Het verdwenen
Horloge
ZATERDAG 31 JANUARI 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
mocht hij bij de dokter blijven. Hij
heeft het daar heel fijn gehad.
De volgende week komt Bert aan de
beurt. Er is vandaag geen plaats meer.
Dag kinderen. Groetjes van
TANTE JO EN OOM TOON
Vervolgverhaal' voor de „Groten"
„Hoe is het met moeder?" vroeg zij
bezorgd.
„Ze is oververmoeid. Hier is een
recept, laat dat maar gauw wegbren
gen. Die medicijnen zullen haar wel
vlug opknappen. Denk er aan Emmy,
rust, rust en nog eens rust, dat alleen
kan haar genezen. Maar zeg eens, meis
je, moet jij eigenlijk niet naar school?"
vroeg hij opeens belangstellend.
„Ja eigenlijk wel, maar nu moeder
ziek is, moet ik wel op haar passen.
Moeder gaat voor en 't geeft niet, als ik
de klas nog eens over moet maken".
„Zo'n vaart zal het niet lopen kindje,
laten we hopen dat moeder binnen een
paar weekjes weer op de been is, zo
dat je de achterstand op school nog in
kan halen. Wil' ik Tineke even aanstu
ren, dan kan zij huiswerk voor je vra
gen?"
Tineke was een dochtertje van de
dokter en een dikke vriendin van Em
my. De dokter wist ook van zijn doch
tertje dat Emmy op school heel knap
was.
De dagen die nu volgden waren zorg
vol. Het was opeens stil in het anders
zo rumoerige huis. Geen gedreun van
voetstappen op trappen en in gangen,
geen dichtklappen van deuren, zelfs
geen hard geschel van de bel, want daar
had vader een lap om gebonden. Hoe
rustiger het in huis was, hoe gauwer
moeder beter zou zijn. Tenminste dat
dacht men. In werkelijkheid ging moe
der niet vooruit, zij bleef maar moe en
de eetlust werd ook niet beter. Dit
Idan gaan we saampjes naar haar toe"
Als altijd, werden ze ook nu weer ge.
troffen door het In-witte gezicht van di
zieke. Ze opende de ogen en iets van
een lachjo kwam om haar mond toen ze
I vader daar met de oudste dochter voor
zich zag staan.
I „Zo komen jullie me weer eens ver-
i wennen" en ze nam het kopje thee aan.
i „We komen even bli je zitten vrouw,
tje. Nog altijd zo moe?",
„Jullie zorgen zó goed voor me, dat
ik niet mag klagen", ontweek ze zijn
vraag.
„De dokter was niet zo tevreden en
hij vond het beter dat je voor een al
geheel onderzoek een poosje naar het
Ziekenhuis moest", hakte vader de knoop
meteen door.
„Een poosje? Een poosje? Hoelang
zou dat zijn?"
„Ja dat weet ik niet. Misschien een
paar weken. Hopelijk valt het mee
ben je met eén week klaar".
Moeder, die een groot vertrouwen in
de dokter had, vond: „Dan zullen we ons
er maar bij neerleggen, 't Zal wel 't
beste zijn". Toen eenmaal het telefoon
tje van de dokter, gezegd had, dat er
een plaats vrij was in het ziekenhuis,
was in een paar uren alls beslist. Vader
bracht haar in zijn auto weg.
Nu was 't thuis leeg en Emmy ging
weer naar school. Iedere avond moch
ten ze om de beilrt met vader mee om
moeder op te zoeken. Zo ging de eerste
week voorbij, toen de tweede en toen
kwam moeder weer naar huis. Ze was
blij weer bij haar kinderen te zijn,
maar vader was ontroostbaar omdat hij
wist dat moeder aan een ongeneeslijke
kwaal leed, waaraan zelfs de knapste
dokters niets konden doen.
Wordt vervolgd.
Correspondentie
duurde
paar weken voort. De versje: Rond de haard, zelf gemaakt
tweeling gedroeg zich voorbeeldig. Eerst
had vader nog gedacht om beide kinde
ren naar oma te sturen, maar omdat
ze zo graag thuis wilden blijven en om
dat ze beloofd hadden heel rustig te zijn,
mochten ze thuis blijven.
