badhanddoek
Radion
Zware straffen geëist tegen bezitters van
haschisch en heroïne
Ongevaarlijke maar
bij Rotogravure
hardnekkige brand
Maatschappij
HET STILLE
EILAND
DONDERDAG 16 MAART 1961
DE LEIDSE COURANT
Amsterdam dreigt
centrum te worden
„We moeten Amsterdam vrij hou
den van dit gevaarlijke spul, dat
driemaal krachtiger is dan marihuana
en dus ook driemaal meer schade
kan aanbrengen", zei de officier van
justitie mr. baron van Dedem in zijn
requisitoir tegen een Tunesiër, die
de vooral in Noord-Afrika bekende
haschischtabletten in Amsterdam in
troduceerde. Uit het oogpunt van de
algemene preventie vorderde hij
daarom tegen hem twee jaar gevange
nisstraf.
Ten aanzien van een Amerikaan
vroeg hij de maximumstraf 4 jaar
met aftrek omdat hij het gevaar
lijkste verdovende middel heroï
ne .in zijn bezit had.
Bij de bepaling van de strafmaat
werd in dit geval rekening gehou
den met de omstandigheid, dat de
justitie met alle middelen moet
voorkomen, dat Amsterdam een cen
trum wordt van handelaren in ver
dovende middelen.
Er bestond voor de behandeling
van beide zaken, vooral van de zijde
van de pers en politie, grote belang
stelling. De volle rechtzaal luisterde
met gespannen aandacht naar het
geen de Amsterdamse hoogleraar in
de biochemie, toxicologie en phar-
macie prof. dr. J. Kok (rector-mag-
nificus van de universiteit van Am
sterdam) als getuige deskundige ver
klaarde over de schadelijke invloed
van allerlei verdovende middelen.
Mild oordeel.
Zijn oordeel over het gebruik van
marihuana was het meest mild. Ge
vaarlijk achtte prof. Kok marihuana
vooral, omdat het gebruik ervan tot
verslaving aan sterkere en gevaar
lijker middelen kan leiden.
De Tunesiër S. T. werd op 24 no
vember j.l. op het Amsterdamse Cen-
traal-station gearresteerd. Hij was in
het bezit van een grote lucifersdoos
gevuld met 86 blokjes haschisch (32
gram). „Ik had die blokjes bij me
voor eigen gebruik", zei T., doch uit
het onderzoek van de politie is ge
bleken dat hij waarschijnlijk met
andere bedoelingen naar Amsterdam
kwam.
„Ik kwam naar Amsterdam om een
medische behandeling te ondergaan",
zêti T., die voorts opmerkte, dat hij
nooit eerder gehoord had dat het
kauwen op haschischtabletten in Ne
derland verboden is. „In mijn ge
boorteland gebruikt iedereen deze
tabletten en ook in Frankrijk zei de
politie er niets van". Het was slechts
de bedoeling van T. geweest om een
Nederlandse vriend te laten „meege
nieten".
Getuige-deskundige prof. J. Kok
geloofde niet, dat de 32 gram
haschisch-tabletten de reis van Lyon
naar Amsterdam rechtvaardigde.
Evenals de politiedeskundige drs. J.
Esges wees hij op de veel krachtiger
werking van dit verdovende middel.
Bij een routine-onderzoek in een
Amsterdams hotelletje, arresteerden
rechercheurs op 7 november j.l. een
Amerikaan die zich legitimeerde als
John S. Pas een maand geleden bleek,
dat deze Amerikaan ruim een jaar in
Europa op een vals paspoort heeft
rondgezworven en dat men in wer
kelijkheid te doen had met Carl
William W„ een ex-verkoper uit
New York, die in 1959 ip San Diego
wegens het smokkelen van 15 kg.
marihuana uit Mexico werd aange
houden. Onder borgstelling van 5000
dollar werd hij voorlopig op vrije
voeten gesteld.
