'ie puzzelt ei* meel
Paradijsparade
0LMED0 WIMBLEDONKAMPIOEN DOOR
ZEGE OP AUSTRALIËR LAVER
De Kleine
der LIEFDE
ZATERDAG 4 JULI 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 4
Horizontaal: 1. stand, 5. munt in
Nederl., 8. bundel, 9. de Griekse let
ter d, 12. voorzetsel, 14. keurig, 15.
hoofdstad van het sultanaat Oman,
17. mannelijk beroep, 19. pers. voor-
naamw., 20. deel van een anker
(scheepsterm), 21. gebod, 23. gewicht
(afk.), 24. gewicht in China, 25. berg-
doortocht, 27. jongensnaam, 29. stop
van een vat, 31. te zuinig, ook schraal,
33. zijtak Donau, 35. titel (afk.), 36.
water in N. Brab., 37. maanstand, 39.
railroad (afk.), 40. stad in de Opper
Lausitz ten N.O. van Dresden, 41.
uitvinder van de lucifers, 42. schei
kundig element (afk.), 43. welaan,
44. voorzetsel, 45. meisjesnaam, 46.
inwendig lichaamsdeel, 48. onbep.
voornaamw,, 52. kort, afgebroken ge
luid, 54. inhoudsmaat voor schepen,
56. gem. in Gelderl., 57. knaagdier,
58. nevenschikkend voegwoord, 60.
onbep. voornaamw., 62. bekend dier,
63. voegwoord, 64. rivier in Egypte,
66. rustig, 69. bijriviertje van de
Neckar in Wurtemberg, 70. door
weekt, 72. adellijke titel, 73. zoek,
verloren, 74. vreemde munt, 75. niet
gesloten.
Verticaal: 1. vaatwerk, 2. rund, 3.
gem. in N.H., 4. wederk. voornaamw.,
5. beroemd Nederl. leerdichter, 6.
voorzetsel, 7. deel van een boom, 8.
snavel van een vogel, 10. boom, 11.
scheikundig element (afk.), 13. bij
woord, 14. eiland ten W. van Suma
tra, 15. onbep. voornaamw., 16. gra
vure, 18. schaaldier, 20. lekkage
(scheepsterm), 22. voorzetsel, 24. kwel
ling, 25. familielid, 26. muzieknoot,
28. in 't oog vallend, 30. muziekin
strument, 31. stad aan de Wolga, 32.
zeer stellig, 34. strijdperk, 36. meis
jesnaam, 38. oude benaming voor li-
ter, 46. stad in Mexico, 47. kleefmid-
del, 49. dat is (afk. Lat.), 50. jongens
naam, 51. voorzetsel, 52. hoofddeksel,
53. stad in Opper Oostenrijk, a. d.
Donau, 55. spitse bek van een vogel,
57. wiel, 59. niet grof, 61. berg, waar
op Mozes stierf, 62. riVier in Italië,
63. nauw, 65. baanronde (sport), 67.
Darlene Hard plaatste zich !n
nog twee eindstrijden
De 23-jarige Olmedo heeft te Wimble
don de kroon op zijn nog prille carrière
gezet, waarin hij als een meteoor omhoog
is geschoten. Immers, toen hij vorig jaar
december voor Amerika de T_vis Cup
hielp terugwinnen op Australië en bo
vendien het internationale kampioen
schap van Australië op zijn naam schreef,
vestigde de Perua voorgoed zijn re
putatie in de internationale tenniswe
reld. Hij plaatste zich bovendien als eer
ste op de wereldtennisranglijst en dat hij
deze plaats waardig is, heeft hij in het
tournooi te Wimbledon getoond. Slechts
twee sets heeft hij in het enkel-spel moe
ten afstaan, één aan Krishnan, die hem
zo verrassend op Queens club versloeg
en één aan Ayala, In de finale was hij
onaantastbaar voor de 19-jarige Austra
liër Rod Laver, die na 1 uur en 12 mi
nuten moest capituleren. Het was een
eindstrijd zonder bepaald briljant ten
nis, maar toch wel boeiend, vooral door
het taaie verzet van Laver, wiens spel
echter leed onder de dru die de be
langrijkheid van de strijd erop legde. La-
vers spel was aanmerkelijk minder vast
dan in de halve eindstrijd tegen Mackay
en reeds spoedig was duidelijk, dat hij
in zijn opzet om als eerste ongeplaatste
speler Wimbledon te winnen, niet zou
slagen.
