„De geneeskracht der liefde"
Een monster vreet aan
de aardkorst
visie op
televisie
MAANDAG 19 MEI 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 5
Congres Kath. Geestelijke Volksgezondheid
De Kath. Centrale Vereniging voor
Geestelijke Volksgezondheid heeft za
terdagmiddag in het Concertgebouw
te Amsterdam haar jaarvergadering
gewjjd aan de „Geneeskracht van de
liefde".
Mgr. J. P. Huibers, bisschop van
Haarlem, leden van de Eerste en
Tweede Kamer, dr M. J. Prinsen,
commissaris van de koningin in de
provincie Noordholland, mej. J. C.
M. W. Geldens, secretaresse van
prinses Wilhelmina en talrijke an
dere autoriteiten alsmede vele afge
vaardigden ook van niet-katholieke
verenigingen woonde vergadering
bij.
De vormende macht der liefde.
Prof. dr F. J. J. Buytendijk uit
Utrecht sprak over de „vormende
macht der liefde". Om werkelijk
vormende te werken moet de liefde
meer zijn dan een louter subjectief
gevoel, zij dient te steunen op een
objectieve kennis van de mens, om
wie het gaat.
De natuurlijke intuïtieve mensen
kennis, die in de gezonde menselijke
verhoudingen voldoende is, schiet te
kort als aanleg en omstandigheden
een wederkerige liefdevolle omgang
met de medemens belemmeren. Het
wetenschappelijk verworven inzicht
in het hieruit voorkomende leed ver
plicht ons tot naastenliefde, die ver
licht en geleid door toegenomen ken
nis, vormend, voorkomend, gene
zend en verlossend kan zijn.
Kennis en liefde hangen nauw sa
men. De psychologie concentreerde
haar belangstelling aanvankelijk op
Aetherklanken
DINSDAG
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz.
20.20 Anatomische les, documentaire.
20.39 De stuwdam in de Zambesi,
film. VPRO: 21.00 Film.
HILVERSUM I, 402 M.
7.00—24.00 KRO
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgen:
gebed en liturg, kal. 8.00 Nws. 8.15
Gram. 8.50 V. d. vrouw. 9.35 Waterst
9 40 Gram. 9.45 Lichtbaken, caus.
10.00 V. d. kleuters. 10.15 Gram. 10.30
Schoolradio. 10.50 Gram. 11.00 V. d.
vrouw. 11.30 Schoolradio. 11.50 Als
de ziele luistert, caus. 12.00 Middag,
klok noodklok. 12.03 Gram. 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.33. Lichte
muz. 12.55 Reportage. 13.00 Nws.
13.15 Week van gebed en offer, caus.
13 20 Gram. 13.30 Amus. muz. 14.00
Schoolradio. 14.30 V. d. vrouwen v.
h. platteland. 14.40 Gevar. progr.
16.00 V. d. zieken. 16.30 Ziekenlof.
17.00 V. d. jeugd. 17.40 Beursber.
17.45 Regeringsuitz.: Dijksdelen Over
zee: Mensen van Nieuw-Guinea,
door Pater Ph. Tetterroo. 18.00 Lich
te muz. 18.20 Gram. 18.30 R.V.U.: De
praktische waarde van de sociologie,
door Prof. Dr. Sj. Groenman (le
lezing). 19.00 Nws. 19.10 Comm. op
het nws. 19.15 Lichte muz. 19.35
Jazzmuz. 19.50 Gram. 20.20 Katechis-
mus. 20.30 Act 20.45 De gewone man.
20.50 En Gij zult het aanschijn der
aarde vernieuwen. 22.05 Koorzang.
22.35 Gram. 22.45 Avondgebed en
literg. kal. 23.00 Nws. 23.15—24.00
Gram.
HILVERSUM II, 298 M.
7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00—24.00
AVRO
7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
7.50 Dagopening. 8.00 Nws. 8.15
Gram. 9.00 Gym. 9.10 V. d. vrouw
9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 10.00
Gram. 10.50 V. d. kleuters. 11.00
D.V.U.: Romeinse Kunst, door mevr.
dr. H. E. s'Jacob. 11.30 Pianorecital.
