De bloembollen deden het
best in Australië
Uw'rZv
Het kamperen neemt geweldige vlucht
Cett CLmiicai uit 1926
Morgen vriest het op
,t Leidse Schuttersveld
Van omhóóg heeft voorrang
WOENSDAG 11 JUNI 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 6
Rijnstrekers als emigranten
Het vak, waarin je nooit uitgestudeerd komt
Daar is heel wat aan te pas geko
men, toen het echtpaar H. van Bee-
len in Melbourne aan wal wilde stap
pen. Niet dat het echtpaar zelf moei
lijkheden bezorgde, doch het waren
de bloembollen die ze bij zich hadden,
en dan moet je de Australische voor
schriften kennen om de omvang van
cue moeilijkheden te kennen!
„En dat allemaal voor niets", zo
betreurt de heer Van Beelen nu nog
al dat oponthoud.
Het echtpaar Van Beelen behoorde
tot de „pioniers" onder de Neder
landse emigranten die naar Austra
lië trokken; mogelijk zou „voortrek
kers" juister zijn. Want eerlijk ge
zegd „pionieren" is er eigenlijk niet
meer bij, sinds men tot diep in het
achterland bewoners vindt.
Maar die voortrekkers hebben toch
al genoeg moeilijkheden te doorwor
stelen gekregen en heel wat meer
dan degenen die thans de grote reis
ondernemen.
Toen het echtpaar Van Beelen de
woning aan de Karei Doormanstraat
in Noordwjjk aan Zee xerliet, wist 't
maar nauwelijks hoe het er aan deze
zijde van de wereld uitziet. „Om eer
lijk te zijn, we dachten hier groten
deels zwarte bevolking te zullen aan
treffen; we hebben die maar weinig
gezien", merkt de heer Van Beelen
llséclffd verdwijnt door
iPUROL
(Advertentie)
op. De bloembollen brachten de moei
lijkheden bij aankomst in Australië.
„Ik wilde altijd graag een bedrijf voor
mezelf beginnen, maar zag er in Hol
land nooit geen kans voor", zo bekent
de heer Van Beelen; hij meende die
kans in Australië wel te zien. Daar
om had hij vierduizend nascissen-,
drieduizend gladiolen- en tweedui
zend tulpenbollen meegenomen. „Van
de voorschriften wist ik weinig af;
die ondervond ik hier." merkt hij op.
Want de douanen namen alle bollen
i- beslag. En omdat de heer Van
Beelen met de taal nog erg op ge
spannen voet stond, gaf dat gebeuren
heel wat zenuwen en geharrewar. De
bollen gingen in bewaring; er moest
gecontroleerd worden op ziekten etc.
„Toen ik de bollen een aantal
maanden later terug kreeg, was er
maar weinig goeds van over", lacht
de heer Van Beelen.
Hij zal toenmaals niet zo hebben :g£-
Dinsdagmiddag is een sportvliegtuigje van de Rijks Iuchtvaartschool tijdens een noodlanding bij Harderwijk
verongelukt. De vlieger werd licht gewond. Het toestelletje, dat waarschijnlijk tijdens het nemen van een bocht
te veel vaart verloor, landde op een verkeersweg en schoot door in een plantsoen, waar het flink beschadigd tot
stilstand kwam.
lachen, doch nu staan er tien hectare
bollen en andere gewassen in bloei.
„We hebben het toch voor elkaar
gekregen." zegt de heer Van Beelen
tevreden.
Naar het doel
„We hadden een vast doel voor
ogen", constateerde mevr. Van Bee
len, want ook zij leverde haar aan
deel om dat doel te bereiken: een
eigen bedrijf. Toen er nog geen kin
deren in het gezin waren, werkte ze
op een fabriek; daarna in een win
kel. „Eerst moest ik de taal machtig
worden; wat denk je daar gemakke
lijk over als je in Holland bent", zo
ondervond ook zij. „Ik heb wel twaalf
ambachten hier gehad, voordat ik op
dit bedrijf zat", vult haar echtgenoot
aan. Hij begon in een limonadefa-
TENTEN MET T.L. EN T.V.
