DE TEXAS-RANGE
(bambo)
3#
ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
Avoniuren van
Natuurlijk vertelde Elsa het gesprek
tussen haar en Wolsey terstond
haar vader. Deze kende de Engelsman
goed genoeg om te vermoeden, dat
deze op wraak belust was. Hij besloot
daarom reeds over twee dagen te ver
trekken. Toen Bambo dit vernam, was
hij zo buiten zichzelf van vreugde, dat
hij deze uitte in 'n Frans, dat thuis
boorde in de achterbuurten van Parijs
en dat hij anders nooit durfde gebrui
ken. Aan scheldwoorden aan het adres
van Wolsey geen gebrek. Ze spoten uit
zijn mond als een fontein. „Foei, vriend,
is dat een taal voor een nette jonge
man. Ik begrijp ze gelukkig niet eens
allemaal, maar ik wil ze nooit meer
van je horen. Dat je zo'n hekel hebt
aan die man, kan ik begrijpen, want ik
geloof niet, dat hij in zijn hart ook
maar een haar beter is dan de wilde,
wraakzuchtige Maleiers. Maar je moet
in je taal' altijd heer blijven en als je
dat nog niet helemaal bent, moet je het
zo gauw mogelijk zien te worden". Nou,
dat beloofde Bambo, want voor Elsa
was hem niets te veel.
Alvorens te scheiden spraken beiden
af, dat ze gedurende de twee dagen, die
ze nog in Wolsey's huis zouden door
brengen, voorzichtig en waakzaam zou
den zijn.
Ogenschijnlijk verliep de eerste dag
zonder iets bijzonders. Maar het oplet
tend oog van het meisje meende toch
iets ongewoons ontdekt te hebben. Ze
had namelijk toevallig gezien, dat Wol
sey zelf een glas water naar de kamer
van Bambo bracht. Dat vond zij heel
verdacht, want dat was toch geen taak
voor zo'n rijke grondeigenaar. Onmid
dellijk kwam het vermoeden in haar
op, dat er wel eens vergif in kon zitten
en terstond bedacht haar vlugge geest
een tegenplan. Aan tafel deed ze heel
gewoon jegens Wolsey. Maar onze Pa-
rijse vriend had aan haar gezicht al lang
bemerkt, dat er iets was, wat haar ge
dachten in spanning hield.
Toen 't diner was afgelopen en de
beide heren nog even een gesprek
voortzetten, reikte Elsa Bambo snel on-
der de tafel door een heel klein flesje
aan, nauwelijks groter dan een vinger
hoed en gewikkeld in een briefje. On
merkbaar vlug liet hij het in zijn zak
glijden. Natuurlijk was hij brandend
nieuwsgierig, maar hij deed heel ge
woon voor de rest van de avond. Al
leen vond hij 't vreselijk lang duren,
voor men 't eindelijk bedtijd vond. Op
z'n kamer gekomen, haastte hij zich het
briefje te openen en las:
Beste vriend,
Je leven is in gevaar. Doe precies
wat ik je opdraag. Gooi 't glas water,
dat bij je bed staat leeg, want er zit
vergif in. Maak 't goed schoon, vul 't
weer met water en giet er de inhoud
van 't flesje geheel en al in. Drink
vervolgens, vlak voordat je in bed stapt,
alles op. Maak je verder over niets be
zorgd en vertrouw in alles op mij.
Elsa.
Hoewel Bambo een en ander erg ge-
heimzinning vond, deed hij in vol ver
trouwen alles, wat het meisje hem
voorschreef. Hij lag nauwelijks of hij
viel in een diepe slaap.
Als hij in zijn slaap had kunnen kij
ken, zou hij na een paar uur twee man
nen zijn kamer hebben, zien binnenslui
pen. Geruisloos naderde één hunner zijn
ledikant, zag geen beweging, voelde
heel voorzichtig aan zijn hand, die koud
aanvoelde, luisterde nog even of hij
nog ademde en fluisterde toen zijn maat
toe: „Hij is dood, zo koud als marmer".
„Geen wonder", fluisterde de ander
terug, „veel vergif in 't glas". Blijkbaar
tevreden over de volbrachte taak, ver
dwenen ze weer even geheimzinnig als
ze gekomen waren.
