Het afgelopen jaar was
er één van ontspanning
PAUS JOHANNES ZOND 'N BOODSCHAP
BIJ HERDENKING VAN ENCYCLIEK
IN DE KOUDE OORLOGSSFEER
TRAD EINDELIJK DOOI IN
Topconferentie in het vooruitzicht
(ouöt)jAeRlyckse
CRonycke
Bejaarde man
omgekomen
Plechtige zitting in Utrecht
TONMRDA^^ECEMBE^ISS»
uti LKlDSK COURANT
PAGINA a
Niemand kan weten, welke betekenis de toekomstige historicus zal toe
kennen aan het jaar 1959. Doch voorzover een tijdgenoot in staat is, de zin
van het actuele gebeuren te overzien, is hij geneigd te zeggen, dat de pogin
gen tot ontspanning tussen de atlantische wereld en het sowjetblok het ken
merkendste verschijnsel ervan vormen.
Over de oorzaken, dat staatslieden als MacMillan die het eerst naar
Moskou ging om de weg te bereiden voor verdere ontmoetingen van wes
telijke staatslieden met Chroesjtsjef als Eisenhower en tenslotte ook
De Gaulle voldoende termen aanwezig achtten voor hoop op ontspanning,
is al veel gezegd. Ieder van de betrokken politici wenst gaarne zijn carrière
te eindigen als vredesapostel. Want de angst voor een oorlog is toegenomen
met de vernietigingskracht van de kernwapens en de middelen, die atoom-
en waterstofbommen op verre afstand kunnen doen ontploffen ^vliegtuigen
en raketten.
De spectaculaire kunstmanen en voertuigen naar de maan hebben evenals
de atoomonderzeeërs bewezen, welk een formidabele krachten de mens kan
ontketenen. Kan hij ze in bedwang houden? Of zal, door een derde grote
oorlog, de wereld der blanken in het bijzonder zo worden geteisterd, dat
onvoorstelbare verwoesting er het einde van is? Bij die vrees voegt zich de
behoefte aan meer welvaart, „inhalen van Amerika", sociale zekerheid,
plezier en genoegen, ook in de Sow jet-Unie.
nomische Gemeenschap niet tot
overeenstemming met de zeven an
dere, die een eigen kleine vrijhan
delszone wilden vormen, maar tra
gisch achtte men deze splitsing toch
nog niet. In het volgend jaar moet
men trachten de „zes" en de „zeven"
bij elkaar te brengen.
China India en Laos.
Tussen landen die niet in Europa
liggen en nog niet over kernwapens
beschikken bleven „klassieke" con
flicten evenwel niet uit. Het meest
verontrustend was wel de onwil van
rood China, troepen terug te trekken
die grenzen van India hadden over
schreden. Men wist wel dat de Chi
nese kaarten (sinds Tsjiang Kai-
sjek!) sterk afweken van de Indi
sche (of eigenlijk Brits-Indische),
maar dat rood China eenvoudig troe
pen zond, die in botsingen met Indi
sche soldaten gevangenen maakten
en Indiërs neerschoten, ontketende
in India een golf van protest.
De oorzaak van deze agressiviteit
was wel, dat na een opstand in Tibet
de opperpriester en hoogste autori
teit, de Dalai Lama, was uitgeweken
met honderden van zijn landgenoten
naar India; en dat de Indiërs geest
driftig te kennen gaven, hoezeer zij
meeleefden met de Tibetanen, wier
opstand hard werd onderdrukt.
welke laatste eigenlijk voogdijgebie-
den van de V. N. zijn, bestuurd door
België.
De regering in Brussel liet in Kon
go gemeenteraadsverkiezingen orga
niseren in december van 1959, be
loofde een voorlopige Kongolese re
gering in 1960 en onafhankelijkheid
in 1964. Ten aanzien van de genoem
de vorstendommen wilde België
meer democratie verwerkelijken.
Maar een golf van nationalisme over
spoelde het zwarte werelddeel. Met
slechts één vreemde uitzondering:
De bevolking van noord-Kameroen,
die kon toetreden tot Nigeria (dat
in 1960 een Dominion, dus onafhan
kelijk, zal worden), verkoos voorlo
pig nog onder Brits bestuur te blij
ven
Latijns Amerika.
