Dl ZWARTE
Wie wil studeren moet
kunnen verteren
visie op
televisie
WOENSDAG 15 JULI 1959
DE LE1DSE COURANT
PAGINA 8
Vikings vielen Londen binnen
Meer dan honderd moderne Vikings, onder wie de
van koning Frederik, hebben tijdens het week-einde een
gezelschap „De Deense viking-spelers van Frederiks-
aankwamen. Zij hadden in hun toneelkostuums gereisd
de spelers in rijtuigen naar Ramsgate, waar zij ter
gaven van de „Sage van Amled", waarop „Hamlet" van
Christlaan samen met de oudste „Viking"
15-jarige prins Christiaan van Denemarken, een neef
inval in Londen gedaan. Het waren allen leden van het
Sund", die met een extra-trein in Liverpool street station
om de hoeveelheid bagage te verkleinen. Later reisden
gelegenheid van de stadsfeesten, enige opvoeringen
Shakespeare geïnspireerd zou zijn. De foto toont prins
in het Liverpool street station te Londen.
„Mei fantasie komt men
een eind
In „studie-inlichtingen", een uit
gave van de Rijksuniversiteit te
Utrecht zijn mededelingen gedaan
over de kosten van „het student zijn".
Er wordt op gewezen, dat ieder
die aan een universiteit wil gaan
studeren, de zekerheid dient te heb
ben, dat hij of zij in staat is de geko
zen studie te bekostigen. De ervaring
heeft geleerd, dat slechts zeer wei
nigen die voor financiering van de
studie geheel of grotendeels zijn aan
gewezen op de inkomsten die zij zelf
moeten verdienen als werkstudent,
in staat zijn de studie tot een goea
einde te brengen.
Een voorzichtige raming vah de
onkosten levert een bedrag op van
2400.per jaar, zijnde 210.col
lege- en inschrijfgeld, 250.studie
boeken en instrumenten, 550.
huisvesting, 550.voeding, 250.
kleding, 1Ö0.— reiskosten, 100.
contributies, 390.zakgeld.
Bij deze raming is uitgegaan van
de onkosten, die een student moet
maken, wiens ouders niet in een uni
versiteitsstad wonen.
Een student in de tandheelkunde
dient er rekening mee te houden,
dat hij gemiddeld per jaar 400.
nodig heeft voor materialen buiten
het door de staat verschafte deel
van het instrumentarium. Classici
en theologen hebben een hoger be
drag aan boekengeld nodig, en de
geologen kunnen niet zonder kam
peeruitrusting, omdat zij excursies
Ongeval bij oefeningen
in Frankrijk
De dienstplichtige soldaat J. H. C.
van Hemert uit Eindhoven, van de
12e afdeling veldartillerie, is giste
ren tijdens de militaire oefeningen
bij UsseJ in Frankrijk aan de ogen
gewond geraakt. Hij werd overge
bracht naar het ziekenhuis te Cler
mont-Ferrand, waar een oog moest
worden verwijderd. Het andere oog
was beschadigd De toedracht van
het ongeval is nog niet bekend.
moeten maken. Voor studenten die
medicijnen, veeartsenijkunde en bio
logie studeren is een microscoop
noodzakelijk.
Met deze 2400.kan men geen
gekke sprongen maken, doch, aldus
„studie-inlichtingen" vele studenten
beschikken over voldoende fantasie
om toch de eindjes aan elkaar te
kunnen knopen zonder dat zij dit be
drag geheel tot hun beschikking heb
ben.
De koning van lemen
wou tóch de boot maar nemen
De koning van Jemen heeft een
vliegtuig van de KLM gecharterd
voor een reis van Rome naar Asmara
voor hem en 30 leden van zijn ge
volg. Dinsdagavond, 7 uur, vertrok
gezagvoerder Ellison Davis met de
PH-LDE „Utrecht", een Lockheed
Constellation, van het vliegveld van
Rome. De koning van Jemen had drie
maanden in Italië vertoefd voor een
behandeling van gewrichtsreumatiek.
