Posthume erkenning van een talentvol schilder Prins Bernhard onthulde schilderij van Simon Bolivar Agfa Isolatte 6x6 camera's EXPOSITIE IN DE LAKENHAL WOENSDAG 4 JUNI 1958 DE LEIDSE COURANT PAGINA 7 yr^ In aanwezigheid van Z. K. H. prins Bernhard en de minister van Buiten landse Zaken, mr. J. Luns, heeft de ambassadeur van Venezuela in Ne derland, z.e. Julio Alfredo de la Rosa, een in opdracht van de Venezolaanse regering door de Amsterdamse kunst schilder Theo Luns geschilderd por tret van Simon Bolivar aangeboden aan het ontvangstcentrum van het „Spaans, Portugees en Ibero-Ameri- kaans instituut" te Utrecht. Het portret werd door prins Bern hard onthuld. De prins onthulde bij diegelegenheid tevens, dat hij een groot bewonderaar van Simon Boli var is en gaarne uitdrukking wilde geven aan zijn gevoelens van sym- patie voor deze belangrijke zoon van Caracas. De prins zei het te waar deren, dat het instituut een tentoon stelling heeft georganiseerd van pu blicaties, foto's en andere documen ten die betrekking hebben op Bolivar Opsporing verzocht Dit is de minderjarige Johanna Buvelot, op 9 juli 1940 te Nijmegen geboren, die sinds 28 januari van dit jaar spoorloos is verdwenen. Het signalement luidt: lang 1,72 meter, donker krullend haar, bruine ogen. Het meisje was, toen zij verdween, gekleed in een lichtgroene regenjas en een grijs tweed-pakje en heeft een rood-zwart geblokte rok mee genomen. Zij is vermoedelijk in het bezit van een in goede staat verke rende zwarte damesfiets, merk „Simplex", frame-nummer 522453. Namens de ouders verzoekt de hoofdcommissaris van politie te Nij megen met haar verblijfplaats te worden bekend gemaakt. en waarvan de Nederlanders veel kunnen leren over een historische figuur waaraan men, volgens hem, in Europa veel meer aandacht zal moe ten schenken. Prins Bernhard sprak er zijn vreugde over uit dat zowel Spanje als Portugal en de Zuid-Amerikaanse republieken zich oprecht interesse ren voor de Spaans- en Portugees sprekenden in Nederland. De directeur van het instituut, prof. dr. C. F. A. v. Dam, wees er in een toespraak op, dat in het gebouw, ge wijd aan de studie van de taal en cultuur van de Spaans sprekende volkeren, het beeld niet mooht ont breken van wat hij noemde de geniale vertegenwoordiger van die cultuur en taal op Amerikaanse bodem. Simon Bolivar, zo zei prof. v. Dam, was niet alleen krijgsman, maar ook de vurige beschrijver van die strijd in redevoeringen, brieven en procla maties en zelfs zo nu en dan in ge schriften van literair karakter. Het onthulde portret noemde prof. Van Dam tegelijk dat van een held en van een denker, alsmede die van een wetgever. De Ambassadeur van Venezuela, noemde enkele bijzonderheden over het portret, dat Bolivar voorstelt,in het jaar 1825, na de grote onafhan- kelij kheidsstrijd. Na dank te hebben gebracht aan prins Bernhard en prof. Van Dam voor alles wat zij doen om het begrip tussen Nederland en Venezuela te bevorderen, droeg de ambassadeur het portret over aan de stichting „Het Spaans, Portugees en Ibero-Ameri- kaans instituut" als een symbool van de oprechte vriendschap van de rege ring en het volk van Venezuela. Foto: direct na de onthulling, v.l. n.r.:: mevr. de la Rosa, Z. E. D. Julio Alfredo de la Rosa, Z.K.H. Prins Bernhard en onze minister van Bui tenlandse Zaken mr. J. M. A. H. Luns. KUSTVAARDER OP ZANDBANK De Djuitse kustvaarder Veleda uit Bremen, op weg van Antwerpen naar zee, is vanmorgen om half negen