TvA/aa If honderd kabeljauu/tjes in een enkele
nacht met de hengel verschalkt
Varkenslever het beste aas
DE LEIDSE COURANT
Enig op aarde is de aanblik aie de bevroren
St. Anna-Rivier biedt, als drommen kleine ka
beljauwen ter plaatse 'tommycod' genoemd
zich onder de dikke ijsvloer in de rivier
wagen. Dan vissen de mensen, dat het een lust
is!
De hengelaarshuisjes
worden nog steeds met
paard en slede naar het
ijs gebracht.
(Bijzondere medewerking)
De naam van de plaats is Frans, een herinnering
aan de dagen, toen dat deel van Canada een Franse
kolonie was. Hoe de naam luidt? Sainte-Anne de la
Pérade. En hoewel op het ogenblik alle bewoners van
de Canadase Provincie Quebec Britse onderdanen zijn,
ziet men in Sainte-Anne de la Pérade al heel spoedig,
dat de mensen daar even Frans van herkomst zijn als
de naam van hun woonplaats.
De landbouw is daar in de streek een bloeiend be
drijf. In de lente en in de zomer vormen de akkers der
boeren „bebouwde linten" die zich uitstrekken van de
huizen en hoeven tot aan de boorden der St. Anna-Ri
vier. In de regel is Ste-Anne de la Pérade een rustige,
nijvere plaats. Maar soms kan het er vrolijk en heel
druk toegaan. Wanneer? Dat is het geval, als in de
koude maanden dichte scholen kleine kabeljauwen uit
zee onder het ijs de rivier opzwemmen. Zodra de be
volking de „invasie" der kabeljauwtjes in Ste-Anne
de la Pérade noemt men ze „tommycod", in andere
streken heten ze ook wel tomcod, jackfish of chillfish
bespeurt, geraken de mensen in een opgewonden
stemming. Dan immers staat de Grote Dag van de
Grote Slag voor de deur!
Er is dan vrijwel geen geheel of bijna volwassen
Ste-Anne-de-la-Péradenaar die zich niet gereedmaakt
om eens een stevig maaltje vis te verschalken. Boven
dien komt er een kleine invasie van toeristen-hengel
sportliefhebbers die bijdragen tot de vreugde en het
bedrijf in de plaats. De „kabeljauw-exploitanten" wrij
ven zich in de handen en brengen de „hengel-optrek-
jes" naar het ijs. Er zijn er ongeveer zeshonderd be
schikbaar om te verhuren. De huurprijs ligt tussen
de ƒ20,- en ƒ40,- per „nacht en avond", zeg: van
zonsondergang tot zonsopgang. Een hoge huur, vindt
u misschien. Maar u krijgt waar voor uw geld. Een
kacheltje, electrisch licht, 'n. radio-toestel en de laatste
jaren zelfs al een televisie-apparaat. Dat is dus echt
gezellig vissen!
Alvorens u uw „optrekje" gaat bewonen, heeft de
Plaatselijke IJsbreker een figuur van betekenis in
Ste-Anne de la Pérade een fikse bijt gehakt in de
ijsvloer van uw hengelhuisje. Dat kostte u weer een
paar dollar, maar de ijsvloer is meer dan zestig cen
timeter dik, zodat het hakken veel werk met zich
brengt. En zijn dan de hengelaars in hun huisjes ver
dwenen, zijn de radio's aangezet en de televisie-appa
raten ingeschakeld, dan begint het grootse hengelfes-
tijn! Heus groots is geen overdreven term, want er
zijn ervaren ijs-kabeljauwvissers, die gedurende één
zitting dus tussen zonsondergang en zonsopgang
maar liefst twaalfhonderd visjes uit hun bijt halen!
Dat is „serie-vangst" of „ketting-ophalen"! Rekent u
het zelf maar eens na. Als men de vangsttijd op zes
tien uur ,dus op 960 minuten stelt, betekenen 1200 ka
beljauwtjes in een „zitting", dat u er iedere vier mi
nuten vijf zoudt verschalken!
De tommycod smaakt uitstekend. Volgens de lief-
Een enig tafereeltje: de huisjes der hengelaars op het ijs van de
Ste. Anne-Rivier bij de plaats Ste. Anne de la Pérade.
Dit is Monsieur Sadoth Tessier, oud 83 jaar.
En 71 jaar lang heeft hij ieder jaar kabeljauw
tjes in „onze rivier" gevangen.
hebbers evenaart hij (in smaak) de beekforel. Misschien
is dit wat overdreven, doch het feit, dat kabeljauwtjes
aan de lopende band verkocht worden (zoals men ze
ook aan de lodende band vangt!) voor ƒ1.50 per kilo,
duidt er toch op, dat ook de niet-hengelaars ze graag
verorberen. Er is ten tijde van zo'n kabeljauw-invasie
een speciale „kabeljauwmarkt" op het ijs van de Ste.-
Anna-Rivier.
Welk aas gebruiken de hengelaars? Verschillend.
Maar volgens Monsieur (zegt u nooit Mister tegen
hem, want dan gaat zijn Franse bloed bruisen.) Sa
doth Tessier is het beste aas: varkenslever. En Mon
sieur Tessier heeft een rijke ervaring, want hij is 82
jaren oud en daarvan heeft hij 71 jaren op tommycod
gevist. Varkenslever, daar zijn ze dol, ja, verliefd op
verklaarde de oude baas met overtuiging van
varkenslever kunnen ze gewoonweg niet afblijven!
Met de „Invasie der Kabeljauwtjes" is een soort
kermis verbonden. Dan kiest men een „Kabeljauw
koningin" en de kabeljauwmaaltijden gaan met andere
feestelijkheden gepaard. Kortom, de tommycod brengt
leven, vrolijkheid, bedrijf hn vertier zowel als uit
stekende maaltijden aan de mensen van Sainte-
Anne de la Pérade en hun „kabeljauw-toeristen"!
Pifr yVr wit Sfa de la die dingen naar de luofttte van ^Caraavaibkoningin" in de „Kabeljauwtijd"
