W-
KNUTSELHOEKJE
("ba mbo")
ZATERDAG 14 NOVEMBER 1959
DE LETDSE COURANT
PAGINA 9
EEN LANGE WANDELING VAN
JUMBO
waar we niet doorheen kunnen zien.
Was er dus geen dampkring, dan zou
den we dus ook overdag de lichtende
sterren kunnen zien. De sterren en ook
de zon zouden dan als lampen aan een
donkere hemel hangen.
FIG C
't HOORNTJE
DE VERBORGEN FIGUUR
Avonturen van
DOOR OOM TOON
Bambo lag dus geheel versuft van
vermoeienis ter aarde.
Toen hij na enkele minuten oen wei-
nigje bekomen was, ontdekte hij dat het
geroep der wilden verstomd was. Blijk
baar waren ook zij aan het eind van
hun krachten gekomen en hadden de
achtervolging opgegeven. Dus bleef hij
maar rustig liggen. Hij was trouwens
nog niet in staat om zich te bewegen.
Na een uurtje probeerde hij of zijn be
nen hem weer dragen konden. Maar
neen, zij klapperden onder zijn lichaam
en moedeloos liet hij zich weer op de
bodem zakken. Intussen schreeuwde zijn
maag a.h.w om eten. Tien meter bij hem
vandaan ontdekte hij een vrij lage boom
waaraan een soort bananen groeide.
Met uiterste krachtsinspanning slaagde
hij erin zich er naar toe te slepen en
enige vruchten te bemachtigen. Toen
hij deze verorberd had, voelde hij al
spoedig zijn krachten een weinig terug
komen. Maar nu voelde hij, dat de slaap
hem dreigde te overmannen. Indien h{j
daaraan echter toegaf, zou hij een weer
loos slachtoffer zijn van een wild dier
of een Hottentot.
Wat te doen? Toen hij eens aandach
tig de omgeving opnam, kreeg hy een
rots in 't oog. Zij vertoonde brede sple
ten, waaruit zich verscheidene bomen
verhieven, die met hun kronen de rots
overschaduwden. Dat was misschien een
veilige schuilplaats! Waggelend nog als
een dronken man sleepte hij er zich
naar toe. Doch de wand van de rots was
zo effen als marmer; geen enkel uit
steeksel tot 2 meter hoogte gaf enig
houvast of steun om haar te beklim
men. Toch moest hier zijn redding lig
gen.
Boven op de rotsige heuvel stak een
boom ver boven de andere uit. In zijn
nabijheid stonden enkele lagere bana-
nebomen, waarvan een paar stevige tak
ken doordrongen tot in de kroon van de
reus. Ha, daar was zijn kans! Met onge
looflijke inspanning slaagde hij erin een
der lagere bomen te beklimmen en langs
de ver uitstekende zijtak zich in die
hoge te nestelen. Na wat uitgerust te
hebben, viel 't afdalen hem heel wat.
minder moeilijk.
O, wat had de voorzienigheid hem
wonderbaar geholpen! In een bijna 3
meter brede spleet, waarin de machtige
boom geworteld was, lag een dikke laag
dorre bladeren, die een heerlijk rustbed
vormden, terwijl de dichte kruin hem
tegen de felle zonnehitte beschutte. Be
haaglijk vleide hij zich neer en met een
veilig gevoel viel hij in een diepe slaap.
Hoe lang hij wel geslapen had, kon
hij slechts vermoeden. In elk geval was
't weer volop dag, toen hij wakker werd,
zodat hij misschien wel twee maal 't
klokje rond vredig gesluimerd had. Hij
richtte zich op en gevoelde terstond, étet
hij geweldig was opgeknapt. Maar ook
bemerkte hij aan 't gerommel van zijn
maag, dat hij zo gauw mogelijk voor
eten moest zorgen. Gelukkig baarde dat
hem weinig moeite door de bananebo-
men aan de voet van de rots. Maar toen
hij voldoende van die nogal droge
vruchten naar binnen gewerkt had,
voelde hij zich gekweld door een hevige
dorst. Hij beklom nu met heel wat min
der moeite weer de hoge boom om uit
te zien naar water. En ja, hoor. Ook nu
weer had hij geluk! Niet ver van de rots
vandaan liep een soort vallei en daar
doorheen zag hij een glinsterend beekje
stromen met hier en daar watervalletjes.
