vlide
»De Vluchteling van Cayenne«
Zo n aap van een aap
S)e Zingende Zwammen
De ,Statio Orbis' op de Theresiënwiese
Turkije stuuri235generaals
op pensioen
DONDERDAG 4 AUGUSTUS 1960
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 5
Een Lampongaap, althans
een volwassen dier, is niet
alleen zeer snel in zijn
bewegingen en weet hij
handig gebruik te maken
van zijn lange armen, een
Lampongaap is ook bij
zondér nieuwsgierig en
brutaal. Dat kan tot on
verwachte situaties leiden,
vooral als de aap de twee
begrippen combineert en
dus brutaal-nieuwsgierig
wordt.
Dat ondervond eens een
dame in het Amsterdamse
Artis. Natuurlijk was het
onverstandig van de dame
in kwestie, zo lezen we in
„Artisnieuws", over het
hekje te stappen dat het
publiek voor de apen
kooien op een afstand
moet houden maar deze
ondoordachte daad zal
haar nog lang heugen, te-
n eer daar het. precies ge
beurde voor ae kooi van
de beruchte Lampong.
De ondoorzichtige dame
hoorde plotseling iets kra
ken en zij bemerkte tot
haar ontzetting hoe de aap
zich met een enkele forse
ruk meester maakte van
haar rok, die het dier
in een oogwenk door de
tralies trok. Radeloos keek
de bezoekster rond, onder
de geamuseerde blikken
der omstanders kennelijk
zoekend naar een plaatsje
om stilletjes in de grond
te verdwijnen. Gelukkig
kreeg zij hulp van haar
echtgenoot. Zijn colbertje
vormde al spoedig een
minder goed passende
vervanging van het gesto
len kledingstuk.
En de oppasser kreeg de
niet eenvoudige taak, te
redden wat er te redden
was. Het gelukte hem
slechts gedeeltelijk; toen
hij de rok aan de aap had
ontfutseld, verkeerde het
kledingstuk in vrij deplo
rabele toestand. Maar me
vrouw was er al lang ge
lukkig mee
Een andere dame, die
zich te veel voorover boog,
heeft ettelijke minuten
lang met haar armen om
hoog staan worstelen om
te voorkomen dat zü door
dezelfde aap van haar
nogal wijde trui werd ont
daan. Het dier had deze
aan de tailleboord te pak
ken gekregen en met een
ruk bijna over het hoofd
getrokken. Slechts door
de armen boven het hoofd
te spreiden, wist de be
zoekster een ramp af te
wenden.
De afwezigheid
van de Paus
Met de „Statio Orbis" op de The-
resienwiese te München is woensdag
avond eigenlijk pas het Internationa
le Eucharistische Congres begonnen.
Onafzienbare stromen mensen waren
in de vroege avond naar deze plaats
gekomen om rond de persoonlijk af
gevaardigde van Christus' plaatsbe
kleder op aarde, kardinaal Testa, in
eeuwenoude liturgische vormen zich
voor te bereiden op het wezenlijke:
de viering der Eucharistie. De dagen,
die hieraan vooraf zijn gegaan, kun
nen het beste beschouwd worden als
een retraite, als verdiepingsdagen
ter bezinning op het wezen der
Eucharistie en zijn betekenis voor
het leven der mensen, voor het leven
der wereld, zoals het thema van het
Eucharistisch Congres luidt.
Op zeldzame wijze heeft 's we
relds jongste en talentvolle kardi
naal, de bisschop van Berlijn, kardi
naal Doepfner, de talrijke gedachten
rond de Eucharistie uitgewerkt in
een predikatie, welke hij opbouwde
op 3 kenmerken van deze tijd: de
angst voor de dood, de ongestilde
honger naar leven en tenslotte de
eenzaamheid van de individu in de
massa. Tegenover deze kenmerkei
stelde Christus overwinning van de
dood, Christus als het levende brood
en tenslotte de gemeenschap met
Christus in Zijn Kerk.