Nieuwjaar 1959 volgde op Cuba
dictator Batista de weg van vele
voorgangers in latijns Amerika en
verscheen de romantische en wat
wilde Fidel Castro, die de held werd
van de Spaans-Amerikaanse radica
len van links doch in conflict raakte
met de V.S. Vlak voor de deur werd
Washington geconfronteerd met het
roerig nationalisme, dat ook in 1959
de internationale toestand onrustig
hield.
GEBOUW 8 UUR
P*en jaer is weer voorby, een nieuw staet te beginnen.
By olybol en wyn gaen wy ons nu besinnen
op dat wat achter leyt en wat staet voor de deur.
Was 't oude goed, soo soo, of stelde het teleur?
Het bracht voor d'een veel smert, voor meenigheen oock vreughde,
het baerde soms geween waer d'ander sich verheughde,
lek hoop met U dat all wat leed ons bracht
maer drae vergeeten is en wy een schoon gedacht
aan all wat ons playsier vermocht te sohencken,
bewaeren als een goed waer 't leuck is aen te dencken.
En daerom gae ick oock aen heel veel droefenis voorby,
herinner slechts aen vreughd, dat's goed voor U en my.
Eilaecy, tusschen vreughd en bittere smerten
er dickwerf is in aller menschenherten
soo nauw de grens te sien. Selfs vreughd kan pyn
doen en groot verdriet vermenghd met blydschap syn.
In 't weenen van geluck leyt droefiheyd soms verborghen,
want in de blydschap duyst'ren meenighmael de sorghen.
Welaen, daeraen te dencken en will ick nu maer niet
met leckere olybollenreuck in neusgat of verschiet.
|7 n laet ick dan met Leyden's merekt aenvanghen.
Daer wierd dit jaer een wolligh schaep behanghen
met lint en frats en heel veel tierlantyn
omdat he mocht het vyff-miljoenste syn
van ram en ooy en lam, die in dees stad gekoomen
is oover de dam en stond, met veelen saemgepackt, te drootmen
van groen wey en lecker warme stal
in steë van hier te staen met 6chaepe;n sender tall.
Sy quaemen hier met verekens en met koeyen,
die lodderigh „De Valck" besien of dreunend staen te loeyen.
De boeren loopen er handklappende doorheen,
geklompt, gestockt en blaauwgekield. En een
en al oogh voor soo schoone beesten
terwyl de vrouwen in de binnenstad gaen feesten
van winckel in en uyt te coopen hun gerief
voor haerliên keuckenkast. En Leyden vindt hun lief
en leed terugh in welgevulde sacken
van meenigh neeringhman. Aen't eynde eentje packen
met soonlief of met man een glaesjen met playsier.
Soo gaf de Leydsche merekt aen duysenden vertier.
l/ertier gaf oock de crant, en wel de eyghen Leydsche,
die feest gevierd dit jaer. Want vyfftiah jaeren heyt se
het wereldnieuws gebracht in steede en contrey
en vreughd en leed vercond, ten dienst van U en my.
Sy leeve hoogh, nogh vyfftich jaer en meerder
crescendo of excelsior. Ick segghe: gae soo veerder
tot heyl van 't Roomsch publicque en wat daertoe behoort,
te brenghen elck wat wilt, voor eyder, ongestoord.
Ten expeditie gingh naer 't verre Orienten,
naer Nieuw Guinee, maer raeckte sonder centen.
Sy hadden wel geluck, maer hadden meer nogh pech
en vonden teeghenspoed en -slaeghen op hun wegh.
Toch quaemen sy terugh met alderhande saecken
waer sy de wetenschap mee grooter conden maecken.
Soo was men in ons Leyden oock dit jaer weer paraet
wanneer het om vermeêringh onser kennis gaet.
r\e Leydsche weetenschap, die wist men oock te eeren.
Want Leuven's Almae Maeter en haer geleerde heeren
syn Leyden welgesind. En in professor Brom
bereydden sy aldaer hun hoofschen wellekom
aen eenen pionier in 't vack der medicynen
en een der grooten onser Leydsche chirurgynen,
die met Gods hulp en eyghen kennis heelt de smert
van hen die lyden aen een droeve quael van 't hert.
jyiaer het studentendom mocht er dit jaer min juyohen
lvl wyider hun societeyt door vlammen gingh in duyehen.
Minerva, o godin, leyt nu in stoff en asch,
rampsaeligh ooverschot van wat eens bloeyend was
en ryck in 't leeven der studenten,
soo vaeck beschreeven door veel joolighe scribenten.