Hij.spoedde zich erheen, leste zijn dorst,
waste zijn handen en zijn gezicht en gaf
vervolgens zijn hele lichaam een heer
lijke beurt. Wat had hij graag gezwom
men om zijn spieren weer goed los te
maken! Maar in rivieren met waterval
len is voorzichtigheid geboden. Dus
stelde hij zich maar tevreden met een
heerlijk koel bad.
Toen dit alles gebeurd was, voelde hij
alle ellende van zich afgeschud. Zijn
vermoeienis en de stijfheid in zijn leden
waren als bij toverslag verdwenen.
Maar toch oordeelde hij het .verstandig
om nog een dag in zijn veilige schuil
plaats te blijven. Dan zou hij zeker weer
op volle kracht zijn voor de verdere,
vlucht. Maar nu de vermoeienis van
hem afgevallen was, had de slaap geen
vat meer op hem. Uren zat en lag hij
op zijn bladerbed, terwijl zijn gedach
ten verwijlden bij Elsa en haar goede'
vader. Zou hij hen nog wel ooit terug
zien? En wat zou er van de stoute dro
men, waarmee hij vertrokken was, te
rechtkomen? Ook dacht hij aan zijn va
derland, Frankrijk, aan zijn geboorte-
stad Parijs, "aan het schip, waarmee hij
de eerste maal was uitgevaren, aan zijn
edele kapitein en zijn vrienden op de
boot, die natuurlijk meenden dat hij bij
de scheepsramp was omgekomen.
Hij lag daar nu wel veilig, maar wat
zou hem straks op zijn verdere vlucht
te wachten staan? Gevaren van slangen
en verscheurende dieren en van de
wilde, onbeschaafde bevolking? Geluk
kig ontfermde de slaap zich eindelijk
weer over hem en nog wel met zoete
dromen als een soort troost in zijn be
narde toestand.
Toen de dag evenwel aanbrak, werden
die dromen op een hevige wijze ver
stoord. Een stoot in zijn gezicht maakte
Bern plotseling klaar wakker. Een schrij
nende wonde aan zijn wang bloedde he
vig enboven zijn hoofd, fladderde
met zijn machtige vleugels een gier,
die poogde zijn vreselijke snavel in zijn
vlees te planten.
Tot volgende week!
CORRESPONDENTIE
Vandaag begint Margreet Mulder,
Leiden met haar verhaaltje:
MOEDERS VERJAARDAG
Het was vrijdagavond en ik lag in
bed. Toen dacht ik er ineens aan dat
moeder zondag jarig was en ik moest
nog een cadeautje kopen, maar ik wist
niet goed wat. En toen schoot er iets in
mijn gedachte: een naaidoos Die had
mijn moeder hard nodig, want die ze nu
had, was maar een kartonnen doos Ik
besloot zaterdagmiddag eens naar de
stad te gaan.
Op die zaterdagmiddag vroeg moeder
waar ik heen ging. Ik zei: „naar de
stad".
„Nou ga dan maar gauw, anders is het
zo druk", zei moe.
Ik ging naar een grote winkel en ging
met de lift naar boven. Tussen alle
mooie dingen, zag ik ook een mooie
houten naaidoos staan. Wat was dat een
mooie! Het hout had haast dezelfde
kleur als onze kast en stoelen. Ik vroeg
aan de juffrouw, hoe duur hij was en 't
was gelukkig niet zo duur.
Toch heb ik hem nog niet genomen
want ik wou eerst nog eens ergens an
ders gaan kijken. Maar die andere wa
ren niet zo mooi. Ik ging dus weer te
rug en heb die mooie gekocht. Toen ik
zaterdagavond in mijn bed lag, dacht ik:
als moeder hem nu maar mooi vindt.
Het was zondagmorgen. Mijn vader
was al op. Ik ging naar moeder om haar
te feliciteren. Het cadeau zette ik nu
ingepakt op haar bed. Ze pakte het uit.