Met het hulpje voor halve dagen deed
Emmy voortreffelijk haar werk. Ze
deed haar uiterste best om goed te ko
ken en wanneer vader haar dan een
klopje op de schouder gaf en voor de
zoveelste keer zei, dat het eten weer zo
lekker geweest was, dan was Emmy
meer dan tevreden. Ze snuffelde in het
kookboek om voor moeder een extra
lekker schoteltje klaar te maken en dan
was haar grootste beloning wanneer
moeder alles had opgegeten, maar dat
gebeurde helaas niet altijd. Op zekere
dag toen Emmy beneden in de gang
stond om de dokter uit te laten, die zo
even bij moeder geweest was, zag ze
aan zijn gezicht, dat er iets niet in orde
was.
„Emmy is vader op zijn kantoor en
kan ik hem even spreken?" vroeg hij.
„Ja dokter, vader is op de fabriek, 't
Is toch niet erger met moeder?" vroeg
ze angstig.
„Nee meiske, maak je maar niet
gerust. Kom dan ga ik maar".
SCHOOLBLIJVEN
Annelies ging met haar andere vrien
dinnetjes naar school. Op de speelplaats
speelden ze tikkertje. Daar ging de bel'
en alles ging de school in. De les be
gon.
„Taalboeken op de bank", zei de juf
frouw.
„Annelies begin maar eens". Maar ze
wist niet waar het was.
„Bladzij 79", zei de juffrouw en Anne
lies begon:
„De koeien lopen in de wei. „De
koeien" is het onderwerp".
„Goed", zei de juffrouw.
Zo ging de les voorbij en toen kwam
de rekenles.
„Annelies, ga jij eens verder".
Ze wist het weer niet. Haar buur
vrouw wees vlug de som en Annelies
zei gauw: „8000—100=7900".
i „Kind wat zit je toch te tollen in je
bank. Je blijft straks maar eens na tot
i half 5".
De bespreking die nu tussen beide i Om 4 uur gingen alle kinderen naar
heren volgde, was heel ernstig. Omdat j huis, alleen Annelies zat haar strafwerk
moeder, na die rustkuur van enige te maken. Toen ze thuis kwam kreeg ze
weken, nog steeds niet opgeknapte, j nog een standje en ze moest om 7 uur
achtte de dokter opname in een zieken- naar bed.
huis, voor een nader onderzoek, nood
zakelijk.
,,'t Zal ons niet meevallen dokter,
haar een poos te moeten missen", vond
meneer Vermeer. „Zolang we haar in
huis hadden, leefde ze toch nog zo met
alles mee".
„Juist daarom is het misschien veel
beter dat ze in een ziekenhuis wordt
opgenomen. Daar is ze helemaal los van
het huishouden. Ik bel straks de diréc-
trice van het ziekenhuis op en dan hoort
u wel van mij wanneer ze opgenomen
kan worden", met deze woorden ver
dween de dokter uit het privékantoor,
alwaar de heer Vermeer een poos, ver
slagen voor zich uit zat te staren. „Ook
dit nog", mompelde hij.
Als om alle zorgen over de fabriek
achter zich te laten, rechtte hij zijn rug wachten, totdat je een jaartj.
streek eens over zijn voorhoofd en bent"
Margo en Truus de Jong, Zoeter-
woude. Van Truus kreeg ik het volgen
de verhaaltje:
HET KLEINE DWERGJE
In het bos onder de grond woonden
de, dwergen. Het was een leuk volkje.
Ze* waren altijd druk in de weer. Maar
waarvoor werkten ze nu toch zo hard?
Nou dat is gauw verteld. De elfenkonin
gin was morgen jarig en nu waren ze
allemaal erg blij. Nee toch niet alle
maal. Eentje was er, die niet blij was
en dat was 't kleinste dwergje.
De koning had gezegd: „Jij Tommie,
je bent te klein om mee naar het feest
te gaan. Je moet nog maar een jaartje
ouder
trachtte opgewekt te kijken toen hij
door de achtertuin, zijn huis binnenliep.
In de keuken stond Emmy met be
huilde ogen de afwas te doen.
„De dokter was niet tevreden hè va
der?" vroeg ze.
„Nee kind, 't duurt te lang en hij
vindt het beter dat moeder een poosje
naar het ziekenhuis gaat".
