»Bernarda« Kantonrechter behandelde verkeersdelicten Damspel WOENSDAG 30 NOVEMBER 1960 DÊ LEIDSE COURANT PAGINA 5 Roekeloosheid strafte zich zelf De zaak tegen een 30-jarige tim merman uit Noordwijkerhout betrof wel een zeer navrant geval van roe keloosheid met het betreurenswaar dige gevolg, dat verdachte zelf een blijvend lichamelijk letsel opliep en zijn vak niet meer zal kunnen uit oefenen. In de late avond van 18 april j.l. reed verdachte per motor rijwiel met grote snelheid door een bocht van de Herenweg te Noord wijkerhout en kwam daarbij op de linkerweghelft terecht. Ondanks het feit, dat een personenauto reeds dicht was genaderd, herstelde ver dachte zijn fout niet,, met het gevolg, dat de motor de linkervoorzijde van de auto raakte en vervolgens, langs de gehele linkerzijde „schurende", ove de kop ging. Verdachte liep een zware hersenschudding op, moest langdurig in het ziekenhuis worden verpleegd en heeft tengevolge van de val als blijvend letsel een verlam de linkerarm. Uit het onderzoek bleek, dat verdachte niet in het bezit was van een rijbewijs en destijds na een verjaarpartijtje een buurmeisje „even naar huls" wilde brengen. De duo-passagiere kwam, wonder boven wonder, er met enige lichte kwetsuren van af. Verdachte kon zich niets meer van het geval her inneren en liet zijn verdediging aan zijn raadsman over. Uit de verklaringen van een drie tal getuigen kwam onomstotelijk vast te staan, "dat verdachte wel zeer roe keloos had gereden en een nog fa taler gevolg een kwestie van enkele centimeters was geweest. De officier, mr. J. A. L. Brada, achtte het feit, dat verdachte zonder rijbevoegdheid en dus zonder de nodige ervaring de Aetherklanken DONDERDAG HILVERSUM I, 402 M. 7.00 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 14.00-24.00 NCRV. 7.00 Nws. 7.15 Gram. 7.30 V. d. jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Moi-gengebed en overweging. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.50 V. d. vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. 10.00 Gram. 10.15 Mor gendienst. 10.45 Grain. 11.00 V. d. zieken. 11.45 'Gewijde muz. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Pia nospel. 12.25 Wij van het land, praat je. 12.35 Land- en tuinb. meded. 12.38 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nws. 13;15 Zonnewijzer. 13.20 Promenade ork. en sbl. 14.00 Arrus. muz. 14.30 Omr, ork. en soLst. 15.15 Gram. 15.30 Vocaal ens. en orgel. 16.00 Verken ningen in de Bijbel. 16.20 Pianoreci tal. 16.50 Gram. 17.00 V. d. jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Lichte muz. 18.15 Sportrubr.. 18.30 Koorzang. 18.50 Sociaal perspectief. 19.00 Nws. en weerber. 19.10 Op de manaf, praatje. 19.15 Gram. 19.30 Ra diokrant. 19.50 Polit. lezing. 20.00 Gevar. progr. 21.30 Gram. 21.50 Pe riodieken parade. 22.00 Orgelconc. 22.30 Nws. 22.40 Avondoverdenking. 22.55 Boekbespr. 23.00 Zangrecital. 23.25 Gram. 23.30 De Australische inboorling: Overblijfsel uit het ver leden en probleem voor de toekomst, lezing. 23.55-24.00 Nws. HILVERSUM II, 298 M. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-24.00 AVRO. 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 7.50 Dagopening. 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10 De groenteman. 9.15 Gram. 9.40 Mor genwijding. 10.00 Gram. 10.50 V. d. kleuters. 11.00 Tussen de wal en het schip, lezing. 11.15 Gram. 11.45 Iets kolossaals, lezing. 