Zilverfeest pater A. Walenkamp te Katwijk
met vreugd gevierd
Wederom grote deelname aan
Stille Omgang
Er waren 2500 lopende wielrijders
Overval op
benzinestation
Eigen speurwerk
van beroofde
beloond
Luchtreis kwam te laat voor
IJslands meisje
SCHAPENVIJFLING IN HEEMSKERK
Verpleegde
uitgebroken
HET STILLE
EILAND
MAANDAG 13 MAART 1961
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 4
Voor Noord-Limburg was de Stille lem, die de Stille Omgang zal ma
in Maashees, een kerkdorp van de
gemeente Vierlingsbeek, is gister
avond omstreeks half negen de 40-
jarige heer W. Derks uit Boxmeer
bij een verkeersongeluk om het leven
gekomen. De heer Derks reed met
zijn motor in de richting Venray en
botste tegen een hem tegemoet ko
mende personenauto. De oorzaak van
het ongeluk is vermoedelijk het feit,
dat de heer Derks wilde uitwijken
voor een vrouw, die op de rijbaan Omgang van vannacht de 2e om- ken.
liep. De heer Derks werd bij de bot- gang van dit jaar een jubileum,
ging op slag gedood. Zijn vrouw, die yoor de 25e keer trok een deel van
op de duo zat liep een schedelbasis- het bisdom Limburg naar Amster-
fractuur op. Zij is in het ziekenhuis dam, maar de opkomst van de Lim-
ïn Venray opgenomen. Het gezin burgers was zo groot dat bij de 3
Derks telt negen kinderen.
,Jk moet u iets
laten zien"
Terwijl de 61-jarige pompbediende
Veldkamp in het glazen hokje van
extra-treinen nog een vierde moest
worden gevoegd. Met de jubilerende
Limburgers kwamen ook 7 burge
meesters van Venlo en omliggende
gemeenten en de dekens van Venlo
en omliggende dekenaten naar Am-
sterdam, waar mgr. P. J. A. Moors, zjjn benzinestation aan de Lawickse-
Winkelierster overvallen inSSde Krmbefg0e™n npóntifLïeH ?llee 'f Woningen ontvangen gel-
j^ruiDerg een ponmicaie n. den zat m te schryven, sloeg plotse-
Mis opdroeg, maar ook nog preekte i;ntr jpmarij oori
Een 67-jarige sigarenwinkeliers- onder de twee andere H. Missen, die iei?.and e(rn Z]Jwant m en nam
sterJL B.M., ^vonende aan de Nieu- voor de Limburgers werden opge-
tnan o.venvaUen en hertg
Fier wapperde (althans toen nog) bij het begin
van de feestelijkheden ter ere van pater Antoni
nus Walenkamp zaterdagmiddag de pauselijke
vlag aan de statige gevel van het St Willibrord-
college te Katwijk, toen de Katwijkse harmonie
om klokke vijf de feestelijkheden inblies. Al is de
vlaggemast dan zondagmorgen van pure enthou
siasme afgeknapt, ongebroken heeft de gemeen
schap van het St. Willibrordcollege het feest vol
tooid.
Na de hulde van het Katwijk buiten aan de
oevers van de Rijn heeft St. Willibrord binnen
de veste een feest beleefd, zoals het in jaren niet
heeft gekend. Zaterdagavond trad Jan Nelissen,
de artistieke leider van het Poppentheater „Het
kleine wereldtoneel" op met de zgn. Kaffee-kan-
tate van J. S. Bach en na de pauze met een kol-
derspel, getiteld Geertelijn en Boudewijn, beide
goede kennissen, zoals bleek, van de zilveren ju
bilaris.
De eigenlijke dag van het feest werd begonnen
met een plechtige Hoogmis in de kapel van het
college, opgedragen door de jubilaris met assis
tentie van pater rector dr O. van der Lubbe en
de paters-leraren Arnoldy en Spendel. Het koor
voerde o.l.v. pater Bour op stijlvolle wijze uit de
Missa in A van A. Lotti. Groot was ieders dank
baarheid, die door het koor, namens de jubilaris,
zijn talrijke familie en zijn collega's en leerlingen
vertolkt werd in het Te Deum van Jan Mul.
