NEDERLAND GEEN PARTIJ VOOR OPPERMACHTIGE HONGAREN NEDERLANDSE LEEUW VAN KASTJE NAAR DE MUUR GESTUURD r J m Hongaren „bevroren" spel volkomen en ontnamen Oranje sterkste wapen: tempo Gesprek in de kleedkamers maandag 1 mei 1961 de leidse courant De Nederlandse leeuw heeft zich gistermiddag in het Feijenoordstadion gewillig door de Honga ren aan de leiband naar de nederlaag laten voeren. Het Nederlands elftal heeft weinig of niets kun nen inbrengen tegen het op alle wapens superieure Hongaarse elftal. De 30 overwinning voor de Hongaren spreekt eigenlijk nog te weinig, want gedurende negentig minuten hebben zij zo'n dui delijke veldmeerderheid ten toon gespreid, dat er nog meer ballen achter Pieters Graafland hadden moeten verdwijnen. De Hongaarse trainer zei enkele dagen geleden op Schiphol, dat hij tevreden zou zijn met een gelijkspel. Dit kan een uitlating geweest zijn in het kader van de koude oorlog voer een interland. Als de Hongaar toch oprecht geweest is, dan heeft hij schromelijk de kracht van zijn ploeg onderschat. De Hongaren waren een of twee klassen beter dan de Nederlanders. Wat moet hetuit' in Boedapest worden mdbiusapparaten ksmic au totramspo rt m, n SèJ» 'iX -• v aimi Nederland heeft niet zo slecht gespeeld. De Hongaren waren echter te goed en wat wellicht bepalend is geweest voor de nederlaag: De Hongaren dwongen met hun voortreffelijke short-passing de Nederlanders volkomen hun speltype op. Bovendien waren de Magyaren technisch en fysiek beter dan onze jongens. Alleen Bennie Muller kon zich met succes meten met zijn tegenstanders. Een bijzonder goede partij voetbal speelde de Ajacied. De Hongaarse overwinning was zeker ook het werk van rechtsbuiten Sandor. De assistentie, die Klaassens moest geven aan Kuys ging dan ook ten koste van het middenveld. Iedere Nederlandse aanval kwam door deze nood zakelijke taktiek in de lucht te hangen en iedere fout in de Nederlandse aanval maakte dan ook resoluut een einde aan iedere illusie, wat weer een drukkend Hongaars offensief ten gevolge had. In het eerste kwartier bleek reeds met bevriezen alle tempo het met welke bedoelingen de Honga- enige gevreesde wapen van Nederl. ren in het veld gestuurd waren: drukken en met consequente dekking Fenyvesi scoort het tweede Hongaarse doelpunt. de Nederlanders dwingen het tik-tak- spelletje mee te spelen. Welnu de Hongaren zijn in hun opzet geslaagd. Wilkes kon zich uiteraard wel voegen in deze sfeer, maar de ove rige voorwaartsen bleven het ver dere verloop van de strijd volkomen vleugellam. „HANDBAL". Swart liet zelden iets goeds zien. Een geluk was nog (vanwege de vrije schoppen), dat zijn acties te vaak vastliepen door unfaire manu- pulaties van Dalkoni, een vreemd mannetje, dat af en toe aanleg toon de voor handbal. (Eenmaal ving hij de bal mooi op en liep er stuiterend een meter of twintig mee weg). Henk Groot toonde zich een ijverige binnenspeler, maar helaas te lang zaam. Van der Kuil stond op een voor hem vreemde plaats. Zijn zwoe gen resulteerde slechts af en toe in 'n pasje, dat uiteraard knel vloog in de Hongaarse verdediging. Bergholtz had de ondankbare taak om juist in deze wedstrijd Coen Moulijn te doen vergeten. Bergholtz heeft ons desondanks niet teleurgesteld. Behal ve natuurlijk het derde doelpunt, waar Van der Hart weer een van zijn beruchte slordigheden beging, treft het Nederlands elftal dan ook weinig schuld. Men heeft zich, zo te zien, voor 100 pet gegeven, maar de krachten ontbraken ten enenmale De Hongaren waren te sterk. Voor de return-wedstrijd in Boedapest be hoeft men dan ook weinig hoop te koesteren. Moulijn had deze wed strijd dunkt ons met geen mogelijk- heid voor Nederland kunnen win nen. Over de wedstrijd zouden we niet al te lang behoeven uit weiden. In grote trekken hebben wij reeds de sfeer getekend. Na het hoopgevende gejuich na de volksliederen, begonnen de Honga ren voorzichtig de Nederlandse ge lederen te verkennen. De Nederlan ders deden hetzelfde en het moet gezegd worden, de gevaarlijkste aan vallen waren voor Oranje. Een geraf fineerd tikje van Wilkes naar Groot werd omgezet in een slap balletje, waar geen verrassing in kon zitten. In het eerste kwartier liet ook Berg