DUIZENDEN MENSEN BRAC 'N REUSACHTIG LAND IN K Erecode der monniksparkieten verbiedt huisvredebreuk m -aa®lY DE LEIDSE COURANT Portret ener natie in frontale opmars (Bijzondere medewerking) *70DRA. de Spanjaarden hoorden, dat Cabot, een Venetiaan in Engelse dienst, in 1497 nieuw land had ontdekt in het noorden van Amerika, besloten zij om er eens een kijkje te gaan nemen. Edelmetaal was in die dagen de krachtigste magneet, die de Spanjaarden naar nieuwe landen trok. Toen zij in de kust gebieden van het door Cabot ontdekte land geen goud of zilver vonden, riepen zij uit „Aca nada!", hetgeen ongeveer betekende „Hier is niets!" Waarschijnlijk gavén zij, toen zij die woorden spraken, het riieuWe land de naam, die het nog draagt, namelijk Canada. Doch hoe dit zij, het staat vast, dat zij maar heel kort in Canada bleven. De voorbarigheid en het gemis aan inzicht, die uit die Spaanse woorden spraken, heeft men wel eens gekenschetst als de grootste eco nomische blunder, die de Europeanen ooit bui ten Europa hebben gemaakt. Stellig is er reden om diev kenschetsing als juist te bestempelen. Immers, toen eerst de Fransen en na hen de Engelsen Canada gingen exploreren en onder hun gezag brachten, bleek al heel spoedig, dat het land instede van „niets" te hebben onnoe melijk rijk was (en is) van nature. Ja, in de loop der eeuwen kwam aan het licht, dat er op en in de Canadese aarde behalve tropische producten vrijwel alles was (en is), waaraan de mensheid behoefte heeft. De fenomenale opbloei van Canada in de loop der laatste hon derd jaar heeft dat trouwens onweerlegbaar bewezen. Het thans bijkans een eeuw oud zijn de Canada de officiële geschiedenis als zelf standige staat begon cp 1 juli 1867 is heden ten dage een der belangrijkste mijnbouw-, landbouw- en industrielanden ter wereld. Dat de Canadezen hier blij mee en trots op zijn, is volkomen begrijpelijk. Evenzeer is het begrijpelijk, dat zij alles in het werk stellen om precies te weten, wat en hoe hun land is. Dat het een reusachtig land is, beseft men, als men weet, dat het met zijn ongeveer elf miljoen vierkante kilometer na de Sowjet-Unie het grootste land op aarde is. Na de tweede wereldoorlog vatten enige Canadezen het plan op om hun vaderland „vast te leggen", om de Canadese natie te „portretteren" in een tot in Onlangs zag een atlas het licht, die alom op aarde in brede kring, belangstelling verdient. Wij bedoe len de „Atlas of Canada" of „Atlas du Canada", die behoort tot de beste en meest Instructieve kartografische werken van de twintigste eeuw. de puntjes verantwoorde en verzorgde over zichtelijke atlas. Het denkbeeld vond alom te bevoegder plaatse instemming, zodat men wel dra aan de slag kon gaan om het werk uit te voeren. Het eerste, wat te doem siopd, was: Alle fei ten, wetenswaardigheden, statistieken, kaarten en wat dies meer zij betreffende land en volk te verzamelen. Het was zaak om niets te ver waarlozen. Oude kaarten en reisbeschrijvingen werden uit de bibliotheken en archieven te voorschijn gehaald. Wildernispioniers werden geïnterwiewd. De leidende figuren in de „Sfeer van het Atcom" verstrekten de gegevens, die nodig waren op hun terrein. Alle gegevens werden op kaart gebracht en systematisch ge rangschikt. Zo verrees een imposante kartho- teek van tientallen meters lengte, het funda ment van de nieuwe atlas. Duizenden mensen - ambtenaren, fotografen, geologen, biologen, historici, sociologen, economen, militairen, pi loten, ethnologen, geografen, tekenaars, zet ters, drukkers en