Avonturen
CORRESPONDENTIE
WITTE KRUIS
WITTE KRUIS
De thuisclub
heeft
gewonnen
HET KNUTSELHOEKJE
SAGEN UIT DE TIJD VAN FRODE FREDEGODS
In wak verdronken
Kleuter in vlammen
omgekomen
Met been in het gips
te water gesprongen
en kind gered
SATERDAG 28 JANUARI 1961DE LEIDSE COURANT PAGINA a
VAN
BAMBO
door Oom Toon
Na een diepe slaap werd Wolsey de
volgende morgen reeds bijtijds wakker.
Zijn eerste gedachte was weer aan zijn
wraak gewijd. Hij stak één van zijn
fijne Manilla-sigaren op, opende het
venster en keek uit naar de Saint Lau
rent. Hij zag onmiddellijk, dat ze nu
geheel en al klaar was om zee te kie
zen: de zeilen waren reeds gehesen en
uit de schoorsteen steeg een donkere
pluim rook op, die door de wind werd
uitgespreid tot wolk. Bovendien was er
het drukke heen- en weer-geloop, dat
aan een vertrek steeds onmiddellijk
voorafgaat. Hij had geen bericht gehad
van zijn handlangers, dus was Van
Walden niet aan boord gegaan. Oh,
ging dat ellendige schip nu toch maar
weg, dan had hij tenminste zekerheid,
dat zijn aartsvijanden binnen zijn be
reik gebleven waren.
Ha, eindelijk! Hij zag dat de ankers
gelicht werden, de machine stiet een
machtige straal stoom uit, waarop de
schroeven begonnen te draaien en het
water achter het schip in kolkende be
weging brachten. Daar begon het vaar
tuig te bewegen en om zijn as te draai
en, tot het met de boeg naar volle zee
toe lag. En toen begon de reis naar
Australië. Met z'n kijker volgde de
Engelsman het verwenste vaartuig tot
het als een stip aan de vage horizon
verdween.
Met een zucht van verlichting keer
de hij zich om. Nu had hij eindelijk de
zekerheid, dat zijn aanstaande slacht
offers binnen makkelijk bereikbare af
stand waren gebleven. Hij hoefde nu
zijn wraak niet op zee te zoeken, wat
wel zo makkelijk was. Bovendien was
hij op Spaans gebied en daar nam men
het destijds niet zo nauw met twisten
en wraakoefeningen. Ook zijn totale
onbekendheid in Manilla was gunstig
voor hem.
Terwijl hij met dergelijke overwe
gingen bezig was, werd er op de deur
geklopt. Op zijn roep: „Binnen" stak
een der Japanners zijn boevenkop om
de hoek en vroeg verschoning, omdat
hij zijn „meester" al zo vroeg kwam
storen. „Als het de moeite waard is,
wat je me komt vertellen, mag je bin
nenkomen, maar wee je gebeente als
het niets van betekenis is."
„Mijnheer, we hebben gedaan wat u
ons opgedragen heeft en we hebben
uitgevonden in welk huis de Hollandse
familie woont, waarin u zoveel belang
schijnt te stellen."
„Dat laatste gaat je geen snars aan;
je hebt me alleen maar te vertellen,
wat je ontdekt hebt en dat liefst zo
vlug mogelijk."
„De Hollanders zijn een huis binnen
gegaan op het Paleisplein. Kort daarna
werden door twee bedienden koffers
en andere bagage daar binnengebracht
en allen zijn er gebleven."
„Heben ze er ook de nacht doorge
bracht?"
„Dat zou ik u niet kunnen zeggen,
maar we zullen het gauw te weten
komen."
„Hebben jullie ook een jongedame
gezien?"
„Ja heer, de mooie Elsa, die aan boord
van de Saint Laurent ten gunste van
ons gesproken heeft."
„Dat laatste vroeg ik je niet. Ik wil
de alleen maar weten of je haar gezien
hebt."
„Ja, we hebben ze natuurlijk niet in
het huis gezien, maar ze was bij het
gezelschap."
„Nou, goed, smeer 'm nu en houdt
met je maat de ingang voortdurend in
het oog en als er nieuws is, kom je
me als de bliksem waarschuwen."
