Het verdwenen
Horloge
De kleintjes vertellen
ZATERDAG 14 MAART 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
(Vervolgverhaal
de groten)
Haast onmerkbaar verdwenen ze uit
de half duistere zaal.
„Hé, de buitenlucht doet me goed. 't
Was warm in de zaalJ' en mevrouw
Vermeer nestelde zich in het hoekje van
de auto. Ze was blij naar huis te gaan,
maar ook gelukkig, dat ze Emmy en het
toneelgroepje had zien spelen.
Emmy had onder het spelen niet ge
merkt, dat haar ouders waren vertrok
ken en daarom keek ze heel verwonderd
toen de dokter haar en Tineke gelijk
kwam halen.
„Toch niet iets erg dokter?" vroeg
Emmy bezorgd .terwijl ze haar neus in
de grote bos bloemen stak, waarmee ze
na het stuk, door het bestuur van de
school gehuldigd was.
„Nee meiske, moeder was alleen wat
moe en dat is te begrijpen na zo'n lange
rustperiode".
In de vestibule stond Pim haar op te
wachten. Hij was vol lof over haar spel
en Kees kwam er even later ook nog bij
om die lof nog aan te dikken.
„Hoe kom je aan dat horloge?" vroeg
Pim verwonderd.
„Van mam. Ik mocht het een avondje
aan".
„Bofsterü" riep hij nog en verdween
weer toen de dokter de beide meisjes
kwam halen.
De dokter liep nog even mee naar
binnen om te zien hoe Emmys moeder
het maakte. En dat was niet best. Op
haar man steunend was ze naar de
slaapkamer gestrompeld en samen met
Sientje had hij haar in bed gekregen.
Ze lag nu lijkbleek en doodstil naar het
plafond te staren. De dokter ging vlie
gensvlug iets uit de apotheek halen en
gaf haar een injectie, daar zou ze wel
op gaan slapen.
Wat een teleurstelling voor Emmy",
na zo'n fijne avond.
Sientje zette de bloemen in het water,
wenste met gedempte stem iedereen
goede nacht en ging vlug naar huis.
Moeder zal nu gauw rustig slapen, ga
jij nu ook vlug naar bed", zei vader.
Even later kwam ook Pim thuis en nu
was het gauw doodstil in huis.
Bedroefd kleedde Emmy zich uit!
Jammer toch! 't Ging allemaal zo mooi.
Ze poetste haar tanden en zag toen
meteen haar horloge in de spiegel schit
teren. Ja, dat moest ze nog proberen uit
te doen. Ze bekeek het slotje eens goed,
probeerde dit, probeerde dat, maar van
opengaan was geen sprake. Eens probe
ren of het over haar hand ging. Ze
duwde en rukte heel voorzichtig, tot
pats.... de schakel brak en het kost
bare horloge op de grond viel.
„Ook dat nog", merkte ze verdrietig
op. Haar ogen vielen dicht van de slaap.
Ze nam een doosje uit haar kastje en
borg daar het horloge in weg. Morgen
zou ze wel verder zien. Eerst slapen.
VAN PIM EN ZIJN VRIEND
„Nou zeg, als ons toneelstuk zo best
gaat als dat van de meisjes, mogen
niet klagen", zei Kees opgewekt,
ze na afloop van het spel, samen naar
huis liepen.
Pim liep in gedachten en had beslist
niet gehoord wat Kees gezegd had. Ver
wonderd keek deze daarom naar hem.
„Zeg kwiebus, loop je nu al te sla
pen? Wat scheelt jou?"
„O, o, ja ik liep zó in gedachten'
„Zeker geen vrolijke gedachten. Je
hebt een gezicht als een oorwurm
dat nag wel na het daverend sukses van
je zus"i
„Wat zei je dan zo net?"
„Ik had het over ons toneelstuk. Over
vier weken, vlak voor de vakantie, is
het al".
