f nfHiHnil
weer een groot
En Sint Vincentius voer er wel bij
succes
1 4
Ei
jÉP^ -
W J
De nieuwe staatssecretaris
van buitenlandse zaken
„Zoek de koning"
WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 8
Het zag er voor de schatgraverij
en voor de Leidse „Sint Vincentius"
gistermorgen donker uit. Vanaf de
vroege ochtend druilde de regen uit
een loodkleurige lucht; dat druilen
werd voor de afwisseling zo nu en
dan een fikse bui en, of het daar
mee nog niet genoeg was, regende
het bij tijd en wijle pijpestelen.
Geen wonder dat de organisatoren
van de zevende schatgraverij onder
de hoede van Sint Vincentius met
angst en beven de lucht bezagen. En
niet alleen zij, ook uw verslaggever
zag er, eerlijk gezegd, niet veel heil
in om de Noordwijkse dreven op te
zoeken en strandwaarts te gaan.
Maar de Leidse Vincentianen zijn
onverbeterlijke optimisten. Na een
voorzichtige informatie onzerzijds
„of het wel door zou gaan met dat
weer" werd ons al verteld dat het
ondanks dat zeker door zou gaan;
zelfs kwam even later ongevraagd
een triomfantelijke stem ons door
de telefoon bevestigen dat wij er op
moesten rekenen „want de schat
graverij ging dóór".
In de blauwe tram gezeten, zagen
wij grote kringelende waterbellen in
de plassen langs de Leidse straten.
Grillige arabesken werden op de
tramruiten getekend. In Rijnsburg
regende het nog steeds en in stilte
baden wij een schietgebedje tot Sint
Vincentius toch medelijden te heb
ben met de schare. Edoch, in Noord-
wijk-Binnen was de regen nog
steeds present en de wijzers van ons
horloge naderden al dichter het uur
van aanvang van de schatgraverij.
Wij begonnen steeds minder fiducie
te krijgen in de macht van de hei
lige of misschien was ons vertrou
wen te vermetel. De mening begon
bij ons post te vatten dat „tegen die
regen" Sint Vincentius toch niet de
heilige was, die wij eigenlijk moes
ten hebben; zelfs doemde de. naar
later bleek wat voorbarige, gedachte
bij ons op de invloed van Sint Vin
cent bij O.L. Heer ietwat te hebben
overschat. De heilige moge het ons
vergeven, maar laten we eerlijk zijn,
het duurde wèl wat lang eer ons
beroep op zijn voorspraak vruchten
afwierp.
Wij moeten amende honorable
maken; toen de tram de eindhalte
in het goede Noordwijk bereikte xftas
het droog. Wèl glommen nog de
straten en was de hemel boven de
zee even grauw als toen wij ons in
Leiden bevonden. Grote droppels
lekten nog van de dakgoten en de
bomen schudden het hemelwater af
als een natte poedel.
Maar in de verte hoorden wij al
de muziek en zagen wij veelkleurige
vlaggen wapperen in de straffe
bries. Op het nog regennatte, oker
gele strand was een groot ,vlak met
touwen omheind en langs die tou
wen stonden duizenden geschaard.
Een luidspreker schetterde in drie
talen allerlei wetenswaardigs uit en
deed zijn best om het geduld bij de
wachtende schare nog wat te bewa
ren. De Sint Paulusband van de
Leidse zeeverkenners gaf op die
open vlakte nog een fris nummertje
weg (die had van te voren ook al
een rondgang door de badplaats ge
maakt) en eindelijk was dan het
ogenblik gekomen voor hoofdinspec
teur van politie Merkelbach het
startschot te lossen. Even tevoren
was het veld overstroomd door een
zoeklustige schare, sprekend ver
schillende talen en van verschillend
formaat. We zagen ukkies en grotere
kinderen, jongens en meisjes, maar
ook ouderen wilden wel een „gooi
doen". Naar de kist met honderd
gulden liefst, maar ook naar de
negen en negentig andere prijzen.