Zijn uitleveringsverzoek ligt reeds
in Nederland en de jeugdige, blonde
Amerikaan wordt volgens de officier
van justitie bij terugkomst in Ame
rika bedreigd met een gevangenis
straf van 20 jaar.
Ook W. verklaarde bij zijn arresta
tie, dat de respectabele hoeveelheid
verdovende middelen die hij in een
koffertje bij zich had, slechts voor
eigen gebruik bestemd was.
Nu genezen.
„Ik was zelf verslaafd aan verdo
vende middolon, maar ik ben er nu
van genezen", voerde W. als veront
schuldiging voor zijn koffer mei een
assortiment aan verdovende midde
len aan.
„Hoe heeft u een jaar lang in
Europa kunnen leven en rondtrek
ken zonder middelen van bestaan?",
vroeg de rechtbankpresident.
„Van mijn Amerikaanse spaarcen
tjes", antwoordde W., die bij zijn
arrestatie nog in het bezit was van
3800 aan vreemde valuta en een
auto.
„De Zweedse en Deense politie
hebben evenwel sterke vermoedens
dat W. een internationale handelaar
was" verklaarde getuige inspecteur
A. C. H. Hoegee. Adjudant-recher
cheur C. W. Houweling meende, dat
W. van de opbrengst van de handel
heeft geleefd. De 270 gram in beslag
genomen hennep achtte hij voldoende
voor 1200 sigaretten, die in Amster
dam 3 per stuk kunnen opbrengen.
„Hoogstens 400 a 500 sigaretten",
lachtte de baardige Amerikaanse
verdachte, die een tikkeltje gering
schattend oordeelde over de dosis
van 2/10 gram marihuana die in ons
land in een sigaret schijnt te worden
verwerkt.
Employé en twee
brandweerlieden
onwel geraakt door
hevige rookontwikkeling
Waarschijnlijk tengevolge van broei
is gistermiddag omstreeks vijf uur
brand ontstaan bij de N.V. Rotogra
vure-maatschappij te Leiden aan het
Galgewater. De brand liet zich ern
stiger aanzien dan de feiten aan de
de brandweer uitwezen. In de kel
ders stonden namelijk grote voor
raden tot balen samengeperst papier
opgeslagen en deze waren in brand
geraakt. Om kwart over vijf ontdek
te de 36-jarige employé van de Roto
gravure, de heer J. van Eygen de
brand. Hij trachtte onmiddellijk het
vuur te stuiten met behulp van een
brandblusser. Het gevolg was echter
een enorme rookontwikkeling, die
hem het bewustzijn deed verliezen.
Toegeschoten collega's brachten hem
in de frisse lucht; de EHD moest hem
naar het Academisch Ziekenhuis
overbrengen. Later op de avond kon
de heer Van Eygen naar huis terug
keren. De brandweer was inmiddels
het vuur te lijf gegaan met enige
stralen, waarbij de spuitgasten ge
bruik moesten maken van rookmas-
kers, daar men anders de met rook
gevulde kelders niet kon binnen
gaan. Een groot deel van de papier
opslag werd op de kade van het Gal
gewater gedeponeerd.
Omstreeks kwart over zeven was
de brandweer de brand meester,
OP VERZOEK VAN DUIZENDEN: NU OPNIEUW DE
BIJ
F 1.25 20 MERKJES
OF NAAR KEUZE
1 KUSSENSLOOP OF
2 FLEURIGE THEEDOEKEN
maar het duurde nog wel tot in de
nacht (I2.J5 uur) vóór men ook met
de nablussing gereed was. Daar de
brand in de kelders woedde, bleef
de schade tot de vernielde papier-
voorraad beperkt. Na terugkeer in
de brandweerkazerne bleek, dat ook
twee brandweerlieden het te kwaad
hadden met de gevolgen van de rook
ontwikkeling. Zij werden onwel en
werden voor onderzoek naar het
(Advertentie). Academisch Ziekenhuis overgebracht.
