REIS MET VRAAGTEKENS DOOR
NOODGEBIED VAN HET BISDOM
WISTEre
Kerken zijn helaas
geen paddestoelen
->
HET KLAVERBLAD
TWEEDE KAMER ACCOORD:
Straks bijna 2000.- p. jaar voor
weduwe met jong kind
Burgemeester woont in
een vuilnisbak
Bom lag 19 jaar onder
Montfoorts huis
Soldaten negeren
operette
DONDERDAG 26 FEBRUARI 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
Mooi is ook de Pauluskerk aan de
Haagse Thorbeckelaan, dat een open
en toch ook weer besloten karakter
draagt.
Noodkerk
Daarna volgen op onze excursie
enige noodkerken volgens het nieu
we type, dat doelmatig is gebleken.
Overeenkomstig de behoefte van een
komende parochies gebruikt wordt
voor het kleuterschooltje.
De noodkerken rouleren. Zo spoe
dig ergens een permanent gebouw
voltooid is, verhuist de houten kerk
naar een nieuw noodgebied, dat ge
lijk met de groei van nieuwe wijken
ontstaat.
De kerk is daar waar haar aan
wezigheid gevraagd wordt. Dit heb
ben we gezien aan de noodkerk in lijk van uw beurs.
Welke koers
gaat uw beurs?
We leven in een tijd van nood voor
de kerkenbouw, maar ook de nood
kan haar goede zijden hebben. Dat
kan men eerst goed weten als men,
zoals wij dat gedaan hebben, onder
leiding van de vicaris en de secreta- parochie kan de lengte van de kerk
ris van het bisdom Rotterdam, ver- worden bepaald en men houdt nog
gezeld van enige bouwpastoors, een extra-ruimte over, die in veel aan-
excursie hebben gemaakt langs één 'amé
van de vele „urgentie-gebieden" van
het bisdom in de agglomeratie Den
Haag. Want bij alle nood: waar treft
men schonere staaltjes van waar
achtige christelijke opofferingsge
zindheid dan juist in de kerken
bouw? Het begint al met de vele pas
toors, die veroordeeld zijn ergens op
een flatje hun intrek te nemen en
als vrijgezel een vrij ongezellig be
staan te leiden.
Maar zij 1 -men in onmiddellijk
contact met de buren en de buurt
bewoners en krijgen op deze wijze
een duidelijk beeld van de parochie
die zij straks de hunne mogen noe
men.
En de gelovigen leren dubbel zo
snel hun eigen pastoor kennen Een
ander staaltje van opoffering: wij
doen zo maar een greep. In Wa
teringen was al lang een tweede kerk
dringend nodig. Van de „Morgen
stond' waar een rijke kerk van de
Franciscanen, zeer modern van op
zet gereed is gekomen, kwam een
noodkerk vrij. Deze werd naar Wa
teringen overgebracht en de paro
chianen hebben zélf een groot deel
van het werk verricht, zodat het
bisdom niet extra werd belast door
deze verhuizing. Tuindersknechts
kwamen in hun vrije tijd de helpen
de hand reiken, tuinders gaven hun
personeel hiervoor ook vrijaf. Ster
ker dan ooit werd hier aan het begrip
„onze kerk" leven gegeven en zonder
twijfel zullen deze activiteiten aan
de verinniging van het parochieel
bijdragen.
Teruggang.
De tocht, die wij langs de kerken
maakten, was een anti-climax. We
begonnen bij de kerk van St. Anto-
nius en St. Lodewijk, een van de
schoonste en grootste kerken, die na
de oorlog in Nederland zijn ge
bouwd. Plaats biedend aan 1300 per
sonen, in ovale vorm gebouwd, met
een binnenplein, dat het besloten ka
rakter van de eredienst duidelijk tot
uiting brengt.
De toren staat op enige tientallen
meters van de kerk af. Vooral orgel-
front en hoogaltaar zijn prachtig van
vorm.