Meteen was het een gekrioel van
bukkende lijven en graaiende han
den van jewelste. Ieder deed het op
z'n eigen manier. Er waren er die
net als een hondje, twee pootjes
naast elkaar, het kuiltje groeven,
anderen deden het op de manier van
aardappelrooien en staken de han
den fors in het zand, om dan met
een zwaai de kluit naar zich toe te
werken.
Reeds na weinige ogenblikken
kwam het eerste succes en triom
fantelijk liep een jochie met een
blikken bus naar de prijzentent.
Daar werd het busje opengemaakt
en de daarin aangeduide prijs kon
meteen in ontvangst worden geno
men. Het waren prijzen van allerlei
aard, er was zelfs een gelukkige die
een wollen deken in de wacht sleep
te. Er werden ook premies beschik
baar gesteld. Twee prijzen beston
den b.v. uit een taart, een grote en
een kleine. Wie de kleine buit maak
te kreeg er echter nog extra vijf
gulden als troost bij. Eén keer (de
schatkist was toen al gevonden) was
er een premie van vijf gulden voor
het eerste gevonden busje. Twee
waren de eerste, een hummel van
een meisje en een grote vent, die
allebei gelijk bij het podium arri
veerden. Maar de commissie liet
zich niet kennen, dan maar ieder
vijf gulden extra. Dat was zeker om
de moed er in te houden.
Een kwartier of zo was het gra
ven aan de gang toen uit een der
verste hoeken een juichkreet op
ging: De schatkist was gevonden.
Het was waar, een joch van 12 jaar
haalde triomfantelijk de bruine kist
met de oorkonde „waard honderd
gulden" uit het zand. In een mum
van tijd was hij omringd door een
grote schare (misschien in hun hart
wat teleurgestelde) medegravers.
De muziek werd er bijgehaald en
voorafgegaan door de band van St.
Paulus werd de gelukkige vinder op
de schouders van secretaris S. Scher
mer Voest en penningmeester J.
Sommeling naar het podium gedra
gen. Hier kreeg hij de échte kist,
met aan de binnenkant van het dek
sel tien heuse briefjes van tien vast-
gepunaised. Foto-toestellen klikten,
filmcamera's snorden maar de glun
derende Evert Margry uit Rotter
dam liet zich door niets en niemand
van de wijs brengen. Als een vol
leerde ster poseerde hij voor de foto
grafen.
„Wat ga je nu met het geld doen?"
werd hem gevraagd. „Op de spaar
bank zetten", was het eenvoudige
antwoord. „Waar spaar je voor?"
Maar Evert spaart nog zonder een
bepaalde bedoeling. Een minuut of
tien later waren ook de ouders van
Evert op het podium en kon hij hen
vertellen hoe het gegaan was. Een
sympathieke geste was, dat de knaap
op instigatie van zijn ouders na af
loop een deel van de prijs afstond
aan de kas.
Maar al was dan de schat gevon
den, daarmee was het feest nog niet
afgelopen, want na een half uurtje
waren er van de 100 nog maar 38
prijzen naar boven gehaald. Men
had dus nog een uur voor de andere
62 en al spoedig zagen we wederom
gelukkige vinders met hun busje
naar de prijzentent snellen. De te
leurstellingen ontbraken p ook hier
niet, want er werden ook lege fles
sen of ondergestoven (lege) kruiken
naar boven gehaald. Maar ja, een
schatgraverij brengt nu eenmaal al
tijd ook wat risico met zich mee.
In ieder geval hebben meer dan
1600 deelnemers (dat aantal was een
schatting van de heer Sommeling)
plezier beleefd aan het evenement.
En de Maria-conferentie van de Sint
Vincentiusvereniging in de parochie
van O. L. Vrouw Hemelvaart en St.
Joseph is er weer wel bij gevaren.
Het was de zevende maal dat zij deze
schatgraverij organiseerde en altijd
met succes, al doet het weer er na
tuurlijk soms wat aan toe of af. Er is
een jaar geweest dat men 2500 deel
nemers telde.