Inderdaad hadden Van Walden en
Bambo eerst al hun bagage in het huis
bij de haven van Manilla laten bren
gen en hadden er vervolgens de nacht
doorgebracht. De volgende morgen in
de vroegte hadden ze echter al 't meu
bilair laten transporteren en waren ze
met het dienstpersoneel naar Bidando
vertrokken. Terwijl de bedienden het
nieuwe huis installeerden, bleven zij
een dag bij de bevriende familie Jan
sen om daarna hun intrek te nemen
in hun eigen behaaglijk ingerichte wo
ning. Het was een gebouw van twee
verdiepingen, van voren uitziend op een
mooi plein, terwijl het opzij een prach
tig uitzicht gaf op zee vanaf een ruim
balkon. Er achter sterkte zich een vrij
groot, met smaak aangelegd park uit.
Reeds de eerste dag van hun verblijf
in het nieuwe „home" gaf de zee, die
zich overdag gebaad had in een over
vloed van zonlicht, hen tegen de avond
een schouwspel te zien, dat ze nooit
meer zouden vergeten.
Lianneke Starrenburg, Leiden. - Zo
als je zelf al gezien hebt, heb je de
puzzel goed opgelost, maar geen prijs
je; jammer hè?. Nog maar eens een
paar keertjes meedoen, dan lukt het
wel.
Dlneke van Noort, Oegstgeest. - Ver
tel me de volgende keer eens Dinke,
hoe oud je bent.
Piet v.d. Geest, Hoofddorp. - Als je
graag een briefje terug wil hebben,
moet je eens iets over jezelf schrijven:
bijvoorbeeld: in welke klas je zit, of
je veel broertjes of zusjes hebt; mis
schien heb je wel een fijne hond. Hoor
ik eens wat van je Piet?
All van Zaal, Lopik. - Oei wat een
klein briefje op een heel klein papier
tje. Wist je heus niets te schrijven?
Mieke Straathof, Leimuiden. - Dat
mooie postpapier heb je zeker van St.
Nicolaas gekregen?
Nellie v. Goozen, Hoogmade. - Be
dankt voor de beste wensen en je mooie
tekening.
Rla Ruigrok, Noordwük. - Heeft ma
ma je met de oplossing geholpen? Dat
mag wel Ria.
Sjaan van Schie, Burgerbrug. - Ook
bedankt voor het mooie versierde brief
je, Sjaantje.
Leo de Winter, Noordwükerhout. -
Alles prima in orde!
Mary v.d. Veer, Leiden vertelt ons:
EEN ONGELUK
Ik ging met mijn vriendinnetje Sil
via naar school. Het was dichtbij, dus
we waren er zo. We kwamen onder
weg nog een meisje tegen en die liep
ook met ons mee. We moesten over
steken. Silvia en ik keken goed uit,
eerst naar links, toen naar rechts, en
toen weer naar links. Daar kwam een
auto aan, dus we wachtten even, maar
Ingrid dacht dat ze nog best over kon
steken en ze deed het ook. Ik hoorde
de auto plotseling remmen, maar het
was te laat. Boem! daar lag Ingrid on
der de auto. Ze huilde verschrikkelijk.
Dadelijk kwamen mensen en kinderen
er omheen staan. Het hoofd van de
school belde vlug de ziekenauto op en
al heel gauw zagen we dat Ingrid in
de auto gedragen werd. Ze had een
gebroken been en een paar wonden.
Na een week gingen Silvia en ik haar
opzoeken in het ziekenhuis.
Bert Hoogeveen, Leiden stuurde een
klein opstelletje:
OP DE BOERDERIJ
In de vakantie mocht ik een week
gaan logeren bij mijn tante op de boer
derij. Er liepen veel sloten om de wei
landen en daarom ging ik vaak vissen.
Ze hadden er zes poezen en twee jon
ge katjes. Daar kon ik fijn mee spelen,
de één liet zich gemakkelijk pakken,
maar de ander was schuw en kroop
telkens achter een lege kuip, waar
's morgens vroeg het varkensvoer in
gekookt werd. Op de hooizolder hoor
den we dikwijls de muizen piepen,
maar we konden ze niet vinden.
Er waren twee hooibergen, met rie
ten daken. Van één hooiberg moest het
dak vernieuwd wórden en toen mocht
ik meehelpen het riet eraf te halen. We
vonden toen een nestje van een musje.