Vlak voor de start had de koning
een telegram ontvangen, van presi
dent Gronchi van Italië met de beste
wensen voor een goede reis.
Naar nader uit Rome wer gemeld,
was de „Utrecht" een half uur in
de lucht, toen de koning over pijn
in de hartstreek klaagde. Op ver
zoek van de vorst keerde gezagvoer
der Ellison Davis vervolgens naar
Rome terug, waar de „Utrecht" om
streeks acht uur landde.
Een lid van het gevolg van de ko
ning deelde mee, dat de vorst zich
inderdaad onwel had gevoeld.
Dezelfde hoveling verklaarde, dat
de koning de reis per schip zou voort
zetten.
BOSBRAND
Door onbekende oorzaak is gister
middag brand ontstaan in een per
ceel vliegdennen aan de Horsterdijk
te Lottum. De Lottumse brandweer
probeerde door het stichten van een
tegenbrand het vuur in zijn opmars
te stuiten. Later kwamen brandweer
lieden uit Horst en Meerlo assiste
ren. Door dit ingrijpen kon de ver
woesting tot twee hectare tienjarig
denebos en een hectare vliegden
nen beperkt blyven; Een groep mili
tairen, die toevallig in Swolgen aan
wezig was voor een controle in het
gebied, waar zaterdag 300 hectare is I
afgebrand, verleende ook by deze
bosbrand zeer nuttige hulp.
GEEN AUDIëNTIE
BISSCHOP VAN ROTTERDAM
Mgr. M. A. Jansen, bisschop van
Rotterdam, verleent woensdag 15 juli
geen audiëntie.
Militairen kregen
verkeerde helmen mee
Vergeten om te ruilen
In de legerplaats Mill, een „bol
werk" voor herhalingsoefeningen,
heeft de leiding van het kamp on
langs verzuimd, aan ongeveer vier
duizend militairen, die weer met
groot verlof naar huis werden ge
stuurd, goedgekeurde helmen mee te
geven. In plaats daarvan kregen de
jongens zo'n beroemde Verblifa-
helm, waar het vorig jaar wel het
een en ander over te doen is ge
weest, in de plunjezak.
Omdat men zich niet heeft gehou
den aan de uitdrukkelijke order van
de minister in juni van het vorig
jaar uitgevaardigd waarin richt
lijnen werden gegeven voor controle
en omwisseling van de helmen, zal
uitgezocht worden wie er voor deze
gang van zaken in Mill verantwoor
delijk is.
De militairen, die thans hoog en
droog weer thuis zitten, mét hun on
deugdelijke buitenhelm, zullen een
berichtje krijgen met de mededeling,
de helm maar op te sturen; ze krij
gen er een prima helm voor in de
plaats. Het ziet er naar uit, dat er
nog heel wat zal komen kijken voor
dat alle „herhalers" die tijdens be
doelde periode in Mill gelegerd zijn
geweest opgespoord zijn, want het
betreft hier verschillende onderde
len. De mobilisatiebureaus zijn inge
schakeld om achter alle adressen van
de militairen te komen.
FABRIEKSGEHEIM VERKOCHT
Tegen eeri 25-jarige plasticbewer
ker uit Heiloo heeft de officier van
justitie bij de Alkmaarse rechtbank
gisterochtend een jaar gevangenis
straf geëist wegens diefstal en ver
koop van een fabrieksgeheim ten na
dele van ir. J. A. Haverhals, bij wie
verdachte vorig jaar werkte tegen
een loon van 50,per week. Hij
had een bepaalde methode van ver
vaardiging van lichtkoepels verkocht
aan een inwoner te Heiloo, die hem
een werkkring met een loon van
f' 75,per week beloofde. De koper
zal t.z.t. terecht staan voor uitlok
king tot dit misdrijf. Uitspraak op
26 juli a.s.