Eén keer is de schatkist blijven
zitten, maar dat wil niet zeggen dat
de tien tientjes onder het zand ble
ven, want nadat er anderhalf uur is
gegraven worden de niet gevonden
prijzen onder de deelnemers en an
dere gegadigden, die nog een gokje
willen wagen, verloot. En dan blijft
het niet altijd bij het „niet gevon
dene" want dan zijn er meestal nog
wel sportieve en charitatieve gees
ten, die er een extra prijs of premie
tegenaan plakken. Dat de schatgra
verij ook voor het niet meegravende
publiek een aantrekkelijk evenement
is, bewezen de dikke rijen langs de
touwen en de vele fotograferende en
filmende badgasten van allerlei
tongval, die het gebeuren in hun
apparaten vingen om mee naar huis
te nemen.
Wij voor ons hebben óók ons ge
noegen er aan beleefd. Al moeten
we er meteen bij zeggen dat Sint
Vincentius daar het Zijne toe heeft
bijgedragen, daarbij ons niet ver
stoutende te denken, dat hij dat al
leen en uitsluitend gedaan heeft op
óns verzoek.
Trouwens, die schatgraverij was
voor Hém! En hij mocht daarbij
écht niet verlangen dat er voor hem
geploeterd moest worden in dat
natte zand. Want dat hebben wij
wel gemerkt, dat is helemaal geen
pretje!
Een kwartier na afloop regende
het weer.
Procuratiehouder aan
grens aangehouden
Aan de grens bij Elten is een 47-
jarige procuratiehouder van een che
misch bedrijf te Hilversum gearres
teerd. Hij wordt verdacht van ge
noemd bedrijf een bedrag van
38.000 te hebben ontvreemd. Hij is
drie weken geleden plotseling ver
dwenen. Zijn auto liet hij in Utrecht
achter. Het bleek, dat hij al ander
half jaar cheques verzilverd had,
zonder het geld aan de fabriek af te
dragen. Hij gebruikte hiervoor che
ques aan toonder van een klant, die
deze manier van betalen prefereerde.
Na zijn verdwijning verbleef hij
enige tijd in Amsterdam, waarna hij
naar Duitsland vertrok en logeerde
in een hotel te Garmisch Partenkir-
chen. Maandagavond werd hij
prompt aan de grens gearresteerd.
Met nog 300 gulden op zak wilde
hij naar Nederland terugkeren.
Dit is dr H. R. van Houten, oud-ambassadeur in Mexi co, thans directeur-generaal publieke zaken op het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken, die, naar verwacht wo rdt, binnenkort zal worden benoemd tot staatssecreta
ris van Buitenlandse Zaken.
Dr. H. R. van Houten, thans direc
teur-generaal politieke zaken van
het ministerie van buitenlandse za
ken, die binnenkort zal worden be
noemd tot staatssecretaris van bui
tenlandse zaken, is op 13 augustus
1907 te Den Haag geboren. Hij be
zocht een gymnasium in Den Haag,
kreeg voorts privé-onderwijs, deed
in 1926 staatsexamen A en studeer
de rechten aan de rijksuniversiteit
te Leiden. Hij promoveerde op het
proefschrift „Egypte's internationaal
statuut".
De heer Van Houten werd in 1932
tot gezantschapsattaché benoemd met
als standplaats achtereenvolgens Ko
penhagen, Stockholm en weer Ko
penhagen. In 1935 werd hij tweede
gezantschapssecretaris en in 1939
eerste gezantschapssecretaris. Van
1935 tot 1940 was Berlijn de stand
plaats van dr. Van Houten. Van 1940
tot 1945 was hij verbonden aan de
diplomatieke vertegenwoordiging
van Nederland in Washington, eerst
als gezantschapssecretaris en sedert
1944 als gezantschapsraad. Van 1945
tot 1948 was hij gezantschapsraad te
Brussel.
De heer Van Houten werd in 1948
benoemd tot chef directie buiten-
Bij het spelen op Niesenoord
in Monnikendam, is het 11-jarige
dochtertje van de familie Spel uit
Hoorn, onder een vrachtwagen ge
raakt. Met zware verwondingen werd
het meisje naar het St. Liduinazie-
kenhuis in Purmerend vervoerd
waar het kort na aankomst overleed.
