Nederlandse kanselier in Bangkok moest ook familie van zijn vrouw onderhouden 30 Eeuwen Mexicaanse kunst in Haags Gemeentemuseum CULTUURUITINGEN DIE ONS NIET AANSPREKEN Laatste dag van de geslaagde „driedaagse" in Herensingelkerk Goede nachtrust visie op televisie VRIJDAG 26 JUNI 1959 DE LEIDSE COURANT PAGINA 7 Wat weten we eigenlijk af van de volken die leefden in Midden- en Zuid-Amerika vóór de ontdekking van dat werelddeel door Christobal Colon? We leerden dat de Spaanse veroveraars er een andere, doch zeer hoge cultuur vonden. We kennen namen als Maya en Inca het godsdienstig barbarisme van de Azteken en een enkele maal zien wij voortbrengselen van deze beschavingen in de musea. Maar daar hield en houdt het dan ook over het algemeen mee op. Geleerden zochten en zoeken nog steeds naar hun geschiedenis. Schrif telijk hebben zij ons weinig nagelaten. Enkele volken kenden weliswaar het schrift, doch slechts één daarvan kon tot nu toe worden ontcijferd. En nu worden wij, Europeanen, geconfronteerd met hun kunst, vanaf ongeveer duizend jaar voor het begin onzer jaartelling tot heden een geestelijke en materiële continuïteit vertonend die als bewijs zou kunnen gelden voor een hecht gewortelde, bijkans onuitroeibare geestelijke affini teit van die mensenrassen, ondanks latere vermenging en uiterlijke christianisering. ook in deze ontmoeting verheugen. Wat ons het meest opvalt op deze tentoonstelling is een continuïteit van gevoelsleven- en uitingen van nu bijkans dertig eeuwen. Weliswaar vertonen de eerste archaïserende vor men een min of meer verwant beeld met dat wat wij ook kennen uit onze prae-historie, maar reeds spoedig ont dekken we een eigen lijn, die zich tot in onze tijd voortzet. „Realistisch in wezen, maar niet in haar verschijningsvormen is de pré- Spaanse kunst niet beschrijvend, doch draagt veeleer het karakter van een symbolentaal. De constant her haalde symbolen: jaguar, adelaar, doodshoofd zijn de uitdrukking van een poëtische code, die voornamelijk de volgende begrippen weergeeft: beweging, kracht, vlucht, verandering en vervolmaking". (Fernando Gam- boa) Deze kunst is een uitvloeisel van de angst voor de dood. De angst dat na de dood geen nieuw leven zou vol gen. „Bij de Azteken vond deze angst een macaber hoogtepunt, in de grote aantallen mense «offers die werden gebracht, waarbij de geoffcrden sym bool waren van «le sterren, die de zon de kracht moesten geven voor weer een nieuwe dag. De aanhoudende zorg om het nieuwe leven is onge- twijfeld een van de belangrijkste grondgedachten in de meeste van de Amerikaanse cultuur", (dr. A- A. Gerbrands). Met deze citaten, voorkomende in een tweetal bijdragen die het ten toonstellingsboekje zijn meegegeven, is naar onze mening wel zeer na drukkelijk het ons geestelijk-vreemde en ons daarom niet-aansyreekbare van deze kunst gesteld. Dat deze aanspreekbaarheid in alle kunstvoortbrengselen afwezig zou zijn, mogen wij echter niet beweren; I ze is n.l. wèl aanwezig in de zuiver- realistische afbeeldingen van dieren b.v., afbeeldigen zonder symbolisch 'karakter. Het dikwijls herhaalde, slangenmotief vermag ons te boeien j door de zeer sterke uitbeelding van 1 rust, beweging of waakzaamheid en zij vertonen niet alleen een soms i technische perfectie van de eerste j orde maar ook een meesterlijke kijk op de dingen die de kunstenaar om zich heen zag. Maar daarmee in schrille tegen stelling staat de symboliek in verre weg de meeste andere beelden, een tegenstelling die «wenzeer zichtbaar is in de hedendaagse kunst der Mexi canen, zowel in de individuele uitin- j gen daarvan als in de z.g. volks kunst. Ook hierin viert de symboliek van de dood hoogtij in de uitbeelding van bloemranken en doodskoppen, be