itI OOST-BERLIJN onder de druk der Sou/jet-propaganda Ondanks tegenwerking zijn de kerken vol Paradijsparade DE GALGENHUMOR IS NOG NIET UITGESTORVEN De Kleine TIP van BOOTZ Kath. Ondernemers in Bloembollenbedrijf ZATERDAG 20 DECEMBER 1958 DE LEIDSE COURANT PAGINA 4 Verkiezingsleuze in Oost-Berlijn. rvE VORIGE WEEK zijn wij blijven steken in deze zweftocht door Oost-Berlijn. Thans hervatten wij onze wandeling en komen over de Schlossbrüche bij de Dom, vanzelf sprekend een gehavende rest van het oude Berlijn. Het pompeuze kerk gebouw ziet er nog zeer ontoonbaar uit, maar in de crypte worden de godsdienstoefeningen gehouden. Zon dagochtend zijn wij er naar toege gaan en wij vonden de kerk al bijna geheel vol. ïft dë katholieke kerk is het precies zo. Niet alleen oude vrou wen, integendeel, veel mannen en jonge mensen. Hier is wel enige moed voor nodig, wa t gemakkelijk wordt het de kerkgangers noch gees telijken gemaakt. Daar is bijv. de instelling van „die Jugendweihe", die ten doel heeft de kerk te vervangen. „Mogen we de pioniers zeggen dat de wereld wer kelijkheid is en niet door God ge schapen? Mogen we de pioniers zeg gen, dat er helemaal geen God is en hij alleen bestaat in de verbeelding van enkele mensen? We mogen en wij moeten het zelfs!" Vele geestelijken zitten in gevan genis en tuchthuis, anderen worden bedreigd, enkelen zijn naa het Wes ten gevlucht, want: „Der Sieg des Sozialismus ist unmöglich religiösem Glauben unter der Arbeiterklasse". Wat je niet aanstaat, laat je maar verdwijnen. Dat is wel ongeveer de gedachtengang hier. Zo ook met het keizerlijk slot aan de Spree. Het had gerestaureerd kun nen worden, maar het werd opge blazen. Hier dreunen nu de laarzen van de Duitse weermacht, rollen de tanks en ander geschut, zwaaien de vlaggen van de jeugdbewegingen voorbij de ogen van de partijleden, die op de grote tribune zullen zitten bij hoogtijdagen. Op dit ogenblik kijken alleen de hoofden van Lenin, Marx en Ulbricht vanaf grote aan plakbiljetten over de wijsheid en verlatenheid van het Marx-Engels- plein. WE ZIJN ZO LANGZAMERHAND moe geworden en verlangen er naar iets te drinken. We kijken om ons heen, daar in de verte naderen twee mensen, een jong stel. We vra gen naar een café met terras. Nee, jammer genoeg is dat er niet. Of ze weten waar de film „Der stille Don" gegeven wordt? Nee, maar hier bij ons zijn zeer veel stille Donnen! Met een brede grijns wederzijds vervol gen we onze weg over de Karl-Lieb- knechtbrug. In de rivier de Spree geven twee Rijnaken wat bedrijvig heid. Vanaf hier zien we ook de Ma- rienkerk en de in puin liggende Ni kolai en Kloosterkerk. We vervolg- gen onze tocht weer en komen langs het rode stadhuis, rood in twee be tekenissen. Het gvbouw en ook de hoge toren zijn van rosig rode steen gemaakt. En binnen, ja de inhoud is ook rood! We vinden een klein bioscoopje met de film „Die Kraniche fliegen". Alle plaatsen één Mark. We gaan naar binnen. Het is bijna leeg, maar de zon schijnt ook heerlijk buiten. Wanneer De Gaulle in net journaal verschijnt, scheeuwt een volkspolitie man een paar banken vóór ons, kei hard ,,'runter". Wij schieten met een „allemachtig" in de lach, maar laten het snel in een hoestbui overgaan, want de man loopt ook van buiten rood aan. Op straat komen we wat vracht auto's tegen met Russische soldaten. Het is vandaag feest in Oost-Berlijn. Er zijn o.a. grote wielerwedstrijden. Vele Vopos met politiewagens ver sierd met enorm rode sjerpen, rege len alles of regelen niets, in ieder geval zijn ze druk doende. Bij de bloemen voor de winnaars viert rood ook al de boventoon. We hebben een