De „Statio Orbis", de ontmoeting
der katholieke wereld werd geopend
door kardinaal Testa met een toe
spraak in het Latijn. Ongeveer 220
kardinalen en bisschoppen en meer
dan honderdduizend gelovigen waren
erbij. Bij dit eerste gezamenlijke tref
fen bemerkt men dat de internationale
belangstelling - ofschoon nog steeds
indrukwekkend in getal - niet zo
groot is geworden als aanvankelijk
verwacht is. Naar schatting hebben
zich 250.000 deelnemers aangemeld.
Vorig jaar hoopte en rekende men
nog op 1 miljoen. Dat desondanks de
plaatsen van de Theresienwiese voor
95 besproken zijn dankt men aan
de deelneming uit München zelf en
aan de afzonderlijke plechtigheden
Men schrijft de tamelijk teleurstel
lende 'officiële deelneming aan het
Congres onder n^eer toe aan het feit,
dat de Paus er niet zelf toe gekomen
is de oude traditie te breken en zich
naar voorbeeld der politieke wereld
leiders meer onder het volk te be
geven, dat wil zeggen naar de ka
tholieke wereldbevolking te gaan
waar die zich verzamelt.
In München zegt men, dat de
komst van de Paus naar het Eucha
ristische Congres aan de gehele ka
tholieke wereld een ongekende sti
mulans tot godsdienstige heropleving
zou hebben gegeven. Het Pauselijk
isolement zo zegt men, had doorbro
ken moeten worden.
Waarom de Paus niet kwam
In Castel Gondolfo heeft de Paus
woensdag tijdens een algemene audi
ëntie een uiteenzètting gegeven van
de gronden, die hem ertoe bewogen
hadden het Eucharistisch Congres in
München niet bij te wonen. Eén van
deze gronden was, dat waar in Mün
chen Christus triomfeert en door af
gevaardigden van de gehele wereld
op onovertroffen wijze wordt gehul
digd, het de plaatsvervanger des He
ren betaamt in zijn afgeslotenheid
te blijven.
Een voor Duitsland ongekend ex
periment heeft kardinaal Wendel, de
aartsbisschop van München, tijdens
het Eucharistische Congres met spe
ciale toestemming van de H. Stoel
gedaan. Woensdagmorgen waren hon
derden kinderen van 38 jaar met
hun ouders in de kathedrale kerk te
München bijeen voor de Eerste H.
Communie. Dit experiment is zo iets
ongewoons in Duitsland - en niet al
leen voor Duitsland - dat de Beierse
radio er diezelfde dag een uitvoerig
bericht aan wijdde.
In Duitsland is het praktisch overal
de gewoonte dat de kinderen eerst
in de derde klas van de lagere school
hun eerste H. Communie doen. Dit
gaat dan gepaard met witte bruids
jurkjes, bruidegomachtige zwarte
jongenspakjes, kaarsen en veel zilver
en goudversiering, witte doekjes enz.
De ouders hebben er niet veel voor
te doen. Kardinaal Wendel heeft het
Eucharistische Congres aangegrepen
om deze oer-Duitse gewoonte te door
breken en de dag der eerste H. Com
munie veel vroeger in het kinder
leven te stellen in overeenstemming
met het decreet van Paus Pius X
van 1910. Zelf reikte hij woensdag
ochtend aan de ouders met hun kin
deren de H. Communie uit.
ferentie der Amerikaanse staten in
Costa Rica, waarop de Venezolaanse
klacht tegen de Dominicaanse rege
ring zal worden behandeld. Zoals be
kend wordt deze regering door Ve
nezuela ervan beschuldigd Venezo
laanse ballingen opdracht te hebben
gegeven tot de moordaanslag op pre
sident Betancourt.
