Sergeant doolde drie weken door rimboe vaTplfn o?gïf«p Er komen steeds meer
kippen in ons land
Kloosterzusters nemen
afscheid van Leimuiden
Chefarine 4
DINSDAG 18 JULI 1961
DE LEIDSE COURANT
Verdwaalde marinier
doet zijn verhaal
Bij zijn terugkeer in de bewoonde
wereld van Nederlands Nieuw-
Guinea heeft de sergeant der mari
niers Coenraad Meyers het navol
gende relaas verteld over zijn weder
waardigheden sinds hij op 22 juni
tijdens een jachtpartij verdwaalde.
„Op de 23ste juni zag ik een wild
varken, dat ik probeerde neer te leg
gen, doch helaas miste. Wat mij
daarna precies overkwam is mij niet
recht duidelijk, maar in een soort
bewustzijnsvernauwing heb ik toen
enkele dagen doorgelopen, todat ik
eindelijk bij mijn positieven kwam.
Ik bevond mij toen in de bergen en
was mijn schoenen kwijt. Oriëntatie
bleek niet mogelijk. Een uitweg zoe
kend in het dichtbegroeide bergland
liep ik maar in een kring rond, mij
zelf voor ogen houdend dat ik het
laagland diende te bereiken, aange
zien is wist, dat de autochtone bevol
king zeer ongaarne het bergland in
trekt en dus hulp van deze zijde niet
te verwachten was. Mijn dorst werd
allengs erger en erger, zodat is er
niet voor terugschrok vloeitsof uit
verrot hout te drinken. In verband
met het vele ongedierte ter plaatse
sliep ik des nachts op hoge rotsen.
Ik leefde in de veronderstelling, dat
het zoeken van militaire zijde na een
week zou worden opgeheven", zo
vertelde de sergeant. Midden vorige
week werd hij, na een opsporings
actie, die negentien dagen heeft ge
duurd, gevonden.
Sergeant Meyers verblijft thans
tijdelijk in de centrale ziekenboeg te
Biak. Hij vervolgde zijn relaas aldus:
„Aan de hand van een mij bekende
vlucht van een marinevliegtuig, dat
ik hoog zag overvliegen, wist ik de
datum en goede richting te bepalen.
Het was dus 30 juni geworden en ik
vervolgde mijn nu goede weg. Na 'n
zwerftocht van zes dagen bereikte ik
bij het aanbreken van de dag het
hoogste punt van de bergen van
waaruit ik ergens ver beneden de bo-
venstroom van de Kali Kassim ont
waarde.
Is het verwonderlijk, dat ik eerst
meende met een hallucinatie te doen
te hebben? Nadat ik een dag later de
kali bereikt had, verzorgde ik een
wond aan de linkervoet en dronk ik
met beheersing het verrukkelijke
PSYCHOANALYSE VOOR
PRIESTERS VERBODEN
De Osservatore Romano publi
ceerde zaterdag een officiële waar
schuwing (monitum) van het H. Of
ficie, dat de toepassing van psycho-
analystische methoden voor de gees
telijkheid verbiedt. In deze waar
schuwing wijst het H. Officie, de of
ficiële kerkelijke instantie voor de
bescherming van geloof en zeden,
erop, dat in het kielzog van de psy
choanalyse zich een groot aantal ge
vaarlijke meningen heeft verspreid
over de zonde, vooral ten aanzien
van de onkuisheid en de verant
woordelijkheid van het menselijk
handelen.