„Zorg ik dan niet goed voor haar?"
huilde Emmy.
„Je hebt je best gedaan meiske, dat
is 't hem niet. moeder moet grondig on
derzocht worden. Kom droog je tranen,
Die ochtend gingen ze allemaal blij
naar het feest. Tommie was in huis en
zat na te denken. „O, wat. moet ik nu
toch doen?" Ha, daar wist hij iets, Hij
liep vlug naar het bos, want het moest
gauw gebeuren en anders kwam hij nog
te laat ook. In de haast nam hij ook nog
een zak mee. Toen hij terugkwam zat
die zak half vol met eikels. Wat moest
hij daarmee doen? Ook dat zal ik jullie
vertellen. Hij ging naar boven en daar
haalde hij een lange broek voor de dag.
Hij deed die aaan en onder zijn schoe
nen lijmde hij een laag eikels. Toen al
les droog was, trok hij zijn schoenen
aan en nu was hij een heel stuk groter.
Vrolijk liep hij naar het feest. Hij
was immers niet meer de kleinste.
Maar toen hij midden in het bos was,
hoorde hij iets. Hij bleef even luisteren,
't Leek wel' het gehuil van een klein
kindje. Hij liep op het gesnik af en ja
daar tussen de struiken zat een heel
klein elfje te snikken.
„Elfje wat is er toch?", vroeg Tom
mies,
„Ik, ik, ik, magnietnaar
het feest. Ik bente klein".
„Wacht elfje, ik kan jou helpen, geef
mij je Echoentjes".
Het elfje deed de kleine schoentjes
uit en Tommie holde er mee naar huis.
Daar plakte hij ook eikels onder de
zooltjes en toen draafde hij er weer mee
terug.
„Kijk eens, doe je schoentjes nu weer
aan, dan ben je veel' groter".
Het elfje klapte in de handjes.
„Zullen we samen naar het feest
gaan? Maar hoe heet je eigenlijk?"
„Ik heet Evelinda en jij?"
„Ik heet Tommie, Nou dan gaan we
maar".
Toen de koning de twee slimmerds
zag komen, mochten ze blijven en had
den een plezierige dag.
Gonnie van Dlest, Zoeterwoude. Je
boft hè, dat je verhaaltje zo gauw aar
de beurt is. Knip je het ook uit? Som
mige kinderen plakken het achter in
de Poëzie-album. Dat ia leuk voor la
ter.
EEN NARE VAKANTIE
Nellie was een meisje van 9 jaar. Ze
zat in de vierde klas. Het was de laat
ste schooldag; de kinderen kregen hun
rapporten en dan mochten ze naar huis.
Toen Nellie thuis kwam liet ze haar
rapport aan moeder zien. Moeder was
er heel tevreden over.
„Nu mag ik zeker wel fijn gaan spe
len?" vroeg ze.
„Ja hoor", zei moeder. „Dat heb je
wel verdiend".
De hele middag bleef Nellie buiten.
Het zou een fijne vakantie geworden
zijn, als ze niet ziek was geworden.
's Nachts begon ze al' te hoesten en de
volgende morgen bleef ze met koorts op
bed liggen. Zo bleef het de hele va
kantie. Nu is het 12 januari en mag zij
voor het eerst uit bed. Toch moest ze
eerst nog een paar weekjes thuis blij
ven, voor ze weer naar school mag.
Daarom werd het dus een nare vakan
tie.
Anneke van Schie, Oegstgeest. Wat
zag die oplossing van jou er keurig uit,
met zo'n prachtige plaat.
Gerard van Eeden, Noordwyk. Ook al
zulk mooi postpapier! Is Ada van Eeden
een nichtje van je? Doe haar dan eens
de groeten.
Ankl Bosman, Oude Wetering. Is Pa
tricia een ouder zusje? Volgende keer
moeten jullie eens saampjes schrijven.
Rina en Bert van Diemen, Nieuw
Vennep. Dames voor, hè Rina, dus jij
bent het eerst aan de beurt.
OUD- EN NIEUWJAAR
De kinderen waren in de klas hun
taalwerk aan het maken, toen de mees
ter opeens zei: „Jongens ruimen jullie
maar gauw op, dan ga ik een verhaal
voorlezen".
