„Staatsamateur" Schur prolongeerde
wereldtitel op de weg
Prachtige tweede plaats
van Bas Maliepaard
MET VALLEN KOM JE ER NIET
Darrigade gebruikte vlijmscherpe
eindschoi en werd kampioen
Ab Geldermans bleef in
kopgroep en werd zesde
MAANDAG 17 AUGUSTUS 1959
DE LETDSE COURANT
PAGINA 7
Tijdens de ceremonie pro-
tocolaire v.l.n.r.: dr. P. van Dijk, voor
zitter van de KNWU, C. Goossens, C.
Schur in regenboogtrui en Bas Malie
paard.
Gustav Schur, de 28-jarige student aan de hogeschool voor lichamelijke
opvoeding in Leipzig, ging zaterdagmiddag als eerste over de eindstreep
in het wereldkampioenschap voor amateurs op de weg. Schur, die ook het
vorige jaar in Reims de regenboogtrui veroverde, was de eerste amateur
in de wiclergeschiedenis, die er in slaagde zijn naam voor de tweede maal
in successie in het gouden boek der wielersport te schrijven. De morele
winnaar was echter de 21-jarige Bas Maliepaard uit Willemstad, die in de
eindstreep met bijna een lengte door de Oostduitse „staatsamateur" werd
geklopt.
Alle Nederlanders
reden wedstrijd uit
Maliepaard legde als het ware de ba
sis voor de zege van Schur toen hij in
de laatste ronde op de boulevard de
marreerde en Schur met hem meeging.
Gezamenlijk bouwde het tweetal aan
een voorsprong van tien seconden,
waarvoor Maliepaard het meeste werk
verzette. En toen na de Hunzerug het
peloton angstig dicht bij kwam nam
Maliepaard opnieuw het initiatief. Hij
demarreerde even voorbij de Tarzan-
bocht met de wetenschap, dat hij haast
zeker in de eindspurt tegen Schur het
onderspit zou delven. Het gebeurde
ook. Schur, die een veel groter verzet
reed had volop gelegenheid om in die
laatste paar honderd meter op volle
snelheid te komen en Maliepaard op de
streep te verslaan. De wereldkampioen
gaf het zelf toe: „Ik was blij, dat Malie
paard, die een veel kleiner verzet reed,
zo vroeg begon te spurten. Als hij nog
honderd meter had gewacht, dan zou ik
het niet geweten hebben".
Maliepaard had wel degelijk geweten
wat hij deed. „Toen ik die spurt begon
was het peloton zo dicht bij, dat het
voor mij om een zekere eervolle tweede
plaats of een roemloos ondergaan in de
sprint van de grote groep ging. Ik ben
best tevreden".
Maliepaard uitte zijn vreugde door de
Oostduitser tijdens de ceremonie proto-
colaire te omhelsen. Een ceremonie, die
door allerlei foutjes eigenlijk in het
honderd liep. Niet de Oostduitse maar
de Belgische vlag werd aan de hoogste
mast gehesen en pas toen de drie prijs
winnaars in de open auto plaats hadden
genomen om een ereronde over het cir
cuit te rijden, weerklonk het Oostduitse
volkslied. Van opzet was natuurlijk
geen sprake.
Maar het leek erop, dat op deze wijze
het gevoel van onbehagen over de zege
van Schar geuit werd. De Oostduitser
immers kan in feite moeilijk meer aan
spraak maken op het predikaat „ama
teur". Zijn gehele leven bestaat uit
fietsen, waartoe hij als „student" de
volle gelegenheid krijgt. Ongetwijfeld
zou deze 28-jarige, als hij in het westen
had gewoond, al lang professional zijn
geweest. Maar de kaarten liggen aan de
andere kant van het ijzeren gordijn nu
eenmaal anders.
Zowel voor Schur als voor Maliepaard
betekende het resultaat van Zandvoort
de kroon op een succesvol seizoen.
Schur won zowel de wedstrijd Berlijn
-PraagWarschau als de onlangs ver
reden tiendaagse Ronde van Oost-
Duitsland, de grootste étappenwedstrijd
op de amateurkalender. Maliepaard
reed zich in vorm in de achtdaagse
Ronde van Oostenrijk, waarin hij de
zesde plaats in het algemeen klassement
veroverde. Daarna won hij in Nederland
vijf eerste prijzen achter elkaar, onder
meer in de klassieke ronde van Over
ijssel en de Omloop van de Kempen. Bo
vendien zegevierde de Brabander in de
solitude-wedstrijd in Stuttgart.