12.00 Lichte muz. 12.20 Regerings
uitz.: Landb. rubr. De boer van
Nooitgedacht. 12.30' Land. en tuinb.
meded. 12.33 Metropole-ork. 13.00
Nws. 13.15 Meded. of gram. 13.20
Dansmuz. 13.55 Beursber. 14.00 Gram
14.40 Schoolradio. 15.00 Viool en
piano. 15.30 V. d. .zieken 16.30 V. d.
jeugd. 17.20 De dierenwereld en wij,
caus. 17.30 Lichte muz. 18.00 Nws.
18.15 Journ. 18.30 Amateursprogr.
18.55 Paris vous parle. 19.00 V. d.
kind. 19.05 Kamermuz. 19.35 Carillon,
spel. 19.45 V. d. jeugd. 20.00 Nws.
20.05 Gevar. progr. 22.15 Pianospel.
22.40 Ierse volksliederen. 23.00' Nws.
23.15 Koersen v. New York. 23.16
New York calling. 23.2124.00 Gram.
zuiver zakelijke gegevens. Hoe be
langrijk en onmisbaar het is de men
selijke nood te kennen, toch is dit
niet voldoende voor een succesvolle,
preventieve, geestelijke volksgezond
heid. Want daarvoor is een persoon
lijke liefdevolle deelname nodig, die
in een langdurige omgang de diepste
beweegreden doet ontdekken van het
aanvankelijke onbegrijpelijke be
staan. Zonder de kennis van het mo
tief blijft het oordeel oppervlakkig
en derhalve onrechtvaardig.
Daarbij mag men echter de moei
lijkheden niet onderschatten, die
men moet overwinnen alvorens de
persoonlijke deelname en eigen vol
tooide vorming, de beide voorwaar
den voor 'n succesvolle psychohygië-
nische arbeid, bereikt zijn. 't Is niet
zo eenvoudig zich in volkomen ge
duldig liefdevolle overgave te wij
den aan een ontoegankelijke agres
sief kind, een cynische volwassene
of een zichzelf beklagende vrouw om
tot het grondmotief van hun mense
lijkheid door te dringen en hulp te
bieden. Positieve, systematische ken
nis van de menselijke gedragspatro
nen van milieu- en tijdsomstandig
heden, verkregen door een zo nauw
gezet en uitgebreid mogelijk weten
schappelijk onderzoek is onmisbaar
voor het psycho-technische werk. Dit
wordt echter eerst vruchtbaar door
de vormende macht der liefde, die
de. bezieling moet zijn van de gees
telijke gezondheidszorg.
De genezende liefde.
Prof dr P. Christian uit Heidel-
berg sprak over de „De genezende
liefde", het eigen karakter van de
therapeutische situatie als een ver
binding van de menselijke en weten
schappelijke omgang met de zieke.
De arts en de psychotherapeut kun
nen de zieke slechts werkelijk gene
zen als zij onpersoonlijke, weten
schappelijke en technische onderzoe
kingen verenigen met een strikt per
soonlijke ontmoeting. Dit bepaalt de
bijzonder structuur van de psycho
therapeutische situatie.
Verlossende liefde.
Prof dr H. Fortmann uit Nijmegen
sprak over de „Verlossende liefde"
en wel over de psychotherapeutische
genezing en de zielzorg van de pries
ter. Therapie is een autonome weten
schap, die niet verward mag worden
met zielzorg. Zij doet voorbereidend
werk en maakt de weg vrij voor
godsdienst en heiligheid. Beiden
steunen daarbij op de verlossende
genade. Ook het therapeutische men
senwerk is genade, de aanzet der
verlossing. Evenals de verlossing
komt de genezing voort uit de liefde,
de mens in zijn objectieve werkelijk
heid kennende en erkennende liefde.
Het is totaal verkeerd de evange
lische moraal als een dwang voor te
stellen. Boven alles zal de zielzorger
moeten leren de men? te aanvaarden
zoals Christus de tollenaar. Als de
zielzorger de objectiviteit der liefde
begrijpt zal hij waar maken dat de
Kerk een liefdesgemeenschap is. De
menselijke ziel moet eerbiedig en de
licaat behandeld worden. Geen ver
pleegster mag zachtere handen heb
ben dan de herder. De genade is im
mers altijd overvloediger dan de
zonde.
