Burgemeesters zien in de toekomst
m
O
Alphen a. d. Rijn
i
i
Ter Aar
T
Zevenhoven
Sassenheim
Noorcfu/ijk
DE LEIDSE COURANT MimÊ miWÊ 50 JAAR mim MIWÊ WIWÊ WIWÊ WIWÊ 7 OKTOBER 1959
er Aar is een bijzonder „aar"dige gemeente. Daar
kan ieder het mee eens zijn. Ik mag zeggen niet
alleen omdat het aan de Aar gelegen is en omdat er
dorpen zijn, die Langeraar, Korteraar en Aardam heten,
maar ook vanwege het aantrekkelijke karakter, dat de
dorpen in het hart van Zuid-Holland eigen is en dat Ter
Aar ook in hoge mate bezit o.a. door prachtige weiden
en landbouwgronden gelegen aan de Aar en de Langeraarse Plassen,
die het landschap in bijzondere mate accentueren. Laat ik mij er
overigens voor hoeden uiteen te zetten hoe de gemeente zich thans
presenteert noch minder hoe de ontwikkeling gedurende het be
staan van De Leidse Courant geweest is, nu de redactie te kennen
heeft gegeven dat een beschouwing over de naaste of verre toe
komst op prijs wordt gesteld. Dit laatste nu is minder eenvoudig
vooral als hiervoor niet teveel plaats kan worden ingeruimd.
Wat ik van de toekomst verwacht wil ik gaarne in het kort zeggen,
zonder te veel in bijzonderheden te treden, hoe verleidelijk het ook
is de door deskundigen opgestelde rapporten over meerdere onder
werpen tot leidraad te nemen.
De toekomst der gemeente wordt voor een groot deel door de tuin
bouw .bepaald. Het is bekend, dat na de oorlog het tuinbouwbedrijf
tot een grote ontwikkeling is gekomen. De bouw van nieuwe kassen
en warenhuizen (sedert 1945 werden er 419 gebouwd) en moderni
sering van de tuinbouwbedrijven zal voortgang vinden, ondanks de
beperkende bepalingen die nog steeds in de vorm van de teeltver
gunningen bestaan. Omdat in deze gemeente het vraagstuk van de
te kleine bedrijven niet bestaat en blijkens de gegevens van de
bodemkartering vele landerijen voor de tuinbouw geschikt zijn, zijn
de eerste voorwaarden voor een verdere ontwikkeling aanwezig.
Hierbij zal de bloementeelt mede een groot aandeel hebben. Bij een
verdere uitbreiding van de bloementeelt zal ernstig moeten worden
onderzocht of het belang van de kwekers gebaat is bij het veilen in
de gemeente. De jaaromzet bij een der veilingen te Aalsmeer is nu
reeds gestegen tot twee miljoen zevenhonderdduizend gulden wat
bijna gelijk is aan de omzet van de groentenkwekers bij de Centrale
Veiling te dezer plaatse. Nu ik de veiling hier noem, die dit jaar
verrijkt werd met een vergrote hal, een nieuw kantoor en een
moderne verkoopinrichting, moet ik wel wijzen op het gebrek aan
goede toegangswegen. De twee nabij Papenveer gelegen bruggen
zijn ongeschikt zodat vernieuwing noodzakelijk is. Het is intussen
geen geheim, dat met de bevoegde instanties overleg gaande is.