„Deze kerk is voor een groot deel
gefinancierd uit het herbouw-te-
goed", haastte de vicaris op te mer
ken. Zulke dure kerken worden nu
niet meer gebouwd. Er is geen geld
meer voor. Men zal zich herinneren,
dat het bisdom Rotterdam zelfs een
bouwstop tot 1961 moest invoeren,
voornamelijk omdat men in 1958
de krachttoer heeft verricht daar
waar kerken nodig waren, deze ook
te plaatsen. Dit is veelal in de vorm
van noodkerken gebeurd, men heeft
in één jaar tijd twaalf van deze in
tieme, aantrekkelijke en goed-gepro-
portioneerde houten kerken ge
bouwd. Leidse lezers kennen zulk een
noodkerk, die van de St. Leonardus-
parochie in Leiden Zuid-West. Die
krachttoer heeft schatten gelds ge
kost, maar het was nodig en op
zulke momenten geldt van harte het
Loosduinen, in Wateringen, aan
Bouwlust in Den Haag, waar achter
de noodkerk reeds de funderingen
voor een nieuwe worden gelegd, aan
de Pius X-parochie en de noodkerk
Maria van Altijddurende Bijstand die
zaterdag j.l. werd ingewijd.
En in het gebied Steenvoorde 1
tot en met 5 te Rijswijk ligt een
onmetelijk gebied braak, maar ook
hier is Christus in zijn kerk tegen
woordig. We denken aan de St. Ber-
nadette-parochie van pastoor Bank
en niet te vergeten aan de St. Bene-
dictus-parochie, waar achter een
noodkerk van het oude type een
prachtige moderne kerk verrijst. Een
vierkante kerk mét toren (torens
worden nu niet meer gebouwd, maar
dit geschiedde op last van het ge
meentebestuur die met een belang
rijke subsidie tegemoet kwam) met
binnenplein en een prachtig „claus-
trum" achter de kerk.
Men ziet: er wordt voor de paro
chianen gezorgd, de liefde komt van
twee kanten.
Zondag is het kerkenbouwzondag,
waarmee we maar willen zeggen, dat
kerken jammer genoeg geen padde
stoelen zijn. Haar koers is afhanke-
Advertentie)
„ROBINSON EN VRIJDAG"
OP ONBEWOOND EILAND
In Apeldoorn
Twee Apeldoornse jongens, de 14-
jarige Jaap van de Veen en zijn 13-
jarig vriendje Wiebe Loijenga hebben
hun ouders en de politie een onrustige
en angstige nacht bezorgd. De knapen
zijn dinsdagmiddag samen de deur
uitgegaan om te spelen, maar waren
bij het avondeten nog niet komen
opdagen. Toen zij er om negen uur
nog niet waren werd de politie ge
waarschuwd, die een onderzoek in
stelde, maar geen resultaat boekte.
De eerste arbeiders, die gistermor
gen omstreeks acht uur in 't natuur
park Berg en Bos verschenen, keken
wel heel verbaasd, toen zij plotseling
hoorden roepen en twee jongens ont
dekten op het eiland dat midden in
de vijver is gelegen. Het bleken de
vermiste knapen te zijn.
Zij waren des middags met het
pontje dat de verbinding tussen de
vastewal en het eiland in de zomer
maanden onderhoudt, naar dit eiland
gevaren, om er een ontdekkingstocht
te ondernemen. .Toen zij wilden
terugkeren, bleek het pontje te zijn
afgedreven, zodat zij de nacht op het
eiland moesten doorbrengen.
Brandwonden
KloosterbaLsem zuivert en ge-
neest de wond, bevordert de
groei van een nieuwe huid. j
Kloosterbalsem
"geen goud zo goed" J
(Advertentie)
Zonder slag of stoot heeft de Twee
de Kamer gisteren de wet voor hulp
aan weduwen en wezen aangeno
men.
Premier Beel, die het ontwerp
moest verdedigen kon niets anders
doen dan de afgevaardigden hartelijk
te bedanken voor hun soepelheid en
de snelheid waarmee deze zaak is
afgewikkeld.
Dit besluit betekent dat straks we
duwen met één of meer jonge kinde
devies van het bisdom: „God zal er ren een uitkering van 1968 zullen
Nog vóór 1 januari
Dichtgestopt
met oude kranten
In de raad van Monster ontstond
gisteren enige begripsverwarimg,
toen het agendapunt huurregeling
ambtswoning burgemeester ter spra
ke kwam.
Burgemeester K. L. J .Wouters
sprak over „die vuilnisbak", waar de
raadsleden het huis bedoelden, waar
in hij zelf woonde.