Ambassadeur van
Cuba neemt ontslag
Ingrid Bergman bij Nederlandse ,-My fair Lady
De ambassadeur van Cuba in Neder
land, Ingnacio Fiterre (foto), bene
vens alle andere leden van de Cu
baanse diplomatieke missie en con
sulaire diensten in Nederland hebben
ontslag genomen. De diplomaten heb
ben gezegd te zullen strijden voor
een nieuw Cuba.
Zwaar verkeer uit
Nijmegens binnenstad
Boven de toegangswegen van het
Trajanusplein (Waalburgplein) in
Nijmegen hangen witte spandoeken
met rode opschriften. Door deze op
schriften wordt het verkeer er op
geattendeerd, dat het met ingang
van 1 april verboden is met zware
vrachtauto's van meer dan 2.20 me
ter de binnenstad in te rijden, tenzij
men daar beslist moet zijn om goede
ren af te leveren.
Het verkeer van dé vrachtauto's
zal over de Canisius- en Oranjesingel
en het Keizer Karelplein geleid wor
den.
REPORTER OVERLEDEN
De 28-jarige Y. H. Ferwerda, pro
grammaleider van de rooms-katholie-
ke amateur radio omroep noord „de
KARON", die dinsdagavond tijdens
de wedstrijd GVAV-Moskou van de
hoofdtribune aan het Oosterpark viel,
is thans aan de bekomen verwondin
gen overleden. Het slachtoffer werd
opgenomen met een schedelbasis-
fractuur in het academische zieken
huis.
GETRACHT VROUW UIT TREIN
TE GOOIEN
De rechtbank in Groningen heeft
vanmorgen de 29-jarige landarbeider
Luppo H. uit Nieuweschans, die ge
probeerd had zijn vrouw uit de trein
te gooien, veroordeeld tot een jaar
gevangenisstraf met aftrek, waarvan
drie maanden voorwaardelijk met een
proeftijd van drie jaar.
De officier van justitie had vijftien
dagen geleden een jaar gevangenis
straf met aftrek, waarvan 2 maanden
voorwaardelijk met een proeftijd van
drie jaar geëist. Het drama speelde
zich af op 22 oktober van het vorige
jaar in de laatste trein van Winscho
ten naar Nieuweschans. De verdachte
handelde onder invloed van alcohol. De filmactrice Ingrid Bergman en haar echtgenoot Lars Schmidt hebben gisteravond in Carré in Amsterdam een
de' deuren van de°rijdendet'treir^en voorsteUing bijgewoond van de Nederlandse „My Fair Lady". Foto v.ln.r.: Margriet Groot, Wim Sonneveld,
wilde haar naar buiten duwen. Paul Storm en Ingrid Bergman.
De belangstelling voor deze brand
was zeer groot. Vooral aan de over
zijde van het Galgewater waren vele
belangstellenden verzameld.
Geen goedkopere zuivel
door revaluatie
De revaluatie van de gulden zal
niet leiden tot een verlaging van de
binnenlandse prijzen van zuivelpro-
dukten. Dit is de consequentie van
het gistermiddag door het produkt-
schap voor zuivel genomen besluit,
niet over te gaan tot wijziging van
de inleveringsprijzen voor zuivel-
produkten onder invloed van de nieu
we monetaire situatie. Het bestuur
heeft gistermiddag in Utrecht een
extra besloten vergadering gehouden
om zich te beraden over de gevol
gen van de herwaardering van de
gulden op de zuivelafzet.
Jongens vonden
begraven schat
In het Utrechtse Wilhelminapark
hebben drie jongens van 13 tot 14
jaar oud een „schat" opgegraven.
Zij vonden een blikken trommel
met sieraden, welke zij meteen naar
de politie hebben gebracht.
De sieraden waren: twee gouden
ringen (met inscripties „M. de Boer"
en „W. Vonk"), een gouden ring met
bloedkoralen steen, een gouden oor
bel, een gouden speldje (inscriptie
„DOS 1920"), twee zilveren armban
den, twee zilveren broches, twee
oorbellen, een doublé collier en en
kele penningen. De jeugdige schat
gravers hadden een gedenkwaardige
dag.