In 1940 ongeveer 75.000 nu bijna 2 miljoen kampeerders dat de handel di
Een weekend en vakantiespanning voor iedereen
Het gevolg hiervan is,
dikwijls advies bij de
haar collectie samen
te stellen, wetend dat ook zij hier de
beste voorlichting krijgt Anderzijds ste
ken ook de fabrikanten hun licht bij de
A-N.W.B. op om te luisteren naar de er-
bemiddelende positie van groot belang, varingen van de kampeerders om zono
dig hun materiaal aan te passen aan de
eisen en zo met prima artikelen op de
markt te komen.
(van onze verslaggever)
voor alle belanghebbenden.
DEN HAAG (P P) - „Er is veel veranderd na de oorlog'vertelt De A N w B stree[t er naar aoveei mo.
ons de heer G. van der Weyde, hoofd van de afdeling „Kamperen" van gelijk natuurschoon voor de kampeerder
de ANWB. Waren er voor en omstreeks 1940 ongeveer een 75.000 toegankelijk te maken. Zij bemiddelt en Bovendien geeft de A.N.W.B. plaatselijk
kkmp'eerders in ons land, hoofdzakelijk jongeren, die de sport leerden in "aar dat nodig - ---
,i zijds maatrevplen om
jeugdorgamsatieverband, na de oorlog ontwikkelde het zich geheel an- iejden
treft ander
zijds maatregelen om de kampeerder op
ders. De vakanties werden algemeen goed en daarmee het trekken. Het
gehele toerisme nam een grote vlucht en het kamperen vloog mee.
De ontwikkeling van het moderne materiaal, dat het kamperen ook
voor ouderen tot een volledig genoegen maakt, heeft er zeker buitenge-
Naar de kampeerschool
IN DE A.N.W.B.-kampen bij Ommen kun-
beginnelingen kennis maken met het oehoudi
voorlichting aan kampeerders.
Zo zal ook dit jaar van 2 april tot eind
juni op alle A.N.W.B.-kantoren in Ne
derland op elke woe.*~^agavond t>an 8
tot 10 uur een kampeerspreekuur worden
kampeerders of zij die
woon veel toe bijgedrragen. Het is nu een sport en ontspanning voor kamperen. Zij schrijven hiervoor on heb- dit wensen te worden hun vragen kunnen
iedereen, ongeacht rang, stand en leeftijd, hetgeen mag blijken uit het ben niets anders mee te nemen dan hun stellen en deze beantwoord krijgen door
feit, dat wij in ons land momenteel omstreeks een miljoen kampeerders {J*"™^p^door^de aÏn.wS* versttekt! ervaren kampeerders.
tellen, waaronder veel ouderen. Het is ook niet te verwonderen, want Men een geschikte tent toegewezen
tellen, waaronder veel ouderen. Het is ook met te verwonderen, want Men een geSchikte tent toegewezen
de moderne techniek staat voor niets. Tegenwoordig kan men zo'n grote en het nodige materiaal om te verblijven,
gezinstent, met meubilair, bedden, T.L.-verlichting, radio en zelfs Een aantal geroutineerde kampeerders
televisie, toch niet meer als een primitief vakantieverblijf kwalificeren, brengt de nieuwelingen op vriendschap-
Drie kwart miljoen meer
EN MEN gaat nog verder. Ook met het
- npliike Pn nrettieë wiVze ^débèëinseïen rijk neemt de A.N.W.B. het op. Zo is de
Kamperen kan men in onnoemlijk veel schakeringen, vanaf het bo- {Jy zij steUnen ^et raad en daad aig kans zeer groot, dat er dit jaar eennood-
vengenoemd uiterste tot in het simpele éénpersoons-enkeldaks rugzak- het ware spelenderwijs worden de be- toestand ontstaat aangezien men nie
tentje, dat eigenlijk niet meer is dan een linnen dakje boven het hoofd ginner de techniek en de moraal, kort- mincter dan 3/4 miljoen kampeerders ex-
van Ha pnlcAlinrr maar dat toch van eroot nut is voor de ruiee kam- om alles wat met kamperen te maken tra verwacht in verband met de te Brus-
van de enkeling, maar aat toen van groot nut is voor ae ruige Rdm bilirebracht. zodat hi1 later eeheel sel georganiseerde wereldtentoonstelling.
peerder te voet, die zich op een lange zwerftocht langs ongebaande -
De kampeerkaartencentrale van de A.N.