Jongetje NIET met opzet
in het water geduwd
Geertje van der Ham, het vijfjari
ge jongetje dat zaterdagmiddag in het
Jan van Galenbad te Amsterdam is
verdronken, is niet met opzet in het
water geduwd. Getuigenverklaringen
hebben dit tijdens een nauwgezet
onderzoek door de recherche onom
stotelijk bewezen.
Geertje, die met zijn vader in het
zwembad was, wachtte aan de rand
van het diepe bad, hoewel hij niet
kon zwemmen, tot zijn vader zich
had omgekleed. Een ongeveer veer
tienjarige jongen nam een aanloop
voor een duik en raakte hierbij het
ventje, waarop dit in het water viel
en niet meer boven kwam. Door de
overstelpende drukte heeft het per
soneel het ongeval niet opgemerkt.
De jongen die de aanleiding is ge
weest van dit verdrinkingsgeval is
niet gevonden.
Jubileum in
beklaagdenbank
Voor de Alkmaarse rechtbank
heeft de 60-jarige magazijnbediende
C. G. H. uit Amsterdam, die sinds
1913 in totaal 26 jaar in gevangen
schap heeft doorgebracht, voor de
dertigste maal terecht gestaan.
Ditmaal wegens diefstal van drie
herenpantalons uit een winkel in
Castricum in juni van het vorig jaar.
Toen hij op 14 februari j.l. deze win
kel met hetzelfde doel een bezoek
bracht, werd hij door de politie ge
pakt. De officier van justitie eiste 12
maanden met aftrek van voorarrest
en voorwaardelijke terbeschikking
stelling. Uitspraak over veertien da
gen.
Rotterdams nieuwigheidje
Papierbakken
met deksels
Rotterdam gaat maatregelen ne
men tegen de vervuiling van haar
straten. In het centrum zullen een
vijftigtal nieuwe papierbakken verrij
zen, die groter zjjn dan de oude en
voorzien zijn van een deksel. Hierin
zal men tramkaartjes, sigarettendoos
jes en ander papierafval kunnen
werpen.
Er zullen tevens maatregelen ge
nomen worden tegen het misbruik
van ae papierbakken. Velen be
schouwden deze bakken als een ver
lengstuk van hun vuilnisbak en wer
pen er hele pakken afval in.
Dat er deksels op de nieuwe bak
ken komen is naar Amerikaans voor
beeld. In Amerika heeft men name
lijk geconstaeerd, dat het moeten op
tillen van een deksel stimulerend
werkt op het gebruik van de papier
manden.
JONGETJE OP RIJKSWEG
DOODGEREDEN
De 13-jarige A. W. J. van Ameron-
gen uit Utrecht is gistermiddag om
ongeveer half drie bij een verkeers
ongeval om het leven gekomen.
Hij stak plotseling met zijn fiets
aan de hand de rijksweg Amsterdam-
Den Bosch over. Een passerende auto
mobilist kon hem niet meer ontwij
ken. De jongen overleed direkt na
de aanrijding. Een 8-jarig vriendje
dat bij hem was, bleef ongedeerd.
Op de plaats waar het ongeluk ge
beurde is het streng verboden op de
weg te lopen of te fietsen.
Kath sociale jeugdkampen
in 1961 in particuliere handen
In Zweelo o (zuid-oost Drente)
werd gisteren het tienjarig bestaan
gevierd van het kamp voor sociale
jeugdzorg „Het Witte Zand". In het
kamp, dat een instelling is van het
ministerie van onderwijs, kunsten en
wetenschappen, worden gedurende
een periode van drie maanden ka
tholieke jongens die grote moeilijk
heden geven bij hun opvoeding tot
sterkere bewustwording gebracht.
De voorzitter van de kath. nationale
stichting voor bijzonder gezinswerk
en jeugdzorg, burgemeester L. van
Erp uit Waspik merkte in zijn her
denkingsrede op, dat de feitelijke
aanleiding tot deze feestviering het
tienjarig bestaan was van het katho
lieke sociale kampwerk te Zweeloo
en bij de meisjes-internaten-huizen
Dorth te Gorssel, de Burg'n te Heer
en huize Driekoningen te Wasse
naar. Burgemeester Van Eerp sprak
de hoop uit, dat dit werk in de toe
komst geheel gedragen zal kunnen
worden door het particulier initiatief.