Goede Nederlandse resultaten.
Nederland kan over het resultaat van
Zandvoort tevreden zijn. Want behalve
de tweede prijs van Maliepaard leverde
deze qua strijd teleurstellende koers een
vijfde plaats van Mik Snijder op achter
de Belgen Goossens en Troonbeeckx.
Bovendien betekende het een overwin
ning voor de KNWU, dat alle Neder
landse amateurs de wedstrijd uitreden.
Want te goed in de herinnering ligt nog
het wereldkampioenschap in Reims,
waarin al onze vertegenwoordigers kort
na elkaar afstapten.
Toen viel het woord „doping" en dat
was aanleiding voor de KNWU om dit
jaar de amateurs aan de zorgen van de
sportarts Rolink toe te vertrouwen. En
nu werd Van Egmond 23e, Zilverberg
28e, Hugens 42e en Enthoven 46e. Die
plaatsingen doen er eigenlijk niet zo
veel toe, want zij werden bereikt in het
grote peloton, toen dat geen kans meer
maakte op de titel.
Tegen de verwachting in heeft de
zeewind minder invloed gehad op het
verloop van de strijd dan men haar had
toegeschreven. Want ondanks het hoge
tempo Schur legde de ruim 189 km.
af met een gemiddelde snelheid van
40.690 km. reden 59 van de 94 ge
starte renners de wedstrijd uit, een on
gekend hoog percentage voor dit cir
cuit.
De strijd werd geheel beheerst door
de Nederlanders en Belgen. Bij vrijwel'
elke ontsnappingspoging waren de
Oranjetruien en onze zuiderburen be
trokken. Maar geen enkele vlucht lever
de een voorsprong van betekenis op,
hetzij omdat de kwaliteit van de ge
vormde kopgroepen onvoldoende was
of door de felle jachten van achtervol
gende groepen.
ValpartU.
De amateurs zetten er na de start
onmiddellijk een zeer hoog tempo in,
dat na de eerste grote ronde, toen er
ruim 14 km. waren afgelegd boven de
42 km. lag. Al in de derde ronde dien
den zich liefhebbers voor de vrije ruim
te aan. De Oostduitser Eckstein, de Belg
Verlinden, de Deen Pederson en de
Zwitser Jaisli namen een voorsprong
van 100 meter, maar voordat deze
ronde ten einde was, hadden zij hun
poging al weer moeten opgeven. Bij
het passeren van de grote tribunes deed
zich een valpartij voor. Een der renners
in de staart raakte met zijn pedaal de
strobalen voor de pits en sleepte in zijn
val een vijftal andere coureurs mee De
Zweed Karlsson, de Pool Chtiej en de
Oostduitser Damm hadden geen averij
opgelopen en konden onmiddellijk weer
aansluiting met de grote groep krijgen
De Fransman Claud, de Oostenrijker
Ruiner en de Oostduitser Weisleder
moesten echter van fiets verwisselen en
verloren het contact.
Ondanks het hoge tempo vormde zich
in de zesde ronde opnieuw een kop
groep, bestaande uit de Deen Bangs-
borg, de Polen Paradowski en Podobas,
de Italiaan Trape, de Zwitser Schleu-
niger en de Oostenrijker Varga, die een
voorsprong van 34 seconden op het pe
loton namen. Van de achterblijvers
gaven Claud en Ruiner de strijd op.
I Weissleder reed door maar raakte steeds
meer achter. In de zevende ronde de
marreerde Jan Hugens in het gezel-
schap van de Belg Claes.
i Hugens en Claes werkten voortreffe-
I lijk samen en in de achtste ronde slo-
ten zij zich bij de leiders aan. Ook Ent
hoven en Zilverberg gingen tezamen
achter de vluchtelingen aan, maar wer
den teruggehaald. Het bleef in de voor
ste gelederen rommelen. De Belg Ver
linden ging in de tiende ronde in zijn
eentje aan de haal maar werd weer in
gelopen. Tal van renners staakten nu
de strijd: de Zwitser Beeler, de Luxem
burgers Komes en Mahnen, de Brit
Denson en de Ier Maguire. De Italiaan
Trape en de Nederlanders Hugens en
Snijder probeerden in de vijftiende
ronde weg te komen. Hun vlucht ver
oorzaakte de nodige opschudding in het
peloton, dat onmiddellijk reageerde. Er
vormde zich een kopgroep van dertien
man maar nog voor het einde van deze
ronde was alles weer bijeen. Ook Dick
Enthoven, die voor de tweede maal een
lekke band had gekregen forceerde de
aansluiting. In de zestiende ronde kreeg
de Nederlandse kampioen zijn eigen
fiets terug op het moment, dat Ab van
Egmond voor de Tarzanbocht lek reed.
