Avonturen
HET KNUTSELHOEKJE
EXTRA
EXTRA
EXTRA
DE WOLKENETERS
ZATERDAG 1 APRIL 1961
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 13
dat je deze raadsels ook niet zo moei- ningen komt, win je vast wel wat. Dag WIE HELPT DE PAASHAAS
lijk vindt. Henk, tot schryfs.
Margriet van den Elshof, Katwijk. Angela Bouwmeester, Nieuwe Wete-
Leuk dat je voor de eerste keer al een ring, vertelt ons:
verhaaltje stuurde. Dat lees je natuur
lijk ook aan kleine zus voor. Knip je BIJNA VERDRONKEN
het ook uit? Doen hoor en dan achter
in je poëzie-album plakken of in een Jan zat wat voor 't raam te kijken,
plakboek. Ook de groetjes aan alle- toen moeder binnenkwam. „Moeder, mag
maal.
VAN
BAMBO
„Zo, lieve vriend, slaap jij maar lek
ker. Ze zouden er boven gek van op
zien, als wij ons samen vertoonden.
We keren de rollen een poosje om: jij
bent zolang de gevangene en ik neem
jouw plaats in."
Het beest keek hem, zover hij 't zien
kon, wel nog wat vreemd aan, maar
scheen zich toch wel in de ruil te wil
len schikken. Bambo controleerde zijn
apentoilet nog even en verdween toen
haastig door het gat. Boven aan het
trapje gekomen, vond hij de deur van
het kamertje nog steeds open. De deur
van de daarachter liggende slaapka
mer stond eveneens open: Daarachter
lag blijkbaar de huiskamer, want er
zaten drie personen in druk gesprek,
terwijl de resten van een maaltijd nog
op tafel stonden. Met moeite onder
drukte de matroos een uitroep van ver
bazing en woede, want de drie aan
wezige mannen waren Wolsey en de
twee Jappen. Terwijl de Engelsman
hen de nodige aanwijzingen scheen te
geven, waren zijn beide handlangers
bezig drie voorwerpen, die veel op pij
pen geleken, met een soort poeder te
vullen. Gelukkig zaten allen met de
rug naar hem toe, maar de geringste
beweging zou hem kunnen verraden.
Hij hield zich dus muisstil, maar spits
te zijn oren om hun woorden op te
vangen. Toen ze klaar waren met hun
vreemde bezigheid, hoorde hij vrij dui
delijk de welbekende stem van Wol
sey.
„Ziezo, dat is klaar. Let nu goed op,
wat je te doen staat. Om middernacht
sluipen jullie door de tuin naar 't huis
van Van Walden. Hier zijn de sleutels
om er binnen te komen. Jullie weten,
waar zich de slaapkamers van juffrouw
Elsa en van haar vader bevinden. En
waar 't dienstpersoneel huist en slaapt
weten jullie ook al." De beide Jappen
knikten ter bevestiging.
Hij nam vervolgens de drie gasver-
wekkers, die hun slachtoffers moesten
bedwelmen. De grootste gebruiken jul
lie in het huis van de bedienden, de
twee andere voor de vertrekken van
het meisje en van haar vader. Ze be
vatten een even sterke dosis e» be
houden hun uitwerking gedurende twee
uur.
Na deze instructie dronk hij een
groot glas brandewijn en bleef vervol
gens zwijgend even na-genieten. Dan
stak hij een sigaar op en vervolgde
zijn uitleg van de duivelse onderne
ming. „Denkt er vooral om volstrekt
geruisloos tewerk te gaan om alle mo
gelijke narigheid te voorkomen. Hier
hebben jullie ieder een flesje met vloei
stof en een lontje. Zodra je er enige
druppels opgiet, begint het te branden.
Steek het dan door de kleine opening
van je gasmasker en terstond zal het
bedwelmende gas naar buiten komen.
Als het zover is, verdwijnen jullie
weer geruisloos, één komt me dan
waarschuwen en de ander houdt de
wacht op het bordes."
„O, jij satanse ploert," mompelde
Bambo.