Het H. Officie heeft daarom een
reeks maatregelen genomen. De bis
schoppen, de rectoren der theolo
gische faculteiten en van de secu
liere en reguliere seminaries moe
ten van hun professoren in de mo-
raal-theologie en aanverwante vak
ken eisen, dat zij zich nauwkeurig
houden aan de leer der kerk (canon
129). De kerkelijke censoren wordt
de plicht opgelegd, dat zij' de groot
ste voorzichtigheid betrachten bij
de recensering en beoordeling van
boeken en publicaties, die zich met
het zesde gebod bezig houden. Aan
de seculiere en reguliere geestelijk
heid wordt op grond van de bepalin
gen van canon 139, par. 2, de uitoefe
ning van de psycho-analyse verbo
den. Afgewezen moet worden de op
vatting van hen, die menen dat het
voor het ontvangen van de wijdin
gen onontbeerlijk is zich te onder
werpen aan een psychoanalytisch
onderzoek of dat de psychoanalyse
en de daarmee verbonden experi
menten noodzakelijk zijn voor aan
staande priesters en religieuzen. Dit
geldt ook wanneer men zou willen
nagaan of de voor het priesterlijke
ambt of de kloostergelofte vereiste
instelling wel aanwezig is. Verder
mogen priesters en mannelijke en
vrouwelijke religieuzen dan pas een
psychoanalist raadplegen, wanneer
zij daarvoor toestemming van hun
bisschop hebben gekregen en dan
nog slechts in zeer ernstige geval
len.
water. Ik ben toen de kali stroomaf
waarts gevolgd, totdat ik een aftands
vlotje vond, dat ik zelf gerepareerd
heb. Met dit vlot ben ik toen de kali
afgezakt in een begrijpelijk zeer op
timistische stemming. Na enkele
uren werd het vlot echter bij een
stroomversnelling vernield. Geluk
kig liep ik daarbij geen verwondin
gen op.
Eindelijk mensen
Op 11 juli vond ik sporen van men
selijk leven in de vorm van half
doorgekapte bomen. Klopgeluiden
brachten me een dag later bij een
Papoea, die in zijn tuin werkte. Deze
Papoea, een reeds oude man, en diens
echtgenote hebben mij toen verzorgd
op een wijze, die alle lof verdient.
Door de zoon van deze papoea werd
de patrouille te Fakal gewaarschuwd,
die, nog steeds naar mij aan het zoe
ken was. Deze patrouille, bestaande
uit mariniers, leden van de konink
lijke landmacht en politie, onder lei
ding van kapitein der infanterie Van
der Linde, arriveerde op 12 juli des
avonds om zeven uur in mijn Papoea-
onderkomen. Ik had mijn zwerftocht
van bijna drie weken door een stuk
van Nieuw-Guinea's wildernis over
leefd. Tijdens mijn overige tocht naar
de bewoonde wereld heb ik geen
geestelijke depressie of verschijnse
len gehad", zo besluit de sergeant zijn
verhaal.
Van marinezijde uit Nederlands
Nieuw-Guinea wordt aan dit relaas
nog toegevoegd, dat sergeant Meyers
wel sterk vermagerd was, maar er
nu weer beter uitziet. Hij was tot nu
toe nog niet in staat zijn echtgenote
te schrijven. Zijn vrouw ontvangt
echter zo spoedig mogelijk een ge
luidsband met zijn stem.
(Vervolg)
Minder opvallend, maar met inzet
van al haar krachten heeft zuster
Jozephina 30 jaar gewerkt in het on
derwijs. Zij hield van de kinderen
en de jeugd van haar. Vele jaren
heeft zij in de moeilijke eerste klas
gestaan. Met bijzondere liefde be
reidde zij de kleintjes voor op de le
H. Communie. Hoeveel verjaardagen
zullen opgesierd zijn met tekst en
tekeningen van zuster Jozephina?
Deze week is haar jubeljaar inge
gaan, d.w.z. haar 50e kloosterjaar.
Helaas kan dit niet gevierd worden.
Haar gezondheidstoestand was de
laatste jaren minder goed en is deze
zomer zelfs zo verslechterd, dat zij
in het St. Elisabeth-ziekenhuis is op
genomen. Zuster Tarcisia is na een
verblijf van 13 jaar in het St. Jozef
klooster, nu al vertrokken naar Oude
Niedorp. Maar kort heeft zij hier
voor de klas gestaan, en daarna heeft
zij zich zeer verdienstelijk gemaakt
o.a. als bezielende leidster van de
missiegenootschappen. Ook zuster
Melania was 13 jaar in het klooster.