Gezamenlijk overbrugden zij de 23 se
conden achterstand die zij hadden op
gelopen.
Toen kwam Schur pas.
Jan Hugens bleef zeer actief. Met
Venturelli en de Oostduitser Hagen
kwam de Limburger na de zeventiende
ronde met een voorsprong van acht se
conden op het door Enthoven geleide
peloton langs de tribunes. De voorlaat
ste ronde was ingegaan. En nu kwam
de lang verwachte actie van titelhouder
„Taeve" Schur, die zich tot nog toe niet
had laten zien. Hij leidde de achtervol
ging, waarin hij de Italiaan Trape, de
Zwitser Schleuniger meekreeg en juist
toen de bel voor de laatste ronde klonk
waren de vluchters ingelopen, ook door
het peloton.
Nog voordat de boulevard in Zand
voort voor de laatste maal werd be
reikt sloeg Schur zijn slag. Toen hij
demarreerde kon alleen Bas Maliepaard
zijn wieltje pakken en gezamenlijk be
vocht het tweetal een voorsprong van
een tiental seconden. En hoe de Italia
nen en Belgen in het peloton ook joe
gen, Schur en Maliepaard bleven on
bereikbaar. De duizenden op de tribu
nes zagen de Oostduitser en de Neder
lander nog met een voorsprong van 9
seconden over de Hunzerug komen. In
de Tarzanbocht op enkele honderden
meters voor de finish lag Schur op kop.
Toen steeg er een kreet van vreugde op.
Maliepaard had de Oostduitser verrast
met een vlijmscherpe demarrage en
spurtte de titelhouder voorbij. De 21-
jarige coureur uit Willemstad was ech
ter te vroeg gesprongen.
en boos op
de beide Rikken'
Een beeld van het wereldkampioen
schap wielrennen op de weg voor ama
teurs, zaterdagmiddag op het circuit
van Zandvoort. De Australiër Ian Howe,
wordt verzorgd terwyi hij op de grond
ligt na een val voor de tribune van het
parcours. In het midden op de achter
grond zUn soigneur.
de aandacht van Rik van Looy, die het
gevaar te laat merkte. Na 210 km. had
de kopgroep van tien man een voor
sprong van 1 min. 12 sec. op het groepje
met Van Steenbergen.
In de 22e ronde werd Poblet, de be
faamde Spaanse sprinter, die tot de
grote favorieten gerekend werd, het
Dl L boeg leek het een riskante onderneming slachtoffer van een valpartij Poblet
Deloen DOOS OD va" de d™0- >n de negende grote om- verdween uit de strijd evennis rijn
27 f- loop kregen zij echter versterking van landgenoten Bover en Chacon. Na 230
de Brit Tommy Simpson en de tweede km. hadden de leiders een voorsprong
gestarte Deen Jonsson. Toen deze twee van 1 min. 37 sec. op de rest van het
voor de tribune nog slechts 13 secon- veld. Vlak voor de hoofdtribune, by het
,„J den op de leiders achter lagen, liet Ret- uitkomen van de bocht na de Htinzerug
Kavk ón nav Se ionda» rilf Lïï Vlg Z-Ch afzakken en kwara ziIn land" kwam voor de Franse renner Jean Grue-
z"d"f ,1° d°'„v genbut te hulp Op dat moment demar- j Iyk, winnaar van het pontenklassement
met de keizerskroon van de weg; reerde Ab Geldermans uit het peloton, Tan de Tour de France 1958. eerste In
dat een achterstand van anderhalve.de étappe Rouaan—Rennes in de Tour
minuut had. Van dit jaar, het einde van dit wereld-
uitgelopen dienden zich in de volgende kampioenschap.
ronde opnieuw een vluchtgroep aan, Hij reed tegen de Westduitser Om-
bestaande uit de Australiër Arnold, de mer aan, beiden kwamen te vallen,
Belg Fore, de Spanjaard Manzaneque Ommer reed nog even door, maar de
de Italianen Pellegrini en Conterno, de tricolore bleef liggen. Gewond aan ar-
Zwitsers Moresi en Traxel, de Duitser men en gelaat werd hij door de actieve
Fischerkeller en ^de Deen ^Retvig. Bij rode kruismannen weggedragen. Later
J~ J~ |ÉT J~ werd medegedeeld, dat de kwetsuren
niet van ernstige aard zijn.