O et het agrarisch karakter is de gemeente eenzijdig ingesteld en
kan daardoor zeer kwetsbaar zijn. Waartoe dit leiden kan heb
ben de ingezetenen in de jaren na 1930 ondervonden. Het is daarom
zeer gewenst, dat de al te grote eenzijdigheid wordt opgeheven door
een gepaste industrialisatie. Ook hierdoor zijn de voorwaarden aan
wezig, mede door verschillende terreinen, die gunstig aan weg en
water gelegen zijn en tot industrieterrein zijn bestemd. Er mag
zeker op gerekend worden, dat de ontwikkeling ook deze richting
zal uitgaan. Stelt men de vraag, of de ontwikkelingsmogelijkheden
alleen afhangen van de vestiging en de ontplooiing van de bedrij
ven, dan kan hier zeker op geantwoord worden, dat de verdere
groei van het inwonertal in de toekomst zal worden beïnvloed door
de rol, die de gemeenten in het hart van Holland zal moeten worden
toebedeeld om een bijdrage te verlenen aan de oplossing van de
grote vraagstukken, waarvoor de overheid zich geplaatst ziet. Uit
breiding van bestaande kernen behoeft het karakter van de streek
of de gemeente heus niet aan te tasten, door dit op gepaste wijze te
doen. Door haar gunstige ligging zal deze gemeente daartoe zeer ge-
eigend zijn. Ik zie dan ook langs deze weg een ontwikkeling. In dit
verband moet ook gewezen worden op de Langeraarse Plassen, die
steeds meer in de belangstelling zullen komen.
Mag ik bij dit gouden jubileum nog één verwachting neerschrijven?
Uw courant zal in de toekomst in deze gemeente zeer veel gelezen
worden!
B. J. HOGENBOOM,
Burgemeester van Te. Aar
T""\ e aanleiding tot het mij gedane
■L-' verzoek om enkele gedachten
over de naaste of verre toekomst van
de gemeente Alphen aan den Rijn
te ontvouwen is een bijzonder fees
telijke: het gouden jubileum van de
N.V. „De Leidsche Courant". Het
lijkt mij passend te beginnen met een
gelukwens aan de directie, de redac
tie en alle medewerkers.
A Is het gaat over de vraag wat ver-
staan moet worden onder de naas
te en onder de verre toekomst, kan
men van mening verschillen over de
lengte van de daarvoor aan te nemen
periode. Omdat de aanleiding tot de
ze bijdrage gevormd wordt door het
tijdstip waarop „De Leidsche Cou
rant" haar bestaan aanving, komt het
mij aantrekelijk voor in dit geval een
periode van vijftig jaren te nemen. Ik
doe dit, ofschoon ik mij er van be
wust ben, dat daaraan eigenaardige
moeilijkheden verbonden zijn. Im
mers, de gemeente werkt en moet
dit ook doen met prognoses, maar
deze strekken zich niet uit over een
zo lange termijn. Het uitspreken van
verwachtingen voor de komende hal
ve eeuw krijgt dus wel veel van een
slag in de lucht. Toch behoeft dit niet
als een te groot waagstuk gezien te
worden, als maar wordt uitgegaan
van een veronderstelling, die reëel
genoemd kan worden.
Het bevolkingscijfer van vijftig jaar
geleden was 12616 (nl. Aarlanderveen
3880, Alphen 5715 en Oudshoorn 3021).
Het inwonertal benadert nu zeer
dicht de 24000. Men kan dus prac-
tisch spreken van een verdubbeling
in vijftig jaar. Alleen al eenzelfde
groei in de komende 50 jaar zou het
inwonertal naar de 50000 brengen.
De tekenen van heden wijzen er ech
ter op, dat de groei-frequentie voor
de komende jaren (vooral voor de
eerstkomende jaren) belangrijk ho
ger zal zijn dan in het verleden het
geval is geweest. De betekenis van
Alphen aan den Rijn in het groeipro
ces van de randstad Holland neemt
hand over hand toe. In dit licht be
zien lijkt het mij verantwoord de
voorspelling te doen, dat over 50 jaar
Alphen aan den Rijn een stad is,
waarvan het inwonertal dichter bij
75000 dan bij 50000 zal liggen.
Men zou kunnen vragen of het be
volkingscijfer van een gemeente
belangrijk genoeg is om daarover zo
veel regels te schrijven. Het antwoord
kan luiden, dat dit gegeven op zich
zelf niet veel zegt, maar dat er veel
uit valt af te leiden. Immers een ver
veelvoudiging van het inwonertal be
tekent ook verveelvoudiging van de
woningvoorraad, zeker als er reke
ning mee gehouden wordt, dat de ge
middelde woningbezetting zal afne
men. Het spreekt vanzelf, dat voor
zieningen op het gebied van de volks
gezondheid, recreatie, onderwijs en
maatschappelijke zorg met deze groei
gelijke tred moeten houden.