O, wat was ze er blij mee. We moesten
nu vlug opschieten om naar de kerk te
gaan en terug uit de kerk ging mijn
oma mee naar huis. 's Middags mocht
ik de nieuwe naaidoos helemaal inrui
men. Alles kreeg een eigen plaatsje. We
kregen die dag veel visite.
John Steekema, Lelden, maakte:
EEN DAGJE UIT
Het was zaterdag in de vakantie en
m'n vader had net een dag vrij. M'n oma
was pas jarig geweest en toen zei va
der: „kom jongens, we konden vandaag
best eens naar opa en oma gaan. Dc
koffer werd vlug klaar gemaakt, want
we zouden in een hotel gaan slapen. We
moesten helemaal naar Groningen.
's Morgens om 7 uur vertrokken we
al en 's zondagsavonds zouden we pas
terugkomen. De hond mocht ook mee.
We gingen over de Afsluitdijk, maar
daar ben ik al vaak geweest. Midden op
de Afsluitdijk is een café en daar heb
ben we koffie gedronken. We gingen
ook even aan bij mijn tante in Sapper-
meer. Ook zijn we in Haren geweest,
dat is een dorpje bij Groningen.
Toen we in 't hotel gingen overnach
ten, mocht de hond niet mee, want er
was pas geleden ook een hond geweest,
die alles stuk gebeten had, de dekens,
de lakens en de kussens. Nu mocht de
hond bij oma en opa slapen, daar kreeg
hij een eigen mandje.
Vanuit Groningen zijn we nog naar
Delfzijl geweest. Daar hebben we naar
de boten gekeken. We kwamen ook nog
langs het Zuidlaardermeer, ook met
veel boten. Op de terugweg gingen we
langs de Hondsrug. Daar hebben we ge
wandeld en daar zat onze hond een ko
nijn achterna, maar hij heeft hem niet
gevangen, want het konijn vloog diep
in zijn hol.
Het waren fijne dagen geweest.
IN DE DIERENTUIN
„We gaan vanmiddag naar de dieren
tuin", zei mijn moeder op een woensdag.
Nou dat vonden we allemaal fijn. Om
twee uur stapten we in de tram naar
Wassenaar, maar toen we aan de halte
uitstapten moesten we nog een heel
eind lopen. Gelukkig stond er een aap
jeskoetsier en daar reden we lekker
mee naar de dierentuin. Nu waren we
er vlug.
We gingen eerst naar de zeehonden
en die waren aan het vechten. Vlak er
bij waren de olifanten. Een mevrouw
gaf hem een snoepje maar even later
wou hij- er nog een hebben. Die me
vrouw gaf er geen meer en toen werd
de olifant kwaad. Hij pakte met zijn
slurf een beetje zand en blies dat zo
over haar jurk.
Nu kwamen we bij de apen en die
zaten elkaar te vlooien, maar toen er
een man in het hok stapte om ze te
voeren, toen renden ze allemaal naar
hem toe. Ze gingen bij hem op schoot
zitten en gaven hem een hand. Ze kre
gen allemaal een banaan, die ze zelf
schilden en oppeuzelden.
Toen ging ik naar de speeltuin. Ik
klom op een tank en kroop in een duik
boot, maar die duikboot was van bin
nen zo vuil, dat ik er maar gauw weer
uit ging.
Ik mocht ook nog op een ezeltje rij
den en dat ging lekker. We gingen later
nog langs de dieren. De beren lagen te
slapen. Een jongen wou met zijn hoofd
onder het hek door, maar een oppasser
haalde hem dadelijk terug. De leeuwen
hadden pas eten gehad en die lagen ook
lui te slapen. Het was een fijne middag
geweest.
Mijn vader heeft een carosseriefa-
briek. Wij maken grote auto's en trucs.
Nu mocht ik in de vakantie daar gaan
werken. Dat vind ik leuk, dat begrijp
je.
Om half 8 begon de fabriek en toen
moest ik er ook zijn, Om 10 uur gingen
we naar buiten om te eten en om kwart
over 10 gingen we weer aan het werk.
„Heeft u werk voor me?" vroeg ik
aan mijn vader.
„Ja hoor, er is vanmorgen een heel
grote kist gekomen. Hij staat in het ma
gazijn en die mag je helpen uitpakken".
