Spectaculaire roeiwedstrijd
voor de Australische kust
Spieren en beleid
tegen woeste zoutwaterlawines
Sport staalt
karakter en
uithoudings
vermogen
Mexico is aan 't verzinken
DE LEIDSE COURANT
Op weg van het strand naar de op ongeveer een kilo
meter afstand in zee bevindende boei, schepte ,Wanda"
(rechts op de voorgrond) nauwelijks een druppel water,
terwijl zij haar weg kiest tegen de breakers in.
Sommige boten overwonnen ook dit obstakel, maar de ,Wanda' schepte water en was verder uitgeschakeld.
(Bijzondere medewerking).
VEEL jonge Australiërs hebben met veel jonge Ne
derlanders gemeen, dat zij dol zijn op het water en op
diverse takken van watersport. Hieraan is het toe te
schrijven, dat zowel daar als hier zeilen, zwemmen, ka
no-varen, waterpolo en roeien populair zijn en veel
worden beoefend.
Wat de Nederlandse jeugd niet ter beschikking staat
en de Australische wel, is de vervaarlijke branding
voor vele delen der Australische kusten. Deze bran
ding tart als het ware de jonge Australiërs tot strijd
met de zee. Hij dwingt hen om hun krachten te beproe
ven op ,surf riding', .rijden op de golven'! Hij dwingt
de Australische jongemannen voorts om zich te meten
met hem in ranke roeiboten. U moogt er beslist niet te
licht over denken, als u zich voorstelt, wat het betekent
om in zo'n ranke boot aandonderende .watermuren' te
weerstaan, hetzij tegen de golven in, zeewaarts dus,
hetzij met de golven mee in de richting van het strand.
Nederland heeft tal van uitstekende roeiers, maar zij
beoefenen hun sport vrijwel uitsluitend op rustig of
vrij rustig water. .Branding-roeien' kan in ons land
niet beoefend worden, omdat wij voor onze kusten geen
noemenswaardige branding hebben. En .branding
roeien' krijgt men pas onder de knie, als men een uit
stekend roeier is en bovendien zwaar getraind is en
heeft.
Het aantal .branding-roeiers' is in Australië tamelijk
groot Zij oefenen welhaast dagelijks en voeren onafge
broken strijd tegen de soms zeer grimmige Stille
Zuidzee. Die grimmigheid, ja, boosaardigheid weerhoudt
de roeiers niet om hun krachten met de zee te meten.
Met de zee en onderling. Men organiseert namelijk van
tijd tot tijd branding-roei wedstrijden'. Tijdens die wed
strijden komen de allerbeste en allersterkste roeiers
tegen elkaar uit De boten - aan de ranke kant
hebben elk een vijfkoppige bemanning, te weten een
ftnuT-n-13"-commandant, en vier roeiers, leder met één
Inderdaad, de aanvaring bleek onvermijdelijk en num
mer drie zal weldra bij het ongeval' betrokken worden,
want ook deze boot zoekt de zelfde landingsplaats uit.
Een spannende wedstrijd met een spannend slot!
Rustig blijven temidden van woedende golven
is niet iedereen gegeven. Zij, die het wèl kunnen,
moeten niet slechts beschikken over persoonlijke
moed, spierkracht en behendigheid, maar boven
dien over een deugdelijke training. Maar zelfs als
een bemanning van vijf koppen stuk voor stuk
over dat alles beschikt, gebeurt het herhaaldelijk,
dat de roeiers het moeten afleggen tegen de brute
kracht en het ruwe geweld van branding en
water.
roeispaan. Dan geldt het de riemen te hanteren met
gespannen spieren en een open oog voor de gevaren en
mogelijkheden der zee! Dan bevechten ze de branding
en elkaar, dat het een aard heeft en een lust is! Maar
dan gaan er ook velen kopje onder, ja, worden sommi
gen zelfs gewond, want dat branding-roeien' is verre
vdn ongevaarlijk.
