Koen Jansen nummer één in ballonrace
om de Tropheeder Rode Vesten"?
Vijf ballons kwamen in zelfde polder
achter Nieuwveen terecht
BRIEF AAN REDACTIE
VAN COMMANDANT
Vijf ballons op
Schulterveld
MAANDAG 20 JUNI 1960
DE LEI USE COURANT
PAGINA 6
(Advertentie)
GEACHTE REDACTIE
OP HET DAK van een volkstuin
huisje in Leiden-noord zat een
man te schilderen. Ik liet m'n ballon
zakken tot we hem beroepen konden
en Pieter van der Vliet, verslaggever
van het Leidsch Dagblad en mr.
Spengler, praeses van de Lustrum
commissie riepen: „hallo!, schilder,
weet u soms hoe laat het is?" De
man keek naar boven of hij het in
Keulen hoorde donderen. Het was
toen kwart over acht. Het donderen
kwam echter, zoals gij weet, van on
ze ballon „Oxygenium", die vijf mi
nuten daarvoor gestart was op het
Schuttersveld, tot meerdere eer van
de burgerijdagen in 't 77e lustrum
van de universiteit.
We hadden een prachtige start,
zoals u en vele lezers, die onder de
tienduizenden van het Schuttersveld
waren, wel gezien zullen hebben.
Alleen hield ik myn hart vast voor
nieuweling mr. Van Spengler, ent
housiast lustrumleider, die ver' uit
de mand hing en geheel leunde op
de speciale rustlijn, die ik gauw nog
even had aangebracht, in zijn ijver
om voor de Leidse Courant mooie
foto's te maken.
De onfortuinlijke Eckert en zijn bal
lon vanuit onze mand gezien.
IK KAN me zo voorstellen, dat gij
geachte redactieleden, toch geen
Spengler had willen offeren om één
foto-pagina rijker te zijn. Het ging
allemaal goed - ik hoop dal gij het
zelfde van de foto's kunt zeggen.
.(We zeggen mi ar niets. Red.). Pie
ter van der Vliet hield zich ook bij
zonder goed. Hij wist zich zelfs tot
v/at vaag handgevvuif op te werken,
op het moment dat hij over de eerste
schrik heen was. U mag daarbij niet
vergeten, dat hij /ijf minutendaar
voor door zijn colleges, die veilig
met tien tenen op het weiland ble
ven, ontmoedigd was met opmerkin
gen over: „groeten aan nabestaan
den" en over „de storm van sollici
tanten die op zijn vakature reeds ter
redactie waren gekomen."
Dit doet me denken aan mijn eer
ste start, toen mijn vrouw bezorgd
vroeg of ik schone zakdoeken bij me
had. Vindt u het niet om te wenen?
MAAR LAAT IK liever terzake ko
men en u een beschrijving ge
ven van wat men ziet als men met
een ballon boven Leiden vaart. „Een
oude rommel" zou ik denken. Als je
zo vanuit je verheven standplaats je
blikken over dit stadje aan de Rijn
laat gaan, zie je pas goed waarom in
mijn lijfblad steeds geklaagd wordt
over het feit, dat er nog geen noord-
zuidverbinding is. Geen doorkomen
aan, voor geen enkel voertuig, be-
Start van Nini Boesman. Op de
achtergrond de ballon van notaris
Demenint.
halve voor een ballon. Voor de Lei-
denaar, die zijn gemoedsrust wil be
houden is dit wellicht de juiste ma
nier van voortbeweging. Nog even
een blik terug op de mensenmenigte
rond het Schuttersveld, die zich al
lemaal een stijve nek keken naar
onze ballon, en die we op een be
paald moment als op bevel „hoera"
hoorden roepen. Het klonk niet on
aardig, maar het had iets gediscipli-
neerder gekund. Voorts zagen we de
ballon van de onfortuinlijke Alfred
Eckert, die er zó op gebrand was,
na de vorige mislukking, te starten,
dat zelfs zijn beweeglijke wanhoop
- zij het in lucifer-kleine armgebaar-
tjes - ook tot op onze hoogte was
waar te nemen. We stonden wat
nauw met zijn drieën, 't moet ge
zegd; Spengler nog in zijn lustrum-
rok met wit strikje. Een kwartier
daarvoor was hij nog onkundig van
het feit dat ik zou zeggen: „Stap
maar in!"
\700RT GING HET, met een slak-
ken gangetje van om en nabij de
vijftien kilometer per uur. Er zijn
wel eens lieden, geachte redactie, die
mij vragen, waarom gaan jullie in
deze aera van straalvliegtuigen in
zo'n bezopen mandje zitten.
