Bisschop van Rotterdam werd luisterrijk ingehaald Priesterwijding in de St. Willibrorduskerk te Oegstgeest Derde Eeuwfeest St* Jansparochie te Zoeterwoude MAANDAG 7 JULI 1958 DE LEIDSE COURANT PAGINA 6 dat wij God meer nodig hebben dan al het andere en hij sprak de bede uit: Heer maak dit volk gehechter aan het geloof, hier en in eeuwig heid. Diep onder de indruk van deze woorden werd het Credo de geloofs belijdenis krachtig gezongen. Na de H. Communie van de pries ter reikte de bisschop allereerst Ons Heer uit aan de zieken, liggende op hun bedden en bleef, bijgestaan door de priesters, de H. Eucharistie uitreiken aan alle gelovigen die het H. Misoffer bijwoonden. Tot het einde bleef de plechtigheid streng liturgisch. Toen de bisschop al zegenend de kerk verliet zong het volk het Te Deum, God lovende en erende. De politie van Zoeterwoude komt grote hulde toe voor de voortreffe lijke manier, waarop zij het verkeer heeft geregeld tijdens de optocht. SJZ—ST. BOYS 1-5 Voor de wedstrijd sprak de voor zitter v. d. Geest een woord van dank tot spelers en bestuur vam die Boys voor hiun bereidwilligheid om in Zoe terwoude te komen voetballen. Col lega Luiten beantwoordde die woord je met hi opwekking tot de spelers om er een sportieve wedstrijd van te maken. Hierna trapte deken Juffer mans, die met kapelaan Wilmink, pa ter Bert. verschillende kruisheren en burgemeester Smeets en vele van de andere leden van het comité de wed strijd bijwonde, de Da', af. Circa 1300 toeschouwers hebben e_en be paald teleurstellende wedstrijd ge zien. Teleurstellend niet alleen van wege het slechte spel vooral van de thuisclub. De sfeer waardoor deze wedstrijd altijd wordt gekenmerkt ontbrak geheel om dat de wedstrijd geheel zonder spannin0 verliep door dat de Boys de SJZ-ers volkomen de baas bleken. De achterhoede van de thuisclub vormde volgens de ver wachtingen wei het slechtste ieel van de ploeg. De Stompwijkers speelden veel agressiever dan hun tegenstan ders en het was ontstellend te zien met hoeveel gemak zij de SJZ-ers klopten als het op pure snelheid aan kwam. De achterhoede stapelde de ene fout op de andei waardoor ver schillende doelpunten ontstonden. Doch het was zoals aanvoerder Ro- mijn het na de wedstrijd zei, „De achterhoede krijgt de schuld, maar wij zijn allemaal verantwoordelijk voor deze nederlaag". De ploeg had een off-day en de elftalcommissie zit zwaar in de problemen. Vanaf de af trap kwamen de Stompwijkers al heel gevaarlijk voor het vijandelijke doel. Aan de andere r "de brak Ton Berg alleen door zonder resultaat. Beide verdedigingen namen weinig risico en gaven vele corners weg. Vijf cor ners oip rij kreeg de thuisclub te ne men waarin doelman Kaptein al stompend steeds redding bracht. Een plotselinge uitval van de tegenpartij brak die SJZ-offensief af. De jeug dige Antoon Olijerhoek wist deze aanval de score te openen (0-1). Daarmede was dc poort der SJZ-de- fensie open gesloten en bleef wagen wijd open staan omdat de Zoeter- wouders geen kans zagen de Stomp wijkers in bedwang te houden. Joop Olyerhoek bracht de stand op 2-0 en even later kogelde dezelfde speler keihard no. 3 achter Roeleven. Toen men zelfs nog kans zag om het vier de doelpunt te scoren was SJZ bij de rust al verslagen. In de tweede helft speelden de gast heren \srat minder slecht. Uit een cor ner kopte Romijn keurig laag in maar hij had pech toen de bal vlak voor de goal op de grond kwam en over het doel stuitte. In de Stomp wij kse de fensie viel het goede spel van v. d. Helm op, die de vijandelijke aanval vele kansen ontnam. De nederlaag kreeg nog een zwaarder aanzien toen Jan Kaptein een van z'n harde kogels langs Roeleven schoot (0-5). De laat ste 15 min. liet