Als portierster was zij de vriende
lijke schakel tussen klooster en be
zoekers. Zuster Melania kan eigen
lijk helemaal niet gemist worden,
want al geruime tijd bespeelt zij het
orgel in de kerk. 's Avonds in 't Lof
en iedere donderdagavond bij de re
petitie van het kerkkoor assisteert zij
tot ieders tevredenheid. Zuster Leo-
cadia is bijna 10 jaar hier. Voorheen
leidde zij de naaischool en nu ver
zorgt zij de handwerken. Zuster II-
dephonsa (een zus van zr. Celesta)
heeft ook met veel ijver gedurende
15 jaar de school gediend. Zij ver
blijft thans in een bejaarden-tehuis.
Tot slot zuster Jeroena, die al 15
jaar leidster is van de kleuterschool.
Vanaf 1959 doet zij dit samen met
zuster Innocenta, maar daarvoor al
tijd alleen, vaak met 60 kleuters en
soms nog meer. Het zal haar moeilijk
vallen de mooie nieuwe kleuterschool
te verlaten. Bij de opening van deze
kleuterschool heeft men zuster Je
roena een welverdiende hulde ge
bracht.
Kloosterlijke nijverheid.
Bij dit afscheid zijn de overste en
zusters niet gesteld op hulde en dank.
Toch willen we bij deze gelegenheid
enkele van de vele goede werken die
het St. Jozefklooster zijn uitgegaan
belichten. Terwille van goed onder
wijs heeft de congregatie jaren ach
tereen wegens moeilijke klassencom-
binatie de noodzakelijke aanvulling
van een leerkracht zelf bekostigd.
Vaak heeft ook. het klooster lokalen,
ruimten en woonvertrekken afge
staan voor onderwijzeressen, of het
jeugdwerk, dat elders geen onder
dak kon vinden.
De dagen die de zusters tijdens de
vakantie in de school hebben door
gebracht om boeken en andere be
zittingen van de school te herstellen,
zijn ontelbaar. Dit is eveneens het
geval met de tijd die besteed werd
aan de voorbereidingen voor paro
chiefeesten. De kerk zal de zusters
wel het meest missen. Door alle ja
ren heen zijn zij de weldoensters van
de kerk geweest. Bij de komst van
pastoor Speet z.g. waren de misge
waden enz. in een minder goede
staat. De eerste stap van de pastoor
was naar het klooster, die in korte
tijd alles gestoomd en vernieuwd
heeft. Spoedig hierna volgden gor
dijnen achter het altaar. Wel 40 jaar
werd het zilver van de kerk door de
zusters gepoetst. Heel het convent
was in de vakantie dan dagen ach
tereen in aktie voor het schoonma
ken van de kerk met zeepsopbaden,
krijt en spiritus. De kerkewas is bij
na voortdurend in handen van de
zusters geweest. Nooit was hun iets
te veel wanneer het ging om de kerk,
die ze bij grote feesten ook wel hiel
pen versieren.
Toen in 1918 de stichter van het
kloostèr, pastoor Kuypers, zijn eme
ritaat aanving heeft hij nog verschil
lende jaren bij de zusters ingewoond,
totdat hij zo hulpbehoevend werd,
dat verzorging in de Johannes de
Deo te Haarlem noodzakelijk werd.
Bij het 40-jarig priesterfeest van
pastoor Sprenger in 1930, die toen
tevens 12Ve jaar parochieherder was,
maakten de kinderen onder leiding
van de zusters 2 altaardwalen, com
muniekleed, albe, superpli en zes
misdienaarskleedjes. Bij het 35-jarig
priesterfeest van pastoor Speet werd
aan de kerk eenzelfde stel geschon
ken. Deze en nog vele andere kost
bare stukken blijven een mooie her
innering aan het werk van de zus
ters.
In de dagen van het crisis-comité
was het klooster het centrum. Echt
genote van burgemeester, dokter en
predikanten vergaderden hier enke
le malen per week. Oude kleding
stukken, beddengoed enz. wat in de
gemeente opgehaald was, werd door
van pijn of griep
zonder de maag van
streek te maken S
leder tablet Chefarlne „4" bevat 4 beroemde
geneesmiddelen, die elk afzonderlijk in de hele
wereld beroemd zijn geworden. Een van deze
middelen Is Chefarox en dient In het bijzonder
om de maag te beschermen. Ook zij die een
gevoelige maag hebben kunnen zonder be
zwaar Chefarine „4" gebruiken. Het is een
ideaal middel om pijn of griep snel en doel
treffend te bestrijden. f/
de zusters gewassen, hersteld en
bruikbaar gemaakt. Deze goederen
werden van hieruit naar hun bestem
ming gebracht.