Mr. A. J. M. Schats, die de minis
ter van O., K. en W vertegenwoor
digde, zei, dat het in de bedoeling
ligt om de katholieke kampen voor
sociale jeugdzorg met ingang van
1961 geheel over te dragen in parti
culiere handen.
(Van onze t. v.-medewerker)
Tour de France.
In twee eurovisie-uitzendingen
hebben de kijkers dinsdag kennis
kunnen nemen van de vordering van
de Tour de France 1959. Eergt heeft
de commentator B. Barendse toe
lichting gegeven op een deel van de
etappe over de Col de TIseran en
later de aankomst in het Italiaanse
Aosta met de prachtige bergomge-
ving. We hebben BaL.ini als eerste de
eindstreep zien passeren en temidden
van veel gedrang een frisse dronk
zien gebruiken. Wat we ook konden
waarnemen was de uitbundige recla
me, die op verschillende punten van
het stadion was aangebracht. Dat
was alles uiteraard gratis; en dan te
weten, dat bij uitzendingen van de
t. v. in ons land de sprekers slechts
mogen reppen van „een gloeilampen
fabriek" of een „autofabriek" in
Eindhoven, alsof niemand de wereld
namen zou interesseren!
Feestelijke naklauk.
Onze lezers waren tijdig in ken
nis gesteld van de zeer ingrijpende
programma-wijziging op dinsdag
avond. Het zwaartepunt is komen te
liggen op een uitvoerige samenvat
ting van de reportages, die verleden
week waren uitgezonden in verband
met het bezoek van de koning der
Belgen. Het was een lust voor het
oog, zoveel fleurigheid te ontmoeten
en met een zekere gerustheid kon
men nu bij koel weer waarnemen
hoe warm het toen was. Het meest
interessant vonden we hetgeen op
nieuw uit Maastricht te zien werd
gegeven. Trouwens: de algemene in
druk is geweest, dat men ginds in
Limburg wist, op welke manier men
feest moest maken. Dinsdag zijn de
besprekingen in Genève hervat en
men heeft intussen kunnen lezen, hoe
moeizaam de besprekingen weer op
gang zijn gebracht. De Berlijnse crisis
blijft overheersen en juist daarom
was de historische film-documentatie
zo welkom.
Komende uitzendingen.
In de krant heeft reeds een en
ander gestaan over de Louis Blériot-
race. De Vara zal er hedenavond een
en ander jver laten zien. Verder is er
een programma over de wijze waarop
de uit Indonesië gerepatrieerde land
genoten tot dusver in de Nederlandse
samenleving werden opgenomen. Wat
de K.R.O.-uitzending van donderdag
betreft, vlagen we aandacht voor
het Vademecum en de kluchtige
comedie „Sn toen kwam d:. Frost".
Op a.s. vrijdag komt de N.T.S. met
de operette van Lehar „De graaf van
Luxemburg". Het programma van de
K.R.O. op 22 juli bevat verschillende
vastr rubrieken als Gastenboek met
minister-president D Quay, „Voet
licht en Camera" en „Van paarden
en ruitere".
Herinnering aan Hommeles.
Het is moeilijk, definitief afscheid
te nemen van Hommeles, het muzi
kale serie-blijspel, dat Annie M. G.
Schmidt en Cor Lemaire voor de
VARA schreven en dat een der popu
lairste programma's van de t. v. is
geworden. Weliswaar komt er geen
nieuwe serie en zells geen nieuw
afzonderlijk hoofdstuk, maar in het
zomerseizoen zal de VARA tweemaal
een telerecording uitzenden van pro
gramma's uit de eerste Hommeles-,
serie, uit het seizoen 195758. Als
„Herinnering aan Hommeles" zal de
VARA het eerste van deze program
ma's, De F inse Slag, dat destijds het
derde van de eerste serie vormde,
uitzenden op zondagavond 19 juli.