Nadat Wolsey weer een glas brande
wijn tot de bodem geledigd had, her
nam hij: „Als de bedwelming haar
werk gedaan heeft, gaan we weer naar
binnen en zullen allereerst Van Wal
den zo goed knevelen, dat hij onze
plannen niet kan dwarsbomen. Daarna
zetten we hem netjes op de divan in
de kamer van zijn dochter, waar hij
dan getuige kan zijn van onze verdere
wraak. Wat Elsa betreft, haar zullen
we stijf op d'r bed vastbinden. Ver
volgens halen jullie Bambo stevig ge
kneveld uit zijn gevangenis en brengt
hem zo bij mij: Dan zullen jullie eens
wat zien." En terwijl hij dit zei, brak
hij in een duivelse schaterlach uit, „Ha,
Bambo, nu zal je schone verloofde zich
toch eindelijk voor mij gewonnen ge
ven. O, wat een heerlijke wraak en wat
een mooi huwelijksgeschenk voor de
bruiloft, die ze zich gedacht hadden!"
Hebben jullie alles nu goed begre
pen, stommelingen? De duivel zal jul
lie halen, als er door jullie schuld iets
fout loopt."
„Ja, heer, we hebben 't begrepen en
alles zal verlopen, zoals u 't verlangt."
„Maar goed ook, want anders maak
je kennis met mijn revolver. Die heb
ik in mijn zak en zo nodig zal ik er
gebruik van maken ook,"
De bruut schonk zich daarna een
nieuw glas brandt»/ijn in en ledigde
het in één teug.
„Eindelijk dan," zo dacht hij hardop,
„heb ik ze dan toch te pakken en ik
zal ze laten boeten voor de jaren van
moeite en verbittering, die ik heb moe
ten doorstaan om mijn plannen te ver
wezenlijken. Vooral die misselijke Pa-
rijzenaar zal ervan lusten en ervaren,
hoe een edele zoon van Engeland zich
weet te wreken."
„Zover is het nog niet, verwaande
snoever, want zonder dat je het ver
moedt, zul jij 't niet zijn, die wraak
zal nemen en lachen zal," dacht Bam
bo in stilte.
„Maar kom, het is tijd, dat ik mijn
apenrol zal gaan spelen. Het spel be
gint nu interessant te worden en ik
wil ér niet 't kleinste deeltje van mis
sen." Hij trok de huid van 't apenhoofd
nog eens zorgvuldig over het zijne,
haalde alle koordjes, die z'n omhusel
samenhielden nog eens extra aan en
stapte toen onvervaard de kamer van
de Engelsman binnen. Deze bemerkte
hem en zei: „Aha, Jack - zo heette zijn
aap blijkbaar - ben je daar. Vannacht
zul je kennis maken met m'n beste
vriend Bambo en dan zal ik je laten
lachen."
De aap zat rustig op zijn achterste
en maakte met z'n kop maar wat gri
massen.
„Kom, wees eens aardig en zeg je
baas netjes goedendag."
(wordt vervolgd).
1. Na regen komt zonneschijn.
2. Eind goed, al goed.
3. De appel valt niet ver van de boom.
4. Achter de wolken schijnt de zon.
5. Met de hoed in de hand, komt men
door het ganse land.
Na loting werd Johan Koeleman,
Sluispad 9 Ter Aar, de gelukkige win
naar van het boek.
Uitslag van de tekening:
Lily Cornelisse, Hoge Rijndijk 36 Zoe
terwoude heeft het boek gewonnen.
NIEUiVE RAADSELS
Zoek woorden die beginnen met B.
5 namen van dingen die in de kamer
zijn;
5 namen van dingen die in de keuken
zijn;
5 namen van dingen die in de tuin zijn;
5 namen van dingen die in de klas zijn.
Onder de goede oplossers wordt weer
een mooi boek verloot.
Oplossingen sturen aan: Tante Jo en
oom Toon, Krantentuin, Leidse Cou
rant, Papengracht Leiden.
„Zullen we vanmiddag naar het bos
gaan?" vroeg vader, na het eten aan
Thea, Everard en Mieke.
„Ja, pap!" riepen ze. „Mogen
naar de eendjes?"
„Ja hoor,"
wat snoepjes mee." Ze reden met de
bus langs weilanden met koeien en er
waren ook al enkele bloemen. Bij het
bos stapten ze uit.
„Papa, gaat u met ons ballen? U hebt
toch een bal meegenomen?" vroeg
Er was een een jongetje, die Jeffrie Mieke. „Best, wat zullen we doen?"
"B,~ T1 4 1 „Overgooien pa", wou Thea graag.
Treesje Schagen, Leiden komt met:
VAN EEN JONGETJE
heette. En Jeffrie was een leuk jochie,
die altijd grapjes maakte. Toch deed
hij wel eens dom. Luister maar:
ik na school op 't ijs?"
„Nee Jan, 't heeft pas twee nachtjes
NAAR HET BOS gevroren."
„Och moeder, 't is al heel dik."