Ik ging met mijn vader naar het ma
gazijn en daar stond de kist. Hij was
laag, maar wel zeven meter lang. We
gingen eerst de bovenste plank er af
halen. Hij lag vol met lijsten, met dik
papier omwonden, soms was het papier
wel 6 cm, dik. Ik ging meteen het pa
pier er af halen. Onder de hand was
het half één geworden. Toen ging het
sein om te eten. Tussen Hein en Theo
heb ik mijn boterham zitten eten.
's Middags mocht ik helpen bij het
boren. De hele week heb ik geholpen en
toen ik zaterdags bij het loketje kwam
kreeg ik 5 gulden. Zelf verdiend!
Hans Zandvliet, Leiden vertelt over:
MIJN TREIN
Op een keer was ik leuk met mijn
vriendje Sjef, aan het spelen, toen hij
opeens zei: „Hans zullen we met de
trein gaan spelen?"
„Mij goed", zei ik en lk ging aan moe
der vragen of we boven mochten spelen.
„Ja, dat is best, als jullie je schoenen
maar uitdoen".
We deden het en gingen zachtjes naar
boven. Op de zolder was het een rom
mel tot en met, we gingen dus eerst
alles opruimen. Nu hadden we plaats
om de rails aan te leggen. Dat was zo
gebeurd. Dan het dorp opbouwen en het
station en tenslotte de wagens en de
trein. Om het nog mooier te maken
haalden we bussen met zand naar bo
ven en zetten die naast de rails. Ook
had ik nog een groot pakhuis, dat m'n
vader vroeger voor me gemaakt had en
daar hesen we allemaal goederen en
pakken, zoals kapotte auto's en brok
ken ijzerwaren, in de goederenwagens
van de trein.
We zetten ook de spoorbomen neer,
die vanzelf open en dicht gingen. Maar
toen we de trein wilden laten rijden,
deed hij het niet, hij was kapot! Jam
mer!
Daar kwam een van mijn ooms op be
zoek en die vroeg ik of hij mijn trein
wou maken. Dat wou hij graag doen en
maakte de trein open. Hij zette wat losse
schroefjes vast en zette de trein weer
in elkaar Nou maar gauw proberen,
maar hij deed het nog niet.
Mijn oom keek alles nog eens na.
„Geen wonder Hans, je transformator
is kapot. Ik heb er hier geen spullen
voor, maar ik neem hem mee en zal
hem thuis voor je maken".
Mijn oom zei ook, dat we dat zand
maar gauw moesten opruimen
Sjef en ik hebben alles netjes opge
ruimd. We hebben de rails schoonge
maakt en toen was het uit.
Wim Mulder, Leiden stuurde ons:
DE DIERENTUIN
We zijn wel eens naar de dierentuin
geweest. Het was wel erg duur, maar
ja, het was erg mooi hoor. We hebben
daar iets leuks meegemaakt met de
apen. Weet je wat het is? Nee? Dan zal
ik het je eens vertellen. W© stonden bij
de apen en toen was er een aap, die
trok gewoon de hoed van mijn vader af.
Toen heb ik zo gelachen, dat mijn buik
er van schudde. Mijn vader ging de op
passer zoeken en toen ze samen terug
kwamen trok die aap ook mijn moeders
hoed af. Hij heeft ze alle twee kapot
gemaakt en toen moesten vader en
moeder zonder hoed naar huis. We had
den nog niets van de andere dieren ge
zien en gingen vlug langs de zeehonden
de tijgers, de zebra's, de leeuwen en
nog andere dieren. We zullen die aap
van de hoeden niet gauw vergeten.
De andere kinderen moeten niet on
geduldig worden. Jullie krijgen zeker
allemaal een beurt.
Wie verzint er eens een Sint Nlcolaas-
verhaal?
Dag allemaal.
