25 Jaar geleden viel
Mussolini Abessinië aan
Eichmann vroeger voor Jood uitgescholden
Dames
Verkeer eist
1809 doden
De man, die een volk uitmoordde
ZATERDAG 1 OKTOBER 1960
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
Hoe hij als Nazi omhoog klom
Adolf Eichmann, de Nazi-bandiet, die de dood van meer dan vijf miljoen
Joden op zijn geweten heeft, is thans de gevangene van het volk, dat hij
wilde vernietigen. Eenzaam zit hij op het ogenblik in een donkere cel in
Jaffa in Israël. Daar wacht de man met de flaporen, haviksneus, kaal hoofd
en gedrongen gestalte op zijn straf voor de ontelbare gruweldaden, die
hij tijdens de tweede wereldoorlog tegen de Joden heeft bedreven.
Vijftien jaren heeft hij zich schuil kunnen houden in Argentinië, maar
geoefende Israëlische speurders hebben de massamoordenaar, die in Argen
tinië leefde onder de schuilnaam van Ricardo Klement, kunnen ontmas
keren. Een onvoorzichtigheid van zijn vrouw heeft tot zijn arrestatie
geleid
Eichmann's leven begon 54 jaar geleden in de Duitse industriestad So
lingen in het Ruhrgebied. Zijn vader was een goed huisvader en een gelovig
protestant. Zijn moeder overleed toen Adolf vier jaar oud was. Het was
een normaal gezin, waar men het bestaan van anti-semitisme nauwelijks
kende.
Na de dood van Adolfs moeder verhuisde de familie naar de stad Linz
In Oostenrijk. De kleine Eichmann - een rustige en tengere jongen - ging
hier naar school. De jongen las ontzettend veel en hij keek nauwelijks om
naar zijn vriendjes. „Hij was de enige jongen in de klas, die geen bijnaam
had" zegt een klasgenoot van hem, die thans. ambtenaar in Israël is.
„Hij was eenzaam en hield zich altijd afzijdig. We noemden hem altijd bij
de achternaam, nooit bij zijn voornaam," zo weet deze ambtenaar zich
verder nog te herinneren.
Op school was hij geen held
dien wonende in Salzburg in Oosten
rijk. Hitier besloot een grote Nazi
show van de huwelijksplechtigheid
te maken.
HEYDRICHS ASSISTENT
Spoedig na zijn huwelijk werd
Eichmann een van de assistenten
van de beruchte SS-generaal Rein-
hardt Heydrich, die een jaar later bij
een aanslag in Tsjecho-Slowakije
werd vermoord. Eichmann kreeg van
Heydrich de opdracht de „vernieti
ging van de Joden" met de grootste
spoed voort te zetten en toen Hey
drich zag, dat zijn jonge assistent
zijn opdracht zeer nauwgezet uitvoer
de, werd hij al spoedig bevorderd
tot hoofd van het Gestapo-bureau
voor Joods onderzoek. In deze func
tie raakte hij o.m. bevriend met ge
neraal Ernst Kaltenbrunner, die na
de oorlog wegens ontelbare oorlogs
misdaden werd opgehangen. De con
ferentie in München, waar de Britse
premier Chamberlain zijn veel be
kritiseerde poging deed Adolf Hitler
van zijn oorlogszuchtige plannen af
te houden, hield de uitvoering van
de plannen van Heydrich en Eich
mann nog even tegen, maar helaas
niet voor lang. In Duitsland en de
geannexeerde gebieden werden op
spoedig geen paspoorten meer aan de
Joden verstrekt, zodat zij h!et land
niet meer op normale wijze konden
verlaten. Ook troffen zij tal van
maatregelen om het vluchten van de
Joden tegen te gaan. Eichmann kon
echter niet verhinderen, dat honder
den Duitse Joden via de z.g. Siegfried-
lijn een goed heenkomen konden vin
den naar Frankrijk. Rabbi Frank F.
Rosenthal. ,Tot mijn grote verbazing
de Ver. Staten woont, maar in die
tijd in Mannheim verblijf hield, werd
hiervoor een keer door Eichmann op
zijn bureau ontboden. „Eichmann
vroeg mij bij die gelegenheid hoeveel
Joden wij uit de omgeving van Mann
heim en Baden hadden laten ont
snappen", aldus de Rabbi Frank F.