12.00 Orgelspel. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Zang en piano. 13.00 Nws. 13.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte muz. 13.55 Beursber. 14.00 Liederen. 14.30 V. d. vrouw. 15.05 Lichte muz. 15.30 Voordr. 15.45 Kamerork. 16.15 Mé lange: act. 16.45 Gram. 17.00 V. d. jeugd. 17.30 Jazzmuz. 18.00 Nws. 18.15 Voordr. 18.30 Lichte muz. 18.45 Sportpraatje. 18.55 Gesproken brief. 19.00 V. d. kind. 19.05 Gevar. progr. 20.00 Nws. 20.05 Radiofilharm. ork. 21.20 Zoutwaterkout, het M.S. On- dina, hoorsp. 22.30 Nws., beursber. v. New York. en meded. 22.45 Journ. 23.00 Sportact. 23.10 Nwe gram. 23.55 -24.00 Nws. TELEVISIEPROGRAMMA'S NTS: 20.00 Journ.. 20.20 Documen taire. 20.30 Gesprekken. 21.00 Een dag in angst ;This day of faer), TV- spel. motor had bestuurd zeer laakbaar, vooral omdat hij destijds zijn duo- passagiere eveneens aan een groot risico blootstelde. Hij eiste f 50 boete subs. 10 dagen t.a.v. de aanrijding en 40 boete subs. 8 dagen voor het rijden zonder rijbevoegdheid. Ver- dachte's raadsman wees in een uit voerig pleidooi o.m. op het feit, dat na de aanrijding het linker-koplicht van de auto onvoldoende functioneer de en vroeg zich dus af, of dit vóór de aanrijding eveneens het geval was geweest, zodat zijn cliënt dus al leen het rechterlicht heeft kunnen waarnemen en in de veronderstel ling kan zijn geweest, dat een mo torrijwiel naderde. Het technisch rap port van de politie sprak dienaan gaande z.i. in te vage termen. T.a.v. de aanrijding vroeg hij derhalve vrij spraak zonder meer. Daar zijn cliënt niet alleen financieel, doch ook li chamelijk zeer ernstig werd gedu peerd, vroeg hij t.a.v. het tweede feit uiterste clementie. Na enig ré- en dupliek bepaalde de kantonrechter, mr. W. de Koning, het vonnis - re kening houdende met verdachte's omstandigheden - op twee geldboe ten van elk 20 subs. 4 dagen. GEEN VOORRANG VERLEEND Bij het ongeval van de week op rijksweg no. 4 onder Oegstgeest wa ren ditmaal betrokken een 39 jarige bloemist Uit Rijnsburg en een 25- jarige automobiliste uit Keulen. De bloemist was destijds met zijn auto de rijksweg nabij het Rijnsburgse- viaduct opgereden zonder voorrang te verlenen aan een zeer snel nade rende auto. De bestuurder hiervan wist door een uithaalmanoeuvre en krachtig remmen een ernstige bot sing te voorkomen, doch tengevolge van het feit, dat de Duitse automobi liste, gezien de hoge snelheid waar mee gereden werd, onvoldoende af stand bewaard had, werd zijn auto van achteren door de Duitse auto min of meer „gekraakt", hetgéen een proces-verbaal voor de automobiliste mede tot gevolg had. De bloemist voerde aan, dat hij z.i. lang genoeg had stilgestaan alvorens de rijksweg op te rijden en de an deren eveneens schuld hadden, om dat zij z.i. niet voldoende op hem hadden gelet. Vooral deze laatste op merking wekte de verontwaardiging van de officier dermate op, dat hij naast een geldboete van 100 subs. 20 dagen de onvoorwaardelijke ont zegging van de rijbevoegdheid voor de tijd van 6 maanden eiste. De Duitse automobiliste was oveneens versche nen en hoewel de kantonrechter, mr. De Koning, de Duitse taal volkomen machtig bleek te zijn gaf hij er de voorkeur aan om van de aangeboden diensten van een toevallig in de zaal aanwezige tolk gebruik te maken teneinde verdachte volledig de rech ten te geven die haar toekwamen. Het verhoor verliep vrij vlot en ver