tan-tan
roomboter
„Interessante objecten voor Nederlandse
boeren-emigranten naar Brazilië en Peru
Nederzettingen meestal welvarend
AM ATE-
DONDERDAG 5 NOVEMBER 1959
DE LEIDSE COURAN'l
PAGINA 7
Prins Bernbard terug in Nederland
Kosten
„Het grote probleem", zo merkte
prins Bernbard op, „bij al deze uit
breidingsplannen zijn de kosten."
Als alle uitbreidingen tot stand ko
men en als een oplossing voor het
kostenprobleem wordt gevonden, is
er in totaal in de komende tien jaar
plaats voor een 800 boerengezinnen.
Maar dat is dan ook wel het maxi-
Met de DC-7C van de K.L.M., de „Zwarte Zee" is prins Bernhard gister
middag van zijn reis naar Brazilië en Peru, die op 19 oktober was begonnen,
en een kort aansluitend bezoek aan Los Angeles, op Schiphol teruggekeerd.
Even voor twee uur was koningin Juliana, vergezeld van de beide prinsessen
Irene en Marijke op de Amsterdamse luchthaven per auto uit Soestdijk
gearriveerd, waar Hare Majesteit verwelkomd werd door mr. J. C. H. A. van
Stapele, adjunct-directeur van de N. V. Luchthaven Schiphol.
De prins stapte als eerste uit het toestel en na de hartelijke begroeting
geraakte hij al dra in een levendig gesprek met prinses Irene, die hij geluk
wenste met het tentamen Spaans, waarvoor zij dezer dagen is geslaagd.
De koningin, de prins en beide
prinsessen, alsmede het gevolg van
de prins op deze reis begaven zich
naar de wachtkamer waar de, eerste
ervaringen van een hoogst interes
sante reis werden uitgewisseld. En
kele minuten later reeds verscheen
de Prins in de kamer van directeur
Dellaert, waar hij de journalisten en
de verslaggevers van diverse omroe
pen en het TV-journaal te woord
stond.
Nog 'n keer
„In het voorjaar miste ik", aldus
de prins, „bij mijn bezoek aan Bra
zilië door een korte ziekte juist de
meeste Nederlandse emigranten-ko
lonies. Ik heb toen, gezien de grote
teleurstelling direct beloofd later in
het jaar opnieuw te komen. Dat was
de aanleiding tot deze reis, die bij
zonder belangwekkend, maar wel
vermoeiend was. Ik heb in het vlieg
tuig op de terugreis uitgerekend dat
we sinds het vertrek van Schiphol
16 nachten van huis zijn geweest,
die we in 12 verschillende plaatsen
plus drie maal in een vliegtuig heb
ben doorgebracht.
Maar het bezoek aan de kolonies
in Brazilië heeft alle vermoeiennissen
meer dan goed gemaakt. De ont
vangst is overal of het nu een gro
te of een kleine groep betrof even
hartelijk geweest. Mijn totale indruk
van deze nederzettingen is, dat zij
over het algemeen redelijk welva
rend zijn. Dat deze indruk juist is
blijkt ook wel uit het feit dat de gro
tere allen naar uitbreiding streven.
„Vertrouwen in Nederlands
bedrijfsleven geschokt''
Aan het slot van de conferen
tie op Schiphol merkte -prins
Bernhard nog het volgende op:
„In de laatste maanden heb ik
veel gereisd. Ik ben in de Soe
dan geweest, in Turkije, in Tan
ganyika, in Brazilië en Peru. Bij
na overal heb ik tot mijn enorme
teleurstelling moeten vernemen,
dat Nederlandse bedrijven of in
stellingen hun inschrijvingen op
bepaalde projecten intrekken,
nadat deze reeds aan het Neder
landse zakenleven waren ge
gund. Bij de inschrijvingen
bleek, dat de Nederlandse bedrij
ven zeker niet voor het laagste
bedrag hadden ingeschreven.