Maf/fa kan nu de kou afwachten
landse dienst van het ministerie van
buitenlandse zaken met de rang van
Van 1951 tot 1957 heeft hij Neder
land in Mexico vertegenwoordigd,
tot 1954 als gezant en daarna als
ambassadeur.
In 1958 is dr. Van Houten direc
teur-generaal politieke zaken ge
worden.
Hij is officier in de Orde van
Oranje-Nassau en ridder in de Orde
van de Nederlandse Leeuw.
Dr. Van Houten is een kleinzoon
van mr. Sam van Houten, die minis
ter van binnenlandse zaken is ge
weest in het ministerie-Röell van
1894 tot 1897.
Van welingelichte zijde is voorts
vernomen dat, hoewel de taakbe
schrijving nog niet geheel vaststaat,
dr. Van Houten niet in het bijzonder
met de problemen van de Europese
integratie zal worden belast.
Franse verslaggevers en fotografen
hebben dinsdag na twee dagen
vruchteloos gezocht te hebben het
spel „zoek de koning" kunnen beëin
digen. Men meent de Belgische ko
ning Boudewijn, die volgens een offi
ciële bekendmaking uit Brussel een
vakantie aan de Rivièra zou door
brengen, thans gevonden te hebben.
De vorst zou vertoeven in de villa
La Tour Sarrazine en had volgens
buren dinsdag aan onderwatersport
en filmen gedaan op het privé-strand,
dat bij de villa behoort.
De villa behoort aan groothertogin
Charlotte van Luxemburg en ligt te
Bormes les Mimosas bij Le Lavan-
dou op 35 km. van Toulon.
Prinses Marie-Therèse van Bour-
bon-Parma, die door de Fransen als
Boudewijns toekomstige echtgenote
wordt beschouwd en ook aan de
Rivièra zou vertoeven, was echter
nog onvindbaar. Haar vader liet ech
ter bekendmaken, dat alle specula
ties omtrent een huwelijk ongegrond
zijn.
Wilt U iets weten?
aug. te Singapore; CALTEX UTRECHT
(t) i2 aug. te Bahrein; GUINNEEKUST
12 aug. te AntwerpenIELICON 12 aug.
te Pto Ordaz; HESTIA 1] aug. v. King-
stond n. Tampa; HOOGKERK 11 aug.
v. Hongkong n. Shanghai; KALYDON
(t) 11 aug. v. Pt. Fortin n. Aruba; KA-
RIMATA 12 aug te Port Swettenham;
KARIMUN 11 aug. te Khorramshar; KE
NIA (t) 12 aug. v. Thameshaven n. Rot
terdam; KENNEMERLAND 12 aug. te
Pte Alegre; KINDERDIJK 12 aug. te
Hamburg; KONINGSWAARD (t) 12
aug. te Pta Cardon; KORATIA (t) 12
aug. te Stanlow; LEEUWARDEN 11 aug.
v. Panamakanaal n. New York; LEK-
KERKERK 11 aug ten anker Bushire;
LIBERTY BELL (t) p. 11 aug. St. He
lena na Philadelphia; MEDON 12 aug.
te San Juan; MEMNON 12 aug. te La-
guaira; MERWEDE 11 aug. v. Hamburg
n. Bremen; MERWELLOYD 12 aug. te
Bremen; NIEUW \MSTERDAM 12 aug.
Maastricht, Luik, Spa, Saint Vith, if N,ew Y?f,k: DOSTKERK ll aug. v.
xLu*u a on« v— Houston n. Ntw Orleans; PEPERKUST 11
Vraag: Kortste route van Zwolle
naar Margraten, en van Margraten
naar Leiden.
Antwoord: Zwolle, Apeldoorn, Arn
hem, Nijmegen, Venlo, Roermond,
Sittard, Beek, Valkenburg, Margra
ten. Afstand 220 km. Margraten, Val
kenburg, Beek, Sittard, Maastricht,
Weert, Eindhoven, Tilburg, Breda,
Moerdijk, Dordrecht, Rotterdam,
Delft, Rijswijk, Voorburg, Leiden. Af
stand 250 km.