schilderd in uitbundige soms volks- brutale kleurcombinaties. In musice rende skeletten als een afgrijselijke danse-macabre, waarin men de dwang van de dood voelt en ziet. Een dwang waaronder dit volk, on danks vermenging met andere, Euro pese cultuur en ondanks christianise ring, nog evenzeer leeft als dertig eeuwen geleden. W. PRINS Drieduizend jaar continuïteit Deze confrontatie vindt plaats in Jiet Haags Gemeentemuseum waar vanaf 26 juni tot en met 23 augustus de tentoonstelling „Dertig eeuwen Mexicaanse kunst" wordt gehouden. En de kennismaking met deze kunst, deze uitingen van een sinds lang ver gane maar niettemin nog steeds voortlevende cultuur houdt voor ons, mensen van de z.g. oude wereld een grote verrassing in, een afgrij selijke verrassing overigens. In visu eel en mentaal opzicht. Visueel bewonderen wé de vor- menvariaties, de uitvoering en de technische perfectie van de voort brengselen en hun scheppers. We be wonderen het raffinement waarmee deze antieke kunstenaars hun ziele- leven tot uiting brachten in het harde materiaal dat de bodem van hun land hen verschafte, maar ook in de broos heid van papierdun aardewerk. We staren aan de ene kant verbijsterd naar de m ons true use dierenafbeel- dingen, godenbeelden en maskers, aan de andere kant met grenzenloze verbazing naar een verfijning tot zelfs in de allerkleinste proporties. Maar toch vermag deze kunst ons niet aan te spreken. Mentaal staan we zo ver af van deze cultuur dat wij, ondanks onze bewondering voor het raffinement, onze ziel voor deze kunst niet kunnen openstellen. Merkwaardig: de kunst der Etrus- ken, tot nu toe even onbekend als deze z.g. prae-Columbiaanse kunst, staat ons mentaal nader. Hiei voelen wij nog enige verwantschap (zij het dan een verre) met onze eigen cul tuur. Van de kunst uit Mexico en Midden-Amerika staan we zó ver af dat zij ons niet kan ontroeren. We zien noch voelen zelfs maar enige oer-verwantschap van deze bescha ving met de onze. De vraag is gesteld of het wel nut heeft deze verzameling, zoals ze daar onder een duizendtal nummers in het Haagse Museum is bijeengebracht, te tonen; nut in die zin dat de be schouwer er door zou worden ont roerd. In deze zin zien wij dat nut ook niet en alléén aan de confrontatie, aan de ontmoeting met deze vreemde, niet verwante beschaving ontleent deze tentoonstelling haar belangrijk heid en wekt zij onze interesse. Ove rigens is dat eer aanvaardbaar motief want het verrijkt onze kennis van iets dat wij wisten te bestaan maar dat wij niet kenden. Zulle een nuttig- Een z.g.n. ,iPalma". Golfkust-cul tuur van Vera Cruz (200 v. Chr. 1521 n. Chr.). heidsoverwegnig moge dan al louter practisch zijn, verwerpelijk is ze geenszins en daarom mogen wij ons „Schedel uit papier-maché". He dendaagse volkskunst uit Jamaica. Deze koppen worden ook wel van suiker gemaakt en op kermissen en andere feesten verkocht. EXTRA PLECHTIGHEID Vanmorgen reden de laatste maal dit jaar de auto's af en aan rond de Herensingelkerk. Het triduum werd besloten met een gezongen Plechtige H Mis, die werd opgedragen door pas toor Gussenhoven uit Warmond met kapelaan Van Adrichem als diaken en kapelaan Lemmers als subdiaken. Het Koor van de parochie met knapen koor onder leiding van de heer Hoogenboom bracht op de voor dit koor kenmerkend muzikale, zangerige en vlekkeloze wijze de „Missa in Honorem Sancti Alphonsi" van Hu- bert Cuypers. Een welluidend, en feestelijk koorwerk, dat uitstekend paste in het besluit van dit triduum en dat er toe zal bijdragen dat de deelnemers(sters) wederom een on vergetelijke herinnering meenemen aan deze drie dagen Een zeer goede herinnering zullen, zij ook bewaren aan de hartelijke, maar openhartige prediking van pa ter