„Nee Jan, ga nu vlug naar school en
aan niet op het ijs."
Onderweg kwam hij zijn vriendje Kees
dan tegen. „Jan, ga je mee op het ijs?"
T.„Nee joh, ik heb aan moeder beloofd
moeder. „Ik neem wel c,.
ééripn met rip niet op het ijs te gaan.
„Nou dan ga ik wel alleen.
„Dat moet jij weten. Ik ga niet."
„Och, doe niet zo flauw."
„Nee, ik ga er niet op."
Kees deed een paar stappen op het ijs
of hij zakte er door. 't Was er al diep.
Jan zocht een stok, ging aan de kant
Toen ze gebald hadden kregen ze een staan en stak Kees de stok toe. Kees i
snoepje. Gaan we nou voetballen pap? al drie maal ondergegaan, toen hij de Vader Paashaas was druk aan
Hij was jarig geweest. Hij was toen vroeg Everard. „Ja, dat is goed. Laten stok vastpakte. Met alle macht trok Jan het werk met zijn eieren rondbren-
zeven^ jaar geworden. Van zijn moeder Thea en Mieke dan maar paddestoelen hem er uit en toen samen vlug naar huis. ffen jjj; had het ontzettend druk zo
ian zoeken." De moeder van Kees schrok. 7pifR hii allpen nipt m'epr
„Ja, mooie zoeken hoor!" riep moeder. „Ben je toch op het ijs geweest?" k ijii haastte ,jch naar huis
Ze vonden hele mooie, rood met wit „Ja moeder, ik heb er zo'n spijt van." J naastte zien naar nuis
en een elfenbankje. Om 6 uur gingen Kees kraeg droge kleren aan en Jan ?m .zljn zoo,r}tje te halen, die hem
we naar huis. Ze hadden een gezelligè kreeg 10 gulden voor zijn spaarpot. Wat best een pootje kon helpen. Maar wie
was Jan blij. Van zijn moeder kreeg hij z1^ daar op de loer. Natuurlijk een
had hij een voetbal gekregen en nu gaan zoeken.'
hij zomaar op straat voetballen zonder
uit te kijken. Daar kwam een auto aan,
maar die zag hij natuurlijk niet; hij
keek alleen maar naar zijn voetbal.
En daar gebeurde het, de auto reed middag* g'êhad.
Jeffrie over. Toen had hij een gebro
ken been en moest naar het ziekenhuis.
De andere kindertjes van het kinder-
tehuis hartelijk bedankt voor de lieve huiswerk gehad. Maken juilie het alle-
bnefjes. Schrijven jullie maar dikwijls maal nog goed? Groetjes.
ook nog een pluim omdat hij gehoor- gemene, sluwe vos. Hoe moet de
zaam was geweest en Kees gered had. Paashaas bij zijn nest komen zonder
de vos tegen het lijf te lopen? Op
lossing elders.
een verhaaltje dan zoek ik weer de
mooiste uit t
jullie hebben meteen Henrlëtte Prins, Voorhout. Jammer
té winnen. Ik denk dat „k„?er .™L ï?„„w,?„e/,,^1'
kans een boek
de juffrouw dat dan wel zal voorlezen.
gelukkig met het winnen van het boek.
Volhouden maar! Maar waarom maak
je niet eens een aardig opstelletje? Dat
komt dan in de krant en dat is toch
Hennie Fase, Hazerswonde. ook leuk? Q1 heb je geen piakboek?
Adrie Hoogenboom, Roelofarendsveen
Oei, wat een spannend verhaal, maar
het is niet geschikt voor de kinder
krant. Alle kinderen zouden er bang
van worden. Verzin eens iets anders,
je kunt het best.
Maria Smits, Hazerswoude. Alle kin
deren willen graag het boek winnen,
maar dat gaat nu eenmaal niet. Fijn
Siena
Natuurlijk mogen jullie met ons mee
doen. In de vakantie hebben jullie
mooi de tijd om een verhaaltje te ma
ken. Schrijven jullie maar dikwijls en
dan samen in één envelop, dat kost
maar één postzegel. Siena had de op
lossing goed.
Ella Olierook, Hazerswoude. Weer een
nieuw vriendinnetje in onze grote kring.
siS een PlUim V°°r h6t *eUrlge dat aan een verhaaltje bezte bent!
Ik ben benieuwd. Dag meiske.
Joep Bovenlandes, Leiden. De puzzel
was goed en nu blijven meedoen hè?
Louise Schamper, Leiden, Dat heb je
goed gedaan. Vertel me eens hoe oud je
schrijven.