De week ging veel te vlug voorbij
naar mijn zin, en toen moest ik weer
naar huis.
Thea van Schalk, Lelden heeft ook
een ongeluk meegemaakt.
EEN ONGELUK
Ik was met mijn vriendinnetje op
straat aan het spelen. We deden ver
stoppertje. Ik was aan de beurt om te
zoeken. Mijn vriendinnetje holde weg
om een fijn plaatsje te zoeken en zon
der uit te kijken, rende ze de straat
over. Juist kwam om de hoek een gro
te verhuiswagen aan. Ik riep nog: „kijk
uit, een auto!" maar ze hoorde me niet
en liep door. De chauffeur remde heel
hard, maar ze lag er al onder. Ze was
bewusteloos. Iemand uit de buurt waar
schuwde de ziekenauto en al heel gauw
kwam hij aangereden. Ze werd erin
gedragen. Ze had een gebroken arm
en een zware hersenschudding. Het
duurde wel zes weken eer ze beter was.
Als we weer verstoppertje spelen, kijkt
ze wel goed uit.
Corrie Kuipers, Leiden komt met:
OP KAMP MET DE KABOUTERS
29 Juli gingen we op kamp. We moes
ten eerst naar de Mis van 8 uur en toen
naar huis om te eten. Om half 10 moes
ten we weer bij de Petruskerk zijn. We
waren met drieën want mijn twee zus
jes gingen ook mee op kamp. We gin
gen eerst even allemaal de kerk in om
het reisgebed te bidden en toen we
klaar waren kwamen de auto's al aan.
We stapten in en zeiden onze moeders
gedag en we vertrokken. Om half twee
waren we al in Udenhout. We reden
een paar straten door en toen waren
we bij de boerderij. We gingen gauw
eten. Wat smaakte het eten toch heer
lijk. We sliepen in de stal. Twee boe-
ren-zwaluwen hadden daar een nestje
gebouwd. Ik sliep naast mijn zusje en
Thea sliep ergens anders.
Op kamp deden we elke dag leuke
spelletjes. We moesten ook een speur
tocht maken en bij het einde vonden
we een kip. Natuurlijk geen echte. Zo
verliepen de dagen. De laatste avond
kregen we kampvuur. We moesten zelf
spelletjes verzinnen en toneelspelen. In
de pauze moesten we ons weer verkle
den. Margriet, de hoofdkabouter deelde
de koekjes uit. Ons clubje deed nog
een toneeltje. Ze vonden het allemaal
heel leuk. We gingen die avond laat
naar bed. De volgende morgen moch
ten we nog wat spelen en 's middags
kwam de auto ons weer halen. Toen ik
thuis kwam, kwam mijn hondje blij
aangelopen. We vertelden alles van het
kamp aan moeder.
Thea van Schalk, Leiden:
NAAR MADURODAM
Het was mooi weer en we zouden
met z'n allen naar Madurodam gaan.
Ik was er nog nooit geweest. We gin
gen met de auto. Toen wij er aankwa
men, hadden we ogen tekort. Wat was
v -aren all»-
huisjes winkeltjes en kasteeltjes. Het
stadhuis en het paleis allemaal in het
klein. Het was er erg druk. Er waren
tunnels waardoor miniatuurtreintjes;
reden; kleine autootjes die over een
grote verkeersweg reden, grote boten
in de haven. Het is te veel om op te
noemen. We bleven er tot 1 uur en
toen gingen we in een café eten. Daar
na gingen we naar een speeltuin. Wij
schommelden en wipten en toen we
moegespeeld waren, gingen we naar
huis. We aten toen nog wat, maar al
gauw kroop ik in bed, waar ik gauw
in slaap viel en droomde van de fijne
dag.
Emmy Warnauw, Leiden.
OP DE KABOUTERS
Op de kabouters vind ik het heel
fijn. We gaan er altijd iets leuks doen
bijv. een kwartet maken of instrumen
ten van karton. Ik ben nog niet geïn
stalleerd. Volgende week word ik een
echte kabouter, nu ben ik nog een men
senkind. Om een kabouter te zijn moet
je een heleboel leren en kennen: bijv.
de belofte, de wet, kaboutertaai, ka
bouterlied en nog meer. Roosje van
Breukelen, mijn vriendinnetje, zit er
ook op. Er zijn twee Roosjes bij de ka
bouters: Roosje Peters en mijn vrien
dinnetje. We hebben altijd veel ple
zier.