Plechtig èn minder plechtig.
Na de H. Mis volgde dan het matinee, natuurlijk
met een plechtg én een minder plechtig gedeelte.
Na een daverend Io vivat en vele „festliche Mu-
sik" beklom pater rector het spreekgestoelte om
de jubilaris geluk te wensen. Hij sprak over de
vele functies die de jubilaris op het college ver
richt, maar voegde er direct aan toe, dat hij niet
ondanks, maar juist in en door die vele functies
zoveel goeds op geestelijk, maar ook op materieel
terrein voor school en internaat betekent. Hij
schetste de jubilaris als een man zonder eisen,
van niet veel woorden, maar van grote daden, of
nog liever van kleine, vaak onop
vallende daden, groots en tegelijk wa* kij voor hen gedaan heeft en r
bescheiden verricht. voor hun kinderen. Onafgebroken kamp een bureaulamp aan als sym- en wegreed. van de ogen had. Zij kon na behan- toestand toen hij beroofd werd.
Toen kwam de beurt aan de leer- £*nS de stroom van kermissen, ouders bool van dankbaarheid namens alle Mevr. B. is in het ooglij dersgesticht deling weer naar haar woning terug- beloofde zichzelf zijn belagers te
lingen. Dick Kortekaas prees de ju- leerlingen, oud-leerlingen, familie, leerlingen. in Den Haag behandeld, omdat zij gaan. De politie stelt een onderzoek Pakken te zullen krijgen en ging za-
3-1J1- Jtj-j -1- J~ 1A terdagavond op onderzoek uit. Inder
daad zag hij in een café aan de Nieu-
*H«rs- onto d. twee andere H. Missen, die onLrV^^n^n"een tSS
- v00r de Limburgers werden opge- met oneeveer 130 milden aan ont-
we Haven in Den Haag, .s door een dragen. De Limburgers met hun 2000 vangs°en weg AchtSvolging
man overvallen en hevig mishan- vat-™ dor. do ™-AA+cto dmon X. «-cniervoiging
dief leverde geen resultaat c
hij drie biljetten van ƒ10 geroofd. Wrat1tod.'""Zwoïte""en "ömstrëken; poUtieho^kon""^^™™' om"
De man kwam tegen sluitingstijd Zaandam en omstreken, Zevenaar en Sat de Xder de steen" wï.^^ Mi
de winkel binnen. Hij vroeg mw B„ omgeving, de omgeving van Leiden, de rmt tad nglslïgenbTeTL heb
die hu wel kende, omdat hij by haar de bollenstreek, Utrecht, Den Haag, ben meeeenomen
een radio beleende, drie büjetten het Gooi, Uithoorn en omstreken, meegenomen,
van honderd gulden te willen wisse- Breda, Noordwijk, Tilburg en Sal-
len. Zij zei, dat zij niet aan zijn land. De rijwielbond kwam met 2500
verzoek kon voldoen. „Dan moet ik wielrijders, er waren ook ruim dui-
u wat laten zien, maar dat kan het zend lopers uit Velsen, Obdam, W.-
beste in de woonkamer", vervolgde Friesland en andere streken. De
de man. De vrouw ging hem voor, R.K. Onderofficieren, handelsreizi-
toen zij het licht wilde opsteken werd gers, schippers en bedrijfsapostolaten
zij ineens bij de keel gegrepen. De uit Amsterdam vormden nog weer 'n
man trachtte haar de keel dicht te aparte sroeD zodat in totaal ruim
drukken, maar mevrouw B. kon zich 25.000 deelnemers de Stille Omgang JJj donderdagavond m de Kolk"
los lukkem Zy viel daarbij op de in voorbeeldige orde maakten. Er Pn neergeslagen *e
grond. De man heeft haar, terwijl ze reden 16 extra-treinen en 160 auto- W f van een portefeuille
op de grond lag een aantal malen bussen, maar het gros komt toch de lrlhoudende J1#) gulden is een 39-ja-
hard op het hoofd geslagen. De man laatste keer, alsook mgr. dr. J A. E. r,lge veenarbeider er zaterdag in ge
staakte ineens zyn geweld. Hij rende van Dodewaard, bisschop van Haar- Sl3agd Z1J?. aanrftnder op te sporen en
naar de kassa en deed een greep, aan de politie uit te leveren. Genoem-
de veenarbeider was in een beschon-
bilaris om zijn grote persoonlijkheid, medebroeders, zakenrelaties (vanwe-
maar vooral om zijn warm hart en Se zijn functie als econoom) door tot
zijn wijsheid), die al zoveel jaren zo ver over vijf uur.