Men ziet geen verandering in de
Dominicaanse politiek, daar Rafael
Trujillo nog steeds als de machtige
man wordt beschouwd, zowel tijdens
het presidentschap van zijn broer
als de komende ambtstermijn van
Balaguer. Het Venezolaanse dossier
voor de ministersconferentie, die zes
tien augustus begint, bevat overigens
getuigenissen volgens welke Rafael
Trujillo persoonlijk aan de Venezo
laanse ballingen de opdracht tot de
moordaanslag heeft gegeven.
President Balaguer is woensdag
avond, na de eed voor het congres te
hebben afgelegd, in functie 'getre
den.
Dit en het andere, lezing. 10.05 Mor
genwijding. 10.20 Gram. 10.35 Ca
baret. 11.00 V. d. kleuters. 11.15
Luitmuz. 11.35 Hammondorgelspel.
12.00 Lichte muz. 12.20 Regerings-
uitz.: ,V. d. land. 12.30 Land- en
tuinb. meded. 12.33 Sport en prog
nose. 12.50 Pianospel. 13.00 Nieuws.
13.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte
muz. 13.55 Beursber. 14.00 Gram.
14.10 Voordr. 14.30 Kamerkoor en
sol. 15.05 Gevar. progr. 16.00 Jazz-
muz. 16.25 V. d. zieken. 17.00 Vra-
genbeantw. v. d. jeugd. 17.25 Ver
sierde vakantietips. 18.00 Nieuws.
18.15 Vlaamse notities. 18.20 Lichte
muz. 18.50 Act. 19.00 V. d. kind.
19.10 Hammondorgelspel. 19.30 Het
platteland nu, gesprek. 19.45 Op
bezoek bij anderen, gesprek. 20.00
Nieuws 20.05 Boekbespr. 20.15 Zang
en piano. 20.35 Het denken van Ja
cob Arminius, lezing. 20.50 Benelux,
lezing. 21.00 Quiz. 21.55 Jazzmuziek.
22.15 Buitenl. weekoverz. 22.30 Nws.
22.40 Zorg om de mens, gesprek.
23.00 Soc. nieuws in Esperanto. 23.10
Muziekrevue. 23.5524.00 Nieuws.
Politie werd kinderlijk
mat gezet
De politie in Zaandam heeft
proces-verbaal opgemaakt tegen
de vertaler J. H. omdat deze het
werk van de politie zou hebben
bemoeilijkt. De man had in de
Wibautstraat, waarin hij woon
achtig is, drie kinderen op posten
gezet met een kaart waarmee
werd" gewaarschuwd tegen een
politiecontrole op de snelheid
van auto's. De kinderen stonden
op een rijtje in de berm van de
straat. Op kaart nr 1 stond „Pas
op, 50-km.-controle", op kaart nr
2 stond „Op 100 meter", het der
de kind hield een kaart vast
waarop stond „Draad op 50 me
ter". Het viel de politie op dat
alle wagens onder de maximum
snelheid bleven. Een burger
maakte de politie er op attent dat.
verderop de straat de drie kinde
ren met hun waarschuwingen
stonden. Op het politiebureau
verklaarde H. zich niet bewust
te zijn de controle te hebben be
lemmerd door het posten van de
kinderen. De politie neemt aan
dat hij uit wraak handelde, om
dat hij zelf destijds een bekeu
ring kreeg wegens te snel rijden.
De maximumstraf voor dit delict
is drie maanden.
«Verjonging» van
het leger
De Turkse minister van defensie,
generaal Fahri Ozdilek, heeft op een
persconferentie, waar uitsluitend
Turkse journalisten werden toegela
ten, meegedeeld, dat 235 generaals op
eigen verzoek met'pensioen gaan.
Tot hen behoren de chef-staf van
het leger, generaal Gomuspula en de
hoofd van de Inlichtingendienst van
het leger, admiraal Sargut.
In Ankara circuleren geruchten, dat
generaal Gomuspula en zes andere
hooggeplaatste officieren zijn gear
resteerd.
Minister Ozdilek gaat als generaal
met pensioen, maar behoudt de porte
feuille van defensie. Ten tijde van
de opstand was hij militair gouver
neur van Istanbul. Generaal Gursel,
de leider van de staatsgreep, be
noemde hem tot minister van oorlog.