Niettemin werd het project toch
aan Nederland gegund, omdat
men vertrouwen stelde in het
vakmanschap. Daarna is het me
nigmaal gebeurd, dat de Neder
landse bedrijven geen gevolg ga
ven aan de hun verleende op
dracht. Men beweert in die lan
den, dat de reden hiervan is, dat
het winstpercentage niet hoog
genoeg zou zijn. Dan had men
beter niet kunnen inschrijven",
aldus prins Bernhard. „Deze fei
ten doen het Nederlandse be
drijfsleven vaak veel kwaad en
zonder namen te noemen, heb ik
kunnen constateren, dat een en
kel voorval op dit gebied reeds
een zeer pijnlijke indruk maakte
op de autoriteiten in die landen".
Dragline bleef steken op
spoorwegovergang
Goederentrein ontspoord
Op een met knipperlichten bevei
ligde onbewaakte overweg tussen
Oss en Berchem is vannacht om on
geveer een Uur een dragline blijven
steken. Het gevolg hiervan was een
botsing met een juist passerende
goederentrein. Er ontstond 'n enor
me ravage. Twee locomotieven en
vijftien wagons ontspoorden, vijftig
meter rails werden ontwricht en een
portaal van de bovenleiding viel op
de trein.
De dragline is waarschijnlijk met
zijn brede draagvlak klem gelopen
op de spoorwegovergang, die ter
plaatse hoger ligt dan de weg. De
bestuurder zag het ongeluk aanko
men en hij had tijd om zich in vei
ligheid te stellen. De machinist van
de voorste locomotief kwam er op
een ontwrichte schouder na even
eens goed af. Zodra donderdagmor
gen het reizigersvervoer begon, wer
den tussen Oss en Ravestein bussen
ingelegd.
mum, dat alleen onder haast ideale
omstandigheden zal kunnen worden
bereikt.
„Van de individuele emigratie naar
Brazilië verwacht ik", zo meende de
prins te moeten opmerken, „niet zo
heel veel. Voor het pionierstype, dat
een zeer goede vakkennis heeft en
dat de mentaliteit heeft om gebruik
te maken van de mogelijkheden, die
een jong groeiend land biedt, liggen
er zeker kansen. Maar voor de mees
ten zullen de zo heel andere levens
omstandigheden en de taal een groot
bezwaar blijven. En als zij moeilijk
heden krijgen, is er geen kolonie van
landgenoten om hen op te vangen".
In de zuidelijke staat Rio Grande
do Sul heeft de gouverneur mij op de
kaart en vanuit de lucht hoogst inte
ressante en grootse plannen getoond
voor drooglegging en kolonisatie van
heel grote gebieden. Het klimaat daar
is bijna ideaal te noemen, zowel voor
groente- als voor veeteelt. Als deze
plannen in de loop der jaren verwer
kelijkt zouden kunnen worden dan
zou daar met in acht neming van
de financiële voorwaarden naar
de mening van de gouverneur plaats
zijn voor meer dan duizend boeren
gezinnen. Voor het ogenblik zou ik
met nadruk willen zeggen dat dit
grootse project waard is spoedig en
grondig te worden bestudeerd.
Peru
„Ook in Peru heeft men mij aldus
de prins, een groot gebied getoond,
dat de regering van dat land graag
in cultuur zou zien gebracht. Vele
tropische cultures zijn er nodig met
kans op heel hoge winsten. Ook dit
is zonder enige twijfel een zeer in
teressant object en een nadere be
studering verdient alle aanbeveling.
Maar ook hier zal naar mijn mening
een eventuele toekomstige emigratie
in kolonie-verband moeten gebeuren
al liggen ook hier voor een echte pio
nier die een zeker kapitaal kan mee
brengen, kansen, die hij in Nederland
nooit zal hebben".