In de oorlogsjaren.
In de oorlogsjaren 19401945 had
den de zusters het soms zwaar te
verduren. Zeven maal is de school
geheel of gedeeltelijk (in enkele uren
tijd) ontruimd en tot grote schade
gebracht. De laatste maal werd ook
een gedeelte van het huis opgeëist.
In deze periode ondervond het Sint
Jozefklooster veel steun van de pa
rochianen, maar de gang naar het
klooster van hongerige mensen was
zo veelvuldig dat bijna alles weer
verdeeld werd. Onder leiding van de
niet-katholieke landbouwer J. Flik-
weert werd de tuin omgezet voor
aardappel- en groenteteelt en op elk
uur van de dag kon men de zusters,
soms met lange laarzen aan, zien
meewerken. Ook de heer J. Blom
heeft in die dagen grote zorgen aan
de dag gelegd om het klooster van
voedsel te voorzien. In de tentwagen
kwam zondags een en ander mee,
wat onder de H, Mis binnen gebracht
werd. Tijdens de oorlog beleefde de
zusters eens een hachelijk avontuur.
Zoals gewoonlijk ging men in alle
vroegte naar de kerk, twee aan twee
gearmd, gewapend met paraplu's in
storm en regen en pikdonker. In de
kerk aangekomen misten ze de keu-
kenzuster en een zuster van 72 jaar.
Met fiets- en zaklantaarns werd de
omgeving afgezocht, totdat men in
het water iets hoorde. Met een lad
der werd het slachtoffer midden uit
de brede sloot gevist. No. 2 was niet
te vinden en de koster*» kwam al zeg
gen dat deze wel verdronken moest
zijn. Toen in de kerk al luid voor
haar zielerust gebeden werd kwam
het verloren schaap helemaal verre
gend de kerk binnen.
Het afscheid.
In het verleden was het heel ge
woon dat verschillende dingen van-
De hoenderstapel in Nederland be
reikte de ongekende omvang van
50 min dieren. De uitbreiding beliep
7,4 min stuks 17,5%). De toene
ming was het grootste in de Noord
oostpolder (+28%), in Limburg
(+24%) en in Friesland en Noord
brabant (+21%).
Zowel de slachthoenders 2,8
min.62,1 pet) als de „voor de leg
bestemde kuikens en hennen jonger
dan 7 maanden" 4,8 mln-12,3 pet)
werden in grotere aantallen op de be
drijven geteld. Alleen in de rubriek
„hennen 7 maanden 1V* jaar" trad
een daling op 21,1 pet.). Het aan
tal eenden nam toe met 14,7 pet.
De totale rundveestapel nam, ver
geleken met 1960, toe met 110.000 st.
3 pet). Slechts in Zeeland en
Zuid-Holland is van een kleine ver
mindering sprake. In vrijwel alle ru
brieken valt een toeneming waar te
nemen, zo blijkt uit de landbouw
telling mei 1961.
De varkensstapel toont een ver
mindering met 100.70(1 stuks (-^3,4
pet.). Bij de biggen valt een daling
uit het St. Jozefklooster verzorgd
werden, b.v. het missiewerk, kerke-
kas, opleiding misdienaars enz. Voor
het missiewerk is in de afgelopen
winter een uitgebreid comité ge
vormd dat deze taak heeft overge
nomen. Zo zal het ook met andere
zaken geregeld moeten worden en
meer leken zullen hun steentje moe
tij gaan bijdragen. Toch moeten we
bij dit vertrek niet in een sombere
stemming gaan verkeren. We kunnen
slechts dankbaar zijn voor de vele
weldaden die het St. Jozefklooster
aan de parochie heeft geschonken.