De meester begon: „Het oude jaar en
het kerstengeltje".
Onder het voorlezen was de klas
doodstil maar toen het verhaal afgelo
pen was, werd het weer rumoerig. Het
was half vier, dus mochten ze naar
huis. Ze wensten de meester een pret
tige avond en een Zalig Nieuwjaar. Alle
kinderen gingen prettig naar huis want
het was 's avonds overal een beetje
feest, behalve voor Piet van Driel. die
z'n moeder was ernstig ziek. Toen Plet
uit school kwam lag z'n moeder met
hoge. koorts te bed.
„Zal ik de dokter nog even halen
moeder", vroeg Piet.
„Goed jongen, doe dat maar".
De dokter kwam vlug en toen zei hij
dat moeder dadelijk naar het ziekenhuis
moest. Wat was dat nu -akelig, juist op
Oudejaarsavond.
„Maar dokter, mijn jongen kan toch
niet alleen thuis blijven", klaagde moe
der.
„Ik weet goed gemaakt", zei de dok
ter. „ik neem Piet met mij mee naar
huis. Is het dan goed?"
Dat vond moeder fijn.
Piet had die avond bij de dokter een
heel gezellige avond en 's morgens
mocht hij mee rijden naar het zieken
huis om zijn moeder te bezofeken. Hij
30 jaar onder de wilden
25. Na een gevaarlijke tocht van en
kele dagen begon de rivier zich plotse
ling te verbreden en de rivier stroom
de rustiger, zodat we nu eindelijk eens
aan een paar uurtjes slaap toe waren.
Toen ik ontwaakte was het vlot op een
stelletjes bomen ingedreven, die uit een
overstroomd stuw land staken. Maar om
de groep bomen zag ik tot mijn schrik
een hoop hongerige krokodillen. Vele
uren lang werden we door deze honge
rige schaar bewaakt en de hele nacht
hoorden we ongeartikuleerde geluiden
uitstoten, terwijl ze ongeduldig op hun
buit wachtten. Toen het eindelijk lich
ter werd gebeurde er een wonder, de
ene krokodil na de andere verdween.
We konden onze tocht voortzetten, na
dat we ons uit de bomen gewerkt had
den. waaraan we ons leven te danken
hadden. We hadden al gezien dat er
aan de oever 'n soort druiven leefden,
zodat we spoedig aan land gingen om
eieren te verzamelen en bovendien vin
gen we een paar vogels en maakten er
een lekker maal van,
26. Later troffen we inboorlingen,
maar Yamba kon de taal niet verstaan,
maar toen ik mijn reispas liet zien wer
den ze meteen vriendelijker en maak
ten ons zo goed en zo kwaad als het ging
duidelijk, dat ik nog vele maanden
moest reizen om de eerste blanken te
zien. Na enige tijd gingen we weer met
Dat het ooit nog wel eens zal luk
ken een raket met een mens erin, naar
de maan te sturen, daar twijfelt nie
mand meer aan. Maar toch brengt een
reis naar de maan nog veel meer an
dere problemen met zich meer. dan al
leen maar een raketvlucht. De maan
heeft zoals jullie weten geen dampkring
cn zuurstof om te ademen moet men
dan zelf meebrengen en luchtdruk is
daar ook niet. Wat dat allemaal voor
nare gevolgen kan hebben zal ik jullie
eena vertellen.
Zoals jullie weten kookt water bij een
temperatuur van 100° C. Dat klopt als
je bij normale luchtdruk op zeeniveau
kookt n.l. bij 760 mm. Maar het koök-
punt is erg afhankelijk van de luchtdruk
want de luchtbellen in het water moeten
zo'n sterke druk hebben dat ze de lucht
druk van buitenaf kunnen overwinnen.