Olmedo, de eerste Zuidamerikaanse
Wimbledonkampioen, speelde als een
panter, razendsnel en slim. Het zeer ge
varieerde spel van Olmedo imponeerde
de jonge Australiër dermate, dat hij mei
15 achter kwam te staan. Weliswaar
slaagde Laver er daarna in door Olmedo's
service te breken de enige keer in de
hele partij zich enigszins te herstellen
maar met een love game schreef de Pe
ruaan de eerste set op zijn naam: 64
Ook bij het begin van de tweede sel
stond Lavers service stc k cnder druk
maar niettemin slaagde de Australiëi
erin met 42 voor te komen. Olmedo
brak echter door in de zevende game
voornamelijk op Lavers foute volleys en
de Australiër verloor zijn service weder
om in de negende game, toen een dub-
bel-fout hem in moeilijkheden bracht
Het was eveneens een dubbel-fout zijn
vijfde in de party die ertoe leidde, dat
afkorting van dona, 68. jaar (afk.
Lat.), 69. telwoord, 71. voorzetsel, 73.
voornaamwoord.
Wie een van de beide prijzen van
vijf gulden die ook deze week
weer worden verloot onder inzen
ders van een goede oplossing op ne-
vengaande kruiswoordpuzzel dient
zijn inzending voor donderdagmor
gen 12 uur, te (doen) bezorgen bij
de PUZZELREDACTIE van de Leidse
Courant.
OPLOSSING VAN VORIGE WEEK
Horizontaal: 1. mimosa, 6. Fatima,
12. isola, 13. Nabal, 14. Se, 15. man,
17. ets, 18. ra, 19. erf, 21. regie, 23.
bes, 24. rein, 26. pek, 27. link, 28. tam,
30. hek, 31. hap, 32. toe, 34. ruk, 36.
Ede, 39. olim, 41. bel, 43. star, 45.
nes, 46. peter, 48. sla, 49. in, 50. val,
51. lis, 53. dr, 54. citer, 53. tarra, 58.
Antrim, 59. senaat.
Verticaal: 1. misère, 2. Isère, 3.
M.O., 4. olm, 5. Saar, 7. ante, 8. tas,
1. ib, 10. Maren, 11. Alaska, 16. nep,
17. eik, 20. fit, 22. gek, 23. bik, 25. Na
hum, 27. Leeds, 29. mak, 30. hoe, 33.
Monica, 34. ris, 35. met, 37. ets, 38.
Ararat, 40. Lenin, 41. bel, 42. lel, 44.
aldra, 46. pari, 47. rite, 50. ver, 52.
San, 55. t.t., 57. ra.
Het geluk heeft weer twee abon
nees besprongen, die de vorige week
een oplossing op onze puzzel instuur
den. Het zijn mevr. J. H. Klein
Gunnewick, Pinksterbloem 6, Leider
dorp en de heer P. Cornelisse, Van
Lennepstraat la, in Leiden.
Zij krijgen hun prijzen spoedig
toegezonden.
MGR LEMMENS
50 JAAR PRIESTER
Op 26 augustus zal mgr dr J. H. G.
Lemmens zijn gouden priesterfeest
vieren.
Mgr Lemmens heeft echter de
wens te kennen gegeven, alle uiter
lijke feestviering achterwege te doen
blijven. Hij wil de 26ste augustus te
midden van de priesters van het bis
dom Roermond, die hij voor het me
rendeel zelf tot priester gewijd heeft,
doorbrengen op het seminarie te
Rolduc.
Brandende boerderij stak
andere aan
Te Jubbega (Fr.) zijn gistermiddag
twee boerderijen door brand ver
woest. Omstreeks kwart over twee
brak door tot nu toe onbekende oor
zaak brand uit in de boerderij van
de veehouder S. Oosterhof. Het vuur
werd aangewakkerd door een krach
tige wind en greep zeer snel om zich
heen. Van de inboedel kon niets wor
den gered. Schuur en woonhuis
brandden tot de grond toe af. Onge
veer twintig voer hooi ging verloren.