De volgende morgen was heel 't huis
in opschudding. Bambo was dood in zijn
bed gevonden! Toen de heer van Wal
den de tijding vernam, stond hij als
door de bliksem getroffen. Hij brak in
snikken uit en jammerde: „Bambo, de
redder, de vrolijke, moedige jongen,
dood! Ach, kon ik mijn hele "bezit ge
ven, om hem weer in leven te zien!"
Hij voelde het, als had hij een eigen
zoon verloren,
Elsa scheen stom van smart te zijn.
De Engelsman haastte zich om haar zijn
deelneming te betuigen met de dood
van haar vriend. „Ik hoop echter", zo
sprak de huichelaar, „dat ik nu zijn
plaats in uw hart mag innemen. Op
nieuw bied ik u mijn hand aan en ge
zult weer gelukkig worden".
„Wat! durft u mij de hand van een
moordenaar aan te bieden? Nooit of
nimmer zal ik die zelfs aanraken" riep
Elsa in hevige verontwaardiging en af
keer uit. „Verdwijn' uit mijn ogen en
mijn tegenwoordigheid". Wolsey wilde
zijn verbazing en afschuw uitspreken
over deze beschuldiging. Maar het meis
je gaf hem daartoe geen gelegenheid.
„Ik weet alles en als u nog ooit voor
me durft verschijnen, zal ik het tegen
ieder uitschreeuwen, dat ge de moorde
naar zijt van die arme jongen, die u
nooit iets misdaan heeft".
Bleek van haat en drift keerde de
man zich om, terwijl hij haar toe
snauwde: „Ja, mooi Elsje, dat heb ik
gedaan. Dat is mijn wraak, omdat je
niets van mij wilde weten".
„Ga heen, gemeen monster, de hemel
zal je straffen. Maar moge God je
slachtoffer weer tot 't leven terugroe
pen!"
Tot de volgende week.
OOM TOON
CORRESPONDENTIE
Nelleke Pont, Leiden. Gelukkig, dat
je arm weer helemaal beter is en dat
je zelf een briefje kon schrijven. Wat
hebben jullie een fijne vakantie gehad.
De andere kinderen moeten het obk
maar eens horen.
VAKANTIE
We gingen voor een weekje naar
Noordwijkerhout. Er was bij ons in de
buurt een groot grasveld en de eerste
I dagen hoorden we maar steeds een kie
vit schreeuwen. We gingen zoeken of er
een nest was, maar we konden niets
vinden. We gingen dikwijls fietsen en
zagen dan veel vogels: scholeksters,
woudduiven, roodborstjes en één keer
een vinkje. Toen de week bijna voorbij
was. gingen we vliegeren. De vlieger
stond heel hoog toen we met de vlieger
gingen lopen. We liepen over het gras
veld en opeens ontdekten we het nest
van de kievit. We trapten er bijna op.
Mijn vader heeft er een foto van geno-
Ook kwam er iedere avond een rei
ger. We noemden hem: „onze reiger".
De laatste dag hebben we een staart-
mees gezien; die had een witte kop
met in het midden een zwarte streep.
Die vonden we erg mooi. Ik vond het
jammer, dat de week zo gauw om was.
Toch was de laatste dag nog prettig.
Het was mooi weer toen we op de fiet
sen naar huis gingen.
Nellie Hoek, Voorhout. Altijd is er
nog plaats voor een nieuw nichtje of
neefje, dus jij kan er ook nog bij. Je
aardige verhaaltje over die fijne vakan
tiedag komt hier achter.
NAAR DUINRELL
Ik was in Zoeterwoude aan het loge
ren. Ik bofte, want mijn oom had juist
die week vakantie. We zouden dinsdags
naar Duinrell gaan. We gingen met 1,
2, 3, 415. Dat was erg leuk zo'n
koppeltje. We hadden onze fietsen bij
een oom in Wassenaar gezet. Eerst
gingen we langs het dierenpark en dan
naar de speeltuin. Ik heb op de schom
mels gezeten, aan de ringen gehangen,
de glijbaan afgegaan enz. enz.
Mijn tante zei: „Nu naar de berg toe!'