Een comité dat zich uit de parochie
heeft gevormd zal de zusters heden
een afscheidsavond aanbieden.
De nieuwe kloostervoogd.
Bij het begin van' t nieuwe school
jaar zal de meisjes- en jongensschool
weer één geheel vormen, onder lei
ding van het hoofd van de St. Jan-
school, de heer L. F. van Deuren, die
een gedeelte van het klooster zal
gaan bewonen. Door de tuin van het
klooster hoopt men tijdens de va
kantie de speelplaatsen met elkaar
te verbinden, zodat de leerlingen
niet meer op de Vriezeweg toegang
hebben tot de tegenwoordige jon
gensschool. Lokalen zijn er voldoen
de en de heer Van Deuren is al
maanden in actie om de nodige leer
krachten aan te trekken. Van harte
hopen we dat hij zal slagen en met
een volledige bezetting kan begin
nen. Voor de kleuterschool zijn reeds
twee leidsters benoemd, waarvan de
hoofdleidster gehuisvest zal worden
in de pastorie.
van 163.500 stuks (—12,7 pet.) te con
stateren, de uitkomsten van de dek-
kingensteekproef wezen reeds in deze
richting.
De paardenstapel verminderde ook
dit jaar in omvang en wel met 16.625
dieren 8,9 pet.). Bij de werk
paarden (3 jaar en ouder) was er een
teruggang van 7 pet.; voor de paar
den „jonger dan 3 jaar" was de te
ruggang veel groter n.l 17,5 pet.
Tot directeur van het Neder
lands Zuivelbureau is benoemd de
heer F. Baart. De heer Baart, zal met
ingang van 1 augustus zijn functie
bij het Nederlands Zuivelbureau
aanvaarden.
De heer G. H. Hibma volgt de heer
J. A. Geluk op als voorzitter van
het N.Z.B.
Aetherklanken
WOENSDAG 19 JULI 1961
HILVERSUM I, 402 m.
7 00-24.00 NCRV.
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.13 Gram.
7.30 Gewijde muz. 7.50 Godsd.uitz.
8.00 Nws. 8,15 Radiokrant. 8.35 Gram.
8.50 Gram. 9.00 V. d. zieken. 9.35
Waterst. 9.40 V. d. vrouw. 10.10
Gram. 10.15 Morgendienst. 10.45
Gram. 11.00 Gevar. progr. 12.10 Lich.
te muz. 12.30 Land- en tuinbuneded.
12.33 Gitaarspel. 13.00 Nws. 13.15
Promenade-ork. en sol. 14.00 Iolan-
the, opera (gr.). 15.25 Pianotrio. 16.00
Curiosa. 17.20 Meisjeskoor en instr.
kwint. 17.40 Beursber. 17.45 Gram.
17.55 Koorzang. 18.20 Het Spektrum,
lezingen. 18.35 Lichte muz. 19.00
Nws. en weerber. 19.10 Gram. 19-30
Radiokrant. 19.50 Musette-ens. en
solisten. 20.15 Holland Festival 1961:
Concertgebouwork. 21.45 20 juli 1561,
opening van het Rotterdams land
juweel, lezing. 22.00 Liturgisch koor
met instrumentale begeleiding. 22.30
Nws. en SOS-ber. 22.40 Avondover
denking. 22.55 Platennieuws. 23.55-
24.00 Nws.
HILVERSUM II, 298 m.
7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VA
RA. 1930 VPRO. 20.00-24.00 VARA.
7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram-
8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.40 V.d. kind.
8.55 Kookpraatje. 9.00 Gym. v. d.
vrouw. 9.10 Gram. 10.00 De primi
tieve en de moderne mens, lezing.
10.20 Gram. 10.45 Kamerkoor. 11.00
Oude muz. 11.30 Salonork. 12.00 Or
gel en zang. 12.30 Land- en tuinb.-
meded. 12.33 V. h. platteland. 12.38
Gram. 13.00 Nws. 13.15 Instr. kwint.
13.40 Van vuistbijl tot kunstmaan,
lezing (7). 13.55 Kamerork. en so
liste. 14.45 Volksmuz. 15.00 Twee
adviezen over de algemene wedu
wen- en wezenvoorziening, toespr.