Het antwoord is snel gegeven, om
dat we een beetje gek zijn. Nu is,
dunkt ons „een beetje gek" zijn, de
beste manier in het huidig tijdsge
wricht ze alle vijf bij elkaar te hou
den. Wij houden niet van gierende
geluiden, we haten de lucht van
kerosine; we wensen geen snelheid;
we willen alleen maar in een klein
rieten mandje zitten; lekker kijken
en ons door de wind laten voortbe
wegen, stijl anno 1850 iets om over
naar heeroom te schrijven. Je hoort
niets dan de wind en de dwaze ge
luiden, die op de grond gemaakt
worden, door nijvere lieden, die niet
begrijpen dat werken eigenlijk zo
nutteloos aandoet als je het van bo
ven bekijkt.
Misschien zijn de lezers belangstel
lend in de plaatsen die we in de
lucht passeerden. Dat waren tussen
grote lappen weiland en over veel
sloten heen: Hoogmade, de Wijde Aa,
Woubrugge en Ter Aar. Zo voeren
we ook nog boven de plaats Lan-
geraar, dat ik ken van een vorige
opstijging. Ik zakte tot 150 meter en
het grappige was, datvmen mij her
kende. „Kom hier landen" riepen
ze. Maar ze vergaten, dat ik in deze
wedstrijd eens serieus voor de eerste
prijs wilde vechten. We voeren dus
door.
ZOALS U WEET had de wedstrijd
commissie op de kaart een stuk
van een cirkel getrokken, Jie dwars
door een polder achter Nieuwveen
liep. „Hier moet het zijn", dachten
we. Hoewel als vierde gestart, landde
ik als tweede. Dat komt omdat we
op 160 meter hoogte bleven zitten en
daar iets meer snelheid maakten dan
onze voorgangers. Dus landden we,
midden in een korenveld. Dat vond
ik sneu voor de boer en voor mijn
eigen portemonnee.
Ik ben dus op mijn tenen met het
hele geval in het land blijven staan.
Mijn sleepkabel lag door het weilana
en vijf minuten later werd ik netjes
door behulpzame veners in het hooi
land daarnaast gezet, zonder de dood
van ook maar één der korenaren op
mijn geweten te hebben.
Hier ontmoetten wij de politie
postcommandant Geitenbeek, een
buitengewoon vriendelijk en behulp
zaam lid van Hermandad, die
aan de hand van de kaart met de
meestmogelij stelligheid beweerde
dat ik bóven op de cirkel was geland
en dus verkla-^de, dat we nummer
één waren geworden. Vermeldt deze
politieman, geachte redactie, ik hoop
dat het een uwer abonnees is en be-
Eckert had moeilijkheden
Van half acht af zaterdagavond
zijn vijf ballons, de een na de
ander, van het Schuttersveld te
Leiden gestart.
Koen Jansen met de ballon
„Oxygenium" werd naar de eer
ste berekeningen aangaven,
waarschijnlijk winnaar van de
„Trophee der Rode Vesten". Bij
gaand schrijft hij hierover, in
een brief aan de redactie.
Voor de duizenden belangstel
lenden vertrok als eerste Charles
Dollfus uit Frankrijk met een
miniatuurballonnetje van 275
kub. meter.
Tweede vertrekkende was me
vrouw NinieBoesman met de
Utrecht (600 kub. meter).
Nummer drie was notaris De
menint met de Expo (400 kub.
meter) en als vierde steeg naar
hoger sferen Koen Jansen met
de ballon Oxygenium (475 kub.
meter).
Alfred Eckert had met zijn be-
trekelijk grote ballon „Augs
burg" (630 kub. meter) de pech
dat het gas op was. Hij vertrok
om half negen met een voor drie
kwart gevulde ballon en veel
kunst- en nog meer vliegwerk.
dank hem van harte, want hij heeft
het verdiend.
Dollfus was reeds geland. Ninie
Boesman daalde iets verder in het
weiland en achtereenvolgens zag het
verbaasde Nieuwveens publiek, dat
er vier ballons in dezelfde prlder
landden. De eensgezindheid was roe
rend en een half uur later kwam
in het donker ook nog vriend Eckert
met zijn ballon en zijn passagier v.d.
Brule aanzeilen. Het zaakje was weer
compleet. Geitenbeek heeft het al
lemaal op papier gezet en ik gelo
dat ik wel met enig recht mag hopen
dat „onze ballon" zoals u het belief
de te noemen gewonnen heeft. Als
ik de „plaquette der Rode Vesten"
binnen heb kom ik hem nog wel
eens laten zien. Er komt nog veel
rekenwerk by van de wedstrijdcom
missarissen en daar kan de krant
niet op wachten.