Terwijl de brandweren uit Jubbega
en Heerenveen bezig waren met blus.
sen sloegen vlammen plotseling ook
uit het dak van de aan de overkant
van de weg staande boerderij van
de veehouder R. A. Bos. Overwaaien
de vonken hadden het stro onder de
dakpannen van de schuur vlam doen
vatten. Ook hier werden schuur en
woonhuis volledig verwoest.
CHRISTENDOM EN ISLAM.
Dr. W. A. Bijlefeld te Oegstgeest,
die 18 juni jongstleden aan de rijks
universiteit tot doctor in de theologie
promoveerde en voornemens is, be
gin juli naar Nigeria te vertrekken,
waar hij in opdracht van de raad
voor de zending der Ned. Herv. Kerk
werkzaam zal zijn voor het nader
contact met de Islam, heeft van dr.
Kenneth, leider van de Islam zending
in 't Nabije Oosten en hoofdredacteur
van Moslim World, het internationale
zendingsblad, een uitnodiging ont
vangen om eind juli in Jeruzalem
twee lezingen te houden. Dr. Bijle
feld zal deze lezingen houden in het
kader van een zomercursus voor
christenen en islamieten. Hij zal
spreken over: „De dialoog van de
Profeet met Jodendom en Christen
dom" en „Hoe nu verder met de stu
die van de Islam en het Christen
dom?"
MARIE KOENEN ERNSTIG ZIEK
De in Houthem-St Gerlacht wo
nende romanschrijfster dr Marie
Koenen, die dit jaar haar 80ste ver
jaardag vierde, is dezer dagen in het
ziekenhuis St. Annadal te Maastricht
opgenomen. Uit voorzorg zijn haar
de sacramenten der stervenden toe
gediend.
STEKELBAARSJES
Er zijn soms van die
kleine dingen, die ons
plotseling treffen. Een
daarvan is, dat het schijnt
dat straatjongens tegen
woordig niet meer, zoals
nog geen twintig jaar ge
leden, er opuit gaan om
stekelbaarsjes te vissen
met een hengel en een
primiti „tuigje" van wat
garen, een kurk en een
Kromme speld. Tegenwoor
dig weet een straatjongen
alles van het vissen en
heeft hij vaak, nauwelijks
zjven jaar oud, ai de be
schikking rver een „ech
te" hengel. Geloof maar
niet, dat hij tevreden is
met minder dan een echt
voorntjel
We overwogen dat bij
het lezen van de openbare
les, die dr J. J. A. v. Ier
se! cLje week gaf bij het
aanvaarden van zijn lecto
raat in de experimentele
dierkunde aan de Leidse
universiteit, in de afgelo
pen week.
Wat hebben wij genoten
van het vissen op stekel
tjes: We waren blij met
een „kuitschieter" en ju
belden om de vangst van
een „roodkaakje". Maai
het mooiste was nog wel
het kijken naar de visjes
als ze eenmaal zwommen
in het aqarium, dat we
met zorg voor hen hadden
klaargemaakt. Tot onze
spijt hebben wij nooit jon
ge stekeltjes geboren zien
worden in ons bakje. En
we hebben toch urenlang
zitten kijken! Een eigen
schap, die een etholoog
dient te bezitten, zo zegt
dr Van Iersel, is 'n zekere
mate van geduld. „Wij, dit
niet veel begrepen van
wat de stekeltjes elkaar
dansend en sidderend voor
attenties bewezen, hebben
dit onderbewust onder
gaan. Hoe interessant is
het, te lezen wat dr Van
Iersel aan de driedoorn-
stekelbaarsjes ontdekte.
Het stekeltje, dat zich
meester waant van een
deel van een sloot kan op
twee wijzen reageren op
de aanwezigheid van een
andere stekelbaars: sexu-
eel en agr ,sief. De heer
Van Iersel stolde vast, dal
de visjes niet principieel-
anders .eageren wanneer
ze een model-soortgenoo-
voorgezet krijgen, in ver
gelijking tot hun reacties
op de aanwezigheid van
een levend „model".
Hij nam de proeven o.m
dc een goed baltsend
vrouwtje of een stabiel
reagerend rivaal-mannet
je in een vrij bdele gla
zen buis aan te bieden aan
het te testen visje. Hel
wijfje in de buis kon hei
mannetje, dat haar voor
zich uit trachtte te drij
ven, niet volgen; het man
netje kon niet vluchtei
en zo bleven de prikkels
op dezelfde plaats waar
neembaar.