Ozdilek is lid van het Comité voor
nationale eenheid.
De aftredende generaals hebben
een dagorder tot de troepen gericht,
waarin o.m. wordt gezegd, dat „het
reeds jaren verwaarloosde leger niet
langer efficiënt is georganiseerd. Om
de strijdkracht en het potentieel te
vergroten, om een jeugdige en dyna
mische strijdmacht te vormen, is het
noodzakelijk gebleken het defensie-
apparaat volledig te reorganiseren".
De commandant van de NAVO, ge
neraal Lauris Norstad, zou reeds van
de reorganisatie op de hoogte zijn ge
bracht, toen hij enkele dagen geleden
een kort bezoek aan Ankara bracht.
Generaal Gursel, opperbevelheb
ber van het leger, is reeds pensioen
gerechtigd maar blijft generaal. De
vijf generaals die lid zijn van het
Comité voor nationale eenheid heb
ben allen om pensionering verzocht,
doch het Comité heeft slechts het
verzoek van generaal Ozdilek inge
willigd.
In doorgaans goed ingelichte krin
gen in Ankara meent men, dat de
regering de uitvoering van een plan
voor reorganisatie van de strijd
krachten heeft versneld met het oog
op de plotseling toegenomen contra
revolutionaire en reactionaire propa
ganda. De contra-revolutionaire be
weging zou in enkele militaire cen
tra aanhang hebben gekregen en het
nieuwe Turkse bewind, dat zich vrij
soepel heeft getoond, zou thans heb
ben overgeschakeld op een „harder"
beleid.
In verband met de berichten over
toegenomen contra-revolutionaire ac
tiviteit wordt veel belang gehecht
aan de arrestatie van enkele perso
nen die op heterdaad zijn betrapt bij
pogingen om de gasfabriek en elek
triciteitscentrale van Ankara op te
blazen. Zij werden gisteren gearres
teerd.
De generaals en admiraals, die met
pensioen gaan, zullen onmiddellijk
door jongere officierer worden ver
vangen, zo zeide Ozdilek.
President Eisenhower heeft zijn
Franse ambtgenoot De Gaulle met
een vrachtvliegtuig van het Ameri
kaanse leger een aantal dieren gezon
den, waaronder zich acht antilopen,
twee zwarte beren, een ratelslang,
een poema, een stekelvarken, acht
exemplaren van de zeldzame kardi
naalvogel en acht prairiehonden be
vonden.
Eisenhower had De Gaulle tijdens
diens bezoek, in april J.I., aan de V.S.,
beloofd de dieren, als geschenk voor
President en volk van Frankrijk, te
zullen zenden.
Trujillo afgetreden
De president van de Dominicaanse
republiek Hector Trujillo is als
staatshoofd afgetreden.
Een afvaardiging van het parlement,
bestaande uit de voorzitter van de
Kamer en twee senatoren, had tever
geefs gesprobeerd de president van
zijn voornemen af te brengen. Deze
verklaarde, dat hij om gezondheids
redenen zijn functie beschikbaar
stelde.
Daarop werd dr. Joaquin Balaguer
door de volksvertegenwoordiging aan
gewezen als staatshoofd.
Generaal Hector Bienvenido Tru
jillo Molina werd op 16 mei 1952 tot
staatshoofd gekozen, als opvolger
van zijn broer generaal Rafael Tru
jillo, die staatshoofd was van 1930
tot 1938 en van 1942 tot 1952.
Deze Rafael Trujillo is sinds der
tig jaar de onbetwiste leider van de
Dominicaanse republiek.
De 53-jarige Balaguer was tot dus
ver vice-president, Naar verluidt zal
ook het kabinet aftreden. Men gelooft
dat de nieuwe president fundamen
tele veranderingen zal aanbrengen.
De afgetreden president is 52 jaar.