Hierbij mag niet worden voorbijge
zien, dat de overheid maar even
zeer het bedrijfsleven en de midden
stand niet achter de feiten mag
aanlopen, doch steeds met het bepa
len van het te voeren beleid op de te
verwachten ontwikkeling een voor
sprong moet hebben. Hierdoor wordt
duidelijk, niet alleen dat er voors
hands werk genoeg te doen blijft,
maar ook, dat het „timen" van maat
regelen tot uitbreiding de aandacht
sterk gevangen zal houden.
Is een groei, zoals in het vorenstaan
de geschetst, alleen voordeel? Naar
mijn mening stellig niet. De grens
van de „overzichtelijkheid" van de
gemeente zal zeer dicht benaderd
worden, en moeilijkheden en proble
men, welke zich in hoofdzaak in gro
te agglomeraties voordoen, zullen dan
ook hier veelvuldiger onder het oog
gezien moeten worden en niet zelden
een ernstig karakter hebben. Noch
tans, dat mag geen reden zijn om
de voorhanden krachten niet ten vol
le te benutten! De beschuttende en
bewarende invloeden zullen in gelij
ke mate meegroeien!
Ik ben geneigd onder deze invloeden
ook te rekenen een goede dagblad
pers. Moge „De Leidsche Courant"
ook in dat tijdsgewricht haar taak
nog met ere vervullen!
Z. BRUINS SLOT.
Burgemeester van Alphen a. d. Rijn.
{"A ngelukkig is de mens, die geen
enkele wens meer koestert: aan
al zijn verlangens is voldaan, er is
stilstand en dusachteruitgang.
Behalve ongelukkig is deze mens te
vens onvoorstelbaar, want het ligt in
de menselijke natuur besloten, dat er
zich steeds nieuwe desiderata voor
doen.
Ongelukkig zou ook zyn de Ge
meente, die geen verlangens meer
kent; zij zoude geen vooruitgang
meer kennen, geen doeleinden meer
nastreven.
Bij een beschouwing over de naas
te of verre toekomst van Sassenheim
spelen derhalve wensen en verlan
gens een roL
Industrie en woonfunctie zullen
moeten worden uitgebreid, bij welk
laatste onderwerp het belang van de
bloembollenteelt prevaleert: men
denkt aan een maximale uitbreiding
met 2000 Woningen.
Wil men dit tot stand brengen te
gen het jaar 1980, wanneer wij
15.000 inwoners (thans 9500)
hopen te tellen, dan zal men ongeveer
100 woningen per jaar moeten bou
wen, daarbij nieuwe woonwijken als
een krans om de bestaande bebou
wing scheppende, met beperkte toe
passing van hoogbouw. Tussen Hoofd
straat en een eventuele Westelijke
randweg kan men 2 woonwijken pro
jecteren, tezamen 450 woningen om
vattend; aan de Oostelijke zijde van
de Hoofdstraat drie: een villawijk van
80 woningen, tussen Ter Leedelaan
en Hoofdstraat; een wijk van 500 wo
ningen, grenzende aan de Platanen-
laan en lopende tot het sportpark;
een wijk van 800 woningen ten Zui
den van dit sportpark.
Straatverbredingen, doorbraken,
het scheppen van parkeerruimte: zij
worden door het zo snel toenemende
verkeer dringend voorgeschreven.
Aan scholenbouw en kerkbouw zal
aandacht besteed moeten worden.
Het bouwen van een rioolwaterzuive
ringsinstallatie staat voor de deur
Verbetering en uitbreiding van het
zwembad zijn urgent.