En als nu do luchtdruk minder wordt,
dan wordt dus het kookpunt lager. Als
men zijn theewater op de Mont Blanc
zou koken, waar de luchtdruk normaal
420 mm is, dan kookt het water al bij
84". Een zou men zo hoog kunnen ko
men, dat de luchtdruk tot 50 mm zou
dalen en zou het water al bij een tem
peratuur koken die een klein beetje
boven het vriespunt lag. Maar ook bloed
kan koken, ofschoon het in de aderen
van de mensen stroomt en zo zou het
onze ruimtevaarder kunnen gebeuren
als hij niets deed om zich tegen deze
lage druk te beschermen. Op de de te
kening zie je een man, die een apart
ruimtepak draagt. Hij zit in een afge
sloten ruimte, waar de luchtdruk naar
goeddunken geregeld kan worden. Het
pak ls zo gemaakt, dat het hem tegen
de lage druk beschermt Hij heeft in zijn
hand een glas water dat brui
send kookt. Dit water heeft gewone ka
mertemperatuur van 16° C„ maar de
luchtdruk in het laboratoriumvertrek
is zo verlaagd, dat het beantwoordt aan
een druk op 30 km hoogte. Als de man
DE OUDSTE HONDEN
In New York is er een apart insti
tuut voor hondenonderzoek. Daar heeft
men geconstateerd dat honden 17 jaar
en ouder worden als ze uit huizen ko
men, waar ze liefdevol verzorgd wor-
don en goede hondenkost te eten krijgen.
De meeste ksns om een hoge leeftijd te
bereiken, heeft de hond, die mannetje
van een gemengd ras is en in de stad
geboren wordt en iedere nacht een dak
boven zijn hoofd heeft, mits er voldoen
de met hem aan de riem gewandeld
wordt.
Bedenk dus, dat als jullie een hond
hebben, dat het belangrijk voor zijn ge
zondheid is, dat jullie hem goed ver
zorgen en ieder dag met hem gaat wan
delen. Laat je niet door en paar regen
druppeltjes afschrikken, zoals de ge
makkelijke meneer van het plaatje,
want de meeste honden vervelen zich
als ze alleen moeten gaan wandelen. Ze
lopen maar al te graag met hun baas
of bnzin.
i'/'I
rVrAfv>,
MiSTEtt
(64)
UMtmdt
een kano in zee. We voeren naar het
noorden om zoals ik dacht, naar het
schiereiland York te komen. Toen we
een paar dagen onderweg waren zagen
we tot onze vreugde de mast van een
schip. Het waren Maleise vissers uit
Timor en ze waren heel verbaasd toen
ze me hun taal hoorden spreken en ze
boden me aan naar hun stad Koepang
op Timor te brengen. Tot mijn teleur
stelling wilde Yamba niet mee, later
vertelde ze me, dat ze bang geweest
was, dat de Maleiers mij wilden doden
en dan met haar alleen verder gevaren
zouden zijn.
I
Wordt vervolgd.
Aetherklanken
TELEVISIE-PROGRAMMA'S
EUROVISIE: 12.00—13.00 Europese
kampioenschappen kunstrijden voor
paren. 16.0016.50 Rep. Carnavals
optocht.
Gez. progr.: AVRO, KRO, VARA
en VPRO: 21.00—23.00 Finale v. d. 9<
Open Nederl. kampioenschappen ta>
feitennis.
HILVERSUM I, 402 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.30 IKOR.
12.00 AVRO. 17.00 VPRO. 17.30 VARA
20.00—24.00 AVRO.
8.00 Nieuws. 8.18 Gevar. progr. 9.45
Geestelijk leven, toespraak. 10.00
Geef het door, caus. 10.05 Voor de
jeugd. 10.30 Evangelisch-Lutherse
kerkdienst. 11.30 Vragenbeantwoor-
ding. 12.00 Theaterork. en solist. 12.30
Sportspiegel. 12.35 Orgelspel. 13.00
Nieuws en S.O.S.-ber. 13.07 De toe
stand in de wereld, caus. 13.17 Meded.
of gram. 13.20 Even bijdraaien. 14.00
Boekbespreking. 14,20 Europese
schaatskampioenschappen te Göte-
borg. 13.45 Omroep orkest. 15.35 De
vitaliteit van de Westerse beschaving,
caus. 15.55 Muzikale caus. met gram.
16.30 Sportrevue. 17.00 Boekbespr.
17.15 Het Nationale Omroepplan van
de VPRO, caus. 17.30 Voor de jeugd.
17.50 Nieuws, sportuitslagen en sport
journaal. 18.20 Zigeunerorkest. 18.45
Discussie. 19.15 Europese schaatskam
pioenschappen te GÖteborg. 19.30 An-
nemarieke, hoorspel. 20.00 Nieuws.