vele anderen werkten naar beste kennen en kunnen eendrachtig sa men om het grote werk tot een succes te maken. Na ruim tien jaren noeste arbeid is de atlas thans gereed. Hij bevat 450 kaarten, die geza menlijk een kleurig, leerrijk beeld en verhaal geven van Canada van Cabots eerste schreden op £anadese grond tot op de huidige dag. Alle mogelijke aspecten van het Canadese land, het Canadese volk en de Canadese historie vonden in de atlas een passende plaats. Economie en samenleving, politiek en godsdienst, klimaat en geologische gesteldheid, mijnwezen en indus trie, boswezen en visserij, dieren en planten, landbouw en veeteelt, geschiedenis en aard rijkskunde, deze en veel andere onderwerpen Toen de foto's en andere gegevens ver zameld waren, konden de tekenaars aan de slag. Kloostercomplex met werelds doel BIJ LIEFHEBBERS IN TREK ALS TROPISCHE VOLIèR£VOGELS WONDERLIJKE vogels vindt men in alle werelddelen. Een van hen is de monniksparkiet, die in heems is in Zuid-Amerika. De ken schetsing .wonderlijk' verdient deze kleine papagaai beslist niet om de pracht zijner veren. Immers, de mon niksparkiet is om te zien een een voudig schepsel. Hij heeft een groe ne rug. Zijn voorhoofd en borst zijn grijsachtig. .Wonderlijk' is deze par kiet evenmin, omdat hij door zijn vraatzucht en dank zij zijn scherpe snavel veel schade kan toebrengen aan het te velde staande gewas. Dit doen vele andere vogels immers ook! Maar waarom dan wel .wonderlijk'? Omdat de monniksparkiet zelf niet 1 groter dan 27 cm nesten bouwt van ruim een meter doorsnede en een gewicht van circa 200 kilogram. Kloosterbóuw Een Zuid-Amerikaanse boer wordt kwaad, als hij een mon niksparkiet ziet. Een klein roofdier als de opossum glim lacht vredig, als hij denkt aan het nest van zo'n vogel. De beroemde geleerde Darwin wijdde veel aandacht aan die kleine papagaai. Waarom? DE ontdekking van die nesten da teert niet van gisteren. Reeds korte tijd nadat de Spanjaarden en Portugezen in de zestiende eeuw in Zuid-Amerika waren doorgedrongen, vonden zij die reuzenesten. In hun berichten en brieven, bestemd voor hun lastgevers in het Spaanse moe derland, maakten Zij er gewag van. In de achttiende eeuw maakte Don Felix d'Azara broeder van de be kende diplomaat en kunstbeschermer Don José d'Azara een Zuid-Ame rikaanse reis. Hij publiceerde zijn ervaringen en indrukken in boek vorm. In dit boek schreef hij ook over de wonderlijke vogel', die wij in Nederland monniksparkiet of muis- r 1 parkiet noemen, alsmede over de .wonderlijke nesten' van die papa- gaaitjes. Wonderlijk zijn die nesten stellig. Immers, terwijl alle andere papa- gaaien en parkieten een rotsspleet of een hol in een boom voldoende achten als wieg voor hun kroost, bouwt de monniksparkiet een eigen woning, 1 ja, een meerkamerwoning! Na Don Felix d'Azara kwamen er andere on derzoekers van naam, die hun blik richtten op de monniksparkiet, bij k voorbeeld Charles Darwin, de ge- l leerde, aan wie de wetenschap de evolutietheorie (indertijd zeer ge ruchtmakend!) dankt. Wij gebruiken de woorden wor en meerkamerwoning. Beter noj het om te spreken van een ,won: complex' of zoals veelal wordt daan van een .klooster' of ,kloi complex'. Hoe komt zulk een boi tot stand? Een paartje monnil kieten besluit om een nest te bou' Eerst vliegen de vogels de fu menten voornamelijk doornige ken van de Talaboom aan. volgt de afwerking. Is de wo gereed, dan blijkt hij uit twee kaï een groot vertrek en een klein te bestaan. De .huisdeur' bevindt in de kleine kamer. Is