Het was allemaal begonnen, toen
het raadslid Ruimers (KVP), niet
in voorzien". Maar daarop volgt da
delijk een toevoeging: mét de hulp
van de katholieken, die beseffen, dat
zulk een krachttoer alleen gedaan
kan worden nadat ze zonder uitzon
dering aan een beroep op hun mild
dadigheid ruim gevolg hebben gege
ven.
gaan ontvangen; als zij invalide is of
50 jaar en ouder ontvangt zij het
zelfde bedrag.
In alle andere gevallen bedraagt
de uitkering 1326 per jaar. Een tij
delijk pensioen wordt gegeven gedu
rende een half jaar aan weduwen
We schreven een anti-climax of beneden de 27 jaar, te verlengen met
een neergaande lijn, want van de
„Antonius en Lodewijk" kwamen
wij in een minder weelderige, maar
toch ook aantrekkelijke kerk in ba
silica-stijl „O.L. Vrouw van Fati-
ma" te Den Haag, waar pastoor Met
selaar resideert en welke ontworpen
is door de architecten Molenaar en
Sips. Deze kerk heeft 1080 plaatsen
en een zeer indrukwekkend cibo-
rium, dat materieel duidelijk uit
drukt wat op de rand van de troon
hemel geschreven staat: door Hem
met Hem en in Hem.
Deze kerk gaf de deelnemers aan
deze excursie aanleiding tot een
kleine gedachtenwisseling over de
vraag of men in de bouw van de ker
ken niet naar een centrale plaats
van het altaar moet streven. Deze
z.g. centraalbouw wordt in het bis
dom reeds toegepast, n.l. in Schiedam
waar onder leiding van bouwpastoor
Oudshoorn de bouw van een kerk
met banken rond het altaar wordt
voorbereid. Tom Nix is de architect.
Het geeft aan de Misviering een in
tiemer karakter; de gelovigen voe
len zich méér met elkaar verbonden,
maar er zijn ook bezwaren. De men
sen zien elkaar in het gezicht en
men houdt veel onbenutte ruimte
over. In het bisdom wordt echter
voldoende vrijheid voor experimen
ten gelaten.
één maand voor elk jaar dat deze we
duwe ouder is dan 26 jaar, tot ten
hoogste twee jaar.
Voorts wordt de kinderbijslag voor
halfwezen aanzienlijk verhoogd, ter
wijl voor volle wezen tot tien jaar
een bedrag van 438 per jaar betaald
wordt, Van 10 tot 16 jaar f 660. Van
16 tot 27 jaar 864.
De premie bedraagt 1.15 procent
van het inkomen. Evenals bij de alge
mene ouderdomswet is de inkomens
grens op 7450 gesteld. Deze pre
mie zal waarschijnlijk eerst in 1962
betaald behoeven te worden.
In de Tweede Kamer zei minister
Beel gistermiddag nog, dat de rege
ring zal proberen om als de Eer
ste Kamer ook haar fiat heeft gege
ven de wet nog vóór 1 januari in
werking te laten treden. Of dit luk
ken zal hangt af van de tijd, die no
dig is om de administratieve organi
satie op te zetten.
Het spreekt vanzelf, aldus prof.
Beel, dat de regering er behoefte aan
voelt om straks, na enige ervaring
met deze wet opnieuw met de Ka
mer te bespreken of zij niet hier en
daar gewijzigd dient te worden. Niet
temin achtte de Kamer het toch be
ter zich hierover in een motie uit te
spreken, welke motie door de Ka
mercommissie werd ingediend en die
aanvaard werd.
Tegen die tijd zal waarschijnlijk
in de wet worden opgenomen, dat de
leeftijdsgrens voor weduwen van 50
tot 45 jaar verlaagd wordt. Het de
partement zal nu gegevens gaan ver
zamelen over de kansen die er zijn
voor weduwen en wezen tussen 45
en 50 jaar om werk te krijgen. Prof.
Beel was van mening, dat in de na
bije toekomst vrouwen van die leef
tijd gemakkelijker een baan zullen
krijgen. Men kan beter nu van 50
op 45 jaar stappen, dan dat men
straks van 45 op 50 jaar moet over
gaan met het oog op de financiën.