W.B. is een ander middel om het kam
paden begeeft."
De organisatie
„WAT heeft de A.N.W.B. met het kam
peren in het algemeen te maken?" wil
len wij graag weten. Dadelijk is onze
gastheer bereid ons hierover in te lich
ten en wij staan perplex, wanneer wij
vernemen wat de A.N-W.B. in dit ver
band doet
In ons land is vrij kamperen uitgesloten.
Overal zijn regels en voorschriften waar
aan de kampeerder zich dient te hou
den, wil hij toestemming krijgen om zijn
tent op te zetten. De A.N.W.B. als toe
ristenbond heeft hier een zeer belang
rijk terrein te bewerken, namelijk het
behartigen van de belangen der kam
peerders als toeristen en tevens het wa
ken over de belangen der gemeenten en
particulieren. Wat de eerste groep be
treft, gaat het er om zoveel mogelijk ge
legenheid tot kamperen te bieden, dus
het openstellen van terreinen en wat
Velen zullen ook ons land met een be
zoek vereren en hier hun tentje willen
opslaan. Daarom heeft de A.N.W-B. zich
met een schrijven tot de minister van
Economische Zaken gewend en daarin ui
ting gegeven aan de ernstige bezorgdheid,
welke er bij de Bond, zowel als in an
dere kringen, bestaat naar aanleiding van
deze te verwachten stroom.
In het belang van de goede orde en de
hygiëne op de Nederlandse kampeerter
reinen en mede in het belang van de
goede naam van ons land, acht de A.N.
W.B. het noodzakelijk, dat ten spoedigste
maatregelen worden getroffen om deze
buitenlandse kampeerders, zij het dan in
provisorisch ingerichte kampen, de gele
genheid te bieden hun tenten en cara
vans te plaatsen.
Anders dan m tenten
DIT brengt ons tevens op een ander ter
rein. Kamperen behoeft men niet altijd
in een tent te doen, want ook het ver
blijf In een caravan, die achter een auto
daar mee samenhangt; voor de andere Wat kan ket buitengewoon gezellig zijn peren in goede banen te leiden. Men kan voortgetrokken, zowel als het ver-
groep het voorlichten en organiseren van jn zo>n unrien huisje, als men gezamen-
de kampeerders tot mensen die op de jyjg dc maaltijd gebruikt.
„goede" manier kamperen, zodat gemeen
ten en particulieren waarvan de terrei
nen eigendom zijn, geen onaangenaam- Met het gehele gezin in volle vrijheid
heden ondervinden. Hoofdzakelijk dus een ontspanning.
ons land niet kamperen zonder
kampeerkaart van de A-N.W.B., die tij
dig bij deze organisatie moet worden aan- De
gevraagd en slechts verstrekt wordt, wan- puiair
neer de aanvrager te goeder naam en biedt veel comfort en velen voelen er
faam bekend staat. Ook kent men het zich toe aangetrokken. Ook deze kam-
zogenaamde kampeerpaspoort, dat slechts peerwagens behoren op kampeerterreinen
verstrekt wordt, wanneer gebleken
dat de kampeerder een volleerd man is
Zoals het met de meeste A.N.W.B.-papie
ren is, is het ook hier de bezitter vai
een kampeerkaart of kampeerpaspoort gebied.
geniet in het buitenland dikwijls zekere
privileges.
geplaatst te worden. Natuurlijk beweegt
de A.N.W.B. zich ook op dit terrein en
geeft speciaal voorlichting waar het cara-
betreft, in het bizonder op technisch
Andere bemoeiingen
De A.N.W.B. heeft een zeer grote taak,
zeker nu het kamperen een zo grote
vlucht heeft genomen en nog neemt- Ie
der die voornemens koestert zijn vakan-
tie op de een of andere manier kampe-
NAAST deae bemiddelende taak heeft de te brengen doct cr goed aan
i™ °°e verschillende. In het Ucht 5[eken blj
blad de „Kampeerkampioen wordt re- -
gelmatig voorlichting gegeven
kamperen als sport en vakantleontspan- ;"orSSg"zaTgeven,
ning, maar tevens over het materiaal en
alles wat daar aan vast zit.