Coby Blokhuizen, Leiden van jou ligt
er nog een verhaaltje over:
NAAR DE DUINEN
Ik ben in de vakantie naar de duinen
geweest. Wat heb ik daar veel gezien,
te veel om op te noemen. Eerst zag ik
een veldmuisje lopen, vlak voor mijn
voeten, maar hij was roets weer
weg. Ik liep langs een konijnenhol en
ik zag een haas lopen. Ik heb hem 5
minuten gevolgd. Ook zag ik een verla
ten meeuwennest met twee eieren. Ik
ben in een bunker geweest; er lag veel
puin in en overal rommel. De soldaten
waren in een afgesloten ruimte aan het
oefenen. Af en toe hoorde je een ge
weerschot. Later zijn we naar de zee
gegaan. Het water was lekker warm.
Mijn broertje, Jantje, en ik hebben een
kuil gegraven tot het water. Ik ben tot
aan mijn kin in het water gelopen.
Ook heb ik nog op een ezeltje gezeten.
Aan het strand hebben we onze boter
ham gegeten. Het waren heerlijke ka
detjes met ham en spek. Dat smaakte
verrukkelijk. We hebben er van ge
smuld. Tegen zes uur gingen we met
de tram naar huis, maar ik lag pas om
10 uur in bed.
Rony Koevoets, Leiden:
EEN VRIJE MIDDAG
DE echte PIJNSTILLER
Kiespijn, hoofdpijn of griep onder
de leden? Neem Witte Kruis en u
bent het snel Kwijt.
tabletten, poeders
of cachets!
DUTIH N.V. - OEGSTGEEST
(Advertentie)
„Wat dan papa?"
„Ik zeg het lekker niet. Ik ga iets
maken en dan moet jij zeggen, wat ik
gemaakt heb."
„Goed. Ja papa."
Papa ging eerst een naald en draad
halen. Hij zocht nog twee kurken en
ook nog een pluk watten. Toen ging
hij pas wat maken. Met de naald en
draad maakte hij een prop watten op
een kurk.
„Het lijkt net een hoofd!" riep ik.
„Goed zo!" zei papa.
Nu naaide hij een jasje. Hij maakte
van ijzerdraad armpjes en beentjes en
zette die vast aan de kurk. Hij deed het
jasje aan. „Wat is het nu?" vroeg hij.
„Een pop, die met draadjes kan be
wogen worden."
Het was leuk. Vader ging naar zijn
kantoor om te werken en ik ging eens
proberen of ik ook zo'n poppetje kon
maken.
Er liggen nog goede oplossingen van:
Stef Spaan, Sassenheim; Marian Bak
ker, R.'veen; F. Jansen, Stompwük; Jo
ke van Zanten, Voorhout; Gerrie No
tenboom, Nieuwveen; Tonny Vollering,
Bodegraven: Wim Lunenburg, Leimui
den; Margriet Steenvoorden, Noord-
wijk; Kees Jansen, Noordwükerhout;
Greet Haagen, Zoeterwoude; Ria On
derwater, Stompwük; Tineke v.d. Berg
Noordwük; Henk Langeveld, Voorhout;
Louisje de Frankrijker, Hazerswoude;
Kees v.d. Klauw, Leiderdorp; Nico v.
Wieringen, Noordwükerhout; Marian v.
d. Hulst, Alphen; Greet Brederode te
Noordwük; Sjani Langeveld, Voorhout;
Rla Huigsloot, R.'veen; Marian v. d.
Meer, R.'veen; Ben (•- Frankrüker, Ha
zerswoude; Nelüe Klein. R.'veen; Leny
van Steyn, Zoeterwoude; Lideke en
Marian de Wilde, Leiden; Hans de
Groot, Truus van Leeuwen, Jan v. Rün,
allen te Lelden; Koos van Niekerk, Bo
degraven; Rolf Fabrie, Leiden; Fran-
clsca Sikklng, Warmond; Gerda v. Schie
Hoogmade; Anneke Neyman, Oude We
tering; Ria Schoo, Oude Wetering; Wil
lie v.d. Krogt, Sassenheim.
Volgende week verder.
DENKEN JULLIE AAN DE VOGELS!