15.10 V. d. jeugd. 16.30 Lichte muz.
17.00 Tips voor vakantie en snipper
dagen. 17.50 Regeringsuitz.: Jeugd-
uitz. Bezoek uit Melanesië. Ed Po-
lansky spreekt met Jos Hay en Bet
ty Kaisiepo. 18.00 Nws. en comm.
18.20 Dansmuz. 18.50 Act. 19.00 V.d.
kind. 19.10 Draaiorgelmuz. 19.20 Va-
ra-varia en gram. 19.30 V. d. jeugd-
20.00 Nws. 20.05 Promenade-ork. en
solist. 20.35 Gram. 22.20 Sport. 22.30
Nws. 22.40 Strijkork. en solist. 23.10
Jazzmuz. 23.40 Hammondorgelspel.
23.55-24.00 Nws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS: 17.00 Jeugdjourn. AVRO:
17.10-17.40 V.d. jeugd. NTS: 20.00
Journ. en weeroverz. KRO: 20.20
Taptoe, rep. 21.00 Gevar. progr. 21.40
Epiloog. 21.50 Avondcollege Neder
lands.
Een verhaal
vol
verwikkelingen
door
T. LODEWIJK
34
„Luister niet naar praatjes, zorg
maar dat de boel vanavond netjes en
op tijd in orde is" beval hij en daar
mee kon de nieuwsgierige bode ver
trekken. Maar nauwelijks was hij
vertrokken of de burgemeester greep
de telefoon en draaide zijn privé-
nummer. Weldra antwoordde hem de
stem van zijn vrouw.
„Zeg Anna, ik hoor rare geruch
ten over dat feest van vanavond. Is
jou daarvan iets bekend?"
„Nee" klonk verwonderd de stem
aan het andere eind, „ik ben, toen ik
thuiskwam meteen naar bed gegaan,
want ik was zo moe. En toen heb ik
thee gezet en eigenlijk zat ik net op
jou te wachten of je nog kwam thee
drinken. Wat zijn dat voor geruch
ten?"
„Met een kwartiertje ben ik thuis.
Dan zal ik het je vertellen".
Maar toen hij een kwartiertje la
ter zijn vrouw het verhaal had ge
daan, bemerkte hij wel, dat ze nog
niets van het verwonderlijke gerucht
had gehoord. Ergens echter moest 't
toch zijn oorsprong hebben. Zouden
ze misschien in Kwardam uit kwaad
willigheid een zenuwoorlog zijn be
gonnen? Hü zat, 't hoofd in de han
den, het geval te overdenken, toen
Corrie binnenkwam. De zorgelijke
houding van haar vader, het ver
wonderde gezicht van haar moeder,
overtuigden haar ervan dat haar
ouders alles reeds wisten. Ze snelde
op haar toe.
„Vader, ik weet wel, het is ver
schrikkelijk, maar heus, ik geloof,
dat het wel terecht komt. Ik heb met
De Gooyer er over gepraat en die
heeft me beloofd.
„Wat is verschrikkelijk? Wat komt
terecht? Wat heb jij met De Gooyer
gepraat?" vroeg de burgemeester ver
baasd.
„Nou die kwestie Clarenbough".
„Wat is er dan met Clarenbougr?
Ja, eigenlijk wou ik wel weten, waar
zit die vent?"
„Weg".
„Weg?"
„Ja, weg. De benen genomen. Er
tussen uit. Met de noorderzon ver
trokken hoe u het noemen wilt".
„En hoe weet jij daarvan?"
„Alles. Ik heb hem waarschijnlijk
het laatst gesprokenof het
vroegst", voegde ze er met 'n slecht
gelukte poging tot schertsen aan toe.
„M'n hemel kind, spreek niet zo
in raadselen", smeekte haar moeder.
„Zeg op, wat je weet en houd ons
niet in spanning".
„Maar weet u dan nog helemaal
niets?"
„Niets" snauwde de burgemeester.
