Een rivier in de reparatie
Zolang er jeugd is, zal er kermis zijn
MeiójeA datiAten vaat cJ)e Jluvaket&e fietdet
Echtpaar Stijman-de Groot
in het diamant
DINSDAG 19 AUGUSTUS 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 8
(van onze verslaggever)
LAREN N.H. (P. P.)- „De kermis is en blijft voor het publiek een bijzon
der amusement en blijft trekken, in weerwil van de veelheid van moderne
recreatie, zoals bioscopen, radio en televisie". Dit is de mening van de heer
Janvier, secretaris van de Bond van Kermisbedrijfhouders, die we op de
beroemde Laarder Kermis in het Gooi ontmoetten en met wie wij een praat
je maakten. „De kermis is een feest van dcf jeugd en zolang er jeugd is,
zal er kermis zijn", gaat hij voort.
Wij menen te moeten opmerken, dat naar U-|-)C+ a||a mnrlaeHn
onze mening de kermis niet meer zo aan- <111*? 1110061116
trekkelijk en zo druk bezocht lijkt als a 4t.ALI> j.
vroeger in onze jonge jaren, hetgeen bij "<«XI6 XiGfvX Uc
zijn opgetrokken en voorzien zijn van eec
moderne verlichting. Dit in tegenstelling
tot de meer barokke en krullerige stijl
van vroeger.
Ook het gebodene is hier en daar ge
moderniseerd. De stoomcarouss.' ver
dween. De nieuwste attraktie is de Spoet.
nik, een soort scheefstaand rad, dat mei
grote snelheid ronddraait en waarin men
werkelijk de illusie krijgt zo maar ii
de indruk heeft gewekt, als zou de
kermis als instelling op zijn retour zijn
De heer Janvier weet ons aan de hand ffAl* amilCamAn4>
van cijfers keurig aan te tonen, dat dit «mUSemeilI.
niet het geval is. De kermis bloeit nog
precies zoals vroeger en als bij uitstek
deskundige weet hij zelfs een verklaring
te geven voor de indruk die wij hebben.
„Nu u ouder geworden bent is ook uw
belangstelling voor de kermis gezakt. Ze
ker, u gaat er misschien wel één avond-
Je heen, maar u leeft niet meer zo in
tens in het. kermisfeest als in uw jeugd,
toen dit meer voor u betekende. Daar
door lijkt het u alsof de kermis niet meer
dat is wat het vroeger was, maar ver
zeker u. dat de hedendaagse kermissen
voor de jongelui en zeker voor kinderen,
nog evenveel betekenen als voor u en mij
vroeger".
Gemoderniseerd
Als wij over het kermisterrein wandelen
en genieten van de pinkelende lichtjes
en als de cacofonie van klanken en kla
tergoud om ons heen spoelt, zien we toch
dat hij gelijk heeft. Het is zeker voor een
avond midden in de week flink druk en
vooral de jongeren zijn vrolijk en uitge
laten. Lachsalvo's klinken hier en daar
op tussen het gewoel en er is overal een
grote belangstelling-
„De kermisbedrijven hebben zich in de
loop der tijden natuurlijk aangepast aan
de moderne smaak", vertelt de heer Jan- -
vier verder. „U ziet, dat veel attrakties ou°e draaimolen
geheel in moderne archite.Ionische lijn is nog altijd in trek.
kermis als bijzon-
Het actuele kermis
vermaak; de
Spoetnik, een
voorbeeld van
modern amusement
wereldruimte rond te suizen. De kermis
bedrijfhouders trachten steeds actueel te
blijven, hetgeen echter ook niet wegneemt
dat er diverse attrakties zijn, die reeds
honderden jaren in ongewijzigde vohn
worden gehandhaafd, omdat zij tot de ker-
mistraditie behoren. Denkt u maar aan
de zweefmolen, de koek- en gebakkra
men en dergelijke. Neen, de kermisbe
drijfhouders behoeven de toekomst beslist
niet somber in te zien. Ongetwijfeld zul
len de invloeden van stijgenden en dalen
de konjuncturen zich doen gevoelen, maar
de kermis zal zich altijd handhaven, want
het is een recreatie, die in de meeste
plaatsen éénmaal per jaar geboden wordt
en dat wil men zich niet laten ontgaan".