IK WiL WEL TROUWEN
Mar., met de mm min
keur el r
„Wel, natuurlijk is het Ni! Gerry
zei het alschat!Ze omhels
de Doxie. „Ik kan je geen zoen ge
ven, ik zou mijn make-up bederven;
lieveling, ik ben zo gelukkig.... ik
had het moeten weten, maar ik was
zo druk bezig...."
„Wel, nu zul je je toch eindelijk
omdraaien, niet?"
Lola draaide zich om,
„Wel, jy dwaas, romantisch klein
meisje, je was werkelijk lyrisch, zo
als je dat zo juist zei Als ik iets van
dat gevoel in mijn spel kon krijgen
Je weet wel, die scène, waarin ze
wacht."
„Ja, dat.... dat is waarschijnlijk
de manier waarop ze moet voelen."
De toneelknecht klopte opnieuw.
„Uw beurt. Miss Leighton."
„Lieveling", riep Lola, „je weet
niet, wat je voor me hebt gedaan.
Je heb me een totaal nieuwe opvat
ting van die scène gegeven. Als het
me nu maar lukt.als het me lukt
door Reita Lambert
der LIEFDE
zal ik dat aan jou en Ni te danken
hebben."
„Het zal je zeker lukken", zei
Doxie en duwde haar toen met zach
te drang naar de deur. „Ga nu maar."
Lola ging, de deur achter zich open
latende. Doxie nam zich niet de
moeite de deur te sluiten. Ze ging
op een stoel zitten, de handen gevou
wen op haar schoot, en dacht; „Het
is in orde. Ze zal kunnen spelen."
Ze hoorde regen vallen en dat ver
wonderde haar, want toen ze het ho
tel verlieten, scheen de maan op de
zee. Ze herinnerde zich, dat het ge
durende het grootste deel van de
tweede acte verondersteld werd te
regenen. Het was de toneelregen, die
ze hoorde.
Lola had haar eens gezegd, dat als
je op het toneel stond, je het publiek
niet kon zien. De lichten verblind
den je. Da* was ook goed, zei Lola,
omdat het je gemakkelijker maakte
de illusie te behouden, die je op het
toneel trachtte tot leven te brengen.
Het kwam Doxie voor, dat dat ook
met haar het geval geweest was
sedert ze zich in New York bevond.
Ze had in een kleine wereld geleefd
waarin iedereen deed „alsof", en ze
had niet verder gekeken. Misschien
had ze net als Lola, niet eens verder
willen kijken, omdat het zo'n prettige
betoverende kleine wereld was, waar
in alles werkelijk en ieder ding moge
lijk geleken had. Het had zelfs moge
lijk geleken, dat Gerry van haar kon
houden. Maar Gerry hield van Lola.
Dat was al die tijd duidelijk merk
baar geweest, maar zij was alleen
niet in staat geweest het te zien.
Na enige tijd hoorde ze enig ge
rucht vlakbij en toen ze opkeek zag
ze Charles Ransome in de open deur
staan. Hij fluisterde: „Het is beter
dat je komt, Doxie. Je bent nu gauw
aan de beurt....", ze keek hem aan,
alsof ze hem niet begreep. „En kijk
niet zo somber. Het gaat veel beter.
Lola overtreft zich zelf en die stand
beelden in de zaal raken werkelijk
een beetje onder de indruk."
Toen herinnerde ze zich. De mu
ziek. Zij had ze helemaal vergeten
en nu kwam het haar voor, dat ze
onmogelijk kon spelen.
„Charlie", zei ze, „er is toch geen
is er iemand anders, die die mu
ziek kan spelen?"
„Iemand anders? Grote hemel,
Doxie! Je weet, dat er niemand is",
hij trad vlug op haar toe. „Moed,
kindje. Ik zeg je, dat we het halen.
Als je je daar dus zorgen over maak
te
„Datdat is het niet. Ik ben
alleenik lijk erg zenuwachtig te
zijn."