R.K. EHBO schenkt
kruisweg aan
Gedachteniskerk
Op de jaarvergadering van d«
katholieke bond voor E.HJS.O. heeft
men besloten, aan de gedachtenis-
kerk op de Grebbeberg de Kruisweg
staties en het neonkruis op de toren
te schenken. Verder heeft het hoofd
bestuur een voorstel gedaan om een
mgr. C. J. A. Veningsmedaille in te
stellen als prijs en onderscheiding
van de bond. Dit voorstel werd even
eens aangenomen.
Op deze vergadering, die te Rot
terdam werd gehouden, werd prof.
dr. P. R. Michael uit Den Haag be
noemd tot ridder in de orde van Gre-
gorius de Grote. Prof. Michael is
voorzitter van de Koninklijke Natio
nale Bond van Reddingswezen en
E.H.B.O. „Het Oranje Kruis".
Tevens werd mededeling gedaan
dat de katholieke bond voor" E.H.B.O.
op 17 augustus weer de bekende
pleisteractie zal organiseren met de
daaraan verbonden geheimen.
14 magnetiseurs
ontvingen diploma
Door de Nederlandse werkgroep
voor praktische toepassing van para
normale begaafdheid zijn zaterdag te
Utrecht aan een veertiental magne
tiseurs diploma's uitgereikt op gTond
van een door deze werkgroep inge
steld onderzoek naar de resultaten,
die deze magnetiseurs bij hun pa
tiënten hebben bereikt.
De voorzitter van de werkgroep,
mr J. v. Doorninck, zeide in een rede,
dat hij sedert september 1954 een
veertiental magnetiseurs voor de
rechtbank had verdedigd. Slechts in
één geval werd een boete van ƒ300
opgelegd terwijl de andere boetes
varieerden van f 2.5010.Allen
waren door de kantonrechters zwaar
der veroordeeld, zelfs tot boetes van
1000 en hechtenis. Spr. noemde de
bedreiging met straf voor de magne
tiseurs nog altijd een moeilijke zaak.
Vele magnetiseurs worden door de
kantongerechten zwaar gestraft en
durven niet in hoger beroep te gaan
b" de rechtbank, zo zei hij.
Volgens mr Van Doorninck komt
de magnetiseur de laatste tijd meer
en meer in de belangstelling te staan.
Men behoeft niet meer, als men op
zijn naam gesteld is, des avonds stie-
kum naar een magnetiseur te gaan,
zo zei hij. Het wordt langzamerhand
usance, om als men bij een arts geen
baat vindt, eens te gaan zien wat een
magnetiseur kan doen.
Topjaar woningbouw
Vorig jaar ruim
88.000 woningen
Uit een overzicht van het Ministe
rie van Volkshuisvesting blijkt, dat
ondanks een teruggang van het
aantal bouwvergunningen tegen het
einde van het jaar een record
aantal van 88.397 nieuwe woningen
gereed is gekomen. Hiervan werden
er 22.509 voor rekening van de ge
meenten, 23.569 voor woningbouwver
enigingen en 39.478 vor particulieren
gebouwd. In totaal was hiermee een
bedrag gemoeid van f 1227 miljoen
tegen 921 miljoen in 1956. De wo-
ningbouw nam 60 pet. van wat aan
nieuwbouw gereed kwam voor zijn
rekening.
Dit blijkt uit een overwicht van
het ministerie van Volkshuis zes
ting en Bouwnijverheid over de
Bouwnijverheid over de bouwactivi
teit in 1957.
De produktie van bedrijfsgebou
wen voor de industrie is in dat jaar
zeer beslist niet gestegen, die van de
scholen en ziekenhuizen echter weer
wel. Het aantal systeemwoningen,
dat in 1957 werd voltooid, bedroeg
6.194 (7 pet. van het totaal).
Sedert de bevrijding zijn er in ons
land nu 596.558 woningen gebouwd
zodat er door de 17.148 duplex-
woningen voor 613.706 gezinnen
woonruimte is geschapen, aldus het
overzicht. Niettemin zijn er nog
7.778 onbewoonbaar verklaarde hui
zen, die bewoond worden.
In de woningbouw is echter een da
lende tendens waar te nemen. Het
onderhanden zijnde werk daalde van
1 oktober '57 tot 1 januari '58 van
1852 miljoen tot ƒ1813 miljoen.
