grote
zin op straat te gaan dan
sen. Wat een stad!"