menige storm op het meer van een
jongensleven had gestild en kalmte grote feestavond,
alom had verspreid. Als dank bood
hy namens de jongens de jubilaris Dm half zes begon de grote feest
een fraaie bureaulamp aan, die nu avond. Na inleidende muziek werd
voortaan zijn toch al zo uitnodigen- door een groep leerlingen onder re
de kamer zal sieren. gie van pater Beekman uit Leiden
TST= w \ran WvMïo toneelstuk gespeeld van A. Wat-
wiS kyn, getiteld „Het Moordverhaal".
werd in alleraardigste schetsjes o.l.v. m ij' „d
pater Simons het leven van de fees- viot cn met elan wera e-r Eespeela
Dick Kortekaas bied pater Walen- waarna hij op zijn bromfiets sprong
(Foto: Jaap van Wely) vele bloeduitstortingen in de buurt in.
Tragische dood
te Amsterdam
assisteerde de dokter, die het meisje
de zuurstof toediende. De situatie
werd zo precair, dat de dokter de ge
zagvoerder liet doorgeven, dat Jona
o„v. wendijk een van zijn berovers. Hij
op Schiphol klaar, waarin de kleine vo„de de man naar d. r.in.„ „L u„,
onderweg na^^hrt'^SieZna^t- Jjg «g*»*
huis stierf zij. medeplichtigen zijn nog niet gevon-
den.
Verdriet.
Wim lbo is zondagmiddag, uitge-
's Middags keerde de troosteloze leide gedaan door ds. A. van Nieu-
- teeen de achtergrond van het maeni- Zaterdag is een IJslandse moeder onmiddellijk na aankomst op Schiphol moeder met de dokter in dezelfde ma- wenhuyzen, hoofd tv-sectie van de
telmg uit de doeken gedaan; er wer- fjeke deeor van pater Bennaerts en j11 woping te Reykjavik terugge- naar een ziekenhuis in Amsterdam chine terug naar Londen. De ste- VPRO, met een Finnair-Caravelle
den nergens doekjes om gewonden, h Wel niemand tiidens keerd na de treurigste reis, die ze moest worden gebracht. Daar moest wardess barstte bij het horen van het van Schiphol naar Helsinki vertrok-
maar wel raven de sneler* de raai r «w mcmazm «i jn haar leven noit ccmaakt heeft. d^„ ;x TT-x o„i
Wörter, het rode stoplicht én jeugdi- h^ieVen ^wam^ingewSke!? was sedaan is 'om haar te redden gisteren
gl.Vf€tw?'?xtra n °P ü,.«lt5rnP°. het zeker na al'datfifmengen van j? ambulance, waarin zij van een ambulance van de G.G. en G.D. teruggebracht
zodat het tijd was voor het diner, R Huisman die als Andrew Ben- Schiphol ijlings naar het Wilhelml-
eerder dan iemand had verwacht, £eii duals Andrew Ben thuis in Amsterdam werd ver-
miSteVn?Srm? w^ëVatl iSiSü^Sto SterfSd^ op- voerd, overleden,
wjjkse zondagsrust, althans binnens- treden van z«n ecttgenote, eenlie- De kleine Jona was zeer ernstig
huis, verstoord door een oorverdo- S' ziek- z« kon alleen nog door
vend lawaai: de colleffiale harmonie Wouters) en de dove, cricketmaniak snene hersenoperatie worden gered,