Mauritius o.f.m., die de zieken geregeld voorhield, dat zij deze tijd van ziek-zijn niet ongebruikt voor hun en anderer zieleleven mogen la ten voorbijgaan. Vanmorgen preekte pater Mau ritius over de geloofsgenad „God schept het milieu rond de mens hij gaf de aanleg maar de mens dient zelfs deze genade tot ontwikkeling te brengen. Christus heeft gezegd: als ge niet wordt als een kind, zult ge het Rijk der Hemelen niet bin nen gaan. Hij bedoelt als een kind dient ge u zelf in het geloof te ontwikkelen tot de volwassen heid. Hij vermaande de zieken liefde te tonen voor anderen en het werk van anderen te waarde ren. Tijdens het lof gistermiddag preekte pater Mauritius over de genade en het genadeleven. Het lof werd ge celebreerd door pastoor Blok van de St. Petrusparochie, bij de zieken zegen met het Allerheiligste werd hij geassisteerd door father v. d. Westen (Mill Hill). Zoekt U een goede Zonnebril Wij hebben een enorme sortering Franse en Italiaanse zonnebrillen, ook voor Motor- en Bromfietsrijders. Haarlemmerstraat 119 Drogisterij J. VRIJENHOEK Haarlemmerstraat 119 (Advertentie) Vandaag plaatsen wij een foto van de „brancardiers van het Roode Kruis", op de voorgrond, de voor trekkers, die hen ijverig assisteren, enige andere belangrijke krachten achter de schermen en de mejoffer, die onvermoeid met de koffie- of theepot rondgaat en de dorstigen achter de coulissen tracht te laven. door Zenuwrust Mijnhardt's Zenuwtabletten Levendige handel in Groninger gevangenis Het gerechtshof te Leeuwarden heeft gisteren in appèl de zaak be handeld tegen de 41-jarige bewaker van de Groninger strafgevangenis, H. H., bij de gevangenen beter be kend als „ome Hein", die in eerste aanleg door de rechtbank werd ver oordeeld tot een gevangenisstraf van twaalf maanden, waarvan vier maan den voorwaardelijk met aftrek, we gens het aannemen van steekpennin gen en het plegen van valsheid in geschifte. H. had in juli 1958 voor de pas ontslagen gevangene P. W. een boodschap gedaan en daarvoor een beloning van f 100.— geïncasseerd. Hij moest een brief met 150.af geven aan een gedetineerde, die hem op zijn beurt nog eens 25.gaf. Bovendien had H. voor een andere gevangene een postwissel geïncas seerd en daarop een valse handte kening gezet. De procureur generaal, mr. jhr. N. Witsen Elias merkte op, dat in de Groninger gevangenis ge ruime tijd een levendige handel werd gedreven tussen bewakers en gevan genen. Soms tegen 100 procent winst werden tabak, sigaren, snoep, bier en sterke drank geleverd. „De dubbelganger". De KRO heeft dus twee avonden achter elkaar gevuld. Over de eerste hebben we reeds geschreven en het mag worden herhaald, dat het pro gramma plezierige en vaak treffende momenten bevatte. De uitzending van donderdag stond evenzeer op peil, mede dank zij de goede traditie van de laatste weken om het toneelspel enigermate in ontspannende sfeer te houden. „De dubbelganger", een spel vol verwachting door Ben van Eys- selstein was weliswaar niet bijster humoristisch, maar toch ontbrak de vrolijke noot nu en dan niet tegen over de spanning die het verhaal had meegekregen. De opvoering ge schiedde door tonelisten, merendeels geselecteerd uit de zuidelijke groep „Ensemble". Het was een sterke ploeg die onder de regie van Luc van Gent een treffende voorstelling heeft gegeven. In de voorafgaande achttiende aflevering van „Vade mecum" heeft de Nijmeegse hoog leraar Hermesdorf een blik gewor pen in het oude rechtsleven. De pro fessor ging uit van de „baard van de profeet". Deze rubriek van Jan Willem Hofstra heeft gelukkig steeds variatie, waardoor vele categoriën van kijkers wel eens ooit aan hun trekken komen. In een andere ru briek is uiteraard de Ronde van Frankrijk aan de orde