HEEL PERZIE IN SPANNENDE AFWACHTING.... ZAL SJAH NA ZOVEEL TRAGEDIES EEN TROONOPVOLGER KRIJGEN? Keizerin Farah Diba: „Moge Allah mij helpen Keizerin Farah Diba heeft vertrouwen in de toekomst VELE PIJNLIJKE SITUATIES VOOR DE KEIZERIN WOENSDAG 12 OKTOBER 1960 DE LEIDSE COURANT PAGINA 12 Heel Perzië is op het ogenblik in spannende afwachting. Keizerin Farah Diba verwacht in deze weken een baby en alle voorbereidingen hiervoor zijn reeds getroffen. Zal zij de sjah van Perzië een zoon geven? Zal Perzië eindelijk na zoveel tragedies een troonopvolger krijgen „Natuurlijk hoop ik, dat het een jongen zal zijn" zegt keizerin Farah Diba. „Maar" vervolgt zij, „ik kan daar niets aan doen maar moge Allah mij hel pen!" Maar iedereen weet het. Keizerin Farah Diba bidt hartstochtelijk, dat het toch een jongen, een troonopvolger mag worden. En ook de sjah doet dat en velen van zijn volk, die de dynastie graag bestendigd willen zien Vele vrouwen hebben ondervonden, hoe moeilijk het is wanneer de man waar mee ze getrouwd zijn, een zoon wensen. Weinige vrouwen zijn echter in de al lesbehalve benijdenswaardige positie geplaatstgetrouwd te zijn met een man, die een zoon moét hebben. Maar keizerin Farah Diba draagt nog meer zware taken op haar jonge onervaren schouders. Door haar huwelijk moest zij in kor te tijd vertrouwd raken met de ingewikkelde procedures aan het hof en moest zij het respect en het vertrouwen zien te winnen van het volk. Een volk, dat eerst moeilijk aan haar kon wennen omdat het nog zo hield van de vroegere keizerin, de tweede vrouw van de sjah, Soraya. Ofschoon zij knap, intelligent, be schaafd en van goede familie is, twij felden velen er aan, dat de sjah haar in december van het vorige jaar uit liefde trouwde. Toen de jonge keize rin enige maanden na het huwelijk in verwachting was, vroeg men zich in Perzië zelfs openlijk af, hoelang zij nog keizerin zou blijven als het kind een meisje zou zijn. Er gingen zelfs geruchten - die later heftig zijn tegen gesproken - dat Farah Diba v-6r de huwelijksplechtigheid een document zou hebben getekend, waarin zij zich akkoord verklaarde met een schei dingsregeling van 70.000 dollars, in dien zy geen zoon mocht baren „Tien zoons' Toen Farah in de hoofdstad van Per zië, Teheran, aankwam na een reis van Parys, al3 verloofde van de sjah, werd zy verwelkomd met kreten uit de ryen van toeschouwers, die haar wel zeer duidelyk maakten, wat men van haar verwechtte: "Mubarzak! (Gefeliciteerd). Allah geve u tien zoons Een pijnlijke situatie voor de jonge keizerin was verder ongetwijfeld ook de genegenheid, die de sjah nog steeds voor zijn tweede vrouw koes terde, Soraya. Wat heeft hy geen wan hopige pogingen in het werk gesteld om zijn huwelijk met Soraya te laten voortbestaan ondanks de kinderloos heid van hun huwelyk. Men herinnert zich ongetwijfeld nog de droefheid, waarmee hij zijn scheiding bekend maakte: "Voor u heb ik mij van myn geliefde vrouw, oprechte vriendin en lieveling, laten scheiden!" Het Perzische volk, hoewel dolge lukkig bij de gedachte, dat hopelijk spoedig een mogelijke troonopvolger kan worden geboren en sympathiek gestemd jegens keizerin Farah Diba, is nog steeds vol van Soraya. De re geringsautoriteiten weten dit maar al te goed en er zyn ook al allerlei on officiële en voorzichtige pogingen in het werk gesteld de populariteit van de ex-keizerin te verminderen. Zo werd van haar rondverteld, dat zij lie ver plezier maakte in de Europese uitgaanscentra dan voor de sjah een gezellig huis te scheppen. De sjah, zo zei men, heeft het vrijwel altijd bij zonder druk met ingewikkelde staats zaken. Als hij klaar is verlangt hij naar huiselijke gezelligheid Keizerin Farah Diba's vaardigheid in het ver vullen van die huiselijke