Geen gevaar meer
We moeten eerlijk toegeven, dat de he
dendaagse kermis toch wel op een be
hoorlijk niveau staat. Er is door de Bond
van Kermisbedrijfhouders en de overhe
den veel aan de kermis bijgeschaafd.
Verschillende minder toelaatbare bedrij
ven, die men vroeger nog wel eens op
de kermissen zag, zijn uitgebannen, de
gokspelen worden binnen de perken ge
houden en moeten aan bepaalde eisen
voldoen. De veiligheid wordt streng in
het oog gehouden. Het levensgevaar is
geweken en zelfs het normale materiaal
van molens en andere attrakties worden
getest alvorens het pübliek toegang,krijgt.
Het wezen van de kermis is onveranderd,
doch het uiterlijk is, vergeleken bij vroe
ger, grondig gewijzigd. Kende men in de
middeleeuwen en in de gouden eeuw de
kunstenmakers en potsenmakers, alsmede
vele spelen, die wij nu met afschuw be
zien, tegenwoordig ligt het amusement
meer in een technische-wetenschappelijk
vlak. Ook de kermis gaat met haar tijd
mee!
(Nadruk verboden)
Bij gelegenheid van het veertig
jarig priesterjubileum van pastoor
Versteeg heeft het uitvoerend feest
comité niet minder dan drie feest
avonden aan de parochianen aange
boden. Deze avonden werden gehou
den in de grote zaal van Leenders
en wel op 16, 17 en 18 augustus.
Alle drie de avonden waren zeer
goed bezet en een ieder was het er
over eens, dat deze avonden zeer ge
slaagd zijn. De verzorging van deze
parochie-avonden was geheel in han
den van mevr. Bartel-Dupau en het
moet gezegd worden, dat deze ver
zorging in goede handen was. Maan
den en maanden is zij hiervoor in
actie geweest, tijd noch moeite wer
dén door haar gespaard om alles in
goede banen te leiden en niet zonder
succes. Na de opening, de bloemen
hulde door Tineke Bartels Jd. en
Balletdans door leerlingen van de
fröbelschool te De Kwakel bij gele
genheid van het pastoorsfeest.
Evelien Bartels Th.d. Bij deze hulde
waren alle organisaties betrokken,
zelfs de koster ontbrak niet. Hierna
volgde het „Kleuterballet".
Dit stukje, waaraan uren studie is
voorafgegaan, viel wel het meest in
de smaak. Aan dit ballet werd deel
genomen door 12 meisjes van de
fröbelschool, allen ongeveer 6 jaar
oud. Het was verbazend wat deze
kinderen lieten zien. De verkenners
met het jongenskoor gaven hierna
de opvoering van „De Priester" (van
Gabriël Smit). Vervolgens boden de
12 kleuters (van het ballet) de pas
toor wensjes en bloemen aan. Ook de
dames van de turnvereniging D.W.S.
waren present. Zij voerden fraaie
ritmische hoepeloefeningen uit.
Vervolgens toonden de heren gym
nasten hun kunnen door middel van
acrobatiek. Ook dit werd met luid
applaus beloond. Arie de Jong liet
de zaal enige tijd genieten van een
paar perfect uitgevoerde nummers
op zijn accordeon.
Na de pauze werd het toneelspel
in 2 bedrijven „Hoe Peerke Kuster-
mans toch nog in de hemel kwam",
door leden van de plaatselijke toneel
vereniging „St. Genesius" opgevoerd.
Ook dit stuk is zeer in de smaak
gevallen. Het werd zeer goed ver
tolkt. Er werd danig gelachen. Na
afloop van de avonden dankte pas
toor Versteeg de medewerkenden en
keerden allen zeer voldaan huis
waarts.
(van onze verslaggever)
WATERSTAAT LIET WATER WEGLOPEN
De Maas tussen Grave en Lith is niet meer
dan een moddersloot
LITH (P P) - „Met moeite kunnen we het redden", vertelt de veer
baas bij Lith aan de Maas, wanneer we door hem worden overgezet.