Een hele hoge was dat. Ik rolde e:
een keertje af en kon me niet meer
houden. „Bom", daar viel ik voorover
in het zand. Allemaal zand in m'n ogen
en mond. Dat was vies. We zijn ook
naar de uitkijktoren geweest. Daar zag
je vliegtuigen dalen en stijgen. Een
mooi gezicht was dat. Ook stond er
vlak bij de berg een omgebogen boom.
Daar sprongen we telkens af, net een
duikplank. Wat ging dat heerlijk. Om
een uur of vijf zaten we weer op de
fiets. Het was een fijne dag geweest.
EEN DAGJE UIT
Het was dinsdagavond 6 Uur, precies
etenstijd.
Moeder, vader heeft beloofd dat wè
morgen uit zouden gaan als hét mooi
weer is", zei Liesje.
„Nou dat is goed. Ga dan maar vlug
eten en naar bed, want dan gaan we
vroeg weg".
En dat gebeurde. Toen Liesje 's mor
gens wakker werd, had moeder de tas
sen al ingepakt. Ze zouden naar zee
gaan. Het was prachtig zonnig weer.
Ze hebben heerlijk pootje gebaad, op
het strand en in de duinen gespeeld.
Toen ze 's avonds thuis kwamen was
Liesje o zo moe. Ze ging gelijk naar
bed. Wat was dat een fijne woensdag
geweest.
Vera Uljé, Leiden stuurde ons:
ONZE POES
We kregen onze poes toen hij een
half jaar was van een dame, die er nog
drie had. In het begin liep hij wel 4
maal terug naar zijn vorig baasje.' Nu
vindt hij het wel' fijn bij ons en blijft
altijd dicht bij huis. Ook brengt hij ons
wel eens een eindje weg naar school.
Bij ons in de buurt worden er nieuwe
huizen gezet en nu gebeurde het laatst
dat onze poes in een ton cement viel.
Hij zat onder de cement en mijn moe
der stopte hem in een teil water om
hem'schoon te borstelen, maar hij werd
kwaad, begon te blazen en liep weg.
Later zijn we hem gaan zoeken. We
vonden hem bevend van kou, want al
dat cement kon zijn poeselijf niet ver
dragen. We hebben hem eerst goed ver
warmd en warme melk gegeven en
daarna ging hij zich wassen, 't Duurde
wel vier weken eer hij z'n mooie poese-
vel weer terug had, waar hij nu nog
iedere dag trots op is.
Er kwamen nog goede oplossingen
binnen van: Ria Meiman, Lisse, Ria v.
d. Zwet, Kees Spruyt, Voorschoten,
Aad Onderwater, Joop v. Dorp, Sassen-
heim; Ans Bakker, Oegstgeest; Ria v.
d. Boog, Leiden; Nel Roessen, Zoeter
woude; Olga Willems, Kaag; Hennie v.
d. Vlist, Noordwijk; Ria Loos, R.A.Veen
Lia v. d. Star, Bodegraven; Willy v. d.
Pyi. Langeraar; Ada Boulerse, Lange-
Ireentje Brusche, Leiden maakte:
MIJN VLIEGER
Wij hebben thuis een hele grote vlie
ger gemaakt, nog groter dan mijn
hoofd. We hebben er allemaal aan ge
plakt en geknipt. Hij ging ontzettend
hoog. We hadden veel plezier maar bij
het inhalen kwam hij in een hoge boom
terecht. Er was niets meer aan te doen.
Er zat een heel groot gat in. Mijn
broertje was zó boos, dat hij me een
paar klappen gaf. Mijn vader zal weer
een nieuwe maken. Had ik nu die klap
pen maar niet gehad, maar nooit meer
ga ik bij bomen vliegeren.
Ton Bckker, Leiden schreef voor ons:
UIT VISSEN
Henk en Kees zouden samen gaan
vissen. Gelukkig was het mooi weer.
„Waar zullen we naar toe gaan?"
vroeg Kees.
„Tja, dat weet ik ook niet precies".
„Kijk daar zie ik al een plekje" en
hij wees naar een groot water. Op een
drafje liepen de jongens er heen en
eve'n later zaten ze gezellig te vissen.
„Ik heb beet", riep Henk ineens en
warempel daar haalde hij een grote
baars op.
„Wat een grote!" riepen ze allebei
trots.
Kees zat nog te wachten maar na
tien minuten had hij ook beet en hij
haalde ook een flinke vis op. „Hoera!"
riep hij blij en haalde de vis aan de
kant.