tij dens eb op de zandbank vlak voor het bc.Qstrand van Vlissingen gevaren. Het schip zit buiten de boeien. De sleepboot Scaldis en een bergings vaartuig zijn ter assistentie vertrok ken, doch de kapitein wer.st voorlo- pig nog te wachten op het opkomend water om te trachten op eigen kracht v.ot te komen. Voor de laatste maal heeft de „com missie autotocht" een gezellige bij eenkomst voor de ouden van dagen te Leiden georganiseerd. Een reisje van één dag door Nederland werd niet gemaakt, maar in de Stadsge- Ihoorzaal was er veel vrolijkheid on der de bejaarden. De foto laat dit overtuigend zien. „HET LEVEN BEGINT BIJ VEERTIG". Ook voor gerepatrieerden. Op verzoek van enige werkgevers heeft het bestuur van de stichting „Het leven begint bij veertig" te Am sterdam besloten speciale aandacht te besteden aan de gerepatrieerde Ne derlandse werkzoekende hoofdarbei ders. Deze werkgevers hebben er de stichting op attent gemaakt dat zij, die gaarne deze werkkrachten in dienst willen nemen, moeilijk contact met hen kunnen krijgen omdat zij meestal over het gehele land zijn ver spreid. Het bestuur van de stichting die reeds honderden Indische gerepa trieerden aan een passende positie in het bedrijfsleven heeft geholpen, heeft zich tot verschillende buitenlandse in stanties gewend met een dringend be roep bij eventueel voorkomende ge legenheden vooral te denken aan de ze uitstekende Nederlandse werk krachten boven veertig jaar die als administrateurs en planters geheel voor hun taak berekend zijn. OPONTHOUD 1 AAN BELGISCHE GRENS. Wie de Nederlandse grens over wil moet beschikken over of een geldig paspoort, of een bewijs van Neder landerschap, of een zogenaamde toe- ristenkaart. Thans blijkt, nu de „Ex po" steeds meer bezoekers gaat trek- ken, dat heel wat reizigers naar Bel- 1 gië het er op wagen te proberen de ■j grens over te komen zonder van enig geldig bewijs voorzien te zijn. Hoe het verhaal, dat men zo'n bewijs niet nodig zou hebben, in de wereld is ge komen, is niet te achterhalen. Feit is echter, dat bijvoorbeeld de gemeente secretaris van Zundert dagelijks 50 tot 100 mensen te behandelen krijgt, die niet voorzien zijn van een geldig grensdooument en die dan proberen om via de secretarie van Zundert in de plaats van inwoning alsnog een dergelijk document te pakken te krij gen. Onderzeeër - na aanvaring - een duikboot Voor niet meer dan f83.- hebt u al één van de beroemde (lsolette Agnar 4.5 Varlo f 83.-) Het Agfa camera-assortiment biedt u óók voor het formaat 6x6 nog veel meer. Vraag Uw fotohandelaar brochures of doe dat bij de Agfa Amateur Servicedienst, Postbus 98, Arnhem. Advertentie) De Amerikaanse torpedobootjager „Silverstein" komt langszij de gekap seisde onderzeeboot „Stickelback" om de bemanning van 82 koppen over te nemen. Eerder op de dag hadden beide schepen een aanvaring, waarbij de onderzeeër zo zwaar werd beschadigd, dat zij moest worden opgegeven. 5J/« uur na het overnemen van de bemanning verdween de duikboot in de golven. Herwaardering van Tinus van Doorn Gisteren is in het Stedelijk mu seum „De Lakenhal" een ten toonstelling geopend van de schil der Tinus van Doorn, een kunste naar, die in 1940, 35 jaar oud, te Brussel stierf, te vroeg om de her opleving van de belangstelling voor zijn werk, die thans allerwegen plaats vindt, mee te maken. Na een begroetingswoord tot de genodigden die waren bijeengekomen in de Gro te Pers, van de directeur van het museum, drs J M. van