„Ik denk dat ik maar niet mee doe",
zei Pim verdrietig.
„En je speelt nog wel één van de
voornaamste rollen en 't ging zo best bij
de laatste repetitie. Het toneelspelen
schijnt jullie in 't bloed te zitten", ra
telde Kees aan één stuk door.
„En toch gaat het niet. Ik kan 't jou
eigenlijk wel vertellen waarom. Vader
heeft geweigerd mij geld voor 't feast
te geven".
„Zo, dat is niet zo mooi. Hoeveel
denk je nodig te hebben? Ik heb nog
wel wat overgespaard".
„Nou, dat kostuum met toebehoren
kost aan huurprijs 25, daarbij komen
dan nog de kosten van het feest en ik
heb geen cent, werkelijk geen cent".
„Aan zoveel geld kan ik jo ook niet
helpen, met een tientje zou 't wel gaan".
Zwijgend liepen de jongens verder,
ieder met eigen gedachten bezig. Pim
dacht weer aan het gesprek met zijn
Vader gistermiddag. Zijn zakgeld zou
weer verlaagd worden. Geen tennis- en
rijlessen meer. Zoonlief moest eindelijk
eens gaan bedenken dat de zaken van
vader steeds meer achteruit gingen, dus
op alles moest bezuinigd worden.
„Je kan ons niet in de steek laten
Pim", verbrak Kees de stilte, „als ik de
andere jongens voorstel de huur van
jouw kostuum samen te betalen....
„Voor geen geld van de wereld. Nie
mand heeft iets met mijn zaken te ma
ken", brieste Pim woedend.
„Ik weet nog wel iets anders. Iets
heel geheims. Ik ken een oud mannetje
die jou wel geld wil lenen, maar dan
moet jij hem iets als pand geven. Later
als je het geld bij elkaar gespaard hebt,
dan krijg je dat pand weer terug. Heb
je iets te geven?"
,*Mijn vulpen, mijn horloge, mijn boe
ken, allemaal dingen, die ik iedere dag
zelf nodig heb. Nee Kees, laten we het
er maar bij houden, ik doe niet mee"
en zo scheidden onze vrienden.
De volgende morgen om half acht
kwam een half uitgeslapen Emmy bij
Pim op de kamerdeur kloppen. Pim die
zelf ook niet veel had geslapen riep:
.Binnen".
„Zeg Pim, ik moet je iets vreselijks
vertellen. Mam's horloge heb ik gebro
ken. Wil jij het naar de juwelier bren
gen om gemaakt te worden, maar zeg
aan niemand wat. Ik hoop dat het niet
te veel kost, van mijn zakgeld zal ik het
wel betalen".
Wordt vervolgd
Hier komen een paar opstelletjes van
kinderen uit de tweede klas van de
school Telderskade.
ONZE HOND
Wij hebben een hond. Die hond heet
Fik. Hij is heel lief hoor. Als moeder
roept komt hij. Hij loopt niet weg. Nu
is het zondag en Fik is heel schoon. Ik
moet naar de kerk maar Fik niet hoor.
Ik ben nu weer thuis. Na een poos gaan
we uit. Fik mag dan mee. Dan gaap we
heel, heel ver. Om zes uur zijn we
weer thuis. Fik moet dan weer naar
zijn hok.
Steef:
OKKI PEPERNOOT
Okki is een kabouter en woont irt een
holle boom in het bos. Zijn vriendjes
zijn Jopie, Joris en Kareltje. Dat zijn
drie oliebolletjes, die ook in het bos
Op. een keer zag Okki de drie olie
bollen aankomen, maar ze keken niet
vrolijk. Okki vroeg wat er was.
„Zeg jij het maar Kareltje, jij bent de
oudste".
En Kareltje vertelde alles van juf
frouw Peters, dat haar kippen gestolen
waren en dat ze nu nog maar één oude
kip over had, die maar 1 ei per
legde. Dat vond juffrouw Peters erg
naar.
