Van de wal in de sloot
kan tot tevredenheid stemmen
NIET ALLEEN RADELOZEN
WONEN OP HET WATER
Wie zijn hoed is dit
wie zijn hoed wordt dat?
MAART 1960
DE LEIDSE COURANT
PAGINA
Wanneer het dak van de miniatuurark wordt afgenomen, heeft men
een overzicht van het hele ark-interieur. Geheel links de bijkeuken
met voldoende ruimte om wasmachine en fietsen op te bergen.
Daarnaast het toilet annex douchecel en aan de voorkant van de
ark de keuken met een tegelvloer, die bestand is tegen water en
huishoudelijke chemicaliën. In het midden de woonkamer met de
zithoek rond de haard geprojecteerd en de eethoek voor een der
ramen. Rechts van de woonkamer bevindt zich de kinderkamer met
twee boven elkaar geplaatste bedden. Vanuit de hal komt men ook
in de slaapkamers der ouders, waarin een tweepersoons bed gemak
kelijk plaats vindt.
zend gulden per meter lengte, indien
u een breedte van vier meter aan
houdt. Dat is dus rond 250 gulden per
vierkante meter. Natuurlijk is dit
maar een gemiddelde; voor de meer
luxueuze arken ligt deze prijs wat
hoger en voor de eenvoudige wat la
ger. Een normaal ruime woonark
heeft een oppervlak van ca. 56 m2.
Aan de hand van deze door noest
knutselwerk tot stand gekomen mi
niatuurark kon nu de meest prakti
sche en gezellige indeling worden
uitgeknobbeld. Naast een woonkamer,
slaapkamer en keuken moest ook een
kinderkamer in het bouwplan wor
den opgenomen. Nu was de hiervoor
beschikbare ruimte eigenlijk niet vol-
dende voor twee normale bedden en
daar kleine kinderen ook groot wor
den, was dit toch wel wenselijk. Een
oplossing werd gevonden door twee
bedden boven elkaar te plaatsen. Het
onderste bed is opklapbaar en laat in
opgeklapte toestand een aardige
speelruimte voor de kinderen. Boven
dien werd de onderkant van dit bed
voorzien van een schoolbord en een
zachtboard prikbord, waarop de
kinderen naar hartelust hun fantasie
kunnen uitleven. Een los kastje biedt
de noodzakelijke bergruimte voor
speelgoed e.d.
De grote tegenslag
Toen het hele plan pasklaar was
om aan de bouwer gegeven te wor
den met de opdracht nu maar te gaan
bouwen, kwam de grote tegenslag.
In geen enkele gemeente bleek een
ligplaats beschikbaar, zodat de fa
milie plotseling met de handen in het
haar zat. Wat nu te doen? Het enthou.
si asme voor wonen op het water was
zo sterk geworden tijdens het bou
wen van de miniatuurark, dat zij be
sloten dan maar een ark met lig
plaats en al over te nemen., Na vele
-weken trouw advertenties naspeu
ren, werd eindelijk het geduld be
loond; van iemand, die naar een min
der waterrijk deel van ons goede
landje ging verhuizen kon een ark
mèt ligplaats worden overgenomen.
Gelukkig had ook de gemeente te
gen deze overname geen bezwaar en
zo stond men voor een nieuwe opga
ve. Hoe kon van deze bestaande ark
met zijn bestaande kamerindeling een
gezellig woonoord worden gemaakt?
Er werd gepast en gemeten, een deur
door een gordijn vervangen en de
heer Dekens offerde twee weken va
kantie op aan het hanteren van verf
kwast en hamer Zo ontstond langza
merhand een geheel nieuw interieur.
In de woonkamer van 4X4 nieter
De gezelige zithoek, die niet onder
vonden de gemakkelijke stoelen en doet voor de zithoek in een moderne
de zithoek een plaatsje, een wollen
smyrnakleed voltooide de aankleding
van de zithoek en toen de nieuwe
vitrage achter de dubbele ramen
hing, was een interieur ontstaan, dat
niet onderdeed voor een modern flat-
interieur.
Bergruimte voor de garderobe en
speelgoed van de jongste arkbewoner.
Een ark als
luxe flat
WIE DE WATERRIJKDOM van ons
land kent en daarbij weet hoe
hoog de prijs van het nog resterende
land geworden is, verbaast zich niet
meer over de mensen, die op 't water
wonen. Voor de oorlog moest je een
excentrieke zonderling zijn om je
woonverblijf op het water te kiezen.