„Wie is dat niet?", zei hij kortaf.
„Maar dat wil niet zeggen dat we het
werk neerleggen. Het stuk moet
doorgaan, Doxie. Dat is één van de
eerste dingen, die je bij ons moet
leren. Je kunt je zo ziek als een hond
voelen, je kunt net van het doodsbed
van één van je familieleden komen
dat mag allemaal geen invloed heb
ben. Je moet je eigen aangelegenhe
den vergeten. Je moet steeds beden
ken, dat jij niet belangrijk bent. Het
is de taak die je vervult, die van be
lang is en zo lang je nog kunt krui
pen en adem halen moet je die taak
vervullenhy glimlachte haar
toe om zyn eigen zenuwachtigheid en
ongeduld te onderdrukken. „Dat is
het toneeldat is ook het leven."
Ze had aandachtig naar hem ge
luisterd, met een kleine frons tus
sen haar grijze ogen. Nu knikte ze.
„Ik begrijp je. Ik moet me zelf
vergeten en alleen aan myn taak
denken."
„Denk er aan, terwijl je speelt, dat
je niet Doxie bent, je bent Linda. Vat
't zo op. Vergeet alles behalve dat."
„In orde."
Het orgel achter de coulissen stond
vlak achter dat op het toneel. Er
was een klein kijkgat boven in de
coulisse, waar Charlie door kon kij
ken om de acte op het toneel te vol
gen Zodra hij Lola naar het orgel
zag lopen, zou hij Doxie een sein
geven om gereed te zijn. Op zijn
tweede sein moest ze beginnen te
spelen. Doxie had de scène zo dik
wijls gerepeteerd dat ze alleen al op
't geluid "an Lola's voetstappen kon
bepalen, wanneer het tijd was om
te beginnen.
Ze ging aan het orgel zitten. Haar
handen waren klam en yskoud. Ze
trapte op de pedalen en keek om zich
heen. Ze zag de toneelspeler, die da
delijk op moest komen, tussen de
coulissen staan wachten. Ze kon de
schmink op zijn gezicht zien. Doxie
zag andere geschminkte gezichten en
ook de stoffige gezichten der toneel
knechts.
Toen zag ze Charlie plaats nemen
op zijn stoel en door het kijkgat kij
ken. Hij gaf haar het sein om gereed
te zijn. Nu, dacht ze, moest ze alles
vergeten. Vergeten, dat, ze haar
geld verloren had en dat ze Gerry
verloren had. Ze moesten trachten te
denken als Linda, die daar stond te
wachten. Het was alles maar „alsof",
maar ze moest er aan denken, alsof,
het werkelijkheid was; ze moest niet
trachten verder dan die wereld te
kijken.
Charlie gaf haar het sein en ze
begon te spelen. „Onward, soldiers"
eerst; een paar langzame, plechtige
maten, die echter vlug roekelozer
werden in overeenstemming me Lin
da's roekeloze stemming. Aanstonds
zou ze de uiteenzetting met haar man
hebben
Charlie wenkte haar opnieuw en
ze trok de stoppen uit en begon met
„Jobalai" Linda begon te beseffen,
dat ze de strijd verloren had. Alles
was tevergeefs geweest. Ze zat daar
achter het oude orgel en regen sloeg
tegen de ramen. Ze hield het hoofd
achterover en haar ogen waren ge
sloten, terwijl haar lichaam heen en
weer zwaaide, vlugger en vlugger.
De muziek zwol aan tot een oorver
dovend gejubel. Daarbij zou haar
man binnenkomen en voordat ze zijn
aanwezigheid bemerkt had, zou hij
haar in zijn armen van de kruk op
heffen.
Doxie moest dan midden in een
luid accoord afbreken. Charlie gaf
haar het teken, maar ze zag hem
niet. Haar ogen waren gesloten, haar
hoofd lag achterover in haar nek,
haar lichaam zwaaide heen en weer.
„Jooba-jooba-joobalai!"
(Wordt vervolgd)