dachte zag uiteindelijk wel in, dat zij bij een snelheid van circa 100 km p. uur wat meer afstand had moeten bewaren. De eis luidde in deze 50 boete subs. 20 dagen. Het vonnis werd 25 boete subs. 5 dagen en daar verdachte, alsmede de officier, verklaarde van hoger beroep te willen afzien, werd de boete direct maar voldaan. De bloemist, zichtbaar ge schrokken van de eis, verklaarde nog, dat hij zich t.a.v. het betreffende verwijt aan de anderen, verkeerd had uitgedrukt, hetgeen de kanton rechter ditmaal nog wel wilde aan nemen en dus met 100 boete von niste, zonder intrekking van het rij bewijs. ONWILLIG TOT SCHADEVERGOEDING Een 27-jarige varensgezel verleen de bij het rechtsafslaan op de Leidse weg te Voorschoten met een door hem bestuurde auto geen voorrang aan een rechtdoor-rijdende brom fietser met het gevolg, dat deze ten val kwam en een schaderekening van 53 kwam presenteren. Dit bedrag kwam verdachte veel te hoog voor en hij wilde eerst wel eens de nodige bewijzen op tafel zien. Deze kwamen er dan ook prompt in de vorm van enige nota's, waarna verdachte het „over een andere boeg gooide" door te beweren, dat de Verz. Mij. voor zover hij wist al een gedeelte had vergoed. Verder was verdachte van oordeel, dat de bromfietser de enige schuldige was, omdat deze niet tijdig had afgeremd. Mede gezien de ge- tuige-verklaringen, kon de officier het allerminst met verdachte eens zijn en eiste derhalve 50 boete subs. 10 dagen. Het vonnis luidde uiteindelijk 40 boete subs. 8 dagen en de betaling van de 53 schade, daar van enige vergoeding door de assuradeur niets was gebleken. „GOEDE RAAD" Nadat een 48-jarige fabrikant uit Beverwijk met zijn auto in de Bree- straat te Leiden met geringe snelheid tegen een „voorligger" was opgere den, bleek de schade dermate gering te zijn, dat de partijen het spoedig eens waren over een onderlinge re geling zonder meer. „De derde man" ging zich er echter mee bemoeien en adviseerde de fabrikant om toch maar even naar de politie te gaan in verband met de terugvordering van het schadebedrag bij zijn verzeke ringsmaatschappij. De politie werd erbij gehaald, proces-verbaal werd opgemaakt en hoewel dit vanzelf sprekend niet in zijn bedoeling lag, kwam de fabrikant tot de ontdek king, dat hij zichzelf als het ware had „aangegeven" en tot verdachte had „gedegradeerd". Nu zal hij be halve het schadebedrag - dat onder „eigen risico" viel - nog 15 boete subs. 3 dagen extra moeten opbren gen. Over goede raad gesproken Zuidelijk district dreigt uit KNAU te treden „U heeft mij hier voor de eerste maar ook voor de laatste maal als wagenvoerder van de 'Blauwe Tram' voor u zien staan, want de stadstram is geschiedenis geworden en ik con ducteur op de bus," aldus het humo ristische „laatste woord" van ver dachte, een 58-jarige wagen voerder van de verdwenen stadstram uit Oegstgeest, die terecht stond, omdat hij kort voor de opheffing van de tram een scooter, die nabij de Mors singel „voorgesorteerd" stond, van achteren had aangereden en een schade van 53 had toegebracht. „Mijn wagen gleed wat door en daar had ik niet op gerekend en die scha de betaalt de maatschappij wel voor me" aldus verdachte. De officier vroeg 20 boete subs. 4 dagen, het geen verdachte wel wat hoog vond. De kantonrechter vond het nu niet bepaald een „halsmisdaad", vonniste met 10 subs. 2 dagen, verdachte sprak zijn „afscheidswoord", ieder een lachte