Als bewijs van het aanpassings
vermogen van Nederlanders in Peru
en Brazilië moge dienen dat ik ken
nis heb gemaakt met Nederlandse
groepen die folkloristiche dansen
hebben ingestudeerd en deze met
groot succes demonstreerden, zelfs in
de grote steden.
A MATE doet je denken aan „spea-
kerscorner" vertelde me iemand
gisteren en inderdaad, als je zo eens
door de Gehoorzaal dwaalt kun je je
wanen in een hoek van Hyde-Park
in Londen waar sprekers van veler
lei pluimage hun geestelijke waar
aan de man trachten te brengen. Het
was druk en geanimeerd gister
avond in de AMATE. Het bezoek
blééf doorstromen en al spoedig had
den de missiepaters in alle stands een
zwerm aandachtig luisterende bezoe
kers voor zich. Men was op dreef, de
echte AMATE-stemming zat er in.
Je kan dat eigenlijk geen tentoonstel
ling noemen, meer lijkt het op een
wandelend college in missiekunde,
een promenade langs de wereldkerk.
Het is allemaal buitengewoon boeiend
en levendig.
rio luisterde ik even wachtend op
het klankbeeld naar een mis
siepater die een boeiend referaat hield
over de problemen van Nieuw Gui
nea. „Het gaat er niet op de eerste
plaats om", zei hij, „dat wij de inlan
ders een broek aan geven" en hen
verder materieel langzamerhand op
weg brengen met de uiterlijke bekle
ding van onze beschaving, we die
nen hen ook geestelijk op niveau
te brengen. Ons geloof, onze hoop en
onze liefde geven inhoud aan ons le
ven. Wat heeft de Papoea aan be
schaving als daar geen nieuwe gees
telijke verworvenheid tegenover
staat". Tien meter verder sloot ik
me aan bij een groepje, dat intensief
luisterde naar een uiteenzetting over
Brahma, Wisjnoe en Roedra-Sjiva.
Je neemt wat van die AMATE mee
en dat allemaal voor drie kwartjes!
C*en trapje hoger in de fancy fair
tuimelde ik tegen pater Bosco
van Woggelum o.f.m. aan. Letterlijk,
want pater Bosco swingde enerzijds
met luchtige pas voor zijn Marcelli-
no-Colombo uit en wij wilden óók
enerzijds een foto maken van de
musicerende Seminaristen.
Pater Bosco heeft wat de Ameri
kanen „it" noemen. Syncopen bepa-
De Marcellino-combo van het mis
sie-college te Katwijk met pater
Bosco van Woggelum o.fjnu
Dit beschuitje smaakt als
een taartje en dat komt
doorde roomboter.
és* Sze&Z? Z&
HET NEDERLANDS ZU1VELBÜREAÜ RIJSWIJK (Z.H.)
len zijn hartslag en de „break" ligt
in zijn vingertoppen.
De muzikanten spelen met veel
bravour de „teenage-melody". Het
zyn studenten van het missiecollege
te Katwijk. Twee jaar spelen zij nu
in nagenoeg dezelfde combinatie sa
men en in de loop van die tijd heb
ben zij een repertoire van meer dan
200 nummers opgebouwd. Daar ko
men steeds nieuwe bij, top-hits uiter
aard die van het blad af ingestu
deerd worden en ook weer van het
blad gespeeld worden. Want de diri
gent is er toch maar liever zeker
van, dat de nummers er steeds op on
geveer dezelfde vlotte manier uitko
men, vandaar ook een serieuze studie.
De combo komt overigens niet dik
wijls de deur van het missiecollege
uit. „Hoofdzakelijk voor intern ge
bruik", zegt ons de dirigent. En we
horen daarna hoe „The Saints" de
hemel binnenmarcheren op de tonen
van de wereldbekende melodie. Be
kende klanken voor priesterstuden
ten, maar op een nieuw rhythme.