trok in feestelijke slierten door kolonel Barstow, ^door pater Beek- die op IJsland zelf niet kom worden
pandgangen en refters recht op de P1*11, meesterlyk ten tonele ge- ui-tgevoerd. Na telefomsch overleg
feesteling af. Wij dachten te" zien, Dracm- met een Deense chrirurg werd be-
hoe een oude heeroom van de jubi- Laat en al donker was het toen via sloten, dat ze terstond naar Kopen-
aris zich bijna verslikte toen naast allerlei bochtige wegen de auto's van hagen zou worden vervoerd. Er was
zijn hoofd aan de ene kant een trom- familie en ouders de oude Overrijn geen regelrechte verbinding en daar-
pet en aan de andere een levensgro- verlieten, maar binnenshuis werd om werd Jona op een brancard in het
te trommel hun gang gingen. nog lang en gezellig het feest voort- lijntoestel van de IJslandse lucht-
Om half vier was het tijd voor de gezet met als centrum pater Walen- vaartmaatschappij Loftleidir naar
receptie: een plechtigheid die velen kamp, een centrale, beminnelijke li- Londen gelegd. Vandaar uit zou zij
hebben bezocht, die pater Walen- guur in deze gemeenschap, die hem met een ander vliegtuig de reis
kamp de hand wilden drukken om zo van harte in het zonnetje zette bij voortzetten.
hem te bedanken voor al datgene gelegenheid van dit onvergetelijke Toen de machine, een DC6b, echter
feest. vrijdagochtend boven Londen arri-
- veerde hing daar zo'n dikke mist, dat
het toestel onmogelijk kon landen.
LINNAETJSHOF OPENT 28 MAART De gezagvoerder besloot ten slotte,
dat hij naar Schiphol zou uitwijken.
De opening van de Linnaeushof te Radio-telefonisch werd aan de firma
Bennebroek met „Minicorso in Tro- Aerotrans, die op de Amsterdamse
pentuin" voor het seizoen 1961 zal luchthaven alle toestellen van de
plaats vinden op dinsdag 28 maart Loftleidir afhandelt opgedragen er-
a.s., des namiddags om 15.00 uur. voor te zorgen, dat Jona snel naar
De openingsplechtigheid zal wor- Kopenhagen zou kunnen doorreizen,
den verricht door Z. K. H. Prins intussen werd het meisje in het
Vongsamahip Jayankura, Ambassa- vliegtuig zo goed mogelijk verzorgd
J J door baar moeder en de IJslandse
arts Björn Juliavsson, die haar samen
Dat is niet meer gelukt._Wel stond van Loftleidir naar IJsland" worden den aan in Nederland en België min
der bekende Europese landen.
Zaterdagavond is uit de „dr H. v. deUr
d. Hoeven-kliniek in Utrecht uit-
meenuaten6 veroorcleeld "is" we'ge^s ~Z In de,fach' van, «terdag op vergezelden. Ze lag in een afgesloten
inbrak^ met geweiöUileging zondag heeft een brand waarvan de voorin in het toestel. Dertig
lnoraKen met geweiapiegmg. oorzaak tot nu toe onbekend is, de andere Dassaeiers leefden eeheel met
Het signalement van de man luidt: pakhuizen van de regering van Brits mevr Arnorsdottir mee.