SJZ zien, dat zij het toch wel beter kon en drong de St B. in de verdediging. Jan v. d. Geest kreeg de bal goed aangegeven, stormde op het doel af en toen hij op het punt stond om in te schieten werd hij gemangeld". Ton Berg schoot de toegestane penalty in de uiterste hoek (1-5). De laatste fase van de strijd speelde zich af op de Stomp- wijkse helft, maar verder dan een schot tegen de lat kwam het niet. Na afloop, reikte deken Juffermans de Stomp wij kse Boys de fraaie beker uit beschikbaar gesteld door de Prop. Club, en dainkte namens de bisschop voor het fraaie finantiele resultaat van 445. De wedstrijd werd opge luisterd door de Sint Jans Fanfare. Het werk-comité had aan alle priesters, uit deze parochie gekomen, uitnodigingen gezonden tot het bij wonen van de feestelijkheden. Helaas was het deze priesters door drukke priesterlijke werkzaamheden op de zondag niet mogelijk te komen. Van de 40 eerwaarde zusters, in Zoeterwoude geboren woonden 21 zusters de feestelijkheden bij. De overigen zijn in de missie of in een Orde waarin nog geen verlof voor deze bijwoning wordt gegeven. Nu onze parochie een kroon mag vieren, omdat zij al driehonderd jaar bestaat, is een feest gevierd zo schoon dat de roemrijke geschiedenis, de reeks van heerlijke feiten voor het nageslacht, nog eerbiedwaardiger is geworden. Dit feest stond geheel in het teken van de eerbied, de achting en de dankbaarheid tot de priesters die, in drie eeuwen, Zoeterwoude voor elke dwaling bewaard, het ware geloof gepredikt hebben en in al die jaren het Roomse volk in godsvrucht zijn voorgegaan. getal, vrolijk afgewisseld door span doeken, vlaggen en banieren. Dan volgden de groepen van de jeugdbeweging van de Kruisheren- •~cMe in de vele schakeringen van kabouters en gidsen, welpen en ver kenners. Als een ere-eseorte reden de rui ters van „St. Jeanne d'Arc" voor en achter de landauer waarin de bis schop was gezeten. De stoet werd gesloten door een groot aantal auto's waarin de, leden van het erecomité waren gezéten. Zo trok de stoet door het dorp langs de rijen van mensen, ook uit de stad en uit andere dorpen gekomen, om deze feestelijke intocht van de bis schop te zien. Voor al die mensen toonde mgr. zich steeds weer even hartelijk en minzaam. Op het kerkplein van de kerk van de H. Kruisverheffing stond het ge hele convent van het Kruisheren klooster minzaam om de bisschop te begroeten. Pontificaal Lof en Hoogmis De viering van dit drie-eeuwen- getij is dan ook, zowel buitenkerkelijk als kerkelijk een spontane priester- hulde geworden, een uiting van wat er, goddank, nog bij de mensen van onze tijd voortleeft uit het verleden waarvan eenmaal een bisschop ge tuigde: Zoeterwoude heeft een in geheide eerbied voor de priesters. Het was Zoeterwoude, op dit eeuw feest, een behoefte aan de bisschop getuigenis af te leggen dat die e®f~ bied nog bewaard is en zo waren de dagen die de eerste bisschop van het nieuwe bisdom Rotterdam mgr. M. A. Jansen voor de eerste in Zoeter woude zo minzaam onder het volk verkeerde, vreugdevol en onverge telijk. Nooit in de geschiedenis van de parochie is er zo'n spontane fees telijke intocht van een bisschop ge kend want alle geledingen van het volk hebben daaraan deelgenomen. Begroetingswoorden Toen de bisschop zaterdagavond om ach uur op de Vrouwenweg arri veerde sprak deken P. J. A. Juffer mans een begroetingsrede waarin de deken allereerst getuigde, dat Zoeter woude het als een grote eer be schouwd de bisschop op het derde eeuwfeest in het midden te mogen zien. Het was j.l. dinsdag 300 jaar ge leden, dat de eerste pastoor in Zoe terwoude is gekomen. Bij dit feest zijn wij God dankbaar, dat in al die tijd Zoeterwoude priesters heeft ge had