t nationale organisatie, die met het groot
ste genoegen uitgebreid inlichtingen en
de liefhebber
prettige vakantie te bieden in het
hart van de natuur, want er is geen mo-
het kind bij de gelijkheid om beter en meer van de na-
naam te noemen in het belang van de tuur te genieten dan door middel van
kampeerders. Wanneer er inferieure kam- het kamperen,
peerartikelen op de markt zijn wordt er
rustig tegen gewaarschuwd, ook al wordt
briek; daarna een bierbrouwerij; ver
volgens in een staalfabriek en na nog
als magazijnbediende; tramconduc
teur en nog een paar andere banen
te hebben afgewerkt, was er genoeg
geld bijeen om de tien acre te kopen
in het plaatsje Wentworthville, onge
veer 400 km in het achterland van de
staat Victoria.
„Als we naar de kerk willen, zijn
we drie uur reizen kwijt, „aldus de
heer Beelen, doch hij deelt mee: „De
pater vergeet ons niet en komt iedere
maand op bezoek".
Over de eenzaamheid klaagt mevr.
van Beelen niet, vooral nu ze drie
kleuters rond heeft lopen.
Bovendien steekt ze haar handen
ook op het bèdrijf uit.
„We hebben in het begin nogal te
leurstellingen gehad; de eerste oogst
mislukte bijna helemaaL De bollen
moeten nl. eerst acclamatiseren; en
eigenlijk kan je de Hollandse bollen
hier helemaal niet gebruiken. Het
duurt in elk geval een tijdje, alvo
rens je een werkelijk verkoopbare
bol en bloem gaat krijgen. De warm
te is oorzaak dat de ontwikkeling
soms te snel gaat". Nu is het klimaat
in Victoria gunstiger voor de bollen-
cultuur dan in Queensland bijvoor
beeld; vandaar dat op den duur er
toch een echte Hollandse bollenkwe-
kerij „uit de grond is gestampt".
Nu het eenmaal zover is; is het
echtpaar Van Beelen duibbel tevre
den.
„Spijt van onze emigratie hebben
we nooit gehad; we hadden steeds 'n
doel voor ogen; toen we hier een
poosje waren zagen we dat het te
bereiken viel; anderen konden het
óók", constateerde de heer Van Bee
len.
Met de voorlichting was het inder
tijd nog maar slecht gesteld; „We
hebben hier ervaringen opgedaan,
waar in Holland nooit over gesproken
is. En toch is het zo belangrijk als j
weet waarop je jezelf hebt voor t<
bereiden of bepaalde waarschuwin
gen gegeven kunnen worden".
Maar dit emigrantenpaar wist vai
doorzetten en bereikte het gesteld
doel. ..We zouden beslist niet mee
in Holland kunnen wennen", aldus d
heer Van Beelen, doch z'n echtgenot
vertrouwt me toe dat ze toch noi
op een vakantiereisje naar het vader
land hoopt. „Want je geboorteplaat
vergeet je toch nooit, al is het hie
nog zo mooi en goed", concludeert ze
Telefoonsadiste
sloeg toe te Leidei
Naar aanleiding van het berich
over de telefoonmaniak, die in Alk
maar en omgeving maar ook in Lei
den met wellust haar sadisme bot
viert door willekeurige gezinnen o
te bellen met de mededeling, dat ee
van de familieleden bij een auto-on
geval om het leven is gekomen, da
wel zwaar gewond, bereikte ons he
denmorgen de mededeling, dat dor
derdag j.l. nog een soortgelijk gev^
is gesignaleerd in Leiden.