Op die data waren er resp. 180 460 en
90.113 woningen in uitvoering. Voor
dit jaar had men een produktie van
80.000 nieuwe huizen geraamc, maar
het is twijfelachtig of dit cijfer wordt
bereikt.
GEBIEDSUITBREIDING VOOR
DELFT.
Minister Struycken is het eens met
Gedeputeerde Staten van Zuid-Hol-
land, die de gebiedsuitbreiding van
Delft in het noorden willen beper
ken tot aan het Rijs wij kse recreatie
gebied. De grens in het oosten daar
entegen zal wat ruimer worden ge
trokken, zodat ook de splitsing van de
rijksweg binnen Delfts grondgebied
komt te liggen.
Behalve het nu tot negentig hecta
re verminderde gebied van Rijswijk,
zullen ook achthonderd ha van
Schipluiden bij Delft worden
voegd. In het entwerp wordt voorge
steld de uitbreiding te doen ingaan
op 1 juli 1959.
Delft heeft dringend behoefte aan
verruiming van zijn grondgebied,
Volgens de verwachtingen zal het hui
dige inwonertal van 70.000 omstreeks
1980 zijn gestegen tot 120.000.
Jonge expediteurs
hadden leerzaam
weekend
Op de Dikkenberg, het kampeer-
centrum temidden van de Bennekom-
se bossen, waren zaterdag en zondag
meer dan honderd zonen en dochters
van katholieke expediteurs bijeen in
een weekend, dat de jongeren naast
ontspanning tevens een bezinning
van de taken en plichten van de toe
komst bood.
Het kamp is georganiseerd door
,.St. Franciscus", de Nederlandse ka
tholieke bond voor het beroepsgoe
deren vervoer op de weg, die daar
mee een proef nam, om de platge
treden paden op het terrein der jon-
gerenactiviteiten te mijden.
In de avonduren discussieerden de
jongeren na een inleiding van de
heer Bosch over het lidmaatschap,
de moeilijkheden en mogelijkheden
van een specifiek katholieke vakor
ganisatie. Het laatste deel van de
avond was gewijd aan ontspanning.
Zondagmorgen schetste de heer O.
M. Bekedam in een geestige uiteen
zetting de ontwikkeling van het be
roepsvervoer van paardentractie tot
vrachtauto.
Zondagmiddag omstreeks kwart
over vijf, nadat pater Francino nog
gesproken had en een bezoek ge
bracht was aan de theeschenkerij
Panoramahoeve, volgde het afscheid,
dat echter tevens een tot weerziens
inhield, want men besloot met alge
mene stemmen dit eerste weekend
van jongeren onder elkaar straks
door nieuwe te laten volgen.
Het spreekwoord zegt nog steeds
dat wie een kuil voor een ander
graaft, er zelf in valt. Dit gaat ech
ter niet op voor de kuil die men thans
in de landstreek tussen Keulen en
Aken bezig is te graven, want deze
kunstmatige gaping in de aardkorst
slokt zelfs hele dorpen op. Het gaat
hier dan ook om het grootste gat dat
ooit ter wereld is ontstaan. Het zal
u duidelijk zijn, dat we het niet heb
ben over stevige kleuters die hun
eerste oefeningen aan het strand met
schepje en emmertje tot een ietwat
forsere graaf par tij willen opvoeren.
Het is de Duitse bruinkoolontgin-
ningsmaatschappij „Fortuna" die in
het Rijnland een gebied van 300 km2
gaat ontginnen.
Dat het winnen van bruinkool er
in de loop der jaren niet eenvoudiger
op is geworden moge blijken uit het
feit, dat 100 jaar geleden de bruin
kool reeds werd gevonden op een
diepte van slechts 2 meter. De dek
laag nam echter steeds in dikte toe
met het gevolg, dat in het gebied
dat thans wordt ontgonnen eerst een
deklaag van ongeveer 250 meter dik
te verwijderd moet worden, wil men
tot de ontginning van de bruinkool
kunnen overgaan.
Dat men zich toch de enorme in
spanningen getroost om deze delfstof
te winnen wordt duidelijk als men
weet dat het Rijnlandse bruinkool
district naar schatting 60 miljard ton
bruinkool bevat.