programma bemachtigd en roepen al even hard ach en wee als nummer zes die eerst vooraan is ver achter ligt. Het verbroedert en vóór we het weten zijn we al goede maatjes met een soldaat en een arbeidersvrouw, wier kind we voor ons hebben laten staan. De radio roept telkens om welk bedrijf er nu weer een extra (vrijwillige?) premie heeft aangebo den Ach ja, zucht ..e vrouw: „alweer zo'n premie" en wanneer er grammo foonplaten als prijs beschikbaar ko men, zucht ze nog eens: „hopelijk heeft hij ze nog niet", waarbij ze ons een stevige knipoog geeft. Verder vertrouwt ze ons nog toe dat ze ook moet werken, „Ja das ist heutzutag 'mal so". „Plane mit Arbeite mit Re- giere mit. „staat of hangt op vele plaatsen. Een OUD HEERTJE vertelde mij het een en ander terwijl we op een bank in de zon zaten. Via een Hollandse sigaret en een Oostduitse mentholpastille kwam het gesprek in volle gang. Over de sociale verzorging van de oude mensen. Hij was er heel tevreden mee, veel beter dan vóór de oorlog. Met trots vertelt hij dat hij alle boodschappen en karweitjes zelf doet, dan heb ik niets te maken met de „Obermeister", een man die de bewoners van een huisgemeenschap feitelijk politiek in de gaten moet houden. Wanneer er op de tweede bank iemand komt zitten, schuift hij nog wat dichter naar mij toe. „Ach ja, de buren hebben oren en het is toch niet waar, dat men in Holland 's och tens geen vers brood heeft?" Wat door de radio verteld wordt of wat in de krant staat over het Wes ten wordt meestal niet geloofd „Weet u vorige week was er toch zo'n storm in Berlijn". „Nou", zegt hij en lacht daarbij olijk, „toen stond er hier in de krant: de brandweer moest in Westberlijn tienmaal uitrukken voor hulp en bij ons in Oost niet éénmaal! „Ziet u, zelfs de storm maakt onder scheid tussen het éne en het andere regiem". „Nee hij blijft in Oost Ber lijn, waar zou hij naar toe moeten, en slecht heeft hij het niet". Geloven doet hij niets, maar zijn humor heeft hij behouden. „Er was een man, die had uitgeroepen, dat Ulbricht een moordenaar was. Hen kreeg 6 jaar gevangenisstraf. Dat begrijp ik niet, zei de man. Toen ik uitriep, dat Wil helm een moordenaar was, kreeg ik 6 maanden. Toen ik destijds uitriep, dat Hitier een moordenaar was, kreeg ik ook zes maanden. En nu ik zeg, dat Ulbricht een moordenaar is, krijg ik zes jaar. Ja, zei de rechter dat klopt. Omdat je Ulbricht een moordenaai hebt genoemd krijg je zes maanden, maar de rest is, omdat je bovendien nog een staatsgeheim hebt prijsgegeven." „Weet u dat de paarden op de Brandenburgertor een rooie halsdoek omkrijgen"? Het werd etenstijd, er kwamen veel mensen, we stopten ons gesprek en ieder ging een kant op. r\E BUS OF TRAM is een goed ver- voermiddel om een indruk van de rest van de stad te krijgen. Maar wip in de tram nooit direct in de voorste wagen, tenminste wanneer je niet bij het beginpunt instapt. Ik deed het wel, en alle inzittenden ge raakten in een panische schrik. In een halve tel was ik er weer uit. In de tweede wagen is de conductrice en ze blijft er kennelijk. Een kaartje moet genomen worden, dus stap achterin bij haar. Zittende in trams S- en U-Bahn zie je telkens mensen, die proberen onopgemerkt t doen en daarom juist opvallen. Zijn het degenen, die plan nen hebben om naar West-Duitsland uit te wijken? Wie zal het zeggen? Toen wij er waren, kwamen in West- Berlijn meer dan duizend vluchte lingen per dag binnen, een levend bewijs, d/t noch in de Oostzöne van Berlijn, noch in de volksdemocrati- sche republiek van Ulbricht zulke paradijsachtige toestanden heersen als de rode leiders ons willen doen