20.05 Lichte muziek. 20.50 Mag ik mij
even voorstellen? Mijn naan is Cox!,
hoorspel. 21.30 Gevar. progr. 22.20
Act. 22.35 Piano-improvisaties. 23.00
Nieuws. 23.15 Sportuitslagen. 23.20
Gram. 23.45—24.00 Idem.
HILVERSUM II, 298 m.
8.00 NCRV. 9.30 KRO. 17.00 IKOR.
19.00 NCRV. 19.45—24.00 KRO.
8.00 Nieuws. 8.15 Oi-geleoncert. 8.30
Morgenwijding. 9.15 Gram. 9.30
Nieuws. 9.45 Gram. 9.55 Pontificale
Hoogmis. 11.30 Gram. 11.45 Pianore
cital. 12.15 Apologie. 12.35 Instr. Oc
tet. 13.00 Nieuws. 13.05 De hand aan
de ploeg, caus. 13.10 De Wadders,
hoorspel. 13.30 Lichte muziek. 13.45
Boekbespreking. 14.00 Voor de jeugd.
14.30 Intsr. Trio en sopr. 14.55 Piano,
viool en hoorn. 15.30 Mil. Kapel. 16.00
Sport. 16.30 Vespers. 17.00 Jeugd
dienst. 18.00 Het geladen schip, cau
serieën. 18.30 De kerk aan het werk,
caus. 18.40 Bij bel vertellingen. 19.00
Kerkelijk nieuws. 19.05 Samenzang.
19.30 Het Evangelie van Johannes,
caus. 19.45 Nieuws. 20.00 SUS-actie.
21.20 U bent toch ook van de partij?,
caus. 21.30 Waar is mr Milburry,
hoorspel. 22.10 Lichte muziek. 22.35
Gram. 22.45 Avondgebed en liturg,
kal. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Ka
merorkest.
RADIO VATICANA
(31 m 10: 41 m 21; 48 m 47; 196 m.
22.15 Pauselijke maand-intentie van
het Apostolaat des Gebeds: „Heer,
geef, dat het hedendaagse materialis
me door de geest van versterving en
vasten krachtdadig bestreden worde".
MAANDAG
TELEVISIE-PROGRAMMA'S
NTS: 20.00 Journ. en weeroverzicht.
VARA: 20.20 Mensen, dingen nu!
20.30 Experimenteel filmpje. 20.50
„Goud", documentair progr. 21.00
Pension Hommeles.
HILVERSUM I, 402 m.
7.00—24.00 AVRO.
7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Nieuws. 8.15 Amus. muziek. 8.30
Gram. 9.10 De groenteman. 9.15
Gram. 9.35 Waterstanden. 9.40 Mor
genwijding. 10.00 Gram. 11.00 Idem.
11.45 Voordracht. 12.00 Orgelspel.
12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Voor het platteland. 12.43 Hawaiiaan-
se muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded.
of gram. 13.20 Promenade orkest en
soliste. 13.55 Beursber. 14.00 Bas,
sopraan en piano. 14.30 Gram. 16.00
Vonken in de schemering, caus. 16.05
Gram. 16.50 De positie van de spoor
student in de studentenwereld, caus.
17.00 Voor de kinderen. 17.15 Voor de
padvinders. 17.25 Voor de jeugd.
17.50 Mil. comm. 18.00 Nieuws. 18.15
Regeringsuitz.: Serie: Kies een loop
baan bij het onderwijs. I: Word ge
rust onderwijzer, door M. W. Kruis-
kamp, directeur van de Rijkskweek
school te Amersfoort. 18.25 Instru
mentaal kwartet. 18.50 Koorzang.
19.30 Muzikale caus. 19.45 Voor de
jeugd. 20.00 Nieuws. 20.05 De Radio-
scoop. 23.00 Nieuws. 23.15 Beursber.
te New York. 23.15 Act. 23.30—24.00
Gram.
HILVERSUM II, 298 m.
7.00—24.00 NCRV.
7.00 Nieuws cn S.O.S.-ber. 7.10 Ge
wijde muziek. 7.50 Een woord voor
de dag. 8.00 Nieuws. 8.15 Sportuitsla
gen. 8.25 Gram. 9.00 Voor de zieken.
