Wie puzzelt mee
Het sprekende testament
Het
geheim
van de
ijzeren kist
Dc jeugd had 't
voor het zeggen
ZATERDAG 14 )UNI 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
XVII.
ZE ZATEN NU AL 'N DAG OF TIEN
op het water en 't begon eentonig
te worden. Geen eilandje gezien en geen
boot tegengekomen. Behalve dat, werd
hun toestand er ook niet prettiger op,
omdat ze nu in een heel warme streek
gekomen waren, waar de zon onbarm-
probeerd om een soort tent te maken,
maar 't baatte weinig. Ze werden op
't laatst zó futloos, dat ze overdag ge
woon niet konden roeien en maar op
goed geluk zich lieten drijven op de
golfstroom. In de vroege morgen en zo
tegen de schemering schoten ze wel
heet was en zodoende geen verkwikking
gaf. Voortdurend hadden ze last van een
laagje zout op hun lippen, waardoor de
dorst nog erger werd.
De gesprekken vlotten ook niet goed
meer, want ze raakten uitverteld.
„Ik wou dat er toch maar eens iets
gebeurde", had Wim al enige malen ge
zegd en daarbij wreef hij zijn stijfge-
worden armen en benen.
„Ja, dat zou ik ook wel willen, als
het tenminste iets goeds is".
Nauwelijks had Gerrit deze woorden
gezegd of hij wéés naar iets op het
water, dat in de verte naar hen toe
scheen te komen. Allebei keken ze
scherp turend naar dat „iets".
„Lieve help, ik geloof dat het een
haai is. Nou dan zijn we verloren in
zo'n klein bootje", riep Gerrit wan
hopig uit.
„Zouden we hem dan kunnen vangen.
We hebben genoeg spullen om mee te
vissen".
„Jó, laat je niet uitlachen. sAls
van dat monster een tik krijgen en
duiken om, dan zitten we* in de kortst
mogelijke tijd in stukjes en beetjes
de gulzige haaienmaag".
„Als 't nou een klein haaitje is?"
Gerrit werd kriebelig om die domme
opmerkingen van Wim. Hij was wer
kelijk angstig, omdat hij ook wist, dat
haaien nooit alleen zwommen, maar in
groepjes.
't Gevaar kwam al nader. Er was geen
ontkomen meer aan.
„We kunnen wel ons laatste oefening
van berouw bidden, Wim. Kijk eens wat
een kanjer. Ze hebben ons in de gaten
en voorop de grootste. Ik schat hem
wel op drie meter lengte".
„Kunnen we nou echt niets doen Ger
rit? Kijk eens, kunnen we niets met
dit grote mes doen?" en Wim haalde
een blijmscherp mes tevoorschijn, dat
door de inlanders gebruikt werd om
grote vissen te doden en schoon te
maken.
„Laten we afwachten en rustig zijn.
De roeispanen binnenboord en kalm
drijven".
Nu was de voorste haai tot op onge
veer 5 meter genaderd, de kleinere
haaien zwommen achter heifi aan. Zijn
donker glimmende rug glansde in de
brandende zon. Nu was hij zó dicht bij
de kano, dat hij een soort snuffelend
geluid maakte en de kop, die logge kop,
nieuwsgierig op stak. Wim en Gerrit
beefden als een rietje.
„Geef op dat mes", schreeuwde Gerrit.
„We moeten alles op alles wagen".
De haai zwom rondom de kano en
wel zó dicht, dat het vaartuigje deinde
van de golving.
Gerrit bond heel stevig een lange vis
snoer om het heft van het mes en met
bijna toegeknepen ogen mikte hij op de
kop van het ondier. Daar suisde het mes
door de lucht en bleef achter de kieuwen
zitten. Een straal bloed kleurde het wa
ter rood. De haai dook eerst omlaag en
begon dan opeens zo wild te spartelen,
dat het soms leek alsof hij rechtop op
zijn staart stond. De andere haaien wa
ren ineens verdwenen.
Het mes had goed geraakt en zat diep
achter de kop. Gerrit hield het koord
met twee handen vast en had moeite
om zijn evenwicht te bewaren, want de
vis schoot als een dolle vooruit, de kano
achter zich aan trekkend.
„We worden gesleept!" riep Wim
juichend.
„Wees niet te vroeg blij, zo'n beest is
ongelooflijk taai".