TANTE JO EN OOM TOON
Een goedaardig olifantswijfje uit de
dierentuin van Turijn had kortgeleden
een grootse belevenis. Zij werd door
een Engelse ingenieur, die zich zeer
voor geschiedenis interesseert, uitge
leend. Hij had met andere geschiedkun
digen geredetwist over de vraag, of de
beroemde olifanten van Hannibal door
de Clapierpas getrokken waren, toen zij
2177 Jaar geleden over de Alphen Italië
waren binnengedrongen. Hij was over
tuigd, dat 1 door deze pas was en Jum
bo zou zijn tegenstanders bewijzen, dat
een olifant werkelijk dit traject zou
kunnen overwinnen.
Jumbo werd overal vorstelijk ontvan
gen. De burgemeesters hielden toespra
ken; er werden te zijner ere volksdan
sen gehouden en een groot stuk van de
weg werd zij door een talrijke kinder
schaar begeleid, die een olifantslied
zong. Acht personen trokken met het
dier mee, waaronder een Italiaanse kor
nak (olifantsdrijver) en een dierenarts.
Jumbo schrok voor geen inspanning
terug, maar toen ze de Clapierpas na
derden, vernamen zij de vervelende
mededeling, dat een aardverschuiving
het pad door de pas zo smal gemaakt
had, dat het een olifant onmogelijk zou
zijn, de ene voet voor de andere te zet
ten.
Daarom moest het kleine gezelschap
de weg over de Mont Cenispas nemen
en zo kwam Jumbo op dezelfde weg
naar Italië terecht als Napoleon, toen
hij over de Alphen trók.
Jumbo verloor op die tocht 500 pond
aan gewicht, maar daarvoor kreeg zij
naderhand op de vele feesten meer dan
genoeg te eten. Zijn kornak zwoer ech
ter, dat hij haar alleen door de Clapier
pas wou leiden, zodra de weg opgeruimd
zou zijn. En een circusdirecteur, die ook
uitgenodigd waa, wilde die weg zelfs
met 3 olifanten maken, want die dieren
vinden het veel gezelliger, wanneer zij
in gezelschap reizen, zo verklaarde hij.
DE STERREN GEVEN OOK OVERDAG
LICHT
l b
Kleine kinderen geloven vaak, dat de
sterren 's avonds worden aangestoken
om ons licht te geven. Wij ouderen we
ten natuurlijk, dat sterren altyd licht
geven, al zien wij dat slechts gedurende
de nacht. Dat wij ze overdag niet kun
nen zien, heeft de volgende oorzaak: De
dampkring rond de aarde breekt het
zonlicht, zodat er een soort lichtend ta
pijt tussen haar en de zon ontstaat,
a
e m
De oplossing van figuur C.
Aetherklanken
ZONDAG.
HILVERSUM I, 402 M.
8.00 KRO, 9.30 NCRV, 10.00 KOR,
12.00 NCRV, 12.15 KRO, 17.00 Con
vent van Kerken. 18.30 NCRV,
19.4S-24.00 KRO.
KRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.25
Hoogmis. NCRV: 9.30 Nieuws en wa-
terst. 9.45 Geestelijke liederen. IKOR:
10.00 Gewijde muz. 10.15 Inl. Kerk
dienst. 10.30 Kerkdienst. 11.30 Vra-
genbeantw. 11.45 De Kerk in de
spiegel van de pers. NCRV: 12.00 Or
gelrecital. KRO: 12.15 Actuele ge-
loofsproblemen, lezing. 12.30 Strijk-
ork. 12.55 Act. 13.00 Nieuws. 13.05
De hand aan de ploeg, praatje. 13.10
De Wadders, hoorsp. 13.30 Lichte
muz. 14.00 Voor de kinderen. 14.30
Kamermuz. 15.00 De vliegende Hol
lander, praatje. 15.10 Gram. 15.25
Metropole ork. 16.00 Sport. 16.30
Psalmzang. Convent van Kerken.
17.00 Gereform. kerkdienst. NCRV:
18.30 Gewijde muz. 19.00 Nieuws uit
de kerken. 19.05 Samenzang. 19.30
Doe aan my een teken ten goede, le
zing. KRO: 19.45 Nieuws. 20.00 De
Katholiek en zijn gemeenschap, le
zing. 20.15 Gevar. progr 20.45 U
bent toch ook van de partij?, praat
je. 20.55 Gram.. 21.30 Het hoogste
punt, hoorsp. 22.10 Gram. 22.25
Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40
Avondgebed. 22.55 Meesterwerken v.
d. religieuze muz., muz. lezing. 23.55
24.00 Nieuws.
HILVERSUM II, 298 M.