Hans Vink, Alphen. Je schrijft: „tot
weerziens." Ik hoop je nog dikwijls
terug te zien met de goede oplossingen.
Gerda Vink. Kijk maar eens naar het
briefje aan je broer.
Marieke v. Velzen, Leiden. Heb je bent.
dat briefje zelf getypt. Knap hoor!
Henk van Dijk, Warmond. Met plezier
RinèkeJ OuwèrkërkT Leiden. Alles is heb ik je brief gelezen en ook goed naar
prima in orde en.mooi postpapier de tekeningen gekeken, samen met oom
Er liggen nog goede oplossingen van:
Willy Bergr, Z'woude; T. Broxterman,
Lisse; Lily Cornelisse, Zoeterwoude;
'n Amerikaans geleerde werkte aan 'n
middel, waarmee men vee kan inspui
ten, om 't van allerlei ongedierte te be
vrijden. Terwijl hij daarmee bezig was
bedacht hij: „Zou ik mogelijk ook een
hondevoer kunnen vinden, dat de lastige
vlooien van die arme dieren op de vlucht
jaagt!" Na tal van proeven ontdekte hij
Correspondentie
Johan Koeleman, Ter Aar. Gefelici
teerd met het gewonnen boek. Het
komt goed uit hè, nu met de vakantie
een fijn boek om te lezen.
Hier komt je verhaaltje:
EEN PRETTIGE MIDDAG
Het was 2 uur. We hadden al ge
geten en om half drie zou het voet
ballen zijn. Maar daar had ik geen zin
in. Ik dacht: ik ga naar mijn vriend
Ben, misschien is hij nog thuis. Hij was
thuis, want hij had óók geen zin om
naar het voetballen te gaan. We zou
den die middag gaan fietsen. Maar
waarheen? We kregen iedre wat geld
mee en toen besloten we naar Alphen
te fietsen.
Het was een heel eind maar einde
lijk kwamen we er toch. We fietsten
eerst wat door Alphen tot we een pa-
tates-frites-winkel zagen, waar ze ook
ijs verkochten. We kochten een ijsje
en gingen het buiten opsmullen. Toen
we het ijsje op hadden gingen we weer
verder. Daar zagen we op een klok
midden in een straat, dat het al tien
minuten voor vier was, dus tijd om
terug te gaan. Op ons gemak fietsten
we terug en waren om 5 uur weer
thuis. Ben bleef nog een poosje bij ons
maar tegen zes uur moest hij ook weer
naar huis om te eten.
Greet RHkellJkhuizen. Lelden; Lies eindelijk een stof, die, door 't hondevoer
Smeltink, Sassenhelm; Fientje Arts. gemengd, 90 der vlooien doodde. Maar
Voorschoten, Flora v. d. Wereld, Hoop- ai gauw bleek, dat de meeste honden 't
made; Ans Böcher, R.veen; Dieneke van voedsel, waaronder dat goedje gemengd
Noort, Oogstfeest; H, Ntjssen, Leiden; tvas, n et moesten. Toen kwam de geleer-
Lla Heemskerk, Zeyerveld (b(j Assen)de op t idee, het goedje te verwerken in
Nelleke Pont, Lelden; Annie van Leen- soort smakelyke bonbon Dat nemen
wen, Lelden; Fientje de Groot, Nw.hout: de meeste honden wel en t resultaat is
Marian v. Hofwegen, Zoeterwoude, Joke ®ven verrassend,
de Groot, Leiden; Nico Bakker, R.veen;
Corrie v.d. Werf, Oude Wetering; Ellie
Vink, Noorden; Johan Koeleman, Ter
Aar; Ria van Leeuwen, Voorschoten;
Ieneke van Klink, Nieuwveen; Leo v.
Klink, Nieuwveen; Hubèr en Cor Klerks,
Alphen; Aad Vernooy, Bodegraven, Joke
Stouthamer, Voorschoten; Anneke v. d.
Meer R.veen; Corrie v. d. Zwet, R.veen;
Greet Haagen, Zoeterwoude; Riet v.
Ruiten, Nw.hout; Neeltje de Romtjn,
Leiden; Bennie Belt, Leiden.
Luuk de. Jong, Kamerlingh Onneslaan 26,
Leiden
Volgende week verder. De stapel is
nog groot. Dag allemaal. Zalig Pasen,
ook voor je ouders. En een prettige va-
TANTE JO EN OOM TOON
VAN EEN EENDJE
Er was eens een eendje en die heette
Kwak. Er was nog een eendje en die
heette Kwek. Ze waren samen vriend
jes. Op een dag was Kwek jarig en
toen was er feest. De andere dag was
Kwak jarig, toen was er weer feest.