Rosenthal. „Tot bijn grote verbazing
bleek hij toen buitengewoon goed te
zijn ingelicht over onze activiteiten.
Hij ging te keer als een bezetene.
Hij beschouwde mij als een stuk vuil,
als een stinkend ondier."
Rabbi F. Rosenthal werd later ge
arresteerd, maar hij heeft er nog het
leven kunnen afbrengen. Hij zal
ongetwijfeld als één van de getui
gen optreden in het proces tegen
Adolf Eichmann.
EXPERIMENTEN
Alvorens Eichmann zijn duivelse
plannen uitvoerde onderzocht hij al
les nawkeurig en alles was daarbij
ondergeschikt aan zijn streven het
Joodse volk zo snel mogelijk uit te
roeien. Zo „experimenteerde" hij
eerst geruime tijd met speciale gas-
wagens, die hij „ghetto-autobussen"
noemde, maar het systeem werkte
niet snel genoeg volgens Eichmann.
Hij liet daarop gaskamers ontwer-
Het „geheime" wapen
Een vroegere foto van Eichmann (on
geveer 19,40) in de uniform van de SS.
Muziek maakt Uw leven rijker
Ongekend» mogelijkheden met het eleetronlteh» am+>
rlkaanse Baldwin orgel Door productie van 275 atulu
per dag duizenden guldent goedkoper
Baldwin 2 klavieren met pedaal vanaf f 4895.-
Cmlnent electr- I klavier, f 495.-. f 795,-. f 1295.-
Credlet-tervlce 49 maandelijkse termijnen
VRAAGT BROCHURE VAN NEOERLANDS
GROOTSTE ORGEICOLLECTIE
Bodegraven, Tel. 01726-2188
Vrijdag zijn manschappen van de hulpverleningsdienst van het ministerie
van binnenlandse zaken onder leiding van commandant A. Drent erin
geslaagd het geheimzinnige voorwerp, dat eergisteren in een weiland in
Heelsum terechtkwam, aan de oppervlakte te brengen. Het bleek een
vliegtuig-oefen-bom te zijn. Het projectiel, dat ongeveer twaalf kilogram
weegt, is een zogenaamde 25-ponds bom, een massief stuk metaal zonder
lading.
pen, waarmee hij duizend mensen
tegelijk kon ombrengen. Hij gelaste
zijn ondergeschikten in de beruchte
concentratiekampen zelfs kijkgaten
in de gaskamers aan te brengen. Hij
wilde zichzelf namelijk overtuigen of
alles verliep zoals hij dat wenste.
En Adolf Eichmann toonde zich te
vreden. Helaas, het gas werkte goed;
ruim vier miljoen Joden kwamen op
CA.r
handen
ruw of schraal
HAMFA-GFIPIIr.b.».,!
t Advertentie)
VOOR JOOD UITGESCHOLDEN.
Een andere mede-scholier van Adolf
Eichmann weet zich nog te herinne
ren, dat Adolf Eichmann eens op de
speelplaats voor Jood werd uitge
scholden. Hij vluchtte toen naar huis
om daar in een hoekje te gaan hui
len
„Er waren slechts twee Joodse
kinderen in onze klas, ikzelf en een
andere jongen", zo vertelt deze mede
scholier van Eichmann. „We werden
vaak lastig gevallen, maar Eichmann
deed daar nooit aan mee. Hij verde
digde ons echter ook niet. Toch had
hij niets tegen ons. Het ontbrak hem
alleën aan moed om te vechten. Eich
mann was namelijk allesbehalve een
held onder de scholieren". (In Oos
tenrijk werden de Joden reeds lastig
gevallen vóór Hitier aan de macht
kwam)
Als jongen van zestien jaar had
Adolf Eichmann dank zij zijn Joodse
vrienden relaties met Joodse fami
lies. Zij waren zeer vriendelijk voor
hem en hij at er dikwijls. Later ging
hij ook Hebreeuws studeren. Hij
maakte voorts studie van de Joodse
gewoonten, de Joodse cultuur en van
het Zionisme. Hij raakte daarmede
zelfs zo goed op de hoogte, dat zijn
latere Nazi-superieuren zich wel eens
afvroegen, hoe een niet-Jood in staat
kon zijn zoveel Joodse uitdrukkingen
te gebruiken in zijn schrijf- en spreek
taal. Toen men Eichmann eens naar
de oorzaken daarvan vroeg, zei hij,
dat hij in de omgeving van Jeruza
lem was geboren....