Wessem, die het bijzondere karakter van deze tentoonstelling Van Doorns eer ste tentoonstelling in Nederland werd in 1931 eveneens in de Laken hal gehouden naar voren bracht, hield de heer J. Brants, notaris te Heemstede, een gevoelvolle inlei ding. Het heeft lang geduurd eer het werk van Tinus van Doorn de juiste erkenning kreeg nadat het vele ja ren vrijwel onbekend was geweest, aldus zei de heer Brants. Veel criti ci spreken nu van een openbaring. Men noemt het nu een levenswerk van overstelpende betekenis; dit is dan de posthume erkenning en be wondering van Van Doorns schep pingen. Spr. merkte op, dat Tinus van Doorn altijd een sterk onafhan kelijk kunstenaar is geweest, die ook onafhankelijk was van het publiek, waarbij hij geen begrip vond. Hij was uitermate bescheiden hij signeerde zijn doeken nagenoeg niet aan de andere kant was hij tot geen enkele concessie bereid en er ook niet toe in staat, want hij werk te uit een krachtige innerlijke drang. Notaris Brants herinnerde aan Van Doorns liefde tot de mensen en dieren en tot de natuur. Zijn werk was een ode aan de zuiverheid van het primitieve leven met een droeve ondertoon. In zijn grafisch werk toonde hij zich een meester in de houtsneden, wondere verbeeldingen van mensen, dieren en dingen. In hem vond men de paradox van hef tigheid en innigheid. In Tinus van Doorn ging een van Nederlands zuiverste en nobelste zonen verlo ren. Wethouder J. C. van Schaik, die de officiële opening verrichtte, zei dat men staat voor een geheel oeuvre van één man, van zijn vroegste periode tot het einde; hier zal men moeten proberen te zien, wat deze schilder gedacht, beleefd en gefantaseerd heeft. Na dit offi ciële gedeelte maakte het gezelschap een rondgang over de zalen met ge- exposeerde werken. T^inus van Doorn werd in 1905 te Padang geboren en woonde verder voor een groot deel van zijn leven te Breda, waar hij zijn eerste linoleumsneden maakte en ook nog in Oegstgeest, waar zijn woonden. Hij bezocht de Haagse Academie, maar ontwikkelde zich later zelf standig en onttrok zich aan de „aca demische dwang". In 1929 trad hij in het huwelijk met de pianiste An nie Vermeulen. Behalve ontwerpen voor affiches vervaardigde hij een grote reeks linoleum- en houtsne den. Hij stelde zijn werk voor het eerst tentoon in Antwerpen en ver volgens in 1931 in de ^eidse Laken hal. Voor de overige exposities van de kunstenaar bestond weinig waardering. Slechts één schilderij *jyn doek „Nachtveeboot" kreeg een premie van 300.—. Het laatste deel van zijn leven bracht hy door in Brussel, waar hij zich toelegde op beeldhouwen; enkele sculpturen van zijn hand zijn op de expositie aanwezig. Tinus van Doorn en zijn vrouw stierven op de dag, dat het Duitse leger Brussel binnentrok op 17 mei 1940. Van Doorn treft het meest in zijn fascinerende kleurcompositiehierin sterk door de Vlamingen beïnvloed, doch hij is minder sterk vhn expres sie. Hij vertoont een neiging tot sty- leren, maar blijft overwegend dro merig, in het onwezenlijke zwevend. Bijzonder aansprekend zijn z'n doe ken „Harmonicaspeler in den boom gaard" en „Ruiter" tegen een lich tend groen vlak. Hij is een meester lijke bespeler van het kleurengam ma, waarin blauw, groen en rood domineren. Zijn sculpturen zijn deels verwant aan de expressie van John Raedecker, deels zijn zij van een Oosterse inslag. De tentoonstelling is geopend tot 30 juni.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1958 | | pagina 7