De schoonzuster van een bekend
dansleraar alhier kreeg van een d;
me telefonisch kennisgeving van he
overlijden van haar zwager, die b
een auto-ongeval „zojuist" zou zij
overleden. Hevig geschrokken haast
te de dame zich naar het huis va
de overledene, waar ze hem, in bla
kende welstand aantrof. Men zij o
zijn hoede!
Studenten ziet men in Leiden dik
wijls in de vreemdste vehikels rijden.
Er zijn zeer aardige en ook zeldzame
oude wagens onder. Op de Papen-
straat bijvoorbeeld woont een me
disch student, die in het bezit is van
een Rolls Royce, die in uitstekende
staat is en slechts het nadeel heeft,
dat zij één op drie loopt.
Op de Papenstraat kwam gisteren
ook een merkwaardig speciment van
de rensport uit de twintiger jaren
binnenrijden.
Het was een Amilcar uit 1926, een
Franse wagen, met esprit, die in zijn
goede tijd honderd dertig kilometer
per uur reed, maar waar de eigenaar,
de heer T. Meylinck uit Delft, nog
altijd door „het gas op de plank" te
duwen een snelheid van ruim hon
derd kilometer kan halen. Deze wa
gen is sinds hij nieuw door de vader j waren,
van de heer Meylinck werd aange
schaft in het bezit van de familie ge-1
bleven. Na zes jaar op non-actief
de garage gestaan te hebben, hee
de heer Meylinck junior, die vierd(
jaars student is aan de Technisch
Hogeschool in Delft zich over hei
ontfermd.
De wagen heeft dit beloond doe
weer trouw zijn best te doen. Er
wel eens „iets aan", maar dat
meestal snel verholpen. De motor d:
in dit renmonster staat, is een 110
cc. vier-cylinder, er kunnen drie pe:
sonen mee vervoerd worden en opz
van de wagen bevindt zich een vei
vaarlijke hoorn. Een verkeersinspec
teur heeft destijds de wagen voor he
verkeer in orde bevonden. Voor e
achter moesten echter ontsierend
lampjes worden aangebracht, d
eigenlijk niet thuis horen op de.'
auto, die stamt uit een tijd waar;
weggebruikers nog individualists
(Foto: De Leidse Courant
De tent van Baier's IJsballet staat
op het Schutterveld en morgen vriest
het op dat veld dat het kraakt: 28
graden! Zo iets maakt het Schutters
veld en maken ook de Leidenaars
voor het eerst mee. Het is wel dc
moeite waard het even te vermelden.
Het buizenstelsel voor de ijsvloer is
al gelegd en morgenochtend is de
ijsvloer klaar. Iedere Leidenaar, die
dat wil zien is morgenochtend in de
tent hartelijk welkom.
Ter gelegenheid van de première-
avond worden vertegenwoordigers
van het Leids Studenten Corps om
half acht aan de Sociëteit Minerva
in Senaatsrijtuigen afgehaald, voor
afgegaan door het Chr. tamboer- en
pijperkorps „Kunst en Genoegen",
dat de opening feestelijk zal opluis
teren. Zaterdagmiddag om half vier
wordt op het Pomonaterrein aan het
einde van de Nachtegaallaan een
voetbalwedstrijd gespeeld tussen een
elftal van K. en G. en een elftal, be
staande uit leden van het IJsballet.
Een zeer groot deel van het gezel
schap heeft nog nooit kennis ge
maakt met de zee. Het ligt daarom
in de verwachting, dat velen van
hen 's middags in de komende dagen
naar Noordwijk zullen gaan. In de
ochtenduren wordt door hen in de
tent getraind.
De grote ster van het IJsballet,
Irene Braun, studeerde aanvankelijk
voor dierenarts, werd toen meerma
len kampioene van Duitsland en
ontving vervolgens talrijke aanbie
dingen uit de gehele wereld. Zij be
reisde en gaf voorstellingen in Noord
en Zuid Amerika, Japan, China, In
dia en talrijke Europese landen.
Baier's IJsballet, dat, naar gemeld,
„De vier jaargetijden" zal uitvoeren,
mocht zich in Utrecht ook in de be
langstelling van de Prinsessen Irene
en Margriet verheugen.