Okki dacht heel goed na en toen wist
hij iets.
„Gaan jullie nou maar gauw naar bed
en kom morgen naar mij toe".
Marga:
DE KERMIS
Ik zat in een draaimolen en 't wa
zo fijn. Er hing een pluim en die moest
je pakken. Ik had hem vijf keer achter
elkaar. Toen ging ik met mijn pappa in
een vliegtuig, ik mocht vooraan zitten,
want ik moest sturen. Mijn mamma
stond beneden en zij zei, dat ik het
hoogste ging. Toen ging ik in de rups.
De man deed hem dicht en 't was pik
kedonker in die rüps. Daarna ging ik
een brief trekken. Ik kreeg een doos
bonbons. En toen zijn we naar huis ge
gaan. Ik heb nog fijn gespeeld.
prinses zelf vond het ook uitstekend en
zo werd de ongelukkige prinses toch
nog gelukkig.
De volgende week gaan we weer ver
der. Niet ongeduldig worden. Iedereen
krijgt een beurt,
ig allemaal.
TANTE JO EN OOM TOON
Als jullie graag eens willen weten,
hoe de weersveranderingen iets te ma
ken hebben met de trillingen van de
lucht in de dampkring dan moet je zelf
eens een barometer in elkaar zetten.
Hiervoor heb je een leeg conservenblik
nodig, een ballon en een rietje, katoen
een stukje lucifer en een beetje pleis
ter.
Elise van Nlekerk, Leiden.
EEN AAP OP EEN FIETS
Weet je waar die aap naar toe gaat?
Hij gaat naar de dierentuin. Er is daar
feest, een heel leuk feest. Alle dieren
komen daar bij elkaar en dan gaan ze
bruiloft vieren. De aap woonde heel ver
in het bos en daarom gaat hij op de
fiets. Hij kwam nog net op tijd. Ze kre
gen allemaal koffie, een bakje soep en
een glaasje bier, wijn of kola.
's Avonds gingen de dieren weer naar
hun holletje en de grote aap op de
fiets ging ook naar zijn hol. De volgen
de dag kwam de aap te laat op school
en toen zei hij tegen de juffrouw dat
hij naar een bruiloft was geweest. Nu
hoefde hij niet school te blijven.
Joke:
PINKELTJE EN DE DRILPUDDING
Pinkeltje zat in zijn holletje. Hij wou
een pijpje roken. Ineens hoorde hij bel
len. Hij keek naar buiten en zag daar
grijssnuitje en zwartsnoetje, die iets
tegen elkaar vertelden.
„Mijn moeder heeft koekjes gebak
ken en een drilpudding gemaakt. Ze
zijn allemaal weg. Ga je mee er naar
toe? maar niks tegen Pinkeltje vertel
len".
Pinkeltje had alles gehoord. „Wacht
maar", zei Pinkelje, „dat gesnoep zal ik
wel afleren" en ging meteen zijn
holletje uit en naar de keuken. Hij
sprong op de keukentafel en daar zag
hij de drilpudding staan en ook nog de
koekjes. Vlug smeerde hij mosterd op
de koekjes en ging toen in de trommel
zitten. Net op tijd, want daar kwamen
de muisjes. Zwartsnuitje knabbelde een
stukje van het koekje en proefde toen
de mosterd. „O, wa vies!" riep hij. Ze
snoepten nooit meer van de koekjes.
Uit Bodegraven kreeg ik een opstel
letje over: sneeuwpret, maar er stond
jammer genoeg geen naam bij.
Bob Juffermans, Oegstgeest. Je briefje
zag er verzorgd uit en de oplossing was
prima.
DE RAMP
Er is iets vreselijks geschiedt.
Maar wat precies, begrijp ik niet.
