Rijk-geschakeerd program
DE TEXAS-RANGE
Televisie mag voor O
pret niet noemenswaard drukken
beroemde
geneesmiddelen
in 1 tablet
doen wonderen!
€liefa riiie 4
Garanties boven de weistandsgrens bepleit
Pr emie zieken
fondsen omhoog?
Koffie goedkoper
Onderwereld
tegen nozems
het
dappere
leven
WOENSDAG 2 SEPTEMBER 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 3
De Leidse Volksuniversiteit K. en O. heeft een lustrum-programma
voor het aanstaand seizoen opgesteld, want zij bestaat 15 jaar. Om even een
greep te doen, voor wij tot onthulling over gaan: het Concertgebouworkest
komt en de Koninklijke Vlaamse Schouwburg, maar ook Tom Manders in
zijn alias van Dorus. Op dit program ligt dus weer het stempel van Elck
wat wils", en dat deze tactiek de Volksuniversiteit geen windeieren legt,
blijkt wel uit de gunstige resultaten van het vorig seizoen.
In Hilversum is een Volksuniversiteit op de fles gegaan en dit was voor
sommige lieden aanleiding te voorspellen, dat de dagen van alle volks
universiteiten in Nederland geteld waren. Het publiek heeft te veel
afleiding in de televisie", veronderstelt men. En er zijn reeds stemmen
opgegaan om de subsidies aan de Volksuniversiteiten maar niet te ver
lengen of drastisch te bekrimpen.
Verhoogde activiteit
op bijna alle fronten
In Leiden betoogt men met grote
stelligheid, dat de Volksuniversiteit
een prachtige toekomst heeft. „Als
men maar met zijn tijd meegaat'"
zegt directeur A. J. v. d. Pompe. En
ook de voorziter de heer de Wilde
betoogt dit aan de hand van de ge
tallen.
Eigen gebouw.
Inderdaad kan K en O met recht
haar naam van Universiteit dragen.
Want zij groeit uit tot een bijenkorf
van activiteit; een onderneming die
velen aan het werk zet en die eens
te meer de grote behoefte doet ge
voelen aan een eigen gebouw. Het
zou een verblijf moeten zijn ter
grote van een flinke school, met klas
sen voor de cursussen, een filmzaal
aula en ruimte voor de administratie.
Een modern gebouw, waarvan ove
rigens de tekeningen reeds klaar
liggen, maar waarvoor bij het ge
meentebestuur nog niet veel belang
stelling bestaat. Want Leiden zou het
gebouw moeten betalen; K en O zou
zelf voor de inrichting zorg willen
dragen en zij stelt zich voor ook de
exploitatie te verzorgen. Men zegt:
dat is al véél meer dan bijvoorbeeld
een schouwburg-bestuur kan doen
want op de exploitatie van een
Schouwburg zijn altijd grote tekor
ten, terwijl K en O zich voorstelt
„zichzelf te bedruipen". En dat het
gemeentebestuur, dat de beslissing
moet nemen, hier te doen heeft met
een omvangrijke stroming onder de
burgerij moge blijken uit het feit,
dat jaarlijks 45.000 mensen een be
zoek brengen aan één der K. en O.-
activiteiten en bijv. 450 leerlingen de
talencursussen bezoeken. Het gebouw
moet ongeveer een half miljoen gul
den kosten.
De subsidie aan K. en O. bedraagt
jaarlijks ƒ50.000, maar hiervan, moet,
K. en O. 15.000 gulden afstaan aan
amateur-verenigingen (het gemeen
te-bestuur heeft de taak van de sub
sidiëring van voorstellingen aan
De Centrale Raad van Beroep
heeft uitspraak gedaan in het geschil
tussen de heer F. H. v. d. Putten,
technisch hoofdambtenaar bij het de
partement van Defensie en de mi
nister van Oorlog. De raad verklaar
de het door de heer v. d. P. ingestelde
beroep ongegrond.