MEISJE VAN 3 JAAR AANGERAND
De politie van Utrecht zoekt naar
een man in de leeftijd van 35 tot 38
jaar met een lange, magere gestalte
en een scherpe neus, die zich aan
een meisje van drie jaar vergrepen
heeft. Het kind moest onder behan
deling van een arts worden gesteld.
12
Hij zou dus zondag preken in mo
derne trant over het zesde en ne
gende gebod. Het koren was nog niet
binnen, een gevaarlijke tijd voor het
jonge volk. De zon en de zomer
brengen warmte, blijheid en over
moed, vooral nu het seizoen ten ein
de loopt. Hij zou de jongelui 'n hart
onder de riem steken.
Wat deed hij toch graag preken
opschrijven. Je zag je gedachten op
het papier vloeien, zwart op wit, on
uitwisbaar. Z'n soepele, mollige hand
hanteerde zo vaardig de pen. Prach
tig lopend schrift met sierlijk ge
krulde hoofdletters. Zelfs Constant
van Heijst, die toch allerwege de
roep had een meesterschrijver te
zijn, erkende in hem minstens zijn
gelijke.
Met de punt van z'n tong op de
vooruitstekende onderlip schreef
pastoor Dedena zijn preek in het
schrift. Hij hoefde niet te zoeken
naar de juiste uitdrukkingen, zijn
ROMAN
door
Walter Breedveld
gedachten vloeiden als een stroom
uit zijn geest in de pen. Heerlijk
werk, inspannend en tegelijk ont
spannend. Onvermoeid schreef hij
door tot tien uur.
Ziezo dat was klaar, morgen nog
een keer overlezen en de preek zat
hem voor eeuwig in het hoofd.
Clasien klopte zachtjes en trad de
kamer binnen.
„Is er nog iets, meneer pastoor?"
„Nee, Clasien, het is wel geweest
vandaag".
„Zal ik dan maar naar bed gaan?"
„Dat zal heel verstandig zijn, Cla
sien".
Ze kwam naar hem toelopen, bleef
voor hem stan "met gebogen hoofd.
Hij hief de hand op: „In nomine Pa-
tris zoefde zijn fluisterstem.
„Slaap wel, Clasien".
„Wel te rusten meneer pastoor".
Pastoor Dedena keek haar na.
Klein scheel kwezelke, voor jou hoef
ik niet te preken over het zesde en
negende gebod. Onschuldig en on
nozel als de kleine Gijsbert Cabus.
Alleen, Clasien, moet ik het met jou
nog eens hebben over het gebod van
naastenliefde.
Hij ging naar zijn slaapkamer, die
grensde aan de zitkamer. Clasien
had het raam opengelaten, zoals hij
dat wilde en hij stond nog een ogen
blik de donkerte in te kijken voor
hij het sloot. Zijn gedachten waren
niet sterk meer, hij droomde meer
dan hij dacht. Krekels sjierpten hun
monotone vleugelzang, kikkers
kwaakten hun liefdeslied en verder
weg, in het bos van Cabus, sloeg een
zangvogel zijn verrukkelijke klan
ken.
Het fluwelige donker van de he
mel, flauw verlicht door zwermen
sterren, glansde zo innig. Het was
heerlijk zo de donkerte in te staren,
waar allengs zich de contouren van
bomen en huizen begonnen af te te
kenen, Het was zo vredig en zo goed,
want daarboven achter de sterren
woonde de Lieve Heer van alle men
sen.
Ineens moest hij denken aan Coba
van Gerwen, de grote krachtige
stammoeder van een hele reeks for*
se jongens en meisjes, die het van*
nacht weer hevig te verduren zou
hebben. Hij zag in de geest Kobuske:
,,'t Zal weer 'nne kerel worden". In
een benauwend reflexgebaar legde
hij zijn handen op zijn machtige
buik. Voor Coba was er tenminste
heul te vinden, al was het misschien
maar weer voor korte tijd.