Mama hangt zwevend aan de lamp,
En roept aldoor: „wat ramp, wat
ramp'
Zus hangt te bengelen buiten 't raam,
En roept aldoor benauwd mijn naam.
Zie oma boven op de kast,
Ze houdt zich aan de balden vast.
Wat ramp trof dan toch wel ons
huis?
Uit 't keukenkastje sprong een muis!!!
Thea de Haas, Warmond. Wat fijn
zeg, dat je grote zus jullie steeds sprook
jes vertelt en nu kom jij ons zo'n
sprookje vertellen. We luisteren goed
hoor!
HET ONGELUKKIGE PRINSESJE
Er Was eens een prinses, die erg or
gelukkig was, omdat haar vader altijd
boos op haar was. Op een keer wilde ze
eens in de tuin gaan wandelen, maar ze
mocht niet van haar vader. Ze had het
al twee keer gevraagd en haar vader
had toen boos gezegd: „Als je het nog
eens een keer vraagt, dan sluit ik j
op".
Maar ze dacht dat hij het niet meende
en toen het zulk mooi weer was, vroeg
ze het nog een keer. De koning werd
kwaad en liet haar werkelijk in de lo
geerkamer opsluiten en hij zei er nog
bij, dat ze in twee dagen geen eten zo\
krijgen. De moeder van het prinsesje
kreeg medelijden met haar en zei tegen
de tuinknecht:
„Als jij haar eten gaat brengen, mag
je met haar trouwen".
Nu daar was de knecht wel voor te
vinden. Om twaalf uur ging hij naar het
kamertje van de prinses en bracht haar
het eten. Ze was dolblij dat ze wat
1 kreeg. Maar o wee,net zou de knecht
weggaan of de koning kwam er aan. Hij
vroeg natuurlijk wat de knecht daar
binnen doen moest en toen moest de
knecht wel alles vertellen.
En weet je wat de koning zeidat
hij het een goed idee vond, dat de
knecht met de prinses zou trouwen. De
30 jaar onder de wilden
strak staat. Je maakt een puntje aan de
lucifer en stopt het einde in het rietje
en je plakt het andere einde van het
rietje met een stukje pleister op het
rubber van de ballon. Nu spijker je een
stuk papier aan de muur, zodat de wij
zer (het puntje van de lucifer) ongeveer
op het midden van het papier terecht
komt. Nu kijk je ieder ochtend op de
wijzer hoeveel hij wijst. Gaat de wijzer
n.l. de hoogte in dan wordt het goed
weer en zakt de wijzer dan wordt het
slecht weer. Nu kun je dus het weer
oorspellen.
niet prettig om vlak bij hem te komen,
want dan neemt hij zijn verdedigings
houding aan. De kop in de poten en
zijn staart naar de aanvaller gericht.
Deze staart is met zijn stekels het beste
wapen.' Hij kan die slaande bewegen en
het dier, dat daarmee geslagen wordt
kan ook op een heleboel stekels reke
nen. Het Amerikaanse soort, het boom-
stekelvarkentje, klimt in bomen. In de
winter eet hij boomschors, die hij af
schilt. Als het warm is dan neemt hij
groente, die op de grond voorkomt. Hij
houdt n.l. van alle gren. Maar het al-
houdt n.L van alle groen. Maar het al-
voorwerp waar zout in of aan zit kapot-
kauwen, b.v. het handvat van een werk
tuig, dat door een zwetende hand vast
gehouden is, ook laarzen enz. Om ze uit
hun zomerhuisjes te houden hebben
veel Amerikanen een eindje van hun
huisje vandaan grote zoutblokken neer
gelegd.