Dit jaar konden wij op het Mereweather Strand nabij
de industriestad Newcastle de nationale kampioenswed
strijden .branding-roeien' bijwonen. De Stille Zuidzee
was die dag beslist niet goed gemutst en het was be
paald geen dag voor een landrot om naar het ruime
sop te verlangen. Doch de branding-roeisport staalt de
moed, het karakter en het uithoudingsvermogen der
roeiers. Daarom lieten zij zich door het boze gezicht
van .Mevrouw Pacific' niet afschrikken. Zij stapten kor
daat in hun boten en togen ten strijde. Het slot was,
dat een paar boten behouden op het strand terugkeer
den, doch dat andere sneuvelden, zij het op de meest
eervolle wijze. Wat de bemanningen der .duikboten'
zeiden? „Och, we krijgen dit jaar nog veel kansen om
de branding en .Mevrouw Pacific' wel de baas te blij
ven!" En zij hadden gelijk.
De wedstrijd zelf? Er als landrot een beschrijving van
te geven, zou tot misverstand aanleiding kunnen geven.
Maar de foto's, die onze fotografen namen, spreken een
even duidelijke als keiharde taal.
Als eerste rond de boei, maar bij lange na nog niet uit de moeilijkheden. De bemanning is samengedrongen
achter in de boot, in de hoop, dat de, boot de golf zal .pakken' en meegevoerd worden.
Al 2 a 3 meter gezakt
Vier miljoen mensen wonen In 'n
stad die aan het „zinken" is. Dit is
de conclusie van de gemeentelijke
autoriteiten van Mexico, die op
merkzaam waren gemaakt op het
„slingeren" van wolkenkrabbers en
het veelvuldig openbarsten van stra
ten. Uitvoerige onderzoekingen heb
ben duidelijk aangetoond, dat het
peil van de stad Mexico thans ca.
23 meter is gedaald, vergeleken
met het niveau van 1900.
Het bekende monument „De Gou
den Engel", dat in het centrum staat,
heeft sedert 1910 het omliggende
stratendek met ca. 2 meter zien da
len. Men weet dit zo nauwkeurig
omdat dit monument op zeer stevige
lange peilers is gebouwd en haast
niet kan verzinken. Het proces van
„verzinken" van de hoofdstad van
Mexico gaat nog steeds voort. Er
zijn thans ca. 500 mensen werkzaam,
die niets anders moeten doen dan
aan de peilers van grote gebouwen
werken, om het verzakken van de
gebouwen te voorkomen.
De oorzaak van de moeilijkheden
in de Mexicaanse hoofdstad moeten
gezocht worden in de bodem waar
op de hoofdstad is gebouwd. Over
dreven gezegd is de stad op een
„pudding" gebouwd, die een grote
hoeveelheid grondwater bevatte.
De snelle uitbreiding van de stad
en de groeiende industrie vroegen
steeds meer water en dit water werd
prompt uit de bodem onder de stad
geleverd. Het waterverbruik werd
zó groot, dat de natuurlijke water
toevoer vér bij het gebruik ten ach
ter bleef. Het gevolg; was dat het
water in de bodem verdween en er
bleven lege ruimten achter. Het ge
wicht van de stad drukt nu lang
zaam maar zeker deze holle ruim
ten tezamen en het gevolg is dat de
stad Mexico in de bodem zinkt.
Wanneer deze daling tot 'n einde zal
komen is nog onbekend. Er ligt der
halve nog een duistere toekomst bo
ven de huizenzee van de stad
Mexico. Natuurlijk is het laatste
woord in deze ontwikkeling nog niet
gesproken. Het probleem heeft de
grootste aandacht van de autoritei
ten, waarbij het vraagstuk voor de
situatie ten aanzien van de wolken
krabbers het zwaarste weegt, want
voor de kleine huizen weegt het pro
bleem van de „verzinking" niet zo
zwaar. Men mag nu in de stad Mexi
co geen water meer uit de grond
halen, maar moet dit aanvoeren van
buiten de stad, via de leidingen. Er
zijn satelietsteden ontworpen, waar
van er thans reeds enkele in bouw
zijn. Er worden voorts nieuwe bouw
voorschriften verwacht terwijl er
mogelijkheden worden besproken
om nieuw water in de bodem onder
de stad te brengen.
MEXICO VERZINKT