Wanneer de Parklaan eenmaal van
doorgaand verkeer ontlast zal zijn en
zal zijn doorgetrokken in Z.O rich
ting, kan deze een ruime hartader en
wandelweg vormen van het Oostelijk
gedeelte van de Gemeente.
Bejaardentehuizen van diverse
richtingen zullen noodzakelijk zjjn.
Er is nog industrie-terrein beschik
baar. De Sassenheimse industrie
werkt voor een zeer groot gedeelte
met arbeidskrachten uit de omgeving.
Voor een goede arbeidsvoorziening
acht men het wenselijk, dat in de toe
komst een groter percentage van de
arbeidskrachten in eigen Gemeente
wordt gehuisvest.
Door uitbreiding van het inwoner
tal en toeneming van de afstanden
zullen in de verschillende woonwij
ken afzonderlijke winkelcentra van
4 tot 8 winkels geprojecteerd die
nen te worden.
De dynamiek van het gemeentelijk
leven is boeiend. Arbeiden aan de
groei en bloei van de Gemeente Sas
senheim is een vreugdevolle taak.
Van het wel en wee van deze Ge
meente geeft „De Leidse Courant" ge
regeld verslag; ik moge dan ook be
sluiten met een oprechte gelukwens
aan haar adres, nu haar gouden ju
bileum gevierd zal worden.
Jhr. Mr. R. SANDBERG
VAN BOELENS.
Burgemeester van Sassenheim.
"M1 iets schijnt zo overmoedig als
vooruit te willen zien in deze
snelvlietende wereld.
Toch is het de plicht van een ge
meentebestuur om het risico te ne
men. Maar dat risico aanvaarden is
iets anders dan er over te schrijven
en die overmoed uit te dragen. Dat
zcu ik dan ook zeker nalaten, ware
het niet de jubilerende Hoofdredactie
van de Leidse Courant, die erom ge
vraagd heeft. De vreugdevolle bezin
ning van het moment brengt dat met
zich mee.
Noord wijk, dat heerlijke oord aan
de Nederlandse kust is een belevenis
van sprankelende rust even actueel
en fris als tachtig jaar geleden.
Niemand twijfelt daaraan, toen niet
en nu niet.
Merkwaardig is het te lezen, hoe
omstreeks 1880, de eertijds bekende
en geduchte criticus Dr. J. van Vlo
ten de bijzondere functie van Noord-
wijk stelt op dezelfde manier, waar
mee wij ook nu haar speciaal karak
ter telkens weer naar voren schuiven
in de opdringende Randstad.
Was hy zijn tijd vooruit of lopen
wij achter?
Het oordeel van een goed criticus
is scherp en bestendig en grijpt de
kern:
„Het oponthoud zoo daar als aan
zee, heeft boven dat te Scheveningen
of Zandvoort, gelijk hoe langer zoo
meer ook te Katwijk voor, dat men
er zich niet zoo versteedscht ziet,
maar nog het volle genot van 't on
gedwongen buitenleven kan smaken"
Kan het duidelijker? De reden van
bestaan, de practische ontwikkeling
van Noordwijk aan de zee, het on
derscheid met andere badplaatsen in
*7 evenhoven in de toekomst? Ja, met een vraagteken.
Want het zelfstandige gemeentelijke bestaan is op
het spel gezet. Hier nader op in te gaan en een klaag
lied te gaan dichten lijkt mij nu niet het geschikte
moment, nu bij het gouden jubileum van „De Leidse
Courant" de vreugde hoogtij viert.
Toch is het moeilijk bij een blik op de toekomst
aan die gemeentelijke zelfstandigheid voorbij te gaan, temeer waar
Zevenhoven telkens weer blijken geeft van levenskracht en levens
moed Hierdoor komt steeds vernieuwing en naar verhoopt wordt
verbetering tot stand.
Zevenhoven is niet meer een rustig voortdommelend agrarisch dorp.
Wel zijn nog landbouw en veeteelt de hoofdbronnen van bestaan,
maar in gemoderniseerde vorm. Het paard is nagenoeg verdwenen,
tractoren namen het werk over. Mede hierdoor konden de sociale
toestanden zich wijzigen en het einde van deze ontwikkeling is nog
niet te voorzien.