loond met de keizerskroon
De wegens zijn vlijmscherpe eindschot
gevreesde en daarom in de voorbe
schouwingen tot een der favorieten be
stempelde schrale Fransman had de
moed kunnen opbrengen om al na 70
km. van de bijna 290 km. te demarre
ren in het gezelschap van de Italiaan
Gismond! en de Deen Retvig. Het was
een waagstuk, waarover de andere fa
vorieten, de twee Rikken Van Looy
en Van Steenbergen titelhouder Er-
cole Baldini, de Spaanse wegsprinter
Poblet en Jacques Anquetil slechts sma
lend de schouders ophaalden. Maar
vooral de Belgen hadden beter kunnen
weten. Zij hadden zich de historie van
Reims kunnen herinneren, toen een ook
al zo vroege ontsnapping eveneens de
beslissing had gebracht.
Zelfs toen het drietal op kop verster
king kreeg bleven de Belgische vedetten
elkaar beloeren. En veel te laat zagen
zij hun fout in. Toen was er niets meer
aan te doen. De twee Rikken hebben
een hoop van hun populariteit ver
speeld. Het kwam zelfs zover, dat zij
door de duizenden Belgische supporters
langs het parkoers uitgejouwd werden
wegens hun passieve houding. Die sup
porters waren intussen al lang weer
vergeten dat Rik van Steenbergen na
bijna 200 km. in het gezelschap van Ro
ger Baens en Cazala getracht had de
kopmaijnen te bereiken.
Rik van Looy in hoogsteigen persoon
had die poging met de hulp van Jo de
Haan ongedaan gemaakt. Toen boven
dien vlak daarna Poblet, die steeds
vooraan in het peloton te vinden was
geweest door een val uitgeschakeld
werd, was een der gevaarlijkste con
currenten van Darrigade uit het veld
verdwenen. De Fransman had het in
tussen zelf ook niet gemakkelijk gehad.
Na 150 km. kreeg hij op de boulevard
een lekke band, raakte bij het wisselen
van fiets een honderdtal meters achter
maar wist zich met die onverzettelijk
heid. die hem ook in de Ronde van
Frankrijk kenmerkte, weer bij de kop
te voegen.
Toen Anglade na ruim 240 km. uit de
kopgroep verdween, lag bijna niets
meer Darrigade in de weg.
Behalve Geldermans, Niesten en De
Haan hebben de Nederlanders geen op
vallende rol gespeeld. Captein, Damen,
De Roo en Van den Brekel eindigden in
het peloton. Michel Stolker had een
slechte dag en verdween twee ronden
voor het einde uit de strijd.
De Italianen en Fransen tenslotte
hebben gelijk gekregen. Het Zandvoort -
se circuit was lang niet zo zwaar als de
Nederlanders wel wilden suggereren. En
voor een werkelijk wereldkampioen
schap zal men een volgende keer dan
ook beslist naar andere mogelijkheden
moeten uitzien. Om precies elf uur
werd door de UCI-president, de heer
Adriano Rodoni, op het circuit van
Zandvoort het startschot gegeven. 69
renners uit 16 landen vertrokken voor
deze wedstrijd over een kleine ronde
van 4.193 km. en 28 ronden van 10.280
km., een totale afstand van 292,033 km.
Vele tienduizenden toeschouwers be
vonden zich op de tribunes en langs het
circuit. Het weer vertoonde hetzelfde
karakter als zaterdag, veel zon, nage
noeg onbewolkt en een stevige bries,
die recht uit zee kwam.
Veel vroeger dan verwacht werd
ontbrandde de strijd bij de professio
nals. Het 69 man tellende veld begon
in een laag tempo en legde de eerste 35
km. af in 55 min. 55 sec. Er waren toen
behalve de eerste kleine ronde van
ruim 4 km. al drie grote ronden elk
van ruim 10 km. gereden. Schokkende
dingen, hadden zich niet voorgedaan.
Piet Damen en Jacques Anquetil, de
eerste slachtoffers van bandenpech, had
den zich gemakkelijk weer bij hun
makkers kunnen voegen.
De eerste kopgroep.