Eerst als Minerva's muuren weer syn opgebouwd
raeckt ons de oude Breede Straete weer vertrouwd.
p\an denck ick nogh aen al die gulden paeren,
die vyfftich en nogh meerder houwelycksjaeren
soo feest'lyck vieren mocht met hun naegeslacht.
Wy hebben er dit jaer soo veel aen hen gedacht;
wij mochten in den geest veel feesten meedevieren
en heffen 't fonck'lend glas en blyde tierelieren.
Alsoock by meenigheen, die 't borstjen fier
verheft wyl hem 't veelcleurigh lintjen sier
en magh dat hy er, cloeck van sinne,
verwierf door de gunst van paus en koninghinne.
aen alle juJbilaeren in het afgeloopen jaer
de oudtjaersdronck geweyd, niet één maer selfs een paer!
Aen allen in het noorden, suyd, oost of in het westen,
onder de roock of in de Sleutelveste.
Van Boruft (aen de Rihyn) tot Noordwyck (aen de see),
van Wassenaer tot aen de Hillegommersteê-
Aen Rhyn- en Veen- en Bollenstreecksche menschen
soo biede ick myn welgemeende wenschen.
Het gae U goed dit jaer, U altemael
en, mèt U, oock:
WILLEM VAN HORSTENDAEL
Blijken van ontspanning.
De bezoeken nu van MacMillan
aan de Sovjet-Unie, van Chroesjtsjef
aan Amerika, de voorgenomen reizen
van de Sow jet-premier aan Frank
rijk, van Eisenhower aan Moskou,
en wat daar nog bij zal komen, zijn
tekenen van grote diplomatieke ac
tiviteit om het ergste te voorkomen.
In Genève maakte men vorderingen
op de weg tot het staken van kern
proeven, die ook sinds oktober 1958
niet meer hebben plaats gevonden.
In de Ver. Naties is drang uitge
oefend op Frankrijk, om zijn eigen
experiment met een atoombom uit te
stellen, of het daarbij te laten, en er
verder van af te zien, als ook de
andere mogendheden geen proeven
meer nemen. Een brede kring in de
V.N. wenste, dat de bezitters van
kernwapens hun kennis en materiaal
niet ter beschikking zouden stellen
van andere landen, opdat tenminste
het bezit van die gevaarlijke wapens
niet zou worden uitgebreid.
Aanvankelijk- dreigde nog de in
november ontketende crisis over
Berlijn ernstige gevolgen te hebben.
Doch de Russen, die voorstelden de
bezetting van de oude Duitse hoofd
stad te beëindigen, ontkenden een
ultimatum te hebben gesteld en de
rechten van het westen te hebben
willen opheffen. Zij zouden al ge
noegen nemen met vermindering der
spanningen rondom Oost-Duitsland
en verder overleg, om het bezettings
statuut te likwideren, zonder dat
West-Berlijn zijn vrijheid verloor.
De dood van Dulles.
Men zou geneigd zijn 't een sym
bolisch feit te noemen, dat de Ame
rikaanse minister Dulles, die de re
putatie had onverzoenlijk anti-Rus
sisch te zijn, in de zomer 1959 over
leed, terwijl president Eisenhower
veel meer een eigen politiek ging
voeren. Maar het is zeer wel moge
lijk, dat ook Dulles (die minder
„hard" was dan velen wel meenden)
elke kans zou hebben gebruikt, om
het oorlogsgevaar te verminderen.
De herkiezing in Engeland van de
conservatieve regering van MacMil
lan en de matiging van kanselier
Adenauer kenmerkten dit jaar even
zeer als 't feit, dat tevens De Gaulle
niet zo anti-Russisch bleek te zijn
als men wel meende. In maart zei
hij, dat de Duitsers als oostgrens de
Oder-Neisse-lijn blijvend moesten
aanvaarden en dus voorgoed afstand
moesten doen van gebieden, die zij
aan Polen en de Sow jet-Unie hebben
verloren. In november gaf de Franse
president als zijn mening te kennen,
dat het Kremlin niet zo sterk stond,
dat het zich kon veroorloven, de
koude oorlog hardnekkig te blijven
voeren. De Gaulle zei toen, dat Mos
kou wel eens bang kon worden van
het rode China en bij een oorlog niet
zou kunnen rekenen op de Oosteuro-
pese vazalstaten. Hij dacht dus, dat
Chroesjtsjef wel tot een compromis
bereid zou zijn.
