Leidse vrouwen spreken een woordje mee over woningbouw Druk met blauwdrukken Israëlische delegatie in het Anne Frankhuis Behang? Jan Vonk Voor de Moeder des lands1 t Het auto-venijn schuilt in een band Christen-democraten sloten congres te Scheveningen Ernstig ongeluk bij Wadd.nxveen ZATERDAG 10 MEI 1958 DE LEIDSE COURANT PAGINA 4 nen zien, hoe zij smaakvol en prac- tisch een woning kunnen inrichten. Want als er ooit gezondigd wordt dan is het wel tegen de binnenhuis kunst. De dames gunnen ieder zijn of haar woninginrichting, aangepast aan persoonlijke smaak, maar zonder aan de voorkeur van de toekomstige bewoners tekort te willen doen, zijn er toch wel vele zaken die ieder echt paar behoort te weten vóór het tafels en stoelen, dressoirs en theemeubels rondom zich gaat strooien. Waar moet de eethoek komen? Hoe kunnen we het best een zithoek maken en waar komen de lichtpun ten? Dit zijn maar zo enige problemen die een grondige studie een voor bereiding treffen. De vrouwenadviescommissie brengt rapport uit aan b. en w. en even tuele op- en aanmerkingen worden bestudeerd en desgewenst in de plan nen aangebracht. U vindt dan tegen woordig ook geen raadsstuk over woningbouw, waarin de vrouwenad viescommissie niet genoemd wordt. We lezen zelfs nu en dan: „De adviescommissie heeft geen bezwaar" en dit wijst er toch wel op, dat de commissie een rol van betekenis gaat spelen in de nieuwbouw te Leiden. Gelukkig Terwijl de gastvrouw de gasten van suiker en melk bedient en de thee weer dampend op het lichtje wordt gezet, blijven acht paar ogen bijna on afgebroken op de tekeningen staren. ,,Die slaapkamerdeuren vind ik niet practisch", zegt dan één van de dames van de vrouwenadviescommissie van de gemeente Leiden, die vergadert bij het commissielid, mevr. Buurman aan de Cronesteynkade. Al spoedig klinkt er een levendige discussie in de kamer over de juise stand en plaats van slaapkamerdeuren, de vrouwen- adviescommissie in actie woners na het openen van de deur naar buiten vallen. Wij pleiten voor ruimere, gezelliger balcons! Het huis waarin zij leven moeten Is het zo vreemd, dat vrouwen iets te zeggen willen hebben over de in richting van haar huizen? Zij brengen er de langste tijd van hun leven in door en zij moeten er werken. Voor hen is het belang rijk, dat een deurknop aan de goe de zijde van de deur zit en dat de deur naar de goede zijde openslaat, want zij moeten dit gebaar misschien tweehonderdmaal per dag uitvoeren, dit is 70.000 maal per jaar. Zij leggen in haar huizen kilometers per dag af, het is voor haar dus van belang, dat de woonruimte zo economisch mogelijk vedeeld is, dat zij geen over bodig werk behoeven te doen. Er wordt de laatste jaren veel studie gemaakt van efficiëncy in verband met de opvoering van de productiviteit. Ook in het huis houden kan de huisvrouw de pro ductiviteit verhogen door een economische indeling van het werk. In de bedrijven maken des kundigen een studie van de juis te opstelling van de machines, van de lichtval, en van route die het product door het bedrijf maakt. Voor het huisgezin wordt echter niets of zeer weinig gedaan. Toch is ook voor de huisvrouw economisch werken van belang: zij wordt minder gauw moe en zij houdt tijd over: misschien om 's zomers heerlijk op het balconnetje te zitten, wie zou het haar misgunnen? Nu we het toch over balconnetjes hebben: vindt u het ook geen heerlijk stukje aan uw huis, mits het uit de tocht ligt en de zon het ongehin derd kan beschijnen. Hoeveel wer kelijk prettige balconnetjes worden er echter door de architecten ont worpen? Meestal zijn .zij juist vol doende om te voorkomen, dat de be- In kinderschoenen. De vrouwenadviescommissie voor de woningbouw in Leiden, waar over dit artikel gaat, houdt zich óók met dit probleem bezig en met vele andere vraagstukken De commissie staat nog in haar kin derschoenen, maar na een bescheiden begin klinkt haar stem toch steeds meer door, architecten houden er re kening mee en ook het gemeentebe stuur begint te luisteren naar de stem, die in den beginne wel eens leek op die van een roepende in de woestijn. Nu na ongeveer één jaar, kunnen de dames hun kritische blik ken laten gaan over bouwplannen, die nog alléén op papier