Iedere dag wat stukjes brood strooien
en als er ijs is, ook een bakje water
neerzetten. Wanneer er sneeuw ligt even
een plekje sneeuwvrü maken voor het
brood.
Wisten jullie dat koolmeesjes zo graag
pinda's eten? Rijg er wat aan een touw
tje en hang dat op tussen twee takken
in de tuin.
Dag allemaal,
TANTE JO EN OOM TOON
POSTBOOT TERSCHELLING
MOEST TERUGKEREN
De postboot van Terschelling naar
Harlingen heeft gistermorgen door
de zware ysgang de haven van Har
lingen niet kunnen bereiken en is
met passagiers, post en vracht naar
het eiland teruggekeerd. Terschel
ling was dus gisteren verstoken van
post en dagbladen. Vandaag zou men
proberen de dienst op de normale
tijden te varen. Het is echter lang
niet zeker of dat zal gelukken, want
door de zuidenwind worden grote
ijsvelden tegen de Pollendam in de
omgeving van Harlingen opgestuwd.
Als de storm afneemt zal het mis
schien wel gaan. Er is op Terschel
ling geen gebrek aan voedsel of an
dere zaken.
AFLOSSING SCHEPEN
NIEUW-GUINEA
In het kader van de normale af
lossingen van Hr. Ms. schepen in
Nederlands Nieuw-Guinea, zullen de
jager Amsterdam en het fregat Piet
Hein gezamenlylc in de eerste helft
van april de thuisreis naar Neder
land aanvaarden, zo deelt de mari
nevoorlichtingsdienst mede.
Hr. Ms. fregat Evertsen zal op
woensdag 15 februari uit Den Hel
der vertrekken en op weg naar Ne
derlands Nieuw-Guinea van 3 tot 6
maart een bezoek brengen aan Cura
sao. Genoemde oorlogsbodem zal me
dio april op zyn bestemming aan
komen.
„Kom Rony. we gaan iets maken," zei De thuisclub heeft gewonnen. Dat kan men wel zien aan de glundere
mijn vader op een vrije zaterdagmid- en de vele fotografen. Tóch klopt er iets niet met dit elftal. De tekenaar
dag. de matchwinnaars. Welke zijn deze zes fouten? (Oplossing elders).
gezichten, het zelfverzekerde elftal
heeft expres zes fouten gemaakt rond
MOOIE OVERTREKKEN MAKEN?
Je neemt 'n paar stukjes dun touw of
grof katoengaren. Daarbij heb je nodig
plakaatverf of sterke waterverf, die met
heel weinig water aangemaakt worden.
Vouw 'n blad (of stuk) papier in 't
midden en sla 't dan weer open. Neem
'n touwtje en doop het in één der ver
ven. Voor elke verf is daartoe een scho
teltje nodig. Leg vervolgens de natte
draad in verschillende,-willekeurige win
dingen op de ene helft van het papier,
vouw de andere helft er overheen en
druk er dan zachtjes op. Leg daarna de
linkerkant op 't papier en trek met de
andere de draad ertussen uit.
Als je nu het papier openvouwt, zie
je een prachtige symmetrische met
2 gelyke helften) figuur. Maar die wordt
nog veel mooier, als je met 'n andere
kleur weer precies 't zelfde doet. Het is
werkelijk verrassend en opwindend met
deze nieuwe „kunstvorm" proeven te ne
men. Iedere keer sta je weer voor een
nieuw model, voor 'n nieuwe afdruk,
waarvan je te voren niet weet, wat 't je
te zien zult krijgen.
Met dit „kunstje" kun je heel mooie
verjaardags- en andere kaarten maken.
Je vouwt dan 't bedrukte blad zo, dat
de gekleurde zijde naar buiten gekeerd
is. Ook kun je nu fraaie boekomslagen
maken. En ten laatste gelukt het je om
zulke mooie overdrukken te maken,
waarop je zo trots bent, dat je ze als een
„modern schilderytje" in je kamertje op
hangt.
Probeer het eens en stuur er dan ook
eens eentje aam oom Tom en tante jo
van de Leidse Courant. Zul je?
Fig. a. Een spel met hoofdletters. Als
jullie nu eens niet weten, wat je zult
gaan spelen, dan teken je allemaal
hoofdletters (drukhoofdletters) en ver
ander ze in vrolijke gezichten. We druk
ken hier een stelletje voor jullie af, op
de overige moeten jullie je eigen fanta
sie maar eens laten werken, dan kryg
je een heel alfabet van kleine, leuke en
geestige portretten.