Ze lieten zich maar steeds voortslepen
ln de hoop dat de haai moe zou worden
en dan zouden ze proberen het dier
binnen te halen.
„Wou meneer het gebakken of gekookt
hebben?" vroeg Gerrit spottend.
„O ja, dat is waar, 't zal wel rauw
worden".
een wildeman om en zwom in razend
tempo weer terug, de kano steeds achter
zich slepend. Gerrit had het koord een
paar maal om zijn handen gewonden tot
het bijna niet uit te houden was van de
pijn, zó striemde het.
Wim wilde het koord overnemen, maar
daar wilde Gerrit niets van weten. Stel
je voor, dat deze buit ontsnapte. Niet
dat hij zo dol was op rauw haaienvlees,
maar misschien vonden ze een kleiner
visje in zijn maag en die zouden ze wel
rauw kunnen eten. Langzamerhand werd
de haai moe. Het tempo werd veel kal
mer. Nog een paar maal draaide hij om
en zwom dan heen en terug, tot hij ein
delijk, ook door bloedverlies, zich liet
drijven.
Nu was het ogenblik van werken en
opletten aangebroken. Gerrit trok de vis
vlak naast de boot en toen zagen ze dat
hij bijna even breed was als de kano.
Samen hesen ze het logge monster bin
nenboord en de boot was vol.
Gerrit begon de ingewanden er uit te
snijden. De lever en de maag werden
even opzij gelegd en toen proefden ze
van het rauwe vlees. Allebei trokken ze
een vies gezicht.
„Om gezond te blijven zullen we er
toch aan moeten wennen Wim".
(Wordt vervolgd).
Thea Buta (Zoeterwoude). Je voet is
zeker alweer genezen. Je had toen wel
de tijd om een verhaaltje te maken.
HET ONGELUK
Het was 4 uur. De school ging uit. De
„klaar-overs" gingen zich klaar maken
om de kinderen te laten oversteken.
Eén van de meisjes was eigenwijs. Ze
zag haar oma aan de overkant van de
weg lopen en stak toen, zonder links of
rechts te kijken, de straat over. Er kwam
juist een zware vrachtwagen aan. die
over haar heen reed. Zwaar gewond
bleef ze op de weg liggen. De G.G.D
werd opgebeld en al gauw werd ze naar
het ziekenhuis gebracht. In de krant
stond dat het haar eigen schuld was en
dat was ook zo.
Ze moest 9 maanden in het zieken
huis blijven en toen nog 3 maanden
thuis liggen, dus dat was precies een
jaar bij elkaar. Toch duurde het nog
jaren eer ze haar been weer goed en
zonder pijn gebruiken kon. Voortaan
keek ze wel uit.
Ellen Meiman (LIsse). Welkom nieuw
nichtje! Groeit de tweeling goed? Ver
tel eens iets over ze.
Correspondentie
Nog eens: opgelet. Voorlopig t
verhaaltjes meer Insturen. Er wachten
nog zoveel kinderen op een beurt.
Thea en Lodwien de Frankrijker (Ha-
zerswonde). Dat was zeker wel een
prettige vakantie, met een nichtje op
bezoek. Leuk dat jullie voortaan mee
doen.
Tineke van Veen (Zoeterwoude). Heb
jij dat versje heus zelf gemaakt? Be
denk je eens goed. Toch vind ik het
fijn, dat je met ons mee gaat doen
dustot schrijfs Tineke.
Ineke van Rooden (Leiden). Dat heb
je knapjes gedaan Ineke. Of heeft Je
roen je even geholpen? Dat mag wel
hoor!
Joke Menken (Hazerswoude). 't Heeft
wel lang geduurd, maar hier is toch een
antwoordje Joke. Je was toch zeker al
niet boos?
DE TOVERBAL DIE NIET OP KON
Henk kwam uit school. Hij liep niet
zo hard als anders, want het was erg
warm. Hij liep zo'n beetje naar om
laag te kijken, toen hij opeens iets zag
blinken. Hé, was dat geen dubbeltje?
Hij pakte het op, draaide het eens im
en ja toch. het was echt een dubbeltje.
„Is dat een geluk" dacht hij. „Daar
kan ik een toverbal voor kopen"
Daar was de winkel van Jansen al.
Hij rende hard naar de winkel. Toen
hij de knop van de winkeldeur in zijn
hand had, dacht hij: „Zou ik nu een
toverbal kopen of zal ik dat dubbeltje
in mijn spaarpot doen?" Welnee, ik
koop een toverbal. Hij stapte de winkel
binnen en kocht een grote paarse tover
bal. Hij stak hem meteen in zijn mond.