Diep zal deze ontginning ingrijpen
in het leven van de bewoners van
de Nederrijn, want niet alleen dat de
watervoorziening door deze wijziging
van de aardkost in gevaar wordt ge
bracht, ook hele iorpen zullen moe
ten worden afgebroken. Hoewel voor
ieder dorp dat afgebroken zal wor
den Mödrath en Berenrath vallen
als eerste slachtoffers een nieuw
dorp zal worden* gebouwd, verwacht
men toch dat in de komende 30 javen
20.000 mensen hun woonplaatsen zul
len moeten verlaten, opgejaagd ais
zij worden door die monsterachtige
kuil. En het is ook waarlijk een mon
ster dat deze gapende wonde in moe
der aarde slaat, een stalen monster
van 66 meter hoogte en een lengte
van 2O0 meter, dat met een snelheid
van 6 meter per uur voortglijdt op
zijn rupsbanden. De bewering dat.dit
't grootste graafwerktuig ter wereld is,
is eigenlijk nog een beetje te zacht
uitgedrukt, maar belangrijker super
latieven zijn er voor deze rijden te
aardverslinder moeilijk te vinden.
Stelt u voor, per omwenteling van
het reusachtige graafwiel wordt een
hoeveelheid aarde opgeschept, waar
mee twaalf kiptauto's worden gela
den. De capaciteit van de graafma
chine is ongeveer 100.000 m3 per dag
hetgeen betekent dat indien men dit
werk door arbeiders zou laten doen.
men hiervoor 20.000 volwassen krach
ten aan het graven zou moeten zet.
ten! In totaal zijn in deze rijdende
kolossus 152 motoren aangebracht,
die een energie opleveren voldoende
om een stad van 55.000 mensen van
electricite.it te voorzien. De schakel
kasten op de gehele installatie zouden,
als ze naast elkaar worden geplaatst
een lengte van 90 meter bedragen
Anderhalf jaar heeft men er over
gedaan deze gigantische slokop te
monteren.
Het is logisch dat de wind op zulk
een enorm gevaarte van grote invloed
is. Daarom is boven op de 66 meter
hoge brug een windmeter gemon
teerd. Zodra de wind tot windkracht
9 aanwakkert, werkt de installatie
nog maar op halve kracht. Bij wind
kracht 10 wordt het graafmechanisme
automatisch stopgezet.
GROOTSTE GAT TER WERELD
Hoewel de machine de weggegra-
ven deklaag zelf verwerkt tot deze in
treinen is gestort, zijn er voor de be
diening slechts drie mensen nodig.
Zij worden echter wel geholpen door
de nieuwste snufjes van de techniek
want er zijn zelfs televisiecamera';
aangebracht die bepaalde punten
voor de controleurs observeren.
Het is duidelijk dat het graven van
een kuil met een normale spade iets
goedkoper is, want de bouwkosten
van deze graafmachine, die, merk
waardiger wijze nog geen naam heeft
gekregen, bedroegen 20 miljoen D.M.
Maar al met al hebben deze enorme
kosten de maatschappij „Fortuna"
niet belet de zaken nog wat krach
tiger aan te pakken, want er staan
nog vier van deze reuzen op stapel!
RIJKSMEKK BOERENKAAS
Binnenkort zal boerenkaas met een
eigen rijksmerk in de handel komen
Tot mei van dit jaar hadden alle
soorten volvette Goudse kaas hetzelf
de rijksmerk, reeds lang leefde het
verlangen, dat het boerderijprodukt,
dat door bijzonder aroma en smaak-
variëteit zich van het fabriekspro-
dukt onderscheidt, een eigen rijks-
merk te geven. Boerenka^, indien
graskaas, is een Goudse specialiteit,
zoals bijvoorbeeld de Franse Roque
fort en Camembert. SSedert 1906 be
staat, ondanks jarenlange tegenkan
ting, het merk „volvet", dat in 1919
een rijksmerk werd, waaraan bij uit
sluiting recht tot uitvoer was ver
bonden. Het streven is nadien gericht
geweest op een speciaal herkennings-
merk voor boerenkaas, dat thans voor
de produktie van dit jaar mei is in
gevoerd. Het is een tweezijdig afge
knot ovaal met het opschrift „boeren
kaas-volvet-Holland".