„Iedereen schijnt er alles van te we
ten en mijn dochter wel het meest,
maar ik, de burgemeester, ben vol
maakt onkundig".
„Ik heb u ook nog helemaal niet
gezien" protesteerde Corrie.
„Als het zo ernstig was, had je me
kunnen opbellen of het je moeder
vertellen. Maar nu, vooruit ermee.
En snel!"
En toen hoorden Dikkenburg en
zijn vrouw uit Corrie's mond het ver
haal van de thuiskomst van de pseu-
do-Clarenbough met niets minder
dan een stuk in de kraag, het ge
beurde ten huize van mevr. Boom,
de verklaring die hij getekend had,
waarin de burgemeestr de schuld van
alles kreeg.
„De zwijnen", siste Dikkenburg.
Mevrouw deed eau-de-cologne op
haar zakdoek.
„En toen heb ik meteen De Gooyer
opgebeld, hij was hier al om half 8.
Die heeft me beloofd, dat hij Claren
bough of Jongejans heet die vent ge
loof ik, dood of levend zou terug
brengen en hem dwingen te verkla
ren, dat u er part noch deel aan
had".
„De Gooyer? Ja, dat is de man om
dat zaakje op te knappen. Die heeft
mij en allemaal bij de neus gehad!
Aan die vent hebben we het te dan
ken, dat we zo heerlijk in de soep
zitten. Hoe komt die vent op 't idee
waar haalt hij de brutaliteit van
daan, om mij en ons allemaal zo af
schuwelijk te bedotten! Daar is het
laatste woord nog niet over gespro
ken!"
„Maar vader", waagde Corrie, „hij
heeft het toch allemaal gedaan tot
bestwil van ons allemaal. Wat zou
den we een figuur geslagen hebben
als Clarenbough niet gekomen was".
„En wat een reuzenfiguur slaan we
nu hij wél gekomen is" zei Dikken
burg grimmig. „En wat zit ik op flu
weel! Nu hebben die onderkruipers
die Boom en de Kruiderink hun zin.
Nu zullen ze me krijgen, nu is hun
tijd gekomen. En m'n lieve collega
uit Kwardam, die dooie visjesvreter,
De Graet van Magerhem, zal er wel
voor vier duiten bijdoen. Geen won
der, dat ze het in Kwardam al wis
ten. Geen wonder, dat hier de hele
gemeente het weet als mevr. Boom,
o, als ik die De Gooyer maar vijf
minuteh tussen mijn vingers had.."
„Vader, u bent onbillijkbe
gon Corrie, maar Dikkenburg was
voor geen rede vatbaar.
„Wat doe jij voor die kerel te plei
ten?" schreeuwde hij zijn dochter
toe. „Wat is dat met jou? Eerst aan
pappen met die oplichter, de zoge
naamde Amerikaan en dan met die
andere oplichter, dat stuk gemeente
opzichter? Ben je daar soms ook al
vriendje mee? Mocht ik er daarom
niks van horen? Als je je niet ver
sproken had, zou ik nog niets weten.
Wat verbeeld jij je wel". Dikkenburg
ging in zijn woede zichzelf te buiten,
„jij die met andere kerels zit te flir
ten en je vader in het ongeluk stort?"
Corrie was krijtwit geworden, toen
haar vader haar die beledigende
woorden naar het hoofd slingerde. Ze
stond op het punt hem fel van re
pliek te dienen, toen ze naar haar
moeder keek. De twee vrouwen za
gen elkaar aan. Toen keerde 't meisje
zich op haar hielen om en liep de
deur uit. Even later verkondigde de
bons van de huisdeur, dat ze naar
buiten was gegaan.
„Vader, vader", vermaande me
vrouw Dikkenburg, „wat heb je het
weer te kwaad met je drift!"
Dikkenburg zat in zijn stoel. Zijn
normale gelaatskleur kwam langza
merhand terug. Hij zat daar zielig
als een doorgeprikte luchtballon.
,,'t Is ook nog wat moois" zuchtte
hij, „ik geloof niet, dat ik ooit zo
lelijk in de knoei gezeten heb. Na
tuurlijk heb ik teveel gezegd tegen
dat kind".