mee en een „weemoedig afscheid" is het dus geenszins ge worden. GEEN LICHT IN DE MIST Een 36-jarige bloemist uit Katwijk parkeerde 's avonds zijn auto onder een brandende lantaarn en doofde derhalve de autolichten, 's Nachts Bedreiging voor top-atleten Het incident tijdens de Nederlandse kampioenschappen te Eindhoven, waarin de hoofdfiguren waren ir. A. Paulen. de voorzitter van de KNAU, en de heer P. Th. van der Heyden voorzitter van het district zuid van de atletiekunie het ging om het al of niet toegang ver lenen aan een journalist tot het midden terrein dreigt ernstige gevolgen te krijgen, nu het zuidelijke district heeft gedreigd zich van de KNAU af te schei den. De eerste stappen hiertoe zijn reeds gezet middels een telegram aan het hoofdbestuur en op een buitengewone districtsvergadering, die „zuid" reeds heeft aangekondigd, zal de gelegenheid bestaan nader een standpunt te bepalen. Naar aanleiding van het incident, dal zo hoog liep, dat de heer Van der Hey den als organisator van de kampioen schappen het terrein de rug toedraaide en huiswaarts ging, wendde het districts- bestuur, dat genoegdoening wenste, zich tot het hoofdbestuur van de KNAU Na de Olympische Spelen kwam het dis- trictsbcstuur nogmaals op de kwestie terug, waarop de KNAU reageerde met de vraag aan de districtsbestuurders om hun bezwaren duidelijker te omliinen. Aldus geschiedde en op een hoofdbe stuursvergadering werd de kwestie be sproken, zonder dat men het echter ee»s kon worden. Om deze reden werd voor 3 december a.s. een nieuwe hoofdbe kwam er een tamelijke mist opzet ten, zodat de straatlantaarn en auto „onzichtbaar" werden, met het ge volg, dat in de vroege morgen een passerende auto boven op verdachte's auto reed en deze dus nogal vroeg tijdig werd gewekt. Verdachte voer de aan, dat hij zijn auto onder die lantaarn had gezet en dus geen lich ten behoefde te voeren. „Er kwam een dikke mist opzetten, dus had u in dit geval zelfs „groot licht" moe ten ontsteken," aldus repliceerde de kantonrechter, die de opmerking van verdachte hoe deze dat nu vooruit kon weten beantwoordde met: „Het parkeren onder een lantaarn brengt altijd risico voor de eigenaar met zich mee." Met dat grote licht was verdachte het niet eens, want dat betrof alleen maar rijdende auto's en niet, zoals de zijne, een stilstaande. Een „juridisch" debat volgde, omdat verdachte het z.i. beter wist dan welk wetsartikel betreffende het voeren van autolichten ook. De eis luidde uiteindelijk 25 boete subs. 5 dagen en het vonnis werd 15 subs. 3 da gen. ■aai* GEEF iets voor de FIETS stuursvergadering uitgeschreven, waar de kwestie definitief tot een oplossing zou kunnen worden gebracht Tot grote teleurstelling van de voor zitter van «de KNAU heeft districts Zuid nu. het wachten moe, gedreigd uit het KNAU-verband te treden, zonder de be sluiten van de hoofdbestuursvergadering op 3 december af te wachten. Zo het zuidelijke districtsbestuur bij zijn voornemen blijft en de buitengewo ne vergadering zich achter het bestuur schaart, komt de zuidelijke atletlekwe- reld in een zeer moeilijke positie daar daarmee alle banden met de internatio naal erkende bonden zullen worden ver broken. Vooral voor de topatleten, die in het zuidelijke district hun domicilie hebben, zal dit een zware slag beteke nen. VOETBAL NEDERLAND-BELGIE (MILITAIR) Het Nederlandse militaire elftal, dat woensdag 30 nov. te Eindhoven