Na analyse van de ge
gevens bleek, dat de be
paalde handelingen, sexu-
eel en rggressief, jegens '1
wijfje gezamenlijK in he
vigheid toe- of afnemen
Dit g. ook voor de ag-
gressieviteit tegen het ri
vaal-mar netje.
Men kan de reactie
sterkte tegenover een ri
vaal en een wijfje verge
lijk- i uit het feit, dat de
sexuele activiteit tegen
over het wijfje, gemeter
b.v. aan he. aantal malen
dat het mannetje de leid-
reactie naar het nest laat
zien, in het verloop van
enkele dagen na de vol
tooiing van het nest, stijgt;
zo ook de aggressie tegen
de rivaal, a kan het tem
po van stijgen voor beide
typen van gedrag bij ver
schillende dieren verschil
len. Deze gezamenlijke
stijging van beide activi
teiten gaat niet onbeperkt
door. Bij het bereiken var
een zekere hoogte van
sexuele' tiviteit tigem
over het wijfje ziet men
de aggressie tegenover het
mannetje afnemen. Ook
geldt omgekeerd dat, als
de aggressie een hoge
waarde bereikt, op een be
paalde dag de sexuele ac
tiviteit relatief laag is.
Dr. Van Iersel meent te
kunnen vaststellen, dat
het bijt en stootgedrag te
genover mannetje en wijf
jes door dezelfde factoren
wordt veroorzaakt. Blijk
baar bestaat er in het pa-
ringsspel van de drie-
doornstekelbaars ook tegen
optimaal reagerende wijf
jes, een regelmatige af
wisseling tussen aggressie
en sexueel gedrag. Func
tioneel gesproken staat
ook de aggressie, die het
mannetje tegenover het
wijfje demonstreert, in
dienst v-n het objectieve
doel van dc ele balts, n.l
de bevruchting van de
eieri n.
Wanneer een stekel
baarsmannetje het oog
heeft laten vallen op een
wijfje, nadert hij haar met
een zigzaggende baan, het
is maar één onderdeel uit
het paringsspel van de
vissen maar elk onderdeel
van de bewegingen die het
mannetje maakt spreekt
een boekdeel uit hun klei
ne leven. Elke „zigzag",
die het mannetje in dc
richting van het wijfje
maakt, bestaat uit een zij
waartse sprong, onmiddel
lijk gevolgd door een
zwembeweging in de rich
ting van zijn aangebedene
Na elke zigzag is er een
kort moment van rust
waarna le volgende wordt
uitgevoerd. Dit gebeurt
drie tot zes maal, waarna
het mannetje, vlakbij haar
gekomen, door snel te
draaien haar naar het nest
tracht te leiden.
Het waarnemen van de
„doodgewone"' stekelbaars
jes is zeker niet iets,, dat
„de wetenschap" aleen
aangaat: er valt ook voor
straatjongens, veel aan te
genieten.
Laver de enige doorbraak van zijn ser
vice in d derde set moest toestaan. Het
gebe'- de in de tiende game, nadat hij
tot 45 de strijd goed in evenwicht had
weten te houden. Dit was fataal en La
vers nederlaag was ec feit. Olmedo was
kampioen, weliswaar geen kampioer van
het formaat Kramer of Sedgman, maar
ongetwijfeld op dit moment 's wereld:
sterkste amateurtennisspeler.
En amateur zal liy in ieder geval
voorlopig blijven, zo verklaarde hij
tenminste na afloop. Er had hem boven
dien van de zijde van promotor Kramer
nog geen enkele aanbieding bere'kt. Hij
keert terug naar de collegebanken hi'
studeert in Zuid-Californië voor accoun
tant en hoopt voor Amerika dit jaar
de Davis Cup te kunnen verdedigen.
Niettemin boekte Laver een succes
Met Darlene hard zegevierde hij in de
halve finale van het gemengd dubbel
spel met 62, 57, 62 over de Engels-
Mexicaanse combinatie KnightRami-
Drie Amerikanen en een Engelse zul
len strijden om de titel 'n het dames-dub
belspel. Aan de ene kant Darlene Hard
en Jane Arth, aan de andere de Ameri
kaanse Fleitz en de Engelse Christine
Truman.