HIJ KREEG BELANGSTELLING
Toen Hitier een keer een bezoek
bracht aan Linz kreeg Eichmann
plotseling belangstelling voor het
nationaal-socialisme. Hij las ijverig
alle redevoeringen en verklaringen
van Hitier. Zelf heeft Eichmann
daarvan verteld. „Ik voelde iets in
me veranderen toen ik die redevoe
ringen las. Be verbaasde mij over
mijn vriendschappelijke omgang met
Joden. Ik meende, dat ze mij had
den bedrogen en was ervan overtuigd,
dat Hitier gelijk had, toen hij zei,
dat de Joden tegen de staat intri
geerden en dat zij de oorzaak waren
van de moeilijke tijden, die wij door
maakten".
Van die slechte tijden merkte Adolf
Eichmann overigens maar weinig want
hij verwierf zich een goedbetaalde
betrekking als vertegenwoordiger bij
een oliemaatschappij. In 1931, toen
hij 25 jaar oud was, wag hij echter
Adolf Echmann, een officiële foto
op 7 juni j.l. in een Israëlische gevan
genis genomen.
al zo door alle shows van de Nazi's
geïmproviseerd, dat hij zich als lid van
nationaal-socialistische beweging
aanmeldde. Hij ontving lidmaat
schapskaart no. 899895.
Een bijzonder actief lid was hij de
eerste tijd niet. Hij verdiende een
goed salaris en bij de besteding daar
van ging een ruim deel naar de café's.
Ook kocht hij al spoedig een prach
tige motor om er in vrije uurtjes mee
uit toeren te gaan. Bij een van die
uitstapje ontmoette hij een keer een
groep Nazi-gespuis. Eichmann keek
er aan de kant van de weg met wel
gevallen naar totmen hem een
fikse aframmeling bezorgde. De Na
zi's meendeh namelijk, dat hij een
Jood was!
STROO'PLIKKER EN SADIST.
Van een teruggetrokken, schooljon
gen en een jongeman, die aanvan
kelijk nauwelijks 'n rol van beteke
nis speelde in de nat.-soc. be
weging was Adolf Eichmann een ras
echte Nazi geworden. Er was zelfs
een „grote carrière" voor hem wegge
legd, omdat hij alles aan de hand
van het boek van Hitier „Mein
Kampf" uitvoerde waardoor bijzon
der de aandacht op hem viel. Hij had
het voorkomen van een typisch Duit
se ambtenaar: een strooplikker te
genover zijn meerderen en een sa
dist voor zijn minderen.
Zijn eerste „opratiegebied" was
Passau, vlak bij de Oostenrijkse
grens. Later werd hij overgeplaatst
naar een regiment van de SS in Da
chau en hij maakte toen ook deel
uit van de beruchte SD.
Heinrich Himmuer, de leider van
de SS, zorgde er voor, dat Eichmann
overgeplaatst werd naar Berlijn om
op het hoofdkwartier van de SD zich
nog meer te specialiseren voor zijn
taak: uitroeiing van het Joodse volk.
Hij moest zijn Yiddisch opfrissen en
opnieuw Hebreeuws studeren.
Ofschoon men bij de SS en SD niet
bijzonder kwistig was in het rondde
len van promoties, was Eichmann
een buitenbeentje. Hij werd namelijk
spoedig bevorderd tot sergeant-ma
joor en daar hij nu verzekerd was
van een goedbetaalde militaire loop
baan, besloot hij te trouwen. Zijn
bruid was Veronica Liebel, afkom
stig uit Sudeten-Duitsland doch na-
OP 3 OKT. I935
IN DE OCHTENDUREN van 3 ok-
tobef 1935 vijfentwintig jaar
geleden dus onderbraken vrijwel
alle Europese radiozenders hun pro
gramma om een extra-bericht om
te roepen. Italiaanse troepen waren
Abessinië vanuit het noorden en zui
den binnengerukt en op twee fron
ten werd hard gevochten.
Dit bericht kwam niet onverwacht
er hadden de laatste maanden
reeds een voelbare spanning in het
oude Europa geheerst maar on
danks alles hadden velen toch ge
hoopt, dat Benito Mussolini, de Ita-
laanse dictator, het in Oost-Afrika
niet op een oorlog zou laten aan
komen. De radioluisteraars, die 25
jaar geleden hun toestel op radio-
Rome of een andere Italiaanse zen
der afstemden, hoorden daverende
marsmuziek, onderbroken door flit
sen van de redevoering, welke Mus
solini de dag tevoren had gehouden
en waarin hij de Italiaanse agressie
tegens Abessinië had aangekondigd.