plichten wer den echter bijzonder opgehemeld. De pogingen om de naam van So raya wat op de achtergrond te bren gen mislukten echter en dit kwam wel zeer duidelijk aan het licht, toen de autoriteiten de naam van laan die aan Soraya gewijd was, wilde wijzigingen. Dit stuitte name lijk op zoveel verzet, dat men ge dwongen was van het voornemen af te zien Toen Farah Diba haar gezellig le ventje in Parijs opgaf om haar plich ten als keizerin van Perzië op zich te nemen, zullen de volgende vragen haar ongetwijfeld bijzonder hebben be zig gehouden: "Houdt mijn echt genoot werkelijk van mij om wat ik ben? Zal ik ooit Soraya kunnen overschaduwen?" Dat de jonge keizerin hier betrekke lijk nuchter over oordeelt moge blijken uit het commentaar, dat zij kortgele den gaf: "Ik houd niet van romanti sche verhalen. Ik prefereer de werke lijkheid, zelfs wanneer deze soms niet prettig is!" Interview Toen ik een interview met keizerin Farah Diba aanvroeg werd my van de zjjde van het hof meegedeeld, dat er zeer weinig kans bestond, dat dit zou worden toegestaan. Ik was een van de honderden journalisten, die wekelijks een dergelijk verzoek indie nen. Slechts een enkele maal werd er gunstig over beschikt. Ik had ech ter nogal vrij invloedryke relaties kunnen inschakelen en met succes. Ik kreeg het interview maar er werd mij op het hart gebonden dat het in ver band met de omstandigheden waarin de keizerin verkeerde zeer kort moest zijn. Temeer omdat keizerin Farah Di ba aan ochtendziekte leed. De keizerin kwam een half uur na het afgespro ken tijdstip. Ik wachtte die tijd in een van de vele ontvangkamers van de privé-residentie in het Kakhé Ekh- tesasi. Keizerin Farah Diba is een vry gro te tengere en wat terughoudende jon ge vrouw. Haar grote, zwart glinste rende ogen zijn zeer expressief. Toen ik haar ontmoette droeg zij het haar in losse Italiaanse styl volkomen te gengesteld aan het statige kapsel, dat voor haar huwelyk was gecreëerd in Parijs) met ongelijk geknipte ponnie en opgebold over de oren. Zij heeft wat hoge jukbeenderen, een rechte neus en een gulle mond met prachti ge witte tanden. Haar zwarte wenk brauwen zijn niet bijgetekend. Zij droeg een modieuze, korte witzijden japon, die, toen zij ging zitten, een glimp van een bleekblauwe petticoat vrijliet en lange slanke benen. Haar sieraden bestonden uit haar trouw- en verlovingsringen en eenvoudige dia manten oorknoppen. Moeilijk De jonge keizerin keek mij wat ern stig aan en zij was ook ietwat ner veus. Zij gaf daar ook een verklaring voor. "Interviews met Europese jour nalisten brengen meestal pijnlijke vra gen mee betreffende de behoefte van Perzië aan eer. troonopvolger" zegt zij. Maar toen ik haar vertelde, dat het niet mijn bedoeling was de gebrui kelijke dwaze vraag te stellen glim lachte zij wat en begon er merkwaar digerwijze zelf over. "Natuurlijk zei zij met haar zachte, wat hese stem, "hoop ik, dat het een jongen zal zijn... maar de wil van Allah zal beslis senDe keizerin zegt mij dit in 't Engels, dat zij wat vermengt met Frans, dat zij vloeiend spreekt. Ook vertelt zy my, dat zij wat on aangenaam getroffen is door de ver halen in de wereldpers, dat zy op voorschriften van de hofartsen een ge heimzinnig dieet hield, dat zou moe ten dienen om te bevorderen, dat er een jongen zal worden geboren. "Dat is allemaal zo overdreven en boven dien onwaar" zegt ze. "Vele vrouwen wensen graag een zoon. Ik ben de eni ge niet. Maar laten wy toch begrijpen, dat wij wel mogen wensen maar niet beschikken. Dit doet alleen Allah". Ook noemt ze het dwaasheid, wat onlangs een grote invloedrijke krant in Amerika schreef, namelijk, dat zy nooit de gouden ketting afdoet, die zij heeft gekregen van de president van Pakistan, Ayub Khan, omdat dit sie