Het aftreden van Trujillo wordt in
diplomatieke en politieke kringen in
Washington als een „manoeuvre"
gezien om verwarring tè zaaien aan
de vooravond van de ministerscon-
Scheepsberichten
ALWAKI 3 van Madras naar Ran
goon; AMPENAN 3 te Penang- ATYS
ft) 3 te Teesport; CALTEX GORIN-
CHEM (t) 3 te Holtenau; LIMBURG
pass. 3 Straat Messina naar Beyrouth;
LUTTERKERK 3 van Port Sain naar
Catania; MERWELLOYD 3 van Van
couver naar Portland 3 aldaar; MODJO-
KERTO 4 te Port Said verw.; MUSIL-
LOYD pass 3 Guardafui naar Djibouti;
POLYDORUS 3 te Shanghai verw.;
PURMEREND 3 in Arabische Zee naar
Colombo; SCHIELLOYD 3 van Antwer
pen naar Hamzurg; STAD ALKMAAR
pass. 3 Casquets naar Rotterdam; STAN-
VAC TALANGAKAR 4 te Sunggeige-
rong verw.; STATENDAM 3 van Le
Havre naar Southampton; TARA pass
3 Finisterre naar Antwerpen; VIANA
(t) pass. 3 Finisterre naar Rotterdam;
ZAANLAND pass. 3 Madeira naar Am
sterdam; ALKAID 3 te Murmansk.
GROOTE KERK 5 te Kobe verw.;
GEESTSTAR 3 te Preston; KREBSIA
3 van Punta Cardon naar Cumand; ME-
DON 3 van Bremen naar Hamburg; NA-
RANIO (t) 3 te Stockholm; SENEGAL-
KUST 3 te Dakar; STAD DELFT 3 van
Vitoria naar Las Palmas; STAN VAC
DJIRAK (t) 4 te Tandjong Uban; STAN-
VAC MALAKKA 3 van Sunggeigerong
naar Tandjong Priok; STANVAC PEN-
DOPO 4 te Sunggeigerong; STANVAC
SUNDA 4 te Buatan; STRAAT CLE-
RENCE 4 te Karachi verw.; VAN NECK
3 van Singapore naar Penang; VAN
SPILBERGEN 4 te Accra verw.; VIVI-
PARA 4 te Montreal; WONOSOBO 2
te Balboa.
Aetherklanken
VRIJDAG 5 AUGUSTUS
HILVERSUM I. 402 M.
7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA
12.00 AVRO. 16.00 VARA. 19.30
VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO.
23.00—24.00 VARA.
7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.30 V. d.
jeugd. 9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10
Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. 10.00
7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.45 Mor
gengebed en overweging. 8.00 Nws.
8.18 Gram. 8.50 V. d. vrouw. 9.40 V.
d. jeugd. 10.05 Gram. 11.00 Voor de
zieken. 11.40 Gram. 11.50 Als de zie
le luistert, lezing. 12.00 Middagklok
noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land
en tuinb. meded. 12.33 Gram. 13.00
Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20 Pla-
tennieuws. 13.30 Gram. 15.00 V, d.
jeugd. 15.30 V. d. zieken. 16.30
Gram. 17.00 Boekbespr. v. d. jeugd.
17.15 Gram. 17.40 Beursber. 17.45
Gram. 18.10 Vaticaanse act. 18.15
Filmmuz. 18.40 Wereldkamp. wiel
rennen 1960 in Leipzig. 18.50 Rege-
ringsuitz.: Emigratierubriek, 't Emi
gratiepraatje van H. A. van Luyk.
19.00 Nieuws. 19.10 Rep. Eucharis
tisch wereldcongres te München.
19.30 Polit. praatje. 1940 Gram. v.
d. sold. 20.30 Lichte muz. 20.50 Ca-
baretprogr. 21.25 Gram. 22.15 We
reldkamp. wedrennen 1960 te Leip
zig. 22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws.
22.40 Rep. v. h. Eucharistisch We
reldcongres te München. 23.00 Gram.