lengte 1,85 meter, ovaal gezicht met Guyana te Georgetown volkomen
sproeten, blauwe ogen, rood haar. verwoest. De er in opgeslagen goe- Erirer
Zijn beide armen zijn getatoueerd. deren, met een geschatte waarde van
Hij is gekleed in een zwart jack en bijna vijf miljoen Ned. guldens, gin- Tot overmaat van ramp vererger-
een grijze broek. Noch van de zijde gen verloren. Deze goederen beston- de onderweg van Londen naar Schip
van de politie noch van de zijde van den voornamelijk uit auto's, tabak en hol de toestand van Jona, die buiten
de Van der Hoeven-kliniek heeft alcoholische dranken, in Brits Guya- bewustzijn raakte en bijna niet meer Een schaap van de landbouwer Frans Seignette !n Hee mskerk heeft het leven geschonken aan een schapen-
men inlichtingen over de ontsnap- na ingevoerd uit de Verenigde Sta- kon ademhalen. De stewardess haal- yijfiing, een zeer zeldzame gebeurtenis. Moeder en kin deren verkeren in goede welstand volgens de fotograaf,
ping van Van D. willen verstrekken, ten, Canada, Duitsland en Italië. de een zuurstoffles te voorschijn en die in de weide op kraamvisite ging
Pastoor Dedena dribbelde. De
blauwe ogen in het vlezige gezicht
keken ernstig bedroefd. Hij wist nu
dat het geen zin meer had door te
gaan met zijn kalm verzoekende
overreding. Nu moest hij zijn wapen
gebruiken; hij deed het zonder een
ogenblik te aarzelen. Er klonk meer
bewogenheid, meer drift in zijn stem
toen hij nochtans beheerst zei:
„Dokter Van Everloo, ik heb u in
kennis gesteld van een ziektegeval
in mijn parochie, waar onmiddellijk
hulp geboden moet worden. U is
daarvoor de aangewezen man. Als u
weigert en blijft weigeren zal ik ge
noodzaakt zijn onverwijld meneer
van Meeuwen hiervan op de hoogte
te brengen".
„Van MeeuwenI" Dokter Van
Everloo stond met een sprong op zijn
benen; tegelijk sprongen zijn groe
zelige bouviers op hun poten.
ROMAN
door
Walter Breedveld
Gingen die beesten hem nu ver
slinden? Het kon gebeuren, dacht
pastoor Dedena; in ieder geval zou
den ze er een schone hap aan heb
ben. Gespannen, doch zonder de
minste vrees keek hij naar Van Ever
loo. In de ogen van de dokter zag
hij haat, hoon en de diepste verach
ting. En tegelijk was er nog een uit
drukking in, die hem de zekerheid
gaf, dat hij de strijd gewonnen had.
Hij -wachtte geen woedende uitval
meer af.
„Ik zal het dus nog één dag aan
zien", zei hij zo kalm als hem mo
gelijk was. Dan ging hij heen, de
dokter in ziedende woede achter
latend.
Dokter Van Everloo riep de pas
toor geen dreigende woorden achter
na, door zijn dolzinnige drift was
hij niet in staat op enigerlei wijze te
reageren. Vloekend schopte hij de
opdringende honden van zich af en
dat gaf enige opluchting. Dan schonk
hij zich een glas pomperans in en
dronk het in een teug leeg; hij rispte
ervan op, zozeer brandde het hem
op de maag.
Van Meeuwen! Vervloekte kerel!
Dat het juist die onmogelijke vet-
buik moest zijn om hem die kool te
stoven. O, het was niet onlogisch.
Wie anders in die vervloekte negorij
was voldoende bij de pinken om
hem te durven dreigen met 'n klacht
wegens plichtsverzuim bij de inspec
teur, dan die vetgevreten pastoor.
Van Meeuwen, die ellendige roomse
donderhond, zou het maar wat graag
willen als hij een klacht tegen dok
ter Van Everloo te behandelen kreeg.
Op z'n gunstigst zou hij er afkomen
met een ernstige reprimande wegens
laakbaar plichtsverzuim. Maar het
kon ook gebeuren dat dat puisten-
jong het er niet goed afbracht en
wat er dan gebeuren ging, was met
geen mogelijkheid te voorzien.
Hij moest het zaakje opknappen,
daar was geen bliksem aan te doen,
met geen mogelijkheid was daar on
deruit te komen.