die het volk voor het ware ge loof hebben behouden en wij zijn verheugd, dat onze bisschop morgen in een Pontificale Hoogmis met ons het dankoffer zal opdragen en vra gen, da Zijn hulp ons moedig zal laten voortgaan om te behouden wat het voor gesloten ons heeft nagela ten. Na deze woorden sprak burge meester H. J. J. A. Smeets de bis schop toe om namens het gemeente bestuur te danken voor de belang stelling voor dit heuglijk feest. Twee kleine meisjes, de zusjes An nie en Riet v d. Geest, gaven, onder het uitspreken van: namens alle kin dertjes van Zoeterwoude", bloemen aan de bisschop en zij kregen toen een kruisje en mochten een handje geven. De intocht. Toen nam de bisschop met de doken en de burgemeester plaats in de landauer bespannen met twee fraai bepluimde schimmels. Hierna zette de lange stoet zich in beweging voor de verre tocht over het viaduct van de Rijksweg naar de Zuidbuurt. Van alle huizen waren de vlaggen uitgestoken en vele jon getjes gingen met grote bossen geel witte vlaggetjes vooruit om deze uit te delen aan de ontelbare mensen langs de weg om daarmede de bis schop toe te wuiven. Alles was keurig georganiseerd en de stoet gaf een zeer ordelijk geheel. Voorop ging 't tamboerkorps o.l.v. de maltre W. v. Bohemen en de Sint Jans Fanfare, onder directie van de heer B. v. Veen. Keurig in het gelid, met behoor lijke ruimte tussen de groepen, liepen in velerlei kleurige uniformen en sporttenue, de dames- en herenleden van de tafeltennisvereniging P.J.T.- '54, de damesleden groot en klein van de gymnastiekafdeling van S.J.Z. en ook de voetbal-afdelingen Het défilé. Op de Schenkelweg, voor het pa roehiehuis, aangekomen bleef de lan dauer op het voorplein staan. Het tamboerkorps trok met de stoet door, om, langs de omweg de Zwetkade, terug te keren om gelegenheid te krijgen voor de bisschop te defileren. De St. Jansfanfare stelde zich aan de andere zijde van de weg op en speelde tijdens het défilé vrolijke marsen. Voor dit défilé sloten zich ook aan de groepen van de L.T.B., de Hanze en de K.A.B. met alle afdelingen, al len de vaandels met zich voerende. De K.A.B. groepen werden afgewis seld met prachtige Verbonds-vlaggen. Staande in de landauer nam de bisschop dit défilé af en voorbijtrek kend brachten allen hun groet en neigden de vlaggen voor de bisschop. Het was te zien dat mgr. veel ge noegen had in deze huldiging van de jeugd, de sport en de organisaties, waarbij deken Juffermans telkens weer gevraagd werd hoe alles zo gaat in Zoeterwoude. Achter de laatste groep sloot de landauer weer aan en zo ging in de laatste etappe de stoet naar de Zuid- buurt. Klaroenblazers begroetten met fafares vanaf de torentrans van de Sint Janskerk de bisschop. Het Pontificaal Lof. De deelnemers aan de intocht stroomden de kerk in en al gauw was het kerkgebouw gevuld. De kerk was ongekend rijk gesierd met bloemen. Overal witte anjers in smaakvolle rangschikking, zowel in het priesterkoor als in de gehele kerk. Deze versiering was het moei zame en zorgvolle werk van de paro chiaan N. Vink. Voor de aankomst van de bisschop waren in het middenpad wel honderd bruidjes, allen bloempjes dragend, opgesteld. Terwijl het orgel dreunde en wel duizend kelen zongen „Sacerdos et Pontifex" schreed mgr. naar het hoogaltaar om het Pontificaal Lof te celebreren, geassisteerd door pastoor P. Bakker als diaken en prior LJ. Snabel als subdiaken. De lofzangen werden door de gelo vigen meegezongen en onder het heengaan van de bisschop werd door koor en volk de Ohristus-hymne „Aan U, o koning der eeuwen" aan geheven. De Pontificale Hoogmi. Op uitdrukkelijk verlangen van de bischop was dit Heilig Officie streng van deze vereniging in zeer groot liturgisch