Mevr. Stoffels deed een voorstel
ten bate van de vrijgezellen, dat zij
later weer introk, omdat zij wel
voelde, dat het de vereiste meerder
heid niet zou halen. Zij stelde voor
aan vrijgezellen, die dus voor niets
weduwe en wezenrente hebben be
taald, op 65-jarige leeftijd een vrij-
gezellenuitkering te geven van tien
maal de jaarpremie. Minister Beel
bewees dat dit onmogelijk is omdat
de persoonlijke bedragen voor de
weduwe- en wezenwet niet worden
geregistreerd. Men zou een kostbare
organisatie in het leven moeten roe
pen om dit te registreren.
Het komende kabinet zal voor de
ongehuwden ten aanzien van de be
lasting zeker veel moeten doen, zo
besloot minister Beel.
AUTOMOBILISTE REED
OP KINDEREN IN
In de Herenstraat te Utrecht ont
stond gisteren grote consternatie,
toen een auto op een groep kinderen
inreed.
De bestuurster van de auto, me
vrouw L. F.Z. uit Amsterdam, was
zeker geen zondagsruiter te noemen:
ze was drie maanden in het bezit
van haar rijbewijs en had nog maar
pas als verjaarsgeschenk een eigen
wagen van haar man gekregen. Ze
deed sindsdien niet anders dan de
wagen inrijden. Bij het nemen van
de bocht van de Oude Kamp naar de
Herenstraat, reed de geestdriftige
automobiliste tegen een trottoir op,
waarop veertig kinderen liepen, op
weg naar een feestje van het Leger
des Heils. De wagen greep een van
de leidsters, die dé kinderen verge
zelde. De dame werd enkele ogen
blikken meegesleurd. Ze viel en kreeg
een bloeduitstorting aan het rechter
been. Ook twee andere leidsters en
enkele kinderen vielen maar er wa
ren geen ernstiger verwondingen te
betreuren dan wat lichte ontvellin
gen en schaafwonden.
Bewoners kenden
geen rust meer
Vandaag zullen enige „bomdes
kundigen" uit Utrecht in het stadje
Montfoort een bom weghalen welke
al 19 jaar onder het huis van de heer
W. v. d. Linden ligt begraven onder
een laag zand en cement.
Tijdens de oorlogsdagen van 1940,
Op tweede Pinksterdag, vielen er bo
ven Montfoort 25 Duitse bommen,
waarvan er zes meteen zijn ontploft.
Vele bommen zijn reeds opgeruimd,
doch niet die, welke als een voetzoe
ker door het huis van de heer v. d.
Linden had gegierd en zich in de
grond had geboord.
Men kapselde het moordwerktuig
in met zand en cement, maar op den
duur kende de familie v. d. Linden
toch geen rust meer. Zij nam de
plaatselijke pers in de arm en de
burgemeester zorgde er voor, dat de
mijnopruimingsdienst erbij kwam.
De deskundigen zullen nog moeten
uitmaken, wanneer de andere bom
men zullen worden opgeruimd.
Slechts maatregelen van
voorlopige aard
In kwestie-spijtoptanten
In tegenstelling tot hetgeen in het
voorlopig verslag van de commissie
van rapporteurs uit de Eerste Kamer
over de begroting 1959 werd gezegd,
is de minister van justitie niet van
mening, dat de Nederlandse diplo
matieke vertegenwoordiger in Indo
nesië een uiterst onwelwillende hou
ding tegenover de spijtoptanten aan
neemt.
Dit blijkt uit de memorie van ant
woord, waarin de minister voorts
laat blijken, dat de kwesties van de
spijtoptanten in het algemeen een
zo principieel karakter hebben, dat
de minister thans slechts maatrege
len van voorlopige aard kan nemen.
Hij zegt voorts, dat bij het toela
tingsbeleid de verbondenheid van de
aanvrager met Nederland een be
langrijke criterium is.
Ook de tegenwoordige regering is
van oordeel, dat Nederland geen ver
plichtingen van juridische aard heeft
ten aanzien van de jongere spijtop
tanten, die vrezen in militaire dienst
te zullen worden opgeroepen en in
gezet in de strijd om Nieuw Guinea.
Het aantal spijtoptanten dat bij
groepsgewijze toelating naar Neder
land zou moeten worden gebracht
zal volgens de minister de 30.000 niet
ver ontlopen. Er zijn thans ten aan
zien van meer dan 13.000 personen
verzoeken aanhangig gemaakt, het
aantal spijtoptanten hiervan wordt
geschat op ongeveer 9500.