8.00 VARA, 12.00 AVRO, 17.00 VARA,
18.30 VPRO, 19.00 IKOR. 20.00—24.0
AVRO.
8.00 (VARA): Nieuws en gram.
8.18 Praatje. 8.30 Gevar. progr. 9.45
Geestelijk leven toespraak. 10.00 Ge
var. muz. 10.30 Gevar progr. AVRO:
12.00 Theaterork. en sol. 12.30 Sport-
spiegel. 12.35 Orgelspel. 13.00 Nws. en
SOS-ber. 13.07 De toestand in de we
reld, lezing. 13.17 Meded. of gram.
13.20 Gevar. progr. v. d. strijdkrach
ten. 14.00 Boekbespr. 14.20 Promena
de ork. 15.10 Toneelbeschouwing.
15.25 Omr.ork. en sol. 15.40 Klankb.
16.05 Lichte muz. 16.30 Sportrevue.
17.00 VARA: Gevar. progr. 17.30 Het
huis met de gekroonde karnton,
hoorsp. 17.50 Nws., en sportuitsl.
Daarna; portjourn. 18.30 VPRO: Kor
te Ned. Herv. kerkdienst. IKOR: 19.00
Voor de jeugd. 19.30 De open deur,
lezing.. AVRO: 20.00 Nieuws. 20.05
Lichte muz. 20.45 Paul Vlaanderen
en het Conrad-mysterie, hoorsp. 21.30
Gevar. progr. 21.55 Journ. 22.10
Lichte muz. 22 30 Nieuws. 22.40 Gram.
23.05 Sportuitsl. 23.10 New York cal
ling. 23.15 Gram. 23.5524.00 Nws.
Televisieprogramma's.
KRO: 20.00 Gevar. prog. 23.30 Oude
filmjourn. 21.00 Amsterdams Kunst-
maandork. en sol. 21.35 Epiloog.
N.T.S.: 21.45 pauze.
AVRO, KRO, VARA en VPRO:
Sportact.
IN FRANKRIJK is het in een be
paalde politieke sector weer wat
rustiger geworden. Er is in dat land
natuurjijk wel altijd iets te beleven
dat opwindt, maar ook de Fransen
die ons beslist irriteren, omdat zij
het leven moeilijker willen maken
dan het doorgaans al is hebben
van tijd tot tijd een adempauze no
dig. Zo'n ogenblik verademen vinden
we thans rond de schieterij op Mit-
terand. Of die grote kerels zich nu
zitten te schamen vanwege hun kin
derachtige aanstellerij,, óf dat zt
hun stens opnieuw aan het oppoet
sen zijn weten we niet, maar voor
lopig zijn ze uitgeschoten.
Overigens is deze hele affaire niet
zo verwonderlijk als zij wel schijnt.
De Fransen hebben
de naam van le
venslustig te zijn
en als ze dan bo
vendien aan hun
tweede jeugd toe
zijn willen ze nog
wel eens met
graagte naar spel
letjes uit hun kindsheid teruggrij
pen. Wat hebben wyzelf niet in ver
wikkelingen verward gezeten, toen
wij in onze prille schooljaren In een
club waren opgenomen. Intens ge
meen waren we toen tevens. Kolos
saal genoot je als je tegenstanders,
die lichamelijk of psychisch niet zo
bij de pinken waren, in het nauw
gedreven werden. En dat drijven ge
beurde natuurlijk met stenen, stok
ken, touwen of plaggen.
In die stijl zal het onder die no
tabele Fransen ook wel zijn gegaan.
Ze maken nota bene eerst onder el
kaar een afspraak: nu schiet jij op
mij, en dan word ik erg kwaad op
jou. Dat gebeurt dan en de hele we
reld staat paf over dergelijke gang
stermethoden. Plotseling worden an
dere hoge functionarissen jaloers
op de beschotene en zeggen tegen de
pers, dat zij destijds ook een waar
schuwing hebben gehad dat ze uit
de weg geruimd zouden worden
„Maar we zeggen lekker niet, wie
het ons verklapt heeft".