staan, voor heen kregen zij doorgaans plannen te bestuderen, die al in opbouw waren. Dit is belangrijk. Want de dames kunnen nog veran deringen aanbrengen. Op papier pleegt dat mogelijk te zijn, in steen is het bepaald moeilijk. Er blijkt uit dat zij langzamerhand ernstig genomen worden, en ook mej. Van Nienes, die als raadslid, de com missie in de plaatselijke overheid kan vertegenwoordigen, wordt iets beter beluisterd dan dit vorheenjiet geval was. „Neemt u het hen niet kwalijk, dat zij de waarde van een deurknop niet beseffen", zei ons een van de commissieleden, „we leven nu een maal nog in een mannenmaatschap pij, en de mannen moeten o zo voor zichtig naar de vraagstuken toége- leid worden." De vrouwehadviescommissie voor de woningbouw bestaat uit tien le den: acht dames en twee heren, die 't contact met de gemeente kunnen on derhouden, omdat ze in gemeente dienst zijn. De heer F. P. Janssen is de voorzitter, de heer Th. Barnard secretaris. Ook hun hebben wij ge vraagd hoe nu het werk van de com- De Leidse vrouwenadviescommissie: V.l.n.r.: mevr. Key, mevr. Creygthon, mej. Ten Dijk, mevr. Wondergem, mevr. Buurman, mej. Van Nienes, mevr. Scholte, mej. van Ulden. missie verloopt en of er al goede dingen uit de bus zijn gekomen. Het antwoord is gunstig. Kasten. Om u eens een indruk te geven van de vele vraagpunten die bij de com missie belanden: De architecten zondigen zeer dik wijls tegen de „kastenkunde", een wetenschap apart, die voor de huis vrouw van het allergrootste belang is. Meestal zijn er in de huizen te weinig kasten, hangkasten vooral, die in de zomermaanden ruimte tekort komen om al het wintergoed te ber gen. De bergruimte moeten zodanig gemaakt zijn, dat zij de huisvrouw de gelegenheid geven, ze zo voorde lig mogelijk te gebruiken, de kast- ruimte moet zich ook op een ge schikte plaats bevinden. De verbin ding met de keuken is een ander pro bleem. Dikwijls is een doorgeefluik de juiste oplossing, de keuken moet in elk geval van de huiskamer uit gode bereikbaar zijn, en nu daar ont breekt nog wel eens wat aan. Er zijn huizen in Leiden, waar de huis vrouw van de keuken uit geen deur heeft naar buiten. Zij heeft geen ruimte om haar wasgoed op te han gen, zij kan haar vuilnisemmers niet voor de deur zetten. Zulke vergissin gen van de architect zou men cata strofaal kunnen oemen. Oliestook. Oliestook is ook een agendapunt in de commissievergaderingen gewor den. De meeste woningen zijn er nog niet op berekend, dat er met olie gestookt wordt. Op het balcon staat in veel gevallen een berghok, dat slechts geschikt is voor kolen. Leidin gen voor het olietransport ontbre ken. De commissieleden zouden gaar ne eens een huis ingericht zien, waar de leidingen tevoren al zijn aange legd. Oliestook heeft immers bewezen, dat het zeer practisch is en niet duurder dan stoken met kolen. Eén van de hartewensen van de commissie is, een show-huis, waar de toekomstige echtparen eens kun- Gistermiddag bezocht een delegatie van het Israëlische parlement het Anne Frank-huis aan dé Prinsengracht te Amsterdam. Op de foto: de voorzitter van het Israëlische parlement de heer Joseph Sprinzak en diens echt genote (in het midden), Israëlische Kamerleden en Nederlandse Kamerleden. Voor dan natuurlijk naar grootste keus, laagste prijs. BEHANGERIJ STOFFEERDERIJ Haarlemmerstraat 81 Telef. 22580 sap Ter gelegenheid van Moederdag werd door het bedrijfschap Banket bakkersbedrijf aan H.M. de Koningin een taart aangeboden, welke het (Advertentie) opschrift draagt: „Voor de Moeder des lands". Doordat de linker-achterband van een grote personenauto vrijdagochtend op Rijksweg no. 2 tussen Amster dam en Utrecht klapte, reed deze wagen tegen een betonnen pijler van het viaduct bij Ouderkerk aan, kan telde en vloog in brand. De enige inzittende, de 63-jarige commissaris van politie A. C. de Bruyn uit Breda, die tijdig uit de auto kon worden gehaald door de heer A. B. Beer, die werkzaam is in een pompstation ter plaatse, werd met armbreuken, een diepe wonde in het voorhoofd en kneuzingen naar het O. L. Vrouwe Gast huis in Amsterdam overgebracht. De foto toont de vernielde wagen onder het viaduct. Resoluties Op de gistermiddag gehouden slotzitting heeft het Congres