De heer Van der P. was destijds in
verzet gekomen tegen een hem door
de minister van Defensie gegeven be
risping omdat hij een afschrift van
een door hem geschreven brief aan
zijn chef, majoor Van West, had
doorgezonden aan diens superieur,
overste Van der Linden. De majoor
!had dit in strijd geacht met do door
hem gegeven voorschriften.
Bij de behandeling van de zaak in
eerste instantie had de verdediger
van de heer Van der P., mr. W. van
Leeuwen, de opvatting van de be
trokken majoór bestralen. Volgens
pleiter verbiedt het reglement dienst-
voorwaarden rechtstreeks correspon
dentie met meerderen niet. Overigens
karakteriseerde pleiter 'de heer Van
der P. als een nauwgezet ambtenaar,
die niemand spaart als het er om
gaat verspilling van overheidsgelden
te bestrijden.
Namens de minister van oorlog
trad mr. N. Wiggers op, die o.m. be
toogde, dat de heer Van der P. op het
ministerie geen persona grata is, die
zijn superieuren reeds zeer veel
hoofdbrekens heeft gekost.
K. en O. overgedragen) en ƒ5.000
voor de schoolvoorstellingen.
Dit zijn de cijfers:
Totaal aantal leden 1958-1959
(10.344), 1957-1958 (10.296).
Totaal aantal bezoekers aan voor
stellingen, concerten, cursussen,
enz. 1958-1959 (45.606), 1957-1958
(45.358).
Totaal aantal „activiteiten", waar
bij talencursussen van 22 lessen,
werkcursussen van 10 lessen,
luistercursussen van 2 4 lessen,
als één activiteit zijn gerekend.
1958-1959 (174), 1957-1958 (174).
In het genoemde totale aantal be
zoekers is begrepen het aantal leer
lingen van het V.H. en M.O., het
U.L.O. en het Nijverheidsonderwijs
en de werkende jongeren, voor wie
ook in het afgelopen seizoen speci
ale voorstelilngen werden georga
niseerd. In samenwerking met de
Leidse Jeugd Actie werden niet
minder dan 18 jeugdvoorstellingen
gegeven, bezocht door 8518 jonge
ren.
De lezingen, talencursussen, werk
cursussen en luistercursussen telden
in het afgelopen seizoen 4050 deel
nemers; in 1957-1958 waren het er
4270. Dis is dus weliswaar iets min
der, maar deze geringe achteruit
gang werd veroorzaakt, doordat
K. en O. ook minder gelegenheid tot
ontwikkeling gaf, met andere woor
den iets minder cursussen organi
seerde.
En dit houdt weer verband met de
finantiële risico's, die aan het cur
suswerk zijn verbonden.
Men ziet, bijna overal is vooruit
gang te bespeuren en dat betekent
in deze tijd, waarin bijv. bioscoop
exploitanten klagen over de terug
gang van het bezoek, wel iets.
De enkele opsomming van het pro
gramma van K. en O. voor het ko
mend seizoen beslaat enige tekst
pagina's. Wij kunnen er dus slechts
in sneltreinvaart langsstormen en
hier en daar enige opmerkelijke pun
ten markeren.
We zien op het toneelprogramma
staan (voor de houders van gele en
groene kaarten) „Zachtjes met de
deuren" een blijspel van Michel
Fermaud, dat onder regie van Ko
van Dijk gebracht wordt door de
Ned. Comedie.
In oktober komt het Gezelschap
van de Koninklijke Vlaamse Schouw
burg met „Het Dagboek van Anne
Frank". Men heeft deze geringere
bezetting moeten kiezen, omdat de
versie van Theater van dit toneel
stuk niet op het toneel van de Leidse
Schouwburg terecht kan. Ook twee
of drie voorstellingen voor de middel
bare scholieren. Andere toneelgezel
schappen die in Leiden zullen spelen
onder auspiciën van K. en O. zijn de
Nederlandse- en de Haagse Comedie,
„Theater" en het „Rotterdamse To
neel".