Alleen schippers met hun familie
werden geacht beroepshalve op het
water te wonen en te werken. Na de
oorlog echter ontstond een sterk
groeiende klasse van woonarkbewo
ners, die door de woningnood gedre
ven, zich een drijvend onderdak gin
gen zoeken. Op deze wijze werden
zelfs afgedankte torpedoboten tot
woonverblijf getransformeerd.
Zoals vaak het geval is met alles,
wat maar enigszins naar het nieuwe
neigt, ontstonden over deze nieuwe
vorm van wonen de meest zonderlin
ge gedachten. Velen zagen in de ark
bewoner een door woningnood tot ra
deloosheid gedrevene, die in volsla
gen wanhoop dan maar het water
had opgezocht om in een ark zijn le
ven te leiden in kou, vocht en petro-
leumstank, door het verstoken zijn
van alle elementaire gemakken, die
deze technische eeuw ons biedt. Om
daarbij dan nog maar te zwijgen van
het sanitaire ongemak
Voor woonschepen nu blijkt Aalsmeer
een dorado te zijn. Behalve dat Aals
meer rijk is aan bloemenkwekers, is
het ook voorzien van een formidabel
aantal slootjes en sloten, die uitmon
den in de Westeinderplas. Mede door
deze overvloed aan water telt de ge
meente Aalsmeer vele arkbewoners
onder haar ingezetenen. Zo ligt er
ergens een vrolijk rood met wit ge
schilderde ark, die de naam „Jenny"
draagt. Niet bepaald het onderko
men van een tot uiterste wanhoop ge
drevene. Naast de deur hing een rood
koperen scheepslantaarn, die ons toch
wel weer het idee gaf een schip te
betreden, doch de bel was geen
scheepshoorn, maar een gewone elec-
trische huisbel.
Binnentredend in het knusse hal
letje waren wij toch wel even ver
baasd: niets wees op het ons vaak
afgeschilderde gruweltoneel van een
onder reumatiek en lage plafonds ge
bukt gaand gezin. Slechts huiselijke
gezelligheid kenmerkte de werkelijk
ruime woonkamer.
Het einde van de inwoning
„Kijk", vertelde onze
toen we he^n vroegen hoe hij ark
bewoner was geworden, „zo'n drie
jaar geleden wilden we gaan trouwen
en gezien de eindeloze lijsten van
woningzoekenden was voor ons de
enige mogelijkheid om dan maar er
gens in te gaan wonen".
Het bleek voor het prille huwelijks
geluk van de familie na zo'n twee
jaar verblijf op twee veel te kleine
kamertjes een bittere noodzaak eens
om te gaan zien naar een beter woon
oord. Nu was goede raad ook hier
duur: het kopen van een huis ging
boven de begroting uit en de kans
op een betaalbare huurwoning was
nog steeds uitermate klein.
Tot op een dag het oog van de
krantlezende heer des huizes viel op
de advertentie van een arkbouwer.
Deze schilderde in fraaie bewoordin
gen het genot van een „eigen home
cp het water", waarbij bovendien
bleek, dat de bouwkosten aanzienlijk
lager waren dan die van een huis.
Na er nog eens een nachtje over ge
slapen te hebben, besloot de familie,
dat dit dan maar de oplossing moest
worden en hoe meer ze er over spra
ken hoe enthousiaster ze voor dit plan
werden. Onze gastheer besloot, eerst
eens inlichtingen te gaan inwinnen
ever de mogelijkheden van een lig-
plaats* alvorens een ark te laten bou
wen.
VERSCHILLENDE GEMEENTEN
werden aangeschreven en in af
wachting van de resultaten, die deze
brieven moesten opleveren, begon de
a.s. arkbewoner in zijn vrije uren
aan de bouw van een miniatuur-
woonark. Het gehele meubilair maak
te hij op dezelfde schaal na en zo kon
het toekomstig onderdak al worden
ingericht, nog voor met de bouw was
begonnen. Als punt van uitgang werd
de beschikbare „bak" genomen.