Oet „klankbeeld van de wereld-
^*kerk" is een van de schitterendste
juwelen van deze AMATE. Daar
komt u diep onder de indruk van
daan, getroffen door de prachtige
kleuren-lichtbeelden, door de fon
kelende tekst, die daarbij wordt uit
gesproken.
De foto's bouwen In samengang
met de tekst een prachtig werk op,
waarin men als alle stenen zijn
aangedragen de wereldkerk her
kent. De symboliek is goed gevon
den en nimmer gezocht.
Dit „half uur wereldkerk" mag
niemand missen.
\7anavond wordt een prijswinnaar
aangewezen van de wedstrijd die
aan de AMATE-krant verbonden
was.
De zin die men moest opzoeken
luidde: „Op naar Amate". De inzen
der die „Hop naar Amate" schreef
komt helaas niet voor een prijs in
aanmerking. De trekking geschiedt
met enig machtsvertoon. Een der
missiepaters doet n.l. onder politie
controle een greep uit de vele hon
derden kaarten. De uitslag wordt
morgenavond onder de rubriek Ama-
te-tam-tam in de Leidse Courant be
kend gemaakt.
En laat ik dat nooit meer merken!
Nederland eert onbekende soldaat
Het bestuur van het produktschap
zuivel heeft gisteren de begroting '60
van het produktschap vastgesteld.
Deze sluit in ontvangsten en uitga
ven op 11.154.600. Uit het saldo van
vorige jaren is ƒ304.100 op de in
komstenzijde geplaatst. De inkomsten
aan heffingen enz. worden begroot
op 10.538.000, de personeelsuitgaven
zullen 4.009.200 bedragen, de uit
gaven aan subsidies 5.087.000.
Voorts werden goedgekeurd de be
grotingen 1960 van het Nederlands
Zuivelbureau, sluitend op 7.000.000,
de schoolmelkvoorziening (ƒ712.300)
en de stichting „Holland Cheese Ex
porters Association" (ƒ491.000).
De Haagse verkeerspolitie geeft in samenwerking met de vereniging van voetgangers verkeersles voor
bewoners en bewoonsters van bejaardentehuizen. Een cursus bestaat uit twee theoretische lessen, waarin de
voor de voetganger belangrijkste verkeersfacetten worden behandeld. Tot slot van de cursus worden de deel
nemers en deelneemsters in Den Haag rondgereden, waarbij zij zelf verkeersfouten moeten constateren, hét
geen vaak tot verrassende opmerkingen leidt. Foto: nog. even de theorie ophalen, alvorens het veilig oversteken
in de praktijk te brengen*
Een koppie, zo n
kopmeeuw
Mensen die 's morgens om elf
uur de Delfgauwseweg te Delft
passeren, kunnen daar een kop
meeuw aantreffen die één of
twee makrelen in ontvangst
neemt. Dit gebeurt bij de vis
handelaar J de Bruin aldaar,
die drie jaar geleden er een ge
woonte van heeft gemaakt om
dagelijks om elf uur een kop
meeuw te verrassen met één of
een paar makrelen. De meeuw
laat sindsdien geen dag verstek
gaan. Hij weet de tijd zó goed,
dat men het horloge er gerust
op gelijk kan zetten. Zonder zich
iets aan te trekken van het vrij
drukke verkeer strijkt hij om
elf uur op de weg neer om toe
te happen als hem de lekkernij
wordt toegeworpen.
Luitenant-generaal P. Gips, commandant van het eerste Nederlandse
legerkorps dat oefeningen heeft gehouden in La Courtine, heeft dinsdag in
Parijs een krans gelegd op het graf van de onbekende soldaat onder de
beroemde Are de Triomphe. Bij dit monument stonden 300 militairen van
het eerste Nederlandse legerkorps opgesteld. Het muziekkorps van dit korps
speelde de volksliederen van beide landen. De foto toont luitenant-generaal
Gips (midden) in de houding na bet leggen van de krans (voorgrondt