Nu had hij een heel dikke wang. Hij
wilde hem doorbijten, maar dat ging
niet. Toen hij thuis kwam ging hij met
zijn buurjongen Kees spelen en toen
het zes uur was. riep moeder hem om
te eten. De toverbal deed hij zolang in
zijn zakdoek. Na het eten was het gauw:
uitkleden en naar bed. In bed stak hij.
de toverbal weer in zijn mond. maar
nog kon hij hem maar niet door krijgen.
Wacht, hij zou hem onder zijn kussen
leggen.
De hele nacht had hij heerlijk ge
slapen en toen moeder hem riep, kwam
hij uit bed, bad zijn morgengebed en
kleedde zich aan. Hij ging naar beneden,
at zijn boterham, liep naar school en
dacht helemaal niet meer-aan de tover
bal.
Toen moeder het bed van Henk aan
het opmaken was, zag ze de toverbal
liggen, met een grote paarse kring er
omheen. Ze werd erg boos en dacht, als
Henk vanavond thuis komt, zal ik hem
eens bij zijn kraag grijpen.
's Middags vertelde hij toen het hele
verhaal. Moeder zei: „Als je nog eens
geld vindt, doe het dan in je spaarpot".
POLLIE TREKT DE WERELD IN
Een heel klein ondeugend hondje
Loopt dé wijde wereld in.
Altijd in zijn hok te liggen
Is niet meer naar Pollie's zin.
Hij loopt dapper door de straten
Denkt: „Ik doe nu wat ik wil!
Wil ik lopen.... wel, dan loop ik,
Wil ik nietdan sta ik stil".
Hé, wat ruikt het hier toch lekker.
Vast een slager in de buurt!"
Kijk, hoe Pollie, heel begerig
Door de winkel binnengluurt.
En de slager drinkt juist even,
Een kop koffie voor de dorst.
Vlug holt Pol de winkel binnen
Neemt de benen met een worst!
„Hela, houdt hem", roept de slager,
„O, daar gaat-ie. houdt hem héé".
Hij holt dapper achter Pollie
Heel de buurt holt met hem mee
Pollie bibbert op zijn benen.
Zoveel mensen!Hij weet
geen raad.
Pollie doet zijn bekje open
En de worst valt daar op straat.
Als de slager en de buren
Met de worst zijn weggegaan,
Holt onze Pol nog steeds maar verder.
Eindelijk blijft hij hijgend staan.
Voor de voeten van een juffrouw,
Die er bleek van schrik nu ziet
Ze geeft Pol pardoes een schop," zó
Dat hij door de straat heen ziet.
Jankend hinkt Pollie weer verder.
Treurig met zijn ljop omlaag.
„Pollie. kom toch 'ouwe jongen!"
Ha! die stem hoort Pollie graag.
Daar loopt zowaar zijn eigen baasje.
„Met een vaart er heen", denkt Pol.
„Liever dan de wijde wereld,
Lig ik toch maar in mijn hok".
Joop Mathot (Noordwijk). Keurig in
orde Jopie.
Pim Kuylenburg Sassenhelm)Ik
hoop dat jij net zo vlug wat wint als
je vriendje. Volhouden Pim.
Toosje Lieverse (Hoogmade). Wat zag
die oplossing er keurig uit.
Rien Lourier (Hazerswoude). Blijf
maar zo goed je best doen op school.
Wat hebben jullie veel kinderen. Doe
allemaal de groetjes, ook aan de
tweeling.
Goede oplossingen kwamen nog binnen
van: Corrie v. Teylingen (Zoeterwoude),
Piet v. d. Geest (Zoeterwoude), Lucle
van Gent, Ineke Rijsdijk, Gré v. Nierop
(Zoeterwoude), Marianne Klink, Gr. v.
Egmond, Mia v. Egmond, Dick v. d.
Meer, Barrie v. d. Meer, Corrie de Prie
(Roelofarendsveen), Hans v. Kampen,
Joke Vroonhof, Lissette Vroomhof
(Voorhout), Marian Bouter, Anneke en
Beppie Wessendorp (Leiden), Hans Am-
ierlaan, Clazien Zwetsloot, Truus Riet
veld, Alfons Verdegaal, Clsca v. Wijk.