9.30 Voor de vrouw. 10.15 Theologi
sche etherleergang. 11,00 Gram. 11.25
Gevar. programma. 12.00 Gram. 12.25
Voor boer en tuinder. 12.30 Land- en
tuinb. meded. 12.33 Vocaal ens. 12.50
Gram. en act. 13.00 Nieuws. 13.15
Lichte muziek. 13.45 Lichte muziek.
13.45 Gram. 14.05 Schoolradio. 14,35
Gevar. progr. 15.35 Gram. 16.00 Bij
bellezing. 16.30 Koperensemble. 16.45
Gram. 17.00 Voor de kleuters. 17.15
Voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.40
Beursberichten. 17.45 Regeringsuitz.:
Rijksdelen. Overzee: Voedingsvraag
stukken in Nederlands Nieuw Gui
nea, door dr A. A. J. Jansen. 18.00
Orgelspel. 18.30 Stemmen van Over
zee. 18.45 Gram. 18.50 Openbaar
Kunstbezit. 19.00 Nieuws en weer
berichten. 19.10 Volksliederen. 19.30
Radiokrant. 19.55 Op de man af, caus.
20.00 Pol. caus. 20.05 Gram. 20.35 Een
ieder die zoekthoorspel. 21.35
Gram. 21.40 Meisjeskoor. 22.00 Volk
en Staat, caus. 22.15 Muz. caus. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nieuws.
23.15 Gram. 23.40—24.00 Het Evan
gelie in Esperanto.
DRAADOMROEP
Grammofoonplatenprogramma
(over de 4e lijn)
18.0020.00 I. Tomsso Albinoni:
Concerto in d gr. t. 'voor hobo en or
kest, op. 7 nr. 6. II. Giovanni Pai-
siello: Concerto nr. 5 in es gr. t. III.
Vincenzo Bellini: Concertino in c gr.
t. voor hobo en orkest. IV. Gioacchi-
no Rossini: Petite Messe Solennelle.
RADIO VATICANA
(31.10 m.; 41.21 m.; 48.47 m.; 196 m.)
22.15: Pauselijke missie-intenties
van het Apostolaat des Gebeds: „Heer,
moge het sluwe werk der communis
ten de Chinese christenen niet van de
eenheid der Kerk losscheuren".
Wilt U iets weten
Vraag: Planten van bomen enz.
dicht bij zee. We zouden graag om
ons toekomstig huis in Noordwij ker-
hout Langeveld ca 3 km van zee, bo
men willen planten. Kunt u ons zeg
gen welke bomen bestand zijn tegen
zeewind, damp en neerslag? We heb
ben nl. gezien dat de meeste bomen
sterven of verwaaien. Kunt u ons
misschien ook inlichten, met welke
blijvende planten of struiken we on
ze tuin kunnen opsieren, is de vraag
van Q. v. R.
Antwoord: Er is te kust en te keur.
In de eerste plaats de coniferen: pi-
nus nigra, austriaca (Oostenrijkse
Den), pinus pinaster (Zeeden), pinus
nigro corsicana (Corsicaanse Den),
pinus mogo (bergden), juniperus
communis (jeneverbes). Heesters en
bomen; Noorse esdoorn, es, gewone
esdoorn, wilg, linde, Canadese popu
lier, late Canadese populier, lijster
bes, Tamarix soorten, populus alba
abeel, ligustrum vulgus, liguster,
duindoorn, grijze els. Sierbraam,
duinroos, boksdoorn. Verder de vol
gende planten met de Hollandse
naam daar anders de lijst te groot zotx
worden: gagel, peperboompje, gaspel
doorn, vliet, Gelderse roos, kardi
naalsmuts, brem, kruipwilg, zwarte
en witte els, berk, meidoorn, kurk-
ïep, olijfwilg, struikheide, dopheide,
kraaiheide, siergrassen enz.
In 'n goede prijscourant kunt u de
ze allen wel vinden. Verder veie bol
gewassen (zie bollenstreek en Keu
kenhof). Verder heel wat vaste plan
ten, waarvoor u in de omgeving wel
inlichtingen kunt krijgen.