„Ik weiger te geloven", zo riep
Mussolini uit, „dat het Franse en
Engelse vólk hun bloed willen ver
gieten en Europa op de weg naar de
afgrond willen brengen om een Afri
kaans land te verdedigen dat alge
meen als barbaars en dé gemeen
schap der beschaafde volken on
waardig is. Wij hebben veertig jaar
geduld gehad met het barbaarse
Abessinië, dat thans de rekening
krijgt gepresenteerd .Laat niemand
de illusie koesteren dat men ons
klein zal krijgen".
MUSSOLINI SPRAK over de „his
torische rechten", welke de Ita
lianen in Abessinië gingen opeisen
Hij doelde er waarschijnlijk op dat
de Italianen reeds in 1870 in dat
Afrikaanse land waren verschenen.
Vanuit de havenstad Assab hadden
zij hun invloed geleidelijk naar het
noorden uitgebreid, tot zij in 1888
bij verdrag het recht kregen zich in
Erythrea te vestigen. De Italianen
toonden zich echter wrede kolonisa
tors en in 1896 brak er een opstand
uit, waarin de Italianen het onder
spit dolven. Abessinië werd onafhan
kelijk, maar Italië kon deze neder
laag niet verkroppen. Zij waren er
dan ook als de kippen bij toen de
regent van Abessinië, Ras (vorst)
Tafari die zich in 1928 na een
staatsgreep tot Negus liet kronen
hun een handelsverdrag aanbood.
Italië steunde de centrale macht van
de Negus, maar voorzag tegelijker
tijd de omstandige Abessijnse leen
mannen van geld.
In 1934 werden er steeds meer
Italiaanse troepen naar Erythrea en
finmaliland gezonden, terwijl de mi-
Haile Selassie,
Negus van Abessinië
litaire attaché bij het Italiaanse ge
zantschap in de hoofdstad Addis
Abeba met veel geld een vijfde co
lonne opbouwde, die bij het uitbre
ken van de vijandelijkheden in 1935
reeds ongeveer 200.000 man sterk
was.
C* EN GROTE MEEVALLER was het
voor Mussolini, dat de Franse
minister Laval een bekwaam,
doch weinig principieel politicus,
die na 1940 een verradersrol in
Frankrijk zou spelen die in ja
nuari 1935 naar Rome kwam, de Ita
liaanse dictator in bedekte termen
te verstaan gaf, dat hij wat Frank
rijk betreft in Abessinië zijn gang
kon gaan. Hoewel Engeland in sep
tember 1935 beducht voor de Ita
liaanse dreiging in de Middellandse
Zee zijn vloot in die wateren ver
sterkte en ook troepen in Egypte
versterkingen zond, ging Mussolini
op 3 oktober 1935 tot de aanval over.
De Volkenbond kwam onmiddellijk
bijeen en verklaarde het fascistische
Italië tot agressor, maar de door de
ze vredesorganisatie toegepaste sanc
ties bleken weinig effectief te zijn,
niet in het minst omdat nazi-Duits-
land op 21 oktober 1935 de Volken
bond verliet en Mussolini in het ge
heim zoveel mogelijk steunde. Ramp
zalig was het verder, dat er geen
olie-sancties werden toegepast en zo
moest Abessinië het in wezen zelf
klaren met de Italiaanse agressors.
ÖEEDS OP DE EERSTE oorlogs-
dag bleek, dat de onvoldoende
bewapende en uitgeruste Abessijnse
troepen geen partijen waren voor
de uitstkend bewapende en getrain
de Italianen. Gesteund door jacht
vliegtuigen en bommenwerpers
de troepen van Haile Selassie moes
ten het in wezen zonder luchtmacht
stellen wisten de aanvallers reeds
binnen veertien dagen de beide ste
den Adoea en Absoem te veroveren.
Hoewel verschillende stamhoofden
naar de Italianen overliepen en de
Abessijnen zich vrijwel alleen bij
nacht konden verplaatsen, aange
zien de Italiaanse luchtmacht over
dag alle verbindingslijnen voortdu
rend bombardeerde en mitrailleerde,
kwam de Italiaanse opmars reeds na
enkele weken vrijwel tot stilstand.