Cobie Hoppenbrouwer (Hazerswoude),
Aneke v. d. Valk, Adrie v. Leeuwen,
Tineke van Leeuwen (Voorschoten),
Annie en Nellie Leliveld (Nieuwkoop),
Gerry en Dora Duynhoven, J. v. Putten.
Agatha Kraan (Warmond), Erika en
John den Haan (Kwakel), Lies v. Em
merik, Elsje Prekelhof, Japie Pieterse.
Hans Hoogervorst, Kees Hoogervorst
Horizontaal: 1. bijwoord, 5. stad op
Majorca, 9. zuilengang in Oud-Athe-
ne, 11. dolheid (Fr.), 12. voorzetsel,
14. oefening voor het gezang zonder
tekst alleen op noten en vocalen,
landbouwwerktuig, 17. bunzing (ge
westelijk), 19. handel (Eng.), 20
voor, 21. voegwoord, 22. uitroep, 23.
telwoord, 24. zijtak Rhöne, 27. meis
jesnaam, 29. inhoudsmaat (afk.), 30.
uitroep, 31. lage zijde van een schip,
32. heden, 33. soort onderwijs (afk.).
35. bekend hoofdaalmoezenier in Z.
Limb belast met sociaal werk in de
mijnstreek, 38. heilige (afk), 40. ont
kenning (Eng.), 41. muzieknoot, 43.
meisjesnaam, 45. planeet, 48. zuster,
50. muzieknoot, 51. steenvrucht met
eetbare pit, 53. bruto (afk.), 54. mond
water, 55. onbep. voornaamw., 57.
vrijstaand dak op palen, 58. dorp in
Gelderland onder de gem. Vuren.
Verticaal: 1. week vet, 2. motor
schip (afk), 3. gravure, 4. aanteke
ning, 5. edelknaap, 6. leeftijd (Fr.),
EEN SPEL VOOR BUITEN
Dit spel is een spel voor twee kin
deren. De baan moet je net zo maken
op de tekening. Elk vierkant is on
geveer 20 cm.
Teken de baan op een vlak. die een
beetje glad eh effen is, omdat de stenen,
waarmee men speelt, moeten glijden. Je
hebt acht ronde schijven nodig, vier
voor iedere speler. Dat kunnen bijv. lege
schoenpoetsdoosjes zijn, die met zand
gevuld en met pleister weer dichtgeplakt
zijn, of ronde houten schijven. Maak er
vier rood van en vier andere blanco.
Nu nog een schuiflat om de schijven
te schuiven. Het beste is triplex. De
maten zijn 24 cm. lang en 16 cm. breed.
Neem één van de schijven en trek een
half rondje en zaag dat uit. Verder nog
een bezemsteel en schroef het plankje
met twee schroeven op de bezemsteel.
Plat de bezemsteel eerst wat af, dan
blijft het beter zitten. Je maakt drie
meter voor de hinkelbaan een streep
precies even breed als de breedte van
de hinkelbaan. Geef in het midden een
kruisje.
Even loten wie het eerst mag begin
nen en kies je kleur stenen, vier aan
de éne kant van het kruisje op de streep
en de ander aan de andere kant van het
kruisje. Zelf ga je achter de streep
staan met je schuiflat en je schuift één
je schijven in een hokje, liefst met
hoog aantal punten, of je probeert
de schijven van de ander uit het hokje
met een hoog nummer te gooien. Je mag
ook je eigen schijvon, die in een laag
hokje liggen in een hogere proberen te
krijgen. Na vier keer zijn de schijven
op en dan tel je de punten op. Wie het
(Langeraar), Sicm en Thea van Veen
(Zevenhoven), Annie Bontje. Co Zwet
sloot, Plet Bocxe (Nlenwe-Weterlng)
Léon v. Wieringen, Rita v. Egmond
(Oude-Wetering), Lida v. Vellen (Lei-
muiden), Adrie Straathof (Gelderswou-
de), Nic de Groot (Leidschendam), Ria
Heemskerk (Koudekerk), Elly de Groot
(Noordwijkerhout), Willie Arkesteyn
(Bodegraven).
Dag allemaal, volgende week verder.
TANTE JO en OOM TOON.
eerst 51 punten of 100 punten heeft,
heeft gewonnen. Denk erom, schijven
op de lijn gelden niet. En je mag iedere
schijf maar één keer met de stok schui
ven. Als je over de lijn komt, verlies
je 5 punten. Eerst een beetje oefenen
en dan beginnen.