gesteld: hoe ver het was en hoe warm Komende programma's. Heden, vrijdag, op het ogenblik dat de krant in de bus is gevallen, heeft de NTS een rechtstreekse re portage gegeven van het laatste deel van de etappe Metz-Namen in de tour de France. Vanavond zal iets te zien worden gegeven over de Sint Lawrence zeeweg en van het inter nationaal biljarttournooi te Amers foort. Zaterdag brengt de VPRO een programma van zang en dans in vacantiestemming, platen uit de oude Mevrouw Helena van Halderen, maakte er geen bezwaar tegen, dat wij een foto van haar maakten op het ziekentriduum. dat in de Heren singelkerk te Leiden wordt gehou- den. En er is ook een bijzondere reden voor de extra-aandacht, die aan haar aanwezigheid wordt be steed; zij heeft n.l. dit jaar haar acht en twintigste ziekentriduum meegemaakt. Reeds het tweede zie kentriduum, dat ver voor de laatste wereldoorlog werd gehouden mocht haar als deelneemster begroeten en dit is zo gebleven jarenlang, met een korte onderbreking in de oorlogs tijd, toen het onmogelijk was dit triduum te houden. Wij hoorden van haar gisteren tussen de verschillede plechtighe den door dat zij reeds sinds 1917 aan het ziekbed gekluisterd is. Éérst in Leiden, de stad waar zij geboren is en vele jaren gewoond heeft, later bij de zusters in de H. Hartstichting, waar zij nu ook al weer 25 jaar ver toeft. Het is een droef record; en men moet bewondering hebben voor het geduld, waarmee mevr. Van Halde ren haar lot draagt. Het Ziekentri duum betekent voor haar elk jaar een heerlijke onderbreking van de dagelijkse sleur, niet in het minst, omdat zij in de gelegenheid is. de vele kennissen, die zij hier in de loop van de jaren heeft gekregen, opnieuw te ontmoeten. draaidoos en wat amusement onder de titel „Bonsoir Paris". Zondagavond heeft de KRO een nieuw samenspel tussen denker en sportman in de rubriek Teledubbel. Daarna volgt de t.v. opera naar Anton Tsjechows dramatische schets „Een zwane- zang", met zangers van de Neder landse opera en muziek van Jurriaan Andriessen. Verduisterde 20.000 gulden Wegens verduistering van 20.000 gld. ten nadele van de Nederlandse staat I en valsheid in geschrifte eiste de offi cier van justitie bij de Haarlemse rechtbank tegen de 48-jarige kanse lier tweede klasse J. R. een gevan genisstraf van één jaar met aftrek van voorarrest. I Verdachte was vroeger werkzaam op de ambassade in Bangkok (Thai land) en was belast met de leiding der dagelijkse werkzaamheden. Hem l was ten laste gelegd, dat hij in de 1 afgelopen 4 jaar 110.900 bath, onge veer 20.000 gld., zou hebben verduis terd. Door het opmaken van va'lse sta ten kwam hij in het bezil van geld. Wanneer de ambassadeur de staten getekend had veranderde verdachte de getallen. Zo wijzigde hij -«ijvoor beeld een eindsaldo van 100.700 bath in 189.973 en ook vernoogde hij de getallen voor uitgaven ten behoeve van evacué's. Verdachte gaf de feiten toe en ver telde hoe hij in financiële moeilijk heden is geraakt. Hem werd doordat hjj niet meer getrouwd was een laag salaris toegekend, magr hij leefde samen met een Siamese vrouw, met wie hij wilde gaan trouwen als zijn echtscheiding geregeld was Volgens het gebruik van het land moet hij niet alleen de vrouw maar ook haar fa milie onderhouden. De officier van justitie zei met deze omstandigheden rekening te willen houden en de raadsman, mr P. O. H. van Wijk, lichtte deze nog nader toe. Pleiter verzocht een straf op te leg gen gelijk aan het voorarrest van büna 6 maanden en eventueel een voorwaardelijke straf. Toen verdachte in het begin van dit jaar met verlof op Schiphol aankwam werd hij aangehouden. De rechtbank zal 7 juli uitspraak doen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1959 | | pagina 7