DE KLEINE SCHUTTER
Kun je zonder lineaal heel vlug zeg
gen welke van de pijlen midden in de
roos zal treffen
In Noord-Europa moet je naar Artis
gaan om een stekelvarken te zien, maar
in andere streken op de aardbol b.v.
in Zuid-Europa, Amerika, Afrika, Indië
leven veel verschillende soorten, waar
van het stekelvarken, dat in holen en op
bomen leeft het bekendste is. Ondanks
de sterke gelijkenis met de insekten-
etende egel, is ze er toch geen familie
van. Ze horen n.l. tot de knaagdieren
en ze zijn bijna zo groot als dassen. Ze
hebben ongeveer 30.000 stekels, die hol
zijn en zeer licht wegen. 4000 stuks
wegen n.l. 30 gr. en zijn toch zeer sterk.
Wisten jullie overigens dat deze stekels
vroeger als penhouders gebruikt wer
den. Het zit allemaal zo mooi in elkaar,
Het blik moet goed rond zijn zonder dat speciale spieren de stekels rechtop
deuken en dan knip je het mondstuk van .laten staan, zo gauw de uiterste punten
de ballon af en bindt de ballon met een aangeraakt worden. Het is niet waar dat
elastiekje om de opening van het blik het stekelvarken zijn stekels als pijlen
het is heel belangrijk dat het goed I op zijn vijand afschiet, maar het is toch
37. Toen ik het niet langer verdragen
kon, iedere keer weer aan de jonge
meisjes en haar verschrikkelijk lot her
innerd te worden, besloot ik weg te
gaan. Zonder te vermoeden om wat voor
een grote afstanden het hier ging,
maakte ik een plan om naar het zuiden
te gaan naar de grote steden aan de
zuidkust van Australië. Yamba was on
middellijk bereid met me mee te gaan
en na een bewogen afscheid van de
stam gingen We met onze trouwe hond
Bruno op weg naar ons verre doel.
Eerst volgden we de Viktoriarivier in
zuidoostelijke richting en daarna volg
den we de sporen van inboorlingen van
waterput tot waterput en 's nachts ke
ken we voor de richting naar de ster
ren. Toen we op een dag verder trok
ken riep Yamba opeens vol afschuw:
„Klim in een boom"! En omdat ik ge
wend was Yamba's raad altijd op te
volgen, greep ik meteen de hond en
klom in de dichtstbijzijnde boom, waar
Millioenen trekkende ratten golfde als
één groot tapijt onder ons en vraten al
les op, wat ze tegenkwamen. De troep,
die minstens 2 km breed was en zich
tamelijk snel voortbewoog had toch nog
'n uur nodig om aan ons voorbij te trek
ken.
38. Yamba vertelde me later, dat als
we niet in een boom geklommen waren
we zeker door de ratten opgevreten zou
den zijn. Het was al meer voorgekomen,
dat kinderen, waarvan de ouders op
zoek naar voedsel waren en dus alleen
achter waren gelaten door trekkende
ratten opgegeten waren.
Op onze tocht zagen we ook reusach
tige zwermen sprinkhanen, die zo dicht
waren, dat ze de zon verduisterden en
de aarde met een 20 cm dikke laag be
dekten als ze zich lieten .allen om hun
honger te stillen. Overigens smaakten
de sprinkhanen uitstekend en op een
hete steen geroosterd was het zelfs een
delicatesse.
Eens toen we uitrustten zagen we
aan de horizon een donkere wolk aan
de anders zo wolkenloze hemel en de
wolk kwam steeds dichterbij. We ver
heugden ons al op een lekker verfris
send buitje. En het begon inderdaad te
regenen, maar wie schetst onze verba
zing toen met het water ook visjes uit
de hemel vielen. En spoedig lagen er
een heleboel visjes op de grond. Een
windhoos had waarschijnlijk een gchool I
vissen uit het water opgezogen en dat
werd nu boven onze arme hoofdjes uit
gestort. Nu was er weer genoeg te eten
voor ons, maar door de gloeiend hete
zon bedorven de vissen snel, zodat we
spoedig in een ondragelijke stank zaten
en dus zat er voor ons niets anders op,
dan de stank te ontvluchten en zo vlug
mogelijk verder te trekken.