„Dat is onze tweede, Henk als dat
doorgaat kunnen we vanavond lekker
vis eten".
En jawel' 's avoids gingen ze met
zeven vissen naar huis.
Hans van Gorp, Leiden is nog vol
van:
HET VERTREK NAAR ONS KAMP
Elk jaar gaan wij met de padvinders
op kamp, dus dit jaar ook. In de va
kantie gingen we op kamp en ik vind
het al leuk als we alles gaan inpakken.
De nacht voor ons vertrek kon ik ge
woon niet slapen van spanning maar
eindelijk na veel woelen en draaien
was het toch zeven uur. Ik stond op,
ging me wassen en deed mijn uniform
aan. Daarna ging ik met vader en moe
der en mijn broertjes samen naar de
H. Mis, om te bidden, dat ik een fijn
kamp mocht hebben. Na de Mis gin
gen we eten en om half tien stapte ik
de deur uit om om tien uur op de Ga-
renmarkt te zijn. Daar zou de veewa
gen, want daar zouden we mee ver
trekken, klaar staan om weg te rijden.
De koffers en de tassen werden inge
laden, we namen afscheid van onze
ouders, we gingen de wagen in en we
reden weg.
3 OKTOBER
3 Oktober is de dag, dat Leiden be
vrijd werd en er schepen binnenvaar-
den met haring en witte brood. Dat
kree je allemaal voor niets en je kon
halen zoveel' als je voor de kinderen
nodig had. Nu nog worden grote fees
ten gevierd en de mensen kunnen weer
haring en witte brood halen en ook
hebben de kinderen vrij van school. De
hele dag is er kermis, overal staan ten
ten en kramen. Op het Levendaal wordt
hardgereden en 's middags gaat er door
de hele stad een grote optocht. Daar
gaan veel mensen naar kijken. Verle
den jaar heb ik op de kermis een ere
prijs gewonnen, een grote pop.
Ton Stallinga, Leiden vertelt
IN DE WINKEL
In de winkel van Jansen kwam Els
binnengestapt.
„Dag juffertje", zei mevrouw, „wat
wou je hebben?"
„Een kan stroop" en Els gaf de stroop
kan aan.
Mevrouw Jansen vulde de pot.
„Waar zijn de centen?" vroeg me
vrouw.
„Ooooo, die zaten in de kan", zei EÜS
Verschrikt.
„Wat nou?"
„Doe u de stroop er even uit".
„Nee Els, dat gaat niet. Ga maar
gauw nieuw geld halen".
„Ja, dat gaat niet, want moeder zal
boos worden".
„Toch maar naar huis gaan", raadde
mevrouw.
Els ging zonder stroop naar huis en
vertelde het aan moeder. Ze kwam
even later weer de winkel binnenge
stapt.
„Enwat zei je moeder?"
„O, niks. Ze gaf me een gulden".
„Hier heb je geld terug en ga nu
gauw met de stroop naar huis".
Dag kinders volgende week de uit
slag en weer nieuwe raadsels.
TANTE JO EN OOM TOON
HET KNUTSELHOEKJE
AARDIGE KOFFERETIKETTEN
Uit een paar leerrestjes kun je voor
jezelf en voor je huisgenoten leuke,
ronde kofferetiketten knutselen (1).
Snijd voor elk etiket 2 gelijke cir
kelronde stukjes uit met een middel
lijn van b.v. 6 cm. Dat gaat mooi rond
om de bodem van een drinkglas. Op de
ene cirkel (2) teken je een vierhoek
van b.v. 4»/s bij 3 cm. Snijd hem daarna
uit en plak op de achterkant een ven
stertje van doorzichtig plastic of cellu
loid. Maak boven dit vierhoekje nu een
gleufje en in 't andere leertje ook zo
(3). Plak nu de 2 leertjes met de ach
terzijde tegen elkaar, zodat de 2 gleuf
jes precies op elkaar passen. Naai ver
volgens de 2 leertjes met knoopsgat-
steken aan elkaar.
Snijd nu een leren riempje precies
zo breed als de gleufjes zijn, ongeveer
25 cm. lang en naai er een sandalengesp
aan vast. Je kunt die bij een leerhan
delaar kopen, evenals 't nodige leer,
een en ander voor 'n kleinigheid. Ten
slotte steek je een visitekaartje of 'n
adreskaartje in 't etiket, zodat je het
door het venstertje kan lezen. Waar
het riempje voor dient, zie je zelf wel.