Ook het muziekprogramma is weer
uitgebreid dit jaar. Er zijn weer zes
abonnementsconcerten in de Meester-
serie: 3 maal Residentie Orkest,
tweemaal Rott. Philharm. Orkest en
éénmaal het Concertgebouw Orkest
onder leiding van een gastdirigent.
Voorts houdt men nog enige popu
laire programma's in petto met een
Radio-orkest, het Rotterdams Phil-
harmonisch en het Residentie Orkest
met bijvoorbeeld de „Rhapsody in
Blue".
Voorts zijn er weer de kleinkunst-
avonden in het programma opgeno
men. Men kan verwachten: Lotte
Goslar's „For Humans Only"; het
„Théatre Comique de Paris", en het
„Haags Studenten Cabaret" met „Bij
De politie van Rheden is er in ge
slaagd, de auto op te sporen, waar
van gebruik is gemaakt bij het ver
voer van de brandkast, die uit het
kantoor der Gelderse Tramwegen te
Dieren (niet te Velp, zoals aanvanke
lijk werd' vermeld), is ontvoerd. De
auto werd te Amerfoort aangetroffen
en is in beslag genomen.
De brandkast bevatte ruim ƒ6000,
eigendom van de tramwegen, buiten
landse papieren voor de kleine per
sonenauto's van de GTW, ongeveer
32,van een loterijpot en loten
van het kantoorpersoneel en ruim
200,van de personeelsvereniging.
Een spoor van de vermoedelijke
daders leidt naar één der grote ste
den. De diefstal werd 's morgen te
vijf uur ontdekt door de eerste
dienstdoende chef. De tegelbestra
ting rond het kantoor vertoont dui
delijk de krassen, veroorzaakt bij
het verplaatsen van de vrij zware
brandkast.
programma's: van 8-
goed en uitgebreid
lach en onty". De films worden dit
seizoen weer in een bioscoop en wel
in het gerestaureerde Casinotheater
vertoond. Men biedt avondvullende
's: van 8-10.30, met een
voorprogramma.
In het hoofdstuk Ballet treft men
aan: het Nederlands Danstheater en
Spaanse Dansen.
Voorts kan men verwachten: het
Kerstspel van Henri Gheon: „Zwer
vers rond de kribbe", de Operette
„Victoria en haar huzaar", door het
Opera-gezelschap „Forum" uit
Enschede, een variété-avond met o.a.
Tom Manders, Sonja Oosterman en
het Hotcha-trio en het Ned. Mario
nettentheater van Bert Brugman met
de opera Faust.
Ook de cursussen zyn weer rijk
geschakeerd dit jaar: vreemde landen
en volken, maar ook een reeks in
„existentie-philosophie en sociale
psychologie", Boeddhisme, medische
wetenschap, moderne muziek, mo
derne Ned Literatuur, 32 talen
cursussen en 15 werkcursussen, hand.
vaardigheid, tekenen, schilderen,
boetseren, fotograferen, autotechniek
(voor autobezitters) en reparaties
aan huis.
Prof. dr Kors O.P.
Commandeur
Oranje Nassau
Prof. mag. dr. J. B. Kors OJ\ heeft
gistermiddag op een besloten bijeen
komst met 300 aanwezigen in hotel
„Gooiland" en daarna met een open
bare receptie afscheid genomen als
voorzitter van de KRO, de Neder
landse Radio Unie en de Nederland
se Televisiestichting. In feite had
prof. Kors het voorzitterschap van
de KRO reeds enkele maanden gele
den neergelegd en in intieme kring
van bestuur en naaste medewerkers
afscheid genomen.
Mr. J. M. L. Th. Cals, minister van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen, deelde op deze bijeenkomst me
de, dat het H.M. de Koningin had be
haagd prof. mag. dr. J. B. Kors te be
vorderen tot Commandeur in de Or
de van Oranje-Nassau.