Van dit ogenblik af voltrok zich een
verandering in koning Frode. HU zei;
„Ik was 't liefst maar in 't water geble
ven, zozeer schaamde ik mü. toen ik de
man, die ik kwad had willen doen, op
mü toe zag komen om mijn leven te red
den." Hy wilde zich zelfs doden, omdat
Erik hem overtroffen had in welbe
spraaktheid, in dapperheid en ln edel
moedigheid. Maar Erik bracht hem ten
slotte toch tot andere gedachten en ze
gingen samen terug naar 't Koningshof.
Toen zij hier aan kwamen, liet Frode
zijn hele hofhouding roepen en deelde
haar mede, dat Erik niet Gumvör zou
trouwen, Hamunde wenste da koning
liefst maar naar 't Hunnenland terug te
zenden, maar Erik vond 't een betere op
lossing, dat ze aan Boller tot vrouw ge-
Fig. b. Jan heeft bü vergissing zyn bal
midden in een doolhof van heggen in
het park gegooid. Kunnen jullie hem hel
pen hem terug te vinden? Je mag niet
over de hekken klimmen en er niet on-
derdoor kruipen, dus alleen maar over
de paden lopen.
Dag vriendjes en vriendinnetjes.
De vierjarige Joke Kooistra uit
Rijperkerk (gem. Tietkerksteradeel)
is gistermiddag in de Ryperkerker-
vaart in een wrak geraakt en ver
dronken. Het kind schoof zich voort
achter een stoel en verdween in het
niet afgezette wrak, zonder dat
geven werd. En zo geschiedde het Voor iemand het zag. Het kind overleed
de boze Götvar deed niemand een goed nadnt lrunctrnDtioo
woord en daarom werd zij doodgeslagen. kunstmatige ademhaling was
toegepast, korte tijd later in het zie-
Wordt vervolgd) kenhuis.
Vader zwaar gewond
Bij een brand op een olietank
schip aan het Zeglis te Alkmaar is
gistermiddag een meisje van ander
half jaar omgekomen. De vader van
het meisje, de heer P. van Tol, liep
bij zijn pogingen het kind te redden
levensgevaarlijke brandwonden op.
Toen de heer van Tol gistermiddag
omstreeks halfeen een mankement
aan een gasfles trachtte te verhelpen,
ontsnapte het gas met een steek
vlam uit de fles. In een oogwenk
stond de heer van Tol in brand. Hij
sprong in het water om zyn kleren
te doven. Toen hij daarna weer aan
boord klom om zijn dochtertje Mary
uit de brandende woonkamer te ha
len vlogen zyn kleren weer in brand.
Tot tweemaal toe heeft de vader
getracht zijn kind te redden. Met
derdegraads verbrandingen heeft
men de heer van Tol in het zieken
huis opgenomen.
De brandweer kon niet verhinde
ren, dat het schip gedeeltelijk uit
brandde.
Het 6-jarige jongetje Eddy Valster
in Dordrecht is van een zekere veN
drinkingsdood gered door het moe
dige optreden van de 24-jarige tim
merman A. Kieboom uit Dordrecht.
Het ventje had zich gistermiddag
op het zwakke ijs van een vijver ge
waagd. Prompt ging hij erdoor. Een
11-jarige jongen probeerde de dren
keling aan een knoop van zyn jas
op het droge te brengen. Dit lukte
echter niet. De jongen viel, nu ver
der van de kant, weer terug in het
water. De heer Kieboom, die net tan
kwam lopen, zag het gevaar waarin
het kind verkeerde. Zonder op z(jn
gebroken enkel in het gips te letten
sprong hy te water en bracht de
jongen met behulp van omstaanders
en met gevaar voor eigen leven op
het droge. Zowel de drenkeling als
de redder hebben geen nadelige ge
volgen van het koude bad ondervon
den.
Prins Bernhard is donderdag on
derscheiden met het grootkruis in
de orde van Ruben Dario. Deze on
derscheiding werd hem verleend
door de president van Nicaragua. De
versierselen werden overhandigd
door de ambassadeur van Nicaragua
op het paleis Huis ten Bosch.