Aller ogen zijn thans gericht op
de topconferentie, welke in het voor
jaar van het volgend jaar te Parijs
zal beginnen.
Al is er dan voorlopig nog niets
bereikt, dat een verandering van at
mosfeer, als deze zich doorzet, is zij
belangrijk.
De Gaulle als tacticus.
Een grote tacticus, die de aandacht
is blijven opeisen, bleek de Franse
president De Gaulle. Hij gaf te ken
nen, dat hij niet aan de leiband wou
lopen van Amerika of Engeland, en
dit feit alleen maakten Eisenhower
èn MacMillan milder jegens Frank
rijk en meer tegemoetkomend. An
derzijds bezorgde zijn meer onafhan
kelijke houding hem vriendelijke
woorden van Chroesjtsjef en zelfs.
van de Franse communistische par
tij. Deze ontdekte plotseling, dat De
Gaulle eigenlijk nogal liberaal was
ten aanzien van Algerije.
Wat dit betreft hield De Gaulle op
16 september een rede, waarin hij de
Algerijnse opstandelingen aanbood,
het vuren te staken, waarna zij bin
nen enkele jaren vrij zouden zijn bij
referendum te kiezen tussen afschei
ding van Frankrijk; verfransing; of
een grote mate van zelfbestuur in
een associatie met Frankrijk. Dat
laatste heeft de meeste kansen, en
dit initiatief bezorgde De Gaulle
vriendelijke commentaren van Ame
rika, Engeland, Rusland en vele an
dere landen, hoewel uiterst rechts
hem fel begon te kritiseren.
In vergelijking met 1958 scheen zo
dus 1959 een jaar dat met allerlei
vriendelijke aspecten ten einde liep,
al waren de wolken geensins van de
lucht. Het neutrale maar westerse
Oostenrijk trad toe tot de Donau-
commissie, waarin tot dan toe slechts
communistische landen waren ver
tegenwoordigd. Tito van Joegoslavië
werd minder lastig gevallen dan
ooit. Generaal Franco van Spanje
zag zijn land toegelaten tot de Or
ganisatie van Europese Economi
sche Samenwerking en ontving zelfs
bezoek van Eisenhower. Wel kwa
men op economisch gebied de zes
landen van de aparte Europese Eco-
Rechten van ouders,
Kerk en staat
In Utrecht is gistermiddag aan de
vooravond van de herdenking van de
30ste verjaardag van de encycliek
Divini Illius Magistri een plechtige
zitting gehouden door het Internatio
naal Bureau voor Onderwüs en Op
voeding. In deze encycliek van Paus
Pius XI, die op 31 december 1929
verscheen, worden de grondbeginse
len aangegeven voor de katholieke
opvoeding in heel haar omvang.
De plechtige zitting, die werd ge
presideerd door mgr. mr. F. Op de
Coul werd ondermeer bijgewoond
door de Pauselijke internuntius z.h.
Exc. J. Beltrani, de aartsbisschop van
Utrecht, mgr. dr. B. J. Alfrink, de
bisschop van Roermond, mgr. P. J.
A. Moors, alsmede door vertegenwoor
digers van het onderwijs in Frank
rijk, België, Duitsland en Nederland.
Mgr. Op de Coul gaf in zijn ope
ningsrede een samenvatting van de
rechten van ouders, kerk en staat,
zoals deze in de encycliek Divini
Illius Magistri te vinden zijn.
De aartsbisschop van Utrecht, mgr.
Alfrink, hield tijdens deze bijeen
komst een rede, waarin hij wees op
de grote waarde van deze encycliek
waarmee Paus Pius XI ter gelegen
heid van zijn 50-jarig priesterschap
de kerk verrijkte. Hij legde er de na
druk op, dat Paus Pius XI in deze
encycliek precies tegen elkaar afge
wogen heeft de rechten inzake de
opvoeding van de jonge mens van
de kerk, van het gezin en van de
staat. Gezin, Kerk en staat, aldus
mgr. Alfrink, hebben elkaar nodig bij
de opvoeding van de jonge mens.
