BELGEN LIETEN ZICH OVERBLUFFEN EN WEGVAGEN DOOR ORANJE
Score had nog hoger kunnen zijn:
Schuurman en Muller hadden pech
Treffer van Swart was de genadeslag voor
technisch goede Belgen
Gesprek in de Nederlandse kleedkamer
DONDERDAG 23 MAART 1961
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 11
Een Nederlandse aanval op het Belgische doel tijdens de woensdagavond in Rotterdam gespeelde voetbalinter
land, welke door onze landgenoten met 62 werd gewonnen.
Het begin was overrompelend.
Voordat de Belgen zich warm had
den kannen lopen en voordat men
eigenlijk goed en wel zat en tussen
de laatkomers doorgluurde, zagen de
toeschouwers het Belgische net bol
len. Nadat Moulijn als een aal rechts
back Heylens omspeeld had en hem
op hylarische wijze had laten zien
wat hem nog te wachten zou staan
ln het verdere verloop van de wed
strijd, ving Kruiver de terugsprin
gende bal op, die door Moulijn on
besuisd hard tegen doelman Delhasse
was aangeschoten. Voor de Belgen
zich iets realiseerden, kon de sup
poost bord 1 van stal halen. Er werd
op de tribune gebekvecht of het nu
na vijftien seconden of na een halve
minuut gebeurde.
De Belgen lieten zich echter niet
overdonderen. Met fraaie combina
ties kwamen zij in de eerste tien
minuten gevaarlijk dicht voor 't Ne
derlandse doeL Kees Kuys kon bij
een van die aanvallen slechts met
de grootste moeite door een omhaal
een oergevaarlijk schot van midvoor
v. Himst uitblinker in de Belgi
sche voorhoede keren. Het lichte
overwicht van de Rode Duivels werd
in de 17e minuut toch bekroond.
Linksbuiten Paeschen kreeg 'n keu
rige dieptepass opgediend en het
sprintje, dat Cor v. d. Hart nog on
dernam, kon de op volle snelheid
liggende Paeschen niet deren. Een
wanhoopssliding van Wiersma kwam
te laat, want het vonnis was al ge
tekend. Het Belgisch offensief bleef
dreigen en helaas moest Nederland
hiervoor de hand in eigen boezem
steken. Het dekken van de door de
Oranjehemden switchende tegenstan
ders was ronduit slordig te noemen.
Pieters Graafland verrichtte in deze
periode zijn daad van de avond. Met
verachting voor eigen veiligheid
wierp hij zich op de schoen van de
aanstormende Jurion, die een ver
twijfeld kijkende verdediging ach
ter zich had gelaten. Nederland
kwam er beter in, en in de aanval
len, die bijna alle over de Neder
landse vleugels werden ingezet door
de voortreffelijke Muller, bezorgden
de Belgen de grootste benauwenis-
sen. Henk Groot miste in vrije po
sitie, nadat Moulijn hem de baldoel-
rijp had voorgeschoteld. Van wissen
had een maal bijzonder weinig ge
luk toen hij zijn hard schot weer
eên voorzet van Moulijn tegen de
paal zag afketsen. Pech dus voor de
Nederlanders. De Belgen kregen hun
gelukje toen hun gevaarlijke man
Van Himst eindelijk raak schoot.
Driemaal moest hij schieten: eerst
was het Van Wissen, daarna Van der
Hart, die in de weg stond, 2-1 dus
voor België. Nog geen 10 minuten
later was het echter 3-2 voor Neder
land. In de 40ste minuut profiteerde
Kruiver van een fout van linksback
Heylens, speelde zich vrij en doel
man Delhasse haalde hoofdschuddend
de gelijkmaker uit het doel. Henk
Groot kreeg nog geen drie minuten
later een goede, maar te harde voor
zet van Moulijn, magnifiek onder
controle en tussen een aanstormende
Belgische verdediging door, vloog
zijn harde schot, volkomen buiten
bereik van de keeper, in het net.
Moulijn en Schuurman, die een aan
trekkelijke en constructieve partij
speelden, bleven tot de rust paniek
zaaien voor het Belgische doel.
Belgische eer
gered door Paeschen
en Van Himst
Het Nederlandse elftal, dat woensdagavond in Rotterdam het Belgische nationale team met 62 versloeg.
Staande v.l.n.r.: Van Wissen, Pieters Graafland, Muller, Wiersma, Kuys, Van der Hart, Zittend: Swart, Groot,
Kruiver, Schuurman en Moulijn.