van de Intern. Unie van Christen-de mocraten een resolutie goedge keurd, waarin o.a. wordt ver klaard dat de Christen-Demo craten zich solidair verklaren met de delensieve actie, die door de vrije wereld wordt gevoerd en waarvan het enige doel is de vrede in de wereld te bewaren en de weg te openen naar een vredelievende oplossing van de problemen onzer dagen. Deze verantwoordelijkheid tegenover de vrede en deze plicht de oorlog te voorkomen, zo heet het verder, sluiten het accepteren van een voudige oplossingen die al te vaak worden voorgesteld, uit. Deze zouden de bekwaamheid van de vrije wereld, zich te ver dedigen, ondermijnen en de Sowjet-Russische veroverings zucht in staat stellen zich op on gebreidelde wijze te manileste- ren, waardoor men het gevaar zou lopen af te glijden naar de onbeschrijflijke verschrikkingen van een atoomoorlog. De Christen-Democraten, zo luidt 'het verder in de resolutie, dringen aan op een gelijktijdige, gecontro leerde, evenwichtige en algemene ont wapening als enige werkelijke basis van een veiligstelling die deze naam v/aardig is. Zij sluiten in het kader van een evolutie naar een algemene ontwapening het onderzoek van plan nen niet uit die speciale zones voor controle en beperkte bewapening scheppen, op voorwaarde echter dat deze een militair en politiek even wicht begunstigen. De Christen-De mocraten spreken zich voorts ten gunste uit van besprekingen en on derhandelingen. De resolutie werd met algemene stemmen aangenomen. Slechts het Belgische katholieke kamerlid Ray mond Scheyven verklaarde zich van stemming te onthouden. Hij zeide er over teleurgesteld te zijn dat in de resolutie over een strijd tegen het communisme met militaire middelen wordt gesproken. Hij had iets opge nomen wensen te zien over de strijd met andere middelen. Mens is subject In een tweede resolutie verklaart het congres, dat iedere politiek in dienst van de menselijke persoon dient te staan. Het veroordeelt daar om elk systeem dat de mens als ob ject beschouwt, evenals iedere vorm van collectivisme en individualisme op economisch gebied. Het congres werd gesloten met een rede door de voorzitter van de Intern. Unie van Christen-Democraten, de Belgische staatsminister A. E. de Schrijver. Deze wees op de missie van het christendom in de wereld en riep zijn toehoorders op trouw te blijven aari hun idealisme en aan hun geloof in een betere wereld. Tenslot te zegde hij de Nederlandse gastheren dank voor hun ontvangst. Dure weigering van landbouwer Een kostbaar staartje had de wei gering van een landbouwer uit Koot wijkerbroek om een heffing groot 17.70 over 1955 aan het landbouw schap te betalen. Na executie van roerend goed met een opbrengst van 5.55 en een proces voor de Arnhem se rechtbank is hij thans 429,10 kwijt. De boerderij beslaat bijna zes hectare met een tiental koeien. In oktober 1956 werd deze land bouwer H. van den B. met 15.000 an deren aangemaand de heffing te. be talen. Toen hij niets van zich liet ho ren werd in augustus 1957 een be voegde deurwaarder voor gerechtelij ke invordering ingeschakeld. Gistermiddag om ngeveer half vijf is op de hoek Plaweg-Bredeweg op de grens van de gemeenten Wad- dinxveen en Zevenhuizen een auto bus van de lijndienst Rotterdam-Bos koop van de N.V. Citosa geramd door een vrachtauto. De vrachtauto, die met aarde geladen was, verleende geen voorrang aan de van rechts ko mende autobus en greep deze in de flank. Zowel de autobus als de vracht auto kwamen in een diepe sloot naast de weg. terecht. De 56-jarige uitvoer der A. de Lande uit Moordrecht, die naast de chauffeur van de vrachtauto zat, is, waarschijnlijk bij een poging om uit de auto te springen, in de sloot terechtgekomen. Kort nadat hij op het droge was gebracht overleed hij. In de autobus bevonden zich veer tien passagiers. Zij werden door om wonenden bevrijd. Verschillenden van hen liepen verwondingen op, hoofdzakelijk snijwonden, en konden ter plaatse worden verbonden. De chauffeur van de autobus, de heer R. uit Alphen a. d. Rijn, moest langs de voorkant uit de bus getrok ken worden. Hij liep een shock op. De chauffeur van de vrachtauto kwam er goed af.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1958 | | pagina 5