raad een tydlang is gedragen door de keizerin van Pakistan, die drie zóóns kreeg. "Ik leef als iedere andere vrouw van mijn volk, die in geiyke Soraya - de In Europa vertoevende ex-keizerin van Perzië - is na haar scheiding dikwyls gesignaleerd in ge zelschap van de Italiaanse prins Or- sini. WMiMWHWWHMHVWWVWWW situatie verkeert", zegt ze en ik zou dit ook niet graag anders wensen. Al leen word ik met extra zorgen om ringd en kan ik uiteraard minder tijd besteden aan myn geliefde sporten als golf, basketbal en tennis. Zal de sjah Soraya ooit kunnen vergeten In het voorjaar van 1959 was keizerin Farah Diba nog stu dente in de architectuur in Parijs. Toen zij wat krap in haar financiën zat deed zij op een gegeven moment een beroep op de autoriteiten een hogere studie-toelage te mogen ontvangen. Ardeshir Zahedi, de echtgenoot van prinses Shahnaz, die thans ambassadeur van Perzië is in de Ver. Staten, had hierover te beslissen. Hij ontmoette Farah Diba voor deze aangelegenheid en hij werd toen getroffen door haar schoonheid, zoals hij later vertelde. Hij arrangeerde daarop een ontmoeting met zijn vrouw De prinses kwam eveneens onder de indruk van Farah's charme en zij vertelde haar ervaringen aan haar vader, de sjah. Dit gesprek leidde tot een eerste ontmoeting van Farah Diba met de sjah en wel in Villa Shemiran, het verblijf van Tadj-o- Molouk, de moeder van de sjah (de vader van de sjah, stichter van de Pahlavi-dynastie stierf enige jaren geleden). „Ik was erg opgewonden en mijn hart begon nog sneller te kloppen toen de sjah binnenkwam", vertelde de jonge keizerin mij van deze eerste ontmoeting. „Eerst nam hij nauwelijks enige notitie van mij maar na het diner bleef hij me maar aankijken. Toen stelde hij ook allerlei vragen. Ik was verlegen en voelde, dat ik telkens bloosde". Maar Farah Diba had kennelijk indruk op de sjah gemaakt bij die eerste door prinses Shahnaz gearrangeerde ontmoeting want de sjah hernieuwde de kennismaking enige tijd later in Parijs toen hij daar een receptie gaf voor de Perzische studenten (meer dan 13.000 Perzen studeren aan Europese en Ameri kaanse universiteiten met steun van de overheid). Kort daarop vertrok Farah Diba naar Perzië voor een derde ontmoeting. De ontmoeting, waar reeds de beslissing viel voor een huwelijk! „Mijn man vraagt grote dingen van ons huwelijk" Oordelend naar haar uitlatingen was Farah Diba zich ten volle bewust van haar moeilyke situatie. Ook scheen zy zich geen illusies te maken over de voornaamste reden, waarom de sjah haar huwde. "Myn toekomsti ge echtgenoot", zei ze, "een man, die ik nog maar nauwelijks ken, ver wacht grote dingen van ons huwelyk. Bovenal hoopt hy, dat ik hem zo spoe dig mogelyk een zoon zal schenken...' Van het ogenblik af, dat haar ver loving bekend werd gemaakt, veran derde Farah's leven volkomen. Zy ging van school en zy kon niet langer door de Parijse straatjes wandelen, in "brasseries" eten of een goedkope plaats kopen voor een opera of een concert, wat zij zo dikwyls deed. In plaats daarvan kwam zy in een dure suite in het exclusieve hotel Crillon in Parys. Al haar kostbare maaltijden werden in haar kamer door zes obers opgediend en zij werd regelmatig be zocht door ontwerpers, modistes en ook autoriteiten van de Perzische am bassade, die haar les gaven in hofeti quette. Zelfs haar guitige haardracht werd vervangen door een voornamer statiger coiffure! n ,Nief geloven Hoe haar eerste reacties op dit alles waren? Ze vertelde ze zonder enige terughouding. "Wekenland heb ik het niet kunnen geloven, dat lk keizerin van Perzië zou worden" zei ze. Maar ze kreeg spoedig bewyzen van de werkelijkheid. Zo ontving zij na enige dagen een 55-karaats diamanten ver lovingsring en een Dior-uitzet, be staande uit 40 hoeden, 35 paar schoe nen, 27 japonnen, 6 mantelpakken en vier bontmantels Pracht en praal Farah Diba werd in de echt ver bonden met de sjah op 4 december 1959. Het was een plechtigheid vol pracht en praal in het Kakhé Mar- mar, het grote en luxieuze marmeren paleis. Gekleed in een parelgryze japon ter waarde van meer dan f 150.000.