gehouden en wel nimmer Mgr Jansen verlaat de na Pontificale H. Mis de St. Janskerk te Zoeter woude. Foto Van Bemmelen is er zo'n schone plechtigheid in de parochie beleefd. Weken te voren had kapelaan Wil mink met de parochianen de vaste gezangen gerepeteerd en zo kunnen wij met vreugde getuigen dat hier mede ten volle aan het pauselijk de creet, dat het medeleven van het volk met de H. Mis voorschrijft, op deze jubeldag is voldaan. Tezamen, in volle medewerking met het zangkoor onder leiding van de heer A. Wesselingh, goed begeleid door de organist de heer J. Dobbe en gedirigeerd door kapelaan Wilmink, klonken de Gregoriaanse gezangen door het gelovig volk krachtig mee gezongen, in de grote Sint Janskerk, Voor het zij-altaar mochten de zieke parochianen op bedden de plechtigheden bijwonen en zij. kon den vanaf die plaats het prieterkoor goed overzien. Het was voor de eerwaarde zusters en ook voor hunne families een waar feest voor deze viering naar Zoeter woude te komen en, zij het dan ook kort, naar huis te mogen gaan. D;e aanwezigheid, vóór in de kerk van al die eerwaarde zusters, bij de zusters van het H. Hart-gesticht is nooit voorgekomen en bij het uitgaan van de kerk was er een en al belang stelling om de zusters nog te her kennen of te zien, nadat de meesten al zo lang geleden in het klooster zijn getreden. In vol ornaat ging de bisschop voorafgegaan door de priesters en acolythen onder het zingen van de introïtus vanaf de hoofdingang van de kerk door het middenpad naar het hoogaltaar. je asistenties werden verleend door deken P. J. A. Juffermans als presbyter-assistens, pastoor P. Bak ker O.S.C. en prior IJ. Snabel als troondiakens, father L. van der Salm als diaken en pater S. v. Beurden als sub-diaken. De vele andere functies werden bezet door het Acolythen- college. Toespraak van de bisschop. Na het Evangelie hield de bisschop een predicatie met de tekst van het introïtus van de dag: „De Heer is de kracht van zijn volk, en de Bescherm heer van zijn Gezalfde: breng red ding aan uw volk, Heer, en zegen uw erfdeel, en bestuur hen tot in eeuwigheid". Wij vieren vandaag het 300-jarig bestaan van de parochie; inderdaad een feit dat de moeite waard is om gevierd te worden. Om ons te bezin nen moeten wij enkele gedachten wijden aan wat 't zeggen wil tot een parochie te behoren! Men is er zo aan gewend geraakt, het behoort nu eenmaal zo, men is parochiaan, in het bezit van een kerk geboden, het is zo normaal dat men er nooit aan denkt te zeggen: wat is een parochie? Laten wij het daarom vandaag eens doordenken. Op eenvoudige en duidelijke wijze stelt de bisschop een parochie voor als een eenheid, een aantal mensen die samen opgaan langs de wegen van het leven naar het doel dat de Heer Jesus Christus, als Verlosser ons heeft aangegeven. Sprekende over het parochieverband zeide mgr. dat wij door het Doopsel bij elkaar zijn opgenomen in de eenheid, in dat geheel, dat wij parochie noemen, opr genomen in de gemeenschap Gods in Christus en door die gemeenschap zullen wij het Rijk Gods en Zijne heerlijkheid aanschouwen. Ontplooiende de gedachte aan de wijngaard des Heren, is het bezit van een zielzorger, die heel zijn taak vindt in de verwerkelijking van Gods Aankomst van de bisschop van Rotterdam in Zoeterwoude. verlossingswerk het middelpunt van de parochiegemeenschap. Ook het be zit van een kerkgebouw het middel punt van de parochie is dat. Daar ontvangen wij na het Doopsel alle andere sacramenten in het leven, daar wordt het kruisoffer van Chris tus vernieuwd, hier in deze kerk ge beurd dat persoonlijk voor u, hier op deze plaats, daar hebben wij de ver werkelijking van de verlossing. Het is de woonplaats van de Verlosser zelf, want