Het gezin opzichzelf alleen kan
deze taak niet vervullen. De staat op
zichzelf gesteld mag ze niet alleen
Beroering wekte ook een kleine
burgeroorlog in het koninkrijk Laos,
waar de rechtse regering zeide, dat
Chinese en Vietnamese communisten
waren binnengedrongen. Dit bleek
niet bewijsbaar te zijn, al hadden de
rebellen wel morele en misschien
materiële hulp van communistische
vervullen, omdat zij dan de rechten
zou schenden van de anderen. En de
Kerk dat is de samenbundeling van
de gelovige gezinnen onder leiding
van de hierarahie zou eventueel deze
taak alleen op zich kunnen nemen,
maar in een goed geordend bestel
zou zij, volgens mgr. Alfrink, belang
rijke delen van deze taak moeten
overlaten aan de staat en zal ze deze
ook met volkomen instemming over
laten aan de staat.
Thans gezin voorop.
Mgr. Alfrink wees er op, dat men
deze encycliek moet zien tegen de
achtergrond van de activiteiten van
het fascisme in Italië 30 jaar geleden.
Paus Pius XI begrensde de rechten
van de staat en schreef uitvoerig over
de taak der dienstbaarheid die de
staat te vervullen heeft ten opzichte
van de jonge mens-
Misschien, zo zei mgr. Alfrink, zou
men thans geneigd zijn het gezin
voorop te stellen in plaats van de
Kerk, zoals paus Pius XI deed.
Paus Johannes XXXIII zond ter
gelegenheid van deze plechtige zit
ting een boodschap, waarin hij uit
voerig de betekenis van de encycliek
Onder ere-voorzitterschap van zijn
beschermheer, Zijne Hoogwaardige
Excellentie mgr. dr. B. J. Alfrink,
Aartbisschop van Utrecht, heeft het
Office International de l'Enseigne-
ment een plechtige zitting belegd in
Esplanade te Utrecht. Aanleiding tot
deze bijeenkomst was de boodschap
van Z.H. Paus Johannes XXXHI aan
de vooravond van de herdenking van
de dertigste verjaardag van de en
cycliek „Divini Illius Magistri".
V.lji.r.: Z.H. Exc. mgr. dr. B. J. Al
frink, Z.H. Exc. J. Beltrani, pauselijk
internuntius en Z.H. Exc. mgr. Des-
camps uit Frankrijk, vice-president
van het OIEC.
kant gekregen. Het scheen, dat het
neutrale Laos tenslotte in elk geval
voor directe interventie van rode
elementen zou worden gespaard, en
dat China wat inbond jegens India.
Toch kreeg men de indruk dat Azië
meer een haard van oorlogsgevaren
was dan Europa.
Afrika.
In Afrika was de onrust van an
dere aard: zij uitte zich in strijd
tegen de Europese voogden. Dit bleef
zo in Algerije, dat formeel een deel
is van Frankrijk, hoewel De Gaulle
„zelfbeschikking" in uitzicht stelde.
De Belgen werden verrast door op
standen in Kongo en in de twee vor
stendommen Roeanda en Oeroendi,
SNIP SNAP
REVUE
Komt u ook vanavond?..."
matinee 3 en 10 jan.
(Advertentie)
Drvini Illius Magistri besprak. HU
noemde deze encycliek een handvest
van de christelijke opvoeding der
jeugd.
Monument.
„De encycliek, aldus paus Johannes,
is een „waarlijk bewonderenswaar
dig monument van het leergezag der
kerk. Degelijk is de bewijsvoering,
aldus de Paus, waarmee de encycliek
het recht der Kerk op een opvoe
dingsmilieu opeist, in overeenstem
ming met het geloof van haar kin
deren". „Het gewichtige document,
zo schrijft hü, heeft niets aan zijn
waarheid ingeboet. Vandaag even
goed als gisteren, bevestigt de Kerk
haar eigen recht op de scholen, waar
leermeesters van diep gewortelde
overtuiging de leerlingen een chris
telijke opvoeding bijbrengen en waar
het onderwijs wordt gegeven in het
licht van het geloof".
Uitvoerig ging paus Johannes in
op de gevolgen van de encycliek, zo
als deze zich openbaren in de groei
ende belangstelling der ouders voor
de vraagstukken van onderwijs en
opvoeding. Hij toont zich verheugd
over de ontwikkeling van landelijke
onderwijsdiensten en him samenwer
king in het internationeel katholiek
ond erwij sbureau.
Bezorgd.