Wordt vervolgd
Aetherklanken
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS Gezamelijk progr. v. AVRO,
KRO, VARA en VPRO: 14.45-17.15
Rep. Wereldkampioenschappen IJs
hockey te Praag. IKOR: 17.30-18.45
Jeugddienst (Ned. Hervormd).
HILVERSUM I 402 M.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.30 IKOR.
12.00 AVRO. 17.00 VPRO. 17.30
VARA 20.00-24.00 AVRO.
VARA: 8.00 Nws. 8.18 Weer of geen
v/eer. 9,45 Geestelijk leven, caus.
VPRO: 10.00 V. d. jeugd. IKOR: 10.30
Vragenbeantw. AVRO: 12.00 Gram.
12.30 Sportspiegel. 12.35 Gram. 12.55
Het Leger in opmars, caus., 13.00 Nws.
en SOS-ber. 13.07 Buitenl. overz.
13.17 Meded. of gram. 13.20 Even bij
draaien. 14.00 Boekbespr. 14.20 Groot
koor, Omr. ork. en sol. 15.45 Middel
eeuwse levensvreugde, caus. 16.05
Amus. muz. 16.30 Sportrevue. VPRO:
17.00 Gesprekken met luisteraars.
17.15 Boekbespr. VARA: 17.30 V. d.
jeugd. 17.50 Nws., sportuitsl. en sport-
journ. 18.30 Zigeunerork. 19.00 Muz.
discussie. 19.30 Annemarieke, hoorsp.
m. muz. AVRO: 20.00 Nws. 20.05
Theaterork. en sol. IK).50 Cabaret.
21.20 Gram. 21.45 Cabaret. 22.15
Journ. 22.30 Gram. 23.00 Nws. 23.15
Sportuitsl. 23.20-24.00 Lichte muz.
HILVERSUM II 298 M.
8.00 NCRV. 8.30 IKOR. 9.30 KRO.
17.00 CONVENT VAN KERKEN.
18.30 NCRV. 19.45-24.00 KRO.
NCRV: 8.00 Nws. en weei*ber. 8.15
Gram. IKOR: 8.30 Goeden morgen.
9,00 Morgengebed. KRO 9.30 Nws.
9.45 Gram. 9.55 Inleiding hoogmis.
10.00 Plechtige Byzantijnse hoogmis.
11.45 Gram. 12.00 Middagklok-nood
klok. 12.05 Brabants ork. 12.35 Gram.
12.50 Caus. 13.00 Nws. 13.05 De hand
aan de ploeg, godsd. caus. 13.10 De
Wadders, hoorsp. 13.30 Lichte muz.
13.45 Boekbespr. 14.00 Jeugdpassie.
15.05 Viool en piano. 15.30 Gram.
16.00 Sport. 16.30 Vespers. CONVENT
VAN KERKEN: 17.00 Kerkd. v. d.
Baptistengemeente. NCRV: 18.30
Gram. 19.00 Nws. uit de kerken. 19.05
Samenzang. 19.30 Het Evangelie van
Johannes, caus. KRO: 19.45 Nws.
20.00 Het klooster van de jonge non
nen, reportage-klankb. 20.00 Cabaret.
20.45 Promenade-ork. en solist. 21.20
WITTE
KRUIS
HELPT
ECHTI
Rugpijn... maar ook andere
plagende pijnen vaagt u
prompt weg met
WITTE KRUIS
tabletten, poeders, cachets!
(Advertentie)
U bent toch ook van de partij?' caus.
21.30 Het leven van Heilige Helena,
hoorsp. 22.30 Gram. 22.45 Passiezon
dag-Biddag, caus. 23.00 Nws. 23.15
Rotterdams Philharm. ork. 23.45-
24.00 Gram.
VATIKAANSE RADIO
(31 m 10; 41 m 21; 48 m 47; 196 m.)