WIE VOND DE CONSERVEN UIT?
Het was een Fransman, Nicolaas Ap-
pert genaamd. Aan hem hebben we het
dus te danken, dat we in ons tenten
kamp of in ons zomerhuisje ons mor
gen-, middag- en avondeten uit blik
ken of glazen kunnen nuttigen.
In 1795 loofde de Franse regering
een prijs uit aan degene, die een me
thode uitvond om levensmiddelen lan
ger te kunnen bewaren. Appert ging aan
het proeven nemen experimenteren
nen we dat. Hij ontdekte al spoedig
dat levensmiddelen niet meer zuur of
schimmelig werden of bedierven, als
men ze in wekglazen (zo heetten ze la
ter pas!) opkookte en de glazen ver
volgens hermetisch afsloot, zodat er dus
geen lucht meer. bijkon. Toen hij met
zijn proeven klaar was, ontving hij de
uitgeloofde prijs uit de hand van kéizer
Napoleon. Maar behalve het leuke van
die beloning, heeft hij door zijn onder
zoekingen de grondslag gelegd dus
de weg gewezen voor één der be
langrijkste takken van industrie op de
wereld. Maar dat kon hij toen nog niet
weten.
DRINKBEKER UIT PAPIER
„Ja, hoe maakt men eigenlijk een pa
pieren beker", vroeg Piet onlangs, toen
hij een uitstapje maakte. Zijn grote
broer deed het hem toen voor. En als
je nu maar goed naar de tekeningen
kijkt, kennen jullie het ook zo.
Neem een schoon vierkant stuk pa
pier, 15 bij 15 cm. (b. 1). Vouw het dia-
gonaal (van hoek tot hoek).
Beeld 2. Buig hoek a omhoog naar de
tegenovergestelde zijde.
Beeld 3. Keer het gevalletje om, zo
dat de bovenzijde onder ligt en buig nu
hoeg c, ook weer naar de tegenoverge
stelde zijde.
Beeld 4. Buig nu de bovenste hoeken
naar onder elk naar één zijde van de
beker en klaar is ie!
Als je nu uit de beker drinken wil,
dan houd je de beide gevouwen zijde
met wijsvinger en duim vast en druk
ze zacht tegen elkander ende beker
is open!
Aetherklanken
ZONDAG 27 SEPTEMBER
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS. 18.15-19.00 Korte kerkd. in
Engeland en Nederland.
AVRO. Gesprek, filmfragmenten
muziek. 20.30 Gevar. progr. 21.25
Documentair progr.
NTS: 21.45 pauze. AVRO, KRO,
VARA en VPRO: 22.00-22.30 Sport-
actualiteiten.
HILVERSUM I. 402 M.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.30 IKOR
11.45 VPRO. 12.00 AVRO.
17.00 VPRO. 17.30 VARA.
20.00—24.00 AVRO.
8.00 Nieuws en postduivenber. 8.18
Gevar. progr. 9.43 Geestelijk leven,
toespr. 10.00 V. d. jeugd. 10.30 kerkd.
in de Maranathakerk te Rotterdam.
11.30 Vragenbeantw. 11.45 Ber. uit
de kerken. 12.00 Lichte muz. 12.30
Sportspiegel. 12.35 Lichte muz. 13.00
Nieuws en SOS-ber. 13.07 De toe
stand in de wereld, caus. 13.17 Med.
of gram. 13.20 Gevar. progr. v. d.
strijdkrachten. 14.00 Boekbespr. 14.20
Omr. ork. en sol. 15.15 Filmpraatje.
15.30 Klarinet, altviool en piano.
15.55 Lichte muz. 16.30 Sportrevue.
17.00 De ontzaggelijke dagen, be
schouwingen over de hoge Joodse
feestdagen. 17.15 Ned. sinds '45, caus.
17.30 V. d. jeugd. 17.50 Nieuws en
sportuitsl. Daarna sportjourn. 18.30
Lichte muz. 19.00 Reisbeschrijving
met muzikale illustraties. 19.30 Ca
baret. 20.00 Nieuws. 20.05 Licht pro
gramma. 20.35 Paul Vlaanderen en
het Conrad-Mysterie, hoorsp. 21.15
Gevar. progr. 22.15 Journ. 22.30 Nws.