Ondanks vele moeilijkheden verbeterde de volkshuisvesting, krot
woningen verdwenen en nog meerdere staan op het punt van ver
dwijnen. Waterleiding en electriciteit, ook in de z.g. super-onrenda
bele gebieden, kwamen zonder rijks- of provinciale subsidie tot
stand De wegen werden verbeterd, de scholen vernieuwd en voor
zien van gymnastieklokalen.
Het werd weer goed wonen in Zevenhoven, zo zelfs dat de gemeen
te ook het z.g. woon-forensisme leerde kennen. Ja, waarom zou men
zich hier niet willen vestigen en rust vinden? De afstanden tot de
grote plaatsen zijn dank zij de verbindingen, welke nog gaandeweg
uitgebreid worden, vrijwel te verwaarlozen. De afstanden bv. in
Amsterdam, zijn veelal groter dan van hieruit daarheen, zeker wan
neer de reeds geprojecteerde rijksweg Rotterdam-Amsterdam (via
Bodegraven) en die deze gemeente zal doorkruisen, gereed zal zijn.
Een bungalow-dorp en een recreatiegebied, nabij de Kromme Mij
drecht, staan op het program.
De nieuwontgonnen Noorderbuurterpolder heeft al weer aan vele
boeren en tuinders goede grond en daardoor een behoorlijk bestaan
opgeleverd. En, voor ruim 60 tuinders is er nog plaats. Waar vindt
men dat nog meer in deze provincie?
Zo groeit en bloeit Zevenhoven thans; van achteruitgang in zielen
tal is al lang geen sprake meer. Verwacht mag dus worden, dat de
groei der gemeente zal voortgaan en dat van het millioen mensen,
dat in 1980 méér in Zuid-Holland zal wonen, enkele honderden zich
hier een woonplaats gekozen zullen hebben. Het kerkelijk-, zaken-
en verenigingsleven beweegt zich op een behoorlijk niveau Missie,
zending en charitatieve instellingen vinden hier nog altijd willig oor
en royale hand.
Daarom, Zevenhoven ziet met vertrouwen de toekomst tegemoet en
hoopt met „De Leidse Courant" nog vele jubilea te vieren.
„Leidse Courant", het ga U goed. Steunt U Zevenhoven, Zevenhoven
zal U niet vergeten.
J. A. DETMERS,
Burgemeester van Zevenhoven.
de buurt, dat alles ligt hier kernach
tig uitgesproken: het toenmalige ge
meentebestuur schiep de badplaats;
van Vloten zag er blijkbaar ook al de
speciale betekenis van en haalde als
het ware de horizon van de toekomst
rnet een kijker naar zich toe. En van
die practische kijk leven wij nog
steeds.
Teren'wij erop? Profiteren wij er
zomaar van. zonder verder te kijken
Lopen wij achter?
Sommigen denken aldus.in een
tijd, die gemakkelijk vervangbaar
verbruiksgoed dikwijls hoger schal
dan moeizaam verworven kapitaal.
Maar zo gemakkelijk maken wij
het ons niet Wij houden ons rustig
bij het oude, in de overtuiging, dat
er heel wat in zit voor de toekomst.
Zo wandelen wij de weg van de
meeste weerstand, welke in de ge
schiedenis de juiste is gebleken
wanneer men tenminste iets nieuws
en blijvends wil vestigen.
Spelenderwijs zou er gezegd kun
nen worden, dat men van harte con
servatief moet zijn, om de spring
plank te hebben tot ware vooruitstre
vendheid. Spelenderwijs? Neen. in
volle ernst en door de practiik ge
toetst; zo is het hier gegaan. Want
onze overtuiging, door de generaties
heen, van Noordwijks bijzondere eco
nomische en maatschappelijke func
tie, haar ongedwongen charme, zet
ons aan de middelen te vinden om
haar jong te houden.