Hoe de Belgen gelijk hebben kunnen spelen tegen Frankrijk is na de glorieuze overwinning van
het Nederlands elftal een groot raadsel. Het nuchtere voetbal van het Nederlands elftal, dat maar
op, één doel gericht scheen: langs de kortste weg naar 't net, vaagde het individuele technische over
wicht, dat vele Belgen aanvankelijk op hun Nederlandse collega's hadden, met drastische vegen van
de kaart. We kunnen niet eens zeggen, dat Nederland zo buitengewoon knap speelde, maar tegen
over de te mooie Belgische aanvallen van voor de rust stonden de linke kogels van de Nederlandse
voorhoedemensen, die niet alleen letterlijk doeltreffend waren, maar ook het Belgische zelfvertrouwen
na de rust zó'n vreselijke knauw gaven, dat het vertoonde spel van de Rode Duivels veel weg had
van een partijtje schoolvoetbal.
Het begon allemaal bar spannend. Herhaaldelijk hield men zijn hart vast bij de goede Belgische
aanvallen, maar na het sublieme doelpunt van Swart ging het Belgisch elftal „tegen het canvas".
De verdediging kon geen verweer meer vinden en de Belgen mogen met de einduitslag nog hun han
den dichtknijpen.
Keer op keer werd spil Le Jeune, die ook prima werk had laten zien, vooral bij hoge ballen, een
andere kant opgestuurd of volkomen weggespeeld. Linksback Thellin was eigenlijk nog de enige, die
moedig partij bleef geven. Het eindsignaal van scheidsrechter Galba maakte tenslotte een einde
aan het voor de Belgen vernederende spelletje van kat en muis, dat de Nederlanders met hen gingen
spelen.
Wie scoorden
Henk Groot en
Piet Kruiver
twee maal
Coen Moulijn en
Sjaak Swart een maal
Keer op keer grepen de beide backs
mis op het varietévoetbal van de
Nederlanders. In het midden zwoeg
de spil De Jeune als een paard om
de acties van Schuurman en Groot
af te breken. Alleen was 't jammer
dat Van Wissen niet tot een behoor
lijke partij kon komen. Hij had zijn
handen vol aan Houf en Lippens.
Doordat Bennie Muller het op het
middenveld ook niet alleen af kon,
kwam het binnentrio wel eens in
de lucht te hangen.
Schuurman had pech
Het zat Schuurman niet mee. Op
een listig hakballetje van Moulijn
sloeg hij met hard hoog schot de
Belgische keeper. Groot liep juichend
terug en verspeelde zodoende de
kans om de van de onderkant van
de lat terugspringende bal van
Sohuurman toch in een doelpunt om
te zetten. Het was nu alles Neder
land wat de klok sloeg. Moulijn flit
ste onder gejuich van zijn duizenden
supporters ene aanval na de an
dere in elkaar. Swart deed het aan
de andere kant, maar treuzelen van
Kruiver en Groot hielp menige
prachtkans om zeep.
Magistraal doelpunt
van Sjaakie Swart
In de 39ste minuut maakte Swart
geschiedenis. Een hoge voorzet van
Moulijn kreeg een extra feet je door
de kruin van Groot en in een mach
tige zweefsprong raakte hij met de
buitenkant van zijn schoen de bal
zo effectvol, dat het leer met een
rare draai het doel in zwiepte. De
laatkomers misten het eerste doel
punt. De hardlopers naar de treinen
en trams zagen niet hoe Moulijn uit
gemeten door Carel Schuurman ge
lanceerd werd en het vijfde doelpunt
scoorde in rush langs back en kee
per. Het zesde doelpunt was een
Ajax-aangelegenheid. Muller be
diende Swart. Henk Groot speelde
zich van Le Jeune vrij en strak
vloog zijn schot buiten bereik van
Delhasse in het doel. Moulijn had
bijna voor een zevende doelpunt ge
zorgd. In moeilijke positie schoot hij
tot grote teleurstelling van een reeds
juichend publiek in de handen van
de Belgische keeper.
De wedren om de bal, na 't eind
signaal van de rustig leidende en
kundige Tsjechische arbiter werd ge
wonnen door Kruiver.
Fons van Wissen „lanceert" een kogelMoment uit de woensdagavond in
Rotterdam gespeelde voetbal-interland NederlandBelgië.
Wat gaat Schwartz doen?