Mussolini zond maarschalk Badoglio
naar Afrika met het nadrukkelijk
bevel de opmars te hervatten. Axoum
de heilige stad van de Abessijnen,
viel in oktober nog in Italiaanse han
den, maar daarna stokte de Italiaan
se opmars, mede door het moeilijk
begaanbare terrein opnieuw. Zware
regens maakten later operaties op
grote schaal onmogelijk en eerst in
januari 1936 werden de gevechten
hervat.
QESTEUND DOOR HONDERDEN
jacht- en bombardementsvlieg
tuigen gingen in de eerste week
van januari ongeveer 300.000 Itali
anen op drie fronten tot de aanval
over. De Abessijnen verdedigden
zich fanatiek, maar zij vochten een
verloren strijd. Bovendien onder
mijnden verraders het moreel van
de strijdende troepen, terwijl de Ita
lianen zich verder niet ontzagen om
gifgas tegen de weerloze burgerbe
volking te gebruiken. Er steeg een
kreet van afschuw in de beschaafde
wereld op en overal werden demon
straties gehouden, maar Mussolini
legde alle protesten bij zich neer cn
liet zelfs Roode-Kruis ambulances
bombarderen, we/ironder de Neder
landse.
In het voorjaar van 1936 rukten de
Italiaanse troepen in geheel Abessi
nië snel op. In april viel de Italianen
Dessië, het hoofdkwartier van Haile
Selassie in handen, waarna de Ne
gus naar Engeland vluchtte. Daarna
stortte de Abessijnse tegenstand snel
ineen. Begin mei werd Addis Abeba
door de Italianen genomen en was
de strijd in Abessinië praktisch ten
einde. Op 1 juni werden Abessinië,
Erythrea en Somaliland samenge
voegd tot de kolonie „Africa Oriën
tale Italia".
deze verschrikkelijke wijze om het
leven door zijn toedoen. Een „bilolo-
gische vzrdelging van de Joden", zo
als Eichmann het noemde. In ons land
werden 110.900 van de 140.900 Joden
gedeporteerd naar de concentratie
kampen, waarvan er na de bevrijding
slechts ongeveer 6.000 terugkeerden.
Hoe meer tijd Eichmann aan het
duivelse werk in de gaskamers be
steedde, hoe zenuwachtiger hij werd,
hebben getuigen verteld. Zijn han
den begonnen meer en meer te trillen
en zijn ogen waren vaak met bloed
doorlopen. Vaak ging hij ook diep
in de nacht naar Berlijn om zich
daar vol te gieten met alcohol. Zijn
optreden werd echter voortdurend
onmenselijker.
Toen de ondergang van het „Nazi
rijk" dreigde, belegden vele hoogge
plaatste Nazi's hun geroofde geld,
voor een groot deel afkomstig van de
ter dood gebrachte Joden, in het bui
tenland. Eichi^ann deed dit echter
niet. Het is van hem bekend, dat hij
grote sommen gelds liet overmaken
op de Duitse Rijksbank om de geld
verslindende oorlogsmachine verder
te helpen draaien.
(In een volgend nummer:
„Hoe Eichmann in Argenti
nië gearresteerd werd").
DENK ER EENS
OVER NA
A LS UITVLOEISEL van een
vorig jaar door prinses Wil-
helmina gelanceerde gedachte,
zal het Nederlandse volk op 12
oktober a.s. op de een of andere
wijze worden betrokken in een
nationale bezinning op de ver
keersonveiligheid. In kerken, op
scholen en universiteiten, in be
drijven en kantoren en via ra
dio, pers en televisie zullen alle
Nederlanders die dag worden
opgewekt zich te bezinnen op
hun verantwoordelijkheid in het
verkeer tegenover de mede
mens. Bezinning over de zware
tol die het verkeer jaarlijks eist
(1800 doden en tienduizenden
gewonden), bezinning dus op 't
sociaal gedrag van alle wegge
bruikers.
De dag van bezinning valt sa
men met het congres van het
Verbond voor Veilig Verkeer,
dat op verzoek van de regering
gestalte gaf aan de gedachten
van prinses Wilhelmina. Waar
schijnlijk zal koningin Juliana
zich op 12 oktober via radio en
televisie tot het Nederlandse
volk richten.