De Maas ligt drie meter lager dan normaal en dit heeft tot gevolg,
dat waar eens een ongeveer zestig meter brede rivier zich door het land
schap slingerde, zich nu een hoogstens maar dertig meter breed ondiep
water tussen modderige walkanten een weg zoekt naar zee.
Die modderige walkanten zijn voor de veerlieden de moeilijkheid.
Het verkeer, dat zij overzetten, kan dikwijls niet meer van de veerstoepen
op het veer komen en men heeft de lange stroken modder tussen veer-
stoep en veer bedekt met rivierzand en metalen platen om zodoende het
verkeer in de gelegenheid te stellen het veer te bereiken.
De eerste dag was het ergst, maar nu gaat het wel weer. De meeste
veren over de Maas zijn in bedrijf, slechts een enkele moet het opgeven
bij laag water, want op de Maas is nu ook duidelijk de invloed van het tij
te bemerken. De rivier is in de reparatie.
Leeggelopen
ren ramen aan, die op de glooiing wor
den gelegd en dan stort de betonmolen
zijn inhoud er over uit. Dat is een beeld
dat men op tientallen plaatsen langs de
Maas kan zien.
Komt men op de stille plekjes, dan is
het alsof men een voorhistorisch land
schap voor zich ziet. Een smalle donkere
stroom werkt zich door een modderig
moerassig landschap, waar het riet uit
opschiet en waar watervogels rondschar
relen, als het ware op ontdekkingstocht
in dit nieuwe gebied, want op verschil
lende plaatsen zijn de modderstroken
langs de rivier tien tot twintig meter
breed, als het niet meer is.
Rivierjutters op pad
HET IS EEN merkwaardig beeld en het
is niet te verwonderen dat juist de Maas-
kanters de mensen die hun trouwe
rivier nooit anders zagen dan glinsterend
en in zijn volle breedte een beetje raar
staan te kijken.
STOMPWIJK
De wens, die elk jong paar op zijn
huwelijksdag van de gasten in ont
vangst mag nemen is dat zij onder
Gods zegen lang en gelukkig mogen
leven. Deze wens gaat voor Leon C.
Stijnman en Apol. H. de Groot in
vervulling, want op 26 aug. a.s. zul
len zij hun 60-jarig huwelijksfeest
vieren. Eigenlijk is de dag op 25
aug., maar om bakkerstechnische
reden zal het feest in deze bakkers-
familie op 26 aug. gevierd worden.
Op 21-jarige leeftijd nam de bruide
gom het bakkersbedrijf, dat nu reeds
130 jaar door een Stijnman beheerd
wordt, over van zijn moeder en ging
met zijn bruid een gezin stichten.
Dit gezin groeide en 14 kinderen
aanschouwden het levenslicht. Van
deze" kinderen overleden er 2 op
jonge leeftijd en het oudste kind,
een dochter, werd in de oorlogsjaren
40-45 door een vliegtuig bij Nootdorp
beschoten en overleed aan de ge
volgen daarvan. In 1944 liet vader
Stijnman de zaak aan zijn zoons Kees
en Nic over, echter niet helemaal,
want de administratie van de zaak
houdt hij nog altijd zelf bij. Niet al
leen het bedrijf had zijn volle belang
stelling, ook de paardesport had zyn
interesse, evenals de financiële
wereld. Meer dan 40 jaar was hu be
stuurslid van de harddraverij ver.
Nooit Gedacht en van de Coöp.
Boerenleenbank, waarvan hij een
van de oprichters was, is hij ruim 40
jaar bestuurslid geweest, vele jaren
als voorzitter van de Raad van Toe
zicht.
Hij was en ls nog steeds goed thuis
in de beurswereld en als de radio bij
hem thuis aan staat is het meestal
voor de beursberichten en het nieuw»
van Wall-street. De 83-jarige bruid
heeft haar levenstaak vervuld met
het opvoeden van haar kinderen en
dat zij deze taak goed vervuld heeft
daar zijn haar kinderen het beste be
wijs voor. Momenteel hebben bruid
en bruidegom 59 kleinkinderen en 25
achterkleinkinderen en het zou wel
een gelukkig toeval zijn als de zes
tigste zich op de bruiloftsdag zou
aandienen, wat niet tot de onmoge
lijkheden behoort.