Mr. A. B. Roos jen sprekend na
mens het bestuur van de NRU, open
de de rij van sprekers. Hij herinnerde
aan de chaotische toestanden, die in
de radiowereld bestonden kort na de
oorlof. In die tijd nam prof. Kors de
teugels in handen en het is mede aan
hem te danken, dat het herstel van
de rechten van de omroepverenigin
gen in die jaren tot stand kwam.
De 46-jarige K. Tjelsma uit
Achlum is tijdens bouwwerkzaamhe
den te Franeker in een kelder ge
vallen en gedood. Niemand heeft het
ongeluk zien gebeuren. De rijkspo
litie stelt een onderzoek in. Het
slachtoffer was gehuwd en vader van
vijf kinderen.
Bij pijn, griep ol „Underig gevoel ïorgl een enkel
Ublel del U weer mei plezier Uw werk kunl doen I
Ziekenfonds-studie van Centrum
Staatkundige vorming
VERZEKERING
VOOR ALLEN
Hogere honoraria
voor medewerkers
Tussen de vertegenwoordigers van
de Centrale Organisaties van Zieken
fondsen en die van de huisartsen,
tandartsen, specialisten, apothekers
en vroedvrouwen is overeenstemming
bereikt over een tariefsverhoging der
medewerkers.
Wanneer de minister van Sociale
Zaken, na advies van de Ziekenfonds
raad, de nieuwe verhoogde tarieven
goedkeurt, ziullen per 1 januari 1960
de honoraria der huisartsen met 12%
verhoogd worden. De specialisten
honoraria zullen 7% stijgen, die van
de tandartsen circa 5%, die van de
apothekers circa 7%, en die van de
vroedvrouwen met 7 per bevalling.
De huisartsen en andere medewer
kers der ziekenfondsen menen dat
deze verhogingen gerechtvaardigd
zyn op grond van het feit dat de kos
ten zijn gestegen en dat ook hiun een
deel van de toegenomen welvaart
toekomt.
Het is waarschijnlijk dat deze ver
hogingen van de tarieven een verho
ging van de ziekenfonds-premie met
0,5% met zich zal brengen. De pre
mie voor de verplichte ziekteverzeke
ring wordt dan 5%.
Naar wij uit vakkringen vernemen
worden de koffieprijzen als gevolg
van de daling op de wereldmarkt met
ingang van 2 september verlaagd.
Deze verlaging zal over het algemeen
bedragen 10, 12 en 14 centen per pak
je van 250 gram.
De 34-jarige J. 'Weishaupt uit
Ter Apel werd gisteren tijdens stuka-
kadoorwerkzaamheden in Nieuwe
Pekela onwel en viel van een ver
hoging. In bewusteloze toestand werd
hij naar een ziekenhuis in Gronin
gen vervoerd, waar hij in de loop
van de dag is overleden.
Wanneer bij een verplicht of een
vrijwillig ziekteverzekeringsstelsel
als toelatingstermijn de welstands-
grens wordt aangenomen, zullen voor
degenen, wier inkomen boven de
weistandsgrens ligt, wettelijk gere
gelde garanties moeten bestaan, dat
zij sommige niet alleen te dragen
risico's voldoende kunnen verzeke
ren.
Dit is een van de uitspraken van
een commissie, die in 1954 werd in
gesteld door het Katholiek Centrum
voor Staatkundige Vorming en in
hoofdzaak belast werd met de be
studering van de vraag welk stelsel
van ziektekostenverzekering het op
de beste wijze mogelijk zou maken
dat iedere Nederlander zich van de
nodige medische hulp verzekert.
Bij de suggesties van de commissie
tot verbetering van het bestaande
systeem behoort het advies de zie
kenfondsen: grotere financiële vrij
heid te geven bij een verantwoorde
bedrijfs-economische werkwijze.