22.40 Gram. 23.10 Sportuitsl. 23.15
New York calling. 23.20 Nieuwe Fr.
gram. 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 M.
8.00 NCRV. 8.30 IKOR. 9.30 KRO.
17.00 CONV. VAN KERKEN.
18.30 NCRV. 19.45-24.00 KRO
8.00 Nws en weerber. 8.15 Gram.
8.30 Goede morgen. 9.00 Ned. Herv.
kerkdienst. 9.30 Nieuws. 9.45 Gram.
9.55 Hoogmis. 11.30 Gram. 11.35 Pia
norecital. 12.15 Actuele geloofspro-
blemen, caus. 12.30 Lichte muz. 12.55
Act. 13.00 Nieuws. 13.05 De hand aan
de ploeg, caus. 13.10 De Wadders,
hoorsp. 13.30 Lichte muz. 14.00 Or
gelspel. 14.30 Gram. 14.40 Kamer-
muz. 15.15 Kamerork. en solist. 16.00
Sport. 16.30 De Profeet van de nabij
heid Gods, caus. 17.00 Geref. kerkd.
18.15 V. d. jeugd. 18.30 Dubbelkwart.
19.00 Hervormd Nationaal Appèl,
rep. 19.20 Koorzang. 19.30 Het Evan
gelie van Johannes, caus. 19.45 Nws.
20.00 Katholiek en gemeenschap,
20.20 Cabaret. 20.50 U bent toch ook
van de partij? caus. 21.00 Academisch
feestconcert: Promenade ork. en sol.
21.35 Cabaret. 22.25 Boekbespr. 22.30
Nieuws. 22.40 Avondgebed en lit.
kaL 22.55 Religieuze muz. 23.55-24.00
Nieuws.
VATIKAANSE RADIO
(25.67; 31.10; 41.21; 196 m.)
22.15 uur. Programma van en over
Alberico Vitalini, muziek-directeur
van de Vatikaanse Radio.
maandag
HILVERSUM l. 402 m.
7.00—24.00 AVRO.
7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 Gym.
9.10 De groenteman. 9.15 Gram. 9.35
Waterst. 9.40 Morgenwijding. 10.00
Gram. 11.00 Gram. 11.45 Voor de
jeugd. 12.00 Lichte muziek. 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.33 Voor
het platteland. 12.43 Debuterende ar-
tisten. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. of
gram. 13.20 Lichte muz. 13.55 Beurs
berichten. 14.00 Alt en piano. 14.30
Gram. 14.50 Van alle breedtegraden,
(88)
(M dit mmstn ojwtiem Mt/imoi)
\u schietmisbliffen, Fmder!
ÉL
(Advertentie).
'i HOORNTJE
l/orige week zondag hadden we wat
men noemt een buitenkansje. We
konden met de auto van een be
vriende relatie meerijden naar de Ve-
luwe. Er zou daar wel een familie
bezoekje aan vastzitten, maar voor
de rest had je dan toch maar een rit
door een stuk natuur om rauw in te
bijten. Nadat we bij onszelven had
den overwogen lichte duizelingen en
dreigende symptomen van wagen
ziekte te simuleren, besloten we, door
te zetten. We hebben er geen mo
ment spijt van gehad.
Centraal Nederland is in deze tijd
van het jaar werkelijk om te stelen.
De paarse heide
wisselde af met
weelderige, nog
groene bossen,
waartussen hele
groepen loof reeds
vervielen tot de
melancholieke
bruine tinten der
herfst. Wij lieten ons onderweg over
al het zichtbare en onzichtbare voor
lichten en zo vernamen we, dat bijna
het hele sprookje links en rechts van
de weg ten goede komt aan de plich
ten en rechten van onze nationale
verdediging. Hier laat het geweld
zich camoufleren door een vredige
rust.