Er moet een enkele keer in het
leven vooral als je in de verge
telheid dreigt te geraken op je
geschoten worden. Anders ben je
niet meer in tel, in Frankrijk
EEK.
VATIKAANSE RADIO.
(31 m. 10; 41 m. 21; 48 m. 47; 196 m.)
22.15 uur. „Al^ik bid, richt ik
me rechtstreeks tot God, zonder de
omweg van al die heiligen!"
MAANDAG
HILVERSUM I, 402 M.
7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuw en S.O.S.-ber.
7.10 Gram. 7.30 Een woord voor de
dag. 7.40 Gewijde muz. 8.00 Nieuws.
8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.30 Gram. 9.35 Waterst.
9.40 Voor de vrouw. 10.15 Rondom
het woord, theologische etherleer
gang. 11.00 Gram. 11.30 Quiz. 12.00
Sopr., alt en piano. 12.25 Voor boer
en tuinder. 12.30 Land- en tuinb.-
meded.. 12.33 Lichte muz. 12.53 Gram.
of act. 13.00 Nieuws. 13.15 Conc.-ork.
13.45 Garm. 14.05 Schoolradio. 14.30
Gevar. progr. 15.45 Gram. 16.00 Bij-
beloverdenking. 16.30 Kamermuz.
17.00 Voor de kleuters. 17.15 Voor de
jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Beursber.
17.45 Regeringsuitz.: Rijksdelen Over
zee: Bij de padvinders in Nederl.
Nieuw-Guinea, dr. F. A. van der
rig bestaan v. .d NCRV. 21.30 Gram.
19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Op
de man af, praatje. 19.15 Gram. 19.30
Radiokrant. 19.50 Gram. 20.00 Her
denkingssamenkomst t.g.v. het 35-ja-
rig bestaan v. d. NCRVè 21.30 Gram.
22.00 Parlementair comm. 22.15 Gi
taarspel. 22.30 Nieuws. 22.40 Gram.
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Pro-
menade-ork. 23.50 Gram. 23.5524.00
Nieuws.
HILVERSUM II, 298 M.
7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA,
(—24.00).
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.20
Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Orgelspel.
8.35 Gram. 9.00 Gym. voor de vrouw.
9.10 Gram. VPRO: 10.00 Morgenwij
ding. VARA: 10.20 Gram. 11.20
Voordr. 11.40 Sopraan en piano 12.00
Lichte muz. 12.25 Rep. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Voor het platte
land. 12.38 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15
Voor de middenstand. 13.20 Orgel en
zang. 13.45 Wikken en wegen, le
zing. 14.00 Instr. Octet. 14.35 De
Droom, hoorsp. 15.10 Gram. 15.45
Zestig minuten voor boven de zes
tig. 16.45 Oude liedjes. 17.00 Gram.
17.15 Lichte muz. 17 50 Milit. comm.
18.00 Nieuws en comm. 18.20 Lichte
muz. 18.50 Openbaar kunstbezit, le
zing. 19.00 Parlementair overz. 19.15
Regeringsuitz.: De stichting bevorde
ring bescherming bevolking vraagt de
aandacht van de Nederlandse Nood-
wacht. Tom Lodewijk, hoofd afdeling
publiciteit, spreekt over het onder
werp: De onoverwinnelijke vloot.
19.30 Cabaret. 20.00 Nieuws. 20.05
Openbaar Kunstbezit, praatje. 20.10
Gevar. progr. 21.25 Cabaret. 21.55
Marimba. 22.30 Nieuws. 22.40 Frysk
Ork. en sol. 23.45 Volksliedjes. 23.55
24.00 Nieuws.
GRAMMOFOONPLATEN-
PROGRAMMA DRAADOMROEP.
(Over de 4e lijn).
Ludwig van Beethoven; I. Concert
voor viool en orkest in d gr t. op. 61.
II. Symphonie nr 9 in d kl. t. op.
125 (met slotkoor uit Schiller's ode
„An die Freude").
VATIKAANSE RADIO.
(31 m. 10; 41 m. 21; 48 m. 47; 196 m.)
22.15 uur Verdrevenen....
vluchtelingen.daklozen.