een wed strijd moet spelen tegen het Belgische militaire team, is als volgt samengesteld: doel: De Hond (PSV); achter: De Groot (Hermes-DVS) en Veldhoen (Feije- noord); midden: Wooning (Stormvogels), Pronk (Ajax) en Euwes (Blauw Wit); voor: Heynen (VW1, Bogaerd (Vole- wijekers), Lazeroms (NAC), De Vries (Sparta) en Bergholz (MVV). Reserves: Van Oirschot (Excelsior), Meyers (Spar ta). Los (DFC), Holander (DWS/A) en Seelen (Ajax). Het Nederlands Jeugdelftal (16-18 J.) heeft dinsdag in het Goffertstadion in Nijmegen met 3-0 gewonnen van de Nij meegse tweede divisieclub NEC. Bij de rust was de stand 0-0. De doel punten werden gescoord door mldvoor Van der Graaf (HDVS), 2 x, en links binnen Keizer (Ajax). Ongeveer 3000 toeschouwers woonden die wedstrijd bij. SCHAKEN HET ZONE-TOERNOOI Rustige dag te Berg en Dal Dinsdag was het voor de schakers in Berg en Dal een rustige dag, slechts en kele partijen werden uitgespeeld. De baten kwamen overwegend ten goede aan de Spanj. Lopez Garcia, die tot nog toe vrij ongelukkig had gespeeld. Twee remises, respectievelijk tegen de Finse meester Ojanen en met zwart tegen Skoeld haalden zijn score wat op. De afgebroken partij Schuster-Johan- essen werd door eerstgenoemde terecht zonder verder spelen opgegeven. De uitslagen luiden: 4e ronde: Lopez Garcia (Spanje)Ojanen (Finland) '/•- V»; 5e ronde: Skoeld (Zweden)Lopez Garcia (Spanje) >/»-'/}. De stand luidt nu: 1. Olafsson (IJsl.) 5 p.; 2. Teschner (W.-Dld.) 4</t p. en 1 afgebr. partij; 3. Duckstein (Oostenrijk) 4p.; 4. Berendregt (Ned.) 4 p.; 5. Lar- sen (Den.) 3'/t p.; 6. Johanessen (Noor- w.) 3 p.; 7. en 8. Skoeld (Zweden) en Lopez Garcia (Spanje) beiden ll/t p.; 9. Ojanen (Flnl.) 1 p. en 1 afgebr. partij; 10. Schuster (W.-Dld.) p. TAFELTENNIS AGNES SIMON KAMPIOENE VAN SCANDINAVIË Agnes Simon, de thans voor de DTC Kaiserberg uitkomende echtgenote van de vroegere Nederlandse tafeltennis- coach dr Bela Simon, heeft dinsdagavond de titel in het dames enkelspel bij de Scandinavische kampioenschappen in Helsingborg gewonnen. HET Alle correspondentie betreffende deze rubriek gelieve men te eenden aan W. J. v. d. Voort, Korenaarstraat 30, Nleow- Vennep. LADDERWEDSTRIJD Wij eindigen de maand november met vraagstukken van problemisten die hebben deelgenomen aan de laatst ge houden probleemwedstrijd in de Leidse Courant. WEDSTRIJDPROBLEEM NO. 1038 Auteur: B. J. Pranger, Den Haag (Ingez. onder motto Viooltje II) 29 punten U i i >4 J® 3 SS 3' 9 a e 9 m 9 E S m 9 9 B 9 m mm W S I a c m is? m Zwart: 8. 12/14, 18. 19. 22, 24, 26, 29. 35. 36. Wit: 21, 25. 27. 30. 32, 37/39, 44, 45. 47. 49. Wit speelt en wint. WEDSTRIJDPROBLEEM NO. 1037 Auteur: B. de Kier, Maastricht (Ingez. onder motto Astra I) 28 2/3 punt S)e Zingende Zwammen f 107 Zwart: 9. 13. 14. 17. 21. 22. 27. 29. 31. 33. 38. Wit: 16. 18. 20, 30. 36, 40, 42 en 44/48. Wit speelt en wint. Oplossingen van alle problemen over de maand nov. kunnen worden inge zonden tot uiterlijk 8 december a.s., aan boven deze rubriek vermeld adres. UIT DE PARTIJ Voor onze partijspelers volgt hieron der nog een gedeelte van een aardige combinatie-partij, waar. vooral voor minder sterke spelers, het naspelen van groot nut kan zijn. Stand na 8-12 van zwart: Vanuit deze stond forceert wit als volgt de winst: 28-22!, 15-20. Veel beters heeft zwart niet, onderzoek dit eens. De tekstzet is wel gedwongen. 38-32, 19x8; 38-33, 12-18; 43-38. 