Hij woont te midden van Zijn volk. Hij heeft het middel gevonden om bij ons te zijn als God zo duidelijk aanvaardbaar dat wij mogen zeggen: Hij is een der onzen geworden. Hier gaan wij gezamenlijk op naar het Hemelse Vaderland, hier vormen wij nog een geestelijke eenheid. De band van deze eenheid is het geloof. Toen Paulus in ouderdom be vreesd werd voor het oordeel Gods en zich op slechts een ding kon be roemen riep hij juichend uit: ik heb het geloof bewaard. Dat is voor ons ook het allervoornaamste. Met de grondslag van de liefde waarin het geloof levend wordt, moeten ook wij het geloof bewaren, in grote dank baarheid aan het voorgeslacht, dat 300 jaar het geloof heeft gepredikt voor deze parochie. Wij moeten le ven ip de geestelijkeeenheid van geloven. Uw Deken mochtgisteravond ge tuigen, dat hier het geloof bewhard is. Sprekende over de stromingen van onze tijd hield de bisschop voor, De kerk van St. Willibrord te Oegst geest was zondag op bijzonder luis terrijke wijze versierd voor de pries terwijding van een van haar zonen door de bisschop 'van Agen, mgr. R. Johan. De kleuren der bloemen, zo mooi harmonieërend met de gele steen, gaven de kerk een zeer fees telijk aanzien. Diepe indruk maakt reeds op iede re gelovige het bijwonen van een priesterwijding, doch zeer bijzonder wordt men getroffen wanneer de wij deling is een zoon, broer of goede vrend. Jarenlange voorbereiding in asce tische vorming en wetenschappelijke ontwikkeling zijn deze dag voorafge gaan. De wijdeling heeft nu tot taak ge kregen te offeren, te zegenen, te be sturen, te predikent en te dopen. Een bijzonder voorrecht was het voorzeker voor de wijdeling en zijn familie, dat de bisschop van het Franse diocees, waar de jonge leviet zijn werkzaamheden zal aanvangen, bereid was de H. Wijding in zijn pa rochiekerk te verrichten. Zeer waarschijnlijk heeft de kerk- patroon met zeer veel voldoening neergezien op deze plechtigheid nu wederom een zoon van Kerkwerve zijn vaderland gaat verlaten om in den vreemde Gods woord te gaan verkondigen. Grote stilte heerste er toen de bis schop en wijdeling met assisterende geestelijken door de kerk naar het altaar schreden. Bij de plechtigheden werd mgr Johan geassisteerd door de Vicaris- Generaal van 't bisdom Agen, Mgr. Gallissacris als presbyter- assistens. Troondiaken waren mgr. A. Sanders, oud-kapelaan dezer parochie en prof. P. Mazars. Diaken bij de H. Mis was kapelaan J. Eken uit Rotterdam en sub-diaken pater Kees van Beek. Ceremoniarius was de secretaris van 't Bisdom Rot terdam, de zeereerw. heer E. Guljé, zoon van de parochie. Voorts waren aanwezig pastoor J. Looyaard, kap. Hillen, pastoor Rijpma en de kape laans der parochie. De lagere functies werden vervuld door de akolieten. Bijzonder treffend was het toen na de plechtigheid de neomist aan zijn op 't altaar neergeknielde ouders en familie voor 't eerst zijn priesterze gen gaf. Het zangkoor voerde onder leiding van mr. J. v. d. Poel de Gre goriaanse gezangen uit. Des middags was er in 't parochie huis een zeer druk bezochte receptie en bij de vele parochianen, die de jonge priester kwamen gelukwen sen, schaarde zich ook de Harmonie Triumph onder leiding van de heer P. Baart met een muzikale hulde. Ook burgemeester Du Boeuff en mevr. Du Boeuff kwamen persoonlijk feliciteren. Onder de verschillende waardevol le cadeaux was de neomist ook een miskelk aangeboden. De dag werd besloten met een plechtig Lof gecelebreerd door de neomist, waarna kelk en andere ca deaux voor kerkelijke plechtigheden door mgr. Johan werden gewijd. Moment tijdens de Wijdingsmis van de eerw. heer De Groot te Oegstgeest

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1958 | | pagina 6