Het enig kind van de heer en
mevrouw De Jonge uit Voorst, hun
negenjarig zoontje, is gistermiddag
tussen de spoor- en voetbrug over
de IJssel in de rivier ge allen en
verdronken. Het stoffelijk overschot
is nog niet gevonden.
(Van onze t.v.-medewerker).
„Een wereld als Wiever" We
zullen memand nodeloos in ongerust
heid laten, öc derde aflevering van
de t.v.-strip, die de KRO in het af
gelopen scheen heeft laten zien, ts
een onverwacht succes ge vorden.
„TCen wereld als Wiever" heeft na
melijk gestalte gekregen door een
spannend antwoord op de vraag
,.Waar is de scriptgirl?" De verto
ning is min of meer een openbaring
geworden; er zat nu meer lijn in het
verhaal en de spanning was groeien
de. Daarbij komt, dat deze keer de
beste ariister waren ingezet* Vda
Andrea, Cees Laseur, Coen Flink,
Jan Retèl en John Soer. Van ..Wie
ver" kan dus iets worden gemaakt,
en waarom ook niet met de auteurs
van naam, Ton Neelissen en Michel
van der Plas, die nochtans in beide
eerste afleveringen jammerlijk ver
stek lieten gaan? De pittige muziek
van Jurriaan Andriessen (U weet
wel: Leslie Cool van de radio) werd
plezierig geïnterpreteerd door vijf
muzikanten van professie. Fokke
Duetz had elegant décor vervaardigd.
Doordat Laseur en Flink niet in de
uitzending zelf konden optreden, was
te voren een opname gemaakt, het
geen regisseur Jos van der Valk stel
lig welkom moet zijn geweest. Nu
kon hij namelijk bijschaven, het
geen bjj life-uitzending ten enemale
onmogelijk is.
„Boter, kaas en eieren". Het vra-
genspel onder leiding van Jan Willem
Hofstra wil maar niet vlotten. Het is
namelijk niet voldoende interessant
en spectaculair. Hoe voortreffelijk de
leider in enig ander t.v.-programma
moge zijn, hier weet hij niet de juiste
toon aan te slaan. Misschien is hij wat
te beleefd en niet voldoende gevat?
Er wasen deze keer twee jongelui sa
men aan bod, die bijna geen vraag
hebben gemist. Het eindresultaat was
„gelijk spel", hetgeen volgens de re
glementen betekende: geen prijs,
maar wel boter, kaas en eieren. Dat
was erg sneu voor de spitse knapen,
want er stond meer dan honderd
gulden in de pot! Stel, dat de KRO
met deze rubriek wil doorgaan, dan
zal men hier toch iets op moeten
vinden, evenals op het ruw afbreken
van een partij, die nog maar net is
begonnen, doch waarbij kennelijk de
tijdslimiet is overschreden.
Het voortgezette film-vertelsel van
Walt Disney, thans over de geschie
denis van Donald Duck, duurde niet
minder dan drie kwartier. Dat is veel
te lang en wegens de drukke beel
den vermoeiend.
Geen „Pension" in de zomer.
Het „Pension Hommeles", waarmee
de VARA de kijkers in dit winter
seizoen heeft laten kennismaken, zal
in tegenstelling tot gewone pensions
in de zomermaanden gesloten wor
den. Zaterdag 24 mei kan men de
laatste uitzending in dit seizoen
zien van dit muzikale blijspel, ge
schreven door Annie M. G. Schmidt,
geregistreerd door Erik de Vries en
gepresenteerd door Wim lbo. In
deze laatste aflevering gaat Ko van
Dijk een gastrol spelen.
Voetbal-dictator? Er is in en bui
ten de pers nog al critiek geoefend
op het feit, dat de Kon. Ned. Voet
balbond menige wedstrijd van de t.v.
afhoudt. Hier volgen enkele reacties:
„Staat de Nederlandse Televisie-
Stichting onder curatele van de Ko
ninklijke Nederlandse Voetbalbond?
Het wordt mij te gortig dat deze
laatste ook de baas wil spelen op mijn
TV-toestel in mijn huiskamer. Alle
respect voor het goede werk van de
KNVB op zijn eigen terrein, maar
het „gordijn" vóór de wereldkam
pioenschappen heeft meer te maken
met de dubbeltjes dan met ontspan
ning en sport. Als iedereen de hou
ding aanneemt van de KNVB moet
de zuster van de kleuterschool straks
toestemming geven voor de uitzen
ding van „Dappere Dodo".