Vader Stijnman is weer hersteld
van een aanval van galstenen en
's morgens kan men hem weer naar
de kerk van 7 uur zien gaan. Moeder
Stijnman sukkelt wat met haar benen
en het lopen gaat dan ook erg moei
lijk. Beider geest is nog helder en
het avondje kaarten, minstens eens
per week, blijft trouw gehandhaafd.
De kinderen zullen hun ouders op
het feest, dat gegeven zal worden in
het „Blesse Paard", een onvergete
lijke dag bezorgen als dank voor de
niet genoeg te waarderen zorgen die
zij aan hun kinderen bij de opvoe
ding besteed hebben.
De receptie is op 26 aug. a.s.
's middags van twee tot half vier in
de zaal van het Blesse Paard.
RIJKSWATERSTAAT vond het nodig de
Maas eens onderhanden te nemen. Er
moesten dringende werkzaamheden ver
richt worden aan de sluizen en stuwen
en tevens werd de gelegenheid te baat
genomen ook de beschoeiingen eens te
controleren, want in de loop der jaren
heeft de stroom er zijn -invloed op doen
gelden.
Alle belanghebbenden werden door Wa
terstaat gewaarschuwd, dat het peil zou
zakken en alle scheepvaart verdween van
dit deel van de Maas. Toen werden de
schuiven van de stuw bij Lith opengezet
en het water kon wegstromen. Tenslotte
werden de stuwdeuren er geheel uitge
licht en het water had vrij spel. Het
zakte tot het laagste peil.
Hierdoor kwamen de wallen bloot te
liggen, want op de meeste plaatsen is
de Maas aan de kant ondiep. Het lijkt
wel of er grote uiterwaarden zijn vol
modder en bazaltkeien.
Gevaarlijke situaties
OVERAL waar men nu langs de Maas
kijkt ziet men dat er aan de rivier ge
werkt wordt. De kanten worden gecon
troleerd en waar nodig gerepareerd. Het
blijkt dat de rivier dikwijls zelfs beet
heeft gehad in bazalt en beton. Zo heeft
zij de veerstoep bij Ravenstein in de loop
der jaren ernstig beschadigd. De rivier
heeft de grond onder de betonnen afrit
geheel weggespoeld, zodat hier een ge
vaarlijke situatie was ontstaan. Gebruik
makend van de huidige lage waterstand
kunnen al dergelijke dingen gecontro
leerd en gerepareerd worden.
Er is geen scheepvaart meer op de Maas
en de rivier ligt er onnatuurlijk bij, maar
langs haar boorden heerst momenteel
grote bedrijvigheid en met man en macht
wordt er aan gewerkt. Overal staan be
tonmolens die de materialen mengen, die
de solide dekking zullen vormen voor
de wal. Mannen dragen gevlochten ijze-
Er zijn lieden geweest, die dit buiten
kansje van de lage waterstand van de
Maas meenden te moeten benutten om
te zoeken naar wat zich op de slijkbodem
bevindt. Oude metalen en wat men ver
der dacht te vinden zijn er vrijwel niet
tevoorschijn gekomen. De Maas bevatte
geen verborgen schatten. Niets dan mod
der en slik.
Waterstaat heeft het voornemen zo snel
mogelijk met het werk op te schieten,
want iedereen heeft in meer of mindere
mate last van de lage waterstand van
de Maas. De boeren, de schippers, de
vissers, de weggebruikers en wie al niet
meer. Aan de Maaskant ziet men er nu
al met spanning naar uit, dat de grote
stuwdeuren bij Lith weer gesloten zul
len worden en het peil van de Maas gaat
stijgen. Dan wordt de rivier weer de
oude vertrouwde. Dan neemt hij weer
bezit van de modderige stroken aan de
oevers. Dan gaat hij weer driftig stromen
en glinsteren, dobberen de schepen weer
op zijn oppervlak. Dan is de Maas de
Maas weer.
(Nadruk verboden).
Bij de veren heeft men op de slijk-
oevers rivierzand moeten gooien en
de rijbaan versterkt met metalen pla
ten. Zo kan het verkeer van het veer
op de veerstoep komen.