Elek Schwartz kan tevreden zijn
over zijn pupillen. Zij hebben zijn
optimistische verwachtingen niet be
schaamd. Of zij hem van zorgen om
het wereldkampioenschap bevrijd
zullen hebben is een vraag, die wel
haast zeker met nee te beantwoor
den is. Schuurman heeft een goede
partij gespeeld. Hij heeft laten zien,
dat hij strategisch wat in zijn mars
heeft, maar of hij een vaste candi-
daat moet worden, vooral nu Wilkes
zijn blakende vorm demonstreerde
op de Nederlandse velden, moet be
twijfeld worden. Sjaakie Swart was
heel goed. Althans na de rust Maar
wat zal Van der Kuil hopelijk
binnenkort weer laten zien? Van
Wissen speelde duidelijk de rol van
invaller. Bij gebrek aan de grote
Klaassen was hij opgesteld. Het zal
volgende keer, als Jan Klaassen
weer beschikbaar is, wel weer de
reservebank moeten worden. Bennie
Muller heeft zijn vaste plaats ver
diend. Een andere spil hoeft ook niet
gezocht te worden. Op Van der Hart
is natuurlijk wel het een en ander
aan te merken (slordig terugspelen
bijvoorbeeld, waardoor de grootste
moeilijkheden kunnen ontstaan)
maar we geloven niet, dat er een
waardige vervanger rondloopt op 'n
Nederlands voetbalveld. Zijn positie
spel blijft grandioos en ook als*diri-
gent van het elftal is hij door zijn
rijke internationale ervaring zeer
moeilijk te vervangen. Wiersma
speelde ook een solide partij. Kees
Kuys verkeek zich echter enkele ke
ren volkomen op Jurion of Goye-
vaerts. Het heeft niet direct 'n doel
punt gekost, maar hadden de Belgen
de gevallen steekjes van Kuys uit
gebuit, dan had de stand anders kun
nen zijn. Door het pietepeuterige en
korte spel dikwijls heel aardig om
te zien kreeg Kuys echter vol
doende gelegenheid om zich te her
stellen.
Elek Schwartz glunderde.
Niet zo maar even, maar wel
een uur lang. Nauwelijks had
hij aan de Nederlandse jour
nalisten in de kleedkamer
van de Oranjeploeg zijn vi
sie op de strijd en het elftal
gegeven, of een Belg tekende
al met angstwekkende nauw
keurigheid de biografische
gegevens over de Nederland
se bondscoach op. Elek
Schwartz was meer dan te
vreden. „Gefeliciteerd", was
het commentaar van Lo
Brunt, de secretaris-penning-
meester van de KNVB.. „Be
dankt", antwoordde Schwartz
die er onmiddellijk - op
nieuw lachend - op liet vol
gen: Dat had ik trouwens
wel nodig ookdaarmee
doelend op de vele kritiek
die geleverd was toen hij zijn
Nederlandse elftal voor deze
92e wedstrijd tegen de Bel
gen bekendmaakte.
„En Schuurman" werd er
gevraagd, ..Wist u dat
Schwartz heel tevreden
over Schuurman
Schuurman als linksbinnen
tot deze prestatie zou kunnen
komen?" Afwisselend in rap
Frans en wat rustiger Neder
lands gaf Schwartz zijn ant
woord. „Natuurlijk wist ik
dat. Ik weet toch wat 'n spe
ler in zich heeft. Wat hij kan,
dat is toch mijn werk? U
hebt het gezien, Schuurman
kon het, dat heeft hij die 2e
helft wel bewezen".
Overigens was men het er
in de Nederlandse kleedka
mer over eens: de vierde Ne
derlandse treffer is er de
oorzaak van geworden dat
het opnieuw een nederlaag
voor de Belgen werd. „Het
was onbegrijpelijk", zei Piet
Kruiver, de wedstrijdbal -
de derde van zijn collectie -
nog eens goed bekijkend, „ze
zakten in elkaar, de Belgen,
in dat laatste kwartier. Con
ditie? Ik weet het niet. Het
ging lekker, dat gaat bij mij
altijd zo als er tevoren zoveel'
kritiek is".
Coen Moulijn was enthou
siast over het Belgische spel.
„Natuurlijk na de rust ging 't
niet best meer. Maar in die
eerste helft vond ik van
Himst en Paeschen toch
maar knap gevaarlijk".
„De nederlaag van de Bel
gen is vooral te wijten aan
hun korte spel", zei reserve
Jan Notermans. „Kijk, voor
de rust wisselden zij kort
spel af met levensgevaarlijke
lange passes, maar in die
tweede helft zagen ze daar
kennelijk geen kans meer
toe. Ze hielden toen het spel
veel te kort, zodat onze ver
dediging steeds opnieuw kon
ingrijpen. Wat de oorzaak
zal zijn weet ik niet, maar
het moet wel haast een ge
brek aan conditie zijn".
„Angstig gewoon", vond
doelman Eddy Pieters Graaf
land „die gaten in onze ver
dediging voor de rust. Maar
ja, toen de Belgen het spel
later zo heel kort gingen
houden, kon er nauwelijks
gevaar meer komen. Als we
zo nu eens een paar wedstrij
den konden doorgaan", filo
sofeerde de Rotterdammer.
TWEEDE HELFT
De tweede helft mogen we gerust
de helft van Swart noemen. Voor de
rust was hij er maar weinig aan te
pas gekomen om de doodeenvoudige
reden, dat hij te weinig ballen kreeg.
Na de rust haalde hij op de rechter
vleugel met zijn bewaker; linksback
Thellin, hetzelfde uit, als Moulijn de
gehele wedstrijd deed met Heylens.
Een Belgische aanval op het Nederlandse doel: Roel Wiersma tijdens een sliding gedurende een duel met
een Belgische aanvaller.