Beter gezegd, zij blijft jong, wan
ner wij haar eigen aard geen geweld
doen. En die eigen aardzie van
Vloten en zovele anderen is de
landelijkheid, de zee en de stilte.
Landelijkheid: zij betekent het
bloembollen- en veebedrijf en de
dorpsheid: de Zee behoeft geen com
mentaar; men kan zeggen dat zij
schoner en gevaarlijker is dan de
gaande en komende man zich voor
stelt.
De stilte komt uit beide voort
Want iedereen die kan ademhalen,
snuift deze atmosferen op en ont
spant zich verder vanzelf.
Nu is het de dagelijkse, nooit af
latende, altijd zware, maar steeds
boeiende zorg voor het gemeentebe
stuur, om die atmosfeer te bewaren
te verhoeden dat die charme ver
broken wordt ze te bewaren voor
velen, maar te voorkomen, dat zij
massaal wordt weggeschetterd.
Wij hebben tot taak de spranke
lende rust van Noordwijk ten goede
te brengen aan de velen van deze
tijd, die haar nodig hebbenen
dat te doen zonder dat de schittering
ervan verdoft of de rust er verstui
ven zou.
In feite betekent het een soepelge-
vormd uitbreidingsplan, waarin zon
der valse bescheidenheid het unieke
karakter van deze plaats duidelijk
tot zijn recht komt. Erkend, aanvaard
en gemarkeerd moet dat zijn; anders
kunnen wij onze verantwoordelijk
heid voor ons bestuur niet dragen.
Dat leidt o.m. tot een zeer voorzich
tig woningbeleid en een doordachte
bouwnijverheid; tot het afwegen van
agrarische en recreatieve belangen in
harmonie met de volkshuisvesting.
Dan zijn er de toegangswegen, de in.
deling, de make-up der gemeente,
want zij is een landelijk dorp van in
ternationale faam en wij moeten het
bedrijfsleven zijn kans laten: de ho-
tellerie, het toerisme, de bollencul-
tuur in de kaart spelen. Wij zijn in
zekere zin de plannenmakers en uit
voerders, ophitsers en herders en toe
zichthouders van een groot bedrijf,
waarvan de delen persoonlijk worden
geleid terwijl die leiding aan ons
géén verantwoordelijkheid verschul
digd is!
I_J et bestuur van Noordwijk eist een
1 1 verziende blik: over de massa
heen in deze tijd naar het persoon
lijk verlangen dei velen: het vraagt
een sterke en gevoelige hand, een
geest van samenwerking, die iltijd
zich schrap houdt, maar het nieuwe
in zich opneemt.
Het wil zeggen, dat alle lagen der
bevolking doordrongen zullen moeten
zijn van de geest, die zulk een pres
tatie mogelijk maakt. En dat het ge
meentebestuur zijnerzijds daarvan het
waarachtig exponent is. er tege
lijkertijd richting aan gevende
Gebeurt dat naar waarheid, dan
schijnt het den buitenstaander (maar
ook hem alleen!) alsof de plannen
van raad en burgerij hem worden
voorgetoverd Dan behoudt de bol-
lencultuur zijn areaal, verbeteren de
toegangswegen, nemen steeds meer
gasten bezit van hotelruimte, huizen
en stranden, is het leven er vol ver
diensten in tintelende opgewektheid,
stemt een regenachtige zomer tot te
vredenheid en blijven het ge
meentebestuur en het orgaan voor
het vreemdelingenverkeer zitten met
de klachten en de nroblemen.
Kortom, dan doen wij onze plicht
door niet alleen vooruit te zien maar
ook vooruit te zijn op de tijd.
En mogen wij, Noordwijkers, dan
met voldoening beleven dat de kri
tische Hoofdredactie van de Leidse
Courant het beamen kan en zodoen
de in haar kolommen medehelpt aan
de publiciteit, welke wjj steeds nodig
zullen hebben.
Mr G F. W VAN BERCKEL,
Burgemeester van Noordwijk.