Nu een dan ontmoetten we de be
kende borden ter waarschuwing voor
overstekend wild, maar geen der on
der deze term vallende dieren liet
zich op z'n vrije zondagmiddag tot
oversteken verleiden. Wie beschrijft
evenwel onze consternatie in de om
geving van Teriet? Een van de inzit
tenden, afkomstig uit Nijmegen, had,
zonder ons overigens hiervan te over
tuigen, verteld, dat in Nijmegen op
bepaalde drukke punten in de stad
borden zijn geplaatst met de mede-
ling: overstekende paters. We waren
het profanerende incident al lang ver
geten, toen er bij het zweefvliegcen-
trum Teriet, waar een intense drukte
heerste, plotseling een in bruine pij
gestoken pater voor onze wagen
sprong en in paniek nog juist
ontkwam aan een treffen. De man uit
Nijmegen zag 't bleekst.
Omtrent het paleis Het Loo heeft
onze auto maar in een wandeltempo
gereden, nadat een onzer de opmer
king had geplaatst, dat daar ook wel
borden zouden staan. Van weer een
ander karakter. Om de tien meter
stonden we uit voorzorg stil, maar
er is niets schokkends meer gebeurd.
We weten thans echter zeker, dat
paters wild kunen zijn, als zij over
steken
EEK.
caus. 15.05 Rip, opera. 16.20 Lichte
muziek. 17.00 Voor de padvinders.
17.15 Gram. 17.50 Mil. comm. 18.00
Nieuws. 18.15 Pol. caus. 18.25 Lichte
muziek. 18.50 Gram. 19.00 Klavecim
belrecital. 19.25 Muz. caus. 19.45 Voor
de jeugd. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar.
progr. 22.30 Nieuws. 22.40 Act. 22.50
Knipperlicht, progr. voor alle weg
gebruikers. 23.20 Gram. 23.53 Beurs
berichten van New York. 23.55—24.00
Nieuws.
HILVERSUM II, 298 m,
7.00—24.00 NCRV.
7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.10
Gram. 7.13 Gewijde muz. 7.50 Een
woord voor de dag. 8.00 Nieuws. 8.15
Sportuitslagen. 8.25 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.40 Voor de vrouw. 10.15
Theologische etherleergang. 11.00
Gram. 11.20 Voordracht. 11.40 Gram.
11.55 Lichte muziek. 12.25 Voor boer
en tuinder. 12.30 Land- en tuinb me
dedelingen. 12.33 Vocaal ens. 12.53
Gram. of act. 13.00 Nieuws. 13.15 Me-
tropole orkest. 13.45 Gram. 14.05
Schoolradio. 14.35 Radiophilharm. or
kest en soliste. 15.45 Gram. 16.00 Bij
beloverdenking. 16.30 Mezzo-sopraan
en piano. 17.00 Voor de kleuters. 17.15
Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Rege-
rmgsuitz. 18.00 Orgelspel. 18.30 Meis
jeskoor. 18.50 Openbaar kunstbezit,
caus. 19.00 Nieuws en weerber 19.10
Lichte muziek. 19.30 Radiokrant. 19.55
Gram. 20.00 Verz. progr. 20.30 Jeugd-
concert. 21.10 Intellectuele export
naar de Canadese studeerkamer
klankbeeld. 21.30 Lichte muziek. 22.00
Parlementair comm. 22.15 Gram.
22.30 Nieuws. 22.40 Gram. 22.45
Avondoverd. 23.00 Gram. 23.55—24.00
Nieuws.
GRAMMOFOONPLATEN-
PROGRAMMA DRAADOMROEP
(Over de 4e Ujn)
18.0020.00 uur: I. Georg Philipp
Telemann: Concert in d gr. t. voor
trompet, strijkers en continuo. II
Christoph Willibald von Gluck: Sym
phonie in g gr. t. III. Carl Maria von
Weber: 1. Concert voor klarinet en
orkest nr. 1 in f kl. t. op. 73. 2. Jubel,
ouverture op. 59. 3. Concertstuk voor
piano en orkest in f kl. t. op. 79. IV.
Ludwig Spohr: Concert voor viool en
orkest nr. 8 in a kl. t. op. 47. V. Felix
Mendelssohn Bartholdy: 1. Ouverture
Die Hebriden (Fingals Höhle). 2.
Concert voor piano en orkest nr. 2 in
d kl. t. op. 40.
VATIKAANSE RADIO
(25.67 m; 31.10 m; 41.21 m; 196 m)
22.15 uur: „Engeltjes"of- En
gelen?