Indien daar geen aanmerkelijke
wijziging in de inkomstenpositie
door ontstaat, meent de commissie,
dat het goed zou zijn de loongrens
voor ongehuwden te verlagen tot
b.v. 4500 gulden en voor gehuwden
tot de loongrens voor ieder kind met
500 gulden verhoogd moeten wor
den.
Ook nieuwe opzet.
Verder heeft de commissie ook een
geheel nieuwe opzet voorgesteld,
waarbij de suggesties in de eerste
plaats over de wettelijke constructie
gaan. Dit voorstel houdt in, dat de
ziekenfondsraad als premie een uni
form percentage van een belastbaar
inkomen vaststelt.
Ongehuwden betalen de halve
premie. Het gezinshoofd betaalt een
premie over het gehele belastbare
gezinsinkomen (uitgezonderd het in
komen van zelfverdienende kinde
ren, omdat die zelf verzekerd kun
nen zijn).
De commissie stelt verder voor, dat
zowel het particulier verzekerings
wezen als de ziekenfondsen wette
lijk geregeld worden en dat iedere
ingezetene vrij is zich bij de ene dan
wel bij de andere aan te sluiten. De
aansluiting bij een ziektenkostenver-
zekering (dus de particuliere) worde
verplicht, aldus de commissie.
De commissie heeft ook een plan
voor de combinatie van vaste premie
en premie naar draagkracht. Iedere
Nederlander betaalt bijvoorbeeld 2
procent van zijn inkomen, via de
belasting, voor ziektekosten. De op
brengst van deze heffing wordt ver
deeld over alle ziektenkostenverze-
ringsinstellingen, naar rato van het
aantal verzekerden en rekening hou
dend met het plaatselijk kosten-
cyfer. De ziekenfondsen heffen daar
boven een vaste premie per hoofd
of per gezin. De commissie meent,
dat bij een dergelijk premiestelsel
de loon- of inkomstengrens gemist
kan geworden.
Enkele tientallen bewoners van de
Zeedyk en omgeving hebben gister
avond een tegenoffensief onderno
men tegen de nozems, die avond aan
avond de Amsterdamse binnenstad
op stelten zetten. Zij stonden op de
bruggen, die toegang geven tot don
ker A'dam, de nozems op te wach
ten. Deze verschenen echter niet.
Toen trokken tegen halftien de Zee-
dij kJbewoners naar de Dam en joe
gen de daar aanwezige belhamels uit
een, waarbij harde klappen werden
uitgedeeld.
De politie had opdracht gekregen
niet tussenbeide te komen. Even te
voren echter had zij by de oostelijke
doorgang van het Centraal Station
een 40-tal jongelieden uit elkaar ge
slagen. De nozems versperden daar
de weg en haalden kattekwaad uit.
PTT heft onrendabele
draadomroepnetlen op
PTT heeft besloten, op grond van
daartoe van de minister van Verkeer
en Waterstaat verkregen goedkeu
ring, de exploitatie van een aantal
bijzonder onrendabele draadomroep-
netten en -netgedeelten, die niet kan
worden voortgezet zonder onmiddel
lijk noodzakelijke relatief kostbare
investeringen, te staken. De betrok
ken abonnïes zullen van de direc
teur van het telefoondistrict, waar
onder zij ressorteren, nader bericht
ontvangen wanneer de exploitatie
wordt beëindigd. Hierbij zal, zo enigs
zins mogelijk, een opzeggingstermijn
van drie maanden tot één jaar in
acht worden genomen.
Ingeval de opzeggingstermijn min
der dan een jaar bedraagt, zal een
compensatieregeling worden toege
past. In totaal zijn bij deze ophef
fingsmaatregel ongeveer 4200 abon
nees betrokken. Dit is minder dan één
procent van het totaal aantal aange
slotenen.
O.a. in het telefoondistrict 'sGra-
venhage: de netten Langeraar, Lei-
muiden, Rijnsaterwoude, Ter Aar en
Zoeterwoude en uitlopers van het
net Koudekerk.