Goed, hy zou er heen gaan, z'n
honden en z'n zweep zou hy mee
nemen. Het zou een feest worden
als hij bij Cabus het erf kwam op
rijden. De hufter was in staat hem
met de hooivork te lijf te gaan als
hij het op z'n heupen kreeg. Toch
moest hij erheen, morgen in de
vroegte; hij was niet van plan nog
een dag in dat nest te blijven.
De pastoor: koning zonder kroon,
burgemeester zonder ambtsketen,
veldwachter zonder sabel, de onbe
twiste meester van het eiland had
de strijd gewonnen van dokter Van
Everloo. Zo'n lelijk, vet varken, zo'n
huichelende wijwatersprenkelaar.
Toch had de vent courage. Geen
mens in de hele streek zou het in
deze omstandigheden tegen hem dur
ven opnemen. Die lelijke vetbuik
toonde niet de minste vrees, noch
voor hem, noch voor z'n honden
waar .het hele eiland voor op de loop
ging.
Al bij al heeft de vent courage en
hy heeft hersens. Ondanks zijn uit
zinnige haat tegen paters en pastoors
kon dokter Van Everloo het waar
deren als een man toonde hersens,
moed en karakter te hebben, zelfs
al was hij dan lid van de zwarte
bende.
Als dokter Van Everloo een be
sluit genomen had, was de zaak ook
voor hem afgedaan. Er waren nog
meer dingen te doen. Hij begon met
een kruik jonge jenever te ontkur
ken en schonk zich een groot glas
vol. Hij dronk zich sterkte in, want
het karwei dat hem die nacht te
wachten stond, zou zwaar zijn.
Pastoor Dedena stond intussen
weer op de stoep van het herenhuis.
Na de aangename koelte in de brede
marmeren gang, viel de zwoele
warmte hem zwaar op hgt lijf. De
zon hing in het westen boven de
horizon, nog een goed uur dan zou
zij weggedoken zijn. Hij was weer
geheel op z'n gemak en keek naar
de goudige einder met de ernstige
ogen van een man, die achter alle
schoonheid Gods wezen ziet stralen.
Weet u zeker dat u niet bij de
veearts moet zyn? Wat een hoon had
er geklonken in zijn stem. Pastoor
Dedena begreep zeer goed dat dok
ter Van Everloo er niet op gesteld
was Gijsbert Cabus zijn diensten op
te dringen. Eigenwijzer hufter dan
Gijsbert bestond er niet, hij zou er
z'n handen aan vol hebben.
Vraag dokter BrinkhofPastoor
Dedena's ogen twinkelden vrolijk
toen hij zich voorstelde hoe' dat prul-
ventje Brinkhof zou vergaan als hij
De Stee kwam binnenstappen met
z'n mooi pak, z'n glimmend gepoet
ste schoenen en z'n keurig bruin-
leren dokters valies je. Hij kwam er
niet binnen en als het per geluk wel
gebeurde, lag hij er binnen een mi
nuut weer uit.
Alleen Van Everloo met z'n hon
den was mans genoeg om Cabus tot
rede te brengen. Het kwam er niet
op aan of hij het graag deed of niet
graag evenmin kwam het er op
aan of Gijsbert willig of onwillig in
de behandeling toestemde. Het was
alleen maar van belang, dat de
kleine stumper geholpen werd en in
leven bleef.
Pastoor Dedena stond nog op de
stoep van het herenhuis met z'n
ogen te knipperen tegen het licht
van de langzaam zakkende zon. Hij
moest nu toch maar eens zien dat
hij huistoe geraakte, er was nog veel
te doen die avond.
Met enkele stapjes was hij aan de
rand van de stoep en daar bleef hij
weer staan. Hoe zou hij het aanleg
gen? Zich langzaam voorover bui
gen tot hij z'n stok op de grond kon
planten en dan voorzichtig pogen af
te dalen? Of z'n rechterbeen naar
beneden gooien en dan maar afwach
ten of de rest behoorlijk mee wilde
vallen. Zijn overwinning op dokter
Van Everloo had hem in een over
moedige stemming gebracht, welke
eigen is aan lichte baldadigheid; bij
na was de gedachte een min of meer
riskant bravourstukje geworden.