GEESTELIJK ADVISEUR
KATH. E.H.B.O.
Mgr. dr. B. J. Alfrink, aartsbisschop
van Utrecht, heeft met ingang van
heden pastoor K. F. Elsenbroek (Am
sterdam), benoemd tot geestelijk ad
viseur van de Katholieke Nationale
Bond voor Eerste Hulp bij Ongeluk
ken.
wetend, dat er een speciale huurre
geling is voor ambtswoningen, be
zwaar maakte tegen de lage huur
van der burgren vaders' huis.
De ijverige man wilde zelfs een
huurcommissie inschakelen en toen
vroeg de voorzitter in arren moede:
„Ik had gedacht, dat u zou vragen:
is 916,per jaar niet teveel voor
i'n vulnisbak?"
De burgemeester was geprikkeld
en hij zeide, dat er ieder jaar wel
een paar raadsleden zijn, die hun hals
breken over „dat witgepleisterde
graf, waarin ik het voorrecht heb te
wonen".
Hij richtte zich speciaal tot de heer
Ruimers met de opmerking: „Als er
een van uw KAB-leden in zo'n huis
zou wonen, zou er moord en brand
geschreeuwd worden."
De burgemeester lichtte dat toe. Hij
was onlangs, toen het stevig waaide,
met hoed op en das om drie kwartier
bezig geweest om met oude kranten
de gaten in het dak van zijn woning
te stoppen.
Voorts moet hij zijn dienstbode een
extra-toelage verstrekken ter vergoe
ding voor haar kleding, die in de
kast beschimmelt. Van de belasting
mag hij deze vergoeding aftrekken.
Dit als bewijs van erkenning van
het ongemak. Verschillende andere
euvels noemde de burgemeester op
en hij adviseerde de raad, ervoor te
zorgen dat er, als hij over anderhalf
jaar met pensioen gaat, voor zijn
opvolger een ander huis beschik
baar is. Reparaties zouden zeker
twintig mille kosten en er zijn al
wel zes of zeven ambtswoningen be
taald aan reparaties aan dit huis.
Het vooruitstrevende P. v. d. A.-lid
Van der Hoeven viel de burgemeester
bij met de kreet: „Tegen de grond
ermee" en de burger-vader-zelf wist
niet beter te doen dan de heer Rui
mers voor een bezoek uit te nodigen.
Hij verwachtte, dat zijn gast dan
zou zeggen: „Burgemeester, u had
het allemaal iets sterker moeten
zeggen".
Nadat de manscliappencantine in
het Schefferkamp te De Lier als „op
voedkundige" maatregel eeü week
lang gesloten was geweest, werd er
maandagavond een operettevoorstel
ling gegeven. De manschappen, die
over het algemeen nog al tuk zijn
op dergelijke uitvoeringen, lieten
echter en bloc verstek gaan.
Enkel een handjevol officieren, on
derofficieren en wat burgers waren
aanwezig.
Nu plegen alle manschappen „tot
nader order" tijdens de gebruike
lijke cantinepauzes exercitie of lopen
„paardebaantjes". Alle gunsten, zo
als avondpermissie, zijn ingetrokken
en het normale 48 uur weekendverlof
is ingekrompen tot 24 uur.
Al deze narigheid is veroorzaakt
door het televisiezaaltje, dat de can-
tine rijk is. In dit zaaltje kunnen 30
rnan worden samengepropt, wat dan
ook bij iedere televisieuit^ending ge
beurt.
Vorige week was dit zaaltje na
de uitzending, door de kijklustigen
in minder nette toestand achterge
laten.
Een week lang werd op last van
de commandant de cantine gesloten
en werden er 's avonds geen films
gedraaid. Toen deze maatregel opge
heven werd en men de heropening
feestelijk met een operettevoorstel
ling wilde vieren, kwam er geen en
kele soldaat opdagen. De organisa
toren zaten met een vrijwel lege zaal
en prompt kwam de order uit, dat
alle korporaals en manschappen van
de luchtmacht, die het kamp „De
Lier" bevolken, zich aan genoemde
disciplinaire maatregelen, die hun
bewegingsvrijheid beperken, moeten
onderwerpen.
De afdeling Lua, die eveneens in
dit kamp is ondergebracht, valt niet
onder deze bepalingen; hun comman
dant heeft zich zeer terecht boven
deze kwestie verheven geacht.