geloven. MARMAROS. De zondvloed herleelt In Rhodesia herleeft de zondvloed, zo vernamen wij enkele dagen geleden uit de dagbladen. De re gering in Salisbury be reidt zelfs de bouw voor van een tweede Ark van Noë. Een reusachtige stuwdam, vlak bij de be roemde Victoria-water- vallen, drijft het water van de Kariba langzaam maar zeker omhoog. Al dus wordt een reusach tig wildernis-paradijs van 518.000 hectare verslon den door een kunstma tig meer dat een lengte zal hebben van 280 km. Deze verandering in de structuur van het land schap laat inmiddels niet na, grote invloed uit te oefenen op het gedrag van de dieren in het be dreigde gebied. Ze voelen blijkbaar instinctief, dat er iets niet in de haak is. Men heeft bavianen ge zien. die voorzichtig een kijkje kwamen nemen aan de rand van het ge- inundeerde gebied en dan weer teruggingen naar de donkerte van de wil dernis om er met hun collega-bavianen te be raadslagen. Men heeft ook reeds enorme troe pen olifanten gezien, soms drieduizend bij el kaar, klaarblijkelijk op zoek naar veiliger oor den. Vele apen en anti lopen zijn naar hoger ge legen plateaus gezwom men Als het meer zijn grootste oppervlakte heeft bereikt, zullen er nog 24 eilandjes in over gebleven zijn. Een groot gedeelte van de oor spronkelijke bewoners van de vallei zal daar dan wel heen gevlucht zijn en het spreekt voor zich, dat er dan niet veel levensruimte meer over blijft. Men vraagt zich af, hoe de dieren zich daar bij elkaar zullen ge dragen. Om ze nu uit hun benarde toestand te red den, heeft de regering te Salisbury het stoutmoedi ge plan ontwikkeld om met een tweede Ark van Noë de dieren te laten ophalen. Duizenden die ren o.a. leeuwen, apen en vele vogelsoorten worden al onder luid misbaar door ervaren jagers in veiligheid gebracht op hoger gelegen grond. Van daar zal men ze te zijner tijd met een flinke boot komen ophalen om ze naar het vasteland te brengen. Aan de andere kant van de grote dam zullen grote gebieden die door de rivier overstroomd worden, droogvallen. De rivier gaat zich in een smallere bedding terug trekken en er zal geen plaats meer zijn voor de talloze beesten, die langs het water in hun onder houd plachten te voor zien. Men weet bijvoor beeld, dat langs de Zam besi 200 nijlpaarden graasden. Men vreest nu dat deze beestjes de tui nen van de inboorlingen zullen plunderen, als ze geen voedsel meer vin den. Overigens geloven we niet, dat dat laatste de Engelse gouvernements ambtenaren iets zal „doen": en is ook nog niet veel gesproken over de 50.000 leden van de zeer primitieve Tonga- stam, die zijn jachtvel den in de overstroomde vallei hadden liggen. On derontwikkeld gebied. Nu het wordt opengelegd en er ten behoeve van de jonge industrie elektrici teit gewonnen gaat wor den, nu moet de bevol king huis en haard ver laten om elders maar een heenkomen te zoeken. Het overstroomde gebied behoorde tot een van die uithoeken van Afrika, waar nog bijna nooit blanken zijn binnenge drongen. Russisch monument in Treptow (Oost-Berlijn). DC TIP VOOR CLKC DAO Onder voorzitterschap van de heer Ant. Nijssen hield de Katholieke Vereniging voor Ondernemers in het Bloembollenbedrijf (KVOB) giste ren een vergadering te Haarlem, waarbij de voorzitter in zijn ope ningswoord mocht verklaren, dat het afgelopen seizoen geen reden tot on tevredenheid had gegeven. De export is bijzonder gunstig ver lopen. Uiteraard bracht hij de sa menwerking in Europees verband ter sprake en ten aanzien daarvan bracht hij naar voren, dat de Ne derlandse kwekers hun aloude posi tie kunnen behouden en zelfs ver beteren, indien zij blijven streven naar