3-9. Op 8-12 volgt 27-21; 32x21 en 33-29 enz. 45-40, 6-11; 40-35?!, 9-14: wit had hier een valstrik gespannen, b.v. 24-29 enz., doch zwart liep er niet in. 33-28!, 14-19; 34-29!, 24x 31; 35x2, 31-36; 42-37, 11-17. Met 37-31 kan wit nu lelijk de winst vergooien. 2-19! 23x14; 37-31, 36x27; 32x33, 14-19; 23x14. 20x0; 39-34 en zwart gaf hier op. Het is de moeite waard waarom zwart het beste 15-20 kan spelen en wat of er gevolgd had, indien zwart na de eerste zet 28-22, b.v. 6-11 of 30-35 had gespeeld. Ook loont het de moeite om eens uit te pluizen, indien zwart inplaats van 9-14, 24-29 had gespeeld. Wel een aardig par tijgedeelte. door 54 Steeds weer hield hij haar met welgekozen woorden voor hoe een man die haar naar waarde wist te schatten, het leven voor haar zou inrichten. Tenslotte had hij haar voorgesteld met hem naar Zuid-Ame- rika te gaan waar hij een export firma wilde beginnen. Maar hiervan had ze eerst niets willen weten. Want ten eerste hield ze toch eigenlijk nog altijd vank Klaus, en ten tweede kon ze er niet toe besluiten een huwelijk als iets van zo weinig belang te be schouwen dat je het maar doodge woon terzijde schoof zodra er zich op een bepaald moment iets voor deed wat je aantrekkelijker leek. Maar Kurt h^d een gladde tong en kon goed vleien en geleidelijk was haar verweer afgezwakt. Het was net alsof haar verstand niet meer werkte als ze bij hem was. En daar kwam nog bij dat Klaus een van Kurts brieven aan haar in hahden had gekregen waardoor de verhouding thuis bijna onhoudbaar was geworden. Want had Klaus nu maar ruzie gemaakt met haar en haar de heftigste verwijten naar het hoofd geslingerd dan had ze zich kunnen verdedigen en in ieder ge val had ze dan het gevoel gehad dat hij het zich erg aantrok en nog al tijd van haar hield. Maar neen, er v/as geen woord over zijn lippen ge komen. Alleen had ze vanaf die dag schijnbaar opgehouden voor hem te bestaan. En het was juist dat nege ren, en die uitgesproken verachting geweest die haar uiteindelijk aan Kurts verlangen hadden doen toege ven. Klaus wenste haar blijkbaar niet langer. Nu goed, dan zou ze Kurt zijn zin geven. Ze had deze 'n briefje geschreven en een afspraak in een café met hem gemaakt om alles nader te bespreken. En toen was Kurt niet gekomen. Later pas had ze gehoord dat hij ziek was en het bed moest houden. Met koortsachtig ongeduld had ze toen gewacht tot hij weer beter was, maar pas de vorige avond had ze hem op een oudejaarsfeest voor het eerst weer gesproken. Ze had 's middags gehoord dat hij daar zou komen en toen was ze vastbesloten geweest meteen spijkers met koppen te slaan. Daarom had ze haar schepen achter zich verbrand; ze had een afscheids brief aan Klaus geschreven en een kamer in een hotel genomen. Want aan Kurt had ze geen ogenblik ge twijfeld; die zou 2eker verrukt zijn; hij had er al zo vaak en zo heftig bij haar op aangedrongen. Maar inplaats daarvan had hij haar toen ze met het voorstel voor de dag kwam, nauwelijks laten uitpraten. Woedend was hij geweest. Hoe had ze zo'n stommiteit kunnen uithalen zonder eerst met hem r verleg te ple gen! Want die planen waren volko men van de baan. Had ze er dan niets van gemerkt dat hij met de dood in zijn schoenen liep? En ze kon gerust van hem aanne men dat hij van plan was van dat kleine beetje leven dat hem nog restte tot het uiterste te genieten en dat trouwens wat hem betrof alle vrouwen