„Wordt het geen tijd een „Vereni
ging van voetbalminnende televisie
kijkers" op te richten?", vraagt
iemand anders. Die zou dan links en
rechts eens een vuistje op tafel kun
nen gaan leggen. Want het wordt nu
toch wel erg belachelijk hoe de voet-
balmogols omspringen met het tele-
visiebezittende en in voetbal geïnte
resseerde publiek.
HET
Wjte&ende Hlatei
DOOR ARTHUR MAYSE
6)
Ze deed haar woorden van een
koele blik vergezeld gaan. Ze keerde
terug naar het fornuis en nam de
koffiepot eraf.
Hij was uitgehongerd en at als een
wolf. Dewy schonk hem een tweede
kop koffie in.
Ze was links. Hij zag het driehoe
kige litteken weer, dat wit afstak
tegen het bruin van haar huid. Die
wond moest pijn gedaan hebben.
„Hoe kwam dat?"
Ze keerde dadelijk haar hand om.
zodat hij het litteken niet meer zien
kon. „Doordat ik me met andermans
zaken bemoeide", zei ze kortaf.
„Goed, goed, ik vroeg het zo maar."
Zonder op te kijken wist hij, dat ze
hem gadesloeg. Maar ze sprak pas
weer toen hij zijn koffie op had.
„Vanmiddag hoef je niet te wer
ken", zei ze. „Ik zal een kamer voor
je in orde maken. Voorlopig kun je
op mijn bed gaan liggen."
Hij volgde haar de wenteltrap op.
Er lag, een versleten loper overheen.
De kamers boven bevonden zich aan
weerszijden van een rechte gang, die
de verdieping van noord naar zuid
in tweeën verdeelde, zodat het er
een beetje op een kazerne leek. Eén
deur stond op een kier; hij zag lakens
en dekens in een slordige hbop op
bed liggen, ondergoed en een zijden
kamerjas op de grond, een tafel met
een verzilverd toiletstel en de nodige
parfumflesjes.
Dat was Aila's kamer, begreep hij.
Devvy's kamer was groter en een
voudig, op het kale af. Op de wasta
fel stond een fles goedkope eau de
cologne; er lagen een kam en borstel
en nagel vijl naast. Op het grote bed
lag een opgevouwen deken en een
bultig kussen.
,Ik geloof dat ze weer aan het neu
zen is geweest", zei Devvy.
„Dat doet me denken aan mijn va
der. Die bespionneerde me ook al
tijd."
„Ze snuffelt altijd in mijn spullen.
Maar ze doet het niet handig; ik
merk het telkens."
„Jullie kunnen zeker slecht met el-
kaar opschieten?"
„Opschieten?" Ze lachte wrang.
„Ze haat me, maar ze is bang van
me. Dat is de enige reden waarom ze
af en toe nog eens wérkt."
„Raar", zei Clint. Hij leunde tegen
de muur en keek haar aan. Buiten
had ze bijna zo groot geleken als hij,
maar nu hij haar zo van dichtbij be
keek, met haar driehoekig gezichtje,
de ferme mond en de typische ogen,
zag hij dat ze een aardig stuk kleiner
was. En ze leek hem nu ook ouder.
Achttien minstens. Dan was ze een
jaar jonger dan hij.
„Wat is raar?" vroeg zij.
„Deze kamer. Ik verwachtte trou
wens dat zij er zo zou uitzien. „Ze
keek hem achterdochtig aan, niet
goed wetend wat ze van hem denken
moest. „Wat bedoel je?"
„Nou". Er tintelde iets in zijn oren
en achter in zijn nek. Verdraaid, het
was niet iets dat je verklaren kon of
onder woorden brengen, net zomin
als zij zou kunnen zeggen waarom ze
trots was op haar moestuin. „Net iets
voor jou ik weet niet hoe ik het
zeggen moet. Geen tierelantijnen, zo
als op haar kamer". Hij zocht onhan'
dig naar woorden, terwijl ze hem met
die typische gevlekte ogen aankeek.