verhoging van de kwaliteit van hun product. Ook de heer Nijssen sneed het probleem van de uitvoer van bolbloemen aan, waarvan de op lossing van vérstrekkende betekenis kan worden voor de export van bloembollen. Voorts merkte de voor zitter op, dat men ten aanzien van de Euromarpt nog geen vaste ont wikkelingslijn kan ontdekken. Hij meende echter, dat men via de Euro- markt tot een vrijere markt zou moeten komen, daarbij er natuurlijk rekening mee houdend, dat dan ook de concurrentie vrij baan zal krij gen. Daarom juist had hij aange drongen op verbetering van de kwa liteit, waardoor de Nederlandse kwe kers met hun producten op de vrije concurrentiemarkt hun mannetje kunnen staan. De voorzitter drong daarom aan op een vervolmaking van de productiemethoden en de bol- behandeling. Uiteraard kwam ook de CAO voor het bloembollenvak ter sprake, dat men zal komen tot een andere verde ling van de functies. Het contract moet wel worden gewijzigd, omdat tengevolge van het onlangs afgeko men verbod van aardappelteelt de werknemers geen aardappelland meer toegewezen krijgen. Zoals te verwachten was, kwam daarop de nodige critiek, en men sprak zelfs van een dictatoriaal streven van de Plantenzjektenkundige Dienst in Wageningen. Men vreesde, dat de ondernemer in deze en soortgelijke kwesties steeds meer wordt uitge sloten, doch daaromtrent kon de heer Nijssen een betrekkelijk geruststel lend woord laten horen. Aan de orde kwamen nog de bekende teeltbeperkende maatregelen, over de afschaffing waarvan, mede in verband met de Euromarkt, de me ningen nogal verdeeld zijn. Het bleek, dat het hoofdbestuur voorals nog afschaffing niet wilde voorstaan, maar dat de zaken scherp in het oog moeten worden gehouden. De achter uitgang van de uitvoer naar Ameri ka had vervolgens aller aandacht en men wilde wel eens weten, hoe dat mogelijk is geworden. Er werd op gewezen, dat de Japanse bloembollen op de Amerikaanse markt een gro tere afzet hebben gevonden, ten na dele natuurlijk van de Nederlandse. De heer Nijssen wees er nog eens met nadruk op, dat de reclame inten sief zal moeten blijven worden ge voerd. Wellicht zal een Amerikaanse Keukenhof een stevige reclame af werpen. Tenslotte zij vermeld, dat naar de voorzitter mededeelde het mogelijk is financiële hulp te krijgen van het Tuinbouwwaarborgfonds, wanneer men bollenbewaarplaatsen wil bouwen. Men kan hier in sys teembouw werken, hetgeen een kos tenbesparing geeft van plus minus 30 pet. GUNSTIG JAAR VOOR BLOEMBOLLENUITVOER. Van 1 januari tot en met 18 decem ber van dit jaar heeft de uitvoer van bloembolen ruim 66 miljoen kg., dat is voor totaal 200 miljoen gulden, be dragen. Een cijfer dat nog nimmer was bereikt. Vorig jaar bedroeg deze export van 1 januari tot 21 december pl.m. 64 miljoen kg. met totaal 193.440.000.-. De voornaamste landen voor deze export zijn Duitsland, Amerika, Enge land, Zweden, Frankrijk en Finland. MAASTRICHTSE GEVELSTEEN IN AKEN TERUGGEVONDEN In t begin van deze week werd van een pand in de Stokstraat te Maas tricht, dat volgens het saneringsplan van het oude stadgebied gerestau reerd zal worden, een zeldzame zes tiende eeuwse gevelsteen uitgebro ken en ontvreemd Gisteravond deelde de rijkspolitie te Vaals mede, dat de politie te Aken deze steen in beslag heeft genomen. Vermoed wordt, dat de steen niet door Nederlanders is gestolen. De recherche te Maas tricht zal vandaag in Aken een na der onderzoek instellen. Foto rechts: De befaam de Stalin-allee in Oost- Berlijn. Links: Volgens Sowjet- smaak worden hoge hui zen gebouwd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1958 | | pagina 4