22.15 uur Passiezondaggedachten.
Laatste gedeelte van het „Stabat
Mater" van Pergolese, uitgevoerd
door het Weens Symfonie-orkest,
duet Wiener Sanger Knaben.
MAANDAG
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz.
AVRO: 20.20 Buitenl. overz. 20.30
V. d. vrouw. 21.20-22.05 Gevar.progr.
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20
Gram. 8.00 Nws. 8.10 Pianospel. 8.30
Gram. 9.10 V. d. vrouw. 9.15 Gram.
9.35 Waterst. 9.40 Morgenwijding
10.00 Gram. 11.00 Kamerork. 11.45
Voordr. 12 00 Promenade-ork. en so
list. 12.30 Land- en tuinb.meded
12.30 V. h. platteland. 12.43 Prome
nade-ork., (ver.). 13.00 Nws. 13.15
Meded. of Gram. 13.20 Dansmuz. 13.55
Beursber. 14.00 Estlandse volkslie
deren. 14.30 Vonken in de schemering
caus. 14.35 Gram, 16.00 Idem. 16.45
Van mens tot mens, caus. 17.00 V. d.
kind. 17.15 V. d. padvinders. 17.25
V. d. jeugd. 17.50 Mil. caus. 18.00
Nws. 18.15 Regeringsuitz. De nieuwe
opleiding voor het notariaat, door
Prof. Mr A. Pitlo. 18.25 Lichte muz.
18.50 Viool en piano. 19.25 Muz. caus.
19.40 V. d. jeugd. 20.00 Nws. 20.05
Radioscoop. 23.00 Nws. 23.15 Koer
sen v. New York. 23.16 Journ. 23.30-
24.00 Gram.
NCRV: 7.00 Nws. en S.O.S.-ber. 7.10
Gewijde muz. 7.50 Een woord voor de
dag. 8.00 Nws. 8.15 Sportuitsl. 8.25
Gram. 9.00 V. d. zieken. 9.30 V. d.
vrouw 10.15 Theologische etherleer
gang. 11.00 Gram. 11.25 Quizprogr.
12.00 Pianorecital. 12.25 Voor boer
en tuinder. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 Lichte muz. 12.53 Gram.
of act. 13.00 Nws. 13.15 Fanfare-ork.
13.40 Gram. 14.05 Schoolradio. 14.35
Gevar. progr. 15.35 Gram. 16.00 Bij
beloverdenking. 16.30 Kamermuz.
17.00 V. d. Kleuters. 17.15 V. d. jeugd.
17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Re
geringsuitz.: Rijksdelen Overzee: Su
riname in close-up, door Rudy R.
Bedacht en Edgai Tjoe-Ny. 18.00 Or
gelspel.18.30 Stemmen van Overzee.
18.45 Gram. 18.50 Openbaar kunst
bezit. 19.00 Nws. en weerber. 19.10
Volksliederen. 19.30 Radiokrant. 19.55
Op de man af, caus. 20.00 Gram.
20.30 David Copperfield, hoorsp.
21.35 Metropole ork. 22.00 Parlemen
tair comm. 22.15 Muzikale caus. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nws. 23.15
Mil. ork. 23.45-24.00 Gram.
I. Wolfgang Amadeus Mozart:
1. Divertimento nr. 11 in d gr. t. KV
251 voor hobo, 2 hoorns en strijk
orkest.
2. Concert voor piano en orkest nr.
19 in f. gr. t. KV 459.
II. Ludwig van Beethoven:
1. Symphonie nr. 3 in es gr. t. op. 55
(„Eroica")
2. Ouverture „Coriolan" op. 62.
VATIKAANSE RADIO
(31.10m.; 41.21 m.; 48.47 m.; 196 m)
22.15 Pauselijke missie-intentie voor
maart: „Heer, mogen velen helpen
bij de oplossing van de dringende no
den der Kerk in Afrika". (II)