In Alaska ligt een groot bergmeer, dat
Georgemeer heet. Komt men er in juli,
dan kan men meemaken hoe hij de éne
week nog met biljoenen liters water ge
vuld is.... en de volgende week bijna
leeg. Net alsof het meer een grote bad
kuip is, waaruit een reus de stop ge
trokken heeft.
In werkelijkheid is het echter een
reusachtige gletsjer, die vanaf september
tot juli een natuurlijke dijk vormt en
die in de warmte van de zon zo erg
smelt, dat al het water, dat voordien
in het meer vastgehouden werd, nu in
een rivier kan stromen. Intussen zakt
het water in het Georgemeer ongeveer
30 cm. per uur. Binnen een paar dagen
is het meer verdwenen, dat een week
geleden nog 200 voet diep was. Er blijft
alleen nog een modderkuil over. Maar
zo gauw als in de herfst de vorst weer
komt, groeit de dijk of beter gezegd:
de gletsjer wordt weer groot en stevig.
Het water, dat uit rivieren en beken
in het meer stroomt, wordt opgestuwd
en het meer ls dan weer diep, zodat
de vissers in de omgeving hun boten
weer kunnen gebruiken.
7. lidwoord (Fr.), 8. dieventaal, 10.
reeds binnen korte tijd, 11. uitruster
van schepen, 13. meervoud (afk.
Lat.), 15. muzieknoot, 16. bijwoord,
18. heks, 20. term bij het schaakspel,
23. bergweide, 24. boom, 25. eer, 26.
priem, 28. voorvoegsel, 34. gewicht,
36. langwerpig rond, 37. dryftil, 38.
gem. in N. Brab., 39. soort dans, 42.
kabouter, 44. afkorting van nikkel,
45. razernij (Mal.), 46. pauselijke
encycliek (afk.), 47. zwemvogel, 49.
rivier in Siberië, 51. gravin uit het
Höll. Huis, 62. meisjesnaam, 54. oder
dergleichen (afk.), 56. munt ln Ne
derland (aik.).
Wie mee wil dingen naar een van
de beide prijzen van vijf gulden, die
we deze week weer ter beschikking
stellen van alle abonné'spuzzellief-
hebbers, moet uiterlijk op donder
dagmorgen 12 uur zijn (goede) op
lossing bij de Puzzelredactie hebben
gedeponeerd. Inzendingen, die later
binnen komen, kunnen tot onze spijt
niet meer aan de loting deelnemen.
OPLOSSING VAN VORIGE WEEK
Horizontaal: 1. on, 3. armoede, 9.
D.F., 11. vee, 13. aarde, 14. lei, 15.
abri, 17. Ike, 18. kant, 19. föhn, 21.
naaf, 23. ik, 25. na, 27. as, 28. re, 29.
Eos, 31. pos, 33. eer, 34. prooi, 35.
keule, 36. rei, 37. lai, 39. Sem, 41.
ar, 42. ba, 44. pt, 46. Ie, 47. pech, 49.
koor, 51. Fien, 53. aal, 55. darg 57.
Ier, 58. fraai, 60. Dee, 61. A.P., 62.
dakspar, 63. el.
Verticaal: 1. ovatie, 2. neb, 4. ra,
5. Main, 6. ork, 7. eden, 8. de, 9. den,
10. fitter, 12. erf, 14. laf 16.ion, 18.
kas, 20. ha, 22. Aa, 24. koper, 26. dó,
28. reëel, 30. S.R.I., 31. pil, 32. ski,
33. els, 36. raffia, 38. as, 40. mergel.
42. ben, 43. a.c., 44. Po, 45, tod, 47.
per, 48. hark, 49. klap, 50. rad, 52.
iep, 54. aas, 56. ree, 58. fa, 59. ia.
De twee prijzen van vijf gulden,
die we de vorige week in het voor
uitzicht stelden werden in de wacht
gesleept door L. van der Lans, To
renlaan, Voorhout en door mej. A.
Hartwijk, Kapteinstraat 35 in Lei
den. Zij krijgen hun trekken zo
spoedig mogelijk thuis.