CRICKET
DE DERDE TESTMATCH
ENGELAND—INDIA
Het ziet er naar uit, dat het Engelse
testteam ook de derde wedstrijd tegen
India, die donderdag te Leeds is be
gonnen, zonder veel moeite zal winnen.
Doordat Colin Cowdrey, de gerouti
neerde Engelse batsman, met 148 runs
not out bleef, kwam Engelandop de
tweede dag van deze derde testmatch
tot een score van 408 voor 4 en nam
daarmee al een voorsprong van 247
runs met nog zes eerste inningswickets
in handen. De innings van Cowdrey be
vatte vier fantastische zessen en dertien
vieren. Behalve Cowdrey zorgde voorts
Ken Barrington, Gilbert Parkhouse en
Geoff Pullar voor een groot aantal runs.
Barrington scoorde 80 punten, Park-
house 78 en Pullar 75.
„Ik weet wel, dat de wagen eerst in
gereden moet worden, maar zó lang
zaam hoef je toch ook weer niet te
rijden
Een stierenvechter komt thuis.
ju n,i",'ft'i/T/f.
'/'.i
iii"j i A"i'i d11
De goede daad van de dag.
„Zo, dat is pas kegelen."
19)
„De schrijver en ik weten anders
heel goed, wat we doen.
„Nou, Charlie, hou nou op met
schreeuwen. Sluit je mond en ge
bruik je oren eens voor de verande
ring. Ga je gang, jongetje, vertel het
hun".
„Volgens mij is het stuk over
matig sensationeel", zei Gerry. „De
karakters zijn onwaarschijnlijk. Lin
da is een pracht vrouw, maar ze is
tè prachtig. De slechte jongen is tè
slecht, het goede meisje tè goed, de
pedante schoolmeester tè pedant.."
„Beslist", zei Lewis. „Net wat ik
altijd gezegd heb".
„De gesprekken zijn veel te ge
zwollen en veel te lang. In het ge
wone leven spreken de mensen, maar
ze houden geen toespraken".
„Precies".
„Onzin", zei Charlie.
„En het stuk is topzwaar met
Linda. Ze is een prachtig karakter,
maar er zit een veel te grote dosis
van haar geluk in het stuk. Ze moet
door Reita Lambert
beknot worden en de andere karak
ters meer uitgebreid".
„Juist".
Een koele, langzame stem zei: „Ik
moet beknot worden. Wat bedoelt
hij daar in vredesnaam mee?"
Gerry had Lola bijna vergeten, hij
had bijna alles vergeten door de
dringende noodzaak die hem hier
heen had doen komen. Hij keek haar
nu aan, maar ze keek langs hem
heen naar Charlie en ze sprak ook
tot Charlie. Haar blauwe ogen waren
hard als staal en haar lieve gezicht
was het gezicht van een standbeeld.
„Waar daast die man over?", vroeg
ze onschuldig aan Charlie.
Die man! Gerry ging op haar toe.
„Ik geloof, dat ik gevonden heb,
wat er verkeerd is aan het stuk,
Lola" zei hij. „Het kwam bij me op,
toen ik daar op de voorste rij toe
keek. Het is een quaestie van het
juiste evenwicht. De rol van Linda
is te groot, de andere rollen zijn te
klein
„Hij heeft gelijk", riep Lewis.
„Linda beheerst bijna elke scène in
het stuk".
Lola richtte haar staalharde ogen
op de directeur.
„Ik dacht, dat dat de bedoeling
was", zei ze, „ik veronderstelde, dat
Linda de rol voor een ster zou zijn".
„Het zou een veel grotere rol zijn",
zei Gerry haastig, „als de anderen ze
meer steunden. Als zij door poppen
omringd is hoeft ze zelf niet meer
dan een pop te zijn om hen te be
heersen".
„Vreemd, dat de schrijver daar niet
aan dacht", zei Lola liefjes. Toen
lachte ze luchtig en zei tot Charlie:
„Dit is werkelijk al te dwaas.
Iemand, die nog nooit in zijn leven
een toneelstuk geschreven heeft en
niets van het toneel of toneel spelen
af weet, zal ons vertellen wat we
moeten doen".
Hij kon niet geloven, dat dit Lola
was. Dit was een vreemde vrouw, die
hij nooit eerder gezien had. Hij trad
dichter op haar toe om haar te dwin
gen hem aan te kijken.
„Lola, beste, ik probeer slechts het
stuk te redden".