- reed de jonge keizerin door de heer- lyk geurende met bloemen bedekte straten van Teheran. Het oude ge bruik om de wagen van de bruid door het bloed van geofferde dieren te la ten ryden werd achterwege gelaten aangezien Farah Diba geen bloed kan zien. Korte tyd later zat zy met de sjah van Perzië voor een spiegel - het tra ditionele symbool voor geluk - toen de eerste minister van Perzië, Hasan Enami, driemaal vroeg: "Bent u be reid de vrouw te worden van Zyne Majesteit?" Het gebruik eiste name- lyk, dat Farah tweemaal uit beschei denheid zou zwijgen. De sjak nam daarop een gouden trouwring van een gouden presenteerblad en "sprgk de traditionele woorden "Dat Allah u een mannelyk nageslacht moge ge ven; moge Allah al uw vyanden voor eeuwig verblinden". De moeder van de sjah, Tadj-o-Mo- louk - die het niet zo best met So- aiiiiiiutuiiiuiiiiiiiiiiiiii!i!iiiiiiiiiiiiii!)iDiiiiiiii!ii!iiiiiii:iiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiirina Exclusief interview met Farah Diba llllllllll!lllll|l||l|llllllllllllllllllllinilllllIII|lllllllllll|ll|lllll|lll|j||l|!IIIIIIIIIIIUII!IIIB raya had kunnen vinden maar het huwelyk met Farah Diba goedkeurde strooide suiker (voor geluk) over de bruid, waarna de trouwverzen wer den gelezen. Tenslotte bevrydde de jonge keizerin lachend 150 nachtega len uit een denkbeeldige kooi waar van er verscheidene even verward raakten in haar met juwelen gebor duurde japon Waardigheid Door omstandigheden had de jonge keizerin van Perzië niet de kans ge had haar verloofde te leren kennen zoals andere vrouwen. Toen ik de kei zerin daar een vraag over stelde, zei ze: "Wij hadden beiden graag de ge legenheid willen hebben elkaar wat beter te leren kennen maar dat ging nu eenmaal niet". De keizerin vertel de echter, dat zij thans iedere morgen gelukkig samen kan ontbijten en dat er meestal ook gelegenheid is samen de lunch te gebruiken. Ook in de mid daguren zijn de sjah en de keizerin meestal in eikaars gezelschap. "Dit is zogenaamd onze eigen tijd" aldus de keizerin" wa.it 's avonds zyn er, in het by zonder voor mijn man, allerlei officiële plichten te vervullen". Farah Diba heeft zich in het begin met zeer veel ernst en yver gewijd aan het leren van haar vele plichten e.,d. "Alles was nog wat moeilijk voor haar" zei de hof-kamerheer toen ik heme r naar vroeg," maar Hare Ma jesteit leert byzonder snel het ver baast ons altyd hoe Hare Majesteit waardigheid met jeugd kan combine- De meeste hoffunctionarissen, die de schone keizerin terzyde staan by het vervullen van haar plichten, doen dat al vele jaren met uitzondering van de privé-secretaris van de keizerin, 'n oud-diplomaat, die tevens een oud vriend van haar familie is. Wel ver ving Farah Diba de hof-functionaris sen, die veel in de omgeving van So raya waren geweest Hoewel de keizerin weinig moeite heeft gehad zich aan te passen aan het strakke protocol aan het hof is er toch iets, waar zij moeilijk aan kan wennen. Dat is het voorschrift, dat vrouwen moeten nijgen en he ren een diepe buiging moeten ma ken als zy de keizerin ontmoeten. De mannen moeten ook haar hand kussen en wel tussen de eerste twee knokkels. Een kus direct op de rug van de hand, zoals in Frankryk gebruikelijk is, wordt eerder als een teken van genegenheid dan als een bewys van respect gezien. Zie voor vervolg pag. 11

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1960 | | pagina 12