„Maar toch zie je dadelijk dat het de
kamer van een meisje is."
„Merci", zei ze droog. „Dat heeft
Paddy ook gezegd, alleen op een veel
betere manier."
„Nou", zei Clint, „ik bedoelde er
niets mee". Gek zoals ze hem met een
i enkel woord wist af te straffen. „Als
je soms denkt dat ik je wil vleien,
dan vergis je je. Ik vind je niet eens
aardig."
Hij zag de vlammen op haar wan
gen. „Mooi!" zei ze. „Blij het te
horen."
Ze keerde zich om en haar sanda
len ratelden de trap af. De achter
deur viel met een slag dicht en het
was weer stil in huis.
Clint sloeg het kussen vlak.Ze liet
zich niet de baas spelen. In één ding
had ze gelijk gehad: ze zouden vaak
ruzie hebben.
Maar hij kon niet lang boos blij
ven. Hij had te veel slaap. Hij be
groef zijn hoofd in het kussen en
was bijna onmiddellijk onder zeil.
Eenmaal hij beleefde het half
slapend, half wakend kwam er
een kleine jongen in de deuropening
en keek naar hem om dan weer stil
te verdwijnen. Hij hoorde een keer
rumoer beneden en een krachtige
stem, die hij herkende als zijnde af
komstig van Paddy Burke. Hij hoor
de de pomp in de keuken knarsen,
het gekletter van borden en één keer
lachte Devvy. Maar hij had niet de
macht om op te staan en toen Devvy
binnenkwam en zich over hem heen
boog, hoorde hij nauwelijks haar
stem.
„Moet je eten?" vroeg zü en h(j
prevelde: „Nee", zonder zijn hoofd
om te draaien.
Veel later klonken er beneden ook
andere stemmen. De kamer was al
donker en de avondwind beroerde de
gordijnen. De stemmen van Devvy
en een vrouw. De woorden waren
onverstaanbaar, maar de^ vrouw
praatte luid en toornig en één keer
klonk er een geluid alsof iemand
hard een stoel naar achteren schoof.
Daarvan werd hij wakker en nu
bleef hij wakker. Hij had gedroomd,
maar zo'n droom had hij nog nooit
gehad. Dewy was erin voorgekomen,
maar anders dan hij haar vandaag
had gezien. Ze droeg een witte blou
se met korte mouwen en ze had een
blauwe doek om haar haren. Het was
avond geweest, geen ochtend en op
een andere plaats.
Het was geen droom. Het was iets
uit zijn geheugen, een herinnering
die in zijn slaap op hem toe was ko
men drijven.
Doch het was allemaal nog ver
ward en hij kon er geen kop of
staart in ontdekken. Het riep een te
leurgesteld gevoel in hem op, ook
woede en verdriet. Zeker, hij moest
haar al eerder gezien hebben haar
en Joe Peddar.
Niet overhaasten, dacht hij. Goed
nadenken. De herinnering lag als
het ware voor het grijpen. Hij durfde
niet te forceren. Hier rustig blijven
liggen.
Aleko weer Aleko in de kajuit
van de Maiija, terwijl hij zijn accor
deon van zijn knieën nam en hem
glimlachend aankeek. Ze waren ver-
weg naar het noordwesten geweest.
,We moesten morgen maar eens
even naar de kust gaan", had Aleko
gezegd. „Zoals jij je iedere dag wast,
Clint, zal onze tank gauw leeg zijn".
Daarop was hij in een lang stil
zwijgen vervallen. En toen de Maaii.
ja uit een golfdal oprees, zei hij: „We
zullen een Yankee-haven aanlopen,
want dat is dichterbij. Volgens het
zeerecht mogen ze je in geen enkele
haven zoet water weigeren."
Aleko droeg een witte pet met een
groene klep, die achter op zijn kale
schedel stond. Hij likte langs zijn
bovenlip en vervolgde: „Nog een
paar reizen en ik denk dat ik de
Maiija verkoop Dan neem ik een
zeventigtonner. Dan ben ik tenmin
ste een echte kapitein, iemand die
meetelt."
Clint, die bezig was een scheur in
zijn hemd te naaien, keek op en
vroeg, half ernstig, half plagend:
„Kom ik op de monsterrol?"
(Wordt vervolgd)