P.S. Van der Vliet mocht naar
goede ballonvaarders-gewoonte bij
het dopen met een likje champagne
een tweede naam voeren en ik heb
er Spoelmeer van gemaakt. Jhr. Van
Spengler mag voortaan een Braas-
sem aan zijn naam toevoegen.
Hartelijke groeten van uw
commandant
KOEN JANSEN l
VOORSCHOTEN
15-JARIG BESTAAN KATHOLIEKE
JEUGDBEWEGING
De georganiseerde katholieke jeugd
van Voorschoten herdenkt dit jaar
het 15-jarig bestaan. Ais inzet op het
lustrumfeest kwamen zaterdagavond
in Allemansgeest te Voorschoten de
leiders en leidsters van de St. Lau-
rèntiusgroep en de St. Irmagroep bij
een. Als gasten waren aanwezig het
oudercomité van de jeugdbeweging
met hun echtgenoten en oud-leiders
en -leidsters. De afdelingsleider, de
heer J. P. Peeters maakte in zijn
openingswoord melding van het ern
stige speelruimte tekort in Voor
schoten. Het is thans praktisch on
mogelijk om binnen de gemeente
grenzen een weekeinde te houden,
daar alle bestaande „rimboe-gebie
den" in Voorschoten gebruikt wor
den voor de woningbouw. Om te
kamperen is Voorsehotens jeugd aan
gewezen op de goedwillendheid van
„Duinrell" in Wassenaar en dit is nu
spoedig afgelopen, daar Duinrell in
gaande volgende week „camping"
wordt en het financieel 'bijna onmoge
lijk wordt de jongens en meisjes voor
een weekeindje naar naar toe te la
ten gaan.
Na de opening gaf een cabaret
groep, samengesteld uit leiders en
leidsters, onder leiding van de heer
Fons Ouderkerk, een zeer gevarieerd
programma, waarin vele herinne
ringen uit de beginjaren uitgebeeld
werden. Om twaalf uur werd de
feestavond gesloten met de medede
ling dat er voor alle leden van de St.
Laurentius- en de St. Irmagroep een
gezamenlijk weekeinde georganiseerd
zal worden.
De burgemeester van Leiden over
handigt de stadssleutej aan de
reünisten-praeses.
In de mand voor het vertrek. V.l.n.r.:
jhr. mr. L. van Spengler, praeses
van de lustrumcommissie, Koen Jan
sen, balloncommandant en Pieter van
der Vliet.
Zondagmorgen vond de heer J. Th.
Wijsman, wonende te Leiden, Ka
naalstraat 46, op het Schuttersveld
Seetinstrumenten, paspoorten, réis-
ischrijvingen van ballonvaarten
enz. enz. toebehorende aan ballon
vaarder Boesman, die dit blijkbaar
allemaal vergeten had. De heer Wys-
man stelde de politie hiermede in
kennis, zodat deze waardevolle be
scheiden weer ter hand konden wor
den gesteld aan de gedupeerde.
Naar bed gaan tijdens
lustrumfeest is gevaarlijk
Vanmorgen vroeg, om onge
veer 5 uur, vervoegde zich op.
het Leidse politiebureau aan de
Zonneveldstraat een student on
der minder rooskleurige om
standigheden. Hij had nl. een
bloedende verwonding aan de
rechter voet. Tijdens het verbin
den gaf hij een verklaring van
zijn toestand. Hij was vannacht
gewoon naar bed gegaan, zei hij.
Maar dit naar bed gaan blijkt
toch wel een wijds karakter ge
dragen te hebben, want hy
zwaaide met zijn voet door een
ruit bij het voeteneinde van het
bed. De ruit werd vernield en
de student hinkte naar de eerste
hulp.
In het gebouw, waar dit voor
val plaats vond, bevonden zich
mede-studenten van de gewon
de. En ze konden zich maar niet
voorstellen hoe iemand zich kan
verwonden bij het zich te bed
begeven. Een van de heren had
evenwel de manoeuvre van na
bij meegemaakt en was gaarne
bereid nog even een verduidelij
kende demonstratie ervan te
geven. Men groepeerde zich
rond het ramp-bed en de de-
monstrateur nam zijn aanloop.
Het gerinkel was deze keer
niet zo groot, want de ruit was
grotendeels al verdwenen. Er
was echter nog genoeg glas
overgebleven om voor de twee
de maal een voet te verwonden.
Op het politiebureau hinkte van
morgen nogmaals een gewonde
student binnen.
CAD0RICIN
's-Werelds
besie
haarglans-
middel