(67)
fS (Deksels'Mirtcn/s J Jm fiixif'li'j e/uM]
zmr gemi!!\de Derien m
(MSiskeirrobeerMifMalfetrm
WtarvexteknjrmfMmwettm,
\jpjid rwr het Dtk?ithu>
door LUCY AGNES HANGCOCK
24)
ELFDE HOOFDSTUK
De kleine, vrij gedeukte auto van
Paul Hendricks reed de oprijlaan
van het gastvrije, kleine huis op. Het
tweetal bleef even in de wagen zitten
om het huis goed op te nemen. Klim
rozen groeiden langs het witte lat
werk aan weerszijden van de in
gang. Het gras was een glad satijnen
kleed en de bloemperken fel kleuri
ge plekken. Lord Kitchener kwam
van de galerij af en waggelae naar
de wagen, waar hij zijn neus omhoog
stak om het geval te onderzoeken.
Alice deinsde met een kleine kreet
van schrik achteruit, maar Paul
lachte vrolijk en stak één hand naar
buiten. De bek van de bulldog rim
pelde, indien mogelijk, nog meer en
hij stak onbeschaamd een punt van
een roze tong uit, voordat hij zich
omdraaide en met een grom naar de
stoep van de galerij terugslenterde.
Hij klom moeizaam de weinige treden
op, elke trede met een diepe zucht
begroetende.
Paul stapte uit en Alice drukte op
de claxon. Deborah kwam de huis
deur uitgestormd en de treden afge
rend om hen te begroeten.
„O, dat is heerlijk", riep ze, Alice
omarmende, terwijl Paul met een ge
lukkige grijns op zijn gezicht stond
toe te kijken.
„Je woont hier verrukkelijk, Deb",
zei hij, vol bewondering naar het huis
en de tuin kijkend. „Ik heb altijd in
een wit huis met groene blinden wil
len wonen. Ik geloof, dat als ik hier
zes maanden was, ik niet meer weg
zou willen. Harmony blijkt je goed
te bekomen, Deb. Je ziet er prachtig
uit. De plaats maakt werkelijk een
allerliefste indruk".
„Het is een snoezig stadje. En ik
hou van dit huis. Wacht, totdat je
julie kamer en de rest gezien hebt.
En wacht, totdat je onze gastvrouw
hebt leren kennen, Mrs. Quick", zei
Deborah geestdriftig.
„Gastvrouw? Ik dacht, dat je het
huis gehuurd had, Deb", zei Alice.
„Ik dacht, dat je een huishoudster
had".
„Mrs. Quick woont hier, Alice, ver
geet dat niet. Ik ben slechts een gast.
Ze is een schat van een vrouw, maar
trots als een Spaanse. Kom nou bin
nen, doe je bagage weg en doe dan
maar alsof je thuis bent".
Ze liepen de koele, blinkende hall
in en Deborah riep:
„Polly, ze zyn aangekomen. Kom ze
eens begroeten".
De lange, witharige oude dame
met een helrode schort voor kwam
hartelijk, zij het met een critische
blik in de ogen, op hen toe. „Dat is
dus het meisje dat schrijft, niet?", zei
haar blik, „en dat is haar echtgenoot
die zo weinig verdient?" Ze kwam
tot de gevolgtreking dat ze er aardig
uitzagen en ze was er van overtuigd,
dat ze tot het soort behoorden, dat
van veel, gezond en lekker eten
houdt. De vlugste manier om Polly's
hart te veroveren was, met genot en
eetlust de heerlijke dingen te ver
orberen, die zij klaar maakte.
„Debby zal jullie je kamer laten
zien, beste kinderen", zei ze harte
lijk. „Er is genoeg heet water voor
een bad en er zijn schone handdoeken
in de badkamer. Als het souper....
ik bedoel het diner klaar is zal ik op
de gong slaan en jullie zouden er
goed aan doen je dan te haasten,
want ik hou er niet van, dat de dam
pende schalen op tafel staan en het
eten zijn smaak verliest, omdat de
mensen treuzelen. Ga maar naar
boven".