Vraag: Kortste weg per auto van
Delft, via Maastricht, naar- Echter-
nach.
Antwoord: Delft, Rotterdam, Dor
drecht, Moerdijk, Breda, Tilburg,
Eindhoven, Weert, Roermond, Sittard,
Diekirch, Echternach, Afstand 390 km.
Idem via Turnhout en Hasselt: Tot
Tilburg als boven, daarna Turnhout,
Hasselt, Maastricht en verder als bo
ven. Afstand 340 km.
Scheepsberichten
ALGOL 12 aug. te Montevideo; ALI-
OTH 12 aug. te Santos; ALK AID 12 aug
te Montevideo; ALMKERK '2 aug. te
Beira; ALWAKI 11 aug. v. Genua n.
Portsaid; AMSTELLAND 11 aug. v Mon-
tevidto n. St. Vincent; ARNEDIJK 12
aug. te Nev Orleans; ASTRID NAESS
p. 11 aug. Algiers n. Mena; BANTAM 11
aug. v. Hamburg n. Bremen; BLITAR 11
aug. v. Cams n Brisbane: BONITA 11
aug. v. New Orleans n. Laceiba; CAL-
th£VaguT<Ï fi
aug. v. Dakar n. Conakry; PRINS WIL
LEM V. 12 aug. v. Quebec n. l'Havre;
ROEBIAH p. 11 aug. Sabang n. Singa
pore; SOLON 11 aug. te Cherleston;
STAD GOUDE 11 aug. v. Laspalmas n.
Rio de Janeiro; STRAAl SOENDA 11
aug. v. Beira n. Zanzibar; TAHAMA p.
11 aug. Gibraltar na Finnart; TAUCER
12 aug. v. Branwsville; TJIPANAS 12
aug. te Hongkong; VLIST 11 aug. te New
York!; WONOSARI 11 aug. v. New Or
leans n. Charleston; ZEELAND 12 aug.
te Belawan; AMERKERK 12 aug v.
Fremantle n. Bombay; EENHOORN 12
aug. te Londen; ENA (t) 12 aug. v. Bal
boa n. Guayaquil; HATHOR 12 aug te
Mostagenem; JOSEPP FRERING 12 aug.
te Laspalmas; LOENERKERK 12 aug te
Bahrein; NOORDWIJK p. 12 aug. Dun-
genes n. Monrovia; STAD ROTTERDAM
11 aug v. Savona n. Olicante; TEXEL 12
aug. v. Kuwait n. Rastanura; VAN DER
HAGEN 11 aug. v. Takoradi n. Monro-
In onze grafiek geven wij een aar
dig overzicht hoe het op dit moment
met de verdeling van de auto's over
de wereld is gesteld. De Ver. Staten
zijn wel het land bij uitstek als het
gaat om de auto, op ruim 2 inwoners
heeft men hier één personenauto.
Bijna 69 'miljoen personenauto's rij
den er dan ook in de Ver Staten
rond en dat is 3x meer dan de rest
van de wereld aan personenauto's
DE WERELD VAN DE AUTO
bezit Het is dus wel zeer ongelijk
verdeeld in de wereld van de auto,
iets wat ook duidelijk uit onze gra
fiek spreekt. In onze grafiek komt
Polen er wel bijzonder slecht af, toch
is de situatie in Bulgarije nog heel
wat ongunstiger want daar telt men
1030 inwoners op één personenauto.
Zweden gaat in Europa aan de top
want daar bezit men 3 inwoners per
1 personenauto, om gevolgd te wor
den door Frankrijk met een cijfer
11. Engeland komt op 12 en Zwitser
land op 14.
De Britse modeontwerper Matita is de maker van dit mantelpak
driekleurige tweed. Het jasje kan een zetje hebben. De voering is n.l.
hagelwitte schapenvacht. De ruiten zijn zwart, wit en olijfgroen: de bic
met de „capuchonkraag" is olijfgroen.