23.5524.00 Nieuws.
Grammofoonplaten progr. Draadomr.
(over de 4e lijn) van 1820 uur
I. Bedrich Smetana: Drie Boheem
se Dansen.
II. Antonin Dvorak: fragmenten 1.
uit „De Jacobijn", 2. uit „Rusalka".
III. Béla Bartók: „Hertog Blauw-
baard's Burcht" op. 11. Opera in 1
bedrijf op tekst van Béla Balazs.
IV. Zoltan Kodaly: Dansen van
Marosszek; Dansen uit Galanta.
VATIKAANSE RADIO
(25.67 m.; 31.10 m.; 48.47 m.; 196 m.)
22.15 uur Van de Romeinse ka-
takomben tot internationale Eucha
ristische Congressen. (II).
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS: 19.0019.45 Rechtstreekse
reportage wereldkamp. wielrennen
1960 te Leipzig. 20.00 Weekoverzicht.
20.30 KRO: Testplaat. 20.55 Film.
21.10 gev. progr. 21.50 Sportpraatje.
22.10 Epiloog.
DOOR OTTWELL BINNS
Harborough glimlachte. „Zoals u
ziet is dat niet het geval. Als u daar
ginds in Cayenne uw oren de kost
had gegeven, Le Coq, zoudt u ge
hoord hebben, dat ik op zoek was
naar diamanten."
„Naar diamanten! U?" Le Coq lach
te hardop. „Dat is een keurige uit
vlucht! Ik begrijp u, U bent op zoek
naar uw vriend."
„Juist. Heb je nieuws over hem,
Le Coq?"
„Niets, behalve het feit, dat hij nog
niet gepakt is wat ook maar het
beste voor hem is."
„Zeer zeker."
„Mijn mannen kijken naar hem uit,
en ik zal zelf ook op zoek gaan, als
ik eerst een klein zaakje afgewerkt
heb. U kunt misschien wel raden wat
ik bedoel."
De man lachte cynisch, en Harbo
rough keek hem scherp aan.
„Dat zaakje met Mimi de Fara-
mond?"
„Goed geraden!" De schurk lachte
nog harder. „Die idioot van een Jules
heeft zijn wraak opgeofferd op het
altaar van Cupido, en
„Pas op je woorden, Le Coq," on
derbrak Harborough waarschuwend.
,„De bomen hebben hier oren, en
Jules kon wel eens niet erg goed te
vinden zijn voor de rol, die je hem
laat spelen, zonder dat hij er iets var
af weet."
„Vervloekt!" Er verscheen een blik
van uiterste verbazing in de ogen
van de spreker. „Dus u heeft hem
gevonden? Is hij hier?"
„Binnen gehoorsafstand, denk ik.
Hij was bang, dat je boot bemand was
met een politiepatrouille."
De verbazing in de ogen van Le
Coq verdween, om plaats te maken
voor een uitdrukking van zich niet
op zijn gemak gevoelen, toen hij in
de richting van de bossen keek. Ever
later echter lachte hij zacht, en vroeg
hij op fluisterende toon:
„Maar hij weet toch zeker niets af
van de verdwenen Mimi?"
„Alleen hetgeen je hem zoeven zelf
mededeelde."
Le Coq keek weer ongerust naar
de donkere bomen. „U had me moe
ten waarschuwen. Jules is een ware
duivel met zijn mes. Ik denk, dat het
veiliger is, als ik maar meteen mijn
reis vervolg."
„Dat geloof ik ook. Jules mocht
eens wraakzuchtig zijn, en om wille
van mijn vriend Langdon is het be
ter, vrede te houden.
„U heeft gelijk. En daar ik haast
heb, zal ik maar meteen vertrekken."
„Zoals u verkiest. Ik hoop dat het
meisje geen leed is gedaan. Zij scheen
mij een zeer behoorlijk kind toe, he
lemaal niet van het soort om de mis
daden van haar vader goed te keu
ren, als zij ze kent, hetgeen ik be
twijfel."