ALBERT SCHWEITZER
33. Hiermee eindigt het verhaal
over de kinderjaren van Albert Schweit
zer. Zijn levenswerk begon in Afrika,
in Lambarene stichtte hij zijn wereld
beroemd ziekenhuis in het oerwoud. Hier
heeft hü jarenlang als dokter, chirurg
en missionaris gewerkt en geprobeerd
zijn vele en grote ideeën te verwezen
lijken, die ideeën zijn in vier woorden
uit te drukken: „Eerbied voor het le
ven". Dat zijn werk door de hele we
reld gewaardeerd wordt, bewijst o.a. het
feit, dat hem in 1953 de Nobel-priji
voor de vrede toegekend werd. En bo
vendien krijgt hij nog vele internatio
nale eerbewijzen.
Hij ls nu 85 jaren oud, neemt echter
altijd nog deel aan het werk ln de wilde
oerwouden van Equatorlaal-Afrika.
Er waren maar weinig mensen in
staat hun ideeën tot zegen van de mens
heid te verwezenlijken. Zijn leven is
een geschenk geweest, niet voor hem
zelf, maar voor anderen.
EINDE.
De volgende week komt er een nieuw
vervolgverhaal, een Arabisch sprookje,
nl. Het vliegende tapijt.
Onderwijsdeskundigen van de ge
meente Naarden hebben voor grote
moeilijkheden gestaan, waarop ze op
wel zeer bijzondere wijze een op
lossing hebben gevonden.
Het tegenwoordige hoofd van de
Comeniusschool aldaar zou wegens
het bereiken van de pensioengerech
tigde leeftijd, de school vaarwel zeg
gen. Op een advertentie, die derhalve
was geplaatst meldden zich vele sol
licitanten waarvan er drie een proef
les mochten geven voor de zevende
klas.
De capaciteiten van de adspiranten
waren zodanig dat de deskundigen
niet tot een beslissing konden ko
men. Nadat de drie, moegepraat en
in spanning, het schoolgebouw had
den verlaten, vroeg men de kinde
ren, wie zij de aardigste „meester"
hadden gevonden. Bijna in koor ant
woordde de klas: „Die ene meneer,
dieen ze riepen dooreen, wat
hen het meest in hem had aange
trokken.
„Die ene". Was de heer Den Ouden
uit Boskoop, die op deze uitspraak
door de raad van Naarden wend be
noemd.
De jeugd heeft de levenspositie van
het nieuwe hoofd, naar het zich laat
aanzien, verzekerd; de kinderen wil
len hem niet meer laten gaan.
35.000STE PLAAT VAN
PRINS BERNHARDSTICIITING
Ten stadhuize te Amsterdam heeft
burgemeester mr. G. v. Hall gisteren
de 35.000ste langspeelplaat van de
actie ten bate van de Prins Bernhard-
stichting ontvangen uit handen van
de voorzitter dezer stichting, staats
raad mr. W. F. Schokking. By deze
aanbieding waren aanwezig de 44
artiesten, die aan deze plaat be
langeloos hebben meegewerkt, onder
wie Max v. Praag, Annie de Reuver,
Jan Corduwener en het meisjeskoor
„Sweet Sixteen".
Mr. Schokking wees op het grote
resultaat van deze actie, waarvan de
opbrengst geheel ten goede komt aan
de stichting, die hulp, c.q. aanvullen
de hulp verleend aan oorlogsslacht
offers, die niet in aanmerking komen
voor hulp langs de geijkte admini
stratieve wegen. Zingend trokken de
artiesten na de aanbieding vnn de
35.000ste plaat in een rondvaartboot
door de grachten.
Betere gom op
postzegels van 12
De grote hoeveelheid strafport, die
de laatste tijd in de verschillende
bedrijven betaald moesten worden,
schijnen in nauw verband te staan
met de kwaliteit van de lijm aan de
achterzijde van de postzegels van
twaalf cent.
Dat heeft een lijvige klacht ont
lokt aan de KaïYier van Koophandel
en Fabrieken te Amsterdim. De di
recteur-generaal van de posterijen
te Den Haag, die deze klacht heeft
moeten aanhoren, heeft zich naar
aanleiding hiervan gewend tot de
grafische inrichting Johannes En-
sjhedé en Zonen N.V .'e Haarlem.
De directie van dit bedryf heeft
in antwoord hierop aan de directie
van de posterijen bericht, dat er
maatregelen getroffen zijn, „ter ver
betering van de begomming" der ze
gels. 0
Aldus heeft de Kamer van Koop
handel te Amsterdam van de post-
directie vernomen. Voortaan zal men
dus weer zonder dreigend gevaar van
bijbetaling aan de postzegels kunnen
likken.