konden ophoepelen en dat hij alle liefdesgeschiedenissen aan z'n laars lapte. Ida had het gevoel gehad alsof ze verdoofd was. „Dus heb je nooit echt van me ge houden?" had ze met bevende lip pen gevraagd. Hij had onverschillig de schouders opgehaald. „O jawel, natuurlijk ben ik verliefd op je ge weest. En je bent ook een lief kind, weet je. Maar Liefde met een grote L" had hij er spottend aan toe gevoegd „och kom, dat is een ba kersprookje". Hoe ze van het feest weggekomen was, wist ze niet meer. Alleen dat ze urenlang wanhopig had rondge lopen, dat ze zich hopeloos verne derd en eenzaam gevoeld had en dat ze zich met ontzetting gereali seerd had wat ze gedaan had. Dat ze een hersenschim had nagejaagd en haar hele leven verwoest had. Want wat moest ze nu beginnen. Naar Klaus kon ze niet terug. Die had intussen haar afscheidsbrief ge vonden en die ijskoude onverschil ligheid van hem kon ze trouwens niet meer verdragen ook. En zo was ze half bevroren en doodmoe hier terecht gekomen, en bij het zien van die neerstortende watermassa's had ze besloten er een eind aan te maken. Zwijgend had Hans haar biecht aangehoord, en opgelucht had hij vastgesteld dat Ida weliswaar licht zinnig gehandeld had maar dat er nog niets onherstelbaars gebeurd was. En hij wist dat Klaus niet onver schillig tegenover haar stond maar integendeel, haar nog altijd liefhad; met een liefde die door niets te do den is en die altijd bereid is vergif fenis te schenken als er berouw is. Zijn houding tegenover zijn vrouw kwam zeker niet voort uit een ver mindering van zijn liefde voor haar. Maar uit de vrij natuurlijke gevolg trekking dat zij haar liefde op Kurt had overgebracht. Zijn gesloten ka rakter en zijn trots hadden hem be let haar om uitleg te vragen en hij had zich eenvoudig als een oester in zijn schelp teruggetrokken. „U behoeft niet wanthopig te zijn, mevrouw", zei hij zacht. „U bent nog zo jong en hebt veel tijd om alles weer goed te maken. Wanneer dus iemand iets verkeerd aanpakt, moet hij het eenvoudig nog eens proberen om te zien of hij het niet beter kan. U hebt het leven verkeerd aangepakt doordat u in hoofdzaak alleen aan uzelf dacht. Probeert u het in de toe komst nu eens omgekeerd en denkt u eerst aan anderen, en dan aller eerst aan Klau3 natuurlijk. Probeert u zijn leven en zijn huis zo gezellig en prettig mogelijk te maken voor hem, en u zult zien dat in dit den ken en zorgen een groot geluk op gesloten ligt en dat kent u nog niet. Werkelijk, dat is misschien wel het hoogste geluk dat een mens hier op aarde bereiken kan". „Dan moet ik naar Klaus terug?" vroeg Ide bang. „Ja, nutuurlijk. Dat spreekt toch vanzelf. En u kunt mij geloven als ik u verzeker dat hij nog evenveel van u houdt als vroeger. Die houding van hem is slochts gekwetste trots. Wan neer hij ziet dat u het graag op nieuw zoudt willen proberen en nog van hem houdt, verzeker ik u dat u samen nog een heel gelukkige toe komst tegemoet gaat". „Maar ik durf hem heus niet on der de ogen te komen. O nee, dat kan ik niet. Wat moet ik zeggen? En dan zou ik hem alles moeten vertellen hoe Zeiler me behan deld; zo vernederend alsof ik zo maar iemand van de straat was. Als Klaus dat weet, wil hij me zeker niet terug hebben want hij zal vast denken dat ik me gewoon aange boden heb. En dat is toch echt niet waar". Wordt vervolgd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1960 | | pagina 5