In de vierde grote omloop vloog het
tempo omhoog. Onder leiding van Rik
van Steenbergen had een elftal renners
een voorsprong van 125 meter verwor
ven. Nadat deze poging op niets was
hadden zij een voorsprong van 15 sec. I
op een drietal, aangevoerd door Piet van i
den Brekel en 20 sec. op het peloton. I
In de zevende grote ronde na ruim
75 km. demarreerden Andrée Darri-
gade, de Italiaan Gismondi en de Deen
Retvig. Het was het voorspel tot een
interessante ontwikkeling in de strijd
Want het drietal ondernam een serieu
ze poging tot vluchten en had tien kilo-1
meter verder een voorsprong van 1
min. 2 seconden op het peloton ver
overd. Met nog ruim 200 km. voor de
het ingaan van de zesde grote ronde
Geldermans op jacht.
Slotfase.
De Nederlander liet de grote groep
achter zich en ging in zijn eentje op
jacht naar de leiders, die hij in de elf- i
de grote ronde bereikte. Dat de kop-1 verdwenen, zodat nog acht renners aan
lopers niet zonder meer zouden kunnen de„i?;ït J°re'
doorgaan met het vergroten van hun I Jl Gtsmondt, Ronchini, Stmp-
voorsprong. die na de dertiende grote so». Geldermans en Niesten. In de vol-
ronde 2 min. 11 sec. bedroeg, was dut-1fiende t,e" k' °">eter wisten zij hun
delijk. In de volgende omloop boettenvoorsprong zelfs nog iets te vergroten
zy aan kracht in toen Jonsson moest I'ot 1 18 sec Toen begon de slot-
lossen en afstapte. Er vormde zich een tas.eV Gdrar? Sal3' ,wefkte ZI?h,.los,
nieuwe achtervolgende groep met onder 'oen de laat?tS '™mt,g
meer de Belgen Baens en Schoubben en mct!r ;nglnge" hy 24 seconden
de Fransman Cazala. In de zestiende k°£ï™!p laT de Tc" °e5'j
grote omloop begon een grote jacht op L ïn,d,e .laatst? ron?e. weId ®alnt d<£r
de leiders. De Italiaan Defilippis, de I he' t?lJagende pel<>t°" Ingelopen. De
Duitser Debusmann, de Zwitser Ruegg, I ?cht leldfs bley™ onbereikbaar. Gel
de Spanjaard Segu en de Fransman Ca- I df™aI^ kwa^Lbf'/erst °v?r da.Hnn-
zala zetten zich op het spoor en kwa-I i^g s ^andgad? afn zUn wiel en
men na deze ronde met een achterstand F°A lb derde positie. In de Tarzan-
van slechts 1 min. 35 sec. op de leiders boch< spurt,e gismondi buitenom naar
door. Het peloton lag op 1 min. 53 sec.l "S™- .Maar Pa,ITi,ga.de' befaamd °m
In de zeventiende ronde verdween ook ïg". Sdh"Pa eindscho sprong met de
Retvig van het sMjdtoneel. Hy had te I "?"aa\™e. ej! ïe!?°eg be,m ,°P.b<!t
veel van zijn krachten gevergd, kreeg rechte eind met enkele lengtes^
kramp en stapte na 178 km. af.
voorsprong van de vier overgebleven
leiders: Darrigade, Gismondi, Gelder
mans en Simpson slonk tot 55 secon
den op het grote peloton, dat de groep
Defilippis had ingehaald.
De gebeurtenissen volgden nu snel
achter elkaar. Coen Niesten overbrugde
geheel alleen de afstand naar de kop
lopers, gevolgd door de Duitser Fischer
keller, Henri Anglade, Murphy en Fore,
terwijl zich ook de Italiaan Ronchini
de kopgroep kwam versterken. Net bij
tijds, want in het peloton begonnen
eindelijk de Belgische kopmannen zich
te roeren. Rik van Steenbergen ont
snapte met Roger Baens en Cazala aan
Darrigade was wereldkampioen. Achter
Gismondi. die na deze nederlaag het
gebruikelijke Italiaanse protest indien
de, waarnaar men niet eens meer luis
terde, veroverde Noel Fore de derde
prijs vóór de Brit Simpson, de Italiaan
Ronchini, Geldermans, Fischerkeller en
Coen Niesten. Jacques Anquetil won de
spurt van het grote peloton, dat 22 se
conden later over de streep ging.
De Fransman Andrée Darrigade it
zondag te Zandvoort wereldkampioen
op de weg by de profs geworden. Twee
de werd de Italiaan Michel Gismondi,
derde Noel Fore (België). De foto geeft
een beeld van de finish.