Aan het slot van zijn boodschap
geeft de Paus uiting aan zijn bezorgd
heid over de tegenwoordige ontwik
keling van een technische wereld en
de gevolgen daarvan voor het onder
wijs. Weliswaar, zo zegt hij, heeft het
Christelijk geloof niets te duchten van
de wetenschap, noch van de techniek
die eruit is voortgekomen, maar het
geloof leert ons eveneens, dat dit
slechts middelen zUn ten dienste van
de mens, die daarvan gebruik kan ma
ken ten goede, maar helaas ook ten
kwade. Daarom acht hij het volstrekt
noodzakelijk dat overtuigende katho
lieken in grote getale aanwezig zijn
op dit zich in volle ontwikkeling be
vindende terrein der menselijke ac
tiviteit. Daarom ook behoren grote
aantallen kinderen in staat te worden
gesteld ingoed toegeruste technische
scholen een gespecialiseerde vorming
en een werkelijk christelijke opvoe
ding te ontvangen. Hierdoor zullen
zU, volgens de Paus, in de toekomst
zowel wat betreft him vakkennis als
in moreel opzicht de elite kunnen zijn
die de wereld en de kerk zo nodig
hebben. Paus Johannes besloot zijn
boodschap met de apostolische zegen.
Tenslotte hield de pauselijke in
ternuntius, mgr. J. Beltrani, een kor
te toespraak, waarin hij het Neder
landse episcopaat onder andere ge
lukwenste met het resultaat van de
strijd voor de vrijheid en gelijkheid
van het bijzonder onderwijs. Èn Ne-
deland, zo zei hij, heeft men de meest
democratische wijze weten te vinden
die ten voorbeeld kan worden ge
steld aan de gehele wereld en vooral
aan die naties die nog gebukt gaan
onder de onderdrukking van de vry-
heid van het onderwijs.
Gezin uii Gouda
op terugweg?
Familie van het gezin P. te Gouda,
dat sinds twee en een halve week met
een gehuurde auto en een paar hon
derd gulden geleend en weggenomen
geld verdwenen is, heeft gisteren een
telegram ontvangen. De inhoud, zo
meldt het Alg. Dagbl-, luidde laco
niek: „Kom terug". Het telegram
kwam uit Helmstedt, aan de grens
tussen Oost- en West-Duitsland. Dat
doet de familie van de verdwenen
schilder vermoeden, dat zijn gezin
uit Oost-Duitsland is uitgewezen.
Café door brand
verwoesi
De 81-jarige heer A. A. is het
slachtoffer geworden van een felle
cafébrand in Weende bij Vlagtwedde
(Gr.). De bejaarde man is in de vlam
men omgekomen.
De eigenaar van het café, de heer
J. L. ontdekte 's nachts de brand,
doch toen bleken zowel de woning
als het café reeds in lichter-laaie te
staan. Hij heeft nog enige malen ge
tracht zijn bejaarde schoonvader uit
de vlammenzee te redden, hij heeft
zijn reddingspogingen moeten staken.
Zijn vrouw had zich reeds in veilig
heid gesteld en zij had alarm gesla
gen.
De brandweer van Vlagtwedde
heeft zich uren lang beziggehouden
met de blussingswerkzaamheden,
doch de gehele woning en café met
de totale inboedel gingen verloren.
De oorzaak van de brand is nog niet
bekend. Verzekering dekt de schade.
MET SCOOTER GESLIPT
Op de provinciale weg bij Meer
kerk is de 36-jarige mevrouw W. Po-
pyus, gewoond hebbend in Dordrecht,
met haar scooter geslipt, toen zij af
remde om verkeer op de rijksweg 27
naar Utrecht voorrang te verlenen.
Zij kwam te vallen en liep zodanige
verwondingen aan het hoofd op, dat
zij in de loop van de dag in het ge
meenteziekenhuis van Gorinchem is
overleden.
METAAL-C.A.O. BINDEND
VERKLAARD
De nieuwe collectieve arbeidsover
eenkomsten voor de handarbeiders en
de beambten in de metaalnijverheid,
die vanaf 1 augustus worden toege
past, zijn thans bindend verklaard
door het college van rijksbemidde
laars. Zij gelden dus thans voor alle
ondernemingen, ook voor de ongeor
ganiseerde, in de metaalindustrie. In
totaal werken in ons land ruim
300.000 werknemers in de metaal
industrie.