dit ,monf nest' gereed, dan oefent het een grote aantrekkingskracht uit op dere monniksparkietenparen. Al s dig Icomt het van .kijken' tot boi Bouwen? Ja, zij bouwen hun ningen vast aan die van het „kc paar'. Na enige tijd is de .vrijstaa woning' van dit paar uitgegroeid een complex van tien a twaalf nesten. Men zegt dan, dat het .klooster der monniksparkieten' voltooid is. ,Órde der Monniksparkieten' is ter geheel op aards geluk en a; vreugde ingesteld, zoals wij zien. Gastvrijheid riGELIJK is het monniksparkie- tenklooster een complex of een klomp .burgerwoonhuizen', waar men het celibaat niet kent als leefregel. Wel hebben die .vogelkloosters' met echte kloosters gemeen, dat zij zeer gastvrij zijn. Een groot aantal dieren vindt namelijk gratis onderdak in de monniksparkietenbouwsels. Vleer muizen versmaden de hun geboden kans om hun dag te verslapen in zo'n vogelwoning geenszins. Boomeenden logeren er bijna voortdurend. En zelfs een kleine rover als de opossum die zeer gesteld is op een sappig vogeleitje! mag ten huize van de monniksparkiet verblijven. De be woners der nesten doen geen moeite om de zich zélf geïnviteerd hebbende gasten te verdrijven, mits deze zich aan de erecode van het huis houden, te weten: Geen enkele gast mag het de gastheer of diens gezin op eniger lei wijze moeilijk maken. Men zou zelfs van een .Godsvrede' kunnen spreken. Deze code nemen de dieren streng in acht en zelfs een opossum gaat nooit over tot huisvredebreuk! Dankt de monniksparkiet zijn naam aan deze middeleeuwse kloostergast vrijheid? Sommigen zeggen ,ja'. An deren zijn van oordeel, dat de vogel zijn naam dankt aan zijn eenvoudige vedertooi. Doch wat hier van zij, het is en blijft een feit, dat de monniks parkiet een der meest gastvrije die ren ter wereld is. Schadelijk is de vogel echter ook. Dit is de reden, dat de Zuid-Amerikaan se boeren zijn gezworen vijanden zijn. Vooral in Paraguay en in sommige sterken van Zuid-Brazilië kunnen vluchten monniksparkieten, die neer strijken op maïs- en andere graan akkers, in korte tijd heel veel ver nietigen, lees: verslinden. Wlnterbroeder lièreYogels denken anders over de muisparkiet dan de boeren van Zuid-Amerika. Zij beschouwen hem doorgaans als een welkome aanwinst. De vogel dankt dit aan twee dingen: 1. Hij kan het gehele jaar door in de buitenlucht worden gehouden; 2. Hij gaat gemakkelijk tot broeden over. Beschikt hij over voldoende ruimte, dan bouwt hij soms zelfs even grote nesten als in zijn .Heimat'. Het is merkwaardig, dat die kleine bouwmeesters in ons klimaat in de winter broeden. Als ware het volop lente brengen zij dan meestal alle koude, regen en sneeuw ten spijt hun kroost voorspoedig groot. Dit is natuurlijk zeer aantrekkelijk voor de Nederlandse vogelvrienden. Niet door zijn kleurenpracht (al was er een tijd lang in het Dierenpark te Wassenaar een blauwe variëteit te bewonderen), noch door zijn zang (hij kan hard en onwelluidend krij sen) verdient de Zuid-Amerikaanse monniksparkiet een plaats in de kring der wonderlijke vogels, maar wel door zijn bouwtalenten en zijn bij zonder gastvrije aard. komen in de atlas tot hun recht. Kortom, de Drvrtrpf sen werd vervaardigd en dat verdient, door „Atlas van Canada" is het „Portret ener Natie w ettelijke tienduizenden mensen te worden ge in Frontale Opmars naar de Toekomst"! CD6P HCltïe z*ei?: en ^et wat scheef, maar begrij- Het is een portret, dat door duizenden men- pelijk te worden gebruikt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1960 | | pagina 13