Een mille per meter
Op deze betonnen of stalen bak
wordt dan later de eigenlijke woning
Achter de eethoek bevindt zich een gebouwd uit dubbelwandige houten
ingebouwde boekenkast, waar ook het constructies. Om u nu een idee te
t.v.-apparaat een plaatsje vond. De geven, wat het laten bouwen van een
fraaie Zaanlander klok is gekozen in woonark kost, kunnen we u vertel-
contrast met het moderne meubilair, len, dat u moet rekenen op zo'n dui-
CN ZO RUSTIG PRATEND met een
*-i gelukkig wonend gezin zou het
je haast ontgaan, dat je eigenlijk op
een boot bent. Wij vroegen onze gast
vrouw die het grootste deel van de
dag „aan boord'' is, of het nu nog te
merken was, dat er onder je voeten
geen heipalen maar alleen het zacht
kabbelend water van de Westeinder
plas aanwezig was. „Het moet al heel
erg waaien, wil je iets van deining
merken", vond zij. „en dan nog kun
je het alleen zien door uit het raam
naar de wal te kijken".
„Alleen de oliehaard is voorzien
van een scheepscarburator", ver
klaarde haar man. maar zolang de
haard in het midden van de boot
staat, is dat eigenlijk niet eens
nodig".
Natuurlijk gingen we ook even kij
ken in het domein van de huisvrouw,
de keuken. Hier wordt voor bet ko
ken gebruik gemaakt van een gas-
toestel, dat is aangesloten op een fles
butagas, die achter een fleurig gor
dijntje aan het oog onttrokken is. Ook
zou electrisch koken mogelijk zijn,
want zoals oo de meeste ligplaatsen
is de woona-k gewoon aangesloten'
op het gemeentelijk lichtnet en de
drinkwatervoorziening.
De slaapkamer der ouders was
ruimschoots groot genoeg voor een
royaal tweepersoons bed. Uit de kin
derkamer klonk het hongerig ^eluid
van de jongste arkbewoner. Behalve
zijn wieg was hier een opklapbed ge
plaatst, waarboven een met vrolijke
Walt Disney-figuren beschil-'erde
bergruimte voor baby's speelgoed en
garderobe.
In de zomermaanden 's morgens
neemt de heer des huizes eerst een
duik in de Westeinderplas alvorens
naar zijn werk te gaan.
Zo kunt u ervaren dat ook wonen
op het water zijn gezellige eigen sfeer
heeft, een gezelligheid die niet in
't minst voor wonen op de wal be
hoeft onder te doen.
„LAMPEKAP"-HOEDJE VAN
SISAL-VEZEL
Ontwerper Jaccoud uit Londen ge
bruikte voor dit hoedje in zijn col
lectie voor het komende voorjaar een
weefsel van sisal-vezel. De „Lampc-
kap"-hoed is afgewerkt met een grote
strik van grof wit lint.
HOOFDZAAK
Dit diadeem van de Londense ont
werper Steiner heeft als specialiteit
een viertal lampjes dat echt kan
branden. Een uiterst klein schake
laartje in het sieraad en een batte
rijtje, dat in het kapsel verborgen is
maken dit mogelijk.
„MONNIK-LIJN" IN DUBLIN
Nelli Mulcahy in Dublin toont in
deze mantel en rok van fijne tweed,
de z.g. Monnik-Lijn, welke het dui
delijkst uitkomt in de kap op de
mantel. Het materiaal voor dit en
semble werd in Avoca, in de „Coun
ty" Wicklow, met de hand geweven
door veteranen in dit moeilijke vak
van tachtig jaar en ouder Nelli Mul
cahy exporteert haar modellen o.m.
naar Frankrijk en voorziet ook de
Engelse markt.
„La Garbo" is de wel zeer toepasse- Arir oir nimcu
lijke naam van dit in Londen op de LLUBb
markt gebrachte hoedje, een leuke Het Tiroler hoedje Inspireerde de En-
cloche van bruin, op bont gelijkend, gelse ontwerper die dit charmante
t .wee „.e,. vUt' De eni«e verslering bestaat uit modelletje „Ace of Clubs" maakte.
n J "NGE DICK HOLTHAtJS 1969 geborduurd rijden driepuntige ster- Het hoedje is van bontvilt, afgezet
Connne Rotsehaefer, gefotografeerd in een couture-tailleur van grijre ren, die de bol in model houden en met een zwarte band. Natuurlijk
flanel. de rand doen golven. mocht het veertje niet ontbreken.