Ze waren allebei heel blij.
Patty Vaillant, Leiden maakte
HET GEBOREN KINDJE
Er was eens een moeder, die acht
kinderen had. Op een dag kwam er
een nieuw kindje bij. Toen waren ze
met negen. Het nieuwe kindje heette
Sylvia, een mooie naam hè? Ze was
heel erg klein. Toen ze 5 maanden was,
mocht ze rijst met tomaten eten. Dat
vond ze heel lekker maar spinazie be
liefde ze niet. Op een dag dat het heel
mooi weer was, legde moeder haar in
de kinderwagen en mocht ze mee uit.
Ze lag daar lekker warm.
'n Leuk veulentje maken?
Uit 'n bos raffia, wat dun draad en 'n
weinig wol.
Trek eerst 6 draden raffia uit de bun
del. Van de rest vlecht je dan een ste
vig dik koord (zie fig. bovenaan. Maak 't
ene einde goed vast met draad, zodat 't
niet los kan gaan. Snijd vervolgens dat
touw in 3 stukken, twee van ongeveer
15 cm. Deze bevestig je aan de uiteinden
met kleurige wol. Dat worden de banen
van 't paardje. Het derde stuk dient om
kop en lijf te vormen op de wijze als in
tekening 2 van 't model is aangegeven.
Zorg daarbij, dat 't laatste eind op de
plaats komt van de straat. Er moet een
stukje overblijven, dat je uitpluist en
dan de straat vormt.
Nu komt iets moeilijks: je moet nl.
door de 2 stukken, die de benen moeten
worden, een ijzerdraad trekken, precies
midden erdoor, dus onzichtbaar. De voor
benen bestemde einden bevestig je, na ze
omgebogen te hebben, zoals in 3 duide
lijk zichtbaar is. Daarna wikkel je de
wol om lijf en kop.
Nu komen we terug tot de 6 draden,
die je vooraf uit de bundel getrokken
hebt. Vlecht er een dgun koordje van
(zie fig. 4) plm. 10 cm, haal dit boven
aan 't begin van de hals tussen 't dikke
koord door en vorm de 2 oren (vast
naaien!). Voor de manen wikkel je wat
wol om twee vingers, naai de windingen
op de hals vast en knip ze daarna van
boven door. Is 't veulentje voor 'n klein
kind bestemd, dan liefst geen draad door
de benen halen, maar ze dan liever wat
steviger vlechten en dan vastnaaien aan
't lijf.
Doe mee met de extra-Paaspuzzle.
Win een veertiendaagse vacantie in
Salzhütten. Zie elders in dit blad.
kikker laten
Sprookje van de
12 dansende prinsessen
Naar Gebr. Grimm.
De prinsessen wipten bij hun prinsen
aan boord en de soldaat, nog steeds
in zijn onzichtbaar makende mantel,
zette zich achter de jongste prin
ses. „Wat vreemd", zei de prins, die
't bootje roeide, ,,'t is net of ons bootje
veel moeilijker door 't water glijdt dan
•nders."
„Ik weet niet, wat de reden ervan is",
antwoordde het prinsesje, „maar 't zal
mogelijk aan 't warmere weer liggen."
Op de tegenoverliggende oever stond
een prachtig kasteel, welks vensters hel
der verlicht waren. Er klonk een opwek
kende, meeslepende dansmuziek en nau
welijks was het gezelschap binnen, of
de prinsen en prinsessen dansten in een
bonte, fleurige mengeling op de vrolijke
tonen van het orkest. De soldaat liet zich
ook niet onbetuigd en huppelde en draai
de in z'n eentje lustig mee.
Er werd heerlijke wijn geserveèrd en
als een prinses haar glas neerzette, dronk
de soldaat het leeg. Verbluft keek zij
dan naar het geledigde glas, niet be
grijpend, wie haar die poets bakte. De
jongste prinses had weer last van 'n op
komende angst, maar de ouderen stel
den haar opnieuw gerust. Tot 3 uur in
de morgen duurde de danspret. Toen
waren de schoenzolen tot op de draad
afgesleten en moesten de prinsessen naar
huis terug. De prinsen roejden haar weer
over 't meer, maar ditmaal zette de sol
daat zich achter de oudste prinses in het
bootje.
dmïïenbtfee, Kermis en andere)
Wiemeti2Mnbetitl(ltri(teri5ugtsii.