holtz leuk werk zien. Een vlotte com binatie liep uit op een mooie voor zet, waar weer Henk Groot geen raad mee wist. Bergholtz schoot in deze periode eenmaal hard en on verwacht over. Slechts eenmaal kwam het Nederlandse doel in ge vaar bij een laag en hard schot. Pie ters Graafland oogstte dan ook een dankbaar applaus voor een goede safe. VONNIS IN TWEE MINUTEN VOLTROKKEN. En toen, na 22 minuten, werd een begin gemaakt met de nederlaag. De Oranje-achterhoede ingevroren door het korte spel van de Hongaren, ver waarloosde even de dekking in een ogenschijnlijk ongevaarlijke aanval. Tichy ving de bal op en schoot in. De slordig weggewerkte bal werd op gevangen door de naar binnengeko men Sandor en het was 01. De Hon garen drukten door. Onze befaamde achterhoede liep van het kastje naar de muur, zonder dat het iets uit haalde. Linksbuiten Fenyvesi liep zich vrij van Wiersma. Toen Feny vesi de bal kreeg toegespeeld wat er geen houden meer aan. Met alleen nog Eddy Pieters Graafland voor zich was het verder bekeken voor deze Hongaarse speler. Graafland in twee minuten voor de tweede maal gepas seerd. Roel Wiersma herstelde zich goed na deze dekkingsfout. Dr. Cenyvesi heeft verder weinig kansen meer ge had. Vanaf het tweede doelpunt ging Wiersma zich dan ook meer en meer onderscheiden. De Hongaren probeerden hun voorsprong wat te vergroten, maar de Nederlandse achterhoede gelukte het dikwijls met kunst en vliegwerk erger te voorkomen. Bennie Mul ler was een van de weinigen, die in alle omstandigheden het hoofd koel hield. Met vinnige attaques onder brak hij de Hongaarse aanvallen en onderhield op de rechterhelft goed het contact tusen de benarde ach terhoede en de wanhopige combine rende voorhoede. Muller kan zonder overdrijven de beste speler van het veld genoemd worden. Bennie Muller ster van het veld BLUNDER VAN VAN DER HART. De Hongaren kregen ook nog een cadeautje. Na goed een half uur liet Van der Hart rustig een bal langs hem heen gaan denkende, dat Graaf- „Het is weer zo als altijd .gegaan. In iedere belang rijke wedstrijd verliest on ze achterhoede zijn kalm te. Er zijn fbuten gemaakt als de „bijenkorf" zo grootwaren de woorden waarmee bonds coach Elek Schwartz de stilte in de Nederlandse •kleedkamer verbrak.Een stilte die bijna voelbaar was. „Zo gaat het nu altijd. Als we een moeilijke wed strijd spelen wordt onze verdediging nerveus. We missen internationale rou tine, daarmee bedoel ik dat we meer zullen moe ten spelen tegen landen teams van formaat." De bondscoach kon en wilde zijn teleurstelling niet ver bergen. „En Muller?" werd er gevraagd. „Bennie was goed. Die is altijd goed. Hij heeft klasse. Hij is altijd goed. Soms heel goed en een enkele keer briljant. Natuurlijk, we hebben ver diend verloren, maar alle drie doelpunten waren toch •het gevolg van grove fou ten in onze achterhoede. Natuurlijk lag het tempo te laag, maar dat is 'n ge volg van het niet zien van de situatie, dat kost te veel tijd." Een verdiende neder laag, daar was men het in de kleedkamer zeker over eens. Faas Wilkes zei het wel het meest treffend. „Ze zijn beter. We kunnen daar niet tegen op. Dat is geen gebrek, dat is louter een feit." „Natuurlijk is het ver diend," liet ook Bennie Muller weten, „natuurlijk, maar die Dalnoki, die linksback, dat vind ik maar een vies jongetje Wiersma zag het al niet anders: „Ze zijn zo snel, dat je ze zelfs nog niet kan bijhouden als je twee me ter voorsprong hebt. En ja, dat middenveld, dat was helemaal voor de Hon garen. „Pummey" Bergholtz mocht zich in een grote belangstelling verheugen. Nerveus en doodmoe deed de MW'er het verhaal van zijn debuut. „Ja, die Hon garen waren nou eenmaal zo vaak half over de bal (struikelden." DE HONGAREN Stil zochten de Honga ren hun kleedkamer op, stil trokken zij hun voet balplunje uit en stil wa ren zij ook onder de dam pende couches. Geen spoor van uitbundige vreugde. Het was alsof zij deze over winning als iets vanzelf sprekends aanvaardden. Bondscoach Elek Schwartz kwam als een der eersten zijn collega, Lajos Baroti, en de spelers gelukwen- Hongaren: Nederlanders stelden teleur, voorhoede geen moment erg gevaarlijk stukken beter. Maar 30, dat vind ik toch