Le Coq haalde de schouders op.
Zij weet er vrij veel van. U ver
geet dat ze mij een grote som bood
voor de bevrijding van..."
„Je bedoelt: ze betaalde een grote
som," onderbrak Harborough scherp.
„Mijnheer heeft alweer gelijk." Le
Coq was niet het minst in de war.
„Zij betaalde een aanzienlijk bedrag
voor mijn diensten."
„En nu wil je haar vader laten
betalen voor haar vrijheid. Le Coq,
je bent een aartsschurk."
De man deed geen poging het te
ontkennen. Hij haalde kalm zijn
schouders op en glimlachte sluw.
„Maar ik ben nuttig voor andere
schurken, nietwaar? En de hoop van
uw vriend, als ik zo onbescheiden
mag zijn, mezelf die schone benaming
te geven. Vergeet dat niet!"
„Ik vergeet het niet," antwoordde
Harborough koud. „En ik zal goed
betalen als je hem vindt."
„Daar twijfel ik niet aan!" meende
Le Coq, en gaf een teken naar de
boot. „Ik zal hem zeker vinden. De
broederschap faalt nooit. Tot ziens,
mfjnheer."
De boot kwam weer langs de oever,
Le Coq sprong behendig aan boord,
wuifde vriendelijk met zijn hand, en
de boot schoot weer voorwaarts, naar
het midden van de stroom. Een paar
minuten keek Harborough het vaar
tuig na, tot hij lichte stappen naast
zich hoorde. Jules kwam uit het bos
te voorschijn. Harborough keek hem
snel met een onderzoekende blik aan,
en zag tot zijn verlichting, dat hij het
gesprek met Le Coq niet afgeluisterd
had.
„Wie was die kerel?" informeerde
de Parij zenaar nieuwsgierig.
„Le Coq, de
„Verduiveld! De man van de broe-
derschap?"
„Juist. Hij is op weg om een kar
weitje op te knappen, en bracht ons
het nieuws dat Dudley nog steeds
voortvluchtig is."
Jules lachte. „Daar kun je van op-
aan! Langdon zal zich liever door de
jaguars op laten eten, dan in de ge
vangenis teruggevoerd te worden. We
zullen hem wel vinden."
„Als Le Coq ons tenminste niet
voor is. Hij heeft een snelle motor
boot, die hem een heel eind zal bren
gen.
„Te ver en te snel! Hij zal zijn doel
voorbijschieten. En hij weet op geen
stukken na, waar Langdon heen wil.
En dan zit de rivier verderop vol
stroomversnellingen en smalle stuk
ken die volgegroeid zijn met wier.
Daar kan die prachtige boot niet door.
Zo vertelden ze tenminste in Cayenne.
Deze keer is het langzaamste aard het
veiligste."
„Daar heb je volkomen gelijk in."
Het is te betwijfelen of Harborough
even gerust zou geWeest zijn, als hij
de boot op haar verderen tocht zou
hebben kunnen volgen. De twee man
nen, die onderweg opgepikt werden,
waren Pedro en André. Le Coq, on
bekend met het plan van Philibert
en Adèle ten aanzien van Mimi, was
op weg naar het kamp om het meis
je zo spoedig mogelijk weer naar "haar
vader terug te brengen, die het los
geld, dat naar hij meende voor Jules
bestemd was, reeds vrijgemaakt had.
Het was een belangrijk bedrag, en
Le Coq was in een tevreden stem
ming toen hij, onbewust van hetgeen
daar intussen was voorgevallen, de
boot de zijrivier instuurde waaraan
de geheime kampplaats was gelegen.
Eerst na twee uur varen kwamen
de tenten in zicht, en tegelijkertijd
zette hij zijn scheepsfluit aan de mond
en blies een signaal, dat de papagaaien
in de bossen uit hun middagslaapje
deed ontwaken. Er kwam echter geen
antwoord uit de tenten, en Le Cocq
staarde met André naast zich ver
rast naar het kamp.