Dan hoorde hij in gedachten weer
het erbarmelijke krijsen van 't fles-
kindje, dat gevoed werd met stamp
pot van varkensreuzel en rundvet.
Wat zag de stumper er uit.
Dat kwam nu allemaal goed. Van
Everloo, die satan, zat er achter en
dan kwam het altijd klaar. Hij dacht
aan Bert Cabus en aan Sietske. In
zijn herinnering zag hij ze weer sa
men door het polderland gaan. Wat
waren dat prachtige mensen, wat
hielden die twee ontzaglijk veel van
elkaar, hoe verlangden ze naar hun
kind.
't Was allemaal heel anders uit
gekomen dan ze gedacht hadden. Wij
willen het allemaal doen zoals we
denken dat het 't beste is, maar de
Lieve Heer regelt het op Zijn ma
nier. O, dat is goed, wij aanvaarden
hetgeen voor ons bestemd is, wij
dragen het kruis ons opgelegd, met
liefde door het leven. Maar soms
drukt het zo zwaar, soms kan het le
ven ons zo vreselijk zeer doen.
Nog in gedachten sloot pastoor De
dena het raam. Hij stak de kaars
aan en schoof de gordijnen dicht.
Langzaam begon hij de vele knoop
jes van z'n toog los te maken. Daar
na wipte hij zich het witte nacht
hemd van fijn madepolam, aan de
hals en mouwen versierd met een
smal rood-wit geblokt garneerbandje
over het hoofd, 't Ruime nachthemd,
dat hem tot op de voeten afhing,
deed hem nog dikker, nog geweldi
ger lijken.
Z'n knieën bogen door op de
knielbank van de speciaal voor hem
geconstrueerde bidstoel. De handen
gevouwen, de ogen gesloten, de lip
pen in snelle beweging, bad pastoor
Dedena zijn avondgebed. Hij vergat
niet voor Coba van Gerwen te bid
den, zoals hij Kobuske beloofd had.
Dat het toeh maar goed met haar
mocht aflopen.
Hij vouwde de piqué sprei op zoals
Clasien het hem geleerd had en leg
de ook de dikke deken over het voet
einde van het ledikant; het laken
met de dunne franse deken was meer
dan genoeg voor deze tijd van het
jaar. Hij sloeg het laken open en
plaatste de donzen kussen in de goe*
de stand. Dan zette hij zfch voor
zichtig neer op het verenbed en liet
zich langzaam doorzakken tot hij
grond voelde. Daarna draaide hij zich
een kwartslag om en trok de benen
binnen, eerst het rechter, dan 't lin
ker. Wringend en duwend morrelde
hij zo lang tot bed en kussens zaten
aangepast en hij, half liggend, half
zittend de goede slaaphouding had
gevonden. Hij trok het laken en de
dunne deken over zijn opstaande
buik, kreeg uit het ladekastje naast
zijn bed de grote zwarte kralen ro
zenkrans en blies de kaars uit.
Een ogenblik was het pikdonker,
doch snel werd de duisternis ver
drongen door de fijne rode gloed van
het devotielichtje voor het beeld
van het Heilig Hart, Toen sloot pas
toor Dedena gerust de moede ogen.
Hij kuste het kruisje en daarna
schoven de kralen van z'n rozen
krans door z'n mollige witte vingers.
Maar hij bracht het niet ver, bij het
tweede glorievolle geheim hield de
beweging op, hij was ingeslapen.
Dat was de vreugde van zijn zwaar
kruis, de Lieve Heer had in z'n groot
machtig hoofd een subliem slaap-
centrum geschapen.
Pastoor Martens uit Heusden was
met z'n zestig jaar nog zo vlug en
kwiek als een jongen van twintig,
maar halve nachten lag hij te woe
len eer hij de slaap kon vatten. Elk
mens heeft zijn eigen last te torsen;
zijn slaap was prachtig: droomloos,
rustgevend en verkwikkend.
(Wordt vervolgd)