„Begrijp je wat ik bedoel?" vroeg
Deborah, toen ze de trap opliepen.
„Geloof vooral niet, dat ik meer dan
een gast ben, net als jullie. Het kan
me volstrekt niets schelen. Polly is
een schat, al lijkt het dat ze me onder
de duim heeft en zich met mijn aan
gelegenheden bemoeit".
„Zich met je aangelegenheden be
moeit, Deb?", vroeg Alice, terwijl ze
naar de logeerkamer gingen. „Wat is
er te bemoeien, zelfs als
„In de eerste plaats weet hier nie
mand, dat ik een verpleegster ben;
ik wil niet, dat ze het weten en, o.
nou jaze hield met spreken op
en wees met een gebaar naar de
kamer voor hen. „Is het geen pracht-
kamer?"
Ze deed de deur wijd open en deed
een stap terug.
Een drietal ramen keek uit op de
oprijlaan, de rozentuin en het goed
onderhouden grasveld van de buur
man. Uit het grote raam had men een
vergezicht over het meer, dat blauw
in het zonlicht glansde. De kamer
was even groot als die van Deborah,
die aan de andere kant van de over
loop lag, en behalve dat deze kamer
twee bedden bevatte en dat er geen
chaise longue in stond, was ze ver
der volkomen hetzelfde ingericht.
Alice stond in de open deur, haar
ogen groot van verrukking. Paul
keek over haar schouder en zette de
tassen neer, die hij naar boven gedra
gen had.
„Mijn hemel, Deb", mompelde hy
zachtjes. „Het is als iets uit een boek.
Wordt er verondersteld, dat we in
die bedden zullen slapen?"
Deborah lachte. „Wees niet flauw,
Paul. Ik verzeker je, dat je beter
zult slapen dan ooit. Er ligt hier iets
kalmerends in de atmosfeer. Je ver
geet hier alles van de onaangename
zyde van het leven. Mij bevalt het
hier erg. Misschien ga ik nooit meer
weg".
„Ik in jouw plaats zou het zeker
niet doen", verklaarde Alice, die in
de kamer ïor.dliep en de platen aan
de muur, de toilettafel en de gemak
kelijke stoelen inspècteerde. „Dat is
nog eens leven, Paul. Laten we net
zo'n huis kopen als ik in myn boek
geplaatst heb".
Paul stond voor het grote raam
naar een zeilboot te kijken, die net
een kleine haven uitvoer. Zijn gezicht
had de uitdrukking van dat van een
verrukte, kleine jongen.
„Ik vraag me af, of we nog de tyd
hebben om voor het eten wat te
zwemmenwacht, ik zal het Polly
vragen", zei Deborah impulsief.
„O, zou dat kunnen?", riep Alice
opgetogen.
Deborah was binnen een minuut
terug en riep voor de deur,
„Polly zegt, dat als we nu dadelijk
gaan en niet treuzelen, ze met het
eten tot twintig over zes kan wach
ten. Vooruit dus. Doen jullie je bad
pakken aan en laten we gaan. Ik sta
binnen vyf minuten met mijn wagen
voor".
Het was niet meer dan tien minu
ten rijden naar het bekendste bad-
strand aan deze zyde van het meer
en Deborah en haar gasten ontmoet
ten enige van Debs vrienden. Ze
zwommen in het frisse water, totdat
Deb er op stond terug te keren, daar
ze anders niet voldoende tyd zouden
hebben zich voor het diner te kle
den. Polly zou het kwalijk nemen en
ze moesten weten, dat dat beslist een
ramp zou zijn.
„Ik zal van deze plaats gaan hou
den, Deb", riep Alice toen ze door de
stille straat reden. „Iedereen is zo
vriendelijk en de omgeving lijkt op
de scène in een film. Ik heb het heer
lijk hier, en jij. schat?"
Paul keek naar zyn echtgenote van
enige weken.
(Wordt vervolgd)