Ze keek hem nu aan.
„Weet je dat zeker? Weet je zeker
dat je niet expres tracht het te be
derven? Je weet, dat je wilde dat het
mislukte. Dat heb je toch altijd ge
wild, niet?"
„Ik dacht altijd, dat het beslist
mislukken moest, totdat ik vandaag
zag
„Vandaag zag je, dat je het bij het
verkeerde eind haden dat ik ge
lijk had".
„Nu denk ik, dat het ding een
kans heeft. Daarom kwam ik de
zaal weer in. Ik weet, dat je me dat
kwalijk neernt, ik vind het zelf niet
plezierig. Maar ik stel mijn eigen be
langen ter zijde, ik denk aan Doxie,
Jij moest ook aan haar denken. Ik ge
loof werkelijk, dat als je mijn raad
opvolgt
„En mijn rol beknot totdat er niets
van overblijftze legde haar
kleine vuisten tegen haar borst. „Je
had er het recht niet toe. Je maakt
me vreselijk in de war. Je brengt me
uit de stemming. Ik zal nu niet
staat zijn nog te repeteren".
„Nou, wacht eens even", schreeuw
de Lewis. „Ik ben het met Miles
eens. Als we.maar Charlie viel
hem in de rede.
„Of dit stuk wordt gespeeld zoals
het geschreven is, of je kunt een
andere regisseur zoeken, Lewis".
„En een andere ster", zei Lola.
Weinig dingen in het leven zijn zo
dramatisch als een ultimatum. Nie
mand wist dat beter dan Lola en, al
meende ze het nog zo oprecht, ze,
wist heel goed, hoe prachtig op het
juiste ogenblik haar uitdaging kwam.
Deze geïmproviseerde scène moest
er wel toe leiden, alsof ze door een
bekwaam schrijver geschreven was;
geen andere zin was op dat ogenblik
zo geschikt als dat „En een andere
ster!", gesproken zoals Lola hem
sprak, met onderdrukte smart en met
geweldige zelfbeheersing van iemand
die zich bukt voor het onvermijde
lijke.
Maar voor Doxie, die vooraan in
de zaal zat en haar tranen van haar
wangen veegde, was een ultimatum
iets beslissends, dat geen terugweg
open liet en het was op dat ogen
blik, dat ze ophield passieve toe
schouwster te blijven en een kleine
rol in het drama begon te spelen.
Voordien had ze in een soort ver
doving gezeten, geheel in de ban van
haar eigen gedachten en van het
drama op het toneel Na de hevige en
onverwachte uitbarsting van Gerry
was ze in de zaal teruggerend en had
ze tastend haar weg naar haar stoel
gezocht, dankbaar dat het donker
haar verdriet verborg. Ze voelde
zich gekwetst en verslagen als was
ze een trap afgevallen
Het waren niet alleen Gerry's
sombere voorspellingen betreffende
het stuk, die haar hadden gekwetst.
Ze kon niet begrijpen, hoe hij zo ruw
en wreed tot haar had kunnen spre
ken. Hij was altijd zo lief, zo vrien
delijk, zo beschermend geweest.
Wetende, dat ze zich verlegen en
vreemd onder Lola's vrienden voelde
had hij zich van de beginne af in
haar buurt gehouden, voorgevende
dat hun gezamenlijk gemis aan „to
neelglans", zoals hij het noemde,
een band tussen hen vormde. Ze
dacht, dat hij dat deed omdat hij
haar wel mocht; ze had zeker ge
weten, dat hij haar elke dag meer
was gaan mogen. En nu had hij haar
op zo'n vreselijke manier bejegend.
Doxie kon haar tranen niet in
houden. Ze rolden langs haar wan
gen en ze veegde ze juist met een
natte zakdoek weg, toen Nigel Tucker
naast haar plaats nam. Eerst dacht
ze, dat Gerry het was, die zijn ver
ontschuldigingen kwam aanbieden.
Toen ze zag, dat het Nigel maar was,
stroomden haar tranen nog harder.
Hij legde zijn arm op de rugleuning
vair haar stoel en klopte haar op de
schouder.
„Kom, kom, als uw publiek zich
op zo'n manie? gaat gedragen, zal het
nodig zijn bij elk entrée een zak
doek cadeau te doen".
(Wordt vervolgd)