jammer. Een tegendoelpunt hadden we best mogen hebben," was het meer spontane dan logische commentaar. „Of ik nerveus was? Nou en of, later ging het gelukkig beter." Cor v. d. Hart had heel weinig te zeggen. „Ik dacht nu eenmaal dat Eddy bij dat derde doelpunt uit zijn doel kwam. Toen ik zag dat hij bleef staan was 't al te laat." Inmiddels was Elek Schwartz in 'n diepgaand gesprek gewikkeld over de wedstrijdbal. „Die is te groot, kijk maar. Vandaar, dat de spelers het over kwam de Hongaren ook sen, maar van enige reac tie was nauwelijks sprake. Slechts van het gezicht van de president van de Hongaarse voetbalbond, Sandor Barcz, straalde vol doening over het bereikte resultaat. „Vooral in de eerste helft hebben onze jongens goed gespeeld. Na de rust waren zij moe. Na hetgeen ik van het Neder landse elftal gehoord en gelezen had, heeft de ploeg mij teleurgesteld. De beste speler was ongetwijfeld Muller. In het Hongaarse elftal werd Albert als di rigent van de aanvalslinie node gemist. Met hem op de middenvoorplaats zou het beter zijn gegaan. Het tempo lag in Rotterdam hoger dan tegen O.-Duits- land en dit is van grote invloed geweest." De Hongaarse bonds coach Lajos Baroti prees zich gelukkig met de door hem uitgestippelde taktiek om het tempo aan te ge ven, waardoor de Neder landers geen kans kregen hun spel, dat tegen België zo succesvol was geweest, te ontplooien. „De Honga ren waren beter en bij de Nederlanders lag het tem po te laag. In de aanval werden Moulijn en Krui- ver zeer gemist, waardoor deze linie geen moment echt gevaarlijk kon wor den. Bergholtz is 'n groot talent, maar nog niet vol groeid. De Hongaarse ploeg heeft beter gespeeld dan tegen Oost-Duitsland, maar tevreden.... en," hier stokte Baroti, „wij zijn in de opbouw en heb ben vele jonge spelers achter de hand. Nog twee jaar en wij zijn, waar we heen willen." DE SCHEIDSRECHTER De 45-jarige schoolmees ter Cliff Kingston uit New port (Wales), die in Rot terdam zijn vierde inter landwedstrijd floot, vond het een prettige wedstrijd, die hem geen moeilijkhe den had gegeven. „Honga rije heeft verdiend gewon nen," was zijn korte com mentaar. De bezwaren die tegen de witte wedstrijd bal waren aangevoerd wees Kingston met 'n re soluut gebaar van de hand. „The ball was perfect". SPORTIEVE JONGEMAN GEVRAAGD. TEXTIELGROOTHANDEL heeft plaats voor een ACTIEVE JONGEMAN in haar afdeling AANKOMENDE GOEDEREN. Enig administratief inzicht gewenst. LEIDSE TEXTIEL CENTRALE NOORDEINDE 46 LEIDEN Aanmelden van 9—12.30 en van 2—5.30 uur. Doelman Grosics is Henk Groot net even te vlug af. land wel uit zijn doel zou komen. Pieters Graafland was echter te ver weg. Tichy spurtte achter het leer aan, alleen maar een wijzende Van der Hart achterlatend, ving het enkele meters voor de uitlopende Graaf land op en met een hard schot was het 0—3. Met angst en beven zag men de tweede helft tegemoet gaan. Het zou ongetwijfeld een reprise worden van het Keulse drama dacht men over het algemeen. HONGAREN DRUKTEN GELUKKIG NIET DOOR. Een opluchting was het daarom, dat de Hongaren het spel nog meer gingen bevriezen. Nederland kwam er hoegenaamd niet meer aan te pas. De Hongaren liepen waar zij maar wilden en het voornaamste doel van de goedwillende Oranjehemden was slechts om het kat en muisspelletje te onderbreken. Geregeld zag men de voorhoedemensen in de verdediging en lukte het dan eenmaal om de bal vrij te krijgen, dan duurde het op brengen zo lang, dat de Magyaren voor het gevaar hun verdediging hermetisch hadden dicht gegrendeld. De Hongaarse verslaggeving zal on getwijfeld haar hart ophalen aan deze wedstrijd. Aan onze kant zag men echter met lede ogen. hoe het spel van onze spelers schril en armzalig begon af te steken tegen dat van de overklassende Hongaren. De neder laag is daarom niet meer toe te schrij ven aan een off-day of blessures: de Honearen hebben verdiend gewonnen, en Nederland mag van geluk spre ken. dat de Hongaren het slechts bij drie doelpunten gelaten hebben. Sandor scoort het eerste Hon gaarse doelpunt. Cor van der Hart (in het doel) kan niet meer ingrijpen. Rechts ligt Kees Kuys op de grond.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1961 | | pagina 3